Konferencja pt. Georó¿norodnoœæ Karkonoszy dla rozwoju regionu
Szklarska Porêba, 10.09.2010
W dniu 10 wrzeœnia br. w Karkonoskim Centrum Edukacji Ekologicznej w Szklar-skiej Porêbie odby³a siê uroczystoœæ podpi-sania przez g³ównego geologa kraju, podsek-retarza stanu w Ministerstwie Œrodowiska, dr. Henryka Jacka Jezierskiego, Certyfikatu Geoparku Krajowego dla Karkonoskiego Parku Narodowego i jego otuliny. Certyfikat zosta³ nastêpnie wrêczony dyrektorowi Kar-konoskiego Parku Narodowego – dr. in¿. Andrzejowi Rajowi, wicemarsza³kowi woje-wództwa dolnoœl¹skiego – Jerzemu £u¿nia-kowi oraz staroœcie powiatu jeleniogórskie-go – Jackowi W³odydze. Akt ten by³ kulmi-nacyjnym momentem jednodniowej konfe-rencji pt. Georó¿norodnoœæ Karkonoszy dla rozwoju regionu i by³ poprzedzony trzema referatami, w trakcie których przedstawiono najwa¿niejsze aspekty geologii Karkonoszy (dr hab. Pawe³ Aleksandrowski, prof. UWr), wystêpuj¹ce na ich obszarze minera³y (dr Adam Szuszkiewicz) oraz formy rzeŸby tere-nu i rozwój geomorfologiczny (prof. dr hab. Piotr Migoñ). Podkreœlono w nich, ¿e wiele elementów budowy geologicznej i rzeŸby Karkonoszy jest unikatowych w skali krajo-wej, a nawet europejskiej.
Oprócz wczeœniej wymienionych osób w konferencji wziêli tak¿e udzia³ m.in. repre-zentanci samorz¹dów miejscowoœci i gmin karkonoskich, przedstawiciele Lasów Pañ-stwowych, Pañstwowego Instytutu Geolo-gicznego – Pañstwowego Instytutu Badaw-czego, uczelni wroc³awskich i jeleniogór-skich, przewodnicy i miejscowi dzia³acze tu-rystyczni. W drugiej czêœci konferencji od-by³a siê dyskusja z udzia³em g³ównego geo-loga kraju oraz dyrektor Wydzia³u Geologii Urzêdu Marsza³kowskiego Janiny Wik³o, œwiêcona implikacjom wynikaj¹cym z po-siadania statusu geoparku krajowego i prak-tycznym aspektom tworzenia oferty geotu-rystycznej. Konferencji towarzyszy³o otwar-cie wystawy minera³ów karkonoskich, po-chodz¹cych ze zbiorów Romana Rybskiego – mieszkañca Kowar.
Przyznanie Karkonoszom Certyfikatu
Geoparku Krajowego by³o ukoronowaniem wieloletnich dzia³añ podejmowanych przez pracowników Karkonoskie-go Parku NarodoweKarkonoskie-go we wspó³pracy ze œrodowiskami akademickimi Wroc³awia na rzecz pe³nego udokumento-wania i rozpropagoudokumento-wania abiotycznych walorów przyrody karkonoskiej. Ich ostatnim etapem by³a realizacja w latach 2008–2009 du¿ego projektu pt. Inwentaryzacja i waloryza-cja geostanowisk Karkonoskiego Parku Narodowego i jego otuliny oraz wykonanie mapy geologicznej tego ob-szaru, zamówionego przez Ministerstwo Œrodowiska i
fi-nansowanego ze œrodków Narodowego Funduszu Ochrony Œrodowiska. Koordynatorem projektu by³a Roksana Kna-pik – pracownik naukowy Karkonoskiego Parku Narodo-wego, a zespó³ przygotowuj¹cy opracowanie tworzyli pra-cownicy i doktoranci Wydzia³u Nauk o Ziemi i Kszta³-towania Œrodowiska Uniwersytetu Wroc³awskiego (Pawe³ Aleksandrowski, Stanis³aw Madej, Piotr Migoñ, Artur Sobczyk i Adam Szuszkiewicz), Akademii Górniczo-Hut-niczej w Krakowie (Marek Kr¹piec) oraz Karkonoskiego Parku Narodowego (Zygmunt Ja³a i Krzysztof Krakowski).
960
Przegl¹d Geologiczny, vol. 58, nr 10, 2010
Ryc. 1. G³ówny geolog kraju dr Henryk J. Jezierski wrêcza staroœcie powiatu jeleniogórskiego Jackowi W³odydze Certyfikat Geoparku Krajowego dla Karko-noskiego Parku Narodowego i jego otuliny
Ryc. 2. Ametysty karkonoskie z kolekcji Romana Rybskiego na wystawie w Karkonoskim Centrum Edukacji Ekologicznej w Szklarskiej Porêbie. Obie fot. K. Pliszczyñska
Rezultatem projektu jest obszerna dokumentacja zaso-bów dziedzictwa ziemi karkonoskiej oraz ich ocena na potrzeby rozwoju geoturystyki. W trakcie jego realizacji opisano ponad 130 geostanowisk reprezentuj¹cych ró¿ne aspekty tego dziedzictwa (geologiczne, mineralogiczne, geomorfologiczne, zwi¹zane z poszukiwaniem i eksploata-cj¹ surowców), wykonano uzupe³niaj¹ce badania petrogra-ficzne i mineralogiczne, zaktualizowano mapê geolo-giczn¹ Karkonoszy oraz przygotowano bazê danych zbie-raj¹c¹ te wszystkie informacje. Opracowanie koñcowe, przyjête z wyró¿nieniem przez Komisjê Opracowañ Karto-graficznych przy Ministrze Œrodowiska, sta³o siê meryto-ryczn¹ podstaw¹ przyznania Karkonoszom Certyfikatu Geoparku Krajowego.
Uzyskuj¹c certyfikat, Karkonosze sta³y siê trzecim geoparkiem krajowym w Polsce – po £uku Mu¿akowa i Górze œw. Anny. Nale¿y w tym miejscu podkreœliæ, ¿e w granicach geoparku znalaz³ siê nie tylko obszar Karkono-skiego Parku Narodowego, ale równie¿ jego otulina, a wiêc tereny po³o¿one w bezpoœredniej bliskoœci miejscowoœci podkarkonoskich. Uwypuklenie wyj¹tkowych wartoœci przyrodniczych ni¿szych partii masywu powinno przyczy-niæ siê do dywersyfikacji ruchu turystycznego w Karkono-szach, jak dot¹d skoncentrowanego w najwy¿szych i naj-bardziej wra¿liwych przyrodniczo partiach gór.
Piotr Migoñ 961
Przegl¹d Geologiczny, vol. 58, nr 10, 2010
Ryc. 3. Wielki Œnie¿ny Kocio³ – jeden z szeœciu kot³ów polodowcowych po³o¿onych na pó³nocnych stokach Karkonoszy
Ryc. 4. Œnie¿ka – najwy¿szy szczyt Karkonoszy, zbudowany z hornfelsów, czyli kontaktowo przeobra¿onych ³upków ³yszczy-kowych. Obie fot. R. Knapik
TOM 58
lNR 10 (PADZIERNIK)
l2010
Cena 12,00 z³ (w tym 0% VAT) Indeks 370908 ISSN-0033-2151
Zdjêcie na ok³adce: Borówczane Ska³y pod £abskim Szczytem – zgrupowanie zwietrza³ych granitów (ok. 310 mln lat), stanowi¹cych charakterystyczny element rzeŸby Karkonoszy. Fot. R. Knapik (patrz str. 960)
Cover photo: Borówczane Ska³y near summit of Mt. £abski Szczyt – a group of weathered granite crags (ca. 310 Ma) making a relief element characteristic of the Karkonosze Mts. Photo by R. Knapik (see p. 960)
