Grażyna Hołodnik-Janczura
Priorytet wymagań w projektach
Agile
Ekonomiczne Problemy Usług nr 122, 259-267
2016
IS S N : 1 8 9 6 -3 8 2 X | w w w .w n u s .e d u .p l/p l/e d u / DOI: 10.18276/epu.2016.122-24 | strony: 261-269
GRAŻYNA HOŁODNIK-JANCZURA
Politechnika W rocławska1
PRIORYTET WYMAGAŃ W PROJEKTACH AGILE
Streszczenie
W podejściu Agile problemy pierwszeństwa wymagań odgrywają kluczową rolę
na drodze do uzyskania satysfakcji klienta i sukcesu projektu. Przyjmując za jej począ
tek pierwszeństwo celów organizacji, zwrócono uwagę na istniejące relacje hierarchicz
ne między priorytetami na różnych poziomach, adekwatnie do relacji między celami
i priorytetami. Ze względu na istnienie kilku istotnych czynników ustalania priorytetów,
a także podstawowe zasady Agile, przedstawiono dwie metody adekwatne do tego śro
dowiska. Na przykładzie podzbioru wymagań zaprezentowano sposób użycia metody
Wiegersa.
Słowa kluczowe:
cel, czynnik, klient, metoda, satysfakcja.
Wprowadzenie
Priorytet1
2 w realizacji potrzeb organizacji jest naturalnym elementem planowa
nia projektów, tak jak istnieją różnego rodzaju naturalne ograniczenia związane
z ich realizacją. Okazuje się, że ten aspekt jest szczególnie istotny w nowoczesnym
podejściu do zarządzania projektami informatycznymi, kierującymi się zasadami
Lean i Agile (Hołodnik 2014). Nadrzędną zasadą tego podejścia jest satysfakcja
klienta, osiągana między innymi przez eliminację marnotrawstwa, do której odwołuje
się każdy z czterech filarów tego podejścia, a potrzeba dostarczenia działającego
1 W y d zia ł In fo rm aty k i i Z arząd zan ia, K a te d ra B a d a ń O p eracy jn y ch , F in a n s ó w i Z a sto s o w ań Inform atyki.
2 P rio ry te t p o le g a n a p rz y z n a n iu p ierw szeń stw a je d n e j rzeczy p rz e d in n y m i, albo w sk a za n iu spraw y do z ała tw ien ia w pierw szej k o lejn o ści (sło w n ik PW N ).
260
Priorytet wymagań w projektachAgile
o p r o g r a m o w a n i a t a k s z y b k o , j a k t o j e s t m o ż l i w e , j e s t p o d k r e ś l e n i e m n a d r z ę d n e g o z n a c z e n i a c e l u t a k i e g o p r o j e k t u , j a k i m j e s t w ł a ś n i e s a t y s f a k c j a k l i e n t a (h t t p : / / a g i l e m a n i f e s t o . o r g 2 0 1 5 ) . S tą d t e ż k r ó t k i e c y k l e w y t w a r z a n i a i p r o d u k t t w o r z o n y w k o l e j n y c h p r z y r o s t a c h z e w z g l ę d u n a s z y b k o z m i e n i a j ą c e s ię w y m a g a n i a i o g r a n i c z o n y c z a s o d p o w i e d z i p r o w a d z ą w k o n s e k w e n c j i d o z w i ę k s z e n i a r a n g i p r o b l e m u u s t a l a n i a s e k w e n c j i w y k o n y w a n i a p o s z c z e g ó l n y c h c z ę ś c i o p r o g r a m o w a n i a . Z p o z o r u ł a t w e w s k a z a n i e n a j p i l n i e j s z e j c z ę ś c i o k a z u j e s i ę z ł o ż o n y m p r o c e s e m , p o n i e w a ż n a o k r e ś l e n i e p i l n o ś c i m a w p ł y w n i e j e d e n , a le p r z y n a j m n i e j k i l k a c z y n n i k ó w , d o d a t k o w o z u w z g l ę d n i e n i e m p u n k t u w i d z e n i a w s z y s t k i c h i n t e r e s a r i u - s z y , z a r ó w n o p o s t r o n i e o d b i o r c y / k l i e n t a , j a k i d o s t a w c y / w y k o n a w c y . N i e b e z w p ł y w u n a p r i o r y t e t y p r o j e k t ó w j e s t s t r o n a t r z e c i a , j a k n p . u s t a w o d a w c a , n a r z u c a j ą c y k o n i e c z n o ś ć z a s t o s o w a n i a k o m p u t e r o w e g o w s p a r c i a w o k r e ś l o n y c h o b s z a r a c h d z i a ł a l n o ś c i o r g a n i z a c j i . P o w s z e c h n i e s t o s o w a n e m e t o d y u s t a l a n i a p r i o r y t e t ó w to d e t e r m i n i s t y c z n e , z ł o ż o n e m e t o d y , k t ó r e s ą c z a s o c h ł o n n e i k o s z t o w n e , c o w p r z y p a d k u z a s a d n o w o c z e s n e g o p o d e j ś c i a s t a n o w i n a d m i e r n y i c z ę s t o n i e p o t r z e b n y w y s i ł e k , p o n i e w a ż z m i a n y w w a r u n k a c h u z n a w a n i a p r i o r y t e t u m o g ą n a d e j ś ć s z y b c i e j , n i ż z o s t a n ą o t r z y m a n e w y n i k i t e g o k o s z t o w n e g o p r o c e s u . S t ą d t e ż p r o p o n u j e s i ę z a s t o s o w a n i e m e t o d p r o s t s z y c h i m n i e j k o s z t o w n y c h . 11. Hierarchia priorytetu
S a t y s f a k c j a k l i e n t a i j e d n o c z e ś n i e s u k c e s p r o j e k t u i n f o r m a t y c z n e g o w w a r u n k a c h o g r a n i c z o n y c h z a s o b ó w w z n a c z n e j c z ę ś c i z a l e ż ą o d t r a f n y c h , a l e i r a c j o n a l n y c h d e c y z j i o p r i o r y t e c i e , z a r ó w n o p o d c z a s f a z y p r z e d i n w e s t y c y j n e j , j a k t e ż f a z y i n i c j o w a n i a c z y p l a n o w a n i a j e g o r e a l i z a c j i , g d z i e p o d e j m o w a n e s ą d e c y z j e o k o l e j n o ś c i d o s t a r c z a n i a k l i e n t o w i c z ę ś c i d z i a ł a j ą c e g o o p r o g r a m o w a n i a . Z a u w a ż a s i ę , ż e w t y m z ł o ż o n y m p r o c e s i e d e c y z y j n y m m i ę d z y d e c y z j a m i p o d e j m o w a n y m i n a r ó ż n y c h p o z i o m a c h z a r ó w n o o r g a n i z a c j i k l i e n t a , j a k i w y k o n a w c y w y s t ę p u j ą r e l a c j e h i e r a r c h i c z n e . Z a p o c z ą t e k te j h i e r a r c h i c z n e j s t r u k t u r y p r z y j m u j e s i ę c e l s t r a t e g i c z n y k l i e n t a , a z a j e g o p o c h o d n e - c e l e t a k t y c z n e i o p e r a c y j n e . S tą d t e ż u z n a j e s i ę , ż e p o m y s ł y p r o w a d z ą c e d o o s i ą g a n i a t y c h c e l ó w w k o n s e k w e n c j i d z i e d z i c z ą p r i o r y t e t y p r z y z n a w a n e s a m y m c e lo m . P r o j e k t y n a t o m i a s t s ą w y r a ż e n i e m p o m y s ł ó w n a r e a l i z a c j ę s t a w i a n y c h c e l ó w . Z a t e m i p r o j e k t y i n f o r m a t y c z n e , w k t ó r y c h k o ń c o w y m e f e k t e m j e s t d z i a ł a j ą c e o p r o g r a m o w a n i e , s ą p o d p o r z ą d k o w a n e t y m r e l a c j o m m i ę d z y c e l a m i i p r i o r y t e t a m i . N a w y s o k i m p o z i o m i e d e c y z y j n y m , c z y l i n p . p o d c z a s f a z y p r z e d i n w e s t y c y j n e j , o r g a n i z a c j a p r o w a d z i a n a l i z ę r y n k u , b a d a n i a k o n k u r e n c j i , a t a k ż e d o s t a w c ó w , k t ó r y c h w y n i k i e m j e s t p r i o r y t e t o w a l i s t a i n w e s t y c j i . P o d s t a w ą te j l i s t y z r e g u ł y j e s t p o g ł ę b i o n a a n a l i z a b i e ż ą c e j s y t u a c j i f i n a n s o w e j , a t a k ż e p r o g n o z a p r z y s z ł e j s y t u a c j i f i n a n s o w e j w w y n i k u w d r o ż e n i a a n a l i z o w a n y c h i n w e s t y c j i z e w z g l ę d u n a i s t n i e j ą c eograniczenia czasu, budżetu i innych zasobów. Racjonalność tych decyzji polega
początkowo na zastosowaniu analizy mocnych i słabych stron organizacji (SWOT),
a następnie metod rachunku ekonomicznego, np. NPV, ROI, IRR, QFD czy TQM.
Konsekwencją takich działań może być decyzja o realizacji inwestycji w inform a
tyzację, jak np. o zamówieniu wykonania aplikacji komputerowej. W zarządzaniu
tymi projektami, również ze względu na istniejące różne ograniczenia czasu,
budżetu i innych zasobów, priorytetowanie3 jest aspektem kluczowym. W ym ienio
ne metody rachunku ekonomicznego są przykładem kosztownych i złożonych m e
tod, których zastosowanie na poziomie realizacji ju ż wybranego projektu może być
marnotrawstwem, stąd też wynika potrzeba poszukiwania metod szybkich i mniej
kosztownych.
Dla projektu realizowanego przy nowoczesnym podejściu Agile to także kon
tynuacja wcześniejszego procesu priorytetowania z wyższego poziomu, ale wym a
gająca zastosowania metod bardziej empirycznych niż deterministycznych. Analiza
tego procesu wskazuje, ż e je s t to w dalszym ciągu proces złożony, także o sympto
mach relacji hierarchicznych, zaczyna się od priorytetu celów i potrzeb klien-
ta/użytkownika oprogramowania. Potrzeby te na początku są artykułowane za p o
m ocą wielu opowiadań klienta, które na niższych poziom ach abstrakcji stają się
coraz bardziej precyzyjnymi sformułowaniami, nazywanymi wymaganiami użyt
kownika, a w projektach Agile tzw. historyjkami użytkownika (ang.
u se r sto ry).Zarówno na poziomie inicjowania projektu, jak i na poziomie iteracyjnej budowy
odbywa się także iteracyjny proces nadawania pierwszeństwa historyjkom. W ów
czas powstaje priorytetowa lista historyjek użytkownika, decydująca o kolejności
ich wyboru do wykonania i wydania klientowi/użytkownikowi w postaci działają
cego przyrostu oprogramowania (rys. 1).
Z powodu specyfiki tych wymagań, polegającej głównie na problemach
w komunikacji z użytkownikiem i względnie szybkim zmianach w zbiorze wym a
gań, nadany wcześniej priorytet może ulegać zmianom, tylko nie w odniesieniu do
tych wymagań, które aktualnie znajdują się w trakcie realizacji.
3 P rio ry te t je d n e j rzeczy p rz e d d ru g ą je s t w y n ik ie m p o stę p o w a n ia p o leg ająceg o n a u sta lan iu pierw szeń stw a. W sło w n ik u ję z y k a p o lsk ieg o tru d n o je s t zn ale źć w łaściw e słow o i często spo ty k a się te rm in „p rio ry te ty zacja” , k tó ry n ie je s t p o w szech n ie ak cep to w an y , z a te m a u to rk a n a w z ó r p o p raw n ie b rzm iąceg o w ję z y k u p o ls k im sło w a „szereg o w an ie” p ro p o n u je „prio ry teto w a- n ie ” .
262
Priorytet wymagań w projektachAgile
R y s. 1. S te ro w a n y p r io r y te te m ite ra c y jn y m o d e l c y k lu w y tw a rz a n ia p ro g r a m u Ź ró d ło : o p ra c o w a n ie w ła sn e .
2. Czynniki wyznaczania priorytetu
D o w y z n a c z a n i a p r i o r y t e t u s t o s u j e s i ę n i e t y l k o r ó ż n e m e t o d y , a le i n a r z ę d z i a , z a r ó w n o o c h a r a k t e r z e o p i s o w y m c z y i l o ś c i o w y m , n a j c z ę ś c i e j s ą t o l i s t y p o r z ą d k o w e w e d ł u g r ó ż n y c h k r y t e r i ó w , n p . w a ż n o ś c i , d a t y , c z a s u , k o s z t u , r y z y k a , c z y i n n y c h w s k a ź n i k ó w , a c z ę s t o t e ż s ą w y n i k i e m i c h p o ł ą c z e n i a . P r o c e s u s t a l a n i a p r i o r y t e t u m o ż n a o p i s a ć w k i l k u k r o k a c h : - p r z y g o t o w a n i e l i s t y w a r t o ś c i o w a n y c h p o z y c j i ( z a w a r t o ś ć l i s t y z a l e ż y o d z a k r e s u p r o d u k t u i p o z i o m u a b s t r a k c j i d e f i n i o w a n y c h s z c z e g ó ł ó w , n p . l i s t a t e m a t ó w , h i s t o r y j e k , w y m a g a ń , w ł a ś c i w o ś c i , c z y f u n k c j i p r o d u k t u ) ; - u s t a l e n i e m e t o d y o b l i c z a n i a w a r t o ś c i k a ż d e j p o z y c j i ( w g u s t a l o n y c h c z y n n i k ó w ) ; - e s t y m a c j a w i e l k o ś c i o d p o w i e d n i c h d o w y b r a n e j m e t o d y w a r t o ś c i o w a n i a ( n p . e s t y m a c j a w y m a g a n y c h n a k ł a d ó w d l a k a ż d e j p o z y c j i ) ; - o b l i c z e n i e w a r t o ś c i p r i o r y t e t u d l a k a ż d e j p o z y c j i i s p o r z ą d z e n i e l i s t y r a n k i n g o w e j . D o p o d s t a w o w y c h c z y n n i k ó w w a r t o ś c i o w a n i a z a l i c z a s i ę w a r t o ś ć b i z n e s o w ą , k o s z t , r y z y k o , n i e k i e d y t e ż e l e m e n t n o w o ś c i z a r ó w n o p r o d u k t u , j a k i p r o j e k t u , p o w o d u j ą c y u t r u d n i e n i a w j e g o r e a l i z a c j i ( C o h n 2 0 0 6 ) . W a r t o ś ć f i n a n s o w a o d p o w i a d a n a p y t a n i e , c z y i j a k d u ż o o r g a n i z a c j a m o ż e z a r o b i ć lu b o s z c z ę d z i ć w d r a ż a j ą c o p r o g r a m o w a n i e z n o w ą f u n k c j o n a l n o ś c i ą . A n a l i z a k o s z t ó w o d p o w i a d a n a p y t a n i e , c z y n o w a f u n k c j o n a l n o ś ć z p u n k t u w i d z e n i a o r g a n i z a c j i j e s t w a r t a a n g a ż o w a n i a t a k i e j k w o t y . W i e d z a o p r o d u k c i e i r e a l i z a c j i p r o j e k t u j e s t c z ę s t o f u n d a m e n t a l n a d l a j e g o p o w o d z e n i a , z a t e m s t a w i a n e s ą k o l e j n e p y t a n i a o w i e d z ę o p r o d u k c i e - c o b ę d z i e t w o r z o n e , i o p r o j e k c i e - j a k t e n p r o d u k t b ę d z i e t w o r z o n y . W i ę k s z o ś ć p r o j e k t ó w z a w i e r a b a r d z o d u ż ą i l o ś ć r y z y k a , k t ó r e j e s t z w i ą z a n e z p r z e w i d y w a n y m c z a s e m j e g o r e a l i z a c j i , tz w . r y z y k o h a r m o n o g r a m o w e , z s z a c o w a n y m k o s z t e m , t z w . r y z y k o k o s z t o w e , a l e i r y z y k o t e c h n i c z n e , c z y z o s t a n i e z r e a l i z o w a n y c a ł y z b i ó r w y m a g a ń . C z ę s t o k o n f l i k t d o t y c z y r e l a c j i m i ę d z y w y s o k o ś c i ą r y z y k a i w a r t o ś c i ą k a ż d e j p o z y c j i z l i s t y w y m a g a ń , c z y r e l a c j i m i ę d z y k o s z t e m i f u n k c j o n a l n o ś c i ą p r o d u k t u . R o z w i ą z a n i e m j e s t p o ł ą c z e n i e n a j w a ż n i e j s z y c h c z y n n i k ó w , a o s o b a w r o l i s p o n s o r a , s t r a t e g a b i z n e s o w e g o c z y w ł a ś c i c i e l a p r o d u k t u p o d e j m u j e o s t a t e c z n ą d e c y z j ę o p r i o r y t e c i e w y k o n y w a n y c h f u n k c j o n a l n o ś c i .3. Metody ustalania priorytetu w cyklu projektu Agile
Z e w z g l ę d u n a z a s a d y p r z y j ę t e w p r o j e k t a c h A g i l e p r o p o n u j e s i ę d w i e m e t o d y , p i e r w s z a o p a r t a n a m o d e l u N o r i a k i K a n o , k t ó r a u z a l e ż n i a o s i ą g a n y p o z i o m s a t y s f a k c j i k l i e n t a o d r ó w n o w a g i m i ę d z y p o t r z e b a m i k l i e n t a i i c h o c e n ą s p e ł n i e n i a z a
264
Priorytet wymagań w projektachAgile
p o m o c ą c h a r a k t e r y s t y k p r o d u k t u , a d r u g a t o s e m i m a t e m a t y c z n a m e t o d a K a r l a E . W i e g e r s a , g d z i e z a m i a s t w a r t o ś c i w y b r a n y c h c z y n n i k ó w w p r o w a d z a s i ę p r z e w i d y w a n ą i c h o c e n ę n a p o d s t a w i e o p i s o w e j c h a r a k t e r y s t y k i .Metoda Kano
N o r i a k i K a n o , k o n s u l t a n t j a p o ń s k i e g o T Q M , o p r a c o w a ł m o d e l s a t y s f a k c j i k l i e n t a w r e l a c j i d o c h a r a k t e r y s t y k p r o d u k t u , w y r ó ż n i a j ą c t r z y k a t e g o r i e c h a r a k t e r y s t y k z e w z g l ę d u n a o c e n ę i c h o d b i o r u p r z e z k l i e n t a ( C o h e n 1 9 9 5 ) : - n i e s a t y s f a k c j o n u j ą c e ( s p o d z i e w a n e ) - p o t r z e b y „ o c z e k i w a n e ” , k t ó r y c h o b e c n o ś ć k l i e n t p r z y j m u j e z a p e w n i k , a w p r z y p a d k u i c h b r a k u n a s t ę p u j e n i e u n i k n i o n e n i e z a d o w o l e n i e k l i e n t a ; - s a t y s f a k c j o n u j ą c e ( p o ż ą d a n e ) - p o t r z e b y , o k t ó r e k l i e n t p r o s i i o n i c h o p o w i a d a , im w i ę c e j t y c h c e c h p r o d u k t b ę d z i e p o s i a d a ł , t y m w i ę k s z a n a s t ą p i s a t y s f a k c j a k l i e n t a ; - a t r a k c y j n e ( n i e s p o d z i e w a n e ) - t o t e c h a r a k t e r y s t y k i p r o d u k t u , k t ó r e s t a n o w i ą d l a k l i e n t a m i ł ą n i e s p o d z i a n k ę , j e ż e l i b ę d ą n i e o b e c n e , t o k l i e n t n i e b ę d z i e n i e z a d o w o l o n y . M o d e l o s i ą g a n i a s a t y s f a k c j i k l i e n t a p r z e d s t a w i o n y g r a f i c z n i e (r y s . 2 ) p o k a z u j e l i n i o w ą z a l e ż n o ś ć p o z i o m u s a t y s f a k c j i ( o ś Y ) o d r z e c z y w i s t e g o w y k o n a n i a k a ż d e j z t y c h c h a r a k t e r y s t y k ( o ś X o d 0 d o 1 0 0 % ) . P r o s t a r e p r e z e n t u j e l i n i o w y w z r o s t s a t y s f a k c j i w z a l e ż n o ś c i o d l i c z b y r z e c z y w i ś c i e d o s t a r c z o n y c h c e c h p r o d u k t u .Rys. 2. Model osiągania satysfakcji klienta w zależności od oceny spełnienia jego potrzeb
Źródło: opracowanie własne na podstawie (Cohen 1995, s. 37).
W m o d e l u K a n o u ż y w a s i ę p o j ę c i a c h a r a k t e r y s t y k i z w i ą z a n e j z w y m a g a n i a m i j a k o ś c i p r o d u k t u , a le t e n a s p e k t j a k o ś c i j e s t r ó w n i e i s t o t n y w p r z y p a d k u j a k o ś c i o p r o g r a m o w a n i a . J e s t o n o b e c n y o d p o c z ą t k u c y k l u w y t w a r z a n i a p o p r z e z w p r o w a
dzenie zasady wyprzedzania końcowej oceny zadowolenia klienta, przenosząc ją na
poziom definiowania wymagań. W ówczas problem badania satysfakcji rozpoczyna
się wraz z definiowaniem kryteriów akceptacji produktu przez klienta, co um ożli
wia wprowadzone podejście TDD i ATDD, czyli testowanie wyprzedzające pisanie
kodu produkcyjnego, łącznie z testowaniem akceptacyjnym (Hołodnik 2015; Scott
2015). W ydaje się, że względnie prosta metoda Kano może spełnić oczekiwania
wszystkich stron zainteresowanych wynikiem projektu, a szczególnie w sytuacji,
kiedy należy podjąć decyzję o pierwszeństwie historyjki do wykonania ze zbioru
0 takiej samej wartości priorytetu.
Metoda Wiegersa
M etoda Karla E. W iegersa (Wiegers 1999) powstała w odpowiedzi na poszu
kiwanie sposobu ustalania priorytetu wymagań użytkownika na podstawie czynni
ków takich jak wartość, koszt i ryzyko, ale w warunkach trudności lub nieuzasad
nionych kosztów związanych z analitycznym szacowaniem przychodów, kosztów
czy ryzyka wymaganym przez metody NPV, ROI, czy QFD i TQM.
W metodzie Wiegers wyróżnił 8 kroków, pierwszy to odpowiednie przygotowa
nie listy wymagań, drugi, trzeci i czwarty prowadzą do obliczenia tzw. względnej
wartości ocenianej właściwości produktu na podstawie estymacji spodziewanych
korzyści i ewentualnych dolegliwości z powodu braku jej wdrożenia. Krok piąty
1 szósty to estymacja kosztu i ryzyka związanego z wykonaniem tej właściwości pro
duktu. Krok siódmy polega na obliczeniu wartości priorytetu za pomocą formuły:
p = w [%]/(k [%]*li+r [%]*l
2gdzie:
p - p rio ry tet,
w - w arto ść o b liczo n a ja k o su m a w ażo n y ch w arto ści k o rzy ści (b ) i d o leg liw o ści (d), k - k oszt,
11 - liczb a w ag o w a k o sztu , r - ry zy k o ,
12 - liczb a w ag o w a ry zy k a.
Estymacja jest dokonywana za pomocą wielkości liczbowej, odpowiadającej
subiektywnej ocenie wartości danego czynnika na skali od 1 do 9, gdzie 1 oznacza
wartość najmniejszą, a 9 maksymalną. Ostatnim krokiem jest sortowanie listy w ła
ściwości według obliczonej wielkości priorytetu w porządku malejącym. Pozycje
na górze listy m ają najkorzystniejsze saldo wartości, kosztu i ryzyka, stąd też p o
winny mieć najwyższy priorytet dla implementacji, natomiast kluczowy klient
i przedstawiciel dewelopera powinni zapoznać się z zakończonymi obliczeniami
i porozumieć się w sprawie oceny i sekwencji implementacji tych pozycji, a szcze
gólnie w przypadku kilku pozycji z taką samą wartością priorytetu.
266
Priorytet wymagań w projektachAgile
4. Studium przypadku
W c e l u i l u s t r a c j i z a s t o s o w a n i a m e t o d y W i e g e r s a p r z e p r o w a d z o n o s y m u la c j ę p r z y p a d k u d o t y c z ą c e g o p o t r z e b y o p r a c o w a n i a a p l i k a c j i k o m p u t e r o w e j , w s p o m a g a j ą c e j p r a c ę n a u c z y c i e l a o r a z u m o ż l i w i a j ą c e j s z y b k ą k o m u n i k a c j ę z r o d z i c a m i u c z n ia . A p l i k a c j i n a d a n o n a z w ę „ E l e k t r o n i c z n y d z i e n n i k u c z n i a ” . W p r z y k ł a d z i e ( t a b e l a 1) p o k a z a n o t y l k o c z ę ś ć z b i o r u w y m a g a ń d l a ta k i e j a p li k a c ji . W a r t o ś ć r y z y k a z o s t a ł a u z n a n a j a k o p o m i j a l n a , w o b e c t e g o p r z y j ę t o w a g ę o w a r t o ś c i 0 . R e g u ł y m e t o d y p o z w a l a j ą n a i n d y w i d u a l n e d o s t o s o w a n i e w i e l k o ś c i w a g o w y c h , z a l e ż n i e o d z n a c z e n i a p o s z c z e g ó l n y c h c z y n n i k ó w w o c e n i e p i e r w s z e ń s t w a w y k o n a n i a t y c h w y m a g a ń . T a b e la 1 L is ta p r io ry te to w y c h w y m a g a ń u s ta lo n a z a p o m o c ą m e to d y W ie g e rs a Wymaganie B D W W [%] K K [%] R R [%] P 1. Sprawdzenie postępów ucznia w nauce 9 7 16 16,7 5 9,4 0 0 1,8 2. Udostępnienie ocen opiekunowi 9 9 18 18,8 9 17,0 0 0 1,1
3. Udostępnienie obecności
ucznia na zajęciach 9 9 18 18,8 9 17,0 0 0 1,1 4. Generowanie zbiorczego
zestawienia ocen 9 8 17 17,7 9 17,0 0 0 1,0 5. Sprawdzenie planu lekcji 7 4 11
11,5 8 15,1 0 0 0,8 6. Wyszukanie nauczyciela na zastępstwo 6 3 9 9,4 7 13,2 0 0 0,7 7. Powiadomienie opiekuna o spotkaniu 5 2 7 7,3 6 11,3 0 0 0,6 Ź ró d ło : o p ra c o w a n ie w ła sn e .
Podsumowanie
S p e c y f i k a p o d e j ś c i a A g i l e w z a r z ą d z a n i u p r o j e k t a m i i n f o r m a t y c z n y m i w y w o ł u j e p o t r z e b ę p o s z u k i w a n i a n o w y c h p o m y s ł ó w w c e l u u s p r a w n i e n i a i c h r e a l i z a c j i o r a z d o s t a r c z e n i a p e w n y c h w z o r c ó w p o s t ę p o w a n i a , s z c z e g ó l n i e i s t o t n y c h w p r z y p a d k u p r z e c h o d z e n i a z t r a d y c y j n e g o p o s t ę p o w a n i a n a n o w y . Z n a n e m e t o d y d e t e r m i n i s t y c z n e p o w i n n y b y ć z a s t ę p o w a n e m e t o d a m i e m p i r y c z n y m i , k t ó r e p o z w a l a j ą n a ł a t w i e j s z e d o s t o s o w a n i e z a s a d z a r z ą d z a n i a p r o j e k t e m d o r z e c z y w i s t y c h w a r u n k ó w , a p r z e d e w s z y s t k i m d o z a r z ą d z a n i a z m i a n a m i . P r o p o z y c j a z a s t o s o w a n i a z a p r e z e n t o w a n y c h m e t o d e m p i r y c z n y c h w y d a j e s i ę s z c z e g ó l n i e k o r z y s t n a z p o w o d u m o ż l i w o ś c i u w z g l ę d n i e n i a p u n k t u w i d z e n i a s t r o n y k l i e n t a i w y k o n a w c y , k t ó r z y p o w i n n i w s p ó ł p r a c o w a ć w r e a l i z a c j i t a k i e g o p r o j e k t u , n i e t y l k o n a p o c z ą t k u c z y k o ń c u j e g o r e a l i z a c j i , a le r ó w n i e ż w c z a s i e j e g o t r w a n i a . Z a p r e z e n t o w a n y p r z y k ł a dz a s t o s o w a n i a j e d n e j z t a k i c h m e t o d p o z w a l a n a p o z n a n i e i s t n i e j ą c y c h m o ż l i w o ś c i , a t a k ż e n a z a p l a n o w a n i e d a l s z y c h b a d a ń p r o j e k t ó w z a r z ą d z a n y c h z z a c h o w a n i e m t a k i c h z a s a d i w y p r a c o w a n i a s p o s o b u i c h d o s k o n a l e n i a .
Literatura
1. C o h n M . ( 2 0 0 6 ) , A g ile E stim a tin g a n d P la n n in g, A d d is o n - W e s le y , M i c h ig a n 2 0 0 6 .
2 . C o h e n L . ( 1 9 9 5 ) , Q uality F unction D ep lo ym en t, A d d is o n - W e s le y P u b . C o m p .,
U S A .
3. H o ł o d n ik - J a n c z u r a G . ( 2 0 1 4 ) , Z a sa d y lean w sparciem zw innego za rzą d za n ia p r o je k ta m i in fo rm a tyczn ym i, „ E k o n o m i k a i O r g a n iz a c j a P r z e d s ię b io r s tw a ” , n r 11.
4 . H o ł o d n ik - J a n c z u r a G . ( 2 0 1 5 ) , Itera cyjn y m o d e l ja k o ś c i p ro d u k tu w p o d ejściu A g ile, Z e s z y ty N a u k o w e , E k o n o m i c z n e P r o b l e m y U s łu g , U n iw e r s y t e t S z c z e c iń s k i
2 0 1 5 , n r 117.
5. W ie g e r s K .E . ( 1 9 9 9 ) , F irst Thing F irst: P rio ritizin g R eq u irem en ts, „ S o f tw a r e
D e v e lo p m e n t” , S e p te m b e r 1 9 9 9 . 6 . h t t p : / /a g i le m a n if e s to .o r g . 7 . h t t p : / / t w i tt e r .c o m / s c o t tw a m b l e r .
