• Nie Znaleziono Wyników

"Motywacje szkolne dzieci w młodszym wieku", Maria Węglińska, Szczecin 1999 : [recenzja]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share ""Motywacje szkolne dzieci w młodszym wieku", Maria Węglińska, Szczecin 1999 : [recenzja]"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Piotr Kowolik

"Motywacje szkolne dzieci w

młodszym wieku", Maria Węglińska,

Szczecin 1999 : [recenzja]

Nauczyciel i Szkoła 2 (9), 236-237

(2)

Maria W ęglińska

„Motywacje szkolne dzieci w młodszym wieku”

(rec. Piotr Kowolik)

W ydawnictwo U niw ersytetu Szczecińskiego, Szczecin 1999, ss. 149

W Polsce zagadnienie m otywacji dzieci w młodszym w ieku szkolnym nie je st dostatecznie docenione. M ów iąc o m otyw acjach szkolnych dzieci, m am y na uw a­ dze takie czynności, ja k : uczenie się, w ykonyw anie pracy dom ow ej, uczęszcza­ nie do szkoły, czytanie różnych form słow a drukow anego. Praca ta je st rezultatem w ieloletnich dośw iadczeń, zdobytych w bezpośredniej pracy z dziećm i, w w yni- kustałej w ym iany dośw iadczeń z nauczycielam i danego w ojew ództw a szczeciń­ skiego i w łasnych badań Autorki.

Praca składa się z czterech rozdziałów , w prow adzenia, zakończenia i w nio­ sków, bibliografii (101 pozycji), załączników i streszczenia w języ k u angielskim . Rozdział I : „Z problem atyki m otyw acji w św ietle literatury” . A utorka p od­ ję ła się m isji w yjaśnień term inologicznych dotyczących pojęć: m otyw , m o ty w a­ cja, m otyw ow anie. Dalej dokonała klasyfikacji m otyw ów — ogólnej klasyfika­ cji w edług J. Pietera, K. Tyborskiej i S. Szumana; klasyfikacji m otyw acji szkol­ nych (J. Pieter, J. Z borow ski, J. K ozielecki, Z. Putkiew icz, L. N iebrzydow ski, G. R osenfeld, M . T yszkow a, I. O buchow ska, J. P oplucz, M. P rzetacznikow a, M. N agajow a). D alej om aw ia m otyw y w y konyw ania p racy dom ow ej w edług K. K uligow skiej oraz m otyw y kontaktu ze słow em drukow anym (J. Pieter). K o­ lejno om aw ia cechy procesów m otyw acyjnych, źródła m otywów, rolę m otyw acji w procesie uczenia się, zaburzenia motywacji uczenia się, kształtowanie motywów oraz prezentuje badania nad motywacjami szkolnymi, a kończy czynnikam i kształ­ tującym i motywy.

W rozdziale drugim , zatytułow anym „Podstaw y m etodologiczne i organiza­ cja b ad ań ” , M. W ęglińska zaznacza, że przeprow adzone badania m ieszczą się w grupie badań empirycznych (s. 39). Przedstaw ia przedm iot i cele badań, proble­ my badaw cze i hipotezy robocze, zm ienne i ich w skaźniki. Podstaw ow ą m etodą badaw czą był sondaż diagnostyczny oraz techniki badawcze: w yw iad z uczniem , w ypracow ania, rozm ow y kierowane i obserw acja oraz techniki statystyczne. B a­ dania przeprow adzono w latach 1994-1995 w N ow ogardzie, G oleniow ie, G orzo­ w ie W ielkopolskim , K oszalinie i Szczecinie.

(3)

M a ria w ęglińska — M otyw acje szkolne dzieci w młodszym wieku 237 R ozdział trzeci nosi tytuł „Stosunek i m otyw acje dzieci w m łodszym w ieku szkolnym do nauki w świetle w łasnych badań” . A utorka definiuje następujące po­ jęcia: postaw a i zam iłow anie.

O grom na w iększość dzieci w ykazuje em ocjonalny stosunek do nauki, a więc lubi: nauczyciela (95,6% ), uczęszczać do szkoły (91,7% ), uczyć się (88,9% ) oraz w ykonywać prace domowe (86,2% ). W iększość dzieci m a pozytyw ny stosunek do słowa drukow anego, tj. lubi czytać książki (89,7% ), lekturę szkolna (83,0% ), cza­ sopism a (80,3% ) i kom iksy (72,6% ). N ajchętniej czy ta ją k siążk i p rzygodow e (28,8% ), o zw ierzętach (21,o% ), bajki, baśnie (20,2%). Ponadto dzieci lubią głów ­ nie nauczyciela w ychowaw cę — w zakresie jego cech osobow ych — za to, że jest dobry (31,1 %), miły, spokojny (26,1 %); um iejętności dydaktycznych — za to, że dobrze uczy (41,7% ), dokładnie tłum aczy (26,7% ).

W rozdziale czw artym , ostatnim — „U w arunkow ania m otyw acji szkolnych w św ietle badań” dokonano rozstrzygnięć dotyczących korelacji płci, w ieku, typu środow iska i osiągnięć szkolnych dzieci z ich m otyw acją do uczenia się, w ykony­ w aniem pracy domowej, uczęszczaniem do szkoły i kontaktem z książką. Siła po­ w yższych zw iązków m iędzy analizow anym i zm iennym i je s t słaba.

W „Zakończeniu i w nioskach” A utorka w sposób bardzo sum ienny rozlicza się z przyjętych hipotez oraz na podstaw ie literatury przedm iotu oraz badań em ­ pirycznych w ysuwa 9 postulatów odnoszących się do nauczycieli klas I-III, rodzi­ ców, uczelni kształcących i doskonalących nauczycieli.

Należy żywić nadzieję, że treści zawarte w tej pracy pogłębiają świadomość pe­ dagogiczną nauczycieli i będą im pomocne w pracy dydaktyczno-wychowawczej.

Praca M arii W ęglińskiej je s t żywo i ciekaw ie napisana i w spiera się na dzie­ siątkach konkretnych przykładów. W sw oich w yw odach A utorka je s t bardzo pre­ cyzyjna.

Jej książka — co nie je s t bez znaczenia — ma bardzo przejrzysty układ gra­ ficzny. Zaw iera w iele czytelnych tabel, rysunków i schem atów, co dla nas, ludzi epoki w irtualizacji, je st ważne.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Mie˛dzynarodowa klasyfikacja choro´b i problemo´w zdrowotnych ICD-10 ujmuje zaburzenia dotycza˛ce dzieci i młodziez˙y w dwo´ch gło´wnych działach: F80–F89 – zaburzenia

M atki dzieci dobrze przystosowanych odznaczały się większym nasileniem (wyższe średnie) takich postaw jak: zachęcanie dziecka do w ypow iadania, zrównanie dziecka w

Testosterone treatment is not associated with increased risk of adverse cardiovascular events: results from the Registry of Hypogonadism in Men

Pod koniec wręczyłam wszystkim dzieciom imienne pamiątkowe dyplomiki. Myślę, że nie liczą się tylko I – III miejsce, wszystkie dzieci brały udział w zabawie i wszystkim

wielkim autorytetem. Jak wskazałam na początku tego podrozdziału, praca nauczyciela nauczania początkowego wymaga wielkiej odpowiedzialności. To on jako pierwszy wprowadza

Może ono być przedm iotem nauki lub filologii; gdy cechuje je niejasność, poddawane byw a interpretacji (hermeneutyce), podpada bowiem pod instytucję znaku. Pojęcie

Po powrocie do swojego rodzinnego i ukochanego miasta Halina Dudzińska bez reszty poświęciła się badaniom jego dziejów.. Przeprowadziła szereg wywiadów z żołnierzami

Zabawa jako metoda prowadzenia zajęć z wychowania fizycznego. Wybrane formy prowadzenia zajęć ruchowych