• Nie Znaleziono Wyników

Teoria obwodów wyklad 3a

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Teoria obwodów wyklad 3a"

Copied!
60
0
0

Pełen tekst

(1)

Dr inż. Agnieszka Wardzińska

Room: 105 Polanka

agnieszka.wardzinska@put.poznan.pl

cygnus.et.put.poznan.pl/~award

cygnus.et.put.poznan.pl/~award

Advisor hours: Tuesday: 10.00-10.45 Thursday: 10.30-11.15

(2)

Jednolitość oznaczeń

Oznaczenia dla prądu i źródeł… małe i wielkie litery,

pisane i drukowane

(3)

Programy obliczeniowe

Matlab

Mathcad

Matematica

Wolfram alpha

(4)

Przykład

Oblicz impedancję zastępczą widzianą z zacisków AB

B A D Z1 Z4 Z3 Z2 B

(5)

Przykład

Oblicz impedancję zastępczą widzianą z zacisków AB

B A B D Z1 Z4 Z3 Z2 równolegle Z1 i Z2 B B 2 1 2 1

Z

Z

Z

Z

Z

BD

+

=

(6)

Przykład

Oblicz impedancję zastępczą widzianą z zacisków AB

B A B D Z4 Z3 ZBD szeregowo ZBD i Z3 B B 3 2 1 2 1 1

Z

Z

Z

Z

Z

Z

AB

+

+

=

(7)

Przykład

Oblicz impedancję zastępczą widzianą z zacisków AB

B A B Z4 ZAB1 szeregowo ZBD i Z3 B B 3 2 1 2 1 1

Z

Z

Z

Z

Z

Z

AB

+

+

=

(8)

Przykład

Oblicz impedancję zastępczą widzianą z zacisków AB

B A B Z4 ZAB1 równolegle ZAB1 i Z4 B B 4 3 2 1 2 1 4 3 2 1 2 1

Z

Z

Z

Z

Z

Z

Z

Z

Z

Z

Z

Z

Z

AB

+

+

+





+

+

=

(9)

Przykład

Oblicz impedancję zastępczą widzianą z zacisków AB

B A B Z4 ZAB1 równolegle ZAB1 i Z4 B B 4 3 2 1 2 1 4 3 2 1 2 1

Z

Z

Z

Z

Z

Z

Z

Z

Z

Z

Z

Z

Z

AB

+

+

+





+

+

=

Wolfram alpha ((Z_1*Z_2)/(Z_1+Z_2)+Z_3)*Z_4/((Z_1*Z_2)/(Z_1+Z_2)+Z_3+Z_4)

(10)

Przykład

Simplify,

factor,

expand

(11)

Przykład 2

Oblicz rozpływ prądów korzystając z praw Kirchhoffa

A E1 Z1=Z2=Z3=Z B E2 E3 Z1 Z2 Z3

(12)

Przykład 2

Oblicz rozpływ prądów korzystając z praw Kirchhoffa

E1 I1 I2 I3 I1-I2-I3=0 PPK E2 E3 Z1 Z2 Z3

(13)

Przykład 2

Oblicz rozpływ prądów korzystając z praw Kirchhoffa

E1 I1 I2 I3 I1-I2-I3=0 PPK NPK E2 E3 Z1 Z2 Z3 NPK -Z1I1-E2-Z2I2+E3=0 E1-I3Z3+I2Z2=0

(14)

Przykład 2

Oblicz rozpływ prądów korzystając z praw Kirchhoffa

E1 I1 I2 I3 I1-I2-I3=0 PPK NPK E2 E3 Z1 Z2 Z3 NPK -Z1I1-E2-Z2I2+E3=0 E1-I3Z3+I2Z2=0 Wolfram alpha

(15)

Przykład 2

Oblicz rozpływ prądów korzystając z praw Kirchhoffa

I1-I2-I3=0 PPK NPK -Z1I1-E2-Z2I2+E3=0 E1-I3Z3+I2Z2=0

=

1 3 2 3 2 1 3 2 2 1

0

0

0

1

1

1

E

E

E

I

I

I

Z

Z

Z

Z

E1-I3Z3+I2Z2=0

(16)

Przykład 2

Oblicz rozpływ prądów korzystając z praw Kirchhoffa

I1-I2-I3=0 PPK NPK -Z1I1-E2-Z2I2+E3=0 E1-I3Z3+I2Z2=0

=

1 3 2 3 2 1 2

0

0

0

1

1

1

E

E

E

I

I

I

Z

Z

Z

Z

E1-I3Z3+I2Z2=0

(17)

Przykład 2

Oblicz rozpływ prądów korzystając z praw Kirchhoffa

I1-I2-I3=0 PPK NPK -Z1I1-E2-Z2I2+E3=0 E1-I3Z3+I2Z2=0

=

1 3 2 3 2 1

0

0

0

1

1

1

E

E

E

I

I

I

Z

Z

Z

Z

− E1-I3Z3+I2Z2=0

=

− 1 3 2 1 3 2 1

0

0

0

1

1

1

E

E

E

Z

Z

Z

Z

I

I

I

Wolfram alpha ( {{1,-1,-1}, {-Z,-Z,0}, {0,Z,-Z}}^-1)*({{E_1},{E_2},{0}})

(18)

Dodawanie źródeł napięciowych

e1(t) e2(t) e1(t)-e2(t)+e3(t) or e2(t) e3(t) e2(t)-e1(t)-e3(t)

(19)

Dodawanie źródeł napięciowych

E1 E2 E1 – E2 + E3 or E2 E3 E2- E1 – E3

(20)

Dodawanie źródeł napięciowych

e(t)=0,

E=0,

U

AB

=0,

A B A B E=0,

(21)

przykład

A E1=2+j E2=2-j E2=2j B E2=2j

(22)

przykład

A E1=2+j E2=2-j E2=2j A E=2-j-(2+j)+2j=0 B E2=2j B

(23)

przykład

A E1=2+j E2=2-j E2=2j A E=2-j-(2+j)+2j=0 B E2=2j B B A

(24)

Dodawanie źródeł prądowych

j3(t) j2(t) j1(t) or j1(t)-j2(t)+j3(t) j2(t)-j1(t)-j3(t)

(25)

J(t)=0 J=0

I=0, U=? Z=∞

Dodawanie źródeł prądowych

Z=∞

I=0

(26)

przykład

j3(t) Z j1(t) j3(t)=j1(t)=2sin(2t+π) e(t)=sin(2t) Z=2+j e(t) Z

(27)

przykład

j3(t) Z j1(t) j3(t)=j1(t)=2sin(2t+π) e(t)=sin(2t) Z=2+j e(t) Z J3 Z J1 E Z J3=J1=-2 E=1 Z=2+j

(28)

przykład

J3 Z J1 E Z J3=J1=-2 E=1 Z=2+j A I

(29)

przykład

J3 Z J1 E Z J3=J1=-2 E=1 Z=2+j A I J3-J1=0 Z E Z A I

(30)

przykład

J3 Z J1 E Z J3=J1=-2 E=1 Z=2+j A I J3-J1=0 Z E Z Z E Z A A I I

(31)

przykład

J3 Z J1 E Z J3=J1=-2 E=1 Z=2+j A I J3-J1=0 Z E Z Z E Z A A I I

j

j

Z

E

I

0

.

2

0

.

1

)

2

(

2

1

2

=

+

=

=

(32)

Moc – obwody DC (prądu stałego)

]

[

]

[

]

[

W

V

A

I

U

P

=

=

R

]

[

]

[

]

[

W

=

V

A

R

U

I

R

I

U

P

2 2

=

=

=

(33)

Dopasowanie odbiornika do źródła

dla DC

(34)

przykład

Obliczyć całkowitą moc wydzieloną w źródle, dobrać

Rw tak aby wystąpiło dopasowanie

(35)

Moc w obwodach prądu

sinusoidalnie zmiennego (AC)

Z i u Z I U

(

ω

+

α

)

=

U

t

u

m

cos

Moc chwilowa [VA].

(

ω

+

α

+

ϕ

)

=

I

t

(36)

Moc w obwodach prądu

sinusoidalnie zmiennego (AC)

Z i u Z I U

(

ω

+

α

)

=

U

t

u

m

cos

(

ω

+

α

+

ϕ

)

=

I

t

i

cos

(

ω

+

α

) (

ω

+

α

+

ϕ

)

=

=

u

i

U

I

t

t

p

m m

cos

cos

(

ω

+

α

+

ϕ

)

=

I

t

i

m

cos

(37)

Moc w obwodach prądu

sinusoidalnie zmiennego (AC)

Z i u Z I U

(

ω

+

α

)

=

U

t

u

m

cos

(

ω

+

α

+

ϕ

)

=

I

t

i

cos

(

ω

+

α

) (

ω

+

α

+

ϕ

)

=

=

u

i

U

I

t

t

p

m m

cos

cos

(

) (

)

( )

ϕ

(

ω

α

ϕ

)

ϕ

α

ω

α

ω

+

+

=

=

+

+

+

=

=

2

2

cos

2

1

cos

2

1

cos

cos

t

I

U

I

U

t

t

I

U

i

u

p

m m m m m m

(

ω

+

α

+

ϕ

)

=

I

t

i

m

cos

(38)

Moc w obwodach prądu

sinusoidalnie zmiennego (AC)

Z i u

(

ω

+

α

)

=

U

t

u

m

cos

(

ω

+

α

+

ϕ

)

=

I

t

i

m

cos

(

ω

+

α

) (

ω

+

α

+

ϕ

)

=

=

u

i

U

I

t

t

p

m m

cos

cos

(

) (

)

( )

ϕ

(

ω

α

ϕ

)

ϕ

α

ω

α

ω

+

+

=

=

+

+

+

=

=

2

2

cos

2

1

cos

2

1

cos

cos

t

I

U

I

U

t

t

I

U

i

u

p

m m m m m m

(39)

Moc w obwodach prądu

sinusoidalnie zmiennego (AC)

Moc czynna [W]

1

+ ∆

=

T t t

dt

p

T

P

0 0

1

( )

ϕ

cos

2

1

m m

I

U

P

=

(40)

Moc w obwodach prądu

sinusoidalnie zmiennego (AC)

Dla reprezentacji zespolonej

Z I U ) (α ϕ α +

=

=

j m j m

e

I

I

e

U

U

U

(41)

Moc w obwodach prądu

sinusoidalnie zmiennego (AC)

Dla amplitudy zespolonej

Z I U ) (α ϕ α +

=

=

j m j m

e

I

I

e

U

U

U

( )

ϕ ϕ ϕ α α j m m j m m j m j m

e

I

U

UI

I

U

e

I

U

e

I

e

U

UI

zauwazmy

− − −

=

=

=

=

* * * ) ( *

:

(42)

Moc w obwodach prądu

sinusoidalnie zmiennego (AC)

Moc czynna

Z I U ) (α ϕ α +

=

=

j m j m

e

I

I

e

U

U

U

( )

UI

( )

U

I

P

*

Re

*

2

1

Re

2

1

=

=

(43)

Moc w obwodach prądu

sinusoidalnie zmiennego (AC)

Moc czynna

Z I U ) (α ϕ α +

=

=

j m j m

e

I

I

e

U

U

U

( )

UI

( )

U

I

P

*

Re

*

2

1

Re

2

1

=

=

R

U

R

I

P

2 2

|

|

2

1

|

|

2

1

=

=

(44)

Moc w obwodach o dowolnym

przebiegu prądu

( )

UI

k

( )

U

I

k

P

=

Re

*

=

Re

* Współczynnik kształtu Moc czynna •Zawsze dodatnia

•Wynika z wydzielania mocy na rezystorach

(45)

Moc bierna [VAR]

Moc zespolona [VA]

( )

sin

ϕ

2

1

Im

2

1

* m m

I

U

I

U

Q

=

=

*

2

1

I

U

S

=

jQ

P

S

=

+

lub

(46)

Moc pozorna [VA]

or RMS RMS m m

I

U

I

U

I

U

S

=

=

=

2

1

2

1

2 2

Q

P

S

=

+

(47)
(48)

Współczynnik mocy

Bezwymiarowy

Wartość między -1 a 1

Jeśli jest równy zero to przepływ energii jest całkowicie

Jeśli jest równy zero to przepływ energii jest całkowicie

reaktancyjny.

Jeśli jest równy 1 to cała energia ze źródła jest wydzielana na

obciążeniu.

(49)
(50)

Dopasowanie impedancyjne

Dopasowanie na moc czynną

Zs Zl s l s l

R

X

X

R

=

=

Zs * s l

Z

Z

=

Inaczej: s s s l l l

X

R

Z

X

R

Z

+

=

+

=

(51)
(52)
(53)
(54)

Metoda prądów oczkowych

=

b a b a N b b b a b N a b a a a

E

E

I

I

Z

Z

Z

Z

Z

Z

...

...

...

...

...

...

...

, , , , , ,

Z

N a

Z

N b

Z

N N

I

N

E

N

...

...

...

...

...

...

, , ,

(55)

Metoda prądów oczkowych

=

b a b a N b b b a b N a b a a a

E

E

I

I

Z

Z

Z

Z

Z

Z

...

...

...

...

...

...

...

, , , , , , Gdzie:

Za,a – wszystkie impedancje (rezystancje i reaktancje w oczku a)

Za,b – wszystkie impedancje w gałęziach między oczkami a i b z uwzględnieniem znaku! Ia – prądy związane z oczkiem a

Ea – źródła prądowe związane z oczkiem a

Z

N a

Z

N b

Z

N N

I

N

E

N

...

...

...

...

...

...

, , ,

(56)
(57)
(58)

Metoda potencjałów węzłowych

=

N b a N b a N N b N a N N b b b a b N a b a a a

J

J

J

V

V

V

Y

Y

Y

Y

Y

Y

Y

Y

Y

...

...

...

...

...

...

...

...

, , , , , , , , ,

(59)

Metoda potencjałów węzłowych

=

b a b a N b b b a b N a b a a a

J

J

V

V

Y

Y

Y

Y

Y

Y

...

...

...

...

...

...

...

, , , , , , Gdzie:

Ya,a – suma admitancji wszystkich gałęzi dochodzących do węzła a

Ya,b – suma admitancji wszystkich gałęzi pomiędzy węzłami a i b, wszystkie admitancje są ze znakiem minus

Va – potencjał dla węzła a w odniesieniu do punktu odniesienia

Ja – suma wszystkich źródeł prądowych w gałęziach dochodzących do węzła a

Y

N a

Y

N b

Y

N N

V

N

J

N

...

...

...

...

...

...

, , ,

(60)

Cytaty

Powiązane dokumenty

Jeśli więc ograniczymy ją do zbiorów, które spełniają względem niej warunek Carathéodory’ego, dostaniemy miarę nazywaną dwuwymiarową miarą Lebesgue’a – i to jest

Dodawanie jest działaniem dwuargumentowym, w jednym kroku umiemy dodać tylko dwie liczby, więc aby dodać nieskończenie wiele liczb, trzeba by wykonać nieskończenie wiele kroków,

przykładem jest relacja koloru zdefiniowana na zbiorze wszystkich samochodów, gdzie dwa samochody są w tej relacji, jeśli są tego samego koloru.. Jeszcze inny przykład to

Spoglądając z różnych stron na przykład na boisko piłkarskie, możemy stwierdzić, że raz wydaje nam się bliżej nieokreślonym czworokątem, raz trapezem, a z lotu ptaka

Następujące przestrzenie metryczne z metryką prostej euklidesowej są spójne dla dowolnych a, b ∈ R: odcinek otwarty (a, b), odcinek domknięty [a, b], domknięty jednostronnie [a,

nierozsądnie jest ustawić się dziobem żaglówki w stronę wiatru – wtedy na pewno nie popłyniemy we właściwą stronę – ale jak pokazuje teoria (i praktyka), rozwiązaniem

W przestrzeni dyskretnej w szczególności każdy jednopunktowy podzbiór jest otwarty – dla każdego punktu możemy więc znaleźć taką kulę, że nie ma w niej punktów innych niż

Zbiór liczb niewymiernych (ze zwykłą metryką %(x, y) = |x − y|) i zbiór wszystkich.. Formalnie: