Archeologia Polski Środkowowschodniej, t. IX, 2007Wielokulturowe stanowisko 17 w Tominach położone jest na północnym przedpolu Wyżyny Sandomier-skiej, w odległości około 300 m od krawędzi pokrywy lessowej. Zajmuje obszar łagodnego wyniesienia o wy-sokościach 188,2-190,4 m n.p.m., położonego między dwoma niewielkimi ciekami znajdującymi się od N i S (ryc. 1). Pokryte jest glebami brunatnymi wytwo-rzonymi na piaskach fl uwioglacjalnych (w strefi e kul-minacji i w części wschodniej) i glinach zwałowych zlodowacenia środkowopolskiego (w części zachod-niej). W powstawaniu pokrywy glebowej miały udział również frakcje lessowe.
Stanowisko odkryte zostało w 1998 r. w czasie ba-dań Archeologicznego Zdjęcia Polski (AZP); (obszar 86-73, nr 17/249). Na powierzchni ok. 1 ha zarejestro-wano wówczas niezbyt liczne materiały wielokulturo-we z przewagą fragmentów ceramiki kultury mierza-nowickiej. W związku z planowaną obwodnicą miasta Ożarów, która przecina stanowisko w partii centralnej ze wschodu na zachód, na długości około 230 m i sze-rokości 30, a od strony wschodniej 45 m, Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad zleciła wyko-nanie przedinwestycyjnych badań rozpoznawczych (powierzchniowych i sondażowych1), a następnie ra-towniczych badań szerokopłaszczyznowych2.
Objęte sprawozdaniem badania wykopaliskowe przeprowadzono w przecinającym stanowisko pasie
1 Rozpoznawczy etap badań przeprowadzili Józef Bednar-czyk i Aleksandra Sujecka (2004).
2 Te ostatnie przeprowadzone zostały na podstawie umo-wy nr 2/4000/2005 z dnia 23 VIII 2005 r., zawartej pomiędzy Muzeum Przyrody i Techniki Ekomuzeum im. Jana Pazdura w Starachowicach (zamawiający) a Fundacją Uniwersytetu Ma-rii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (wykonawca), przez zespół Instytutu Archeologii UMCS pod kierunkiem autorów spra-wozdania, przy współpracy mgr mgr Marcina Szeligi, Moniki Kępki i Tomasza Klisza.
Sprawozdanie z badań ratowniczych na wielokulturowym stan. 17
w Tominach, pow. opatowski
rozgraniczenia obwodnicy na łącznej powierzchni 76,92 ara, w terminie od 31 VIII do 15 XI 2005 r. Zało-żony na obszarze badawczym układ siatki arowej, na-wiązany do państwowej sieci geodezyjnej, oznaczony został w systemie słupów (duże litery) i pasów (cyfry arabskie (ryc. 2). Stanowisko odhumusowane zostało w większości mechanicznie z wyjątkiem rejonów in-tensywnego występowania materiałów na powierzch-ni (ary A-D/13-14), gdzie spychacz usunął ok. 10 cm warstwę oraniny, resztę eksplorowano ręcznie. W ob-rębie przestrzeni badawczej zanotowano zróżnicowa-ną stratyfi kację warstw naturalnych. Na kulminacji wyniesienia (ary w słupach 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15 i częściowo 16, 17) bezpośrednio pod humusem zale-gały piaski fl uwioglacjalne i gliny zwałowe. Podobna sytuacja dotyczyła stoku wschodniego, z tą różnicą, iż od arów A 015, A 15 do A 0 – F 21 utwory te przy-kryte były pylastą beżowo-żółtą warstwą deluwialną, której miąższość rosła wraz ze spadkiem terenu. Nieco bardziej skomplikowaną sytuację zarejestrowano na stoku zachodnim, gdzie w arach A-D 02 – A-D 2 pod współczesnym humusem występowała ok. 30-60 cm miąższości warstwa niwelacyjna, związana z zasy-paniem naturalnej niecki w czasie melioracji terenu w połowie lat 70. XX w. Pod nią znajdowała się war-stwa deluwialna, która osiągała miejscami miąższość przekraczającą 80 cm. W arach A-B 2,3 przykrywała ona rozległy kras kopalny (?), pod którym znajdowały się kliny mrozowe.
Warstwa deluwialna na całym obszarze swojego zasięgu zawierała materiały zabytkowe. Ich szczególne nasycenie zarejestrowano w arach A-D 6-5, w których – poniżej tej warstwy – zarejestrowano koncentrację kilkudziesięciu obiektów archeologicznych o zróżni-cowanej funkcji i przynależności kulturowo-chrono-logicznej.
Pozyskane materiały, pochodzące w znacznej mie-rze z warstwy ornej i podglebia, świadczą, iż stanowi-sko zasiedlane było kilkakrotnie, począwszy od neo-litu po wczesne średniowiecze. Odkryto 84 obiekty archeologiczne, które koncentrowały się w partii za-chodniej, na stoku północno-zachodnim i na zachod-niej części kulminacji, w większości w obrębie arów A-D5, 6 oraz A7, 8 i C-D7, 8 (ryc. 3). Cała północ-no-wschodnia partia zbadanego obszaru pozbawiona była obiektów archeologicznych (ryc. 2).
Najstarszą fazę osadniczą dokumentują materia-ły kultury malickiej. Jest to nieliczny zbiór znacznie rozdrobnionych fragmentów ceramiki o wyrazistych cechach technologicznych tej kultury, z nieznacznym udziałem elementów charakterystycznych w posta-ci rożkowatych uch amfor i karbowanych załomów brzuśców, które nie dają jednak podstaw dla okre-ślenia chronologii względnej w ramach periodyzacji wewnętrznej tej jednostki kulturowej. Z fazą tą kore-sponduje część materiałów krzemiennych z surowca świeciechowskiego, czekoladowego i jurajskiego (poje-dyncze), który odpowiada cechom morfometrycznym i stylistycznym młodszych formacji naddunajskich. Materiały te zarejestrowane zostały głównie w humu-sie i deluwium oraz na złożu wtórnym w obiektach młodszych. Z kulturą malicką nie można powiązać żadnego z odkrytych na stanowisku obiektów.
Druga faza osadnicza związana jest z osadą kul-tury pucharów lejkowatych. Reprezentują ją nieliczne materiały ceramiczne i krzemienne z warstwy ornej i deluwium, oraz obiekty 9, 61, 68, 81, tworzące nie-wielką koncentrację w centralnej części badanego ob-szaru (ryc. 3). Z dużym prawdopodobieństwem z fazą tą łączyć się mogą również obiekty 39, 43 i 74, zlo-kalizowane w części południowo-zachodniej (ryc. 2). W większości były to płytkie jamy gospodarcze o wy-pełniskach jednolitych i bardzo ubogich w materiał zabytkowy. Nieliczne diagnostyczne fragmenty cera-miki z obiektów i warstwy (m.in. wylewy zdobione ornamentem stempelkowym – ryc. 4A, kolankowa-te ucha) umieszczają epizod osadniczy w Tominach stan. 17 w klasycznych zespołach grupy południowo-wschodniej kultury pucharów lejkowatych (por. m.in. J. Kruk, S. Milisauskas 1990, fi g. 5: 10; 6: 11; 7: 9; 15: 9, 15; Z. Podkowińska [1952], tabl. XXII: 3).
Faza osadnicza związana z epoką brązu zaznacza się na stanowisku niewielką ilością materiałów cera-micznych o cechach wytwórczych kultury łużyckiej pochodzących z warstwy ornej i deluwium. Również część materiałów krzemiennych reprezentujących tzw. krzemieniarstwo schyłkowe, w tym półksiężycowa-ty sierp z surowca turońskiego oraz fragment formy bifacjalnej z surowca czekoladowego, mogą łączyć się z tym okresem. Nie zarejestrowano natomiast diagno-Ryc. 1. Tominy, pow. opatowski, stan. 17. Lokalizacja stanowiska (fragment mapy: Powiat Opatów. Województwo kieleckie, skala 1 : 25 000. Wydawca – Za-rząd Topografi czny Szt.[abu] Gen.[eralnego]. Warszawa 1961). Opracował T. Wiśniewski. M. Juran.
Fig. 1. Tominy, Opatów district, site 17. Location of the site. (fragment of a map: Opatów district. Kielce voivodship, scale of 1 : 25 000. Publisher – Zarząd Topografi czny Szt.[abu] Gen.[eralnego]. Warszawa 1961). Edited by T. Wiśniewski, M. Juran.
1 km 0
Ry c. 2. Tomin y, po w . opa towski, stan. 17. Plan sytuac
yjn y stano wiska z lokalizacją w yk opu i odkr yt ych obiekt ów (fr agmen t planu sytuac yjno -w ysok ościo w ego , skala 1 : 1000. W yk ona w ca – Okr ęgo w e P rz edsiębiorst w o Geode zyjno -Kar togr afi czne . Kielc e 1988). O pr ac ow ał T. W iśniewski. Fig . 2. Tomin y, O pa tó w distric t, sit e 17. Situa
tional plan of the sit
e with loca
tion of an ar
chaeological tr
ench and the disc
ov er ed fea tur es (fr agmen t of a h
ypsometric plan, scale 1 : 1000. P
ublisher – Okr ęgo w e P rz edsiębior-st w o Geode zyjno -Kar togr afi czne . Kielc e 1988. E dit ed b y T. W iśniewski. 50 m 0
Ryc. 3. Tominy, pow. opatowski, stan. 17. Fragment stanowiska z koncentracją obiektów archeologicznych. Opracował T. Wiśniewski. Fig. 3. Tominy, Opatów district, site 17. Fragment of the site with a concentration of archaeological features. Edited by T. Wiśniewski.
stycznych materiałów kultury mierzanowickiej, które identyfi kowane były w zbiorze z badań AZP.
Najbardziej intensywnie manifestuje się na stano-wisku faza zasiedlenia związana z kulturą przewor-ską, z którą powiązano 9 obiektów o zróżnicowanym charakterze funkcjonalnym, tworzących koncentrację w południowo-zachodniej partii zbadanego obsza-ru (ryc. 2, 3). Zachowały się pozostałości zabudowy z tego okresu w postaci trzech obiektów półziemian-kowych (4, 5, 14), o wymiarach od około 2,5 x 4,0 do 2,0 x 5,0 m, z zadaszeniami wspartymi na konstrukcji słupowej. Obiekt 4 (zbliżony do kwadratu w planie i prostokątny w przekroju) miał konstrukcję dachu wspartą na czterech słupach (12, 16, 18, 29) rozloko-wanych w narożnikach (ryc. 5). W przypadku prosto-kątnej półziemianki 14 zastosowano zadaszenie typu
szałasowego, wsparte od strony wejścia (wschód) na trzech słupach (26, 31, 36), z których środkowy (31) stabilizowany był dodatkowo dwoma skośnie wbitymi słupami (30, 32) od strony wnętrza obiektu (ryc. 8). Pozostałości bardziej skomplikowanej konstrukcji da-chu, związanej prawdopodobnie z naprawami, zareje-strowano w przypadku obiektu 5, w którego wnętrzu znajdowały się ślady po 9 słupach (ryc. 7). Zapewne w jakimś związku funkcjonalnym z półziemiankami 4 i 5 pozostawały, zarejestrowane w ich pobliżu, doły posłupowe 6, 7, 45, 46 (ryc. 3).
Z kulturą przeworską powiązane są jamy gospo-darcze koliste w planie i nieckowate w przekroju (1, 24, 41, 65, 75, 84), poza obiektami 41 i 65, niezbyt ob-szerne i zachowane w miąższości od 15 do 65-75 cm. Charakter ich wypełnisk (jednolite lub nieznacznie
N
chronologia / chronology
linie rozgraniczenia obwodnicy / lines dividing the ring road granice obszaru przebadanego / limits of an excavated area
zasięg warstwy kulturowej / range of a cultural layer kultura pucharów lejkowatych / Funnel Beaker Culture kultura przeworska / Przeworsk Culture
okres nowożytny / modern period okres współczesny / present times
bez określonej chronologii / of undetermined chronology 25 m 0 4 5 6 7 8 9 10 11 E D C B A
Ryc. 4. Tominy, pow. opatowski, stan. 17. Obiekt 68 – jama gospodarcza kultury pucharów lejkowatych. Oznaczenia: a – ceramika; b – tłuczek/rozcieracz krzemienny; c – płyta szlifi erska. Opracował T. Wiśniewski.Fig. 4. Tominy, Opatów district, site 17. Feature 68 – domestic pit of the Funnel Beaker Culture. Legend: a – pottery; b – fl int hammer/grinder; c – polishing plate. Edited by T. Wiśniewski.
stratyfi kowane) wskazuje na krótkotrwałe i niezbyt intensywne użytkowanie. Tylko jama 65, najgłębsza (ryc. 9), zawierała w wypełnisku stosunkowo liczny materiał zabytkowy, głównie ceramiczny oraz żelazną ostrogę (ryc. 10).
Chronologię osady kultury przeworskiej dość pre-cyzyjnie określają przede wszystki nieliczne zabytki metalowe. Znalezioną luźno brązową fi bulę z grze-bykiem na główce (A 128, grupa V) odnieść można do etapu B2/C1-C1a okresu rzymskiego (por. K. God-łowski 1970, s. 15-17), natomiast ostrogę kabłąkowa-tą z obiektu 65 (grupa VII Kazimierza Godłowskiego (1977: 90), typ G1 Jerzego Ginalskiego (1991) dato-wać na koniec fazy C1a – początek C2 (ryc. 10: 1). W zespole ceramicznym walor chronologiczny po-siada przede wszystkim obecność toczonych na kole
naczyń o nawiązaniach dackich (fragmenty pucharka z obiektu 41, naczynie o proporcjach wazy z obiektu 4 – ryc. 6: 5). Ścisłą analogię do tego ostatniego egzem-plarza odnajdujemy w naczyniu z grobu 1 w Lisowie, pow. opatowski (S. Buratyński 1973, ryc. 6: a), które Lubomira Tyszler (1999, s. 50), na podstawie współ-występowania w zespole naczynia terra sigilata, datu-je na koniec fazy C1a – fazę C1b okresu rzymskiego. Chronologię osady można wiec zamknąć w ramach faz B2–C1a/ – początek C2 okresu rzymskiego, tj. od drugiej połowy II do początków III w. n.e.
Na całej przestrzeni stanowiska rozproszone były nieliczne i mało diagnostyczne fragmenty ceramiki, które na podstawie cech wytwórczych łączyć można z okresem wczesnośredniowiecznym i średniowiecz-nym. N a b 1 m 0 A A B B c 5 cm 0 a b c Obiekt 68 A B C
Ryc. 5. Tominy, pow. opatowski, stan. 17. Obiekt 4 – chata kultury przeworskiej. Opracował T. Wiśniewski. Fig. 5. Tominy, Opatów district, site 17. Feature 4 – hut of the Przeworsk Culture. Edited by T. Wiśniewski.
Obiekt 53 N 1 m 0 A B B B B A A A Obiekt 29 Obiekt 18 Obiekt 28 Obiekt 15 Obiekt 4 Obiekt 4 Obiekt 53
Obiekt 15 Obiekt 18 Obiekt 28 Obiekt 29
A C C B A B D D B B B B A A A A
Ryc. 6. Tominy, pow. opatowski, stan. 17. Fragmenty naczyń z obiektu 4. Rys. B. Niezabitowska-Wiśniewska, T. Chmielewski.Fig. 6. Tominy, Opatów district, site 17. Potsherds from feature 4. Drawn by B. Niezabitowska-Wiśniewska, T. Chmielewski.
5 cm 0 5 3 4 1 2
Ryc. 7. Tominy, pow. opatowski, stan. 17. Obiekt 5 – chata kultury przeworskiej. Opracował T. Wiśniewski. Fig. 7. Tominy, Opatów district, site 17. Feature 5 – hut of the Przeworsk Culture. Edited by T. Wiśniewski.
1 m 0 N A A A A A A B B B B C G B E B D H B F B A A Obiekt 23 Obiekt 20 Obiekt 16 Obiekt 17 Obiekt 33 Obiekt 16 Obiekt 21 Obiekt 5 Obiekt 17 Obiekt 19 Obiekt 35 Obiekt 22 B A A B B A B A A B D H G C Obiekt 5 Obiekt 21 Obiekt 20 Obiekt 19
Obiekt 22 Obiekt 23 Obiekt 35
Ryc. 8. Tominy, pow. opatowski, stan. 17. Obiekt 14 – chata kultury przeworskiej. Opracował T. Wiśniewski.Fig. 8. Tominy, Opatów district, site 17. Feature 14 – hut of the Przeworsk Culture. Edited by T. Wiśniewski. 1 m 0 N Obiekt 14 Obiekt 26 Obiekt 32 Obiekt 30 Obiekt 31 Obiekt 36 Obiekt 14 Obiekt 30
Obiekt 26 Obiekt 32 Obiekt 31 Obiekt 36
A B A B A B A B B A A A A B B B
Ryc. 9. Tominy, pow. opatowski, stan. 17. Obiekt 65 – jama gospodarcza kultury przeworskiej. Opracował T. Wiśniewski. Fig. 9. Tominy, Opatów district, site 17. Feature 65 – domestic pit of the Przeworsk Culture. Edited by T. Wiśniewski.
Znaczna ilość wyróżnionych obiektów archeolo-gicznych nie posiada atrybucji chronologiczno-kultu-rowej, bowiem dostarczyła pojedynczych, bardzo roz-drobnionych fragmentów ceramiki, bądź pozbawiona była jakichkolwiek materiałów zabytkowych.
Badania w Tominach stan. 17 odsłoniły fragment stanowiska, które ulokowane zostało na wydłużonym wyniesieniu o orientacji wschód-zachód. Układ od-krytych obiektów wskazuje, iż rozpoznano zachodnią granicę stanowiska, którego zasadnicza część znajduje się zapewne na kulminacji i wschodnim stoku tego wyniesienia (ryc. 2, 3). Charakter wypełnisk obiek-tów (w większości jednolite) i niezbyt liczne w nich depozyty zabytków, zdaje się świadczyć, że w każdej z ujawnionych faz chronologicznych, osadnictwo było tu krótkotrwałe i niezbyt intensywne.
Oczywi-ście ocena ta dotyczy jedynie zbadanego fragmentu stanowiska.
Wartość poznawczą stanowiska wyznaczają przede wszystkim materiały i obiekty kultury przeworskiej, która na północnym przedpolu Wyżyny Sandomier-skiej rozpoznana jest w stopniu niewielkim (Z. Woź-niak 1994, s. 127). Wydaje się, iż w Tominach stan. 17 funkcjonowała w miarę stała osada tej kultury, której rozmiarów na podstawie przeprowadzonych badań i obserwacji powierzchniowych (zaznaczyć trzeba, iż te ostatnie prowadzone były w warunkach suchej jesie-ni) nie sposób ocenić. Z tego względu obszar kulmina-cji wyniesienia, dotykający od południa do budowanej obwodnicy, objęty być powinien opieką konserwator-ską, a w przypadku planowania tam jakichkolwiek in-westycji, ratowniczymi badaniami wykopaliskowymi.
1 m 0 A B Obiekt 65 Obiekt 65 N A B
Ryc. 10. Tominy, pow. opatowski, stan. 17. Ostroga żelazna i fragmenty naczyń z obiektu 65. Rys. B. Niezabitowska-Wiśniewska, T. Chmielewski.Fig. 10. Tominy, Opatów district, site 17. An iron spur and the potsherds from feature 65. Drawn by B. Niezabitowska-Wiśniewska, T. Chmielewski. 5 cm 0 5 6 7 3 4 2 1
Literatura
B e d n a r c z y k Józef, S u j e c k a Aleksandra2004 Archeologiczne badania rozpoznawcze obwodnicy Ożarowa (maszynopis przechowywany w dele-gaturze Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabyt-ków w Sandomierzu).
B u r a t y ń s k i Stanisław
1973 Zabytki z okresu wpływów rzymskich z Woli Pa wło-w skiej, powło-w. Lipsko i Lisowło-wa, powło-w. Opatówło-w. Spra-wozdania Archeologiczne 25, s. 183-192. G i n a l s k i Jerzy
1991 Ostrogi kabłąkowate kultury przeworskiej. Klasy-fi kacja typologiczna. Przegląd Archeologiczny 38, s. 53-84.
G o d ł o w s k i Kazimierz
1970 Th e chronology of the Late Roman and Elary Mi-gration Periods in Central Europe. Kraków. 1977 Materiały do poznania kultury przeworskiej z
ob-szaru Górnego Śląska. Część I. Materiały Starożyt-ne i WczesnośredniowieczStarożyt-ne 2, s. 255-382.
K r u k Janusz, M i l i s a u s k a s Sarunas
1990 Radiocarbon dating of neolithic assemblages from Bro nocice. Przegląd Archeologiczny 37, s. 195-228. P o d k o w i ń s k a Zofi a
[1952] Prace wykopaliskowe na stanowisku „Gawroniec -Pałyga” w Ćmielowie w pow. opatowskim 1950 r. Wia domości Archeologiczne 18: 3-4 (1951-1952), s. 201-242.
Ty s z l e r Lubomira
1999 Terra sigilata na ziemiach polskich. Część I. Łódź. Wo ź n i a k Zenon
1994 Wczesna faza kultury przeworskiej na Wyżynie Sandomierskiej. W: Kultura przeworska, t. 1, red. J. Gurba, A. Kokowski. Lublin, s. 127-145. Lubel-skie Ma teriały Archeologiczne 8.
Report on rescue excavations at a multicultural site 17 in Tominy, Opatów district
/summary/Th e multicultural site 17 in Tominy is situated at the northern periphery of the Sandomierz Upland, some 300 m from the border of the loess layer. It covers the smooth promontory lo-cated between two small brooks (Fig. 1).
Th e excavations were carried out at the area of 76,92 ares, on a land strip intended for a ring road of Ożarów, which was cutting across the site.
Th e materials, which were mainly obtained from the humus and sub-humus layers, point to the fact that the site was inhab-ited a number of times, beginning from the Neolithic through to the Early Middle Ages. 84 features were discovered, which were concentrated in the western part, at a north-western slope and at the western side of the culmination – mostly within ares A-D5, 6; A7, 8; and C-D7, 8. Th e majority of the features do not contain chrono-cultural attributes. Th e entire north-eastern part of the excavated area was deprived of archaeological features (Fig. 2,3).
Th e oldest settlement phase is documented by materials from the Malice Culture. It is a sparse collection of small frag-ments of ceramics with clear technological features of this cul-ture. Th e characteristic pieces of potsherds in the form of coni-cal handles of amphorae and ribbed edges of the belly were not numerous. Th ey do not allow us to determine the relative chro-nology within the internal periodization of that cultural unit.
Th e second phase is connected with a settlement of the Funnel Beaker Culture. It is represented by a few ceramic and fl int materials coming from the humus and deluvium, but also by features 9, 61, 68, and 81, which formed a small concentra-tion in the central part of the area under study (Fig. 3), and features 39, 43, and 74, which were located in the south-west-ern part (Fig. 2). Th ese were shallow domestic pits with a fi lling that did not contain a lot of archaeological material (Fig. 4).
Th e phase connected with the Bronze Age transpires from the small number of ceramic materials coming from the humus and deluvium and bearing features of the Lusatian Culture.
Th e most intensively manifested phase is that connect-ed with the Przeworsk Culture, to which 9 features of variconnect-ed functions were attributed. Th ey formed a concentration in the south-western part of the area under study (Fig. 2, 3). Remnants of a construction were preserved in the form of three semi-subterranean features (nos. 4, 5, 14), in which the roofi ng were supported on a pole construction (Fig. 5, 7, 8). Also preserved were domestic pits which were circular in plan and synclinal in cross-section (nos. 1, 24, 41, 65, 75, 84). Th e character of their fi lling points to a short-term and not intensive usage. Only pit 65, the deepest (Fig. 9), contained relatively numerous archaeo-logical materials, mainly ceramics and an iron spur (Fig. 10).
Th e chronology of the settlement of the Przeworsk Culture is quite precisely determined mostly by the metal artefacts. Th e stray fi nding in the form of a bronze fi bula with a comb on the head (A 128, group V) can be attributed to stage B2/C1 – C1a of the Roman Period, while the arched spur from feature 65 can be dated to the end of phase C1a – the beginning of C2 (Fig. 10:1). In the ceramic assemblage, there are also items pos-sessing a chronological value. Most of all, the vessels made on wheel from Dacia (fragments of a cup from feature 41, the ves-sel which has proportions of a vase from feature 4 – Fig. 6:5), which are dated to the end of phase C1a – and phase C1b of the Roman Period. Th e chronology of the settlement can thus be closed within phases B2 – C1a – the beginning of C2 of the Roman Period.
Th e entire site was sparsely scattered with fragments of ce-ramics, which can be connected with the Early Middle Ages.
Dr Anna Zakościelna Mgr Tadeusz Wiśniewski Instytut Archeologii UMCS Pl. M. Curie-Skłodowskiej 4 20-031 Lublin
annazakoscielna@wp.pl krzem7@o2.pl
