• Nie Znaleziono Wyników

"Żeromski o Norwidzie", Stanisław Makowski, "Ruch Literacki" z.4 (1976) : [recenzja]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share ""Żeromski o Norwidzie", Stanisław Makowski, "Ruch Literacki" z.4 (1976) : [recenzja]"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

Marek Gumkowski

"Żeromski o Norwidzie", Stanisław

Makowski, "Ruch Literacki" z.4 (1976)

: [recenzja]

Biuletyn Polonistyczny 20/1 (63), 201

(2)

'(li) MAKOWSKI Stanisław : Żeromski o Norwidzie. "Ruch L ite ra ck i" 1976, z. 4 , s . 2 5 5 -2 5 9 .

Żeromski zainteresow ał się Norwidem po ogłoszeniu p rzez P rzesm y c­ kiego w ierszy zapomnianego poety w "Chim erze" w latach 1 9 0 1 -1 9 0 7 . Sylwetka Norwida pojawiała się w tw ó rczo ści Żeromskiego jako symbol wielkiego, nie zrozumianego p rzez w spółczesnych, a następnie "w sk rze­ szonego" poety narodowego. W ierszem , który kilkakrotnie pow racał w rozpraw ach Żeromskiego, je st "Bema pamięci żałobny ra p so d ". P is a rz traktował ten utwór przede wszystkim jako świadectwo narodowej pamięci historycznej i tra d y cji; dopiero pod koniec życia dostrzegł jego w arto ści arty sty czn e.

B P /6 3 /4 1

M .G.

(II) MIKOŁAJCZAK Stanisław : Składniowo-stylistyczny k ształt prozy

poetyckiej w "P u sz ezy jodłowej" Stefana Żeromskiego. "Studia P olo­

nistyczne" 1976, t . III, s . 1 1 5 -1 2 5 .

"Na ^ P u szczę jodłow ą* składają się 173 wypowiedzenia". Stosując metodę statystyczn ą, autor bada te wypowiedzenia i stw ierdza dużą p ro ­ stotę ich konstrukcji. W zak resie rozkładu określeń p roza poetycka Że­ romskiego wykazuje wskaźnik niemal równie wysoki jak publicystyka. Naj­ ważniejszy środek stylistyczno-składniowy dostrzega autor w rytm ice, zw łaszcza w licznych w yliczeniach, a także w budowie zakończeń i w częstych myślnikach. Szyk przestaw ny i zdania wykrzyknikowe służą uwznioślaniu i liry z a cji tekstu "P u szczy jodłowej".

B P / 6 3 / 4 2

Cytaty

Powiązane dokumenty

Punktem wyjścia jest stwierdzenie, iż w twór­ czości poety toczy się walka pomiędzy trzema przeciwstawny­ mi typami mowy: językiem pisanym a mówionym,

Początkowo - w przyjaznych stosunkach - wystę­ powali oni wspólnie jako rzecznicy wojny z Turcją.Rozdźwięk, a zarazem p rzejście na pozycje polemiczne,

Po­ rusza też problemy odbicia d ziałaln ości Babina w nielicznych źródłach współczesnych, a także zajmuje s ię utworami poświęco­ nymi Rzeczypospolitej

W ostatnim, IV rozdziale postawiona zos­ tała hipoteza socjologiczna mająca wyjaśnić brak odzewu na twórczość Norwida u współczesnych mu czytelników oraz

Prace ofiarowane Czesławowi

ze szczególnym uwzględnieniem "D zieł" Adama Mickiewicza oraz jego

Interesujące uwagi o narastaniu tendencji aDtynaturalistycznych prowadzą do wniosku końcowego autora, że dominacja naturalizmu w dramacie polskim była epi­ zodem

Nie zdołały one jednak przedstawić zjawisk najważniejszych i reprezentatywnych, co było spowodowane dość słabą orienta­ cją w lite ra tu rze Jugosławii,