• Nie Znaleziono Wyników

Anna Kławsiuć-Zduńczyk, Poradnictwo całożyciowe jako element wsparcia w edukacji dorosłych, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2014, ss. 264

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Anna Kławsiuć-Zduńczyk, Poradnictwo całożyciowe jako element wsparcia w edukacji dorosłych, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2014, ss. 264"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

DOI: http://dx.doi.org/10.12775/RA.2014.043

Anna Kławsiuć-Zduńczyk, Poradnictwo całożyciowe jako

ele-ment wsparcia w edukacji dorosłych, Wydawnictwo Adam

Mar-szałek, Toruń 2014, ss. 264

Monografia Anny Kławsiuć-Zduńczyk jest jedną z niewielu publikacji wyda-nych w 2014 r., które dotyczą zagadnień ściśle związawyda-nych z poradoznaw-stwem. Zamysłem autorki było usytuowanie teorii oraz czynności związa-nych z poradnictwem na tle procesu całożyciowego uczenia się, co sugeruje tytuł książki. Publikacja, uwzględniając powyższy cel, została podzielona na pięć logicznie powiązanych ze sobą rozdziałów. W pierwszym z nich pt. W stronę uczenia się przez całe życie autorka koncentruje się na obowiązują-cych paradygmatach w edukacji dorosłych. W ramach otwierającego książ-kę rozdziału zaprezentowano determinanty zmieniające postrzeganie roli, funkcji oraz modeli edukacyjnych związanych z pracą z osobami dorosłymi. Anna Kławsiuć-Zduńczyk, analizując proces uczenia się w wymiarze między-narodowym (stosując zasadę od ogółu do szczegółu), sięgnęła do międzyna-rodowych raportów (UNESCO, OECD, UE). Warto podkreślić, że w tym za-kresie polski dorobek myśli andragogicznej jest niezwykle rozbudowany za sprawą publikacji Kształcenie ustawiczne podstawą nowoczesnej edukacji, pod redakcją A. Frąckowiak i J. Półturzyckiego (Warszawa–Płock 2011), którą to książkę warto niejako przy okazji polecić czytelnikom. W kolejnych podroz-działach autorka prezentuje wybrane, najbardziej popularne teorie związa-ne z edukacją dorosłych, takie jak: konstruktywizm, uczenie się z biografii, uczenie się transformatywne, założenia społeczności uczącej się oraz teorie trzech wymiarów uczenia się K. Illerisa. W kolejnej części I rozdziału zosta-je omówione zagadnienie regulacji prawnych, zosta-jednakże brakuzosta-je tutaj wyraź-nego odniesienia do zmian, które nastąpiły w polskim systemie prawnym za sprawą zjawiska „uwolnienia zawodów”. Proces ten od bieżącego roku wa-runkuje brak posiadania licencji oraz inne obostrzenia (wykształcenie,

(2)

kur-Poradnictwo całożyciowe jako element wsparcia w edukacji dorosłych

584

Rocznik Andragogiczny t. 21 (2014)

sy, egzaminy) dotyczące wykonywania wybranych zawodów, do których można zaliczyć również doradcę zawodowego.

W II rozdziale zatytułowanym W stronę poradnictwa całożyciowego zde-finiowano terminy odnoszące się pojęć doradztwa i poradnictwa, ukazano rozwój poradnictwa w kontekście zawodowym po 1989 r., a także zadania i charakterystykę pracy doradcy w ujęciu różnych modeli pracy z klientem (ekspert, informator, konsultant, spolegliwy opiekun, leseferysta, mistyk, optymistyczny praktyk, pragmatyk, negocjator, edukator, łącznik, cynik). Odwołanie się do dwóch typologii jest szczególnie cenne i istotne dla osób poznających specyfikę pracy doradczej, a niemających doświadczenia w tym zakresie, oraz dla doradców chcących dokonać autoewaluacji swojej pracy przez samokształcenie. Kolejne podrozdziały 2.4 oraz 2.5 zasługują na szcze-gólną uwagę ze względu na odniesienie do sfery praktycznej, a więc form po-radnictwa realizowanego przez instytucje takie jak: WUP (CIiPKZ, EURES), PUP, Ochotnicze Hufce Pracy, agencje zatrudnienia, instytucje szkoleniowe, Akademickie Biura Karier, czy też w wymiarze międzynarodowym: Eurogu-idance, ELGPN oraz CEDEFOP. Zapoznając się z zasadą działania poszcze-gólnych instytucji, czytelnik może odnieść wrażenie, że dwa ostatnie pod-rozdziały zasługują na większą uwagę. Wobec tego faktu być może bardziej wartościowe byłoby ich rozbudowanie oraz stworzenie kolejnej części po-święconej wyłącznie metodyce pracy w wymienionych placówkach.

Trzeci rozdział książki jest przede wszystkim prezentacją wyników ba-dań, których celem było ukazanie znaczenia poradnictwa całożyciowego w procesie uczenia się osób dorosłych. Badania zostały zrealizowane metodą jakościową przez zastosowanie wywiadów częściowo ustrukturalizowanych. W celu pokazania szerszej perspektywy wyznaczonego celu Anna Kławsiuć--Zduńczyk wyszczególniła dwie grupy badanych: doradców oraz osoby ko-rzystające z usług doradczych. W trakcie prowadzonych wywiadów autorka poruszyła szereg kwestii związanych z jakością doradztwa zawodowego, for-mułując na końcu rozdziału szereg zaleceń podnoszących skuteczność in-stytucjonalnego wsparcia osób poszukujących pracy lub chcących dokonać przebranżowienia.

Czwarta część książki nawiązuje swoim tytułem i zawartością do dwóch pierwszych rozdziałów wprowadzających w tematykę. W ramach przedostat-niej części autorka próbuje odnieść koncepcje uczenia się przez całe życie do działań podejmowanych przez doradców. Interesującą częścią, tworzącą wspólny mianownik dla wszystkich wcześniejszych rozważań, jest podroz-dział Jakość poradnictwa zawodowego w Polsce, gdzie na podstawie kryteriów stworzonych przez A. Bańkę autorka analizuje funkcjonowanie poradnictwa

(3)

Poradnictwo całożyciowe jako element wsparcia w edukacji dorosłych 585

VIII. Recenzje

jako dziedziny profesjonalnej, politycznej, organizacyjnej, normatywnej, pomocowej, skutecznej oraz liczącej się z opiniami klientów. Konkluzje do których dochodzi Anna Kławsiuć-Zduńczyk świadczą o  niejednolitej jako-ści poradnictwa w Polsce. W celu dalszej profesjonalizacji sektora poradni-ctwa całożyciowego autorka w ostatnim rozdziale wyznacza siedem postu-latów odnoszących się do rozszerzenia zakresu usług doradczych, zmiany podejścia do uczenia się klientów, doradców i pracodawców, podejmowania kształcenia całożyciowego również przez samych doradców, wyznaczania nowych kompetencji wśród klientów instytucji oferujących usługi porad-nictwa, bieżącego monitoringu jakości poradnictwa w Polsce, zapewnienia ciągłości w świadczeniu usług doradczych przez świadomą i konsekwentną politykę oświatową oraz współpracę na poziomie lokalnym, krajowym i mię-dzynarodowym instytucji doradczych i kształtujących poradnictwo.

Jak podkreśla autorka „edukacja spełnia rolę kompensacji braków związanych z  wymogami zmieniającego się charakteru pracy, wsparcia w nieprzewidywalnych momentach związanych ze zmianą przebiegu życia” (s. 48). Zapoznając się z zawartością książki, czytelnik może odnieść wraże-nie, iż jest to motto przyświecające autorce w trakcie tworzenia publikacji. Książka przede wszystkim posada charakter podręcznikowy, dlatego warto polecić ją jako literaturę podstawową lub uzupełniającą dla przedmiotów ta-kich jak: andragogika, edukacja ustawiczna, doradztwo społeczne czy też do-radztwo zawodowe na różnych poziomach kształcenia.

Cytaty

Powiązane dokumenty

1 ustawy – Prawo ochrony s´rodowiska wskazuje, z˙e zasady zrównowaz˙onego rozwoju i ochrony s´rodowiska stanowi ˛a podstawe˛ do sporz ˛adzania i aktualizacji koncepcji

Doświadczenie prowadzono na polu z uprawą ekologiczną, dla której przyjęto zasadę niestosowania środków ochrony roślin oraz w uprawie ziemniaka, dla której przewidziano

Radykalizacja sądów uczestników narady odnosiła się do trzech podstawowych za- gadnień: konsekwencji wydarzeń październikowych dla oświaty polskiej, kształcenia za- wodowego

Tischner dokonuje też pewnego przejścia, bowiem pisze o zacho- waniu przez Ja do końca swej tożsamości (a więc różnicy względem innego) pomimo podobieństw, i odwrotnie –

Skoro bowiem kaŜdy człowiek jest w sta- nie poznać jedynie skromną cząstkę prawdy, zwykle odmienną od tych, które są rozpoznawane przez innych ludzi, to trudno się

Każda z nich odnosi się tylko do jednego testamentu (zatem testamenty kilku osób zostały zewi- dencjonowane osobno; rekordzista sporządził aż sześć testamentów), podaje podstawowe

Badania obejmowały okres pięciu lat, więc na tym etapie niemożliwe jest stwierdze- nie, czy okresy zmiany biegłego rewidenta określone w ustawie o biegłych rewidentach oraz

Z uwagi na specyfikę zagadnień oraz specjalność organu prowadzącego postępowanie, ustawodaw- ca zdecydował, że postępowania administracyjne prowadzone przez szefa ABW