• Nie Znaleziono Wyników

Volumen L - od nauk filozoficznych i humanistycznych do historii

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Volumen L - od nauk filozoficznych i humanistycznych do historii"

Copied!
12
0
0

Pełen tekst

(1)

Wiesław Śladkowski

Volumen L - od nauk filozoficznych i

humanistycznych do historii

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio F, Historia 50, 1-9

(2)

A N N A L E S

U N I V E R S I T A T I S M A R I A E С U R I E - S К Ł O D O W S К А L U B L I N — P O L O N I A V O L . L S E C T IO F 1995 Instytut H istorii U M C S W IESŁAW ŚLA D K O W SK I

Volumen L — o d nauk filo zo ficzn y ch i h u m an istyczn ych d o h isto rii

V olum e L - Dès scien ces p hilosophiques et h um aines à l'h is to ire

W roku 1446, w kilkanaście m iesięcy po utworzeniu U niw ersytetu Marii Curie Skłodow skiej w Lublinie, w ładze uczelni p ow ołały sześcio sek cy jn e c z a so ­ pism o naukow e pod nazwą „Annales Universitatis Mariae C urie-Skłodow ska”, aby - jak stw ierdził jeden z jeg o w spółtw órców „pokazać św iatu, że żyje p o l­ ska nauka”.1 Sekcję szóstą, oznaczoną literą F, stanow iły Nauki F ilo zo ficzn e i Hum anistyczne. W roku 1496 obchodzi ona wraz z całym czasopism em sw e p ięćd ziesięciolecie. Z racji tak pięknego jubileuszu warto chyba p o św ięcić kilka słów jej dziejom , ukazać przeobrażenia profilow e, przypom nieć sy lw etk i reda­ ktorów, podjąć próbę ogólnej oceny.

Na podstaw ie decyzji Senatu akadem ickiego U M C S z listopada 1946 r., pierwszą redakcję czasopism a stanowiła Komisja W ydaw nictw N aukow ych, w skład której obok przew odniczącego - prof. Jana M ydlarskiego, w ch o d ziło s z e ­ ściu redaktorów poszczególnych sekcji. Redaktorem sekcji F b ył doc. T adeusz T om aszew ski.2 W ramach każdej sekcji co roku m iał ukazyw ać się tom zaw iera­ jący oryginalne rozprawy naukowe pracow ników U M C S. W sekcji F drukowali

1 Z. Raabe: „A nnales U niversitatis M ariae C u rie-S k ło d o w sk a", [w:] D z ie się ć lat U niw ersytetu

M a rii C u rie-S kło d o w skiej w L ublinie, L ublin 1954, s. 41.

2M. .lędrych: J a k p o w sta ło w ydaw nictw o U M C S, „W iadom ości U n iw ersy teck ie", nr 5 (1 2 ), maj 1992, s. 10.

(3)

sw e prace uczeni zatrudnieni w istniejących w ów czas w U M C S katedrach: Filo­ zo fii, P sych ologii, Prehistorii, Etnografii i Etnologii. W chodziły one w skład W y­ działu M atem atyczno-Przyrodniczego.

Pierw szy redaktor sekcji F - Tadeusz T om aszew ski, był m łodym w ów czas psych ologiem (ur. w 1910 r.), który po habilitacji na podstaw ie rozprawy „Ro­ dzaje i m otyw y reakcji negatyw nych” objął w 1946 r. po zm arłym prof. M. Rytlu Katedrę P sychologii. Pod jeg o redakcją ukazały się dwa pierw sze tom y „Anna­ les” sectio F, za lata 1946 i 1947, zawierające prace z zakresu filozofii (N. Łubni- cki), logiki (J. Ł oś, J. Słupecki), p sych ologii (M. Rytel, T. T om aszew sk i) oraz ar­ ch eo lo g ii i antropologii (S. N osek, J. K ow alczyk, T. D zierżykraj-R ogalski). Jako suplem ent do tomu I został w ydany Polski Atlas Etnograficzny opracowany przez J. Czajka. O ile poziom naukowy rozpraw, których autorami byli znani, a niebaw em w ybitni nawet uczeni, był w ysok i, o tyle zastrzeżenia Komitetu w zbu­ dziła koncepcja edytorska tom ów. N ie stanow iły one ca ło ści, le c z były zbiorami od d zieln ie w ydanych, pokaźnych objętościow o rozpraw, np. opublikow ana w ra­ mach I tomu wspom niana rozprawa habilitacyjna T. T om aszew sk iego liczyła 119 stron. Jej autor w p ołow ie 1949 r. opuści! Lublin, by objąć Katedrę Psycho­ logii na U niw ersytecie W arszawskim , osiągając z czasem p ozycję jed n ego z naj­ w ybitniejszych p sych ologów polskich, w r. 1980 został doktorem honoris causa UM C S.

Po w yjeźd zie prof. T. T om aszew skiego do W arszawy redaktorem sekcji F, poczynając od roku akadem ickiego 1949/56) został archeolog Stefan N osek ', któ­ ry pełn ił tę funkcję do r. 1953. Urodzony w 1909 r., doktoryzow ał się przed w oj­ ną na UJ, a w 1945 r. został w U M C S organizatorem i kierow nikiem Katedry Prehistorii. H abilitow ał się w dwa lata później na sw ej m acierzystej krakowskiej uczelni. W Lublinie, wraz ze sw ym i uczniam i i w spółpracow nikam i: J. K ow al­ czyk iem , A. Zakim, J. Gurbą, L. G ajewskim i Z. Ślusarskim , rozw inął pionier­ sk ie badania stanow isk neolitycznych położonych m iędzy W isłą i B ugiem . W y­ niki tych badań, zawarte w rozprawach głów n ie jeg o autorstwa, a także w sp o ­ mnianych uczniów , w ypełniły w całości dwa kolejne tomy sekcji F, tj. III i IV. Pod w zględ em edytorskim były już one zwartym i w ydaw nictw am i. W ystępująca w tych tomach dominacja problematyki archeologicznej, odzw ierciedlała z jednej strony bujny w tym czasie rozwój naukowy lubelskiej prehistorii, z drugiej była rezultatem upadku pozostałych katedr hum anistycznych istniejących w UM CS.

3 A rch iw u m W ydaw nictw a U niw ersyteckiego, Protokoły z p o sied zeń K om itetu R edakcyjnego A n n a le s U M C S z lat 1048—1995, P ro to k ó ł z 29 XI 1949 r. p o r. tak że J. G u rh a: S te fa n N o se k

(4)

W odniesieniu do katedr P sychologii i Etnografii, zw iązane to było z w yjazdem z Lublina uczonych będących ich podporami, tj. T. T om aszew sk iego i J. Gajka. In­ ne były przyczyny kryzysu dw óch katedr filozoficzn ych . Jedna z nich upadła po śm ierci jej kierownika prof. S. Harasska (1952). Drugą, po opublikow aniu przez jej kierownika prof. N. Ł ubnickiego dw óch rozpraw, w których poddał on kryty­ ce teorię poznania materializmu dialektycznego, przem ianow ano na Katedrę L o­ giki, ograniczając jej funkcje do zadań w yłączn ie dydaktycznych.

D alsze losy sekcji F w iążą się ściśle z utworzonym w U M C S w 1952 r. W y­ działem H um anistycznym , który w chłonął istniejące dotąd w uczelni katedry hum anistyczne oraz p ow ołał now e, na istniejących w je g o ramach sekcjach, zra­ zu historii, a następnie filologii polskiej, filologii ob cych , ped agogice, filo zo fii i socjologii oraz archeologii i bibliotekoznaw stw ie. Ó w postępujący w miarę upły­ wu lat rozwój W ydziału H um anistycznego w organizm w ielo sek cy jn y nie od ra­ zu znalazł sw e odzw ierciedlenie w profilu tem atycznym sekcji F „A nnales U M C S”. C hociaż w 1953 r., po pow rocie prof. S. N oska do Krakowa, now ym jej redaktorem został historyk prof. Juliusz W illaum e4, to dwa kolejne tom y, tj. V i VI za lata 1950 i 1951, w ydane dopiero w latach 1955 i 1957, pod podw ójną je ­ sz cze redakcją starego i now ego redaktora, były pod w zględ em tem atyki nadal w yłącznie archeologicznym i. Zm ieniono jednak ich ozn aczen ie, z N auk F ilo zo fi­

cznych i H um anistycznych na H um aniora. D opiero t. VII za rok 1952, op ubliko­

wany w 1956 r. pod sam odzielną już redakcją J. W illaum e'a, od zw iercied lał za ­ szłe zm iany, w ypełniły go bow iem rozprawy historyczne. W następnych tom ach, obok prac z dziedziny historii, pojaw iły się artykuły z zakresu filo lo g ii polskiej, filologii obcych: anglistyki, rusycystyki, rom anistyki, germ anistyki, a także filo­ zofii, pedagogiki i psychologii. Profil tem atyczny sekcji F u legł tym sam ym zna­ cznem u poszerzeniu, stała się ona czasopism em w ielodyscyplinarnym . Trzeci re­ daktor sekcji, prof. J. W illaum e stanął w ięc przed niełatw ym zadaniem . Funkcję tę objął jednak badacz wytrawny (ur. w 1904 r.), zajm ujący w ybitną p ozycję w historiografii polskiej. W yw odził się ze słynnej szk oły historycznej, której p oczą­ tek dał Szym on A skenazy, wśród jeg o licznych uczniów znajdow ał się Adam M ieczysław Skałkow ski, który z kolei został mistrzem J. W illaum e’a. I on, p od o­ bnie jak jeg o m istrzow ie, p o św ięcił się badaniom nad epoką napoleońską i czasa­ mi K sięstwa W arszaw skiego, by z czasem rozszerzyć sw e zainteresow ania na hi­ storię historiografii oraz zagadnienia społeczno-gospodarcze, inicjując po sw ym przybyciu z Ł odzi do Lublina w 1953 r., badania w tym zakresie nad dziejam i L ubelszczyzny. Wyrastając i dojrzewając naukowo w okresie m iędzyw ojennym ,

(5)

w środow isku poznańskim , zdobył doskonałe przygotow anie m etodologiczne w zakresie nauk hum anistycznych; dysponując św ietnym piórem , potrafił ocen ić i k orygow ać pisarstwo innych. Będąc um ysłem krytycznym , zdającym sobie d o ­ brze sprawę z roli i odpow iedzialności uczonego-hum anisty, dążącego do odkry­ cia prawdy, postaw ił autorom publikującym w „A nnales” w ysok ie wym agania m erytoryczno-form alne. Początkow o, w m yśl decyzji Komitetu Redakcyjnego z 1954 r.5, artykuły drukowane w sekcji F m iały posiadać d w ie recenzje specjali­ stów spoza Lublina, z czasem ograniczono się jednak do jednej tego typu recen­ zji. W instrukcji w ydaw niczej, którą J. W illaum e opracow ał dla sekcji F na pro­ śb ę Komitetu R edakcyjnego w r. I9 6 0 6, zawarł sw e redakcyjne credo. W ym agał, aby artykuły oparte na w łasnych badaniach autorów, przynosiły w yniki oryginal­ ne i były jak najbardziej poprawne pod w zględem konstrukcji logicznej, stylu, or­ tografii, interpunkcji. Kryteria te winni spełniać autorzy dośw iadczeni, jak i ci, którzy staw iali pierw sze kroki w badaniach naukowych. N ie obniżając w ym ogów w stosunku do debiutantów, redaktor ży czliw ie patronował jed n ocześn ie ich p o ­ czynaniom , dzięki czem u w ielu znanych dzisiaj badaczy sw ój start naukowy na łam ach „A nnales” m ogło uznać za w pełni udany. N ie sz częd ził też J. W illaum e s ił i czasu na inne stadia prac redakcyjnych, łączn ie z korektą, którą w ykonyw ał z drobiazgow ą skrupulatnością. W wyniku tych w szystkich czyn n ości redakcyj­ nych, konsekw encji w utrzymywaniu w ym o g ó w , poziom m erytoryczny i formal­ ny sekcji F był w ysoki. Obiektem występującej w o b ec niej krytyki był w ie lo ­ dyscyplinarny profil, w warunkach pogłębiającej się specjalizacji, kształtowania się odm iennych niekiedy założeń m etodologicznych i języka naukow ego, ob o­ w iązującego w p oszczególn ych dyscyplinach hum anistycznych, taki model cza­ sopism a naukow ego był anachronizmem. Redaktor sekcji F zdaw ał sob ie z tego spraw ę, dlatego też nie czynił przeszkód i w pełni zaakceptow ał pow ołanie w 1976 r. nowej sekcji „A nnales” - P h ilo so p h ia -S o cjo lo g ia pod red. prof. Zdzisła­ wa C ack ow sk iego, która objęła w yd zielon e z sekcji F: filo zo fię, so c jo lo g ię , peda­ gogik ę i psych ologię. Odtąd sekcja F stała się zasadniczo pism em dw udyscypli- narnym: historyczno-filologicznym , mającym w perspektyw ie kolejny podział, na historię i filologię.

Poczynając od 1971 r., choroba, która dotknęła prof. W illaum e’a, w coraz w ięk szym stopniu ograniczała jeg o dotychczasow ą aktyw ność na polu redakcyj­ nym. Od tej pory w posiedzeniach Komitetu R edakcyjnego i w innych czyn n o­ ściach redakcyjnych, zastępow ał go coraz częściej jeg o uczeń i w spółpracow nik

5 P ro to k ó ł z 15 1 1954.

(6)

Prof. dr hab. T adeusz T om aszew ski

(7)
(8)

W iesław Śladkow ski7, w r. 1977 został on zastępcą redaktora sekcji F8, a w r. 1980 po śm ierci prof. J. W illaum e'a, redaktorem tejże sek cji.4 Juliusz W illau­ m e był najbardziej zasłużonym redaktorem sekcji F. Funkcję sw ą pełn ił w latach 1 9 5 3 -1 9 8 0 , a w ięc przez okres 27 lat. R edagow ał tom y od V do X X X II1/X X X IV , za lata 1 9 5 0 -1 9 7 8 /1 9 7 9 .

W 1982 r. nastąpił kolejny, postulow any i oczekiw any podział sek cji F, H u­

m aniora na sekcję F H istoria i sekcję FF F ilologia. Redaktorem pierw szej p

ozo-Z I Q

stał W. Śladkow ski, redakcję drugiej objęła ргоГ. Alina A leksandrow icz. W ten sposób ostatecznie w ykształciły się w ramach „A nnales” dwa czasopism a sp ecja­ listyczne. Jednocześnie sekcja F, dziedzicząc historię z archeologią i zachow ując d otychczasow ą numerację tom ów , stała się niejako w linii prostej spadkobierczy­ nią utw orzonego w 1946 r. czasopism a, obejm ującego w ó w cza s nauki filo z o fic z ­ ne i hum anistyczne.

Pierwszym tomem sekcji F, H istoria stał się tom X X X V II1/X X X IX , za lata 1983/84. Tom niniejszy, L, za rok 1995 jest w ięc tom em ju b ileu szow ym . Poza otwierającym go artykułem ok oliczn ościow ym , przynosi bibliografię zawartych w p ięćdziesięciu tomach publikacji z dziedziny historii i archeologii, opracowaną przez H. Bałabucha. Rejestrując indywidualne osiągn ięcia p oszczególn ych bada­ czy i pełniąc określoną rolę bibliografii cząstkow ej, pozw ala jed n o cześn ie na pew ne ujęcia statystyczne, m ogące być podstawą refleksji oceniającej.

O gółem w pięćdziesięciu tomach sekcji F zostało opublikow anych 3 5 6 arty­ kułów historycznych i archeologicznych. W 271 przypadkach (76.2% ) autorami ich byli pracow nicy U M C S, w 85 (23.8% ) osoby spoza uczelni. Wśród tych ostatnich 71 (19,9% ) - to autorzy krajowi, a 14 (3,9% ) - zagraniczni. Jako cza so ­ pism o uniw ersyteckie, sekcja F „A nnales” użyczała sw ych łam ów przede w s z y ­ stkim pracownikom uczelni, ale i udział autorów spoza uniwersytetu b ył niem ały i w y n ió sł prawie 1/4 ogółu publikujących. M oże to św iad czyć o otwartym chara­ kterze czasopism a. Autorzy spoza U M C S w y w o d zili się z różnych ośrodków krajowych i zagranicznych. Artykuły sw e zam ieścili g łó w n ie w pięciu roczni­ kach. Cztery z nich były pośw ięcon e jubileuszom znanych historyków , w y k ła ­ d ow ców UM CS: prof. Juliuszow i W illaum e’o w i (vol. X X IX ), prof. T adeuszow i M enelow i (vol. X X X V II) i prof. T. Józefow i Szym ańskiem u (vol. X L V ), vol. XLIX zo sta ł p o św ięc o n y pam ięci zm arłego prof. T adeusza Ł o p o szk i. N ato­

7 P rotokół z 18 III 1971 i następne. * Protokół z 8 XI 1977.

’ P ro to k ó łz 18 IX 1980. 10 Protokół z 29 IX 1982.

(9)

m iast vol. XLVIII miał charakter m onotem atyczny i ukazał się pod tytułem: P o ­

w sta n ie styczn iow e. Spraw y, regiony, ludzie. W ypełniły go w całości materiały:

referaty i komunikaty z ogólnokrajowej sesji naukowej, zorganizow anej przez In­ stytut Historii U M CS w 130 rocznicę styczniow ej insurekcji. W pozostałych to­ mach autorzy spoza uniwersytetu w ystępow ali sporadycznie, natomiast autorów z zagranicy reprezentowali głów n ie historycy z uniw ersytetów w e L w ow ie, D e- breczynie, Jassach i Ołom uńcu, z którymi UM CS współpracuje. Wśród kilku­ dziesięciu autorów z Polski goszczących na łamach n aszego czasopism a było w ielu w ybitnych reprezentantów historiografii polskiej, jak: Józef W olski, G e­ rard Labuda, Henryk S am sonow icz, J ó zef D utkiew icz, Bohdan Baranowski, H e­ lena Brodow ska, Zofia L ibiszow ska, Witold Jakóbczyk, Henryk Grot, Jerzy T o ­ polski, Stefan K ien iew icz, K rzysztof D unin-W ąsow icz i w ielu innych. Z autorów rodzim ych najwięcej artykułów zam ieścili w „A nnales”: J. W illaum e - 17 oraz dwaj starożytnicy - Roman Kamienik, rów nież 17, i T adeusz Ł oposzko - 13. O strukturze publikacji m ożem y zorientować się na podstaw ie tabeli 1.

Tab. 1. Liczbow e i procentow e zestaw ienie op u b lik o w an y ch prac z poszczególnych działó w historii

Tab. 1. C o m p te-ren d u (en no m b re et pourcentage) des traveaux publiés en histoire

D ziały Liczba publikacji

Pro cen t

A rcheologia 7.9

H isto ria historiografii i m etodologia 31 8.7 N au k i pom ocnicze historii 24 6.7 H isto ria staro ży tn a 52 14.6 H isto ria śred n io w ieczn a 20 5.6 H isto ria n o w o ży tn a XVI1-XVIII w. 47 13.2 H isto ria n o w o ży tn a XIX w . (d o 1918) 120 33.7 H isto ria n ajn o w sza (p o 1918) 34 9Ü

Łącznie з 4 100

Z tabeli wynika, iż tematyka artykułów nosi znam iona w szechstronności. Są wśród publikow anych prac artykuły z zakresu historii historiografii i m etodologii oraz nauk pom ocniczych historii (wśród których na plan pierw szy w ysuw ają się rozprawy J. Pom orskiego), służące pogłębieniu warsztatu historycznego. Repre­ zentow ane są też w szystk ie epoki, od prehistorii po dzieje najnow sze, jednak w sposób nierównom ierny. N ajw ięcej artykułów (33,7% ) dotyczy X IX stulecia. W ynika to z silnej pozycji w UM CS katedr, a następnie zakładu historii now ożyt­ nej Polski i pow szechnej (1 7 8 9 , w zględnie 1 7 9 5 -1 9 1 8 ). K ierow ali nimi przez w iele lat dwaj w ybitni historycy: Juliusz W illaum e i Tadeusz M encel, którzy zgrom adzili w ok ół sieb ie grono uczniów , aktywnych jak oni na polu naukowym i pisarskim (R. O rłowski, W. Sladkow ski, S. W iśniew ski; A. Koprukowniak,

(10)

J. Lew andow ski, В. M ikulec). W latach ostatnich d oszli do tego grona u czn iow ie W. Sladkow skiego i A. Koprukowniaka (M . W illaum e, B. K asperek, D. K o ło ­ dziej, H. Bałabuch, J. W iśnicki). Dobrą pozycję zajmują także publikacje z d zie­ dziny historii starożytnej, dzięki R. K am ienikow i i T. Ł op oszce oraz ich ucz­ niom: H. K ow alskiem u, D. Słapkow i, E. M azurkiew icz-W oźniak, S. D u cin ow i. R ów nie dobrze jest reprezentowana na łam ach „A nnales” historia now ożytna X V II-X V III w ., rozwijająca się w UM CS przez w ie le lat pod dom inującym w pływ em wybitnej o sob ow ości naukowej Adama Kerstena, a także zm arłego przedw cześnie Stanisława Tworka, którzy zgrom adzili w okół sieb ie grupę ucz­ niów (A. A. W itusik, E. Janas, W. K łaczew ski, M. Chachaj, H. G m iterek, A. K rawczyk). Na tym tle m oże d ziw ić nieco m niejsza liczba publikacji z historii najnowszej, reprezentowanej na UM CS przez silny naukow o zesp ó ł kierowany przez Zygmunta M ańkow skiego i składający się z T. Radzika, J. M arszałka, M. W ieliczki, E. Horocha, Z. Zaporow skiego, J. W rony. Obok „A nnales” publiko­ w ali oni jednak w ie le w innych w ydaw nictw ach oraz dziełach zb iorow ych, będą­ cych pokłosiem licznych sym pozjów i sesji. W różnych epokach, p oczynając od XV I, a kończąc na X X w ., w ystępow ali też na łamach „A nnales” sp ecjaliści z za­ kresu historii Europy W schodniej: M. Zakrzew ska-D ubasow a, M. M ądzik, L. Piątkowski, K. W róbel-Lipowa. Z rzadziej publikujących w „A nnales” średnio- w ieczn ik ów na plan pierw szy w ysuw ają się prace dotyczące X V i XVI stulecia pióra tak w ybitnego badacza, jakim jest Henryk Zins, od lat dw udziestu w ykłada­ jący na uniwersytetach afrykańskich oraz grona u czn iów Kazim ierza M yśliń sk ie-

go: R. S zczygła, A. Sochackiej, B. N ow ak, S. Jawora.

Tab. 2. Liczbow e i procentow e z estaw ienie a rty k u łó w o różnych zakresach tem atycznych Tab. 2. C om pte-rendu (en nom bre et pourcentage)

des articles en ce qui concerne leurs thèm es

P roblem atyka Liczba arty k u łó w T rocent Pow szechna 70 23.6 P olska 136 49.8 R egionalna 67 24.3

Z tabeli tej w ynika, iż najwięcej artykułów, bo prawie 50% d o ty czy ło pro­ blem atyki ogólnokrajow ej, natomiast tematyka p ow szech n od ziejow a nieznacznie p rzew yższyła regionalistykę. W skaźniki te dodatnio św iadczą o profilu nauko­ w ym „A nnales”; starało się ono aktyw nie w łą czy ć do o g ó ln o p o lsk ieg o nurtu ba­ daw czego, a nawet p ow szech n od ziejow ego, uw zględniając jed n o cześn ie w roz­ sądny sposób regional istykę, dom inującą zw yk le w problem atyce w ięk szo ści czasopism reprezentujących ośrodki prowincjonalne. Interesujące są rów nież da­ ne zawarte w tabeli nr 3.

(11)

Tab. 3. Z estaw ienie liczbow e i procentow e arty k u łó w pod w zględem zaw artej problem atyki Tab. 3. C om pte-rendu (en nom bre et pourcentage) des articles en ce qui concerne les problèm es y étudiés

P roblem atyka Liczba arty k u łó w P ro cen t

P olityczna N6 415%

S p o łeczno-gospodarcza 86 31.5 K u ltu ra ln a 36 A* 2

Religijna 13 4.8

P raw n o -u stro jo w a 11 4.U

W ojskow a 11 4.0

Okazuje się, iż dość zdecydow aną przew agę uzyskały artykuły pośw ięcon e problem atyce z zakresu historii politycznej, a na drugim dopiero m iejscu znalazły się preferowane ongiś tematy zw iązane z dziejam i społeczno-gospodarczym i. O ile problem atykę kulturalną można je szcz e uznać za nieźle reprezentowaną, to pozostałe specjalności były reprezentowane przez niewielki już odsetek publikacji.

W św ietle tych obiektyw nych - bo w ynikających z pew nych prób statystycz­ nych - danych, rysuje się ogólny obraz czasopism a. Problematyka historyczna w ystępująca w nim była ujmowana, być m oże, w nieco tradycyjny sposób, lecz w ierny, na og ó ł, założeniom naukowym . B yło zasługą redakcji, iż nie ulegała po­ zanaukow ym naciskom czy m odom w ystępującym w okresie PRL, polegającym np. na preferencji tematyki z zakresu historii gospodarczo-społecznej czy d zie­ jó w najnow szych. N ie dało się też „A nnales” zepchnąć na p ozycje regionalisty- czne, przeciw nie, akcentow ały one dość w yraźnie sw ój udział w zasadniczym nurcie badaw czym o charakterze ogólnokrajow ym i p ow szechnodziejow ym . K onsekw entne przestrzeganie zasady kw alifikow ania do druku artykułów przez sp ecjalistów z innych ośrodków będących sam odzielnym i pracownikam i nauki, staranne pod w zględem redakcyjnym ich opracow anie, zaopatrzenie w streszcze­ nia w językach obcych, pozw alało na utrzymanie zawartych w czasop iśm ie pub­ likacji na przyzw oitym p oziom ie, zarówno pod w zględ em m erytorycznym , jak i edytorskim . M ankamentem były natomiast w ystępujące stale opóźnienia w druku p o szczególn ych roczników , wynikające z trudności zw iązanych w różnych okre­ sach z brakami papieru, funduszy czy też przypadki edycji dw óch roczników w jednym w olum inie. O czyw iście, rolę i znaczenie publikow anych w „Annales” ar­

tykułów i studiów , wśród których były i lepsze, i gorsze, w d ziele rozwoju badań historycznych w Polsce w m inionym półw ieczu , m ogą jed yn ie obiektyw nie o c e ­ nić recenzenci z zewnątrz, a nie ci, którzy byli i są bezpośrednio zaangażowani w redakcję i edycję czasopism a. W św ietle niniejszej charakterystyki w olno chyba jednak pow ied zieć, iż sekcja F „Annales U M C S”, w pisała się sw ym udziałem w m iniony etap dziejów historiografii polskiej.

(12)

R É S U M É

La pub licatio -ι du présent vo lu m e L, section F d es A n n a le s U M CS, in v ite à rap p eler son évolution, les silh o u ettes de ses rédacteurs et à y réfléchir en term es d 'é v a lu a tio n globale. F ondée en 1946 en tant q u 'u n e des six sectio n s des A n n a le s U niversita tis M a ria e C u rie S k ło d o w ska , so u s- titrée S c ie n ce s P hilo so p h iq u es et H u m a in e s, et plus tard H u m a n io ra , la pu b lica tio n av ait un caractère pluridisciplinaire. On y publiait des articles relatifs à l'archéologie, à l'h is to ire , a u x langues polonaise et étran g ères, à la philosophie, à la psychologie et à la pédagogie. A u co u rs d es années, et conform ém ent à la spécialisation grandissante des disciplines, en 1976, on en a sép aré la section I (P h ilo so p h ie, S ociologie, P sychologie et P édagogie), et, en 1982, la sectio n F F (P h ilo lo g ie s). D e ­ puis 1982, la section F s ’est transform ée en revue sp écialisée, c o n sacrée au x scien ces h isto riq u es et archéologiques.

La fonction de rédacteur en c h ef était su ccessiv em en t co n fiée à : T ad eu sz T o m aszew sk i, p sy ­ ch ologue (1 9 4 6 -1 9 4 9 ), Stefan N osek, arch éo lo g u e (1 9 4 9 -1 9 5 3 ), Ju liu sz W illau m e, historien (1 9 5 3 -1 9 8 0 ). A ctuellem ent c ’est W iesław Ś lad k o w sk i, historien, qui en est ch arg é (d e p u is 1980). C ’est le professeur Ju liu sz W illaum e qui a exercé la plus forte et la plus d u rab le in flu en ce su r le profil et l ’évolution de la revue. A p artir de la b ibliographie des articles relatifs à l'h is to ire et à l'arc h éo lo g ie (356), publiés dans 50 v o lu m es de la sectio n F, l'a rtic le p ro p o se un essai d ’évaluation. La revue apparaît com m e plutôt trad itio n n elle (les pu b licatio n s relativ e s à l ’histoire politique étant p rédom inantes), m ais en m êm e tem ps co n fo rm e aux ex ig en ce s sc ien tifiq u e s et résistante aux m odes et influences (on n ’y rencontre pas b eau co u p de p u b licatio n s su r les problèm es so cio-économ iques ou se rapportant à l'h is to ire récente). En tant q u e revue p ro v in ciale, les A n n a le s ne se so n t pas laissées réduire au rang d 'u n e revue ré g io n a liste, tout au c o n traire, elle adhère entièrem ent aux recherches de portée n a tionale et à l'h is to ire universelle. P ar cela m êm e, elle s ’est vu assigner une place im portante dans l ’histo rio g rap h ie polonaise.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Charakterystyczną cechą polskiej pobożności maryjnej, tej przenikniętej duchem jasnogórskim, jest wymiar eklezjotwórczy, w którym brzmi nauka so­ boru wyrażająca prawdę,

Według Łukasza Jezus wskazuje uczonemu w Prawie, który przytoczył treść przykazania miłości Boga i bliźniego: To czyn, a będziesz żył (Łk 10,28).. Jezus poleca mu w

Archivdirektor Dr Hans Koeppen, Marburg 1969 : [recenzja]. Komunikaty Mazursko-Warmińskie nr

Although it would be desirable to retrofit legacy risks to previously set legal requirements as is the case when acceptability limits are set in law or demonstration of ALARP (As Low

CaMKII and nAChR a1 mRNA visualized in the mushroom body (MB) calyx and g5b’2a mushroom body output neuron (MBON) dendrites with single-molecule fluorescence in situ

On the other side, accommodating less than 90% of the pop- ulation can have an impact on sustainability and users’ safety ( Nadadur and Parkinson, 2013 ; Pheasant and Haslegrave,

W zbiorach Gabinetu Rycin Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie znajduje się mezzotinta przedstawiająca portret matki króla Stanisława Augusta, kasztela- nowej

Osiągnięcie Cooke’a przyczyniło się do znacznego ożywienia prac kon­ struktorskich nad siewnikiem w Anglii, jednakże mimo ulepszeń dokona­ nych przez