Tomasz Klimczak
Szkoła Główna Służby Pożarniczej, Warszawa
Jacek Paś
Wojskowa Akademia Techniczna, Wydział Elektroniki
REALIZACJA SCENARIUSZA POŻAROWEGO
W WYBRANYCH SYSTEMACH SYGNALIZACJI
POŻAROWEJ ZLOKALIZOWANYCH W BAZACH
LOGISTYCZNYCH
Rękopis dostarczono: maj 2018Streszczenie: W artykule przedstawiono charakterystykę systemów sygnalizacji pożarowej (SSP)
w budynkach i obiektach logistycznych oraz integrację tego systemu z innymi instalacjami przeciwpożarowymi i technicznymi w ramach przyjętego scenariusza pożarowego. Przedstawiono modele scenariusza pożarowego z uwzględnieniem eksploatacji SSP, stałych urządzeń gaśniczych (SUG) i innych instalacji technicznych dla nowoczesnych rozwiązań technicznych i różnych wariantów alarmowania.
Słowa kluczowe: scenariusz pożarowy, eksploatacja, baza logistyczna
1. WPROWADZENIE
Zadaniem SSP, które są użytkowane w bazach logistycznych jest wykrywanie zagrożeń występujących w procesie transportowym - zarówno dla obiektów stacjonarnych (np. hale, bazy, wiaty, itd.) jak i ruchomych (np. pojazdy). Użytkowane obecnie w rozległych bazach logistycznych SSP, SUG, dźwiękowe systemy ostrzegawcze (DSO) i systemy oddymiania podczas zagrożenia pożarowego muszą realizować wcześniej określony i zaprogramowany w centrali alarmowej (CA) scenariusz pożarowy. W/w elektroniczne systemy bezpieczeństwa zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 roku ustanawiające zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych, uznano za wyroby budowlane ze względu na pełnione funkcje istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa [12,13,14]. Celem referatu jest przybliżenie zagadnień związanych z niezawodnością i bezpieczeństwem podczas opracowywania scenariusza pożarowego, matryc sterowania i praktycznej realizacji struktury systemu sygnalizacji pożaru.
W obecnie wykorzystywanych normach, ustawach i zaleceniach projektowych brak jest zaleceń które by uwzględniały zagadnienia związane z niezawodnością tych systemów, np. poprzez stosowanie odpowiednich struktur i rozwiazań technicznych SSP czy SUG. Przeprowadzając analizę rozwiązań strukturalnych i funkcjonalnych SSP i SUG możliwe jest opracowanie wymagań na zapewnienie dopuszczalnego poziomu niezawodności dla w/w systemów. Przeprowadzając analizę wymagań sterowania określoną w matrycy SSP można stosując odpowiednie rozwiązania techniczne, np. rezerowowanie, nadmiarowość, zasadę fail-safe - uszkodzenia w kierunku bezpiecznym, itd. zapewnić odpowiedni czas bezawaryjnej pracy systemu. Projektując SSP należy uwzględnić wszystkie dopuszczalne rozwiązania techniczne, czyli opracować taką strukturę niezawodnościową aby w systemie nie występowały uszkodzenia krytyczne zależne tylko od pojedycznego urządzenia czy modułu. Istnieje zatem możliwość zaprojektowania SSP z wykorzystaniem dostępnych elementów i urządzeń tak, aby zaproponowane rozwiąznie techniczne uwzględniały wybrane wskaźniki niezawodności – np. MTBF (Mean Time Between Failures – średni czas pomiędzy awariami) czy MTTF (Mean Time To Failure średni czas do wystąpienia awarii). Znając model procesu eksploatacji SSP w obiekcie logistycznym, intensywności uszkodzeń poszczególnych urządzeń i modułów SSP i SUG można obliczyć prawdopodobieństwa przebywania systemu w dopuszczalnych stanach ze względu na wystepujace ograniczenia związane z zagrożeniem pożarowym.
Zależności w funkcjonowaniu w czasie pożaru urządzeń przeciwpożarowych i innych systemów technicznych użytkowych w budynku określone są w scenariuszu pożarowym [12,14]. Scenariusz pożarowy określa algorytmy ich działania, współdziałania, jak również wzajemnego oddziaływania na siebie. Scenariusz pożarowy stanowi istotny dokument z zakresu ochrony przeciwpożarowej, wymagany na wszystkich etapach procesu budowlanego, a zawierający opis współdziałania urządzeń przeciwpożarowych i technicznych. Zawiera także wymagania w zakresie bezpieczeństwa pożarowego budynku, tj. tzw. matrycę sterowań, czyli algorytmy powiązań wszystkich systemów i instalacji przeciwpożarowych i technicznych w danym budynku. Scenariusz pożarowy jest także dokumentem, który zawiera rozwiązania organizacyjne w razie pożaru dla właściciela, zarządy bądź użytkownika obiektu.
Najbardziej istotnym urządzeniem przeciwpożarowym dla scenariusza pożarowego jest system sygnalizacji pożarowej, który pełni role integratora wszystkich urządzeń przeciwpożarowych, technicznych i technologicznych w danym budynku / bazie logistycznej [15,16].
Definicja i zakres tematyczny scenariusza pożarowego, jako jednego z podstawowych dokumentów obejmującego tematykę i zakres ochrony przeciwpożarowej dla inwestycji budowlanej, zostały określone w Rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 2 grudnia 2015 r. w sprawie uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej (Dz.U. 2015 poz. 2117). Zgodnie z § 2 ust. 3 ww. rozporządzenia przez scenariusz pożarowy należy rozumieć opis sekwencji możliwych zdarzeń w czasie pożaru, reprezentatywnego dla danego miejsca jego wystąpienia lub obszaru oddziaływania, w szczególności dla strefy pożarowej lub strefy dymowej, uwzględniający przede wszystkim:
a) sposób funkcjonowania urządzeń przeciwpożarowych, innych technicznych środków zabezpieczenia przeciwpożarowego, urządzeń użytkowych lub technologicznych, oraz ich współdziałanie i oddziaływanie na siebie,
b) rozwiązania organizacyjne niezbędne do właściwego funkcjonowania projektowanych zabezpieczeń.
Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt. 11 ww. rozporządzenia informacje o doborze urządzeń przeciwpożarowych i innych urządzeń służących bezpieczeństwu pożarowemu, dostosowanym do wymagań wynikających z przepisów dotyczących ochrony przeciwpożarowej i przyjętych scenariuszy pożarowych, z podstawową charakterystyką tych urządzeń, stanowią dane będące podstawą uzgodnienia projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej. Zgodnie z § 5 ust. 1 wymóg opracowania scenariusza pożarowego dla obiektu budowlanego istnieje dla obiektów objętych obowiązkiem stosowania systemu sygnalizacji pożarowej.
2. SCENARIUSZ POŻAROWY
Scenariusz pożarowy jest dokumentem, który powinien być tworzony etapowo, na różnym poziomie szczegółowości. Pierwsze opracowanie scenariusza pożarowego powinno mieć miejsce na etapie projektu budowlanego i powinno zostać opracowane przez rzeczoznawcę ds. zabezpieczeń przeciwpożarowych w toku wzajemnej współpracy z projektantem projektu budowlanego. Scenariusz powinien być uszczegółowiony na etapie projektu wykonawczego i również powinien stanowić efekt współpracy rzeczoznawcy, projektanta budynku oraz włączonego na tym etapie projektanta SSP.
Z praktyki wynika, że najczęściej autorem scenariusza pożarowego jest projektant SSP, który posiada największą wiedzę na temat jego budowy lub przez rzeczoznawcę ds. zabezpieczeń ppoż. [12,13,14]. Scenariusz pożarowy należy również opracować na etapie dokumentacji powykonawczej. Na tym etapie scenariusz powinien dokładnie odzwierciedlać wszystkie powiązania pomiędzy urządzeniami przeciwpożarowymi i technicznymi w budynku oraz zawierać tzw. matrycę sterowań. Scenariusz powinien być poddawany aktualizacji przy wszelkich zmianach budowlanych i instalacyjnych w budynku.
Budowę scenariusza pożarowego warunkuje wielkość budynku oraz nagromadzenie urządzeń przeciwpożarowych, instalacji technicznych oraz urządzeń technologicznych. Scenariusz pożarowy może również obejmować budynki w których nie ma systemów przeciwpożarowych, a scenariusz będzie uwzględniał jedynie warunki zachowania się, ewakuacji, działania człowieka na wypadek zagrożenia pożarowego. Typowy scenariusz pożarowy powinien składać się z następujących, podstawowych części:
1. Charakterystyka budowlana z zakresu ochrony przeciwpożarowej budynku.
2. Charakterystyka i opis budowy i działania urządzeń przeciwpożarowych, instalacji technicznych i urządzeń technologicznych występujących w budynku.
3. Podział na strefy pożarowe budynku wynikający z przepisów prawa i przyjętych warunków ochrony przeciwpożarowej.
4. Podział na strefy sterowań. Strefę sterowań może stanowić część obiektu zabezpieczona czujkami pożarowymi, dla której przewidziano w centrali sygnalizacji pożarowej (CSP) indywidualny, odrębny algorytm sterowań urządzeń przeciwpożarowych i instalacji technicznych w budynku. Dla każdej strefy sterowań przypisuje się odrębny scenariusz
pożarowy. Strefę sterowań może stanowić: cały budynek, kondygnacja budynku, strefa pożarowa, strefa dymowa, pomieszczenie wydzielone pożarowo, strefa dozorowa SSP. Przy podziale na strefy sterowań należy przeanalizować podział budynku na strefy pożarowe, pomieszczenia wydzielone pożarowo oraz przewidzieć skutki rozwoju pożaru. 5. Określenie i przyjęcie odpowiedniego wariantu alarmowania w systemie sygnalizacji pożarowej. Zdefiniowanie rodzajów sygnałów wejściowych (np. z czujek pożarowych różnych typów, ręcznych ostrzegaczy pożarowych (ROP)) do CSP w poszczególnych strefach sterowań. Należy odróżnić sygnały wejściowe z czujek pożarowych w alarmie I stopnia, od sygnałów z czujek pożarowych w alarmie II stopnia oraz od sygnałów wejściowych z ROP-ów, które zawsze generują alarm II stopnia.
6. Określenie szczegółowego działania wszystkich elementów wchodzących w skład SSP, w tym elementów kontrolnych i sterujących – rys. 1.
7. Określenie stanu urządzeń sterowanych w stanie dozoru oraz w stanie alarmu pożarowego. W tym celu należy sporządzić matrycę sterowań, uwzględniającą strefy sterowań oraz urządzenia przeciwpożarowe, instalacje techniczne wraz z określeniem ich stanu w stanie dozorowania, w stanie alarmu pożarowego oraz w stanie usterki.
8. W zależności od etapu procesu budowlanego również zalecenia i wnioski do projektów branżowych. Aby zapobiegać, powstrzymywać czy zmniejszać procesy degradacji technicznej obiektów i przywracać ich potencjał użytkowy stosowane są różne strategie utrzymania. Wyborowi strategii towarzyszy proces decyzyjny w którym uwzględnia się wiedze o cechach eksploatacyjnych obiektu (rys.1).
Poniżej przedstawiono przykładową sekwencję scenariusza pożarowego dla pomieszczenia wydzielonego pożarowo w obiekcie logistycznym:
SCENARIUSZ 1 Lokalizacja pożaru
Strefa pożarowa SP-01. Poziom 0. Hala magazynowa. Pomieszczenie wydzielone pożarowo: Pompownia. SYSTEM SYGNALIZACJI POŻAROWEJ SYSTEM SYGNALIZACJI POŻAROWEJ ZWOLNIENIE RYGLI W DRZWIACH OBJETYCH KONTROLĄ DOSTĘPU
STEROWANIE ODCIĘCIEM DOPŁYWU GAZU DO BUDYNKU PRZESŁANIE ALARMU DO MONITORINGU DO PAŃSTWOWEJ STRAŻY POŻARNEJ MONITORING ZASILACZY AUTOMATYKI I SYSTEMÓW PPOŻ. STEROWANIE I MONITOROWANIE STAŁYCH URZĄDZEŃ GAŚNICZYCH (TRYSKACZOWEJ, GAZOWYCH) URUCHOMIENIE DŹWIĘKOWEGO SYSTEMU OSTRZEGAWCZEGO (DSO) LUB
SYGNALIZATORÓW OSTRZEGAWCZYCH STEROWANIE KLAPAMI POŻAROWYMI,
CENTRALAMI I WENTYLATORAMI W SYSTEMIE WENTYLACJI MECHANICZNEJ
STEROWANIEM ZAWOREM PIERWSZEŃSTWA W SYSTEMIE HYDRANTOWYM MONITORING POŁOŻENIA KLAP DYMOWYCH STEROWANIE SYSTEMEM ODDYMIANIA HALI
Reakcja systemów
wykrycie pożaru przez czujki pożarowe:
– alarm I stopnia lub alarm II stopnia po upływie czasów na potwierdzenie (T1=1
min) lub rozpoznanie (T2=4 min);
Alarm I stopnia:
sygnalizacja alarmu w centrali sygnalizacji pożarowej CSP, z podaniem adresu elementu i nazwy strefy dozorowej;
sygnalizacja zdarzenia w systemie wizualizacji zdarzeń;
Alarm II stopnia:
sygnalizacja alarmu w centrali sygnalizacji pożarowej CSP, z podaniem adresu elementu i nazwy strefy dozorowej;
sygnalizacja zdarzenia w systemie wizualizacji zdarzeń; przesłanie alarmu do jednostki państwowej straży pożarnej;
Wentylacja mechaniczna wyciągowa:
zamknięcie przeciwpożarowych klap pożarowych odcinających wentylację mechaniczną na granicy strefy pożarowej;
Sygnalizatory akustyczne:
uruchomienie sygnalizatorów akustycznych w strefie pożarowej na kondygnacji nr 0; decyzję o ewakuacji z pozostałych stref podejmuje dowódca akcji ratowniczo-gaśniczej;
Zamknięcia pożarowe:
wysterowanie zamknięcia drzwi pożarowych normalnie otwartych; wysterowanie zamknięcia bram ppoż.;
Oddymianie hali magazynowej:
wysterowanie otwarcia klap dymowych w hali magazynowej;
Oświetlenie awaryjne: uruchamia się automatycznie po zaniku oświetlenia
podstawowego.
Rys. 2. Schemat blokowy SSP w halach logistycznych z uwzględnieniem połączenia sieciowego central
3. Problem badawczy i metoda badawcza
Przegląd literaturowy stanu zagadnienia oraz kwerenda na rynku dostępnych rozwiązań SSP, SUG, DSO i innych instalacji ppoż. potwierdziły dynamiczny techniczny rozwój tych systemów ze względu na realizowane zadania podczas wystąpienia zagrożenia pożarowego (zwiększenie funkcjonalności). W tym celu wykorzystywane są dane pozyskiwane z magistral – pętli dozorowych na których zainstalowano czujki pożarowe systemów sygnalizacji pożaru. Obecnie stosuje się coraz bardziej zaawansowane technologicznie rozwiązania czujek pożarowych, które mają na celu zmniejszenie prawdopodobieństwa fałszywego alarmu. Stosowanie takich rozwiązań czujek w SSP powinno uwzględnić się podczas opracowywania scenariusza pożarowego dla rozległych obiektów logistycznych [9,11,12].
W skład SSP wchodzą najczęściej:
x adresowalna centrala sygnalizacji pożaru zlokalizowana w pomieszczeniu wydzielonym pożarowo z całodobowym nadzorem z podłączeniem systemu do monitoringu do Państwowej Straży Pożarnej (PSP),
x czujki optyczne dymu, czujki dymu liniowe z pryzmatem, czujki wielodetektorowe (multisensorowe),
x wskaźniki zadziałania czujek, x ręczne ostrzegacze pożarowe, x moduły kontrolno-sterujące,
x moduły kontrolne wielowejściowe i moduły sterujące wielowyjściowe,
x sygnalizatory optyczno-akustyczne z komunikatem głosowym zsynchronizowane na każdej kondygnacji,
x zasilacze systemów przeciwpożarowych,
x centrale chwytaków elektromagnetycznych drzwi przeciwpożarowych, x linie kablowe oraz trasy kablowe E 90.
Podstawowe zadania systemu sygnalizacji pożarowej to:
x wykrycie pożaru w jak najwcześniejszym jego stadium, ze wskazaniem miejsca jego powstania,
x zaalarmowanie o zagrożeniu właściwych osób w obiekcie wraz z przekazaniem komunikatu głosowego i przekazanie alarmu do systemu monitoringu,
x przygotowanie obiektu do ewakuacji ludzi i wejścia do akcji straży pożarnej,
x uruchomienie innych systemów przeciwpożarowych występujących w budynku zgodnie z przyjętym scenariuszem pożarowym.
Wczesne wykrycie pożaru i zaalarmowanie o nim przez SSP ma na celu:
x poprawę bezpieczeństwa użytkowników obiektu logistycznego oraz zapewnienie bezpiecznej ewakuacji,
x ograniczenie strat materialnych, zniszczeń i uszkodzeń budynku oraz jego wyposażenia, x maksymalne skrócenie czasu pomiędzy wykryciem pożaru i rozpoczęciem akcji
CSP oprócz funkcji wykrywania i informowania o zagrożeniu pożarowym spełnia funkcje sterujące przez podanie sygnału wysterowania potencjałowego lub bezpotencjałowego siłownika lub innego modułu wykonawczego poniższych instalacji:
x instalacją wentylacji mechanicznej (klapy ppoż., wentylatory, centrale wentylacyjne) – np. poprzez przerwanie obwodu zasilania w rozdzielniach elektrycznych z których zasilany jest system wentylacji lub poprzez dedykowane wejścia,
x sterowanie indywidualne klapami odcinającymi z siłownikami 24 V DC lub 230 V AC,
x sterowanie centralami oddymiania poprzez przekazywanie bezpotencjałowego sygnału alarmu pożarowego do CSO, odbiór sygnałów uszkodzeniowych, odbiór informacji o zadziałaniu instalacji,
x sterowanie centralami kurtyn i rolet ppoż. oraz monitorowanie ich stanu uszkodzenia oraz stanu zamknięcia rolet i kurtyn ppoż.,
x sterowanie bramkami wyjściowymi oraz tripodami – zwolnienie na drodze ewakuacyjnej w razie pożaru,
x sterowanie dźwigami – sprowadzenie na parter w przypadku pożaru,
x sterowanie centralami zamknięć ogniowych z podłączonymi chwytakami elektromagnetycznymi drzwi ppoż. – zamknięcie w chwili wystąpienia pożaru,
oraz funkcje kontrolne instalacji SSP realizowane przez nadzór nad poniższymi instalacjami:
x kontrola uszkodzenia: central oddymiania, urządzenia transmisji alarmu (UTA), zasilaczy ppoż.,
x kontrola położenia klap ppoż. i zamknięcia rolety lub kurtyny ppoż., x kontrola ręcznego uruchomienia instalacji oddymiania.
Brak jest rozwiązań analizujących nowoczesne rozwiązania w/w systemów pod kątem wnioskowania niezawodnościowo-eksploatacyjnego. Zatem istotne jest opracowanie modeli scenariusza pożarowego z uwzględnieniem procesu eksploatacji i niezawodności SSP i SUG.
4. WYNIKI
W wyniku analizy procesu opracowywania scenariusza pożarowego, projektowania i eksploatacji SSP i SUG stwierdzono, że możliwa jest racjonalizacja w/w procesów (bez opracowanego scenariusza), ponieważ dokonuje się ciągłego monitorowania (dozorowania) stanu układów (czujek, pętli dozorowych, modułów sterowań, itd.) i podsystemów – SUG – rys. 3. Zatem można racjonalnie planować np. czynności w systemie obsługiwania (w tym identyfikować niezbędny potencjał obsługowy, decyzje dotyczące zakresu i czasu prac serwisowych) oraz kierować bieżącą organizacją i rozwojem prac obsługowych [6,7,8,9,10]. Zapewnienie odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa pożarowego w obiekcie logistycznym (uruchomienie gaszenia, powiadomienie PSP, ewakuacja, itd.) to realizacja procesów które zaplanowano w scenariuszu [11,12,13,15].
Realizacja wszystkich w/w przedsięwzięć które są opracowane w scenariuszu i praktycznej realizacji procesu gaszenia jest możliwa do realizacji w systemie, w którym uwzględniono odpowiednią strukturę niezawodnościową. Realizacja techniczna SSP (wybór odpowiednich elementów i urządzeń) zapewnia wykonanie wszystkich założonych w scenariuszu funkcjonalności, pod warunkiem zastosowania odpowiedniej struktury niezawodnościowej, np. nadmiarowość w przypadku zasilania energetycznego, alarmowanie koincydencyjne – rezerwowanie gorące, powiadamianie PSP dwoma niezależnymi torami transmisyjnymi – nadmiar informacyjny, itd. W opracowaniu zaproponowano model procesu eksploatacji SSP – rys. 4. Uwzględniono relacje zachodzące w aspekcie niezawodnościowo-eksploatacyjnym podczas eksploatacji SSP. W normach, ustawach i rozporządzeniach dotyczących opracowania scenariusza pożarowego brak jest wymagań dotyczących aspektu niezawodnościowego. Analizując tylko SSP przedstawiony na rys. 3 pod względem niezawodnościowym można przedstawić model procesu eksploatacji tego systemu który został przedstawiony na rys. 4. Dzięki temu jest możliwe uzyskanie zależności pozwalających na wyznaczenie wartości prawdopodobieństw przebywania rozpatrywanych SSP w wyróżnionych stanach eksploatacyjnych [2,4,5,7,8].
Rys. 3. Przykład SSP w obiekcie logistycznym złożonym z kilku budynków Centrala alarmowa SSP jest zbudowana z dwóch niezależnych, identycznych kanałów B, C (redundancja) [4,5,16]. Sygnał wyjściowy z CA – np. alarm pożarowy jest przesyłany dwoma niezależnymi kanałami transmisyjnymi do PSP. Do CA podłączono n – pętli dozorowych. Każda z pętli dozorowych składa się z 266 czujek. W SSP
zainstalowanym na rozległym obszarze transportowym (np. lotnisko, dworzec kolejowy, itd.) znajduje się zespół serwisowy dostępny przez całą dobę.
5. Wnioski
i
podsumowanie
Wykorzystanie danych niezawodnościowych już na etapie opracowanego scenariusza pożarowego umożliwi odpowiednią realizację praktyczną SSP np. struktura połączeń grupy czujek, pętli dozorowych, alarmowanie koincydencyjne, grupowe, itd. Dla zapewnienia wymaganych wskaźników eksploatacyjno-niezawodnościowych systemów SSP i SUG należy stosować urządzenia (np. czujki, ROP, moduły, itd.) które w swojej strukturze posiadają nadmiarowość [1,3,7,8]. Stosowanie pojedynczej CA dla rozległego obszaru logistycznego nie jest optymalnym rozwiązaniem ze względu na zapewnienie odpowiedniego wskaźnika niezawodności. Lepszym rozwiązaniem jest stosowanie rozproszonej struktury SSP – tj. połączenie sieciowe central za pomocą dwóch pętli magistral – rys. 3. Uszkodzenie pojedynczej CA nie powoduje uszkodzenia całego systemu. Każda z central alarmowych posiada dwa kanały B, C które pracują niezależnie – rys. 4. W następnych opracowaniach naukowych planuje się opracowanie uogólnionych algorytmów matryc sterowania i projektowania SSP, SUG z uwzględnieniem zagadnień niezwodnościowych.
Rys. 4. Model procesu eksploatacji SSP w obiekcie logistycznym złożonym z kilku budynków, oznaczenia na rysunku:
R0(t) – funkcja prawdopodobieństwa przebywania CA w stanie pełnej zdatności SPZ, QZB1(t) –
funkcja prawdopodobieństwa przebywania CA w stanie zagrożenia bezpieczeństwa SZB1, QB(t) –
funkcja prawdopodobieństwa przebywania CA w stanie zawodności bezpieczeństwa SB,
QZB1p1,p2,…pn(t) – funkcja prawdopodobieństwa przebywania pętli dozorowej 1,2,…,n w stanie
zagrożenia bezpieczeństwa SZB1p1,p2,…,pn, QZB2p1,p2,…pn(t) – funkcja prawdopodobieństwa przebywania
pętli dozorowej 1,2,…,n w stanie zagrożenia bezpieczeństwa SZB2p1,p2,…,pn, QZB3p1,p2,…pn(t) – funkcja
prawdopodobieństwa przebywania pętli dozorowej 1,2,…,n w stanie zagrożenia bezpieczeństwa
SZB3p1,p2,…,pn, QZB3p1,p2,…pn(t) – funkcja prawdopodobieństwa przebywania pętli dozorowej 1,2,…,n
w stanie zagrożenia bezpieczeństwa SZB3p1,p2,…,pn, QBp1,2,..n(t) – funkcja prawdopodobieństwa
przebywania pętli dozorowej 1,2,…,n w stanie zawodności bezpieczeństwa SB, OZB1 – intensywność
przejść ze stanu pełnej zdatności SPZ do stanu zagrożenia bezpieczeństwa SZB1 dla CA, OZB2 –
intensywność przejść ze stanu zagrożenia bezpieczeństwa SZB1 do stanu zawodności bezpieczeństwa
SB, PZB1 – intensywność przejść ze stanu zagrożenia bezpieczeństwa SZB1 do stanu pełnej zdatności
SPZ dla CA, PZB2 – intensywność przejść ze w stanie zawodności bezpieczeństwa QB(t) do stanu
zagrożenia bezpieczeństwa SZB1 dla CA, OZB1p1,p2,..,pn – intensywność przejść ze stanu pełnej
zdatności SPZ SSP do stanu zagrożenia bezpieczeństwa SZBp1,p2,..,pn dla pętli dozorowych 1,2,…,n,
OZB2p1,p2,..,pn – intensywność przejść ze stanu zagrożenia bezpieczeństwa SZBp2,p2,..,pn do stanu
zagrożenia bezpieczeństwa SZB3p1,p2,..,pn dla pętli dozorowych 1,2,…,n,…,OZB266p1,p2,..,pn –
intensywność przejść ze stanu zagrożenia bezpieczeństwa SZB255p2,p2,..,pn do stanu zawodności
bezpieczeństwa QBp1,p2,..,pn dla pętli dozorowych 1,2,…,n.
Bibliografia
1. Dyduch J., Paś J., Rosiński A.: Podstawy eksploatacji transportowych systemów elektronicznych. Wydawnictwo Politechniki Radomskiej, Radom 2011.
2. Jodejko-Pietruczuk A, Werbińska-Wojciechowska S.: Analysis of maintenance models' parameters estimation for technical systems with delay time. Eksploatacja i Niezawodność – Maintenance and Reliability 2014; 16(2): 288–294.
3. Klimczak T., Paś J., Analysis of reliability structures of fire signalling systems considering a fire scenario and equipment requirements, XLVI Winter School on Reliability, 2018, Szczyrk.
4. Klimczak T., Paś J.: Analysis of the solution of the fire signaling system for the selected railway building, XXXI Międzynarodowa Konferencja Naukowo-Techniczna – Inżynieria bezpieczeństwa - Ochrona przed Skutkami Nadzwyczajnych Zagrożeń EKOMILITARIS 2017 Zakopane 2017, pp. 51-52.
5. Kubica P., Wnęk W., Boroń S. Wybrane zasady tworzenia scenariuszy pożarowych, BiTP Vol. 41 Issue 2, 2016, pp. 173–178.
6. Lewitowicz J. Podstawy eksploatacji statków powietrznych. Tom 6. Wydawnictwo Instytutu Technicznego Wojsk Lotniczych, Warszawa 2012
7. Paś J.: Eksploatacja elektronicznych systemów transportowych. Uniwersytet Technologiczno - Humanistyczny, Radom 2015.
8. Paś J., Rosiński A.: Selected issues regarding the reliability-operational assessment of electronic transport systems with regard to electromagnetic interference. Eksploatacja i Niezawodność – Maintenance and Reliability, 19 (3), 2017. pp. 375–381. DOI: 10.17531/ein.2017.3.8.
9. PKN-CEN/TS 54-14 Systemy sygnalizacji pożarowej. Część 14: Wytyczne planowania projektowania, instalowania, odbioru, eksploatacji i konserwacji.
10. Rosiński A.: Modelowanie procesu eksploatacji systemów telematyki transportu. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2015.
11. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 2 grudnia 2015 r. w sprawie uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej (Dz. U. z 2015 r., poz. 2117).
12. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2015 r., poz. 1422 Obwieszczenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 17 lipca 2015 r).
13. Rychlicki M., Kasprzyk Z.: Increasing performance of SMS based information systems. In: „Proceedings of the Ninth International Conference Dependability and Complex Systems DepCoS - RELCOMEX”, given as the monographic publishing series – „Advances in intelligent systems and computing”, Vol. 286. Springer, 2014, pp. 373-382.
14. Stawowy, M.: Model for information quality determination of teleinformation systems of transport. In: “Proceedings of the European Safety and Reliability Conference ESREL 2014”, editors: Nowakowski T., Młyńczak M., Jodejko-Pietruczuk A. & Werbińska–Wojciechowska S. CRC Press/Balkema 2015, pp. 1909–1914.
15. Siergiejczyk M.: Efektywność eksploatacyjna systemów telematyki transportu. Prace naukowe Politechniki Warszawskiej, seria Transport, z. 67, Warszawa 2009.
16. Siergiejczyk M., Paś J., Rosiński A.: Issue of reliability–exploitation evaluation of electronic transport systems used in the railway environment with consideration of electromagnetic interference. IET Intelligent Transport Systems, vol. 10, issue 9, 2016, pp. 587–593. DOI: 10.1049/iet-its.2015.0183.
COMPLETION OF THE FIRE STAGE IN SELECTED SIGNAL SYSTEMS OF LOCATED FIRE IN LOGISTIC BASES
Summary: The article presents the characteristics of fire alarm systems (SSP) in buildings and logistic
facilities and integration of this system with other fire and technical installations as part of the adopted fire scenario. The models of the fire scenario were presented, including the operation of SSP, fixed fire extinguishing devices (SUG) and other technical installations for modern technical solutions and various alarm variants.
