NR 852 EKONOMICZNE PROBLEMY USàUG NR 117 2015
EWA PRAàAT
Politechnika Wrocáawska1
KATALOGI ELEKTRONICZNE W ZAMÓWIENIACH PUBLICZNYCH
Streszczenie
Artykuá dotyczy tematyki wykorzystania katalogów elektronicznych w zamówie-niach publicznych. Zaprezentowano w nim wynikające z dyrektyw unijnych regulacje związane z zamówieniami publicznymi oraz prawne ramy stosowania katalogów elektro-nicznych. Przeanalizowano takĪe wykorzystanie tych rozwiązaĔ w krajach czáonkowskich unii. W odniesieniu do Polski przedstawiono funkcjonalnoĞü nowo uruchomionej Elektro-nicznej Platformy Katalogów Produktów – eKatalogi oraz korzyĞci, jakie moĪe ona przy-nieĞü zarówno zamawiającym, jak i firmom oferującym produkty i usáugi.
Sáowa kluczowe: zamówienie publiczne, platforma elektroniczna, katalog elektroniczny.
Wprowadzenie
System zamówieĔ publicznych to zbiór regulacji okreĞlający sposób prowa-dzenia zakupów realizowanych ze Ğrodków publicznych. System ten zostaá opraco-wany, aby zagwarantowaü optymalizacjĊ wydatków publicznych oraz jednakowy dostĊp do zamówieĔ publicznych zainteresowanym przedsiĊbiorcom.
W krajach czáonkowskich Unii Europejskiej podstawĊ prawną funkcjonowa-nia systemu zamówieĔ publicznych stanowią rozwiązafunkcjonowa-nia przyjĊte na poziomie wspólnoty. Przewidziano w nich stosowanie wielu rozwiązaĔ elektronicznych, któ-re mają usprawniü proces zaopatrywania instytucji publicznych.
Jednym z takich narzĊdzi są elektroniczne katalogi, które sáuĪyü mają wpro-wadzeniu jednolitych zasad prezentacji towarów i usáug oferowanych przez poten-cjalnych dostawców instytucjom zamawiającym. Celem artykuáu jest
1
nie regulacji unijnych dotyczących katalogów elektronicznych oraz stanu ich wyrzystania w krajach czáonkowskich i w Polsce, a takĪe wskazanie wymiernych ko-rzyĞci, jakie obydwu stronom moĪe przynieĞü zastosowanie tego rozwiązania.
1. Zamówienia publiczne w Unii Europejskiej
PodstawĊ prawną funkcjonowania systemu zamówieĔ publicznych w krajach czáonkowskich stanowią rozwiązania przyjĊte na poziomie unijnym, które przeno-szone są przez poszczególne paĔstwa stopniowo na grunt krajowy. Do najwaĪniej-szych aktów prawnych w tym zakresie naleĪy obecnie dyrektywa 2014/24/WE w sprawie zamówieĔ publicznych, która uchyliáa wczeĞniejsze zapisy dyrektywy z 2004 roku. Podmiotami, których dotyczą przepisy unijne, są instytucje zamawia-jące, wĞród których wyróĪniü moĪna miĊdzy innymi: organy wáadzy publicznej, uczelnie publiczne, samodzielne publiczne zakáady opieki zdrowotnej. Są one zo-bowiązane do przestrzegania zapisów dyrektyw, jeĞli szacunkowa wartoĞü skáada-nego zamówienia bez uwzglĊdnienia podatku VAT wynosi przynajmniej tyle, ile tak zwane progi unijne. WysokoĞü progów jest jednakowa dla wszystkich krajów czáonkowskich Unii Europejskiej i zaleĪy od rodzaju instytucji zamawiającej oraz rynku, na którym skáadane jest zamówienie. Dla zamówieĔ publicznych poniĪej tych progów zastosowanie mają uregulowania krajowe (w przypadku Polski jest to ustawa Prawo zamówieĔ publicznych). WartoĞü zamówieĔ publicznych w 2011 roku w Unii Europejskiej stanowiáa okoáo 19% unijnego PKB i byáa bardzo zróĪni-cowania w poszczególnych krajach czáonkowskich (od niespeána 9% w Grecji do 29,5% w Holandii) (European Commission 2011).
2. Katalogi elektroniczne
Katalogi elektroniczne są jednym z elektronicznych rozwiązaĔ przewidzia-nych przez dyrektywy unijne do wykorzystania w trakcie udzielania zamówieĔ publicznych. WĞród innych rozwiązaĔ elektronicznych moĪliwych do zastosowania w tym procesie moĪna wymieniü elektroniczne Ğrodki komunikacji, aukcje elektro-niczne czy dynamiczny system zakupów. Uáatwiają i przyspieszają one przepáyw informacji pomiĊdzy instytucją zamawiającą a oferentem, a takĪe dokonywanie zakupów (Praáat 2014).
Prawne ramy stosowania katalogów elektronicznych
Katalogi elektroniczne zostaáy zdefiniowane przez dyrektywy 2004/18/WE oraz 2004/17/WE jako narzĊdzie uáatwiające przeprowadzenie zamówieĔ
publicz-nych, a w szczególnoĞci uczestnictwo w zamówieniach w ramach umowy ramowej2 lub dynamicznego systemu zakupów3. Z kolei dyrektywa 2014/24/WE uszczegóáa-wia, Īe: „Katalogi te stanowią format prezentacji i organizacji informacji w sposób wspólny dla wszystkich uczestniczących oferentów i nadają siĊ do przetwarzania elektronicznego” (Dyrektywa 2014/24/UE). Są one bazami danych produktów lub usáug oferowanych przez wykonawców, które tworzone są na potrzeby udziaáu w danym postĊpowaniu o udzielenie zamówienia zgodnie ze zdefiniowanymi przez instytucjĊ zamawiającą specyfikacjami technicznymi i formatem. Ofertom tym mogą towarzyszyü dokumenty uzupeániające.
W dyrektywie 2014/24/WE zwrócono takĪe uwagĊ na kwestiĊ zróĪnicowa-nych formatów techniczzróĪnicowa-nych lub standardów, które mogą byü przeszkodą dla inter-operacyjnoĞci, zarówno w ramach danego paĔstwa czáonkowskiego, jak i pomiĊdzy paĔstwami Unii. Brak standaryzacji moĪe zmuszaü dostawców do pracocháonnego dostosowywania sposobu prezentacji swych ofert do zróĪnicowanych wymagaĔ stawianych przez poszczególne instytucje zamawiające.
W dyrektywie podkreĞlono takĪe, Īe instytucje zamawiające powinny mieü moĪliwoĞü wymagania katalogów elektronicznych we wszystkich procedurach, w których wskazano stosowanie elektronicznych Ğrodków komunikacji. Zaakcen-towano równieĪ obowiązek dostawcy polegający na koniecznoĞci dostosowywania zawartoĞci katalogu elektronicznego do wymogów konkretnego postĊpowania (chodzi o przedstawienie jedynie tych produktów i usáug, których dotyczy postĊpo-wanie).
Dyrektywa 2014/24/WE podkreĞla takĪe, Īe chociaĪ wykorzystywanie katalo-gów elektronicznych ma charakter fakultatywny, to paĔstwa czáonkowskie mogą wprowadziü obowiązek ich stosowania w związku z okreĞlonymi rodzajami zamó-wieĔ. Dotyczy to na przykáad zamówieĔ skáadanych przez okreĞlone typy instytucji lub zamówieĔ dotyczących konkretnych grup produktów czy usáug.
Wykorzystanie katalogów elektronicznych w krajach Unii Europejskiej
W poszczególnych krajach czáonkowskich istnieją platformy umoĪliwiające dokonywanie zakupów przez instytucje publiczne. WĞród funkcjonalnoĞci ofero-wanych przez czĊĞü tych portali są katalogi elektroniczne, ale nie są one tak po-wszechne jak na przykáad moĪliwoĞü organizowania aukcji elektronicznych.
2
Umowa ramowa – umowa zawarta miĊdzy zamawiającym a jednym lub wiĊkszą liczbą wykonawców. Jej celem jest ustalenie warunków, jakie mogą zostaü udzielone w danym okresie (w szczególnoĞci cen i przewidywanych iloĞci). WartoĞcią umowy ramowej jest sumaryczna wartoĞü zamówieĔ, które zamawiający planuje udzieliü w czasie jej trwania.
3
Dynamiczny system zakupów – w peáni elektroniczny proces dokonywania bieĪących zakupów, ograniczony w czasie do czterech lat i dostĊpny dla wykonawcy, który speánia kryteria kwalifikacji i záoĪyá ofertĊ orientacyjną.
logi elektroniczne wykorzystywane są miĊdzy innymi we Wáoszech, w Belgii, Da-nii, Finlandii, Portugalii i na Litwie (Urząd ZamówieĔ Publicznych 2014b).
Jedną z pierwszych publicznych platform zakupowych byá udostĊpniony w 2002 roku duĔski portal DOIP. WĞród jego obecnych funkcjonalnoĞci są elektro-niczne katalogi, a stosowanie portalu jest wskazane (lecz nie obowiązkowe) dla wszystkich jednostek administracji (Manoharan, Holzer 2012).
We Wáoszech od 2003 roku istnieje Elektroniczny Rynek Administracji Pu-blicznej (MEPA). Jest to platforma, na której zarejestrowani dostawcy prezentują swoje towary i usáugi w postaci ustandaryzowanych opisów zamieszczonych welektronicznych katalogach. Nabywcami są miĊdzy innymi jednostki administra-cji centralnej, która od poáowy 2007 roku ma obowiązek korzystania z MEPA przy zakupach o wartoĞci poniĪej okreĞlonej kwoty. Zamawiający mogą, korzystając ze standardowej procedury, dokonywaü zakupów albo kierowaü do dostawców zapy-tania ofertowe dotyczące przedstawienia przez nich nowych ofert, które bĊdą uwzglĊdniaáy dodatkowe wymagania (Manoharan, Holzer 2012). Inną lokalną wáo-ską platformą oferującą dostĊp do katalogów elektronicznych jest Intercent ER dziaáająca w regionie Emilia-Romania. Prezentowane tam oferty stanowią punkt odniesienia dla 90% lokalnych instytucji zamawiających (Sigma 2011).
Warto teĪ wspomnieü o projekcie PEPPOL (The Pan-European Public Procu-rement Online), który realizowany byá w latach 2008–2012. Jego celem byáo uáa-twienie obsáugi zakupów publicznych w krajach czáonkowskich Unii Europejskiej poprzez opracowanie standardów, dziĊki którym kaĪde przedsiĊbiorstwo (w szcze-gólnoĞci maáe i Ğrednie firmy) zaopatrujące dowolną instytucjĊ rządową mogáoby w czasie caáego procesu zaopatrzeniowego korzystaü wyáącznie z rozwiązaĔ elek-tronicznych. Jednym z udostĊpnianych rozwiązaĔ byáy wáaĞnie katalogi elektro-niczne. Do koĔca 2014 roku w 17 krajach czáonkowskich powstaáo 86 punktów umoĪliwiających korzystanie z PEPPOL. Projekt zakoĔczyá siĊ sukcesem, a dziaáa-nia, których dotyczyá, są kontynuowane przez powoáane do Īycia we wrzeĞniu 2012 roku stowarzyszenie OpenPEPPOL (PEPPOL 2014).
3. Katalogi elektroniczne w Polsce Zamówienia publiczne w Polsce
W Polsce w 2013 roku udzielono nieco ponad 210 tys. zamówieĔ publicznych, a ich áączna kwota wyniosáa 143,2 mld PLN. WartoĞü ta byáa co prawda wyĪsza niĪ w roku poprzednim, ale równoczeĞnie o okoáo 15% niĪsza od tej osiągniĊtej w re-kordowym jak do tej pory roku 2010 (Urząd ZamówieĔ Publicznych 2014a). Na rysunku 1 przedstawiono wartoĞü zamówieĔ publicznych udzielonych w latach 2006–2013. DziĊki wprowadzeniu w 2013 roku przez Urząd ZamówieĔ Publicz-nych wymogu przedstawienia przez zamawiających w coroczPublicz-nych sprawozdaniach
informacji o kwotach wydanych z pominiĊciem ustawy Prawo zamówieĔ publicz-nych moĪna okreĞliü skalĊ tych dziaáaĔ. W 2013 roku áączna kwota zamówieĔ pod-progowych wyniosáa 23,84 mld PLN, co stanowiáo niemal 17% wartoĞci zamówieĔ udzielonych z zastosowaniem ustawy (Urząd ZamówieĔ Publicznych 2014b).
Od 16 kwietnia 2014 roku tak zwany próg bagatelnoĞci, czyli kwota poniĪej której nie trzeba stosowaü ustawy Prawo zamówieĔ publicznych, wynosi 30 tys. euro (wczeĞniej byá ponad dwukrotnie niĪszy – 14 tys. euro). Zasady wydawania Ğrodków poniĪej tego progu w poszczególnych instytucjach są bardzo zróĪnicowane i tylko w czĊĞci z nich istnieją procedury okreĞlające sposób postĊpowania. Ponie-waĪ jedyną reguáą, której trzeba przestrzegaü, jest zasada zachowania konkurencyj-noĞci, dlatego zazwyczaj zamawiający bez publikacji ogáoszenia o zamówieniu kierują zapytanie ofertowe do trzech wytypowanych przez siebie firm. Dziaáanie takie moĪe powodowaü, Īe inne przedsiĊbiorstwa, które mogáyby zaproponowaü konkurencyjną ofertĊ, zostaną wyáączone z udziaáu w postĊpowaniu.
Rys. 1. WartoĞü zamówieĔ publicznych w Polsce w latach 2006–2013
ħródáo: opracowanie wáasne na podstawie (Urząd ZamówieĔ Publicznych 2014a).
Elektroniczna Platforma Katalogów Produktów – eKatalogi
Polska zobligowana dyrektywami unijnymi podejmuje szereg dziaáaĔ mają-cych na celu upowszechnienie rozwiązaĔ elektronicznych w zamówieniach pu-blicznych. Na przeáomie 2014 i 2015 roku uruchomiona zostaáa przez Urząd Za-mówieĔ Publicznych Elektroniczna Platforma Katalogów Produktów – eKatalogi. Ma ona umoĪliwiü zamawiającym dokonywanie zakupów produktów oraz usáug o wartoĞci poniĪej 414 000 euro w przypadku zamawiających sektorowych i poni-Īej 30 000 euro w przypadku pozostaáych zamawiających. Projekt ten jest finanso-wany z Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka.
Na platformie oferenci zamieszczają nieodpáatnie tak zwane karty produktów zawierające opis proponowanych produktów lub usáug. Dla danej grupy produktów opisy bĊdą miaáy jednolitą formĊ, co umoĪliwi áatwiejsze porównanie ofert.
Zama-79,6 103,1 109,5 126,7 167 144,1 132,7 143,2 0 40 80 120 160 200 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013
wiającym platforma daje dwie moĪliwoĞci dziaáania (Urząd ZamówieĔ Publicznych 2014b):
– zakup produktów, których opisy zostaáy zamieszczone w katalogu, na okreĞlonych w nim warunkach realizacji,
– skáadanie zapytaĔ ofertowych dotyczących zmiany warunków zakupu w przypadku produktów z katalogu lub okreĞlenia warunków zakupu pro-duktów, których oferty nie są zamieszczone na platformie.
Na platformie eKatalogi zamówienia i zmodyfikowane karty produktów pod-pisywane bĊdą bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy po-mocy kwalifikowanego certyfikatu. Korzystanie z portalu bĊdzie moĪliwe poprzez najpopularniejsze przeglądarki internetowe, z komputerów stacjonarnych, a takĪe z urządzeĔ mobilnych (Urząd ZamówieĔ Publicznych 2014b).
Nabór, czyli publiczne zaproszenie do zamieszczania ofert na platformie eKa-talogi, rozpoczyna siĊ od opublikowania przez Urząd ZamówieĔ Publicznych „In-formacji o naborze” w sekcji informacyjnej platformy oraz ewentualnie na Portalu Centralnym UrzĊdu i w innych mediach. Nabór powiązany jest z poszczególnymi kategoriami CPV4, a wraz z informacją o naborze system udostĊpnia szablony kart produktów, stanowiących podstawĊ przygotowania oferty. NaleĪy podkreĞliü, Īe eKatalogi sáuĪyü mają jedynie wsparciu procesu wyszukiwania ofert oraz zakupu produktu. System nie daje moĪliwoĞci automatycznego wyboru oferty najkorzyst-niejszej, gdyĪ wybór taki dokonywany jest w oparciu o kryteria okreĞlone przez zamawiającego i przyjĊte przez niego wewnĊtrzne procedury udzielania zamówieĔ poniĪej progu bagatelnoĞci (Urząd ZamówieĔ Publicznych 2014b).
WaĪną funkcją nowej platformy jest równieĪ moduá referencji, w którym in-stytucja zamawiająca ma moĪliwoĞü wystawienia oceny dostawcy (opinia negatyw-na wymaga odpowiedniego uzasadnienia). DziĊki takiemu rozwiązaniu oferent moĪe budowaü swój wizerunek jako partnera godnego zaufania, a jego pozytywne referencje bĊdą zachĊcaü kolejnych zamawiających (Holka 2014).
Pierwsze nabory ofert na platformie eKatalogi ogáoszono w dniu 20.01.2015. Dotyczyáy one mebli biurowych, a stroną zamawiającą byá sam Urząd ZamówieĔ Publicznych.
KorzyĞci oferowane przez Elektroniczną PlatformĊ Katalogów Produktów – eKatalogi
Gáównym celem stworzenia Elektronicznej Platformy Katalogów Produktów – eKatalogi byáo ujednolicenie procedur udzielania procedur poniĪej progów bagatel-noĞci. Korzystanie z tego narzĊdzia powinno uáatwiü maáym i Ğrednim przedsiĊbior-stwom dostĊp do zamówieĔ podprogowych i skáadanie ofert. KorzyĞci odniosą
4
CPV, czyli Wspólny Sáownik ZamówieĔ (ang. Common Procurement Vocabulary), jest jednolitym systemem klasyfikacji zamówieĔ publicznych. Ma on na celu jednoznaczne okreĞlenie przedmiotu zamówienia.
takĪe instytucje zamawiające, które bĊdą otrzymywaáy prawdopodobnie wiĊcej ofert do przeanalizowania, a równoczeĞnie porównanie tych ofert bĊdzie duĪo prostsze. Nie bez znaczenia jest teĪ fakt uproszczenia i przyspieszenia komunikacji pomiĊdzy oferentem a zamawiającym.
W tabeli 1 przedstawiono potrzeby instytucji zamawiających oraz potrzeby wykonawców, do których realizacji przyczyni siĊ korzystanie z Elektronicznej Plat-formy Katalogów Produktów – eKatalogi.
Tabela 1 Potrzeby zamawiających i oferentów, które mogą byü realizowane dziĊki platformie eKatalogi
Potrzeby zamawiających Potrzeby oferentów standaryzacja procedur zakupowych
produktów i usáug poniĪej progu bagatelno-Ğci,
optymalizacja procesu zakupów produk-tów i usáug poniĪej progu bagatelnoĞci, lepsze rozeznanie rynku i zwiĊkszenie bezpieczeĔstwa zawieranych transakcji, redukcja cen dziĊki konkurencyjnoĞci ofert,
moĪliwoĞü weryfikacji wykonawców, skrócenie czasu wyszukiwania oferty, ograniczenie tworzenia i gromadzenia dokumentacji papierowej,
transparentnoĞü wydatkowania Ğrodków publicznych.
zaistnienie na rynku zamówieĔ publicz-nych przez maáe i Ğrednie firmy,
dostĊp do ofert spoza rynku lokalnego, dostĊp do moĪliwoĞci wspóápracy z wia-rygodnymi klientami,
dostĊpnoĞü informacji o zamówieniu powodująca ograniczenie korupcji, obniĪenie kosztów związanych z przygo-towaniem i przedstawieniem ofert oraz pro-mocją.
ħródáo: opracowanie wáasne na podstawie (Urząd ZamówieĔ Publicznych 2014b, Lubi-szewski 2014, Pasáawski 2014, Praáat 2014, Wikariak 2014a).
Podsumowanie
Uruchomienie Elektronicznej Platformy Katalogów Produktów – eKatalogi nastąpiáo kilka miesiĊcy po podwyĪszeniu progów bagatelnoĞci. Celem zmiany przepisów byáo ograniczenie biurokracji w postĊpowaniach o najniĪszej wartoĞci, a takĪe przyspieszenie dziaáaĔ i obniĪenie kosztów ich prowadzenia. Miaáo to rów-nieĪ wzmocniü rynek lokalny poprzez uáatwienie dostĊpu do zamówieĔ publicznych maáym firmom (Lubiszewski 2104). JednakĪe podwyĪszenie progów spowodowaáo, Īe liczba zamówieĔ udzielanych zgodnie z ustawą Prawo zamówieĔ publicznych zmniejszyáa siĊ o okoáo 22% (porównanie danych z czerwca 2013 i 2014 roku). Oznacza to ryzyko mniejszej przejrzystoĞci przy wydawaniu publicznych
pieniĊ-dzy, gdyĪ mniej umów objĊtych jest zasadą jawnoĞci, uczciwej konkurencji i rów-nego traktowania wykonawców (Wikariak 2014b).
Wydaje siĊ, Īe Elektroniczna Platforma Katalogów Produktów – eKatalogi jest rozwiązaniem, które dziĊki swym funkcjonalnoĞciom ma szansĊ zapobiec wspomnianym zagroĪeniom. Jedynym warunkiem jest to, Īe zarówno instytucje zamawiające, jak i dostawcy bĊdą z niej faktycznie korzystaü. Z punktu widzenia firm rozwiązanie takie jest atrakcyjne i z duĪą dozą prawdopodobieĔstwa bĊdzie cieszyáo siĊ zainteresowaniem. MoĪna dywagowaü, czy wszystkie instytucje zama-wiające przekonają siĊ do nowej platformy. Z jednej strony oferuje ona oszczĊdno-Ğci dotyczące czasu i Ğrodków finansowych, z drugiej jednak wymusza transparent-noĞü dziaáania. Kluczem moĪe okazaü siĊ wprowadzenie wzorem innych krajów obowiązku korzystania z platformy eKatalogi przez jednostki administracji, tym bardziej Īe wáoski Elektroniczny Rynek Administracji Publicznej przynosi instytu-cjom zamawiającym 98% oszczĊdnoĞci w zakresie czasu trwania procedur i 97% oszczĊdnoĞci, jeĞli chodzi o koszty tych procedur (Urząd ZamówieĔ Publicznych 2014b).
Literatura
1. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówieĔ publicznych, uchylająca dyrektywĊ 2004/18/WE.
2. European Commission, Public Procurement Indicators 2011 (2012), Brussels. 3. Holka I. (2014), eKatalogi – sposób na optymalizacjĊ wydatków publicznych,
„Zamawiający”, nr 7.
4. Lubiszewski M. (2014), Wykonawcom grozi pozbawienie ochrony prawnej, „Gaze-ta Prawna”, nr 10.
5. Manoharan A. Holzer M. (2012), Active Citizen Participation in e-Government.
A Global Perspective, IGI Global, Hershey.
6. Pasáawski K. (2014), e-Katalogi – rewolucja w zamówieniach bez przetargu, „CRN”, nr 7.
7. Praáat E. (2014), Elektroniczne rozwiązania w zamówieniach publicznych, referat wygáoszony na konferencji „SpoáeczeĔstwo informacyjne”, Rzeszów.
8. Sigma (Support for Improvement in Governance and Management) (2011),
E-Procuremet, August 2011, http://www.sigmaweb.org/publications/EProcurement
_2011.pdf.
9. Urząd ZamówieĔ Publicznych (2014a), Sprawozdanie prezesa UrzĊdu ZamówieĔ Publicznych o funkcjonowaniu systemu zamówieĔ publicznych w 2013 roku, War-szawa, maj 2014.
10. Urząd ZamówieĔ Publicznych (2014b), eKatalogi – nowa jakoĞü zakupów
11. Wikariak S. (2014a), Zamówienia publiczne jak na Allegro, „Gazeta Prawna”, nr 119.
12. Wikariak S. (2014b), Mniejszy formalizm procedur odbiá siĊ na ich przejrzystoĞci, „Gazeta Prawna”, nr 154.
ELECTRONIC CATALOGUES IN PUBLIC PROCUREMENT
Summary
The purpose of this paper is to present the problem of electronic catalogues in public procurement. The regulation concerning public procurement and electronic cata-logues that based on European Union Procurement Directiveis described as well as the usage of catalogues in member states. The functionality of Polish newly opened Elec-tronic Platform of Product Catalogues – eCatalogues is presented and the opportunities that it can offer national, regional and local authorities and suppliers or service provid-ers tomaintain best purchasing practiceare discussed.
Keywords: public procurement, electronic platform, electronic catalogue.
