Izabela Jarosińska
Funkcje stylistyczne parentezy w
"Pamiętniku starego subiekta" w
"lalce" B. Prusa, Stanisław Bąba,
Stanisław Mikołajczak, "Studia
Polonistyczne" II, Poznań 1975 :
[recenzja]
Biuletyn Polonistyczny 18/3 (57), 68
( I ) B^BA Stanisław,MIKOŁAJCZAK S tan isław : Funkcje s ty lis ty c z n e paren te- zy w "Pamiętniku starego su biek ta" w " L a lc e " B.Prusa."Studia P o lo n is ty czne" I I , Poznań 1975» s . 59-69»
Praca zawiera a n a liz ę wybranych z "Pam iętnika starego su biekta" zdań u ję ty c h w nawiasy; punktem w y jś c ia je s t tu stw ie rd ze n ie , i ż użyte one zosta ły p rzez Prusa w sposób świadomy i celow y, i że p e łn ią określoną funkcję sk ła d n io w o -s ty lis ty c z n ą , łącząc s ię z p o sta cią Ignacego Rzeckiego. Autorzy omawiają następujące typy zdań parentetyczn ych: 1/ parentezy a k cesoryjn e; 2/ parentezy komentujące i dopowiadające; 3/ parentezy z przytoczeniem ; 4/ parentezy z uwagą chronologiczn ą lub d y g re s ją ; 5/ parentezy z konstruk cjami emfatyczno-emocjonalnymi; 6/ parentezy konkretyzujące i 7/ parentezy w arian tu jące. Zdaniem autorów parentezy w "Pamiętniku starego su biekta" wzmacniają "zsu biektyw izow an ie" i z liry zo w a n ie przedstawionego w nim obrazu r z e c z y w is to ś c i, są wyznacznikami d y gresyjn ości i scen iczn ości n a r r a c ji oraz n a rra cy jn ej konwencji "doskonałej p a m ię ci".
BP/57/1
I . J .
( I ) GRAJEWSKI W incenty: 0 n a r r a t o lo g ii. "T ek s ty " 1974 nr 6 s . 32-44. Szkic prezen tu je z a ło żen ia m etodologiczne, przedmiot i kieru nki badań n a r r a t o lo g ii - wyspecjalizow anego d z ia łu dociekań semiotycznych. Autor oma wia szczegółowo t a k ie cechy ch arakterystyczne i aspekty n a r r a t o lo g ii, ja k : polemiczność wobec tradycyjn ych kanonów syn tezy, podważanie mitu in te rd y s cy p lin a rn o ści nauk, zerwanie z postulatem, eisgocentrycznego ujmowania zjawisk lit e r a c k ic h . N a rra to lo g ia próbuje opisać te k s ty l it e r a c k ie w perspektywie " n ie - g e n o lo g ic z n e j" ; a n a liz u je ich fa b u ły jako "form ę t r e ś c i " .
