• Nie Znaleziono Wyników

Ukraina – prawne i socjalne aspekty leczenia przymusowego chorych psychicznie

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Ukraina – prawne i socjalne aspekty leczenia przymusowego chorych psychicznie"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

Postępy Psychiatrii i Neurologii, 1998, 7, suplement 3 (8), 83-84

Ukraina - prawne i socjalne aspekty

leczenia przymusowego chorych psychicznie

Ukraine: Lega! and social aspects o

f

involuntary treatment o

f

the mentally ill

IRENA WŁOCH, BOHDAN KUŁYK, B. SUWAŁO, BOHDAN HULCZIJ, M. TROSTIANA

Z Kliniki Psychiatrycznej we Lwowie (Ukraina)

STRESZCZENIE. Artykuł ilustruje warunki, w ja-kich odbywa się leczenie przymusowe. Na Ukrainie

obowiązują przepisy z czasów byłego Związku Ra-dzieckiego. Regulamin zakładu leczniczego ma cha-rakter represyjny. Pobyt w zakładzie wynika z

ko-nieczności izolacji osób niebezpiecznych, w celu za-pewnienia spokoju społecznego, mniej wagi przywią­

zuje się do oddziaływań terapeutyczno-leczniczych.

SUMMARY. The conditions in which involuntary treatment takes place are presented. Ukrainian legislation has not changed since Soviet times. Therapeutic institutions stil/ have repressive regu-lations. Detention in these institutions stil/ results from the need to isolate dnngerous people for the sake oj social security. Less attention is paid to therapy and treatment.

Słowa kluczowe: leczenie przymusowe

l

przepisy na Ukrainie Key words: involuntary treatment

l

Ukrainian legał regulations

Wśród pytań, jakie stoją przed psychiat-rami sądowymi, niezwykle ważne miejsce zajmują pytania o organizację i warunki przymusowego leczenia chorych psychicz-nie, którzy dopuścili się czynów społecznie niebezpiecznych. Prawidłowa organizacja leczenia przymusowego, jako zadanie orga-nów służby zdrowia, ma na celu nie tylko leczenie tych chorych, ale także ich izolację od społeczeństwa, w celu zapobiegania za-chowaniom, które mogłyby być społecznie niebezpieczne, a ich uwarunkowania miały­ by charakter chorobowy.

Leczenie przymusowe wobec tych cho-rych nie ma charakteru szczególnej restryk-cji, jakkolwiek jest orzeczone przez organ prawny. Niekiedy jest stosowane wbrew woli tych chorych, bez ich zgody. Niektóre ich uprawnienia, ograniczone przymusowym le-czeniem, mogą być przywrócone przez właś­

ciwy organ sądowy.

Przebywający na leczeniu przymusowym chory zachowuje wszystkie prawa osobiste przysługujące mu jako obywatelowi

Ukrai-ny, zgodnie z obowiązującymi aktualnie ustawami. Ma prawo do mieszkania, nieza-leżnie od czasu jego przebywania na lecze-niu przymusowym. Chorzy, którzy posiada-ją uprawnienia do pobierania emerytury lub renty otrzymują pensje na zasadach ogól-nych. Jeśli chory nie ma rodziny, zakład le-czniczy powinien zabiegać o ustanowienie opieki nad chorym. Jeśli chorego po zakoń­ czeniu leczenia nie ma dokąd wypisać, obo-wiązkiem administracji zakładu leczniczego jest zapewnienie mu dalszej opieki i warun-ków bytowych.

Leczenie przymusowe nie ma ustalonego terminu. Trwa ono dotąd, dopóki stan psy-chiczny chorego nie zmieni się na tyle, że nie stanowi on zagrożenia społecznego. Wszys-cy chorzy powinni być co 6 miesięcy badani

(2)

84 Irena Włoch i inni przez specjalną komisję lekarską, która okreś­

la, jaki jest stan psychiczny pacjenta i w za-leżności od diagnozy decyduje o dalszym le-czeniu lub występuje do sądu z wnioskiem o zwolnienie z leczenia przymusowego. Osta-tecznie o zwolnieniu decyduje specjalna komi-sja psychiatryczna.

N a Ukrainie istniały różne instrukcje re-gulujące leczenie przymusowe, nie odbiegały one od obowiązujących w byłym ZSRR. Ostatnia instrukcja z 1988 r. obowiązuje do dnia dzisiejszego. Zgodnie z nią przewiduje się trzy stopnie leczenia przymusowego: ze zwykłym dozorem, ze wzmocnionym dozo-rem i z surowym dozodozo-rem. Stosowanie od-powiedniego stopnia dozoru uzależnione jest od stanu psychicznego chorego i rodza-ju dokonanej zbrodni. Aktualnie, we wszys-tkich województwach Ukrainy, szpitale psy-chiatryczne prowadzą leczenie przymusowe chorych wobec których orzeczono dozór zwy-kły i wzmocniony. Chorzy, wobec których orzeczono dozór surowy, przebywają w spe-cjalnym zakładzie psychiatrycznym w Dniep-ropietrowsku. Zgodnie z instrukcją z 1988 r. ekspertyza sądowo-psychiatryczna określa ro-dzaj leczenia przymusowego.

Leczeniu przymusowemu chorych psy-chicznie poświęcono wiele uwagi. Psychia-trzy, psychologowie, socjologowie i prawni-cy na Ukrainie zwracają od dawna uwagę na potrzebę zmian uwzględniających nowe metody lecznicze i terapeutyczne. Nadal pierwszym celem leczenia w zakładzie przy-musowym jest polepszenie stanu zdrowia psychicznego w takim stopniu, aby pacjent nie popełnił powtórnie czynu szczególnie niebezpiecznego społecznie.

W większości przypadków w procesie leczniczym przywiązuje się wagę do charak-teru popełnionego czynu i jego skutków społecznych, szczególnie zwraca się uwagę na możliwość ponownego przestępstwa.

Stosunkowo dużo trudności w zakładach psychiatrycznych sprawiają chorzy, którzy

w większości dokonali takich przestępstw, jak kradzieże lub czyny chuligańskie po-pełnione w grupach aspołecznych. Zdaniem psychiatrów, ci chorzy winni przebywać w zakładach o surowym rygorze. Nie wy-magają oni leczenia biologicznego, nato-miast bardziej skutecznymi byłoby stosowa-ne wobec nich oddziaływanie rehabilitacyj-ne i korekcyjrehabilitacyj-ne oraz s~osowny dozór. Pa-cjenci ci są ciężarem dla zakładów psychiat-rycznych, systematycznie naruszają regula-min, zachowują się agresywnie wobec perso-nelu i innych chorych, dominują i ujawniają tendencje przywódcze, oddalają się ze szpi-tala, utrzymują . kontakty ze środowiskiem przestępczym na zewnątrz szpitala.

Pacjenci ci nie powinni przebywać w od-działach szpitalnych, a w specjalnym ośrod­ ku o surowym regulaminie, ukierunkowa-nym na izolację i korektę ich zachowania. Obecnie stosuje się wobec nich leczenie przymusowe w szpitalach, nie tyle z potrze-by oddziaływania leczniczego, co z koniecz-ności izolacji od społeczeństwa.

PIŚMIENNICTWO

l. Berman H.J.: Soviet criminal law and proce-dure. The RSFSR codes. Wyd. II. M.A. Har-vard Univ. Press, Cambridge 1972, 21-25.

2. Chuprikow A.P., Kvasnievskij O.L.: The

de-velopment of mental health care in Ukraine. Archives Psychiatry. Issue 9. Social and Fo-rensic Psychiatry, Kiev 1995, 5-15.

3. Perlin M.L.: Patients right psychiatry. Social, Epidemiologie and Legał Psychiatry. T. 5. Philadelphia 1986, 402-404.

4. Polubinskaya S.V.: Law and Psychiatry. Mos-cow 1991, 18-21.

5. Statute of Conditions and procedures for the provision of Psychiatric Assistance. Ratified by a Decree of the Presidium of the USSR Supreme Soviet, January 5, 1988, s. 15.

6. Urgent hospitalization of the socially dange-rous mentaiły ill. Instruction of the Ministry of Public Health of the USSR, August 26, 1971, 6, 14-43.

Adres: Prof Irena Włoch, Uniwersytet Medyczny, Lwów (Ukraina)

Cytaty

Powiązane dokumenty

Często strony, które znajdują się w katalogu załączonym do wyszukiwarki (recenzowane przez ludzi) dostają dużo lepsze wyniki.. Najważniejsze w Polsce wyszukiwarki

To nauczyciel — różnych szczebli kształcenia — sukcesywnie wprowadza dziecko w świat wartości artystycznych, które nieraz decydują o pozytywnym nastawieniu dziecka do sztuki

Książka stanowi całościowe kompendium na temat dzieciństwa, zawiera bowiem ujęcie teologiczne, biblijne, antropologiczne, historyczno-kulturowe, odwołuje się również

Pozytywne zrealizowanie tego pierwszego zadania psychokorekcyjnego polega na przekształceniu, przez twórczą a- nalizę, już istniejących orientacji dla

Wiedza na temat możliwości posługi wobec chorych in- nych wyznań jest ciągle niewielka, a nierzadko można się tu jeszcze zetknąć z narosłymi historycznie stereotypami

wać według kategorii, które wyłoniły się w trakcie analizy materiału: reakcje pacjen- tów wobec personelu, reakcje pacjentów wobec terapii, stosunek do własnej choroby

Model procesów komunikuj ących się poprzez pamięć współdziloną skonstruowany jest w oparciu o następujące reguły:.. • Aplikacja sk łada się ze zbioru procesów lub

Wzrasta nieregulamość pisma, tremor niknie, występuje znaczne powiększanie elementów śródlinijnych w stosunku do nad- i podlinijnych, tempo kreślenia jest bardzo duże (Widła