Dmosin, woj. skierniewickie

Zbigniew Lechowicz

Dmosin, woj. skierniewickie

Informator Archeologiczny : badania 14, 191-192

191

kom orowe i niszowe z ażurową płytką, niepolewane, zdobione motywa­ m i zw ierzę cym i, heraldycznym i i architektonicznym i. Na uwagę za­ sługują okazy z alegorycznym przedstawieniem lwa stojącego nad po­ waloną antylopą i odpowiadającym tre ś c i przedstawienia, minuskuło- wym napisem "echem e dich ".

Badania archeologiczne po rozpoznaniu przebiegu murów obron­ nych metodami geofizyczn ym i będą kontynuowane w 1982 r,

patrz

wczesne średniow iecze

P P Pracownie K onserw acji Zabytków

Pracownia A rch eologiczn o- Konserwatorska

Oddział w Lublinie

Badania prow adzili m gr J erzy Cichomski /autor sprawozdania/ i m gr An drzej Hunicz, Finansował W KZ w C hełm ie. P ie rw s z y se­ zon badań. Grodzisko średniowieczne /X IV - X V w. /.

Grodzisko le ży na podmokłych łąkach, około 250 m od koryta Uherki, na południowy wschód od w si C zułczyce, Obiekt ma k ształt nieregularnego czworoboku z zaokrąglonym i narożnikam i. Jest to na­ syp o wysokości 3, 5 m, o pow ierzchni użytkowej 300 m2, otoczony fosą o szerok ości 7 m.

Założono pięć wykopów /wszystkie o wymiarach 5 i 1,9 m/. Zbadano nawarstwienia centralnej powierzchni kopca i fosy. Układ warstw wskazuje na usypanie kopca na płaskim teren ie. Uzyskano bo­ gaty m a teriał ceram iczn y, w tym dwa okazy k a fli garnkowych, pozwa­ lający datować stanowisko na X IV -X V wiek. Obiekt nawiązuje do gro ­ dzisk stożkowatych.

M ateriały znajdują s ię w P P P K Z Oddział w Lublinie. Dokumentację przekazano W K Z w Chełm ie,

W ojewódzki Konserwator Zabytków

w Skierniewicach Badanie ratow n icze. Finansował W KZ w Skierniewicach, P ie rw s z y sezon badań. Grodzisko stożkowate /2 połowa X IV w. /, W trakcie badań powierzchniowych /AZP/ ekipa archeologiczna pod kierow nictw em m gr. Zbigniewa Lechow icza zaobserwowała postę-DMOSIN

w oj. skiern iew ick ie

CZERSK, gm ,G ó ra K alw aria w oj, warszaw skie

Stanowisko "W z g ó rz e Zam kowe" C Z U Ł C Z Y C E , gm . Sawin

1 92

pujący proces n iszczenia p rz e z wody rzek i M ro gl grodziska stożko­ watego w Dmosinie.

Powiadom iony o tym W ojewódzki Konserwator Zabytków w Skier­ niewicach podjął d ecyzję o przeprowadzeniu badań ratowniczych na naj­ b ard ziej zagrożonym odcinku stanowiska.

Przebadano około 30 m2 pow ierzchni w południowej c zę ś c i gród­ ka, W yróżniono 8 warstw zaw ierających m. in, współczesną próchnicę, przepaloną polepę, w ęgle drzewne, fragm enty przepalonych bierw ion, popiół i to rf. Ustalono, że na sztucznie usypanym nasypie posadowiony był drewniany budynek. Jednak odsłonięte re lik ty nie pozwalają na peł- ną je g o rekonstrukcję. Obiekt zagłębiony na 1, 2 m posiadał kamienne palenisko. Prawdopodobnie ściany je go wzniesione były w konstrukcji zręb ow ej. Szerokość ściany p rzekraczała 4, 0 m.

M ateriał ruchomy to przede w szystkim fragm enty naczyń wypa­ lonych zarówno w atm osferze redukcyjnej jak i utleniającej. T r z y egzem p larze posiadały na dnie znak garn carski, Z pozostałych za­ bytków w ym ienić należy 3 groty bełtów i podkowę żelazną o ra z fra g -, menty stopki szklanicy cylin drycznej. Całość datowana je s t na 2 poło­ w ę X IV wieku. Po zakończeniu badań wykop zasypano, a czę ść n iszczo ­ ną p rze z rzek ę zabezpieczono darnią i palikami.

Badania będą kontynuowane,

DROHICZYN patrz

w o j.b ia ło sto ck ie wczesne średniow iecze

Stanowisko X X II "C e rk ie w "

E L B L Ą G P P Pracownie K on serw acji

Zajn ek Zaby tk ów

Pracow nia A rch eolo giczn o -Konserwatorska

Oddział w Gdańsku

Badania p row ad zili m gr Grażyna Nawrolska i m gr W ło d zim ierz Piechocki /autor spra­ wozdania/. Finansował W K Z w Elblągu. Drugi sezon badań. Okres średniowieczny. Badania były kontynuacją prac z roku 1979 na teren ie pozamko- wym w Elblągu. Prowadzono je p rzy ul. Wapiennej na ob sza rze hipo­ tetycznego zamku w ysokiego, W założonym wykopie III o wymiarach 5 x 10 m pod m uram i i zagruzowanym wnętrzu X IX /X X -w ieczn ej ka­ m ien icy odsłonięto korony dwóch potężnych murów o szero k o ści około 2-2, 5 m . Z powodu w ysokiego poziomu wód gruntowych wybijających w wykopie oraz niewielkich odcinków, na których odkryto m ury, nie można w tej chw ili o k reś lić ich funkcji i chronologii. Badania w w y­ kopie III będą kontynuowane p rzy znacznym powiększeniu je g o obszaru.