WSPÓŁPRACA
Badanie histopatologiczne i cytologiczne jest jednym z ważnych elementów diagnostyki klinicznej.
Ustalenie właściwego rozpoznania wymaga ścisłej współpracy pomiędzy klinicystą i patologiem.
Brak dokładnych danych klinicznych dotyczących przebiegu choroby, ewentualnej przeszłości onkologicznej chorego, jak również informacji, z jakiego miejsca i jaki materiał został
pobrany, mogą utrudniać lub nawet uniemożliwiać ustalenie właściwego rozpoznania, a w skrajnych przypadkach są
przyczyną błędnych rozpoznań histopatologicznych.
Tak więc sukces diagnostyczny zwykle nie jest jednostkowy, wymaga ścisłej współpracy pomiędzy różnymi specjalistami.
WSPÓŁPRACA
KAŻDY PREPARAT MIKROSKOPOWY POWINIEN BYĆ SKORELOWANY Z:
1) Danymi z wywiadu
2) Badaniem fizykalnym
3) Wynikami badań laboratoryjnych (biochemia, markery) 4) Immunologią
5) Wykonywanymi procedurami medycznymi
WSPÓŁPRACA
W PROCESIE STAWIANIA DIAGNOZY NALEŻY UWZGLĘDNIĆ:
1) Korelację kliniczno-morfologiczną 2) Ewolucję zmian
3) Modyfikacje przez różne rodzaje leczenia
4) Znaczenie charakterystycznych cech morfologicznych
5) Nakładanie się na siebie różnych procesów chorobowych
WSPÓŁPRACA
NA PRAWIDŁOWĄ DIAGNOZĘ MAJĄ WPŁYW:
1) Jakość pobranych wycinków tkankowych
2) Standard procedur makroskopowych (pobieranie materiału) 3) Jakość preparatów histologicznych
4) Umiejętność oceny artefaktów 5) Metoda dochodzenia do diagnozy
6) Metoda interpretacji obrazu przez patologa
WSPÓŁPRACA
KLINICYSTY I PATOMORFOLOGA
heurystyczna
WYNIK BADANIA BIOPSYJNEGO W PRZYPADKU NOWOTWORU POWINIEN ZAWIERAĆ:
1) Nazwę własną nowotworu 2) Typ histogenetyczny
3) Cechy własne nowotworu (IHC) 4) Stopień zróżnicowania nowotworu 5) Zasięg makro- i mikroskopowy
6) Ocenę granic cięcia chirurgicznego (granice resekcji) 7) Wpływ ewentualnej terapii na utkanie guza
8) Komentarz (jeśli konieczny, np. w przypadku guzów rzadkich)
WSPÓŁPRACA
ZASADY WSPÓŁPRACY ONKOLOGA I PATOLOGA
W RAKU JELITA GRUBEGO
HISTOKLINIKA RAKA JELITA GRUBEGO
STANDARDY OPRACOWANIA MATERIAŁU TKANKOWEGO
ORAZ OPISU MAKRO- I MIKROSKOPOWEGO
cells
KLASYFIKACJA HISTOLOGICZNA NOWOTWORÓW JELITA GRUBEGO WHO 2000
I. NOWOTWORY POCHODZENIA NABŁONKOWEGO (EPITHELIAL TUMORS) 1. Gruczolak (adenoma)
cewkowy (tubulare) kosmkowy (villosum)
kosmkowo-cewkowy (tubulo-villosum) ząbkowany/zębiasty (serrated)
2. Śródnabłonkowa dysplazja związana z przewlekłymi chorobami zapalnymi (GID) niskiego stopnia (low-grade glandular intraepithelial dysplasia)
wysokiego stopnia (high-grade glandular intraepithelial dysplasia)
3. Rak (carcinoma)
4. Rakowiak (carcinoid) – dobrze zróżnicowany nowotwór endokrynny EC-cell – nowotwór produkujacy serotoninę
L-cell – nowotwór produkujacy inne peptydy 5. Rakowiako-gruczolakorak (carcinoid-adenocarcinoma)
KLASYFIKACJA HISTOLOGICZNA NOWOTWORÓW JELITA GRUBEGO WHO 2000
II. NOWOTWORY POCHODZENIA NIENABŁONKOWEGO (NON-EPITHELIAL TUMORS) 1. Tłuszczak (lipoma)
2. Mięśniak gładkokomórkowy (leiomyoma)
3. Nowotwór podścieliskowy (gastrointestinal stromal tumor – GIST) 4. Mięśniakomięsak gładkokomórkowy (leiomyosarcoma)
5. Naczyniakomięsak (angiosarcoma) 6. Mięsak Kaposiego (Kaposi sarcoma) 7. Czerniak (melanoma malignum)
III. CHŁONIAKI (LYMPHOMAS)
1. Marginal zone B-cell lymphoma of MALT type 2. Mantle cell lymphoma (MCL)
3. Diffuse large B-cell lymphoma (DLBCL) 4. Burkitt Lymphoma
5. Burkitt-like/atypical Burkitt-lyphoma 6. Follicular lymphoma (FL)
RAK JELITA GRUBEGO - KLASYFIKACJA WHO 2000
1. Rak gruczołowy (Adenocarcinoma)
2. Rak gruczołowy śluzotwórczy (Mucinous carcinoma)
3. Rak sygnetowatokomórkowy (Signet-ring carcinoma)
4. Rak drobnokomórkowy (Small cell carcinoma)
5. Rak płaskonabłonkowy (Squamous cell carcinoma)
6. Rak gruczołowo-płaskonabłonkowy (Adenosquamous carcinoma) 7. Rak rdzeniasty (Medullary carcinoma)
8. Rak niezróżnicowany (Undifferentiated carcinoma)
10% rectum śluz > 50% villous adenoma colitis ulcerosa węzły chłonne 1% linitis plastica komórki sygnetoewate > 50% młodsi pacjenci
RAK GRUCZOŁOWY - ADENOCARCINOMA
I. TYPY MAKROSKOPOWE ZAAWANSOWANEGO RAKA
1. Polipowaty
2. Owrzodziały i grzybiasty 3. Owrzodziały i zwężający 4. Rozlegle naciekający
RAK JELITA GRUBEGO – FORMY MAKROSKOPOWE
BLISKO 70% RAKÓW JELITA GRUBEGO LOKALIZUJE SIĘ W ODBYTNICY I ESICY. POZA TYM PREFEROWANYMI ODCINKAMI JELITA GRUBEGO SĄ KĄTNICA,
ZGIĘCIE WĄTROBOWE I ŚLEDZIONOWE OKRĘŻNICY.
NAJRZADZIEJ RAK ROZWIJA SIĘ W ODCINKACH PROSTYCH JELITA GRUBEGO.
RAK KĄTNICY – CARCINOMA COECI
RAK KĄTNICYPRZYBIERA RÓŻNE FORMY MAKROSKOPOWE.
ZWYKLE BARDZO WCZEŚNIE
WRZODZIEJE. SZCZEGÓLNIE CZĘSTO POWKŁANIEM JEST PERFORACJA
NACIECZONEJ NOWOTWOROWO ŚCIANY JELITA.
RZADKO OBJAWIA SIĘ NIEDROŻNOŚCIĄ. WŚRÓD OBJAWÓW KLINICZNYCH
DOMINUJĄ ZAPARCIA NA PRZEMIAN Z BIEGUNKAMI. WCZESNE PRZERZUTY DO WĄTROBY.
RAK GRUCZOŁOWY - ADENOCARCINOMA
II. GRADING - STOPIEŃ ZRÓŻNICOWANIA HISTOLOGICZNEGO 1. Polimorfizm komórek i jąder komórkowych
2. Stopień aktywności mitotycznej
3. Zdolności histoformatywne – formowanie struktur gruczołowych
G1 20-25% G2 60-70% G3 10-15%
RAK GRUCZOŁOWY - ADENOCARCINOMA
III. PODTYPY I WARIANTY HISTOPATOLOGICZNE GRUCZOLAKORAKA
1. Clear cell carcinoma
wewnątrzcytoplazmatyczny glikogen lewa połowa okrężnicy
starsi mężczyźni
2. Micropapillary carcinoma
minimum 5% utkania to mikrobrodawki duże ryzyko przerzutów węzłowych
3. Glassy cell carcinoma
PAS + ziarnistości 4. Hepatoid carcinoma wzrost AFP 5. Lymphoepithelioma-like carcinoma związek z EBV rectum
cells
KLASYFIKACJA TNM
TUMOR, NODE, METASTASIS (TNM) STAGING SYSTEM
wg American Joint Committee on Cancer (AJCC) i International Union Against Cancer (UICC) jest standardem klasyfikacyjnym RJG rekomendowanym przez: College of American Pathologists (CAP)
Royal College of Pathologists (RCP)
Commission on Cancer of the American College of Surgeons (ACS) National Cancer Institute (NCI)
AJCC Cancer Staging Manual 5th ed. 1997 AJCC Cancer Staging Manual 6th ed. 2002 AJCC Cancer Staging Manual 7th ed. 2010
SKŁADOWE KLASYFIKACJI TNM: 1) Klasyczne cechy TNM
2) Nowe parametry V, L, PN
3) Klasyfikacja doszczętności resekcji i stan marginesu okrężnego CRM
CA Cancer J Clin 2004;54;295-308
Carolyn C. Compton and Frederick L. Greene
cells
NOWA KLASYFIKACJA TNM 2010
CECHA T – GUZ PIERWOTNY TX – nie można ocenić guza pierwotnego
T0 – nie stwierdza się guza pierwotnego
Tis – rak przedinwazyjny: śródnabłonkowy lub śródśluzówkowy T1 – guz nacieka błonę podśluzową
T2 – guz nacieka błonę mięśniową właściwą
T3 – guz przekracza błonę mięśniową naciekając tkanki okołookrężnicze
opcjonalne rozszerzenie kategorii T3: T3a – T3d
T4
T4a – guz nacieka otrzewną trzewną
T4b – guz bezpośrednio nacieka lub przylega do innych narządów
* naciekanie innych narządów lub innych odcinków jelita grubego w wyniku bezpośredniego
przekroczenia błony surowiczej lub (raki zaotrzewnowe lub podotrzewnowe) naciekanie narządów i struktur w wyniku przekroczenia błony mięśniowej właściwej
(rak tylnej ściany zstępnicy – lewa nerka lub boczna ściana jamy brzusznej; rak dalszej lub środkowej części odbytnicy – stercz, pęcherzyki nasienne, szyjka macicy, pochwa)
AJCC Cancer Staging Handbook From the AJCC Cancer Staging Manual, 7th ed.
Edge S.B., Byrd D.R., Compton C.C., Fritz A.G., Trotti A. (eds.) Springer New York Dordrecht Heidelberg London, 2010
naciekanie
blaszki właściwej błony podśluzowej
cells
NOWA KLASYFIKACJA TNM 2010
CECHA T – GUZ PIERWOTNY
OPCJONALNE ROZSZERZENIE KATEGORII T3
T3 – guz przekracza błonę mięśniową naciekając tkanki okołookrężnicze
AJCC Cancer Staging Handbook From the AJCC Cancer Staging Manual, 7th ed.
Edge S.B., Byrd D.R., Compton C.C., Fritz A.G., Trotti A. (eds.) Springer New York Dordrecht Heidelberg London, 2010
pT3a – minimalna inwazja: <1 mm poza granicę błony mięśniowej właściwej pT3b – mała inwazja: 1–5 mm poza granicę błony mięśniowej właściwej
pT3c – umiarkowana inwazja: 5–15 mm poza granicę błony mięśniowej właściwej pT3d – rozległa inwazja: >15 mm poza granicę błony mięśniowej właściwej
cells
NOWA KLASYFIKACJA TNM 2010
CECHA T – GUZ PIERWOTNY
STOPIEŃ Tis – rak przedinwazyjny: śródnabłonkowy lub śródśluzówkowy
unikatowa charakterystyka biologiczna błony śluzowej jelita grubego
we wszystkich lokalizacjach raka poza jelitem grubym przekroczenie błony podstawnej jest wykładnikiem inwazji
– osiąganie przez komórki nowotworowe naczyń chłonnych błony podśluzowej –
ryzyko przerzutów
RAK JELITA GRUBEGO
w przeciwieństwie do błony śluzowej
w innych odcinkach przewodu pokarm. (i wszystkich innych lokalizacjach) –
Inwazja blaszki właściwej błony śluzowej (LAMINA PROPRIA) nie jest związana z ryzykiem przerzutów
unikatowa charakterystyka biologiczna błony śluzowej jelita grubego
cells
NOWA KLASYFIKACJA TNM 2010
CECHA T – GUZ PIERWOTNY
NOWE PARAMETRY KLASYFIKACJI CECHA V – naciekanie naczyń krwionośnych
V0 – brak naciekania V1 – obecne naciekanie
CECHA L – naciekanie naczyń limfatycznych
L0 – brak naciekania L1 – obecne naciekanie
CECHA PN (perineural invasion) – szerzenie się raka wzdłuż przestrzeni okołonerwowych
PN0 – brak naciekania PN1 – obecne naciekanie
AJCC Cancer Staging Handbook From the AJCC Cancer Staging Manual, 7th ed.
Edge S.B., Byrd D.R., Compton C.C., Fritz A.G., Trotti A. (eds.) Springer New York Dordrecht Heidelberg London, 2010
cells
NOWA KLASYFIKACJA TNM 2010
CECHA N – REGIONALNE WĘZŁY CHŁONNE NX – nie można ocenić regionalnych węzłów chłonnych
N0 – nie stwierdza się przerzutów w regionalnych węzłach chłonnych N1 – przerzuty w 1-3 regionalnych węzłach chłonnych
N1a – przerzuty w 1 regionalnym węźle chłonnym
N1b – przerzuty w 2-3 regionalnych węzłach chłonnych
N1c – depozyty nowotworowe (TD – tumor deposits) w tkance podsurowiczej, krezce lub niepokrytych otrzewną tkankach okołookrężniczych lub
okołoodbytniczych, bez przerzutów w węzłach chłonnych
N2 – przerzuty w ≥ 4 regionalnych węzłach chłonnych
N2a – przerzuty w 4-6 regionalnych węzłach chłonnych N2b – przerzuty w ≥ 7 regionalnych węzłach chłonnych
____________________________________________________________________
satelitarny guz w sąsiedztwie guza właściwego w okołojelitowej tkance tłuszczowej, w którym nie stwierdza się histologicznych cech resztkowego utkania węzła chłonnego oznacza:
nieciągły typ wzrostu guza
naciekanie naczyń żylnych z szerzeniem się pozanaczyniowym (extravascular spread) – cecha V1/2 całkowicie przebudowany nowotworowo węzeł chłonny – cecha N1/2
AJCC Cancer Staging Handbook From the AJCC Cancer Staging Manual, 7th ed.
Edge S.B., Byrd D.R., Compton C.C., Fritz A.G., Trotti A. (eds.) Springer New York Dordrecht Heidelberg London, 2010
Cecum Anterior cecal, posterior cecal, ileocolic, right colic
Ascending colon Ileocolic, right colic, middle colic
Hepatic flexure Middle colic, right colic
Transverse colon Middle colic
Splenic flexure Middle colic, left colic, inferior mesenteric
Descending colon Left colic, inferior mesenteric, sigmoid
Sigmoid colon Inferior mesenteric, superior rectal sigmoidal, sigmoid mesenteric
Rectosigmoid colon Perirectal, left colic, sigmoid mesenteric, sigmoidal,
inferior mesenteric, superior rectal, middle rectal
Perirectal, sigmoid mesenteric, inferior mesenteric,
lateral sacral, presacral, internal iliac, sacral promontory, superior rectal, middle rectal, inferior rectal
Regionalne węzły chłonne w zależności od
lokalizacji guza pierwotnego
Rectum
cells
NOWA KLASYFIKACJA TNM 2010
CECHA N – REGIONALNE WĘZŁY CHŁONNE
ITC (isolated tumor cells) – IZOLOWANE KOMÓRKI NOWOTWOROWE I MIKROPRZERZUTY
ITC (izolowane komórki nowotworowe) – nieliczne komórki nowotworowe
wykrywane wyłącznie specjalnymi technikami barwienia (IHC) lub metodą PCR lub widoczne histologicznie ich skupiska mierzące ≤ 0.2 mm
pN0 (i–) brak ITC wykrywanych morfologicznie
pN0 (i+) obecne ITC wykrywane morfologicznie (HE lub IHC)
pN0 (mol–) brak ITC - morfologicznie i molekularnie
pN0 (mol+) brak ITC morfologicznie, wykrywane molekularnie
MIKROPRZERZUTY – ogniska nowotworowe średnicy 0.2 mm – 2 mm
pN1 (mi) mikroprzerzut w regionalnym węźle chłonnym
pM1 (mi) mikroprzerzut w węźle chłonnym lub narządzie odległym
N0, M0
cells
NOWA KLASYFIKACJA TNM 2010
CECHA M – PRZERZUTY ODLEGŁE M0 – nie stwierdza się przerzutów odległych
M1 – obecne przerzuty odległe
M1a – przerzuty ograniczone do 1 narządu lub miejsca
pozaregionalny węzeł chłonny wątroba
płuco jajnik
M1b – przerzuty w ≥ 2 narządach/miejscach lub w otrzewnej
AJCC Cancer Staging Handbook From the AJCC Cancer Staging Manual, 7th ed.
Edge S.B., Byrd D.R., Compton C.C., Fritz A.G., Trotti A. (eds.) Springer New York Dordrecht Heidelberg London, 2010
TNM
Astler-Coller
Dukes
Stage 0 Tis N0 M0 N/A N/A
Stage I T1 N0 M0 Stage A A
T2 N0 M0 Stage B1 A
Stage IIA T3 N0 M0 Stage B2 B
Stage IIB T4 N0 M0 Stage B3 B
Stage IIIA T1,T2 N1 M0 Stage C1 C
Stage IIIB T3,T4 N1 M0 Stage C2,C3 C
Stage IIIC Any T N2 M0 Stage C1,C2,C3 C
Stage IV Stage D
cells
NOWA KLASYFIKACJA TNM 2010 cTNM – klasyfikacja kliniczna pTNM – klasyfikacja patologiczna
rTNM – ocena guzów nawrotowych po okresie bez cech choroby ypTNM – ocena guzów po leczeniu neoadiuwantowym
ypT0N0cM0 – ocena u chorych z całkowitą odpowiedzią patologiczną
The Royal College of Pathologists
Pathology: the science behind the cure
Standards and Datasets for Reporting Cancers Dataset for colorectal cancer (2nd edition)
2007
Coordinators:
Professor Geraint T Williams, Cardiff University Professor Philip Quirke, Leeds University
cells
STANDARD OCENY PATOMORFOLOGICZNEJ DLA RESEKCJI JELITA Z GUZEM
• •
I. RODZAJ MATERIAŁU POOPERACYJNEGO
II. OPIS MAKROSKOPOWY 1. Lokalizacja guza
2. Maksymalna średnica guza w mm
3. Odległość guza od najbliższej granicy cięcia chirurgicznego 3 cm 4. Perforacja guza
MAKROSKOPOWA OCENA DOSZCZĘTNOŚCI WYCIĘCIA KREZKI ODBYTNICY
NA PODSTAWIE ZEWNĘTRZNEJ POWIERZCHNI USUNIĘTEGO PREPARATU 3 RÓŻNE PŁASZCZYZNY RESEKCJI - 3 STOPNIOWA SKALA
1 Mesorectal fascia płaszczyzna krezki odbytnicy 2 Intramesorectal płaszczyzna wewnątrz krezki odbytnicy 3 Muscularis propria
płaszczyzna blaszki właściwej błony mięśniowej
cells
MAKROSKOPOWA OCENA DOSZCZĘTNOŚCI WYCIĘCIA KREZKI ODBYTNICY NA PODSTAWIE OCENY ZEWNĘTRZNEJ POWIERZCHNI USUNIĘTEGO PREPARATU
SKALA 3-STOPNIOWA
OCENA RESEKCJI PRZEDNIEJ I AMPUTACJI BRZUSZNO-KRZYŻOWEJ (KROCZOWEJ)
1. Płaszczyzna krezki odbytnicy
krezka odbytnicy nienaruszona, o gładkiej powierzchni, możliwe występowanie ubytków ale < 5mm głębokości dalszy odcinek preparatu nie jest zwężony
doszczętność resekcji dobra
cells
MAKROSKOPOWA OCENA DOSZCZĘTNOŚCI WYCIĘCIA KREZKI ODBYTNICY NA PODSTAWIE OCENY ZEWNĘTRZNEJ POWIERZCHNI USUNIĘTEGO PREPARATU
SKALA 3-STOPNIOWA
OCENA RESEKCJI PRZEDNIEJ I AMPUTACJI BRZUSZNO-KRZYŻOWEJ (KROCZOWEJ) 2. Płaszczyzna wewnątrz krezki
średnia objętość krezki, powierzchnia nieregularna, z ubytkami > 5 mm głębokości,
nieznaczne stożkowe zwężenie w dalszej części preparatu doszczętność resekcji średnia
cells
MAKROSKOPOWA OCENA DOSZCZĘTNOŚCI WYCIĘCIA KREZKI ODBYTNICY NA PODSTAWIE OCENY ZEWNĘTRZNEJ POWIERZCHNI USUNIĘTEGO PREPARATU
SKALA 3-STOPNIOWA
OCENA RESEKCJI PRZEDNIEJ I AMPUTACJI BRZUSZNO-KRZYŻOWEJ (KROCZOWEJ) 2. Płaszczyzna blaszki właściwej błony mięśniowej
niewielka objętość krezki,
powierzchnia bardzo nieregularna,
głębokie ubytki sięgajace błony mięśniowej jelita, wyraźne zwężenie w dalszej części preparatu doszczętność resekcji niedostateczna
cells
MAKROSKOPOWA OCENA DOSZCZĘTNOŚCI WYCIĘCIA KREZKI ODBYTNICY NA PODSTAWIE OCENY ZEWNĘTRZNEJ POWIERZCHNI USUNIĘTEGO PREPARATU
SKALA 3-STOPNIOWA
DODATKOWA OCENA KANAŁU ODBYTU U CHORYCH PO AMPUTACJI BRZUSZNO-KRZYŻOWEJ (KROCZOWEJ)
1. Płaszczyzna na zewnątrz mięśni część preparatu zawierająca kanał odbytu ma kształt zwieraczy cylindryczny z mankietem mięsni zwieraczy
usuniętych w jednym bloku doszczętność resekcji dobra
2. Płaszczyzna mięśni zwieraczy margines obwodowy znajduje się na powierzchni zwieraczy, ale ona jest nienaruszona
doszczętność resekcji średnia
3. Płaszczyzna wewnątrzmięśniowa ubytek części mięśni kanału odbytu lub
lub podśluzówkowa perforacja sięgająca do warstwy podśluzowej doszczętność resekcji niedostateczna
cells
STANDARD OCENY PATOMORFOLOGICZNEJ DLA RESEKCJI JELITA Z GUZEM
• •
III. OCENA MIKROSKOPOWA 1. Typ histologiczny guza
2. Stopień zróżnicowania histologicznego
3. Inwazja miejscowa – głębokość naciekania: pT
4. Maksymalna odległość nacieku poza błonę mięśniową właściwą 5. Najmniejsza odległość marginesu resekcji od nacieku raka w mm
cells
• •
III. OCENA MIKROSKOPOWA - cd
6. Marginesy resekcji – obecność nacieku raka krążek ze staplera (doughnuts)
margines cięcia chirurgicznego (cut end)
margines radialny – okrężny CRM (dla TME)
odległość w mm od czoła guza do marginesu radialnego 7. Przerzuty w węzłach chłonnych: pN
liczba przebadanych węzłów chłonnych liczba węzłów z przerzutami
inwazja naczyń z szerzeniem pozanaczyniowym (extramural invasion) Przerzuty w węzłach chłonnych: pN
8. Stopień zaawansowania patologicznego: R 9. pTNM
cells
STANDARD OCENY PATOMORFOLOGICZNEJ DLA WYCIĘCIA MIEJSCOWEGO GUZA
(local excision)
• •
1. Rodzaj materiału pooperacyjnego: polipektomia, endoscopic mucosal resection transanal endoscopic microsurgical (TEM) excision
2. Lokalizacja guza
3. Maksymalna średnica guza w mm 4. Typ histologiczny
5. Stopień zróżnicowania histologicznego (Grading)
6. Zasięg nacieku miejscowego i wycięcia miejscowego
7. Inwazja naczyń krwionośnych i limfatycznych 8. Obecność preegzystującego gruczolaka
9. Zajęcie marginesu wycięcia
11. Najmniejsza odległość marginesu resekcji od nacieku raka w mm 12. pT stage i R
cells
STANDARD OCENY PATOMORFOLOGICZNEJ DLA WYCIĘCIA MIEJSCOWEGO GUZA
(local excision)
ZASIĘG INWAZJI MIEJSCOWEJ I WYCIĘCIA MIEJSCOWEGO
DLA GUZÓW ‘PRZYSADZISTYCH’ , PŁASKICH, bez szypuły (sessile tumors)
SKALA KIKUCHI
Kikuchi R et al. Management of early invasive colorectal cancer. Risk of recurrence and clinical guidelines. Dis Colon Rectum 1995; 38:1286–1295.
• • sm1 sm2 sm3 LN+ 3% LN+ 8% LN+ 23%
cells
STANDARD OCENY PATOMORFOLOGICZNEJ DLA WYCIĘCIA MIEJSCOWEGO GUZA
(local excision)
ZASIĘG INWAZJI MIEJSCOWEJ I WYCIĘCIA MIEJSCOWEGO
DLA GUZÓW POLIPOWATYCH, USZYPUŁOWANYCH (polypoid tumors)
SKALA HAGGITT
Haggitt RC et al. Prognostic factors in colorectal carcinomas arising in adenomas: implications for lesions removed by endoscopic polypectomy. Gastroenterology 1985;89:328–336.
cells
STANDARD OCENY PATOMORFOLOGICZNEJ DLA
WYCIĘCIA MIEJSCOWEGO GUZA Z PEŁNĄ GRUBOŚCIĄ ŚCIANY (local excision)
Wskazania do wycięcia miejscowego ograniczono:
1) ogniska nowotworowe wielkości do 3-4 cm 2) kliniczny stopień zaawansowania T1N0
3) bez niekorzystnych czynników rokowniczych:
podtyp zaawansowania sm3 – rak głęboko nacieka warstwę podśluzową ściany jelita sięgając 2/3 jej grubości
naciekanie naczyń chłonnych
stopień złośliwości nowotworu G3
cells
FINALNA KONKLUZJA RAPORTU PATOMORFOLOGICZNEGO
KLASYFIKACJA DOSZCZĘTNOŚCI RESEKCJI (CECHA R) I STANU MARGINESU OKRĘŻNEGO (CRM)
OZNACZENIE R
Rx – określenie obecności resztkowego guza niemożliwe
R0 – resekcja doszczętna
brak resztkowego guza zarówno w ocenie makro- jak i mikroskopowej
R1 – resekcja mikroskopowo niedoszczętna
obecność guza resztkowego ustalona mikroskopowo
R2 – resekcja makroskopowo niedoszczętna
obecność guza resztkowego ustalona makroskopowo ( w tym obecność przerzutów odległych)
CRM (‘circumferential’ margin) - MARGINES OKRĘŻNY (radialny) RESEKCJI CRM (–) > 1 mm – resekcja doszczętna
CRM (+) < 1 mm – resekcja niedoszczętna ( < 2mm, < 3 mm) – duże ryzyko obecności utkania raka w marginesie
____________________________________________________________________________________________________ Komórki nowotworu w marginesie radialnym (CRM+) wznowa miejscowa 85% ;
CRM (-) - wznowa miejscowa 3%
[Quirke P, Dudrey P, Dixon MF et al. Local recurrence of rectal adenocarcinoma due to inadequate surgical resection. Histopathological study of lateral tumour spread and surgical excision. Lancet 1986; 328: 996-9.]
RAPORT PATOMORFOLOGICZNY
OPIS MAKROSKOPOWY
Do badania nadesłano fragment jelita grubego długości cm z siecią o wymiarach / cm i fragmentem krezki o wym..../.... Guz o wymiarach / / mm w odległości mm od proksymalnej oraz mm od dystalnej linii cięcia
OPIS MIKROSKOPOWY
Rak gruczołowy cewkowy naciekający G / Rak gruczołowy cewkowy naciekający G z komponentem śluzotwórczym/ Rak śluzotwórczy LUB:
Adenocarcinoma tubulare G X itd.
Naciekanie błony podśluzowej: tak/nie Naciekanie błony mięśniowej: tak/nie Naciekanie błony surowiczej (otrzewnej): tak/nie
Naciekanie okołojelitowej tkanki tłuszczowej: tak/nie, na głębokość mm Naciekanie sąsiednich narządów: tak/nie
Zatory w naczyniach krwionośnych/limfatycznych: tak/nie Obecność nowotworu w liniach cięcia chirurgicznego: tak/nie
Obecność nowotworu w liniach cięcia chirurgicznego: tak/nie – od strony dystalnej/proksymalnej
Węzły chłonne okołojelitowe: Znaleziono XX węzłów chłonnych Przerzuty nowotworu w YY węzłach Maksymalny wymiar przerzutu mm
Naciekanie torebki węzła chłonnego: tak/nie Zatory w naczyniach krwionośnych/limfatycznych: tak/nie
Węzły chłonne krezkowe: Materiał nadesłano bez krezki.
Zbadano XX węzłów chłonnych krezki. Przerzuty nowotworu w YY węzłach Maksymalny wymiar przerzutu mm
Naciekanie torebki węzła chłonnego: tak/nie Zatory w naczyniach krwionośnych/limfatycznych: tak/nie Dukes Astler Coller pTN R i CRM
WSPÓŁPRACA ONKOLOGA I PATOMORFOLOGA
W DIAGNOSTYCE PATOMORFOLOGICZNEJ
RAKA SZYJKI MACICY
PRZEGLĄD MORFOLOGICZNYCH
I IMMUNOHISTOCHEMICZNYCH
RAK SZYJKI MACICY
GŁÓWNE CZYNNIKI RYZYKA ROZWOJU
• Przewlekłe zakażenie onkogennymi typami HPV (16, 18, 31, 33, 45)
• Wiek
• Wczesne rozpoczęcie współżycia płciowego • Duża liczba partnerów płciowych
• Duża liczba porodów
• Palenie papierosów (nikotyna, kotynina) • Niski status socjoekonomiczny
RAK SZYJKI MACICY - INFEKCJA HPV
• Do chwili obecnej wyróżniono ponad 100 różnych
typów HPV (human papillomavirus), które ze względu
na potencjał onkogenny można podzielić na dwie grupy
1) Grupa o wysokiej onkogenności (typy wysokoonkogenne) HPV: 16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59, 68, 73, 82
2) Grupa o niskiej onkogenności
HPV: 6, 11, 42, 43, 44.
W wielu badaniach wykazano, że zakażenie HPV 16 i 18 wiąże się dużo częściej z bardziej zaawansowanymi i poważnymi stanami śródnabłonkowej neoplazji szyjki macicy w
RAK SZYJKI MACICY - INFEKCJA HPV
• Analiza krzywych zachorowalności na zakażenie HPV w poszczególnych grupach wiekowych:
• 43% zakażeń HPV występuje u kobiet poniżej 25 roku życia,
• 32% zakażeń HPV występuje u kobiet między 26 a 35 rokiem życia, • 21% zakażeń HPV występuje u kobiet powyżej 35 roku życia,
• tylko 10% występuje u kobiet powyżej 45 roku życia
Przesiewowe badania populacyjne wyraźnie pokazują tendencję spadkową ryzyka wystąpienia zakażenia HPV wraz z wiekiem.
Wiąże się to niewątpliwie ze spadkiem aktywności seksualnej oraz być może ze zmianami gospodarki hormonalnej.
RAK SZYJKI MACICY
PRAWDOPODOBNE CZYNNIKI RYZYKA ROZWOJU
• Wieloletnie stosowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych (gestagenny efekt DŚA opóźnia dojrzewanie nabłonka i wzrost
podatności na onkogeny)
• Dieta uboga w antyoksydanty (wit. A,C,E, cynk, selen, karoten
• Częste stany zapalne dróg rodnych wywołane przez:
Chlamydia Trachomatis - czynnik promujący czy kofaktor infekcji HPV ? Neisseria gonorrhoeae (rzeżączka)
wirusy: HSV-2, EBV, CMV
RAK SZYJKI MACICY
HPV JAKO CZYNNIK ETIOLOGICZNY
• Obecność materiału genetycznego wirusa wykazano w 99,7% przypadków raka szyjki macicy
• Udowodniono znacznie silniejszy związek HPV z rozwojem raka szyjki macicy niż palenie papierosów z rakiem płuc
• Rozpowszechnienie infekcji HPV jest największe wśród kobiet do 25 roku życia
• Wraz z wiekiem występuje tendencja spadkowa do 2-8% w grupie wiekowej powyżej 35 roku życia
RAK SZYJKI MACICY
MODEL ROZWOJU RAKA
1. Infekcja HPV po kontakcie płciowym
2. Około 80% kobiet zwalcza infekcję i nie występują u nich żadne objawy i zmiany w obrębie szyjce macicy
3. U 20% kobiet ostra infekcja przechodzi w fazę przewlekłą i w
ciągu 2-4 lat rozwijają się zmiany typu CIN
4. U 15% kobiet następuje samowyleczenie infekcji HPV wraz z
regresją zmian CIN
RAK SZYJKI MACICY
ANATOMIA I HISTOLOGIA MACICY
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 1994WHO 2003
SZYJKA MACICY - HISTOLOGIA
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 1994WHO 2003
SZYJKA MACICY - HISTOLOGIA
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 1994WHO 2003
STREFA PRZEJŚCIOWA – ZONA TRANSITIONALIS
NABŁONEK CYLINDRYCZNY
ROZROST KOMÓREK REZERWOWYCH NIEDOJRZAŁA METAPLAZJA PŁASKONABŁONKOWA DOJRZAŁA METAPLAZJA PŁASKONABŁONKOWA PRAWIDŁOWY NABŁONEK WIELOWARSTWOWY PŁASKI NIEDOJRZAŁA METAPLAZJA ATYPOWA ZMIANY WEWNĄTRZNABŁONKOWE (SIL) RAK PŁASKONABŁONKOWY INICJACJA PROMOCJA
RAK SZYJKI MACICY
DYSPLAZJA NABŁONKA
• DYSPLAZJA (DYSPLASIA)
• zaburzenie cytoarchitektoniki dotyczące tkanki nabłonkowej • polegające na zmianie:
• ~ wielkości komórek • ~ kształtu komórek
• ~ wielkości jądra
• ~ stosunku objętości jądra do • cytoplazmy na korzyść jądra
NORMA
CIN I
CIN II
CIN III
CA IN SITU
~ zaburzeniu warstwowej struktury nabłonka ~ zwiększeniu liczby prawidłowych figur
RAK SZYJKI MACICY
DYSPLAZJA NABŁONKA JAKO CZYNNIK RYZYKA
ROZWÓJ RAKA PŁASKONABŁONKOWEGO POPRZEDZAJĄ ZMIANY DYSPLASTYCZNE W NABŁONKU
DYSPLASIA LEVIS (CIN 1) DYSPLASIA MEDII GRADUS (CIN 2)
RAK SZYJKI MACICY
RAK SZYJKI MACICY
RAK SZYJKI MACICY - KLASYFIKACJA HISTOLOGICZNA
Struktura histologiczna raków
ma istotne znaczenie w prognozie.
Różne typy raków mają odmienne właściwości
naciekania podścieliska, różną predylekcję do inwazji
naczyń krwionośnych i naczyń chłonnych.
Jednak indywidualne przypadki wykazują przebieg kliniczny odbiegający od schematów.
RAK SZYJKI MACICY - KLASYFIKACJA HISTOLOGICZNA
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 1994WHO 2003
RAK SZYJKI MACICY - KLASYFIKACJA HISTOLOGICZNA
I. ZMIANY I NOWOTWORY NABŁONKOWE (epithelial tumors and related lesions) 1. Zmiany w nabłonku płaskim rogowaciejącym (squamous lesions)
1.1. Brodawczak płaskonabłonkowy (squamous papilloma) 1.2. Kłykciny kończyste (condyloma accuminatum)
1.3. Metaplazja płaskonabłonkowa (squamous metaplasia) = epidermizacja
1.4. Metaplazja przejściowonabłonkowa (transitional metaplasia)
1.5. Atypia kolczystokomórkowa (squamous atypia) = atypia odczynowa, reaktywna
1.6. Zmiany śródnabłonkowe z dysplazją – CIN 1, CIN 2, CIN 3 1.7. Rak płaskonabłonkowy (squamous cell carcinoma) 2. Zmiany w nabłonku gruczołowym (glandular lesions)
2.1. Polip szyjkowy (endocervical polyp, polypus fibroso-glandularis)
2.2. Brodawczak z nabłonka müllerowskiego (müllerian papilloma) - dziewczynki 2 – 7 lat
2.3. Zmiany gruczołowe z atypią (glandular atypia)
2.4. Zmiany gruczołowe z dysplazją (glandular dysplasia)
2.5. Rak gruczołowy nienaciekający (Adenocarcinoma in situ, AIS) 2.6. Gruczolakorak (adenocarcinoma)
RAK SZYJKI MACICY - KLASYFIKACJA HISTOLOGICZNA
3. Inne nowotwory nabłonkowe (other epithelial lesions)
3.1. Rak gruczołowo-płaskonabłonkowy (adenosquamous carcinoma) 3.2. Rak szklisto-komórkowy (glassy cell carcinoma)
3.3. Rak gruczołowato-torbielowaty (adenoid cystic carcinoma)
3.4. Rak gruczołowaty podstawnokomórkowy (adenoid basal cell carcinoma) 3.5. Rakowiak (carcinoid)
3.6. Rak drobnokomórkowy (small cell carcinoma) 3.7. Rak niezróżnicowany (undifferentiated carcinoma)
II. NOWOTWORY NIENABŁONKOWE – MEZENCHYMALNE (Mesenchymal tumors) 1. Mięśniak gładkokomórkowy (leiomyoma)
2. Mięsak gładkokomórkowy (leiomyosarcoma)
3. Mięsak podścieliskowy endocerwikalny (endocervical stromal sarcoma) 4. Mięsak groniasty (embryonal RMS, sarcoma botryoides)
RAK SZYJKI MACICY - KLASYFIKACJA HISTOLOGICZNA
III. NOWOTWORY MIESZANE NABŁONKOWO-NIENABŁONKOWE (Mixed tumors) 1. Adenofibroma
2. Adenomyoma 3. Adenosarcoma
4. Atypical polypoid adenomyoma
5. Carcinosarcoma (MMMT – malignant mixed müllerian tumor) 6. Wilms tumor
IV. NOWOTWORY HISTOGENETYCZNIE RÓŻNE (Miscellaneous tumors) 1. Znamiona barwnikowe
2. Znamię błękitne 3. Czerniak złośliwy 4. Chłoniak
5. Nowotwory pochodzenia zarodkowego (germinalne) 5.1. Yolk sac tumor
RAK SZYJKI MACICY - KLASYFIKACJA HISTOLOGICZNA
I.1.7. RAK PŁASKONABŁONKOWY (squamous cell carcinoma)
1. Rogowaciejący (keratinizing)
2. Nierogowaciejący (nonkeratinizing)
3. Brodawkowy (verrucous)
4. Kłykcinopodobny (warty, condylomatous)
5. Brodawkowaty (papillary)
RAK SZYJKI MACICY - MORFOLOGIA ZMIAN
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
RAK SZYJKI MACICY - MORFOLOGIA ZMIAN
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
RAK SZYJKI MACICY - MORFOLOGIA ZMIAN
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
RAK SZYJKI MACICY - MORFOLOGIA ZMIAN
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
RAK SZYJKI MACICY - MORFOLOGIA ZMIAN
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
RAK SZYJKI MACICY - MORFOLOGIA ZMIAN
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
RAK SZYJKI MACICY - MORFOLOGIA ZMIAN
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
RAK SZYJKI MACICY - MORFOLOGIA ZMIAN
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
RAK SZYJKI MACICY
POSTACIE MAKRO- I MIKROSKOPOWE
• najczęstsza postać - rak płaskonabłonkowy (carcinoma planoepitheliale) – 95%
RAK SZYJKI MACICY - STADIUM ZAAWANSOWANE
NACIEKANIE NARZĄDÓW SĄSIEDNICH I PRZERZUTY
RAK PŁASKONABŁONKOWY SZYJKI MACICY
GRADING – stopień złośliwości histologicznej
GRADING - trzy cechy morfologiczne:
1) polimorfizm jąder komórkowych 2) liczba mitoz
3) stopień rogowacenia komórek G1 - rak dobrze zróżnicowany G2 - rak średnio zróżnicowany G3 - rak nisko zróżnicowany
RAK SZYJKI MACICY
POSTACIE MIKROSKOPOWE RAKA PŁASKONABŁONKOWEGO
CARCINOMA PLANOEPITHELIALE AKERATODES (Z MAŁYCH KOMÓREK)
CARCINOMA PLANOEPITHELIALE AKERATODES CARCINOMA PLANOEPITHELIALE KERATODES (Z DUŻYCH KOMÓREK)
RAK SZYJKI MACICY - MORFOLOGIA ZMIAN
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
RAK SZYJKI MACICY - MORFOLOGIA ZMIAN
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
RAK SZYJKI MACICY - MORFOLOGIA ZMIAN
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
RAK SZYJKI MACICY - MORFOLOGIA ZMIAN
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
RAK SZYJKI MACICY - MORFOLOGIA ZMIAN
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
Rak płaskonabłonkowy rogowaciejący średniozróżnicowany (G2).
RAK SZYJKI MACICY - MORFOLOGIA ZMIAN
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
Rak płaskonabłonkowy rogowaciejący średniozróżnicowany (G2).
RAK SZYJKI MACICY - MORFOLOGIA ZMIAN
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
Rak płaskonabłonkowy rogowaciejący niskozróżnicowany (G3).
RAK SZYJKI MACICY - MORFOLOGIA ZMIAN
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
Rak płaskonabłonkowy nierogowaciejący niskozróżnicowany (G3). Polimorfizm komórkowy i naciek zapalny w podścilisku.
RAK SZYJKI MACICY - MORFOLOGIA ZMIAN
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
RAK SZYJKI MACICY - KLASYFIKACJA HISTOLOGICZNA
I.2.6. RAK GRUCZOŁOWY = GRUCZOLAKORAK (adenocarcinoma) 1. Śluzowy (mucinous)
1.1. typu szyjkowego (endocervical type) 1.2. typu jelitowego (intestinal type)
1.3. sygnetowatokomórkowy (signet-ring cell) 1.4. kosmkowo-gruczołowy (villoglandular)
1.5. gruczolak złośliwy (MDA – minimal deviation adenoma) + zespół Peutz-Jeghersa
2. Endometrioidalny (endometrioid)
3. Jasnokomórkowy (clear cell) (DES)
4. Surowiczy (serous)
RAK GRUCZOŁOWY SZYJKI MACICY - MORFOLOGIA
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
Dysplazja dużego stopnia w nabłonku cylindrycznym kanału
szyjki
Adenocarcinoma in situ. Typ endocerwikalny.
Granica normalnego i rakowego nabłonka
RAK GRUCZOŁOWY SZYJKI MACICY - MORFOLOGIA
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
RAK GRUCZOŁOWY SZYJKI MACICY - MORFOLOGIA
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
Rak gruczołowy typ endocerwikalny dobrze zróżnicowany (G1). Mitoza patologiczna.
RAK GRUCZOŁOWY SZYJKI MACICY - MORFOLOGIA
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
RAK SZYJKI MACICY -
KLASYCZNE CZYNNIKI PROGNOSTYCZNE
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
Rokowanie w przebiegu raka szyjki macicy zależy od bardzo wielu czynników, które można zaklasyfikować do trzech grup W grupie I znalazły się: wiek, rasa, stan ogólny, otyłość, stan
morfologii krwi, status socjoekonomiczny, stan hormonalny i immunologiczny
Do grupy II należą: stopień klinicznego zaawansowania, typ
histologiczny nowotworu oraz stopień jego dojrzałości, wielkość guza i głębokość naciekania, stan regionalnych węzłów
chłonnych, zajęcie przymacicz, inwazja naczyń oraz stężenie
markerów nowotworowych i obecność DNA wirusa brodawczaka ludzkiego
Grupa III obejmuje sposób leczenia i doświadczenie zespołu,
RAK SZYJKI MACICY -
KLASYCZNE CZYNNIKI PROGNOSTYCZNE
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
Główne, ustalone i uznane powszechnie czynniki prognostyczne:
1) stopień zaawansowania klinicznego nowotworu i stan regionalnych węzłów chłonnych,
2) typ histologiczny nowotworu,
3) stopień dojrzałości histologicznej nowotworu (stopień jego zróżnicowania, G),
4) wielkość guza,
5) głębokość naciekania, 6) zajęcie przymacicz, 7) inwazja naczyń,
8) radykalność postępowania operacyjnego.
RAK SZYJKI MACICY -
KLASYCZNE CZYNNIKI PROGNOSTYCZNE
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
Najistotniejszym czynnikiem prognostycznym jest
stopień klinicznego zaawansowania choroby wg FIGO
O olbrzymiej randze tego czynnika świadczą różnice w pięcioletnich przeżyciach kobiet w zależności od kwalifikacji do
danego stopnia klinicznego
Wskaźniki te przedstawiają się następująco: stopień IA 95 – 100%
stopień IB 75 – 90% stopień II 50 – 60%, stopień III 30 – 35%
stopień IV poniżej 5% pięcioletnich przeżyć
Powyższe dane są doskonałym potwierdzeniem poglądu, że nowotwór wcześnie wykryty jest w zupełności wyleczalny.
RAK SZYJKI MACICY -
KLASYCZNE CZYNNIKI PROGNOSTYCZNE
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
Typ histologiczny raka szyjki macicy
Powszechnie uważa się, że lepsze rokowanie dotyczy chorych na raka płaskonabłonkowego niż gruczołowego szyjki macicy
Analizując wskaźniki pięcioletnich przeżyć najgorzej wypadają one dla raka płaskonabłonkowo–gruczołowego (carcinoma adenosquamosum) i wynoszą 50%
Nieco lepsze pod względem prognostycznym jest rozpoznanie raka gruczołowego, gdzie 5-letnie przeżycie ocenia się na 76%, natomiast dla raka płaskonabłonkowego wskaźnik ten wynosi 84%
Szczególnie złym rokowaniem cechuje się drobnokomórkowy rak szyjki macicy. Z uwagi na bardzo dużą agresywność z szybką tendencją do
przerzutowania, 5-letnie przeżycia oscylują w granicach 10-15%.
RAK SZYJKI MACICY -
KLASYCZNE CZYNNIKI PROGNOSTYCZNE
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
Stopień dojrzałości histologicznej
Im niższy stopień zróżnicowania nowotworu, tym gorsze rokowanie Wielu autorów podkreśla interesującą zależność wzrostu ryzyka
powstawania przerzutów wraz z obniżającą się histologiczną dojrzałością nowotworów
Dla raków wysoko zróżnicowanych G1 ryzyko wystąpienia przerzutów dotyczy 15% chorych, dla średnio zróżnicowanych G2 ryzyko to wzrasta do 21%, a dla nisko zróżnicowanych G3 wynosi aż 30%
RAK SZYJKI MACICY -
KLASYCZNE CZYNNIKI PROGNOSTYCZNE
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
Głębokość naciekania podścieliska
istnieje korelacja pomiędzy głębokością naciekania podścieliska a pięcioletnimi przeżyciami pacjentek
Naciek poniżej 10 mm oznacza 90% przeżyć pięcioletnich, naciek mieszczący się w granicach 10-20 mm wiązał się z obniżeniem tego odsetka do 75%, natomiast naciek powyżej 20 mm powodował dalszą redukcję wskaźnika do 60%
Ze szczególnie korzystnym rokowaniem związany jest rak mikroinwazyjny
(microinvasive carcinoma), którego średnica nie przekracza 7 mm, a głębokość 5 mm
RAK SZYJKI MACICY -
KLASYCZNE CZYNNIKI PROGNOSTYCZNE
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
Stan regionalnych węzłów chłonnych
Należy podkreślić z całą mocą, że już na etapie zaawansowania klinicznego IA, czyli raka mikroinwazyjnego w regionalnych węzłach chłonnych mogą pojawić się przerzuty nowotworowe
Ryzyko pojawienia się przerzutów w węzłach chłonnych w stopniu IA2 wynosi 1.2%
Znamienny wzrost tego ryzyka obserwujemy dla stopnia zaawansowania IB, gdzie dla węzłów chłonnych biodrowo-zasłonowych wynosi ono aż 15%
Stwierdzenie przerzutów w regionalnych węzłach chłonnych uważa się za niekorzystny czynnik prognostyczny
na podstawie wieloletnich obserwacji stwierdzono, że gorsze rokowanie dotyczy chorych z przerzutami w węzłach chłonnych okołoaortalnych i wzdłuż naczyń
biodrowych wspólnych w porównaniu z lokalizacją przerzutów ograniczoną do węzłów chłonnych przymacicz.
RAK SZYJKI MACICY -
KLASYCZNE CZYNNIKI PROGNOSTYCZNE
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
Zajęcie przez proces nowotworowy przestrzeni naczyniowej określane terminem CLS (capillary-like space involvement)
Jest to niezwykle ważne zagadnienie, które może prowadzić do przediagnozowania
występujące nawet w stopniu zaawansowania klinicznego IA CLS nie wpływa w żaden sposób na zmianę klasyfikacji
. Analizując dane dotyczące chorych w tym samym stopniu zaawansowania klinicznego daje się zauważyć, że odsetek
pięcioletnich przeżyć dla chorych z zajęciem CLS jest znacznie
gorszy (70% zgonów w ciągu 5 lat obserwacji) w konfrontacji z zajęciem naczyń chłonnych (31% zgonów w ciągu 5 lat obserwacji)
RAK SZYJKI MACICY
NOWE CZYNNIKI PROGNOSTYCZNE
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
Markery immunohistochemiczne będące wykładnikami zmian na poziomie genetycznym (molekularnym) nie są do końca sprawdzonymi czynnikami rokowniczymi :
p53 c-erb-2 c-myc
Markery proliferacji : indeks mitotyczny, Ki-67, PCNA oraz markery neoangiogenezy, mają różną wartość.
Ocena indeksu Ki-67 pozytywnych komórek ma
bezwzględnie najlepszą korelację z aktywnością biologiczną nowotworu.
RAK SZYJKI MACICY - MARKERY PROLIFERACJI
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
Adenocarcinoma cervicis (typus urothelialis)
RAK SZYJKI MACICY - ANGIOINWAZJA
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
Rak płaskonabłonkowy nierogowaciejący niskozróżnicowany,zbudowany z drobnych komórek. Inwazja naczynia chłonnego.
RAK SZYJKI MACICY - ANGIOINWAZJA
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
RAK SZYJKI MACICY - CZYNNIKI PROGNOSTYCZNE
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
Kardynalne znaczenie w prognozie i ordynowaniu
sposobów leczenia w nowotworach szyjki macicy
mają klasyfikacje zaawansowania nowotworów
RAK SZYJKI MACICY - KLASYFIKACJA TNM
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
T Guz pierwotnyTX Nie można ocenić guza pierwotnego
T0 Nie stwierdza się obecności guza pierwotnego Tis Rak przedinwazyjny (carcinoma in situ)
T1 Rak ograniczony do szyjki macicy (należy wykluczyć naciekanie trzonu macicy) T1a Rak inwazyjny, przedkliniczny, rozpoznany wyłącznie mikroskopowo
T1a1 Minimalne, mikroskopowe naciekanie podścieliska T1a2 Naciek podścieliska od błony podstawnej i średnicy T1b Guz większy niż T1a2
T2 Rak nacieka poza szyjkę macicy, nie dochodzi do ścian miednicy i nie nacieka 1/3 dolnej części pochwy
T2a Bez naciekania przymacicz T2b Z naciekaniem przymacicz
T3 Rak szyjki macicy dochodzi do ściany miednicy i/lub obejmuje dolną 1/3 część pochwy, i/lub powoduje wodonercze lub unieczynnienie nerki
T3a Guz nacieka dolną 1/3 część pochwy, ale nie stwierdza się nacieku ściany miednicy T3b Guz nacieka ścianę miednicy i/lub powoduje wodonercze lub unieczynnienie nerki
T4 Guz nacieka śluzówkę pęcherza moczowego lub odbytnicy i/lub przechodzi poza miednicę mniejszą
N Regionalne węzły chłonne (noduli)
NX Niespełnione są minimalne kryteria rozpoznania zajęcia regionalnych węzłów chłonnych N0 Nie stwierdza się zajęcia regionalnych węzłów chłonnych
N1,2,3 Określenie coraz większego zajęcia przez przerzuty regionalnych węzłów chłonnych N4 Stwierdzenie zajęcia węzłów chłonnych grup dalszych niż regionalne
M Przerzuty (metastases)
MX Nie są spełnione podstawowe kryteria konieczne do potwierdzenia odległych przerzutów nowotworu
RAK SZYJKI MACICY - KLASYFIKACJA FIGO
Klasyfikacja
histologiczna
zmian szyjki
macicy
WHO 2003
Stopień zaawansowania Charakterystyka
Stopień 0 Rak przedinwazyjny (carcinoma in situ, CIN III) Stopień I Rak ograniczony ściśle do szyjki macicy
Stopień IA Rak mikroinwazyjny, rozpoznawany wyłącznie mikroskopowo na podstawie materiału obejmującego całą zmianę nowotworową
Stopień IA1 Inwazja podścieliska o głębokości mniejszej lub równej i średnicy powierzchni nacieku do
Stopień IA2 Inwazja podścieliska przekracza głębokość i dochodzi maksymalnie do , średnica zmiany nie przekracza Stopień IB Wszystkie przypadki zmian większych niż określane w stopniu IA2, widocznych klinicznie lub nie
Stopień IB1 Średnica nacieku do Stopień IB2 Średnica nacieku powyżej
Stopień II Rak przechodzi poza szyjkę macicy, nie dochodzi do ścian miednicy mniejszej i nie dochodzi do 1/3 dolnej części pochwy
Stopień IIA Rak nacieka pochwę, nie przekraczając 2/3 górnej części jej ścian bez zajęcia przymacicz Stopień IIB Nacieki przymacicz niedochodzące do kości miednicy (z naciekiem pochwy lub bez niego)
Stopień III Naciek nowotworowy zajmuje 1/3 dolną część pochwy lub przymacicza, dochodząc do ścian miednicy mniejszej. Do stopnia III zalicza się wszystkie przypadki wodonercza lub nieczynnej nerki z wykluczeniem innej niż nowotworowa przyczyna ich powstania
Stopień IIIA Naciek nowotworowy zajmuje 1/3 dolną część pochwy, guz w przymaciczach nie dochodzi do ścian miednicy mniejszej
Stopień IIIB Naciek nowotworowy w przymaciczach dochodzi do ścian miednicy mniejszej, wszystkie przypadki wodonercza i nieczynnej nerki powstałe na skutek procesu nowotworowego
Stopień IV Rak przekracza granice miednicy mniejszej lub naciek nowotworowy zajmuje śluzówkę pęcherza moczowego, odbytnicy (rozpoznanie wymaga potwierdzenia badaniem histopatologicznym)
Stopień IVA Naciek nowotworowy śluzówki pęcherza moczowego lub odbytnicy Stopień IVB Przerzuty odległe, rak przechodzi poza obręb miednicy mniejszej
RAK SZYJKI MACICY
CYTODIAGNOSTYKA - CYTOLOGIA GINEKOLOGICZNA
A. ROZMAZ PRAWIDŁOWY
B. ROZMAZ W DYSPLAZJI NIEWIELKIEGO STOPNIA - CIN 1 C. ROZMIAZ W DYSPLAZJI ŚREDNIEGO STOPNIA - CIN 2 D. ROZMAZ W DYSPLAZJI DUŻEGO STOPNIA - CIN 3
TWÓRCA CYTOLOGII
GEORGE NICOLAS PAPANICOLAOU
(1883-1962)
A B
Klasyfikacja obrazów cytologicznych
wg Papanicolaou
Stosowana od ponad 60 lat nadal spełnia swoją rolę w efektywnym wykrywaniu zmian przednowotworowych i nowotworowych szyjki macicy
Główne zarzuty co do zasadności jej stosowania:
1. nie odzwierciedla detalicznie i precyzyjnie współczesnej wiedzy na temat karcinogenezy
2. nie uwzględnia specyficznych zmian nienowotworowych występujących w obrębie szyjki macicy
Klasyfikacja obrazów cytologicznych
wg Papanicolaou
Grupa I PAP:
w rozmazie obecne są prawidłowe komórki warstwy powierzchniowej i pośredniej nabłonka wielowarstwowego płaskiego tarczy szyjki macicy; widać również komórki gruczołowe pochodzące z kanału szyjki macicy
oraz pojedyncze leukocyty
Grupa II PAP:
rozmazy, w których stwierdza się prawidłowe komórki warstwy powierzchniowej i pośredniej nabłonka tarczy szyjki, jak również prawidłowe komórki gruczołowe;
z racji tego, że grupa ta obejmuje procesy regeneracyjne i naprawcze, w rozmazach mogą być obecne komórki metaplastyczne;
obserwowane mogą być także liczne komórki zapalne
Grupa III PAP:
w rozmazach obecne komórki dysplastyczne;
niezwykle istotne jest określenie stopnia dysplazji, gdyż zmiany o charakterze dysplazji małego stopnia są niekiedy rezultatem silnego odczynu zapalnego i mogą ulec regresji po zastosowanym leczeniu przeciwzapalnym
Klasyfikacja obrazów cytologicznych
wg Papanicolaou
Grupa IV PAP:
zawiera obrazy cytologiczne o charakterze granicznym; obecne są liczne komórki dysplastyczne;
można stwierdzić nieliczne komórki nowotworowe
Grupa V PAP:
w rozmazie obserwuje się liczne komórki nowotworowe;
tło preparatu odznacza się obecnością licznych leukocytów oraz erytrocytów („preparaty brudne”, „tło nowotworowe”)
Dwie ostatnie grupy – PAP IV i PAP V wymagają natychmiastowej dalszej diagnostyki i wdrożenia szybkiego leczenia
Należy pamiętać, że cytologia eksfoliatywna daje informacje jedynie o
stanie morfologicznym złuszczonych komórek nabłonkowych natomiast nic nam nie mówi o stosunku tkanki nabłonkowej do podścieliska.
Rozpoznanie raka inwazyjnego zatem można postawić dopiero po badaniu
Ocena cytologiczna rozmazów według Systemu
Bethesda (TBS)
Narodowy Instytut Raka w Bethesda zaproponował w 1988 roku z późniejszymi modyfikacjami w 1991 i 2001 roku
nową klasyfikację oceny cytologicznej rozmazów z szyjki macicy zwaną TBS (the Bethesda System)
System Bethesda nie deprecjonuje klasyfikacji stworzonej przez Papanicolaou, lecz wychodzi naprzeciw nowym informacjom, które zostały uzyskane na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat
Ocena cytologiczna rozmazów według Systemu
Bethesda (TBS)
Innowacyjnym rozwiązaniem zastosowanym w TBS jest podział nieprawidłowości komórek nabłonka płaskiego; wyróżnia się:
atypowe komórki płaskonabłonkowe o nieokreślonym znaczeniu
(ASC-US – atypical squamous cell of undetermined significance) atypowe komórki płaskonabłonkowe, w których nie można wykluczyć
HSIL (ASC-H – atypical squamous cell cannot exluded HSIL) Dalszą częścią tego podziału jest wprowadzenie dwustopniowej
klasyfikacji zmian śródnabłonkowych tj. zmiany śródnabłonkowe
małego stopnia (LSIL – low grade squamous intraepithelial lesion) dużego stopnia (HSIL – high grade squamous intraepithelial lesion)