Social media – komunikacja ze studentami rachunkowości z pokolenia Z

(1)

FOLIA POMERANAE UNIVERSITATIS TECHNOLOGIAE STETINENSIS

Folia Pomer. Univ. Technol. Stetin., Oeconomica 2014, 311(75)2, 7–20

Michał Biernacki

SOCIAL MEDIA – KOMUNIKACJA ZE STUDENTAMI RACHUNKOWOŚCI

Z POKOLENIA Z

SOCIAL MEDIA – THE COMMUNICATION WAY TO ACCOUNTING STUDENTS

OF GENERATION Z

Katedra Rachunkowości Finansowej i Kontroli, Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu ul. Komandorska 118/120, 53-345 Wrocław, e-mail: michal.biernacki@ue.wroc.pl

Summary. Contacts between them and lecturers at colleges and universities. The generation Z – the people who are open to the world and new technology, who are still ‘on-line’, and for whom nothing is not possible on the Internet. In this paper, the author attempt to determine which is the best contact to these people when the ‘Social media’ are around us.

Słowa kluczowe: komunikacja, pokolenie Z, rachunkowość. Key words: accounting, communication, generation Z.

WSTĘP

Po urodzonych w latach 80. studentach z pokolenia X i Y na uczelniach pojawiają się studenci

z tzw. pokolenia Z. To osoby, które wychowywały się w zupełnie innym świecie niż poprzednie

generacje. Świat jest dla nich „studnią” nowych technologii. Nie wyobrażają sobie życia bez

komputerów, smartfonów, tabletów, nie mówiąc już o dostępie do internetu. Większość z nich nie

korzysta z tradycyjnych bibliotek, nie akceptuje papierowych gazet, a tym bardziej odręcznego

pisania. Mają problem z robieniem notatek i nadążaniem z pisaniem ze słuchu. Nie są

przywiązani do jednego miejsca, czy to pracy, czy zamieszkania. Rezygnują w momencie, kiedy

cokolwiek nie spełnia ich oczekiwań. Żyją w wirtualnym świecie komputerów, drugich

tożsamości, nawiązują tam kontakty z osobami z całego świata, ale mimo swojej otwartości, nie

do końca odnajdują się w świecie realnym.

Generacja Z określana jest przez socjologów, media, dziennikarzy i naukowców jako m.in.

Digital Natives (cyfrowi tubylcy), Multitasking (generacja M – wielozadaniowa), Connected

Gene-ration (generacja połączona) lub też Net GeneGene-ration (generacja sieciowa). Nowe technologie są

dla przedstawicieli tej generacji chlebem powszednim, który był, jest i będzie czymś zwyczajnym,

codziennym i oczywistym – naturalnym środowiskiem koegzystencji. Abstrakcją jest brak

dostę-pu do internetu, laptopów, tabletów, smartfonów. Większość z nich jest nieustannie „podłączona”

do sieci. W każdych warunkach (dom, praca, spotkania towarzyskie, relaks, podróże) są obecni

w świecie wirtualnym – są on-line, sprawdzając co jakiś czas skrzynkę lub portale społecznościowe

(Pawłowska 2013).

„Zety” można również nazwać pokoleniem czasów dobrobytu, większość z nich bowiem

dora-stała w latach 2000–2010. Okres ten to bezproblemowy dostęp w Polsce do nowoczesnych

(2)

techno-logii i sprzętów, oferowanych w niedługim czasie po światowych prezentacjach. Taka sytuacja

przeniosła się na ich kontakty osobiste i społecznościowe, gdyż dla nich liczy się wyłącznie to, co

jest on-line. Większość z nich żyje w społeczności wirtualnej, którą tworzą setki podobnych im ludzi

o pokrewnych zainteresowaniach i myśleniu. W internecie nie ma dla nich „czarnych dziur” ani

rzeczy nie do znalezienia. Jeżeli sami nie potrafią czegoś odszukać, a zdarza się to dość często –

nie analizują dogłębnie problemu, ale zadowalają się pierwszymi „wyszukaniami”. Wiedzą, kogo

poprosić o pomoc, nieważne czy ta osoba jest w Polsce, czy na świecie. Potrafią zajmować

się kilkoma wydarzeniami jednocześnie, a nowe apps (aplikacje) opanowują w kilka chwil.

Otwar-tość na świat i nowe technologie sprawia, że starsze pokolenia traktują generację Z z jednej strony

z ciekawością i przymrużeniem oka, a z drugiej – jako zagrożenie, gdyż nie rozumieją ich świata,

a także nie nadążają za nowinkami technologicznymi (Kostka-Zawadzki 2012).

Celem niniejszego artykułu jest próba określenia oczekiwań studentów, ich ocen i opinii

doty-czących metod komunikacji i przekazywania wiedzy przez prowadzących zajęcia z

rachun-kowości.

W artykule do wnioskowania badawczego, opartego na przeprowadzonych badaniach

ankie-towych, zastosowano metodę rozumowania przez indukcję.

MATERIAŁ I METODY

Opracowanie artykułu zostało poprzedzone badaniami empirycznymi, których podstawą

była ankieta badawcza skierowana do studentów trzeciego roku Wydziału Zarządzania,

Infor-matyki i Finansów (WZIiF) Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Wykorzystane do

badań kwestionariusze ankiet zawierały 12 pytań i dotyczyły:

– serwisów społecznościowych, z których korzysta respondent (Facebook, Google+, Twitter,

Tumblr, Vine, LinkedIn, GoldenLine, NK.pl, Path);

– częstotliwości korzystania z serwisów społecznościach;

– popularności serwisów społecznościowych;

– sposobu, w jaki prowadzący wykłady/ćwiczenia powinien się kontaktować z grupą studencką;

– oceny posiadania przez prowadzących zajęcia kont w serwisach społecznościowych;

– oceny sposobu przekazywania informacji studentom przez prowadzących zajęcia;

– oceny decyzji prowadzących o podawaniu numerów telefonu komórkowego;

– kontaktów z prowadzącymi przez aplikacje mobilne typu WhatsApp;

– potrzeby prowadzenia przez prowadzącego bloga, np. na Tumblr;

– oceny dróg kontaktów prowadzących ze studentami;

– oceny wykorzystania serwisów społecznościowych do kontaktu ze studentami przez

prowa-dzących z poszczególnych grup wiekowych;

– oceny wykorzystania serwisów społecznościowych do kontaktu ze studentami przez

prowa-dzących w zależności od posiadanych przez nich stopni i tytułów naukowych.

Badania ankietowe przeprowadzono wśród osób, które urodziły się w latach 1991–1993, czyli

zgodnie z większością klasyfikacji można je zaliczyć do generacji Z. Ankietą objęto 96 studentów

z trzech grup specjalności rachunkowość i auditing prowadzonej na WZIiF Uniwersytetu

Ekono-micznego we Wrocławiu.

(3)

Część przygotowanych pytań odnosiła się bezpośrednio do konkretnych portali

społecznoś-ciowych. Ze względu na dokonywaną w dalszej części artykułu analizę wyników zasadne wydaje

się omówienie poszczególnych aplikacji. Nawet ich pobieżna charakterystyka umożliwi

pełniej-szą interpretację wyników.

Na rynku sieci społecznościowych numerem jeden jest Facebook (rys. 1). Obecnie ponad

miliard osób na całym świecie aktywnie korzysta z tego portalu. Dla większości z nich często jest

to główny, a niekiedy jedyny kanał komunikacji.

Tablica to centralne miejsce w profilu każdego

użytkownika Facebooka, gdzie dodaje się nowe posty i obserwuje, co dzieje się u znajomych.

Posty mogą mieć charakter wpisów, linków do innych stron, zdjęć. Możliwe jest tworzenie grup

zamkniętych, do których jedynie administrator dołącza nowe osoby. Przekazywanie informacji

może odbywać się przez wysyłanie wiadomości osobie, grupie osób lub umieszczanie informacji

na tablicy. Możliwe jest wprowadzenie listy użytkowników, wybór widoczności wpisu przy

każdorazowej publikacji, a także subskrypcji prywatnych profili.

Rys. 1. Strona startowa Facebooka

Źródło: Facebook, https://www.facebook.com/, dostęp 30.10.2013.

Google Plus (rys. 2) to serwis społecznościowy, który łączy w jednym miejscu najważniejsze

usługi i programy internetowego potentata. Powstał jako alternatywa dla Facebooka i na

począt-ku różnił się sposobem zarządzania kontaktami przez użytkownika (wykorzystanie tzw. kręgów).

Jednocześnie z możliwością segregacji wpisów obserwowanych osób Google Plus oferuje

prosty mechanizm udostępniania postów określonym grupom osób, a także umieszczanie

w swoim profilu treści z innych źródeł.

Twitter oferuje zamieszczanie mikrowpisów (rys. 3). Jest to tzw. usługa mikroblogowania.

Każdy tweet nie może przekraczać 140 znaków i po opublikowaniu jest wyświetlany na profilu

użytkownika. Dzięki temu programowi jest możliwe śledzenie profili naszych znajomych,

sławnych osób oraz firm. Aplikacja ta stała się idealnym serwisem w wypadku korzystania ze

smartfonów, gdyż zawiera wyłącznie tekstowe statusy ułożone w sposób chronologiczny. Istnieje

możliwość wzajemnej obserwacji, wysyłania publicznie lub prywatnie wiadomości.

Polską odpowiedzią na serwis Facebook był serwis społecznościowy, znany początkowo pod

nazwą Nasza Klasa (rys. 4). Przez kilka lat dominował on na rynku polskim. Jednakże

konkuren-cja amerykańskiego giganta była zbyt duża, co przełożyło się na odpływ klientów. Od 22 czerwca

(4)

2010 r. nasza-klasa.pl zmieniła nazwę na NK.pl i obecnie znajduje się w pierwszej dwudziestce

najpopularniejszych stron na polskim rynku.

Rys. 2. Strona startowo-rejestracyjna serwisu Google+

Źródło: Google, https://accounts.google.com/ServiceLogin?service=oz&passive=1209600&continue=https://plus.google. com?gpsrc%3Dgplp0%26partnerid%3Dgplp0, dostęp 30.10.2013.

Rys. 3. Strona startowa serwisu Twitter

Źródło: Twitter, https://twitter.com/, dostęp 30.10.2013.

Rys. 4. Strona startowa serwisu nk.pl

Źródło: nk.pl, http://nk.pl/, dostęp 30.10.2013.

Jako serwis społecznościowy dla profesjonalistów funkcjonuje LinkedIn (rys. 5). Jest on

wyko-rzystywany do nawiązywania znajomości, przesyłania informacji, a także utrzymywania relacji

(5)

biznesowych i prywatnych. Po darmowej rejestracji pojawia się specjalna strona domowa,

przypominająca stronę serwisu Facebook. Do dyspozycji użytkownika dostępne są również

tradycyjne formy komunikacji – dyskusje otwarte, zamknięte, wiadomości prywatne i grupowe.

Rys. 5. Strona startowa serwisu Linkedin

Źródło: Linkedin, https://www.linkedin.com/, dostęp 30.10.2013.

Polskim odpowiednikiem amerykańskiego serwisu społecznościowego, wręcz klonem

ukie-runkowanym na kontakty biznesowe, jest GoldenLine (rys. 6). Pierwotnie miał on służyć

poszu-kiwaniu pracy i nawiązywaniu kontaktów biznesowych. Użytkownicy mogą przeglądać

zamiesz-czone w nim oferty pracy i odpowiadać na nie, brać udział w grupach tematycznych, wysyłać

sobie nawzajem informacje.

Rys. 6. Strona startowa serwisu GoldenLine

Źródło: GoldenLine, http://www.goldenline.pl/, dostęp 30.10.2013.

Innym rodzajem kontaktów w ramach social media jest prowadzenie bloga. Najlepiej do tego

nadaje się Tumblr (rys. 7). Jest to najlepszy wybór dla osób rozpoczynających swoją przygodę

z prowadzeniem bloga. Każdy blog można przeglądać jak klasyczną stronę WWW lub jako

element dodany do wpisów obserwowanych na stronie głównej. Wpisy zamieszczane są

(6)

w sposób chronologiczny, a wpisy-komentarze innych użytkowników można ripostować,

podob-nie jak retweet na Twitterze. Odpowiedź może się składać się z tekstu, zdjęcia z opisem, cytatu,

linka z komentarzem, materiału audio lub wideo. Po połączeniu Tumblra z kontami na

Face-booku oraz Twitterze możliwe jest automatyczne publikowanie informacji o nowych wpisach.

Rys. 7. Strona startowa serwisu Tumblr

Źródło: Tumblr, https://www.tumblr.com/, dostęp 30.10.2013.

W świecie social media istnieją również aplikacje dostępne wyłącznie w wersji mobilnej.

Działa-ją one z pominięciem strony WWW. Można do nich zaliczyć m.in. Path, wideo Vine i komunikator

Whatsapp.

Aplikacją dostępną dla smartfonów z systemem iOS lub Android jest Path (rys. 8). Umożliwia

ona dodanie ograniczonej liczby „znajomych” – najbliższej rodziny i przyjaciół. Według właścicieli

ma on służyć jedynie do informowania o najbardziej osobistych zdarzeniach. Treści udostępnia

się w sposób prosty, jasny przez naciśnięcie jednego z przycisków znajdujących się w lewym

dolnym rogu. Informacje mogą dotyczyć całego prywatnego życia, poczynając od bieżących

zajęć na zamierzeniach kończąc. Popularność Path sprawiła, że będzie to jedna z pierwszych

aplikacji na Google Glass.

Rys. 8. Strona startowa aplikacji Path

Źródło: Path, https://path.com/, dostęp 30.10.2013.

Proste dodawanie wideotagów o specyfice krótkich ujęć może odbywać się przez

wykorzysta-nie aplikacji pochodzącej z Twittera – w programie Vine (rys. 9). Dostępny jest on na

(7)

urządze-niach z systemem iOS. Stworzone za jego pomocą pliki wideo można umieszczać w innych

miejscach i na innych platformach.

Rys. 9. Strona startowa aplikacji Vine

Źródło: Vine, https://vine.co/, dostęp 30.10.2013 r.

Jako przykład wieloplatformowej aplikacji mobilnej może służyć WhatsApp (rys. 10). Dzięki

wykorzystaniu tej aplikacji można wysyłać wiadomości bez płacenia jak za SMS-y niezależnie od

posiadanego smartfona czy tabletu. Dostępna jest ona na takich platformach, jak: iOS, BlackBerry,

Windows Phone, Android, Symbian i urządzeniach firmy Nokia. WhatsApp korzysta z pakietu

przesyłania danych (internetu), co umożliwia również, poza wysyłaniem wiadomości, tworzenie

grup, wysyłanie zdjęć, filmów i dźwięku do pojedynczych i grupowych odbiorców

Rys. 10. Strona startowa aplikacji WhatsApp

Źródło: WhatsApp, http://www.whatsapp.com/, dostęp 30.10.2013.

WYNIKI I DYSKUSJA

Analiza wyników badań w pierwszej kolejności potwierdziła dominującą wśród pokolenia

Z pozycję Facebooka (98% badanych) jako serwisu społecznościowego. Na kolejnym miejscu

uplasował się Google Plus (50% badanych). Spowodowane było to w większości posiadaniem

konta e-mailowego na gmail.com oraz telefonami z systemem Android. Zauważalne jest również

trzecie miejsce serwisu NK.pl (19% badanych). Reszta serwisów nie cieszy się wśród studentów

generacji Z (nie więcej niż 10% badanych) popularnością. Wyniki przedstawia rys. 11.

(8)

Rys. 11. Stopień korzystania z serwisów społecznościowych

Źródło: opracowanie własne na podstawie wyników badań ankietowych.

Z analizy częstotliwości korzystania z serwisów społecznościowych wynika, że aż 53%

bada-nych kilka razy dziennie sprawdza informacje w portalach social media, 26% badabada-nych

kilkanaś-cie razy dziennie, a 19% ma ciągle włączony co najmniej jeden z serwisów. Wyniki badań w tym

zakresie przedstawia rys. 12.

Rys. 12. Częstotliwość korzystania z serwisów społecznościach

Źródło: opracowanie własne na podstawie wyników badań ankietowych

Analizując również preferencje dotyczące korzystania z serwisów społecznościowych, można

zauważyć dominację Facebooka (97% badanych). Reszta serwisów nie cieszy się dużym

zainteresowaniem, co ukazuje rys. 13.

98% 50% 10% 2% 1% 9% _6% 19% 0% 0,00% 10,00% 20,00% 30,00% 40,00% 50,00% 60,00% 70,00% 80,00% 90,00% 100,00% F a c e b o o k G o o g le + T w it te r T u m b lr V in e L in k e d In G o ld e n L in e N K .p l P a th

Czy jesteś użytkownikiem któregoś z poniższych serwisów społecznościowych (wiele opcji)? 19% 26% 53% 1% _0% _0% 1% 0% 10% 20% 30% 40% 50% 60% Mam ciągle włączony chociaż jeden Kilkanaście razy dziennie Kilka razy dziennie

Co kilka dni Raz/dwa razy w tygodniu

Kilka razy w miesiącu

W ogóle Jak często korzystasz z serwisów społecznościach (jedna opcja)?

(9)

Rys. 13. Preferencje w korzystaniu z serwisów społecznościowych

Analizując preferencje pokolenia Z co do sposobu kontaktu prowadzącego z grupą

studen-tów, należy na pierwszym miejscu wymienić wysyłanie informacji na skrzynkę e-mailową (27%

badanych), a w dalszej kolejności Facebook i tradycyjne konsultacje (po 9% badanych).

Pozos-tałe formy preferuje poniżej 7% badanych (rys.14).

Rys. 14. Stosunek studentów do sposobu kontaktowania się prowadzącego wykłady/ćwiczenia z grupą studencką

Podobne pytanie dotyczyło preferencji studentów co do kontaktów z prowadzącymi, ale

zamiast określeń „wolałbym/wolałabym” użyto określenia „powinien”. Z analizy wynika, że nadal

pierwsze miejsce zajmuje przesyłanie informacji na grupowe konto e-mailowe (29%

bada-nych). Jednak widoczne jest, że pozostałe formy (indywidualnie, przez stronę WWW/blog,

97% 8% 2% _0% _0% 1% 1% 0% 0% 0% 10% 20% 30% 40% 50% 60% 70% 80% 90% 100% F a c e b o o k G o o g le + T w it te r T u m b lr V in e L in k e d In G o ld e n L in e N K .p l P a th

Którego z poniższych serwisów społecznościowych używasz najchętniej (wiele opcji)?

9% 6% _5% _5% 4% 7% 9% 4% 4% 4% _3% 6% 27% 7% 0% 5% 10% 15% 20% 25% 30% F a c e b o o k G o o g le + T w it te r T u m b lr V in e T e le fo n k o m ó rk o w y T ra d y c y jn e k o n s u lt a c je L in k e d In G o ld e n L in e N K .p l P a th K o m u n ik a to ry i n te rn e to w e E -m a il W y w ie s z a n ie i n fo rm a c ji w d z ie k a n a c ie /k a te d rz e

W jaki sposób prowadzący wykłady/ćwiczenia powinien się kontaktować z grupą studencką?

(10)

telefon komórkowy) są również akceptowane, a wręcz preferowane (12–17% badanych), co

przedstawia rys. 15.

Rys. 15. Stosunek studentów do sposobu przekazywania im informacji przez prowadzącego

Ciekawe odpowiedzi otrzymano na pytanie o motywy posiadania konta przez prowadzących

zajęcia ze studentami (od 24 lat). Aż 46% ankietowanych uważa, że jest to moda, 36%, że jest to

niepotrzebne, a tylko 18%, że jest to konieczność (rys. 16).

Rys. 16. Stosunek studentów do posiadania przez prowadzącego kont w serwisach społecznościowych

W środowisku studentów przyzwyczajonych do bycia ciągle „on-line” i kontaktów na

zawoła-nie dominuje pogląd, że prowadzący powizawoła-nien podać numer swojego telefonu komórkowego

(44% badanych), natomiast 39% badanych uważa, że nie jest to potrzebne. Tylko 14% sugeruje,

że jest to moda (rys. 17).

12% 15% 17% 29% 12% 15% 0% 5% 10% 15% 20% 25% 30% 35% K a ż d e m u s tu d e n to w i in d y w id u a ln ie p rz e z s e rw is y s p o łe c z n o ś c io w e N a g ru p o w e k o n to s tu d e n tó w w s e rw is a c h s p o łe c z n o ś c io w y c h N a i n d y w id u a ln e k o n to e -m a ilo w e s tu d e n ta N a g ru p o w e k o n to e -m a ilo w e s tu d e n tó w P rz e z t e le fo n k o m ó rk o w y /a p lik a c je m o b iln e P rz e z s w ó j b lo g /s tr o n ę in te rn e to w ą

Jak wolałbyś/wolałabyś, by prowadzący przekazywał informacje studentom?

Koniecznością 18% Niepotrzebne 36% Modą 46%

Czy uważasz, że posiadanie przez prowadzącego kont w serwisach społecznościowych jest (jedna opcja):

(11)

Rys. 17. Stosunek studentów do podania im przez prowadzącego numeru swojego telefonu komórkowego

W odpowiedzi na kolejne pytanie 49% badanych uważa, że kontaktowanie się z

wykorzysta-niem smartfonów i komórek z prowadzącymi jest niestosowne. 47% wykorzystałoby ten rodzaj

komunikacji, ale wyłącznie do kontaktów studenckich (rys. 18).

Rys. 18. Stosunek studentów do kontaktowania się z prowadzącym przez mobilne aplikacje typu WhatsApp

Prowadzenie bloga przez prowadzących i umieszczanie tam informacji dla studentów jest

interesujące dla 48% badanych. Zdecydowana większość (52% ankietowanych) woli inne formy

kontaktu z wykładowcami i osobami prowadzącymi ćwiczenia (rys. 19).

Rys. 19. Stosunek studentów do możliwości ułatwienia kontaktu z prowadzącym dzięki prowadzeniu przez niego bloga

Źródło: opracowanie własne na podstawie wyników badań ankietowych. 44% 39% 14% 4% 0% 10% 20% 30% 40% 50%

Koniecznością Niepotrzebne Modą Dwuznaczne

Czy podanie numeru telefonu komórkowego przez prowadzącego jest (jedna opcja):

47% 0% 4% 49% 0% 10% 20% 30% 40% 50% 60%

Nie, tylko w celach studenckich

Tak, w celach innych Tak, w celach studenckich i innych

Nie, jest to niestosowne Czy kontaktowałbyś/kontaktowałabyś się z prowadzącym przez mobilne aplikacje typu:

WhatsApp (jedna opcja)?

15% 33% 52% 0% 10% 20% 30% 40% 50% 60%

Tak, chętnie bym sprawdzał/a informacje

Tak, ale tylko w sprawach ważnych

Nie, wolę inne formy kontaktu Czy prowadzenie przez prowadzącego bloga, np. na serwisie Tumblr, ułatwiłoby kontakt

(12)

Aż 97% ankietowanych stwierdziło, że większość prowadzących kontaktuje się ze studentami

przez skrzynkę e-mailową. Inne formy kontaktów, w ocenie badanych, nie są popularne i

spoty-kane (rys. 20).

Oceniając wykorzystanie serwisów społecznościowych przez prowadzących (rys. 21, rys. 22),

można zauważyć, że lepsze odnalezienie się w świecie social media jest dominującą cechą

młodszych pracowników uczelni oraz prowadzących ze stopniem naukowym do doktora. Z obu

pytań wynika, że większość ankietowanych ocenia wykorzystanie przez magistrów i doktorów

serwisów społecznościowych jako rewelacyjne lub wystarczające. Według ponad połowy

bada-nych prowadzący w wieku powyżej 51 lat i z tytułem profesora nie „odnajdują się” w świecie

nowinek programowych. Dominują tu oceny niezadowalające i marne.

Rys. 20. Stosunek studentów do sposobu kontaktowania się większości prowadzących ze studentami

Rys. 21. Opinia studentów o wykorzystaniu serwisów społecznościowych do kontaktu ze studentami przez prowadzących z różnych grup wiekowych

Źródło: opracowanie własne na podstawie wyników badań ankietowych. 0% 97% 2% _0% 1% 0% 20% 40% 60% 80% 100% 120% Przez serwisy społecznościowe Przez e-mail na skrzynkę grupową Przez blog/stronę internetową Przez telefon komórkowy Przez wywieszanie informacji w dziekanacie/swojej katedrze Według Twojej opinii, w jaki sposób większość prowadzących kontaktuje się

ze studentami? 34% 23% 12% 5% 4% 49% 59% 63% 42% 27% 15% 16% 20% 40% 43% 2% 2% _5% 12% 25% 0% 10% 20% 30% 40% 50% 60% 70% 80% 90% 100%

24-30 lat 31-35 lat 36-40 lat 41-50 lat 51-… lat Oceń wykorzystywanie serwisów społecznościowych do kontaktu ze studentami

przez prowadzących z poszczególnych grup wiekowych

Niezadowalające Marne

Wystarczające Rewelacyjne

(13)

Rys. 22. Opinia studentów o wykorzystaniu serwisów społecznościowych do kontaktu ze studentami przez prowadzących w zależności od posiadanych przez nich stopni i tytułów naukowych

PODSUMOWANIE

Na podstawie przedstawionych wyników badań można podjąć próbę odpowiedzi na pytanie

postawione na wstępie artykułu. Jak wynika z badań, generacja Z „żyje” w środowisku serwisów

społecznościowych. Jej przedstawiciele nie wyobrażają sobie innego kontaktu niż przez świat

wirtualny. Są w stanie ocenić, czy i jak prowadzący wykorzystują zdobycze nowej technologii.

Otrzymane wyniki ankiety pozwalają na sformułowanie następujących uwag i sugestii:

1. „Zetowcy”, mimo wykorzystania serwisów social media do nieustających kontaktów między

sobą, uważają, że prowadzący powinni się kontaktować z nimi za pośrednictwem tradycyjnej

poczty e-mailowej.

2. Prowadzący, żeby zrozumieć obecnych studentów i ich fascynację światem wirtualnym,

powinni założyć sobie konta w kilku serwisach wymienionych w artykule i spróbować

wyko-rzystać je do kontaktów z grupami studenckimi.

3. Generacja Z nie chce, w większości, by w ich świat ingerowały osoby z pokolenia X, Y, baby

boomers i starsi.

4. Podawanie numeru telefonu komórkowego jest oceniane jednoznacznie: studenci nie widzą

w tym niczego specjalnego, akceptując jednocześnie prywatność prowadzących.

W podsumowaniu należy podkreślić, że obecnie posiadanie konta na Facebooku wydaje się

„oczywistą oczywistością”, tak jak posiadanie konta mailowego czy numeru telefonicznego,

dlatego sugeruje się prowadzącym założenie konta w tym największym serwisie

społecznościo-wym świata.

PIŚMIENNICTWO

Facebook, https://www.facebook.com, dostęp: 30.10.2013. GolndenLine, http://www.goldenline.pl, dostęp: 30.10.2013.

Google, https://accounts.google.com/ServiceLogin?service=oz&passive=1209600&continue=https:// plus.google.com/?gpsrc%3Dgplp0%26partnerid%3Dgplp0, dostęp: 30.10.2013. 28% _25% 8% _4% 53% _57% 54% 42% 14% 14% 26% 38% 4% 4% 12% _15% 0% 10% 20% 30% 40% 50% 60% 70% 80% 90% 100% Mgr Dr Dr hab. Prof.

Oceń wykorzystanie serwisów społecznościowych do kontaktu ze studentami przez prowadzących w zależności od posiadanych przez nich stopni i tytułów

naukowych

Niezadowalające Marne

Wystarczające Rewelacyjne

(14)

Kostka-Zawadzki R. 2012. Nieustannie podłączeni – pokolenie Z, http://trendfuture.wordpress.com/2012/ 02/21/kim-jest-pokolenie-z/, dostęp: 30.10.2013.

Linkedin, https://www.linkedin.com, dostęp: 30.10.2013. nk.pl, http://nk.pl, dostęp: 30.10.2013.

Path, https://path.com, dostęp: 30.10.2013.

Pawłowska M. 2013. Generacja Z. Młodzi, otwarci, wychowani w dobrobycie, żyjący w świecie wirtualnym, skazani na kryzys, http://natemat.pl/55617,generacja-z-mlodzi-otwarci-wychowani-w-dobrobycie-zyjacy-w-swiecie-wirtualnym-skazani-na-kryzys, dostęp: 30.10.2013.

Tumblr, https://www.tumblr.com, dostęp: 30.10.2013. Twitter, https://twitter.com, dostęp: 30.10.2013. Vine, https://vine.co, dostęp: 30.10.2013.