Mieczysław Góra
Barkowice Mokre, gm. Sulejów, woj.
piotrkowskie. Stanowisko 1
Informator Archeologiczny : badania 12, 155-156
155
ANDRZEJÓW, gm. U rszulin P P Pracow nie K on ser-woj. chełm skie w acji Zabytków
G rodzisko P racow nia A rcheologicz no-K o nserw ato rska O ddział w Lublinie Badania prow adzili J e rz y Cichomski /a u to r s p r a w ozdania/ o ra z A ndrzej Hunie z i Edmund M itrua. Finansow ał WKZ w C hełm ie. P ie rw sz y sezon badań. G rodzisko w czesnośredniow ieczne /Х1П w. / . Celem badań było u stalen ie funkcji o ra z chronologii obiektu. G rodzisko, obecnie c m en tarz, leży na łagodnej kulm inacji wysoczyzny. Bzut jego je s t zbliżony do koła o śre d n ic y 70 m . Wykop I zlokalizowano na stoku gro d zisk a w jego południowo-wschodniej c z ę śc i. Układ w arstw w skazuje, że część Środkowa g ro d zisk a, w znosząca się ponad o ta c z a ją cy te re n na około 3 m , je s t sztucznie podwyższona p rz e z nasypanie ziem i wybranej z fosy /głębokość fosy 3 -3 ,5 m / . O bserw ację tę potw ier d za wykop II założony na lin ii pierw szego w dnie fosy o ra z odw ierty wyko nane na m ajdanie grodziska.
Wykop III zlokalizowano w centrum m ajdanu g ro d zisk a przy zachodniej ścian ie cerkw i. D o starczy ł on dużej ilo śc i m a te ria łu zabytkowego głów nie c e ra m ik i, któ rą ogólnie m ożna datować na XIII wiek.
BARKOWICE MOKRE, gm, Sulejów Muzeum A rcheologiczne woj. piotrkow skie i E tnograficzne
Stanowisko 1 w Łodzi
Badania prow adził m g r M ieczysław G óra, F in a n so wał WKZ w Piotrkow ie Trybunalskim . Stanowisko w ielokulturow e. O sada o tw a rta z o k resu późno- rzym skiego /Π Ι-IV w. / o ra z osada obronna z o k r e su wczesnego śred n io w iecza /V I-D Î w. / .
Badaniam i objęto o sta tn i frag m en t nie przebadanej c z ęśc i cypla, gdzie przebiegał rów obronny n r 1, W jego wy pełnie ku, w okolicy, c e n tra l nej p a rtii osady, natrafiono na nikłe ślady. Był to ro dzaj przepustu z ie m nego o dwum etrowej sz e ro k o śc i, który um ożliw iał d o tarc ie na zam kniętą zasiedloną część cypla. W row ie n r 1, tuż obok przep ustu ziem nego zna leziono ułam ki naczyń glinianych, duże ilo śc i polepy z negatywam i odbić konstrukcji słupowych, liczne węgle drzew ne, 3 żelazne groty s tr z a ł. W szystkie zabytki datowane s ą na o k res od końca VI wieku do 1 połowy IX wieku.
156
Na przedpolu osady, poza row am i obronnym i natrafiono na ko le jn e ,s z e s n a ste palenisko o w ym iarach 2 x 3 m . J a m a paleniskow a z a w ie ra ła typowy m a te ria ł osadniczy: ułam ki naczyń glinianych, k ości z w ie rz ę ce , polepę o ra z m ałe drobiny węgli drzew nych, Znaczna c z ę ść m a te r i eil u ceram iczneg o była rę c z n ie lepiona i górą obtaczana. N iektó r e fragm enty wylewów i brzuécôw pokryte były ornam en tem rytym w postaci Unii falisty c h , kropek i k re se k , m a te ria ł c h a rak tery sty czn y d la sta ry c h faz wczesnego 6 red nlo wie cza·
M a te ria ły znajdują s ię w MAI E w Ł odzi. Badania zakończono.
BĘDKOWICE, gm . Sobótka Wojewódzki O środ ek woj. w rocław skie A rch eo lo giczno -K on ser
w ato rsk i we W rocławiu
a
Badania prow adziła m g r H alina Ś ledzik-K am ińska. Finansow ał WOAK we W rocław iu, T rz e c i sezon badań /d ru g i w 1967 r . / . G rodzisko w czesno średniow ieczne / V i n - X I I w . / ,
G rodzisko położone je s t około 0, 80 km na północny zachód od w si, po zachodniej stro n ie drogi z Sobótki do Będkowie, u wschodniego
podnóża Masywu &lę±y, na w yaokoéci 230 т . п . p .m .
Gród zo stał założony na planie owalu, wydłużonego po lin ii północ-południe, o w ym iarach 75 x 65 m . Wały zachowały s ię n a odcinku zachodnim o ra z południowym. Od stro n y wschodniej g ran ice g ro d zisk a w yznacza stro m y stok w zn iesien ia, na którym zbudowano gród, W c z ęśc i północnej w nętrze grodziska je s t w yższe, prawdopodobnie oddzielone od c z ę ś c i n iższ e j siln ie zniwelowanym w ałem . Zróżnicow ana hi р в о т е tr ia g ro d zisk a su g e ru je , że pierw otnie było ono dwuczłonowe. Od zachodu grodzisko o tacza słabo zachowany rów / f o s a ? / ,
W południow o-zachodniej c z ęśc i g ro d zisk a założono wykop o wy m ia ra c h Ю x 50 p rze c in a ł on wał w kierunku E-W , zachodnim k ra ń cem wychodził na przedpole wału, a wschodnim na m ajdan. Na całej pow ierzchni, pod w arstw ą d a rn i, w y stąpiła w arstw a próchnicy, grubości do 0,30 m . P rz e d wałem odsłonięto bezpośrednio pod w arstw ą próchnicy frag m en t d ro ^ i o.naw ierzchni z granitowego tłu czn ia i z okrzesków , s z e ro k o śc i do 2,50 m , biegnącej u podnóża wału. D roga użytkow ana była w o k re s ie nowożytnym, W fosie sz e ro k o śc i 3-4 m eksplorow ano w ierzchn ią w arstw ę gliny p rzem ieszan ej z próchnicą. Po zew nętrznej stro n ie i na w ierzchołku wału z aleg ała w arstw a gliny z pojedyńczym i kam ieniam i g r a nitow ym i, po w ew nętrznej w arstw a przepalonej gliny. Na w ierzchołku
