• Nie Znaleziono Wyników

Petrykozy, st. 1, gm. Białaczów, woj. piotrkowskie, AZP 76-60/1

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Petrykozy, st. 1, gm. Białaczów, woj. piotrkowskie, AZP 76-60/1"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Wiktoria Długoszewska,Jerzy

Matysiak,Leszek Kajzer

Petrykozy, st. 1, gm. Białaczów, woj.

piotrkowskie, AZP 76-60/1

Informator Archeologiczny : badania 25, 125-126

(2)

Informator Archeologiczny 125

N ow y W iśnicz, Z am ek , s t. 1 P raco w n ie K o n serw ac ji Zabytków gm . lo co , w oj. ta r n o w s k ie Sp. z o. o. Pracow nia

Archeologicz-AZP 105-61/1 no-Konserwatorska w Tarnowie

Badania prowadzili mgr mgr Andrzej Cetera, Eligiusz Dworaczyński (autor sprawozdania), Jerzy Okoński, Finansowane przez Zarząd Odbudowy Zamku w Wiśniczu. Jedenasty sezon badań. Okres późno­ średniowieczny i nowożytny.

W 1991 r. kontynuowano badania ratownicze poprzedzające prace ziemne, instalacyj­ ne, na terenie dziedzińca zewnętrznego i w najbliższym otoczeniu bastionu północnego.

Uchwycono kolejne odcinki głównego walu ziemnego w południowo-zachodniej partii dziedzińca zewnętrznego, fragm. pierwotnej drogi prowadzącej na zamek do bramy, zwanej w dotychczasowych opracowaniach „budowlą bram ną A”. Odkryte relikty walu, drogi i podzamcza datowane są na wiek XV Odsłonięto także pozostałości kamiennego lica głównego wału na styku z Kmitówką, należącego do fazy z XVI w.

Podczas prac w kurtynie zachodniej przeprowadzono inwentaryzację kanałów odpro­ wadzających wodę z dziedzińca, pochodzących z XVII w. Ponadto w licznych wykopach instalacyjnych zadokumentowano warstwy archeologiczne i relikty murów z XV i XVI w., jak również ustalono poziomy niwelacji terenu dla potrzeb projektantów.

P etry k o zy , st. 1 Państwowa Służba Ochrony Zabytków gm . B iałaczów , w oj. p io trk o w - O ddział Wojewódzki w P io trk o w ie

s k ie Trybunalskim

A ZP 76-60/1

Badania prowadziła mgr Wiktoria Dlugoszewska przy współudziale mgr. Jerzego Matysiaka. Konsultował doc. d r hab. Leszek Kajzer, Finansowane przez wojewodę piotrkowskiego. Drugi sezon badań. Tzw. „grodzisko stożkowate”, 2 poł. XIV-pocz. XV w.

Badania prowadzone w lipcu 1991 r. były kontynuacją prac z roku poprzedniego. Ich celem było zlokalizowanie i określenie formy budynku, którego pozostałości odsłonięto częściowo w poprzednim sezonie badawczym w wykopie 1 oraz dalsze rozpoznanie straty­ grafii kopca.

Założono 2 wykopy o łącznej powierzchni 18 m oraz kontynuowano eksplorację wykopu 1, przerwaną z powodu zbyt krótkiego czasu trw ania badań w ubiegłym sezonie.

W wykopie 1 odsłonięto pod pozostałościami budynku oraz warstwą nadsypanego piasku stabilizującą kopiec faszynę, złożoną z dość dużych fragm. drewna.

Wykop 3 zlokalizowano na plateau kopca, na przedłużeniu krawędzi południowo-za­ chodniej i południowo-wschodniej wykopu 1. Odsłonięto w nim na gł. ok. 1 m, pod warstwą humusu, gliny ze śladami spalenizny i gliny przepalonej w czasie pożaru, relikty kamien­ nego fundamentu. Był on wykonany z dość dużych, regularnych bloków piaskowca, spojo­ nych zbitą, ilastą gliną. Fundam ent ten znajdował się w północno-wschodniej części wyko­ pu i ciągnął się pod kątem ostrym w stosunku do jego krawędzi. Nie uchwycono narożników ściany, niemożliwe więc było określenie wielkości i kształtu częściowo odsło­ niętego obiektu. Jego posadowienie znajduje się ok. 1,5 m poniżej obecnej powierzchni kopca. W południowo-zachodniej części wykopu zaobserwowano piaszczysty wał otaczają­ cy budynek, a następnie „podchodzący” pod jego fundament. Eksplorację zakończono 0,5 m poniżej poziomu posadowienia obiektu.

Wykop 4 usytuowano na wschodnim stoku kopca, co pozwoliło obserwować jego straty ­ grafię. Stanowiły ją warstwy gliny przemieszanej kolejno z próchnicą i piaskiem, a następ­ nie warstwa samego piasku.

We wszystkich wykopach dość licznie występował ruchomy m ateriał zabytkowy. Pozy­ skano 1020 ułamków ceramiki naczyniowej, wykonanej w większości w słabo zaawansowa­

(3)

126 Późne średniowiecze

nej technice redukcyjnej, 42 fragm. przedmiotów żelaznych (gwoździ, grotów beltów i sier­ pa) i 2 zdobione przedmioty kościane (okładzina rękojeści noża i stempel?).

Dokumentacja i zabytki znajdują się w archiwum Państwowej Służby Ochrony Zaby­ tków w Piotrkowie Trybunalskim.

Badania będą kontynuowane.

I P odzam cze, Góra Birów, gm. Ogrodzieniec, woj. katowickie patrz środkowa i późna epoka brązu

P o z n a ń - S ta r e M ia sto P rac o w n ie K o n serw ac ji Z abytków w Poznaniu Sp. z o. o. Pracownia N a­ ukowo-Badawcza

Badania prowadzili mgr mgr Edward Krause i P iotr Wawrzyniak (autor sprawozdania) przy udziale mgr. Zbigniewa Karolczaka z Mu­ zeum Archeologicznego w Poznaniu. Finansowane przez Wojewódzki Okręgowy Zakład Gazownictwa w Poznaniu. Czwarty sezon badań. Miasto średniowieczne i nowożytne wraz z przedmieściami.

Kontynuowano całoroczny nadzór archeologiczny prac ziemnych związanych z remon­ tem sieci gazowej i wymianą ru r w rejonie Starego Miasta i przyległych dzielnic.

W wykopach na ul. Wrocławskiej i Wielkiej zarejestrowano dobrze zachowane partie fundamentowe murów miejskich — bram. Udało się — w ograniczonym oczywiście roz­ miarami wykopów zakresie — prześledzić poszczególne fazy rozwojowe tych budowli od momentu ich powstania w 1. 80. XIII w. po ich ostatnią rozbiórkę na przełomie XVIII i XIX w. Niestety, w trakcie robót ziemnych uległy zniszczeniu znaczne połacie murów, zwłaszcza na ul. Wrocławskiej. W wykopie biegnącym przez całą długość ul. Wrocławskiej natrafiono w kilkunastu punktach na nawarstwienia kulturowe datowane od początków m iasta lokacyjnego (1253 r.) po dzień dzisiejszy. Stwierdzono m.in. pozostałości moszczeń drew nianych (XIXI-XV w.?), szczątki wodociągowych r u r drew nianych (głównie ΧΙΧ-wiecznych — fundacja Edwarda Raczyńskiego). Podobnych znalezisk (m.in. relikty ru r drewnianych) dostarczyły wykopy na ul. Wielkiej.

W wykopach na ul. Św. Marcina obserwowano warstwy kulturowe związane z funkcjo­ nującą na tym obszarze osadą. Stwierdzono m.in. pozostałości konstrukcji drewnianej — chaty? (pol. XVI w.?).

W wykopach biegnących obok północnej ściany kościoła Św. Marcina zanotowano na gł. zaledwie 0,2-0,5 m szczątki bardzo zniszczonych pochówków ludzkich pojedynczych i zbio­ rowych, związanych z założonym jeszcze w wiekach średnich i zamkniętym w końcu XVIII w. cmentarzem przykościelnym.

Dokumentacja i m ateriały przechowywane są w Pracowni Naukowo-Badawczej PKZ Sp. z o. o. w Poznaniu.

Nadzór będzie kontynuowany.

P u c k — Z a m e k U niw ersytet Warszawski In sty tu t Ar-gm . lo co , w oj. g d a ń s k ie cheologii

Badania prowadzili J. Kruppé, M. Milewska. Relikty zamku, ‘Literatura: Sprawozdania г badań..., s. 26.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Stanowisko przecięte zostało w roku bieżącym sie cią rowów me­ lioracyjnych, a uzyskany w ten sposób ciągły profil po linii wschód-zachód umożliwił określenie

Pierwotne osiedle składało się z trzech niewielkich, mniej wię­ cej owalnych przestrzeni otoczonych murami /zachowanych do maksymal­ nej wysokości 160 cm/ oraz

As in the medical fi eld, in-where the Evidence-Based practice man- aged to incorporate the clinical experience of experts with the hard research evidence and has not disregarded

Badania prowadcił «gr йепттк Маоbaj»weki pod kie­ runki·· prof.dr.bab> Jana Żaka* ilnaneowal UAM w Powianiu. Białogard woj*koaBalińskie Stanowisko 39

Finansow ał Urząd Gminy w Siem iątkowie· P ie rw sz y sezon

Finansow ało Muzeum Żup Krakowskich

Dwu­ n asty sezon

W wyniku reakcji utleniania skrobi handlowej nadjodanem sodu otrzymano skrobię dialdehydową, której zawartość grup karbonylowych jest zależna od ilości użytego utleniacza do