• Nie Znaleziono Wyników

Zarządzanie środkami własnymi - nowy wymiar zarządzania finansami zakładu ubezpieczeń

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Zarządzanie środkami własnymi - nowy wymiar zarządzania finansami zakładu ubezpieczeń"

Copied!
9
0
0

Pełen tekst

(1)

Robert Kurek

Zarządzanie środkami własnymi

-nowy wymiar zarządzania finansami

zakładu ubezpieczeń

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio H, Oeconomia 45/2,

343-350

(2)

U N I V E R S I TA T IS M A R I A E C U R I E - S K Ł O D O W S K A L U B L I N - P O L O N I A

V O L . XLV, 2 S E C T IO H 2011

W ydział Gospodarki Regionalnej i Turystyki w Jeleniej Górze, Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu

R O B E R T K U R E K

Zarządzanie środkami własnymi

- nowy wymiar zarządzania finansam i zakładu ubezpieczeń

M anaging ow n fu n d s - new dim ension in m an ag in g insurance com pany finance

Wstęp

Aby zapewnić bezpieczeństwo ekonom iczne zakładu ubezpieczeń, posiadane środki własne pow inny być dostosowane do jego rzeczyw istego profilu ryzyka, z uwzględnieniem w pływ u ewentualnych technik jego ograniczania oraz efektów dywersyfikacji. W edług Solvency II profil ryzyka zakładu ubezpieczeń odzw ier­ ciedlony jest przez wielkość kapitałowego w ym ogu wypłacalności (SCR). Konieczne przy tym dostosowanie środków własnych oznacza, że nie w ystarczy proste zsum o­ wanie pozycji, które stanowić m ają pokrycie tego wym ogu, jak to było w Solvency I. U w zględnienie całej procedury ustalania środków w łasnych i założenie, że nie wszystkie pozycje będą m ogły być przez nadzór dopuszczone n a pokrycie wymogów kapitałowych (lim ity nadzorcze) oznacza konieczność podjęcia ze strony zakładów ubezpieczeń wielu działań mających na celu w ykorzystanie dostępnych środków własnych w sposób optymalny. Nawiązanie przy tym do konieczności dopasowania pozycji kapitałowych do zobow iązań w czasie oznacza, że zarządzanie środkami własnym i staje się procesem ciągłym i na trw ałe wpisuje się w szeroko rozumiane zarządzanie finansam i zakładów ubezpieczeń.

Celem opracowania jest w yspecyfikow anie nowych obszarów zarządzania fi­ nansam i zakładów ubezpieczeń w zw iązku z nadzorczym i regulacjam i (Solvency II) dotyczącym i ustalania środków własnych.

(3)

344 ROBERT KUREK

1. Charakterystyka środków własnych zakładu ubezpieczeń jako elementu zarządzania finansami

Środki własne zakładu ubezpieczeń są jednym z najistotniejszych elementów w system ie regulacji ostrożnościow ych. Zarów no zakres ry zyk tow arzyszących działalności ubezpieczeniowej, jak i skala prowadzonej działalności zależą od w iel­ kości posiadanego kapitału zabezpieczającego tę działalność. Regulacje odnoszące się do posiadania przez zakład ubezpieczeń stosownej wysokości środków własnych zapewniają prawidłowość ciążących na nim zadań wobec ubezpieczonych i są jednym z w arunków gwarantujących realizację zasady realności ochrony ubezpieczeniowej1, a jako „bufor bezpieczeństwa” absorbują skutki finansowe wystąpienia niekorzyst­ nych i nieprzewidzianych zdarzeń w działalności zakładu ubezpieczeń2. Trójfilarowa koncepcja Solvency II zakłada, że środki własne i zw iązane z nim i procedury „wple­ cione” są we wszystkie III filary:

- I fi la r - ustalenie wym ogów kapitałowych: kapitału w ypłacalności (SCR -

Solvency Capital Requirement) oraz m inim alnego wym ogu kapitałowego (M CR - M inim um Capital Requirement) oraz odpowiadających im środkom własnym;

- I I fi l a r - badanie spójności m iędzy wysokością środków własnych a skalą p o ­ dejmowanego ryzyka, którego dokonują same zakłady ubezpieczeń zobowiązane do Własnej Oceny Ryzyka i Wypłacalności (Own R isk and Solvency Assessment - ORSA), jako narzędzia w ramach systemu zarządzania ryzykiem (narzędzie to w ym aga od zakładu ubezpieczeń właściwej oceny własnego krótko- i długoterminowego ryzyka oraz kwoty środków własnych niezbędnych do jego pokrycia3), a oceny i w eryfikacji procedur określania wym ogu kapitałowego w stosunku do skali ryzyka i utrzym yw a­ nia środków własnych na poziomie przewyższającym ustalenia regulacyjne dokonuje organ nadzoru w ramach Procesu A nalizy Nadzorczej (Supervisory Review Process);

- I I I fila r - obowiązek inform owania (public disclosure) o strukturze i kwocie środków własnych oraz ich jakości w raz analizą wszelkich istotnych zm ian w porów­ naniu z wcześniejszym i okresami, co um ożliwia prognozowanie zdolności zakładu ubezpieczeń do zabezpieczenia regulowania swoich zobowiązań w przyszłości4.

Zgodnie z dyrektyw ą Solvency II5 w definicyjnym ujęciu przez środki własne na­ leży rozumieć „... aktywa wolne od wszelkich przewidywalnych zobowiązań dostępne

1 J. Ł ańcucki, P o d sta w y fin a n s ó w ubezp ieczeń go, PW N , W arszaw a 1996, s. 134 2 W. Bijak, P ra k ty c zn e m eto d y badania n iew y p ła c a ln o ści zakła d ó w , O ficy n a Wyd. SGH, W arszaw a 2009, s. 36

3 I. K raśniew ska, D. Paw elec, W ypłacalność I I — W łasna O cena R y zy k a i W ypłacalności (ORSA), U K N F - D ep artam en t U bezpieczeniow ego N ad zo ru Finansow ego, W arszaw a 13.10.2009 r., s. 5; http://w w w .knf.gov. pl/Im ages/W II_ w lasn a_ o cen a_ ry zy k a_ w y p lacaln o sci_ O R S A _ tcm 7 5 -2 3 5 9 8 .p d f

4 O bow iązek u jaw n ian ia ty ch inform acji w y n ik a z now ego elem entu p rzew idzianego w Solvency II, ja k im je s t R a p o rt n a te m a t w y p łacaln o ści i kondycji finansow ej (SFC R - S o lven cy a n d F in a n c ia l C ondition

R ep o rt) - art. 50 d y rek ty w y Solvency II.

5 O stateczny k sz ta łt zapisów przy jęty ch w d y rek ty w ie Solvency II był efektem zaleceń CEIO PS w ty m zakresie, opublikow anych w dokum encie: CEIOPS, D ra ft C E IO P S ’ A d vice f o r L evel 2 Im plem enting M ea su res

(4)

na pokrycie strat wynikających z niesprzyjających wahań w obszarze prowadzonej działalności, zarówno przy założeniu kontynuacji działalności, jak i w przypadku likwidacji”6. Zapisy dyrektyw y regulują, że do środków własnych zakładu ubezpie­

czeń, które stanowią pokrycie wym ogów kapitałowych, zaliczyć można podstawowe

i uzupełniające środki własne7:

- podstawowe środki własne - pozycje bilansowe zakładu ubezpieczeń, które obejmują nadw yżkę aktywów nad zobowiązaniam i8;

- uzupełniające środki własne - pozycje pozabilansowe, które m ogą zostać w y­ korzystane do pokrycia strat (np. wezwania udziałowców do wniesienia dodatkowych wkładów, akredytyw y i gwarancje, itp.).

Ustalenie „odpowiednich” środków własnych, jako element oceny działalności zakładów ubezpieczeń, praktycznie we wszystkich system ach oceny działalności zakładów ubezpieczeń podlega szczegółowym zasadom i regułom praw nym , do egzekwowania i kontroli których zobowiązane są organy nadzoru9. W rozum ieniu Solvency II nie wszystkie pozycje dają gwarancję pokrycia strat, dlatego wprow a­ dzone zostały lim ity i ograniczenia zw iązane z akceptacją poszczególnych pozycji. Zadaniem organu nadzoru jest sprawdzenie, czy:

- posiadane środki własne są na tyle wystarczające (ilość), że zakład ubezpie­

czeń w ykaże swoją zdolność do przetrw ania, tzn. będzie w stanie pokryć straty:

w przypadku likwidacji, przy założeniu kontynuacji prowadzonej działalności oraz w przypadku działalności nowej, której spodziewane rozpoczęcie nastąpi w ciągu kolejnych 12 miesięcy;

- pozycje środków własnych posiadają odpowiednie cechy (jakość), które przy ich określaniu decydują o dostępności w momencie ich wym agalności (poziom p o ­ krycia strat);

- m a m iejsce dopasow anie środków własnych dostępnych w kalkulow anym okresie, czyli takich, które są w dyspozycji zakładu ubezpieczeń na początku i na koniec okresu (horyzont czasowy);

- m a miejsce dopasowanie w czasie, strukturze i ilości do aktywów stanowiących pokrycie bilansowych środków własnych.

on S o lven cy II: O w n fu n d s - A rtic le 9 7 a n d 99 - C la ssifica tio n a n d eligibility, C onsultation Paper No. 46,

CEIO PS-C P-46/09, 2 July 2009; http://w w w .knf.gov.pl/Im ages/090702% 20C P 46% 20L 2-A dvice-O w n-F unds -C lassification-and-eligibility_tcm 75-11339.pdf

6 U stęp 48 P ream buły do D y rek ty w y P arlam entu Europejskiego i Rady 2009/138/W E z dnia 25 listopada 2009 r. w spraw ie podejm ow ania i prow adzenia działalności ubezpieczeniow ej i reasekuracyjnej - Solvency II.

7 A rt. 87-89 d y re k ty w y S olvency II.

8 U zyskanie kw o ty k ap itału ekonom icznego (n adw yżki ak ty w ó w n ad zo b o w iązan iam i) następuje po zastosow aniu w yceny aktyw ów i pasyw ów w ujęciu ekonom icznym : ak ty w a w yceniane są w kw ocie, z a ja k ą n a w aru n k ach ryn k o w y ch m o głyby zo stać w ym ienione, n a to m iast p asy w a m ogłyby zostać p rzeniesione lub rozliczone po m ięd zy zainteresow anym i i dobrze p oinform ow anym i stronam i transakcji.

9 T. Sangow ski, G w arancje w ypłacalności u b ezp ieczyc ie la , [w:] U bezpieczenia w g o sp o d a rce rynkow ej

(5)

346 ROBERT KUREK

M ając na uw adze pow yższe, w zarządzaniu finansam i zakładu ubezpieczeń w obszarze pozycji bilansowych i pozabilansowych, które mogą zostać zaliczone do środków własnych zakładu ubezpieczeń, należy uwzględnić nie tylko jego faktycz­ ne potrzeby finansowe, ale także regulacje ustawowe, co pozw ala wyznaczyć dwie płaszczyzny zarządzania:

- wewnętrzne zarzą dzanie kapitałem , które w ynika z faktu, że dominujące pozycje środków własnych stanowią pozycje bilansowe (podstawowe środki własne). Cechuje się swobodą w zarządzaniu i brakiem ograniczeń w zakresie dysponowania. Obejmuje planowanie, kontrolowanie i kształtowanie poziomu oraz struktury kapitałów umożliwiające osiągnięcie finansow ych celów przedsiębiorstwa;

- zarzą dzanie środkam i w łasnym i, które dotyczy ograniczenia dostępnych zakładowi ubezpieczeń środków finansow ych do pozycji, które zostały dopuszczone przez organ nadzoru na pokrycie wymogów kapitałowych. W porównaniu do Solvency I jest nowym elementem zarządzania finansam i zakładów ubezpieczeń. Planowanie, kontrolowanie i kształtowanie poziomu oraz struktury dopuszczonych środków w łas­ nych zależne jest od regulacji i wym ogów nadzorczych, stanowiących punkt wyjścia dla podejm owania wszelkich decyzji w działalności operacyjnej.

Kwestie w ew nętrznego zarządzania kapitałem są przedm iotem wielu analiz i szeroko ju ż zostały opisane, dlatego nie będą przedm iotem dalszych rozważań. Natom iast według reguł Solvency II o zarządzaniu środkam i własnym i zakładów ubezpieczeń (na potrzeby określenia w ypłacalności) m ożna mówić w dwóch w ym ia­ rach. Pierwszy w ym iar to zarządzanie w układzie pionowym - stosunkowo mocno rozbudowany obowiązującym i w ym ogam i i zależny od rodzaju dostępnych środków własnych, jak i posiadanych zobowiązań. Drugi w ym iar to zarządzanie w układzie poziomym - ściśle powiązane z koniecznością posiadania aktywów dopasowanych do kapitałów stanowiących pokrycie wym ogów kapitałowych.

2. Zarządzanie środkami własnymi zakładów ubezpieczeń w układzie pionowym Zarządzanie środkam i w łasnym i w układzie pionowym podzielić m ożna na dwa obszary - pierw szy obejmuje strukturę środków własnych, a drugi konieczność czasowego dopasowania poszczególnych pozycji środków własnych do istniejących zobowiązań.

W wyjaśnieniu potrzeby zarządzania strukturą dostępnych środków w łasnych pomocne będzie porównanie do zasad obowiązujących pod rządami Solvency I. Zasady te określone były przez odgórnie dopuszczalne pozycje środków własnych (ustalony ustawowo katalog) i możliwość uwzględnienia niektórych pozycji na specjalny wniosek zakładu ubezpieczeń po zaakceptowaniu przez organ nadzoru. Praktycznie wszystkie pozycje z katalogu mogły stanowić pokrycie kapitału gwarancyjnego i m arginesu

(6)

w ypłacalności10. W Solvency II wprawdzie w ykaz pozycji także występuje, jednak służy tylko pomocniczo jako w yznacznik kategoryzacji pozycji środków własnych 0 określonych cechach jakościowych. Konieczność zarządzania strukturą środków własnych zdeterm inowana jest 3 czynnikam i:

- potrzebą określenia dostępnych środków własnych,

- koniecznością klasyfikowania środków własnych (źródło pochodzenia, jakość), - kwalifikowalnością, czyli spełnieniem nadzorczych limitów ilościowych okre­ ślonych na poczet wym ogów kapitałowych.

Biorąc pod uwagę wymóg klasyfikowania11 środków własnych i wymóg spełniania ilościowych limitów nadzorczych, istnieje także potrzeba rozdzielenia zarządzania strukturą środków własnych na kolejne dwie płaszczyzny: zarządzanie środkam i własnym i stanowiącym i pokrycie M CR (dopuszczone podstawowe środki własne

1 i 2 kategorii) oraz zarządzanie środkami własnym i stanowiącym i pokrycie SCR (dopuszczone środki własne 1, 2 i 3 kategorii).

Wprawdzie z jednej strony posiadanie przez zakład ubezpieczeń stosownej w y­ sokości odpowiednich środków własnych wciąż decyduje o jego wypłacalności, to jednak ukształtow anie wewnętrznej struktury tych środków - z punktu w idzenia ustalonych reguł wypłacalności - stanowi o prawidłowości prowadzonej działalności i dodatkowo potęguje gwarancje bezpieczeństwa zakładów ubezpieczeń.

Kolejny element pionowego zarządzania środkami własnymi wynika z konieczno­ ści czasowego dopasowania p ozycji środków w łasnych do istniejących zobowiązań. K ryterium czasu pojawia się ju ż na etapie jakościowej oceny pozycji środków w łas­ nych, gdzie najbardziej pożądaną cechą jest brak określonego term inu wym agalności dla danej pozycji. Jednak w sytuacji, gdy term in wym agalności występuje, to czas trw ania pozycji powinien być porównywalny z okresem trw ania zobowiązań ubez­ pieczeniowych zakładu ubezpieczeń. Zastosowanie takiej zasady zw iększa zdolność do absorbowania (pochłaniania) strat w przypadku likwidacji spółki, ale dopasowanie w czasie pozycji środków własnych do zobowiązań w ym aga jednak objęcia zarzą­ dzaniem. Ta płaszczyzna zarządzania środkami własnym i w ynika z konieczności zastosowania w Solvency II tzw. sym etrycznego m echanizm u dostosowawczego - dostępne środki własne powinny być w dyspozycji zakładu ubezpieczeń na początku i na koniec okresu.

10 W 2005 r. w przep isac h p olskich p o jaw iły się regulacje, k tó re o g ran iczy ły sw obodę w zaliczaniu pozycji środków w łasnych n a pokrycie w ym ogów kapitałow ych, je d n a k dotyczyły w yłącznie do ty ch pozycji, k tó re stanow ić m iały p okrycie k a p itału gw arancyjnego. N ow elizacja u sta w y o d ziałalności ubezpieczeniow ej z 8 lip ca 2005 roku (Dz. U. N r 83 z 2005 r., poz. 719) - art. 148a.

11 Podstaw ą klasyfikow ania środków w łasnych (trzy kategorie: kapitał w ysokiej, średniej i niskiej jakości) je s t ich pochodzenie (bilansow e, pozabilansow e) oraz posiadanie „w znacznym stopniu” dw óch podstaw ow ych

(7)

348 ROBERT KUREK

3. Zarządzanie środkami własnymi zakładów ubezpieczeń w układzie poziomym Zarządzanie środkami własnym i w układzie poziomym to uwzględnienie w tym procesie nie tylko pozycji kapitałowych, ale także „aktyw nej” części bilansu zakładu

ubezpieczeń. Już samo uzyskanie kwoty kapitału ekonomicznego (nadwyżki akty­ wów nad zobowiązaniam i) następuje po zastosowaniu wyceny aktywów i pasywów w ujęciu ekonomicznym 12 i w yznacza konieczność uwzględnienia obu stron bilansu. Dlatego też w zarządzaniu środkam i własnymi określającym i wypłacalność także konieczne jest zastosowanie sym etrycznego m echanizm u dostosowawczego, jednak w tym przypadku oznacza on konieczność pow iązania w czasie kwot pozycji ka­ pitałowych i ich struktury do istniejących aktywów w raz z procesem odwrotnym - ustalanie aktywów w adekwatności do pozycji kapitałowych. Założenie, że cała

kw ota pozycji aktywów, a nie tylko jej część, może być wykorzystana, w przypadku

likwidacji gwarantuje, że zakład ubezpieczeń będzie mógł „sięgnąć” po dane pozycje aktywów bez uszczerbku dla realizacji swoich zobowiązań. U trzym anie m echani­ zm u dostosowawczego m a szczególnie miejsce, gdy pojawią się zm iany w wartości aktywów stanowiących elementy dopuszczonych środków własnych (np. wynikające ze zmiany kursów akcji lub utraty składników majątkowych) - zm ienia się wówczas całkowita wielkość środków własnych, co oznacza, że zarówno obliczony wym óg

kapitałowy (SCR), jak i środki na jego pokrycie przestają odzwierciedlać rzeczywiste ryzyko towarzyszące działalności zakładu ubezpieczeń i konieczne są zm iany bądź

w strukturze środków własnych bądź po stronie aktywów13.

W poziom ym zarządzaniu środkam i w łasnym i now ym elem entem Solvency II jest konieczność rozróżnienia alokacji tych środków, które są dostępne zakła­

dowi ubezpieczeń i m ają na celu oddziaływ anie na w yniki działalności (czynne zarządzanie) od tych, które są dopuszczone na pokrycie wym ogów kapitałowych (bierne zarządzanie). Jak najefektywniejsze w ykorzystanie posiadanych zasobów, przy rów noczesnych ograniczeniach w ynikających z przepisów prawa, staje się jednym z istotniejszym obszarów zarządzania finansam i firm ubezpieczeniowych. Posiadane przez zakłady ubezpieczeń aktyw a powinny być dostatecznej jakości, tak by pokryć łączne potrzeby finansow e, a zarządzanie nim i powinno się odbywać zgodnie z zasadą „ostrożnego inwestora”14. Zasada ta jest o tyle istotna, że państwa

członkowskie nie powinny wym agać od zakładów ubezpieczeń lokowania środków w określone kategorie aktywów (lim ity ustawowe istniały w Solvency I), ponieważ

12 U jęcie ekonom iczne oznacza, że a k ty w a w yceniane są w kw ocie, za ja k ą n a w aru n k ach rynkow ych m o głyby one zo stać w ym ienione, n a to m iast p asy w a m ogłyby zo stać przeniesione lub rozliczone po m ięd zy zain tereso w an y m i i dobrze p oinform ow anym i stronam i tran sak cji A rt. 75 d y re k ty w y Solvency II.

13 P o d o b n ie, j a k w p rz y p a d k u n ie z g o d n o ś c i z w y m o g a m i d o ty c z ą c y m i re z e rw te c h n ic z n o -u b e z ­ p ieczen io w y c h , ta k w sy tu a cji, gdy środkom w łasn y m nie o d p o w ia d a ją o d p o w ied n ie p o zy cje ak ty w ó w organ n ad zo ru p o sia d a środek n ad zo rczy w postaci o g ran iczen ia lub z ak az u sw obodnego ro zp o rz ąd zan ia aktyw am i.

(8)

wym óg taki mógłby być niezgodny z przew idzianą w U E liberalizacją przepływów kapitału15.

Bez względu na konieczność zarządzania środkam i własnym i na potrzeby w y­ mogów kapitałowych (ilość, jakość, struktura, dopasowanie w czasie do zobowiązań, adekwatność do aktywów) w ramach ogólnego zarządzania finansam i firm y należy także uwzględnić jeszcze jed n ą płaszczyznę wyspecjalizowanego zarządzania: w ra­ m ach pojedynczego zakładu ubezpieczeń lub na poziomie grupy ubezpieczeniowej. W drugim przypadku w ynika to z konieczności zagwarantowania, by środki własne były odpowiednio podzielone wewnątrz grupy i w razie potrzeby dostępne każdej firm ie, będącej częścią grupy, na pokrycie jej wymogów kapitałowych.

Zakończenie

W Solvency II zm ieniona została nie tylko konstrukcja norm ostrożnościowych, ale także wprowadzone zostały zupełnie nowe zasady dotyczące sposobów w ylicza­ nia środków własnych i ich w eryfikacji przez organ nadzoru. Środki własne zakładu ubezpieczeń są elementem koniecznym do uzyskania zezwolenia na prowadzenie działalności (środki własne w wysokości MCR), a ustalone w wysokości kapitało­ wego wym ogu w ypłacalności (SCR) decydują o w ypłacalności zakładu ubezpieczeń i jego bezpieczeństwie stosownie do skali prowadzonej działalności i ekspozycji na ryzyko. W skaźnikowi relacjonującemu pokrycie wym ogów bezpieczeństwa posiada­ nym i środkami własnymi, które są ustalone w odpowiedniej ilości, m ają stosowne cechy jakościowe, zrównoważony jest czas ich trw ania z czasem trw ania zobowiązań i dopasowane do nich zostały adekwatne składniki majątkowe, przypisane zostało w yjątkow e znaczenie w ocenie bezpieczeństw a zakładu ubezpieczeń. Kluczowe znaczenie tego m iernika w ynika z faktu, że odzw ierciedla on w formie w zrastają­ cego zapotrzebow ania na kapitał o odpowiednich cechach w artość podejmowanego ryzyka i stanowi rodzaj ham ulca bezpieczeństwa wobec nadmiernej jego ekspozycji.

W Solvency I enumeratywnie wym ienione pozycje dawały relatyw ną łatwość ich kw alifikow ania16 i tak szeroko rozbudowane limity i ograniczenia, jak w Solvency II nie występowały. Nie było też potrzeby zarządzania środkami własnymi w nawiązaniu

15 A rt. 56, T rak tatu ustanaw iającego W spólnotę Europejską,

16 W S olvency I z a sa d y te ok reślo n e b y ły przez o d g ó rn ie d o p u sz czaln e p o zy cje śro d k ó w w łasnych (ustalony k atalo g pozycji środków w łasnych) i m ożliw ość u w zg lęd n ien ia n iek tó ry ch pozycji n a specjalny w n io se k z a k ła d u ub ezp ieczeń po zaak cep to w an iu przez o rgan n adzoru. P raktycznie w szystkie pozycje z k a ­ ta lo g u m o g ły stanow ić p okrycie k ap itału gw arancyjnego i m arg in esu w ypłacalności. W 2005 r. w przepisach p olskich pojaw iły się regulacje, które o g ran iczy ły sw obodę w zaliczan iu pozycji środków w łasnych n a p o ­ k ry cie w ym ogów kapitałow ych, je d n a k dotyczyły w yłącznie do ty ch pozycji, które stanow ić m ia ły pokrycie k ap itału gw arancyjnego. N ow elizacja u sta w y o działalności ubezpieczeniow ej z 8 lip ca 2005 ro k u (Dz.U. N r 83 z 2005 r., poz. 719) - art. 148a.

(9)

350 ROBERT KUREK

do wymogów kapitałowych, a jeśli jakiś zakład ubezpieczeń to robił, to w ynikało to tylko z jego wewnętrznej potrzeby. W przypadku Solvency II zarządzanie środkami własnym i określającym i wypłacalność staje się koniecznością w ynikającą z obowią­ zujących regulacji.

Idea zabezpieczenia zdolności zakładu ubezpieczeń do pokrycia strat odpowied­ nim i pozycjami środków własnych nie jest nowa i występuje w wielu nadzorczych systemach oceny wypłacalności. Stworzenie przepisów, które wymuszają konieczność zarządzania finansam i w nowym układzie (Solvency II), w ynika z konieczności ochrony ubezpieczających i beneficjentów, ale m ożna w tym dostrzec również ko­ rzyści dla samych firm ubezpieczeniowych. Zmuszone do reorientacji z obszarowego (wycinkowego) zarządzania na proces zarządzania całościowego i perspektywicznego, zarządzanie środkami własnym i będą traktow ać jako integralną część kierowania spółką, co um ożliwi lepsze panowanie nad ryzykiem towarzyszącym ich działal­ ności oraz wykorzystanie w sposób optym alny posiadanych zasobów i potencjału osiągania zysków.

M anaging own funds - new dim ension in m anaging insurance com pany finance

In su ra n c e c o m p a n y o w n fu n d s re fe r to fin a n c ia l m e a n s a t its d isp o s a l a n d a llo w e d by in su ra n c e s u p e rv is io n a u th o ritie s , w h ic h c o n s titu te th e c o v e ra g e o f c a p ita l re q u ire m e n ts . W h ile d e fin in g “ a d ­ e q u a te ” o w n f u n d s o n e m a y s p e c ify n e w a re a s in m a n a g in g f in a n c e o f in s u ra n c e c o m p a n ie s. S u ch m a n a g e m e n t m a y be p e rfo rm e d fo llo w in g b o th v e rtic a l a n d h o riz o n ta l s y s te m . T h e f ir s t o n e re fe rs to m a n a g in g th e stru c tu re o f ite m s in c lu d e d in o w n fu n d s a n d m a n a g in g tim e a d ju s tm e n t o f ite m s to th e e x is tin g lia b ilitie s . T h e s e c o n d o n e re fe rs to th e n e e d o f re la tin g c a p ita l a m o u n ts an d th e ir stru c tu re to th e e x is tin g a sse ts, as w ell a s th e re v e rse p ro c e ss - s p e c ify in g a s s e ts a d e q u a te ly to c a p ita l a m o u n ts. It is also n e c e s s a ry to d iv id e m a n a g e m e n t in to p ro c e ss e s o c c u rrin g w ith in th e fra m e w o rk o f o n e in su ra n c e c o m p a n y a n d a t th e level o f th e w h o le g ro u p .

Cytaty

Powiązane dokumenty

Rozwiązania zadań otwartych (zadania 16.–21.) zapisz czytelnie i sta- rannie w karcie rozwiązań zadań otwartych.. Ewentualne poprawki w odpowiedziach nanoś zgodnie

Streszczenie: Celem niniejszego artykułu jest wskazanie obszarów zastosowania różnych in- strumentów rachunkowości zarządczej w procesie zarządzania ryzykiem zakładu ubezpieczeń

London’s South Kensington Underground Station has three vending machines offering passengers a selection of short stories as easy to buy as a candy bar.. This week’s menu for

• Podstawowym zbiorem danych podsystemu gospodarki środkami trwałymi jest kartoteka środków trwałych. Zawiera

Wartości własne, wartości szczególne, norma

W punkcie tym należy także zaprezentować wszystkie wzory użyte do wyliczenia wyniku ostatecznego (należy opisać wszystkie użyte symbole oraz podać odpowiednie

Kąt nachylenia przekątnej ściany bocznej graniastosłupa prawidłowego trójkątnego do sąsiedniej ściany bocznej przedstawiono na

O ile zatem nabywca wierzytelności (cesjonariusz) zamierza w grani- cach własnych praw skorzystać z materialnoprawnego zarzutu potrącenia, to ciąży na nim