ISSN 2080-1807
Streszczenie:Celem niniejszego artykułu jest analiza rozwiązań technologicz-nych oraz ocena użyteczności darmowego oprogramowania e-learningowego autorstwa Google. Autor podejmuje się wskazania zalet i wad, przy jednoczesnym sprawdzeniu zastosowań architektury informacji platformy Google Classroom. Rozwijana od 2014 r. platforma cieszy się stale rosnącym zainteresowaniem mniejszych uczelni, a ma to ścisły związek z dynamicznym rozwojem dostępnych funkcjonalności w ofercie jednej z największych firm w świecie z branży IT jaką jest Google. Pozwala to przypuszczać, iż wspomniana platforma dydaktyczna, dzięki tak rozwiniętemu zapleczu technologicznemu i doświadczeniu w zakresie systemów ukierunkowanych na użytkowników, może stać się istotną alternatywą rynkową dla powszechnie znanych rozwiązań LMS (ang. Learning Management System) i LCMS (ang. Learning Content Management System).
Słowa kluczowe: E-learning, LMS, architektura informacji, użyteczność, Google,
Google Classroom.
* Uczestnik studiów doktoranckich z zakresu bibliologii i informatologii, prowa-dzonych na Wydziale Filozofii i Nauk Społecznych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
Adam Szalach*
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniue-mail: aszalach@doktorant.umk.pl
Analiza i charakterystyka architektury
informacji platformy Google Classroom
Adam Jakub Szalach
38
Wstęp
F
irma Google istnieje na rynku od roku 19981. Założona przez Larry’egoPage’a i Siergieja Brina spółka zadebiutowała na rynku w roku 20042.
Od tamtej pory możemy mówić o przedsiębiorstwie, które zrewolucjo-nizowało świat i jest jedną z największych firm z branży IT na rynku. Sukces zagwarantowany został przez stworzoną przez dwóch dokto-rantów wyszukiwarkę, której podstawą była analiza powiązań hiper- tekstowych.
Hipertekst to nielinearna i niesekwencyjna organizacja danych, obej-mująca tekst podzielony na fragmenty, połączone ze sobą odsyłaczami. Przedrostek „hiper” (hyper) w kontekście tekstu zdefiniował w latach 60. T. Nelson wykorzystując przymiotniki „rozszerzony”, „uogólniony” i „wielowymiarowy”. Obecnie najczęściej mówi się o trzech głównych, powiązanych ze sobą, aspektach hipertekstu: wielowymiarowości, otwartości tekstu oraz nielinearności3.
Na przestrzeni ostatnich 15. lat oraz postępującej powszechnej cyfry-zacji życia codziennego, Google z wyszukiwarki przekształcił się w jedną z najbardziej znanych a zarazem wysoko zaawansowanych i najbogat-szych firm branży IT. Według danych portalu Bussines Insider, Google jest najcenniejszą marką 2018 r. i wyceniono ją na 302 mld dolarów4.
Obecnie oferuje około 200 usług z branży IT5, od standardowej
wyszu-kiwarki, znanej powszechnie, po serwisy youTube, AdSense czy Google Scholar. Co więcej, system operacyjny Android będący własnością
kor-1 Wszystko o Google [online] [dostęp 31 marca 2019]. Dostępny w Word Wide Web:
https://about.google/intl/pl_pl.
2 Tamże.
3 Koncepcja hipertekstu [online] [dostęp 31 marca 2019]. Dostępny w Word Wide
Web: http://www.inzynieriawiedzy.pl/reprezentacja-wiedzy/koncepcja-hipertekstu.
4 Oto najcenniejsze marki świata 2018 r. [online] [dostęp 31 marca 2019]. Dostępny
w Word Wide Web: https://businessinsider.com.pl/technologie/nowe-technologie/go-ogle-najcenniejsza-marka-swiata-2018/dk95yph.
5 Wszystko o Google [online] [dostęp 31 marca 2019]. Dostępny w Word Wide Web:
poracji ma 59% udziału w rynku urządzeń mobilnych6, w Polsce zaś
około 75%7. Jak zatem widzimy, z narzędzi od Google korzystamy kilka
razy dziennie. Wachlarz produktów oferowanych przez tę korporację jest bardzo szeroki i obejmuje szereg usług, które w wielu wypadkach są ogólnodostępne, bezpłatne dla rynku indywidualnego i zintegrowane z urządzeniami mobilnymi.
Nie inaczej jest z usługą Classroom, obecną na rynku dokładnie od 6 maja 2014 r.8, która jest narzędziem mającym na celu wsparcie
proce-sów dydaktycznych, jak również swoistą alternatywą dla powszechnie znanych platform e-learningowych. Analizując proponowane rozwiązania, należy zwrócić uwagę na całkowicie odmienne GUI (ang. Graphic User
Interface) a niżeli powszechnie przypisywane platformom dydaktycznym.
Platforma ta jest zintegrowana z wieloma usługami Google. Podobnie jak dla instytucji non-profit, tak dla użytku indywidualnego jest ona narzę-dziem całkowicie bezpłatnym. Usługa jest płatna w przypadku pakietu G-Suite dla szkół oraz uczelni, ale obejmuje również dodatkowe usługi9.
Biorąc pod uwagę rolę, jaką ma odgrywać portal dydaktyczny, należy zadbać o to, żeby był on przyjazny użytkownikowi końcowemu, jakim jest uczeń i nauczyciel. Prawidłowa architektura menu, ustawienia i same narzędzia nawigacyjne wielokrotnie stają się elementem uciążliwym i niekoniecznie intuicyjnym w chwili, kiedy należy poznać nowe narzędzie. W przypadku powszechnie znanych i popularnych platform, takich jak Moodle czy Fronter, struktura nawigacyjna jest mocno rozbudowana, co nastręcza wiele trudności i wielokrotnie zniechęca użytkownika. Archi-tektura informacji
6 G. Dąbek, Do 2019 roku udział Windowsa w rynku tabletów wzrośnie blisko dwu-krotnie [online] 24 listopada 2015 [dostęp 31 marca 2019]. Dostępny w World Wide
Web: https://www.tabletowo.pl/do-2019-roku-udzial-windowsa-w-rynku-tabletow-wzrosnie-blisko-dwukrotnie.
7 Jakie smartfony kupują Polacy [online] 20 listopada 2017 [dostęp 31 marca 2019].
Dostępny w World Wide Web: https://opiniertvagd.pl/smartfony-kupuja-polacy.
8 Manage teaching and learning with Classroom [online] [dostęp 31 marca 2019].
Dostępny w Word Wide Web:https://edu.google.com/products/classroom/?modal_ active=none.
9 Cennik usługi [online] [dostęp 31 marca 2019]. Dostępny w Word Wide Web:
Adam Jakub Szalach
40
z punktu widzenia pola zainteresowania zajmuje się projektowaniem, badaniem i ewaluacją serwisów internetowych oraz przestrzeni infor-macyjnych – a szczególnie organizacją informacji, planowaniem ście-żek użytkowników, budowaniem systemów komunikacji wizualnej, np. na dworcach, w urzędach, a także w środowiskach cyfrowych. Zatem, znaczenie oraz funkcja architektury informacji podlega rozmaitym in-terpretacjom w zależności od tego, jaki rodzaj dyscypliny rozpatrujemy np.: architekturę, projektowania i wizualizacji informacji, ekonomię, informatykę, bibliotekoznawstwo i informatologię, semiotykę, teorię
komunikacji, zarządzanie czy psychologię10.
Kluczowym zatem staje się problem, czy projektanci czy też deweloperzy serwisów dydaktycznych nie chcą, czy też nie umieją korzystać z rozwią-zań i metod proponowanych przez architektów informacji, tym bardziej że podstawowe założenia znane są już od co najmniej 17. lat11. Autorskie
pilotażowe badania, zaprezentowane na konferencji pt. Architektura
Infor-macji jako dyscyplina akademicka12, wykazały nieprawidłowe przykłady
zastosowania zasad, jakie wytycza i wskazuje architektura informacji, takie jak nieintuicyjna i zbyt rozbudowana nawigacja, błędne rozmieszcze-nie łączy czy zbyt duża liniowość spowalniająca procesy wyszukiwawcze.
Wskazany powyżej eksperyment dotyczył dwóch systemów e-lear-ningowych, dlatego warto zwrócić uwagę na rozwiązanie proponowane przez Google. Moodle jest narzędziem darmowym, ale jednocześnie naj-popularniejszym spośród systemów LMS. Fronter z kolei jest platformą komercyjną z zamkniętym kodem, ale wyjątkowo zaawansowanym i da-jącym zróżnicowane rozwiązania.
10 S. Skórka, Nowe wyzwania architektury informacji, „Bibliotheca Nostra, Śląski
Kwartalnik Naukowy” 2016, nr 2, s. 10−22.
11 S. Skórka, Architektura informacji. Nowy kierunek rozwoju informacji naukowej.
„Biuletyn EBIB” [online] 2002, nr 2 [dostęp 31 marca 2019]. Dostępny w World Wide Web: http://ebib.oss.wroc.pl/2002/40/skorka.php.
12 A. Szalach, Eyetracking jako metoda badań użyteczności portali e-learningowych, wystąpienie na konferencji Architektura Informacji jako dyscyplina akademicka (AIDA),
Analiza Google Classroom
Firma Google w przypadku większości swoich oferowanych produktów stawia na prostotę, nie inaczej jest w przypadku platformy Classroom. Jedną z najbardziej zachęcających cech tej platformy jest brak potrzeby jakiekolwiek implementacji środowiska. System automatycznie przypi-sany jest do konta Google. Nie ma żadnych zaawansowanych narzędzi administracyjnych i nie wymaga specjalistycznej wiedzy ani dodatko-wego oprogramowania. Niewątpliwie, zestawiając to z powszechnie do-stępnymi rozwiązaniami, jest to cecha, która wyróżnia produkt spośród oferty konkurencji. Dodatkowym atutem platformy jest również to, że jest ona zintegrowana z całym profilem użytkownika (również ucznia), jak i dyskiem w chmurze czy kalendarzem. Współbieżny dostęp wielu użytkowników, integracja z urządzeniami mobilnymi i prostota to główne cechy Google Classroom.
Ilustracja 1. Kreator zajęć
Źródło: Zasoby własne na podstawie kursu Google Classroom [online] [dostęp 31 marca 2019]. Dostępny w World Wide Web: https://classroom.google.com.
Adam Jakub Szalach
42
Po uruchomieniu platformy, pojawia się ekran zajęciowy. Nie ma on podziału na ucznia lub też nauczyciela, a jedynie po kliknięciu w czytelny „+” można utworzyć nowe zajęcia lub dołączyć do nich. W przypadku two-rzenia zajęć, podajemy jedynie podstawowe parametry, takie jak nazwa przedmiotu, sekcja, kierunek i sala. Po utworzeniu zajęć, generowany jest indywidualny dla nich sześcioznakowy kod. Następnie przenoszeni jeste-śmy bezpośrednio do strumienia zdarzeń, analogicznego dla platformy Moodle, czy też rozwiązań znanych nam chociażby z najpopularniejszych mediów społecznościowych. W przypadku chęci dołączenia do zajęć konieczne jest jedynie podanie kodu przedmiotu. Okazuje się również, iż w przypadku rozwiązania G-Suite, generowane kody nie zamykają się na dany kraj, strukturę czy domenę.
W przypadku Classroom, Google zastosowało rozwiązanie typu Flat
design13, czyli popularyzowany od 2012 r. styl projektowania, w którym
nie są wykorzystywane takie elementy jak gradienty, wyróżniające i agre-sywne cienie imitujące pseudo trójwymiarowość. Ten typ projektowania znany jest również jako interfejs kafelkowy, wykorzystywany w ostatnich systemach Microsoftu, znany jako Metro czy też jego aktualna forma, a raczej ewolucja, Fluent14. Ten typ projektowania został wdrożony m.in.
z systemem Windows 8 i przyjął się również w procesie projektowania witryn internetowych, ciesząc się stale rosnącą popularnością w różnych odmianach. Stosowany minimalizm z jednej strony sprawdza się pod względem walorów estetycznych, tworząc czystą i teoretycznie łatwą w odbiorze strukturę. Jednakże, jak zauważa Kate Morgan15, ten rodzaj
wyrazu artystycznego grafików i programistów webowych budzi również szereg kontrowersji. Grupa Nielsena od momentu pojawienia się flat
de-sign uważa, że jest to przekładanie efektów wizualnych nad użyteczność
i czytelność serwisu. Okazuje się bowiem, iż ten typ projektowania zabu-13 K. Morgan, Flat Design: Its Origins, Its Problems, and Why Flat 2.0 Is Better for Users¸ [w:] Nielsen Norman Group, [online] [dostęp 22 marca 2019]. Dostępny w World
Wide Web: https://medium.com/microsoft-design/diy-a-web-version-the-fluent-design-systems-acrylic-material-fe2eac2a40bb.
14 J. Day, Using backdrop-filter on Microsoft Edge and other modern browsers, [w:] A Web Version of the Fluent Design System’s Acrylic Material [online] 25 lipca 2018 [dostęp
31 marca 2019]. Dostępny World Wide Web: https://medium.com/microsoft-design/ diy-a-web-version-the-fluent-design-systems-acrylic-material-fe2eac2a40bb.
rza intuicyjność i wpływa na wydajność użytkowników w eksplorowaniu informacji16.
Nie można zatem ukryć czytelności, zastosowanej metody przez pro-jektantów Classroom. Intuicyjność i tempo odnajdowania interesujących nas przedmiotów wydaje się być na wysokim poziomie dopóty, dopóki ilość ewentualnych kursów nie zacznie drastycznie rosnąć. W przypadku dużej liczby przedmiotów, czytelność i poszukiwanie tego, który jest w danej chwili potrzebny, staje się dość uciążliwe. Wynika to z faktu, iż graficzne elementy wystroju danego kursu są ograniczone ilościowo i mają zbliżoną tonację barwną, choć mogą zostać rozbudowane o ma-teriały własne w postaci zdjęć czy grafik. Co więcej, w przypadku dłuż-szych nazw przedmiotów, nazwy ich są w nienaturalny sposób skracane i w przypadku tego samego przedmiotu dla różnych grup zaczyna się uwydatniać problem etykietowania17 (Ilustracja 2). Pod krótkim paskiem
graficznym, na którym umieszczona jest nazwa kursu, pojawiają się in-formacje na temat oczekujących terminów złożenia zadań, dwie ikony służące do rozliczenia zadanych prac oraz link kierujący do przestrzeni w chmurze przewidzianej na danych przedmiot. Brakuje tu pełnej nazwy kursu, co z pewnością pozwoliłoby na jego szybszą identyfikację.
Po uruchomieniu danego kursu, pojawia się tzw. wall znany jako
„strumień”, czyli wszystkie wpisy nauczyciela dotyczące konkretnego
przedmiotu wraz z ewentualnymi interakcjami użytkowników. Podobnie jak w przypadku najpopularniejszych portali społecznościowych, wystę-puje tu zjawisko znane z platformy Moodle w postaci ciągłego przewijania wyświetlanej zawartości. Ten typ przeszukiwania zasobów nie należy do najbardziej skutecznych tym bardziej, iż brakuje wyszukiwarki ułatwia-jącej lokalizowanie treści, zaś sama eksploracja zasobów sprowadza się do skrolowania strony. Wskazany problem staje się uciążliwy w przy-padku dużej ilości zasobów zamieszczanych w trakcie zajęć, zarówno przez nauczyciela jak i ucznia, albowiem ci również mogą komentować zadania czy zamieszczone materiały (Ilustracja 3), co powoduje swoisty chaos informacyjny. Górna część okna podzielona jest kolejno na cztery lub trzy etykiety nawigacyjne, których liczba uzależniona jest od
peł-16 Tamże.
17 L. Rosenfeld, P. Morville, Architektura Informacji w serwisach internetowych,
Ilustracja 2. Główne okno Classroom, prezentujące kategorie wybranych zajęć. Przykład projektowania typu Flat design
Źródło: Zasoby własne na podstawie kursu Google Classroom [online] [dostęp 31 marca 2019]. Dostępny w World Wide Web: https://classroom.google.com.
Ilustracja 3. Strumień na portalu Classroom
Źródło: Zasoby własne na podstawie kursu Google Classroom [online] [dostęp 31 marca 2019]. Dostępny w World Wide Web: https://classroom.google.com.
nionej roli na kursie. Kolejne etykiety to: Strumień, Zadania, Osoby oraz Oceny – gdzie ta ostatnia widoczna jest tylko dla użytkownika z upraw-nieniami nauczyciela. Niewątpliwą zaletą jest dodatek, umieszczony po lewej stronie w postaci modułu/boksu informującego o zbliżających się terminach zadań czy testów. Skrajny, lewy górny narożnik przeznaczony jest do wyświetlenia dodatkowego, ukrytego panelu nawigacyjnego, który kieruje do innych kursów. Prawy narożnik to standardowe funkcjonal-ności od Google, czyli panel użytkownika pozwalający na uruchomienie dodatkowych aplikacji.
Tworzenie i sprawdzanie zadań
Proces dodawania zasobów dydaktycznych czy też kolejnych zadań do wykonania przez studentów, nie jest skomplikowany. Tworzenie zadań podzielone jest na pięć kolejno opisanych funkcjonalności, do których można wgrywać materiały lub dodawać z dysku w chmurze. Do wyszcze-gólnionych typów zadań należą:
1) Projekt – standardowe zadanie, w ramach którego w formularzu dodajemy kolejno temat, opis. Ustalić można ostateczny termin oddania wykonanego zadania oraz skalę punktową, która po-zwala na ustalenie limitu wymaganego do zaliczenia danego projektu;
2) Projekt test – analogicznie jak w punkcie wyżej, z tą różnicą, że można wygenerować dodatkowy formularz testowy;
3) Pytanie – zasadniczo nie różni się od projektu lecz umożliwia dyskusję pomiędzy uczestnikami kursu w ramach danego pyta-nia;
4) Materiał – czyli dodanie wybranego materiału. Standardowo może to być załącznik, materiał z dysku zdalnego, film instruk-tażowy z youTube bądź odnośnik do zewnętrznego źródła; 5) Użyj materiału ponownie – czyli przesunięcie archiwalnego
ma-teriału na szczyt naszego strumienia.
Dodatkowo, w ramach tych funkcjonalności istnieje możliwość doda-nia tematów, zależnie od zapotrzebowadoda-nia czy uporządkowadoda-nia w przy-padku dużej ilości materiałów.
Adam Jakub Szalach
46
Ilustracja 4. Ekran zadań
Źródło: Zasoby własne na podstawie kursu Google Classroom [online] [dostęp 31 marca 2019]. Dostępny w World Wide Web: https://classroom.google.com.
Zarządzanie uczestnikami kursu odbywa się za pomocą trzeciej zakładki „Osoby”. Uczestnicy dołączają do zajęć samodzielnie, jak rów-nież prowadzący może ich wyszukać bezpośrednio po adresie poczty elektronicznej, o ile ich adresy i profile utworzone są w ramach G-Suite. Sama funkcjonalność nie daje innych możliwości, takich jak usunięcie czy wyciszenie danego uczestnika.
Dużo bardziej rozbudowaną funkcjonalnością są oceny i rozliczenie zajęć (Ilustracja 5). W kolumnie podane są kolejne zadania, a jej szero-kość uzależniona jest od ich liczby. W wierszach znajdują się uczestnicy kursu. Tabela, widoczna w pierwszym wierszu, wylicza nam średnią z każdego zadania. Każde z zamieszczonych zadań możemy podejrzeć oraz ocenić prace każdego studenta indywidualnie. Możliwy jest również podgląd danego zadania oraz możliwe jest prowadzenie bezpośredniej korespondencji z uczniem. Platforma daje możliwość zwrotu zadanego polecenia wraz z ewentualnymi komentarzami. Każdy przesłany przez uczestników plik z rozwiązaniami, może zostać zapisany w chmurze, dysku lokalnym, czy ewentualnie zostać wydrukowany. W przypadku dyskusji z uczniem, komentarze stają się prywatne. Generowany
pod-gląd obsługuje najpopularniejsze formaty, zaś poruszanie się pomiędzy pracami uczniów odbywa się za pomocą panelu, znajdującego się nad prezentowanymi odpowiedziami.
Ilustracja 5. Ocena zadań
Źródło: Zasoby własne na podstawie kursu Google Classroom [online] [dostęp 31 marca 2019]. Dostępny w World Wide Web: https://classroom.google.com
Google Classroom, w porównaniu do najpopularniejszych platform LMS, jest stosunkowo nowym narzędziem. Jednakże można już liczyć na wsparcie zewnętrznych rozwiązań, takich jak m.in.:
1) Science Buddies − zapewnia wiele zasobów dla nauczycieli, ro-dziców i uczniów, w tym pomysłów na projekty z dziedziny nauk przyrodniczych, programy nauczania dla nauczycieli dostoso-wane do wybranych standardów nauczania;
2) Tynker – internetowy program kodowania dla dzieci od 7. roku życia. Obejmuje narzędzia do nauki programowania, jak również rozrywki w postaci integracji z grą Minecraft oraz kursy STEM18;
18 „STEM to pierwszy z Otwartych Kursów Online (MOOC), który w całości został
Adam Jakub Szalach
48
3) TED-Ed – gotowe oceny i lekcje wraz z animacjami, lekcjami wideo;
4) Ptable – platforma interaktywna. Uczniowie mogą badać właści-wości elementów, orbity, izotopy i związki poprzez dynamiczny interfejs, ale na chwilę obecną dostępna jest jedynie z przeglą-darką Chrome;
5) cK12 – zawiera moduły do samodzielnej nauki, nauka przez gry i zabawy, obejmuje symulacje chemiczne oraz fizyczne. Modu-łowa konstrukcja pozwala na wykorzystywanie tekstów quizów czy też filmów19.
Dodatkowym atutem, który wyróżnia Google Classroom, jest jego integracja z systemem Android oraz iOS, co czyni go w pełni mobilnym narzędziem. O ile można się spotkać z zastosowaniem responsywnych20
witryn e-learningowych, o tyle w przypadku Classroom jest to odrębna aplikacja, dostępna na platformie Google Play od 14 stycznia 2015 r.21,
skąd była pobrana już ponad 10 mln razy. Dostępność do materiałów dydaktycznych współbieżnie z telefonu, tabletu czy telewizora, jest in-nowacyjnym i rzadko spotykanym rozwiązaniem. Z poziomu systemu mobilnego są dostępne praktycznie wszystkie funkcjonalności, wyjątek stanowi jedynie zarządzanie ocenami, które jeszcze nie zostało zaimple-mentowane na urządzenia mobilne.
jest połączenie zajęć z Przedmiotów Ścisłych, Informatyki, Inżynierii i Matematyki (STEM) z sytuacjami zaczerpniętymi z życia, jak również pomoc nauczycielom w integrowaniu problemów zaczerpniętych z życia z realizowanymi przez nich lekcjami oraz praktykami związanymi ze STEM”. Zob. A. Goździk, Nowy kurs online „STEM jest wszędzie” [online] [dostęp 31 marca 2019]. Dostępny w World Wide Web: http://scientix.pl/nowy-kurs--online-stem-jest-wszedzie/.
19 M. Lynch, Interactive science for the google classroom [online] 2018 [dostęp
31 marca 2019]. Dostępny w World Wide Web: https://www.thetechedvocate.org/inte-ractive-science-for-the-google-classroom.
20 Responsywny – dostosowujący się do szerokości ekranu, komputera, tabletu. 21 Pobranie aplikacji Google Classroom [online] [dostęp 31 marca 2019]. Dostępny
w World Wide Web: https://play.google.com/store/apps/details?id=com.google.android. apps.classroom.
Ilustracja 6. Przykładowy wygląd Google Classroom na systemie Android Źródło: Zasoby własne na podstawie kursu Google Classroom [online] [dostęp 31 marca 2019]. Dostępny w World Wide Web: https://classroom.google.com.
Podsumowanie
Celem niniejszego artykułu jest analiza architektury informacji na plat-formie Classroom, mającej pełnić rolę minimalistycznego systemu e--learningowego. Niewątpliwie mobilność oraz wieloplatformowość jest największą zaletą analizowanej platformy. W związku z szybko rosnącą popularnością tej aplikacji, na przestrzeni najbliższych lat można spo-dziewać się kolejnych zmian w jej funkcjonalności jak, również większej integracji z urządzeniami przenośnymi.
Platforma wydaje się być czytelna oraz umiarkowanie intuicyjna. O ile podejście krytyczne do projektowania w stylu flat design jest pod wieloma względami słuszne, o tyle nie można odmówić atrakcyjności takiemu rozwiązaniu. Do atutów platformy należy dodać również dostęp do usług w chmurze i łatwość w wymianie plików pomiędzy nauczycielem a uczniem. Sam zaś nauczyciel, żeby stworzyć dany kurs, nie musi posiadać
Adam Jakub Szalach
50
specjalistycznej wiedzy z zakresu informatyki czy programowania. Całe zaplecze i administracja leży po stronie dostawcy usługi, jakim jest Google. Efektem tego jest wyjątkowa prostota w tworzeniu i zarządzaniu kursami, co w ogólnym rozrachunku niesie za sobą zmniejszenie kosztów obsługi. Niestety Google uniemożliwia integracje z własnymi modułami. O ile dla przykładu serwis Moodle ma praktycznie nieograniczone możliwości rozbudowy, o tyle kod źródłowy dla Classroom jest zamknięty. Dlatego nie ma możliwości skorzystania np. ze wspólnej interaktywnej tablicy, jaką oferuje np. FRONTER lub zwykłej wideokonferencji. Wprawdzie można skorzystać z poczty i narzędzia Hangout’s, jednakże wymaga to od nas dodatkowych zabiegów.
Dużo większym problem zdaje się być sama architektura informacji. Wspomniana wcześniej, nieprzemyślana do końca forma etykietowania kursów nie jest jedyną komplikacją. Za poważniejszą wadę należy uznać utrudnienie w wyszukiwaniu konkretnych informacji z poziomu samego strumienia danych. Brak zastosowania wyszukiwarki lub folksonomii, czyli kategoryzacji treści na podstawie dowolnych słów kluczowych22.
Równie istotnym problemem jest brak hierarchizacji treści, co podobnie jak w przypadku braku wyszukiwarki, zaburza nawigacje po serwisie. Wskazane wady przede wszystkim związane są z tradycyjnymi kompu-terami, zaś interfejs przystosowany jest do urządzeń mobilnych, na co wskazują zastosowane rozwiązania.
Google Classroom jest stosunkowo młodą platformą LMS. Jest sku-tecznym i łatwym w obsłudze narzędziem, które jest dobrym rozwią-zaniem dla nauczycieli i wykładowców, o ile liczba zamieszczanych materiałów lub planowanych kursów nie jest zbyt duża. Licząc na zaan-gażowanie i zaplecze technologiczno-ekonomiczne, można żywić nadzieje na dalszy rozwój platformy. Z punktu widzenia użytkownika, na tym sa-mym poziomie należy wspierać zarówno platformę przeznaczoną na kom-putery, jak i urządzenia mobilne, bez kładzenia nacisku na jedną z tych technologii. W efekcie przystosowania nowych projektów graficznych oraz implementacji na urządzenia przenośne, zaburza się odbiór i do-tychczas znane formy wyszukiwania, bez proponowania alternatywnych 22 M. Roszkowski, Folskonomia jako narzędzie społecznego tagowania, Warsztaty bibliotekarskie 4/2007, [online] [dostęp 31 marca 2019]. Dostępny w World Wide Web:
rozwiązań. Rodzi się zatem pytanie, czy nowocześnie zaprojektowane modele graficzne interfejsów przyjazne są użytkownikowi oraz czy można wiązać te metody z problematyką poruszaną w architekturze informacji.
Bibliografia
Lynch Matthew, Interactive science for the google classroom, [w:] The Tech Ed-vocate [online] 2018 [dostęp 23 marca 2019]. Dostępny w World Wide Web: https://www.thetechedvocate.org/interactive-science-for-the-go-ogle-classroom.
Morgan Kate, Flat Design: Its Origins, Its Problems, and Why Flat 2.0 Is Better for Users [w:] Nielsen Norman Group [online] [dostęp 22 marca 2019]. Dostępny w World Wide Web: https://medium.com/microsoft-design/diy-a-web-version-the-fluent-design-systems-acrylic-material-fe2eac2a40bb. Rosenfeld Louis, Morville Peter, Architektura Informacji w serwisach
inter-netowych, Gliwice 2002.
Roszkowski Marcin, Folskonomia jako narzędzie społecznego tagowania, Warsztaty bibliotekarskie 4(24)/2007, [online] [dostęp 22 marca 2019]. Dostępny w World Wide Web: http://www.pedagogiczna.edu.pl/warsz-tat/2007/4/070404.htm
Skórka Stanisław, Architektura informacji. Nowy kierunek rozwoju informacji naukowej, „Biuletyn EBIB” [online] 2002, nr 2 [dostęp 22 marca 2019]. Do-stępny w World Wide Web: http://ebib.oss.wroc.pl/2002/40/skorka.php. Skórka Stanisław, Nowe wyzwania architektury informacji, „Bibliotheca Nostra.
Śląski Kwartalnik Naukowy” 2016, nr 2, s. 10−22.
Szalach Adam, Eyetracking jako metoda badań użyteczności portali e-learningo-wych, wystąpienie na konferencji: Architektura Informacji jako dyscyplina akademicka (AIDA), Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, 5–6 czerwca 2018 r.
Źródła elektroniczne
Cennik usługi [online] [dostęp 31 marca 2019]. Dostępny w World Wide Web: https://edu.google.com/products/gsuite-for-education/editions/?mo-dal_active=none.
Adam Jakub Szalach
52
Dąbek Grzegorz, Do 2019 roku udział Windowsa w rynku tabletów wzrośnie blisko dwukrotnie [online] 24 listopada 2015 [dostęp 31 marca 2019]. Dostępny w World Wide Web: https://www.tabletowo.pl/do-2019-roku-udzial-windowsa-w-rynku-tabletow-wzrosnie-blisko-dwukrotnie/https:// opiniertvagd.pl/smartfony-kupuja-polacy.
Goździk Agata, Nowykurs online „STEM jest wszędzie” [online] [dostęp 31 marca 2019]. Dostępny w World Wide Web: http://scientix.pl/nowy-kurs-online--stem-jest-wszedzie.
Koncepcja hipertekstu [online] [dostęp 31 marca 2019]. Dostępny w World Wide Web: http://www.inzynieriawiedzy.pl/reprezentacja-wiedzy/koncepcja--hipertekstu.
Manage teaching and learning with Classroom [online] [dostęp 31 marca 2019]. Dostępny w World Wide Web:https://edu.google.com/products/classro-om/?modal_active=none.
Oto najcenniejsze marki świata 2018 r. [online] [dostęp 31 marca 2019]. Dostępny w World Wide Web: https://businessinsider.com.pl/technologie/nowe--technologie/google-najcenniejsza-marka-swiata-2018/dk95yph.
Pobranie aplikacji Google Classroom [online] [dostęp 31 marca 2019]. Dostępny w World Web Wide: https://play.google.com/store/apps/details?id=com. google.android.apps.classroom.
Wszystko o Google [online] [dostęp: 31 marca 2019]. Dostępny w World Wide Web: https://about.google/intl/pl_pl.
Does Google know how to support student and teacher?
Analysis and characteristics of the Google Classroom platform
Abstract: The purpose of this article is to analyze technological solutions
and evaluate the usefulness of Google’s free e-learning software. The author undertakes to indicate the advantages and disadvantages while checking the applications of the Google Classroom platform information architecture. The platform, developed since 2014, enjoys a constantly growing interest of smaller universities, and this is closely related to the dynamic development of available functionalities in the offer of one of the largest companies in the world of IT, which is Google. This allows us to assume that the aforementioned teaching platform, thanks to such a developed technological base and experience in the
field of user-oriented systems, can become an important market alternative for commonly known LMS (Learning Management System) and LCMS (Learning Content Management System) solutions.
Keywords: E-learning, LMS, information architecture, usability, Google, Google
