• Nie Znaleziono Wyników

Widok Autobiografia

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Widok Autobiografia"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

Filozofia Nauki

Rok I, 1993, N r I

Czesław Lejewski

Autobiografia

Urodziłem się 20 kwietnia 1913 r. w Mińsku Litewskim. W 1920 r. rodzice moi przenieślhsię z M ińska do Lublina. Od 1924 r. uczęszczałem do Państwowego Gimna­ zjum im. Stanisława Staszica w Lublinie. W 1931 r. ukończyłem gimnazjum i uzyskałem świadectwo dojrzałości. Po ukończeniu gimnazjum zapisałem się na Wydział Humanistyczny Uniwersytetu Warszawskiego i rozpocząłem studia w zakresie filologii klasycznej. W styczniu 1936 r. zdałem egzamin końcowy i otrzymałem dy­ plom magistra filozofii w zakresie filologii klasycznej. W r. 1936/1937 odbyłem roczną służbę wojskową. W październiku 1937 r. rozpocząłem pracę nad rozprawą doktorską, a w czerwcu 1939 r. zdałem egzamin doktorski, który został zatwierdzony przez Radę Wydziału Humanistycznego. Promocja nie odbyła się z powodu wybuchu wojny.

Studia filologiczne odbyłem pod kierunkiem Profesora Adama Krokiewicza, który był recenzentem obu moich prac dyplomowych, pracy magisterskiej pt. „O tak zwa­ nych tropach Sceptyków” i pracy doktorskiej pt. „De Aenesidemi studiis logicis” . W latach 1937-1939 studiowałem ponadto logikę u Profesorów Stanisława Leśniewskiego i Jana Łukasiewicza.

Od października 1939 r. do sierpnia 1942 r. byłem w Rosji, zrazu jako jeniec wojenny, a potem, od sierpnia 1941 r., jako żołnierz Wojska Polskiego w ZSSR. W sierpniu 1942 r. jednostki Wojska Polskiego zostały ewakuowane z Rosji na Środkowy Wschód. W kilka miesięcy później zostałem przeniesiony służbowo do Wielkiej Bryta­ nii. W lipcu 1948 r. zostałem zdemobilizowany.

Od lipca 1948 r. do października 1953 r. byłem nauczycielem języka angielskiego w szkołach Komitetu dla Spraw Oświaty Polaków w Wielkiej Brytanii. W 1952 r. zapisałem się jako student do London School of Economics z zamiarem zrobienia doktoratu brytyjskiego pod kierownictwem Profesora Karla Popperà. W grudniu 1954 r.

(2)

10

Czesław Lejewski

przedstawiłem pracę doktorską pt. „Studies in the Logic o f Propositions” i w lutym 1955 r. U niwersytet Londyński nadał mi stopień doktora filozofii (Ph.D., Logic and Scientific Method). Przez następnych osiem miesięcy byłem starszym asystentem (Se­ nior Research Assistant) Profesora Popperà, a potem uczyłem w szkołach londyńskich. W lipcu 1956 r. zostałem młodszym wykładowcą {Assistant Lecturer) w Departamencie Filozofii Uniwersytetu Manchesterskiego. W 1958 r. otrzymałem prom ocję na wykładowcę {Lecturer), a w 1964 r. zostałem mianowany starszym wykładowcą {Se­ nior Lecturer). W październiku 1966 r. otrzymałem Katedrę Filozofii w Uniwersytecie w Manchester. Od pierwszego października 1980 r. jestem na emeryturze. W 1993 r. zostałem wybrany na członka zwyczajnego Towarzystwa Naukowego W arszawskiego.

Cytaty

Powiązane dokumenty

G łówny trzon pracy stanow ią trzy następne rozdziały pośw ięcone kolejno: po­ jęciu funkcjonariusza państw ow ego w rozum ieniu ustaw y, odpowiedzialności

Metody biologii molekularnej (głównie analiza cpDNA i mtDNA) znalazły natomiast duże zastosowanie przy ustalaniu powiązań filogenetycznych między gatunkami w obrębie

W cytowanym Świecie Nauki pisze się o 12 lekach, znajdujących się w początkowej fazie klinicznej, które można podzielić na trzy grupy: blokujące replikację wirusa,

Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic (test U Manna–Whitneya) w stęże- niu badanych cytokin pomiędzy dwiema grupami pacjentów po ZMS, wyodrębnionymi pod

Przyczyny sięgania w procesie krym inal­ nym do aktów prawnych innych niż korpus prawa sasko-magdeburskiego, a także okoliczności stosowania prawa zwyczajowego lub zwyczaju

Oparcie dla Powiatowej Delegatury Rządu w Kolbuszowej miała stanowić powiatowa struktura podziemnej administracji Stronnictwa Narodowego, to jest Służby Cywilnej Narodu

Ukoronowaniem tych procesów jest umocowanie prawne konsultacji społecznych w planach rozwoju 1 jako obowiązujące- go składnika Lokalnych Ram Rozwoju (LDF) 2 –

Nie trzeba przecież — jak się tutaj wywodzi — odwoływać się do nakazów i zakazów Opatrzności, ani do nagród i kar, które mają spotkać nas za nasze czyny w