• Nie Znaleziono Wyników

Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 65 (10), 710-714, 2009

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 65 (10), 710-714, 2009"

Copied!
5
0
0

Pełen tekst

(1)

Praca oryginalna Original paper

Wp³yw œrodowiska wych³adzalni na zanieczyszczenie

bakteryjne tuszek kurcz¹t rzeŸnych

ZBIGNIEW BE£KOT, EL¯BIETA PE£CZYÑSKA

Katedra Higieny ¯ywnoœci Zwierzêcego Pochodzenia Wydzia³u Medycyny Weterynaryjnej UP, ul. Akademicka 12, 20-033 Lublin

Be³kot Z., Pe³czyñska E.

Influence of the chilling room environment on the bacterial contamination of slaughter chicken carcasses

Summary

The purpose of the research was to evaluate the chilling environment – the waters from the spin-chillers and the air from the chilling rooms – on the bacterial contamination of broiler chicken carcasses after slaughter. The research was conducted on two chilling systems for poultry used in Polish slaughterhouses: immersion and evaporative chilling. Forty samples of water from the spin-chillers underwent microbiological analysis as well as 20 samples of air from chilling rooms of both chilling systems. The following were determined from the above-mentioned materials: the total count of aerobic bacteria and coliforms, as well as the psychrotrophic and proteolytic groups. The presence of Salmonella was only evaluated in the water samples from the refrigerators (20 samples from each of the systems).

A significant influence of the type of chilling system on the contamination of the water from the spin--chillers has been demonstrated on all the evaluated groups of bacteria. Water derived from the evaporative chilling system contained significantly more microflora (8.9 × 103 cfu/ml) in comparison to the immersion

system (7.0 × 103 cfu/ml), which might have been caused by the manual eviscerating of the carcasses. The

chilling system varied the percentage of particular groups of evaluated bacteria in the total microflora contamination in the water from the spin-chillers. Depending on the chilling system the percentage of the coliforms was 5-9% of the total count of bacteria, the percentage of psychrotrophic bacteria from 43-52%, proteolytic bacteria from 27-40%. The presence of Salmonella was confirmed in the water from the spin--chillers of both of the systems. They were isolated more frequently in the immersion system (90% of the samples were positive) than in the evaporative chilling (50%). The most frequently isolated serotype was S. Enteritidis, the presence of which was confirmed in half of all water samples under examination. The remaining serotypes (S. Agona, S. Infantis, S. Hadar and S. Cremieu) were isolated less frequently.

The analysis of the microbiological contamination of the air from the chilling rooms only demonstrated significant differences between both systems in the Coli and proteolytic groups. The count of the above--mentioned bacteria in l m3 of air was lower in a chilling room of the immersion system than in an evaporative

chilling. There were no differences in the total count of bacteria and in the psychrotrophic bacteria. The total contamination in l m3 of air in the immersion system amounted to 2.9 × 103 cfu. The count of coliforms in this

system was 6.8 × 10 cfu/m3, which constituted 2.34% of the total count of bacteria, while in the evaporative

chilling it was 2.7 × 102 cfu (10%). The psychrotrophic bacteria contamination constituted l.4 × 103 (48.27%)

in the immersion and l.6 × 103 (59.25%) in the evaporative chilling. Proteolytic bacteria constituted from 10%

in the immersion to 33% in the evaporative chilling of the total count of bacteria.

The chilling room environment has a significant impact on the bacterial contamination of broiler chicken carcasses in the final phase of their production – primarily through the water from the spin-chillers, but also as a result the air movement.

(2)

Ch³odzenie jest ostatnim etapem procesu technolo-gicznego produkcji tuszek drobiowych, maj¹cym pod-stawowe znaczenie dla uzyskania miêsa o wysokiej jakoœci technologicznej i prawid³owym standardzie higienicznym. Proces ten rozpoczyna korzystne prze-miany poubojowe w miêsie i ogranicza rozwój mikro-flory mezofilnej. Obowi¹zuj¹ce przepisy (21-23) dopuszczaj¹ do sch³adzania drobiu jedn¹ z trzech metod: owiewow¹ (powietrzn¹), immersyjn¹ (wodn¹) i owiewowo-natryskow¹.

System owiewowy ch³odzenia drobiu sk³ada siê z tunelu ch³odniczego podzielonego na cztery sekcje, w których monitorowana jest temperatura i ruch po-wietrza. Temperatura wynosi od –2,5°C do 0°C, a wy-muszony obieg powietrza 3-4 m/s. Œredni czas ch³o-dzenia wynosi od 55 do 60 minut. Proces ch³och³o-dzenia odbywa siê sposobem ci¹g³ym, jednorazowo w tunelu ch³odniczym przebywa oko³o 5000 kurcz¹t. Œrednia temperatura koñcowa tuszek po ch³odzeniu wynosi 4,28°C (6).

Ch³odzenie wod¹ odbywa siê w dwóch oddzielnych wych³adzalnikach po³¹czonych przenoœnikiem œlima-kowym, przemieszczaj¹cym tuszki drobiowe. Woda w pierwszym wych³adzalniku osi¹ga temperaturê 12°C i uzupe³niana jest wod¹ wodoci¹gow¹ o temperaturze 8°C na zasadzie przeciwpr¹du, poprzez umieszczenie wlotu uzupe³niaj¹cego wodê na koñcu wych³adzalni-ka w kierunku przeciwnym do przesuwu tuszek kur-cz¹t. W pierwszym wych³adzalniku nastêpuje sch³a-dzanie wstêpne tuszek do temperatury 15-18°C, które nastêpnie mechanicznie przesuwane s¹ do drugiego wych³adzalnika, gdzie temperatura wody wynosi 4°C, zaœ jej ubytek uzupe³niany jest przez wodê wodoci¹-gow¹ i lód ³uskowy. Czas ch³odzenia tuszek wynosi 45 minut, z czego 30 minut przypada na pierwszy wy-ch³adzalnik, a kolejne 15 minut na drugi wych³adzal-nik. Œrednia koñcowa temperatura tuszek po ch³odze-niu wynosi 6,97°C. Proces ch³odzenia odbywa siê spo-sobem ci¹g³ym, jednorazowo w wych³adzalnikach znajduje siê oko³o 2500 tuszek kurcz¹t, z czego oko³o 1500 przypada na pierwszy wych³adzalnik i 1000 na drugi. Temperatura powietrza w wych³adzalni wynosi 10°C. Nastêpnie tuszki przewieszane s¹ na liniê ocie-kania, gdzie przebywaj¹ oko³o 15 minut (6).

System wodno-powietrzny polega z kolei na po³¹-czeniu dwóch metod – w pierwszym etapie ch³odze-nia metody immersyjnej, zaœ w drugim – owiewowo--natryskowej. Czas trwania pierwszego etapu wynosi 15 minut, z czego 8 minut przypada na pierwszy wy-ch³adzalnik, natomiast 7 minut na drugi. Temperatura wody wynosi 16-17°C w pierwszym wych³adzalniku i 10-12°C w drugim. Woda w wych³adzalnikach uzu-pe³niana jest wod¹ wodoci¹gow¹ o temperaturze 8-10°C, bez zastosowania systemu przeciwpr¹du. Pro-ces ch³odzenia odbywa siê sposobem ci¹g³ym. Jedno-razowo w wych³adzalnikach znajduje siê oko³o 800

tuszek kurcz¹t, z czego oko³o 500 przypada na pierw-szy wych³adzalnik i 300 na drugi. Temperatura po-wietrza w wych³adzalni wynosi 10°C. Po zakoñcze-niu pierwszego etapu ch³odzenia w wodzie tuszki przewieszane s¹ rêcznie na taœmê i wprowadzane do tunelu ch³odniczego, gdzie nastêpuje drugi etap ch³o-dzenia w powietrzu zwil¿anym wod¹ ze spryskiwa-czy. Czas ch³odzenia w tym etapie wynosi 90 minut w temperaturze 0-1°C. Tunel ch³odniczy skonstruowa-ny jest w ten sposób, ¿e 1/3 jego powierzchni wyposa-¿ona jest w spryskiwacze, zaœ tuszki przemieszczane s¹ na taœmie w sposób ci¹g³y, na przemian wje¿d¿aj¹c w strefê nawil¿an¹ i nienawil¿an¹. Czas ca³kowity, w którym tuszki s¹ spryskiwane wod¹ wynosi 30 mi-nut. Jednorazowo w tunelu ch³odniczym znajduje siê 2500 tuszek kurcz¹t (26).

System owiewowy ch³odzenia uznaæ mo¿na w prak-tyce za zamkniêty, gdy¿ kontakt tuszek ze œrodo-wiskiem rzeŸni jest ograniczony. Natomiast w obu po-zosta³ych systemach udzia³ wody i umieszczenie wy-ch³adzalników w otwartych du¿ych pomieszczeniach wych³adzalni mo¿e byæ istotn¹ przyczyn¹ zanieczysz-czenia bakteryjnego tuszek.

Za³o¿eniem badañ by³o okreœlenie wp³ywu œrodo-wiska wych³adzalni – wody ze sch³adzalników i po-wietrza wych³adzalni – na zanieczyszczenie bakteryj-ne tuszek kurcz¹t rzeŸnych po uboju.

Materia³ i metody

Badania przeprowadzono na dwóch systemach ch³odze-nia stosowanych w polskich rzeŸch³odze-niach drobiu: wodnym i wodno-powietrznym. Badaniu mikrobiologicznemu pod-dano wodê z wych³adzalników i powietrze wych³adzalni. Na wymienionym materiale oznaczono: ogóln¹ liczbê bak-terii tlenowych, liczbê bakbak-terii z grupy coli, psychrofilnych i proteolitycznych wg metodyki Polskich Norm (13-15, 17) oraz danych piœmiennictwa (3), natomiast obecnoœæ bakte-rii rodzaju Salmonella oznaczono tylko w wodzie ze sch³a-dzalników (16).

Badanie mikrobiologiczne wody przeprowadzono ogó-³em na 40 próbkach wody pobranej z wych³adzalników, sta-nowi¹cych integraln¹ czêœæ obu systemów ch³odzenia, po 20 próbek z ka¿dego systemu. Obecnoœæ pa³eczek Salmo-nella oznaczono natomiast ogó³em w 20 próbkach wody z wych³adzalników, po 10 z ka¿dego badanego systemu. W zak³adach drobiarskich do ch³odzenia tuszek stosowana jest woda wodoci¹gowa. Obowi¹zuj¹ce przepisy krajowe i UE nie dopuszczaj¹ stosowania dodatkowego chlorowa-nia wody u¿ywanej do ch³odzechlorowa-nia drobiu. ród³em wody do ch³odzenia w obu badanych rzeŸniach by³y natomiast w³asne studnie, a badana woda nie by³a chemicznie uzdat-niana. Pod wzglêdem bakteriologicznym spe³nia³a wy-magania dla wody pitnej. Posiewy w kierunku badanych grup bakterii wykonywano po 12 godzinach od pobrania próbek. Próbki do badañ przechowywano w warunkach ch³odniczych wed³ug wymagañ zawartych w Polskich Nor-mach.

(3)

Badanie mikrobiologiczne powietrza przeprowadzono wed³ug wskazañ Polskich Norm (13, 18-20) na 40 prób-kach, po 20 z ka¿dego zak³adu. P³ytki z pod³o¿em przezna-czonym do hodowli ka¿dego z badanych drobnoustrojów eksponowano na wysokoœci 1 m od pod³ogi, w bezpoœred-nim s¹siedztwie wych³adzalników. Pomieszczenie, w któ-rym znajduj¹ siê wych³adzalniki, jest zamkniête i oddzie-lone od pozosta³ych czêœci hali ubojowej. Czas ekspozycji wynosi³ w zale¿noœci od rodzaju oznaczenia od 10 minut dla ogólnej liczby bakterii do 30 minut dla pozosta³ych grup bakterii. Oznaczono liczebnoœæ tych samych grup drobno-ustrojów, jak mia³o to miejsce przy badaniu mikrobiolo-gicznym wody, z wyj¹tkiem obecnoœci salmonelli. Liczbê bakterii podano w przeliczeniu na 1 m3 powietrza.

Otrzymane wyniki badañ poddano analizie statystycz-nej, wyliczaj¹c wartoœci œrednie (–x), odchylenia standar-dowe (s) i wspó³czynniki zmiennoœci (V). Liczbê poszcze-gólnych grup drobnoustrojów w 1 ml wody i w 1 m3

po-wietrza podano w postaci logarytmu dziesiêtnego. Wp³yw czynników zmiennoœci na oznaczane cechy okreœlono w oparciu o analizê wariancji, stosuj¹c test wielokrotnych przedzia³ów ufnoœci T-Tukeya. Istotnoœæ ró¿nic pomiêdzy badanymi cechami okreœlono na poziomie p £ 0,05.

Wyniki i omówienie

Wyniki badañ dotycz¹ce wp³ywu systemu ch³odze-nia na zanieczyszczenie mikrobiologiczne wody w wy-ch³adzalnikach podano w tab. 1. Przeprowadzone ba-dania wykaza³y istotny wp³yw systemu ch³odzenia na zanieczyszczenie wody w sch³adzalnikach wszystki-mi oznaczanywszystki-mi grupawszystki-mi bakterii.

Woda pochodz¹ca z systemu wodno-powietrznego zawiera³a istotnie wiêcej mikroflory (8,9 × 103 jtk/ml)

w porównaniu do wody w systemie immersyjnym – 7,0 × 103 jtk/ml. Wy¿sze zanieczyszczenie wody

w sch³adzalnikach w systemie wodno-powietrznym spowodowane by³o przypuszczalnie rêcznym patro-szeniem tuszek, które stosowano w tym zak³adzie. W wyniku takiego postêpowania na tuszce i w jamie cia³a pozostaje wiêcej bakterii ni¿ w trakcie mecha-nicznego patroszenia, które stosowane by³o w za-k³adzie dysponuj¹cym sch³adzaniem immersyjnym. O wp³ywie rêcznego patroszenia tuszek na ogólny po-ziom mikroflory w wodzie œwiadczy tak¿e wy¿sze jej zanieczyszczenie bakteriami z grupy coli w porówna-niu do wody z immersyjnego sposobu ch³odzenia, stwierdzone w badaniach w³asnych.

G³ównym Ÿród³em zanieczyszczenia bakteryjnego wody w sch³adzalniku s¹ tuszki drobiowe, na

po-wierzchni których po kolejnych etapach postêpowa-nia poubojowego znajduje siê liczna mikroflora. Za-nieczyszczenie wody w sch³adzalniku wzrasta wraz z czasem ch³odzenia. Na jego pocz¹tku wynosi 2,5 × 102 jtk/ml, a po 8-godzinnym dniu pracy, pomimo

sta³ej wymiany wody, osi¹ga wartoœæ 3,7 × 104 jtk/ml

(2). Podobny rz¹d wielkoœci zanieczyszczenia wody w sch³adzalnikach systemu immersyjnego stwierdzili inny autorzy (9). Natomiast wed³ug Pericia i wsp. (11, 12) poziom mikroflory w wodzie, który po 2,5 godz. wynosi 103 jtk/ml, po 6 godz. ch³odzenia wzrasta do

107 jtk/ml.

Liczba baterii pozostaj¹ca na tuszce po ch³odzeniu, mimo niejednokrotnie wysokiej jej zawartoœci w wo-dzie, zale¿y jednak od ró¿nic w technologii systemów opartych na stosowaniu wody do ch³odzenia tuszek. Ch³odzenie immersyjne pocz¹tkowo zmniejsza liczbê bakterii na tuszce w wyniku ich czêœciowego sp³uki-wania z powierzchni. Po pewnym czasie jednak za-nieczyszczenie to zwiêksza siê w wyniku absorpcji przez tuszkê wody zawieraj¹cej drobnoustroje (4). Wy-nikiem tego jest wy¿sze zanieczyszczenie tuszek ch³o-dzonych wod¹ w porównaniu do ch³odzenia owiewo-wego i wodno-powietrznego. Potwierdzono to tak¿e w badaniach w³asnych (1).

W systemie wodno-powietrznym, po wstêpnym wych³odzeniu tuszek wod¹ w sch³adzalnikach, nastê-puje koñcowy etap ch³odzenia owiewowo-natrysko-wego. Natrysk zmywa bakterie pozosta³e na tuszce po ch³odzeniu w sch³adzalniku, a dodatkowe dzia³anie zimnego powietrza wysusza jej powierzchniê, zapo-biegaj¹c rozwojowi resztkowej mikroflory. Skutkuje to ni¿szym w porównaniu do ch³odzenia immersyjne-go koñcowym zanieczyszczeniem tuszki mikroflor¹.

W badaniach w³asnych wykazano równie¿, ¿e sys-tem ch³odzenia ró¿nicowa³ procentowy udzia³ poszcze-gólnych grup oznaczanych bakterii w ogólnym za-nieczyszczeniu mikroflor¹ wody w sch³adzalnikach. W zale¿noœci od systemu ch³odzenia udzia³ bakterii z grupy coli stanowi³ 5-9% ogólnej liczby bakterii, udzia³ drobnoustrojów psychrofilnych 43-52%, a pro-teolitycznych 27-40%. Wysoki udzia³ tych dwu ostat-nich grup drobnoustrojów zwi¹zany jest ze specyfik¹ warunków œrodowiskowych odpowiednich dla rozwo-ju tej mikroflory, jakie maj¹ miejsce w procesie po-ubojowego postêpowania z drobiem. Ponadto s¹ to drobnoustroje, zw³aszcza rodzaj Pseudomonas, które mog¹ namna¿aæ siê w wodzie, gdy¿ cechuj¹ siê

nie-Tab. 1. Wp³yw systemu ch³odzenia na zanieczyszczenie mikrobiologiczne wody w wych³adzalnikach (log; n = 20)

a i n e z d o ³ h c m e t s y S Ogólna ilczbabakterii Bakteirezgrupycoil % Bakteirepsychrofline % Bakteireproteoltiyczne % x ±s V% x ±s V% x ±s V% x ±s V% y n j y s r e m m I 3,84a 3,44 32 2,51a 2,90 35 5 3,48a 2,80 41 43 3,28a 2,30 41 27 y n z rt e i w o p -o n d o W 3,97b 3,70 32 2,90b 2,69 45 9 3,66b 3,44 39 52 3,56b 3,49 28 40

(4)

wielkimi wymaganiami pokarmowymi, co pozwala im prze¿ywaæ, a nawet rozwijaæ siê w najbardziej nie-sprzyjaj¹cych warunkach (7). Wykazuj¹ nisk¹ wra¿li-woœæ na stosowane powszechnie œrodki dezynfekcyj-ne i stanowi¹ grupê mikroflory naj³atwiej przylegaj¹-cej do powierzchni i tworz¹przylegaj¹-cej biofilmy (7).

W przeprowadzonych badaniach, w wodzie ze sch³a-dzalników ka¿dego systemu stwierdzono obecnoœæ pa-³eczek Salmonella (tab. 2). Bakterie te izolowano czêœciej z systemu immersyjnego (90% próbek dodat-nich) ni¿ wodno-powietrznego (50%). Najczêœciej izo-lowanym serotypem by³a S. Enteritidis, której obec-noœæ stwierdzono w po³owie wszystkich próbek wody pobranych do badañ. Pozosta³e serotypy – S. Agona, S. Infantis, S. Hadar i S. Cremieu izolowano rzadziej. W wodzie z wych³adzalników systemu immersyjnego najczêœciej wystêpowa³a S. Hadar, a S. Enteritidis, Agona i Infantis w mniejszej liczbie próbek. Nie stwier-dzono natomiast obecnoœci S. Cremieu. Z wody u¿y-wanej do ch³odzenia w systemie wodno-powietrz-nym wyizolowano tylko dwa serotypy – S. Enteritidis i S. Cremieu.

Zanieczyszczenie wody w sch³adzalnikach pa³ecz-kami Salmonella mia³o istotny wp³yw na ich obecnoœæ na tuszkach po ch³odzeniu, co wykazano w badaniach w³asnych (1) oraz innych autorów (8, 25). Powszech-ne wystêpowanie salmoPowszech-nelli u drobiu jest stale aktual-nym problemem sanitaraktual-nym (5, 24). Stres zwi¹zany z czynnoœciami przedubojowymi zwiêksza siewstwo tych bakterii i przyczynia siê do zaka¿enia nimi in-nych ptaków i œrodowiska. Postêpowanie poubojowe, a miêdzy innymi ch³odzenie wod¹ powoduje przeno-szenie pa³eczek Salmonella drog¹ zanieczyszczeñ krzy¿owych z jednych tuszek na inne. Ca³kowite wy-eliminowanie tych zanieczyszczeñ nie jest mo¿liwe. Mo¿na jedynie ograniczyæ je poprzez konsekwentn¹ kontrolê sanitarn¹ zarówno stad drobiu, jak i warun-ków produkcyjnych w zak³adach drobiarskich.

W wyniku analizy zanieczyszczenia mikrobiologicz-nego powietrza wych³adzalni (tab. 3) stwierdzono istot-ne ró¿nice pomiêdzy obu badanymi systemami jedy-nie w zakresie bakterii z grupy coli i proteolitycznych. Liczba wymienionych bakterii w 1 m3 powietrza by³a

ni¿sza w wych³adzalni systemu immersyjnego ni¿ w pomieszczeniu z system wodno-powietrznym. Brak by³o natomiast ró¿nic w ogólnej liczbie bakterii i licz-bie bakterii psychrofilnych. Zanieczyszczenie ogólne 1 m3 powietrza w wych³adzalni z systemem

immer-syjnym wynosi³o 2,9 × 103 jtk. Liczba bakterii z grupy

coli w systemie immersyjnym wynosi³a 6,8 × 10 jtk/m3, co stanowi³o 2,34% ogólnej liczby bakterii, zaœ

w wodno-powietrznym 2,7 × 102 jtk, co stanowi³o 10%

ogólnej liczby bakterii. Z kolei zanieczyszczenie bak-teriami psychrofilnymi wynosi³o 1,4 × 103 (48,27%)

w systemie immersyjnym i 1,6 × 103 (59,25%) w

kom-binowanym. Bakterie proteolityczne natomiast stano-wi³y od 10% do 33% ogólnej liczby bakterii.

Otrzymane wyniki trudno jest porównaæ, gdy¿ brak jest w dostêpnym piœmiennictwie danych na temat za-nieczyszczenia powietrza w obrêbie wych³adzalników. W Polsce nie ma obowi¹zuj¹cych norm okreœlaj¹cych czystoœæ mikrobiologiczn¹ powietrza w zak³adach pro-dukcyjnych. Propozycja czystoœci mikrobiologicznej powietrza w pomieszczeniach produkcyjnych zak³a-dów przemys³u miêsnego podana przez Krzysztofika (10) dla ogólnej liczby bakterii w wysokoœci 500 jtk w 1 m3 powietrza wydaje siê wartoœci¹ zbyt ogóln¹,

gdy¿ nie precyzuje, do jakiego rodzaju pomieszczeñ i etapu produkcji mo¿e byæ odniesiona. W badaniach w³asnych, w ocenie zanieczyszczenia wych³adzalni wartoœæ ta zosta³a przekroczona prawie o 1 jednostkê logarytmiczn¹. Wed³ug informacji zawartej w Polskiej Normie (20), stopieñ ogólnego zanieczyszczenia bak-teryjnego stwierdzony w badaniach w³asnych mo¿na okreœliæ jako powietrze o œrednim stopniu zanieczysz-czenia. Stosunkowo wysokie zanieczyszczenie

powie-a i n e z d o ³ h c m e t s y S Ogólna ilczbabakterii Bakteirezgrupycoil % Bakteirepsychrofline % Bakteireproteoltiyczne % x ±s V% x ±s V% x ±s V% x ±s V% y n j y s r e m m I 3,46a 3,18 41 1,83a 1,52 33 3 3,15a 2,99 29 48 2,47a 2,24 35 10 y n z rt e i w o p -o n d o W 3,43a 3,19 32 2,43b 2,10 19 10 3,21a 3,05 31 59 2,95b 2,58 32 33 Objaœnienia: jak w tab. 1.

Tab. 3. Wp³yw systemu ch³odzenia na zanieczyszczenie mikrobiologiczne powietrza w pomieszczeniu z wych³adzalnikami (log; n = 20)

Objaœnienie: – nie stwierdzono

Tab. 2. Wystêpowanie bakterii z rodzaju Salmonella w wodzie pobranej z wych³adzalników w czasie ch³odzenia tuszek kur-cz¹t rzeŸnych (n = 20) a i n e z d o ³ h c m e t s y S Obecnoœæpa³eczekSalmonella(ilczbapróbekdodatnich) . S Eneiritdis S.Agona S.Infanits S.Hadar S.Cremieu Ogó³em y n j y s r e m m I 2 2 2 3 – 90% y n z rt e i w o p -o n d o W 3 – – – 2 50%

(5)

trza wych³adzalni mo¿e byæ jednak dodatkowym Ÿród-³em zanieczyszczenia zarówno wody w sch³adzalni-kach, jak i tuszek bezpoœrednio po ch³odzeniu. Œrodo-wisko wych³adzalni ma istotny udzia³ w zanieczysz-czeniu bakteryjnym tuszek drobiowych w koñcowej fazie ich produkcji – g³ównie poprzez wodê ze sch³a-dzalników, ale tak¿e w wyniku ruchu powietrza.

Piœmiennictwo

1.Be³kot Z., Pe³czyñska E.: Wp³yw systemów ch³odzenia na zanieczyszczenie bakteryjne i cechy jakoœciowe tuszek kurcz¹t rzeŸnych. Medycyna Wet. 2008, 64, 1225-1231.

2.Blank G., Powell C.: Microbiological and hydraulic evaluation of immersion chilling for poultry. J. Food Prot. 1995, 58, 1386-1388.

3.Burbianka M., Pliszka A., Murzyñska H.: Mikrobiologia ¿ywnoœci. PZWL, Warszawa 1983.

4.Fehlhaber K.: Problemy mikrobiologiczne u drobiu rzeŸnego. Medycyna Wet. 1996, 52, 758-762.

5.Fluckey W. M., Sanchez M. X., Mckee S. R., Smith D., Pendleton E., Brashears M. M.: Establishment of a microbiological profile for an air--chilling poultry operation in the United States. J. Food Prot. 2003, 66, 272--279.

6.Grabowski T., Kijowski J.: Miêso i przetwory drobiowe. WNT, Warszawa 2004.

7.Krêgiel D., Ryga³a A.: Ryzyko wystêpowania w wodzie do picia bakterii z rodzajów Pseudomonas i Aeromonas. Przem. Spo¿. 2006, 60 (4), 46-49. 8.Mead G. C., Allen V. M., Burton C. H., Corry J. E. L.: Microbial

cross-contamination during air chilling of poultry. Br. Poultry Sci. 2000, 41, 158--162.

9.Northcutt J. K., Savage S. I., Vest L. R.: Relationship between feed with-drawal and viscera condition of broilers. Poultry Sci. 1997, 76, 410-414. 10.Palka R.: Czystoœæ mikrobiologiczna powietrza w zak³adach miêsnych. Gosp.

Miêsna 2007, 59 (4), 34-37.

11.Periæ M., Rossmanith E., Leistner L.: Untersuchungen über die Beeinflus-sung des Oberflächenkeimgechaltes von Schlachthänchen durch die Spin-chiller – Kühlung. Fleischwirtschaft 1971, 51, 216-218.

12.Periæ M., Rossmanith E., Leistner L.: Verbesserung der mikrobiologischen Qualität von Schlachthänchen durch die Sprüh–Kühlung. Fleischwirtschaft 1971, 51, 574-576.

13.PN-A-82055/3:1994. Miêso i przetwory miêsne. Badanie mikrobiologiczne. Przygotowanie próbek i rozcieñczeñ.

14.PN-A-82055/6:1994. Miêso i przetwory miêsne. Badanie mikrobiologiczne. Oznaczanie ogólnej liczby drobnoustrojów.

15.PN-A-86520:1998. Produkty drobiarskie. Tuszki drobiowe.

16.PN-EN ISO 6579:2003. Mikrobiologia ¿ywnoœci i pasz. Horyzontalna meto-da wykrywania Salmonelli spp.

17.PN-ISO 4832: 2007. Mikrobiologia. Ogólne zasady oznaczania liczby bak-terii z grupy coli. Metoda p³ytkowa.

18.PN-Z-04008/08:1989. Ochrona czystoœci powietrza. Pobieranie próbek. Po-bieranie próbek powietrza atmosferycznego (imisja) do badañ mikrobiolo-gicznych metod¹ aspiracyjn¹ i sedymentacyjn¹.

19.PN-Z-04111/01:1989. Ochrona czystoœci powietrza. Badania mikrobiologicz-ne. Postanowienia ogólne i zakres normy.

20.PN-Z-04111/02:1989. Ochrona czystoœci powietrza. Badania mikrobiologicz-ne. Oznaczanie liczby bakterii w powietrzu atmosferycznym (imisja) przy pobieraniu próbek metod¹ aspiracyjn¹ i sedymentacyjn¹.

21.Rozporz¹dzenie Komisji (EWG) nr 2891/93 z dnia 21 paŸdziernika 1993 r. zmieniaj¹ce rozporz¹dzenie (EWG) nr 1538/91 wprowadzaj¹ce szczegó³o-we zasady wykonywania rozporz¹dzenia (EWG) nr 1906/90 w sprawie nie-których norm handlowych w odniesieniu do miêsa drobiowego – Dz.U. WE L 263 z 22.10.1993, s. 12.

22.Rozporz¹dzenie Komisji (EWG) nr 1538/91 z dnia 5 czerwca 1991 r. wpro-wadzaj¹ce szczegó³owe przepisy wykonawcze do rozporz¹dzenia Rady (EWG) nr 1906/90 w sprawie niektórych norm handlowych w odniesieniu do drobiu – Dz.U. WE L 143 z 7.06.1991, s. 11.

23.Rozporz¹dzenie Rady (EWG) nr 1906/90 z dnia 26 czerwca 1990 r. w spra-wie niektórych norm handlowych w odniesieniu do drobiu – Dz.U. WE L 173 z 6.07.1990, s. 1.

24.Tyburcy A.: Bakterie chorobotwórcze w miêsie i produktach miêsnych. Gosp. Miêsna 1997, 49 (10), 32-34.

25.Wysok B., Uradziñski J.: Metoda ch³odzenia a stan mikrobiologiczny tuszek drobiowych. Miêso i Wêdliny 2009, (4), 30-32.

26.Zio³ecki J., Wcis³o H., Woœ Z., Kijowski J.: Sch³adzanie tuszek kurcz¹t broj-lerów metod¹ owiewowo-natryskow¹. Przem. Spo¿. 1997, 51 (1), 32-35. Adres autora: dr Zbigniew Be³kot, ul. Akademicka 12, 20-033 Lublin; e-mail: zbigniew.belkot@up.lublin.pl

Cytaty

Powiązane dokumenty

Jednak mimo że ukazujący się mentalnie odbiorcy przekładu obraz scen odbiega nieco od obrazu scen odbiorcy oryginału, zastosowanie wyżej wymienionej strategii uratowało

Jako baza porównawcza służą przy- kłady z języków: angielskiego, francuskiego, hiszpańskiego, niemieckiego i polskiego, analiza nie stanowi jednak wyczerpującego

Wychodząc od tezy nieprzekładalności lub względnej przekładalności językowej i definicji stałych związków fraze- ologicznych jako polileksykalnych jednostek, które

Celem niniejszego artykułu jest zestawienie frazeologizmów zawierających cyfry jeden i dwa w języku polskim i niemieckim, zwrócenie uwagi na podo- bieństwa i różnice,

Nieważne, jaki to program telewizyjny, wszędzie jest tak samo. Jestem tu po raz pierwszy i pierwszy raz w życiu spotykam prowadzącego go redaktora. A obok sie- dzi

Podsumowując powyższą analizę, należy stwierdzić, że w tłumaczeniach nazw szkół wyższych w Polsce na język angielski występuje duża skłonność do stosowania

Jeśli językiem wyjściowym jest język polski, a nadawca prymarny posługuję się polskim biblizmem, to odbiorca terminalny języka docelowego (angielskiego) może otrzymać

Jeśli chodzi o takie wnioski Nabo- kova, jak ten, że „nie da się przetłumaczyć Oniegina rymowanym wierszem”, rozprawia się z nimi Autor bez większego trudu (s.