Ignacy Skrzypek,Henryk Janocha
Siemyśl, st. 30, gm. loco, woj.
koszalińskie, AZP 18-15/30
Informator Archeologiczny : badania 27, 47-48
Inform ator Archeologiczny 47
skupiskach (jedno przy steli). Zęby umieszczone były nierzadko poza popielnicą, w innym naczyniu, pod kam ieniem lub osobno w ziemi. Niekiedy kości ludzkie um ieszczane byty poza popielnicą w odrębnych skupiskach. Stwierdzono także groby z kilkoma popielnicami (do trzech). Przy jednym z naczyń zooraorficznych odtrącony wylew ustaw iony zostat obok naczynia. Podobne praktyki zaobserwowano przy popielnicach. Część grobów posiadała obstaw ę kam ienną, a niektóre kam ienne stele.
R e g u ły , e t. V P aństw ow e M uzeum A rcheologiczne
gm . M ic h a ło w ic e , w o j. s t. w a r- w W arszawie s z a w s k ie
A Z P 5 8 -6 5 /3 9
Badania prowadziła m gr U rszula Perlikow ska-Puszkarska. Finanso w ane przez Rolniczą Spółdzielnię Produkcyjno-U sługow ą „Raszyn” . Pierw szy sezon badań. Cm entarzysko k u ltu ry grobów kloszowych na złożu wtórnym. Okres halsztacki D — środkowy okres lateński. Stanowisko zostało odkryte w 1986 r. przez mgr. S tefana Woydę podczas badań po wierzchniowych w ram ach AZP
Badania archeologiczne podjęto w związku z przeznaczeniem te re n u zajętego przez stanowisko pod zabudowę. Wytyczono 24 wykopy o łącznej powierzchni 360 m . W w ar stwie ornej oraz we współczesnych wkopach stw ierdzono występowanie m ateriału krze m iennego i fragm. ceram iki datowanych na epokę brązu, okres lateński, okres wpływów rzym skich i wczesne średniowiecze, z przewagą m ateriału ceram icznego charakterystycz nego dla k u ltu ry grobów kloszowych. W przem ieszanych w arstw ach współczesnych wko- pów stwierdzono występowanie spalenizny.
B adania wykazały, że występujące na stanow isku m ateriały zabytkowe są na złożu wtórnym , poza zasięgiem właściwego stanow iska archeologicznego, które uległo zniszcze niu. Stanowisko było zlokalizowane prawdopodobnie na kulm inacji sąsiedniego wzniesie nia, k tóre obecnie je s t całkowicie zabudowane.
M ateriały i dokum entacja znąjdują się w Państwowym M uzeum Archeologicznym w Warszawie.
Badania zakończono.
S ie m y ś l, s t. 30 M uzeum Okręgowe w K oszalinie
g m . lo c o , w o j. k o s z a liń s k ie A Z P 18-15/30
Badania prowadzili mgr mgr Ignacy Skrzypek (au to r sprawozdania) i H enryk Janocha. Finansow ane przez M uzeum Okręgowe w Kosza linie. Pierwszy sezon badań. Osada k u ltu ry pomorskiej z okresu lateńskiego, ślady osadnictw a z okresu wpływów rzymskich, osada wczesnośredniowieczna (X-XI w.).
Stanowisko zarejestrow ane zostało w trakcie badań powierzchniowych AZR Położone je s t na terenie wyeksploatowanej żwirowni, usytuow anej n a terasie zalewowej i nadzale- wowej rzeki Dębosznicy, ok. 1 km na południowy wschód od wsi Siemyśl i ok. 400 m n a południowy zachód od szosy Siem yśl-Trzynik-G ościno.
Badania miały ch arak ter ratowniczo-zabezpieczający. Przy profilach żwirowni założo no 6 wykopów o powierzchni 10 m2, rejestrując 6 obiektów osadniczych oraz warstwę kulturow ą o miąższości od 0,15 do 0,30 m. W wykopie 1 i 2 odsłonięto resztki pieców gospodarczych, z tym że piec n r 1 posiadał obudowę kam ienną.
48 Wczesna epoka żelaza
W ypełniska tych obiektów tworzyło rum owisko polepy z odciskami beleczek, grudki sprażonej gliny, bryłki żużla żelaznego, spalenizna i fragm . naczyń glinianych o powierz chniach schropowaconych, z karbow anym i kraw ędziam i wylewów. Obydwa piece w ystąpi ły w północnej, wyższej partii terasy nadzalewowej i zawierały wyłącznie m ateriał cera m iczny kultury pomorskiej, datow any w stępnie na wczesny i środkowy okres lateński. W wykopach n r 3-6 wystąpiły paleniska, jam y posłupowe oraz pólziem ianka (wykop 6) z przew agą ceram iki wczesnośredniowiecznej i kilkom a fragm . ceram iki rzymskiej. Na pow ierzchni stanow iska znaleziono krzem ienny wiór neolityczny obustronnie załuskany i 3 fragm . ceram iki późnośredniowiecznej.
M ateriały i dokum entacja znajdują się w M uzeum Okręgowym w Koszalinie. Z uwagi n a dość znaczne zniszczenie stanow iska badania nie będą kontynuow ane.
T a rn ó w , s t. 7 P racow nia A rcheologiczno-K onserw
a-A Z P 1 0 4 -6 6 /7 to rsk a w T arnow ie
Badania ratownicze prowadzi! mgr Andrzej Cetera. Finansow ane przez Dyrekcję Okręgową Dróg Publicznych w Krakowie. O sada wie lokulturow a (k u ltu ra łużycka, przew orska i wczesne średniowiecze). Stanow isko odkryto w 1981 r., podczas badań powierzchniowych. Zajmuje ono rozległy, wyodrębniony cypel, położony w dolinie Białej Dunajcowej i wyznacząjący tu Próg Karpacki.
W grudniu 1993 r. badaniam i ratowniczym i objęto północną, najbardziej zagrożoną część stanow iska. Badania ograniczyły się do zadokum entow ania 75 m długości profilu skarpy drogi, bez możliwości eksploracji obiektów. Stwierdzono występowanie wyraźnej w arstwy kulturow ej grubości 25-50 cm, z której wyodrębniały się denne partie obiektów osadowych. Wyróżnionych zostało 8 obiektów, z których pochodzi nieliczny m ateriał cera miczny należący do k u ltu ry łużyckiej z okresu halsztackiego.
Znaczna destrukcja stanow iska, zachowane jedynie przydenne części obiektów oraz przypadkowość cięcia profilowego u tru d n iają in terpretację zadokum entow anych obiektów, wydaje się jednak, iż większość z nich m iała ch a ra k te r jam.
W przypadku budowy drugiej nitki obwodnicy badania będą kontynuow ane.
W ic in a , s t. 1 M uzeum A rcheologiczne Środkowego
g m . J a s i e ń , w o j. z i e lo n o g ó r - N adodrza w Zielonej Górze
s k ie
A Z P 6 5 -1 0 /1
Badania prowadził d r Adam Kołodziejski. Finansow ane przez M u zeum Archeologiczne Środkowego Nadodrza w Zielonej Górze. Dwu dziesty ósmy sezon badań. Osada obronna z okresu halsztackiego. Prace w sezonie 1993 stanow iły kontynuację badań nad system em obronnym osady. Wykonano w części wschodniej 3,25-arow y przekop przez wal w miejscu spodziewanego wjazdu do osady. Osada, w rzucie poziomym w kształcie zaokrąglonego tró jk ąta, posiadała bram ę wjazdową w miejscu wierzchołka tró jk ąta. Załam anie wału pod k ątem 45o pozwa lało w najlepszy sposób bronić wjazdu od zew nątrz i w przypadku forsowania bram y — w ew nątrz osady. Wjazd umocniony był kam ieniam i w w ypełnisku wału i m iał brukow aną kam ieniam i drogę wjazdową. Zachowały się słupy um ocnień bocznych drogi i słupy być może pom ostu po stro n ie w ewnętrznej.
Do zbadania pozostała część zew nętrzna wjazdu wraz z ew entualnym i pozostałościami bramy, aczkolwiek pożar i silne zniszczenie w ału w tym miejscu nie dają perspektyw na uchwycenie górnych jej konstrukcji.
