Teresa Radwańska
Kraków - Stare Miasto, Kościół św.
Wojciecha, AZP 102-56
Informator Archeologiczny : badania 24, 79
Informator Archeologiczny 1990 79
Na sta n . II (ogród) usytuow ano rów sondażowy RSIII o w ym iarach 6 x 1 m. Stwierdzono w nim obecność 5 obiektów: 2 pradziejowych (wczesna epoka brązu?) — w postaci silnie zniszczonych przydennych partii ja m oraz 3 wczesnośredniowiecznych: dużej Jamy o średnicy ponad 2 m, rowu oraz zalegającej poniżej niego ziem ianki (?), Obiekty te, datow ane w stępnie n a wiek IX i XI (?) —-w przypadku rowu. przebadane zostały częściowo. Ich pełne odsłonięcie i eksplorację przewiduje się w 1991 r.
M ateriały z b ad a ń zdeponow ane s ą w IHKM PAN w Warszawie.
B iuro B adań 1 D okum entacji Z abyt ków w T a r n o b r z e g u i M u z e u m Okręgowe w S andom ierzu
B adania prowadzili mgr m gr Jo la n ta I Jó zef Ściborowie i M arek Florek (autor sprawozdania). Finansowało Biuro Badań i D okum entacji Zabyt ków w Tarnobrzegu. Pierwszy sezon badań. W czesnośredniowieczne ciałopalne cm entarzysko kurhanow e.
Cm entarzysko zostało zlokalizowane wiosną 1990 r. w trakcie b ad a ń AZP. Wcześniej nie było znane badaczom Sandomterszczyzny, mimo istniejącej n a jego tem at w zm ianki w „Deka nacie Sandom ierskim " ks. J . Wiśniewskiego (Radom 1915).
Stanow isko 2najduje się n a kulm inacji grzbietu wysoczyznowego, w niewielkim lasku n a skraju wsi Kleczanów, przy drodze Sandom ierz — Opatów, Cm entarzysko liczy ponad 30 kopców o różnych w ym iarach, usytuow anych w kilku grupach — rzędach. Największe kopce m ają ponad 12 m średnicy i 1,5 m wysokości. J e s t to największe 1 najlepiej zachow ane cm entarzysko kurhanow e z terenów S a n a a mierszczyzny.
B adaniam i wykopaliskowymi objęto jed en kopiec, położony n a północno-zachodnim skraju stanow iska, stosunkow o izolowany o d innych. Zachow ana wysokość kopca wynosiła ok. 0,8- 1,0 m przy śre d n ie j ok. 10 m. Nasyp kopca zbudow any byl z h u m u su i lessu calcowego zebranego z jego bezpośredniego sąsiedztw a, przede w szystkim od stro n y południow o-w schod niej kopca. W w arstw ie próchnicy wytworzonej n a pierwotnej powierzchni k u rh a n u oraz bezpośrednio pod nią wystąpiły bardzo drobne fragm enty przepalonych kości, okruchy węgla drzewnego, ułam ki ceram iki pochodzące być może z 2 naczyń, nóż żelazny, plaski owalny kam ień (piaskowiec) ze śladam i szlifowania oraz kilkanaście różnej wielkości nieobrobionych kam ieni. Przew ażająca w iększość w.w. przedmiotów koncentrow ała się w dolnych p artiach i u podnóża pierwotnego n asypu, od stro n y w schodniej kopca. Ceramikę znalezioną w kopcu należy datować n a VIII lub 1 pol. IX w.
Przebadany kopiec należy interpretow ać jako wczesnośredniowieczny (VIII-IX w.), z ciało palnym pochówkiem nakurhanow ym .
M ateriały i dokum entację złożono w Muzeum Okręgowym w Sandom ierzu,
Badania będą kontynuow ane.
Kraków — Nowa H uta — Wycląże St. 5 patrz neolit Kraków — S tare Miasto patrz późne średniowiecze
K leczanów , gm. Lipnik woj. tarn ob rzesk ie St 6 AZP 88- 7 2 lub 8 9 - 7 2 /—____________
Kraków — Stare M iasto Καί- c ió ł éw . W ojciecha AZP 102- 5 6 / —_______________________
Muzeum Archeologiczne w Krakowie.
B adania prowadziła m gr Teresa R adw ańska. Finansow ało M uzeum. Wczesne średniowiecze i średniowiecze.
W zw iązku z rem ontem i konserw acją kościoła skontrolow ano w 1990 r. m ały wykop b u dowlany usytuow any w barokowej kaplicy przylegającej do rom ańskiego prezbiterium od strony południowej.
Wykop odsłonił ciosowe lico rom ańskiego prezbiterium w raz z jego odsadzką fu ndam ento wą, ponadto w schodni fun d am en t kaplicy. Stopy m urów an i calca nie osiągnięto ze względu n a znaczne zwężenie wykopu w Jego dolnej części.
Warstwy kulturow e w dolnej części wykopu zawierały ruchom e m ateriały średniowieczne (np. ułam ki dachów ek, cegieł, naczyń), ponadto poziomy użytkowe. W śród tych o statn ich zw racają uwagę wyliczając od dołu ku górze: posadzka z cegieł (wymiar cegły 24,7 x 12,3 x 9 cm) i nadlegîa w arstw a płytek ceram icznych z resztkam i polewy (wymiar płytki 20 x 20 x 5 cm), w arstw a przepalonej gliny, a wyżej wyrównawcza w arstw a żółtego piasku. Warstwy te zostały przecięte przez w schodni m u r stanow iący fundam ent barokowej kaplicy. Warstwy w iązać trzeba z w nętrzem jakiegoś pom ieszczenia gotyckiego, zapewne zakrystii. O dkopane w br. posadzki i w arstw y w yraźnie naw iązują wysokościowo do kolejnych poziomów i stopni prezbi terium z czasów średniowiecza odkrytych podczas b ad a ń w 1962 r. (por. K. Radw ański, K ra ków przed lokacyjny, 1975. ryć. 63).
