Tomasz Chachulski
"Poetyka inwokacji. (III)", Andrzej
Stoff, "Acta Universitatis Nicolai
Copernici", Filologia Polska 26.
Literatura, Toruń 1986 : [recenzja]
Biuletyn Polonistyczny 29/3-4 (101-102), 340
STOFF Andrzej: Poetyka inwokacji (lii). "Acta Universita- tis Nicolai Copernici". Filologia Polska. 26. Literatura. Toruń 1986,8. 107-139.
Tekst jest trzecię częścię obszerniejszego studium, któ rego poprzednie fragmenty były już publikowane w tym samym czasopiśmie (1982 i 1985). Uwaga autora koncentruje się na znamiennych cechach poematów heroikomicznych (Węgierski, Kra sicki, Zan) i incipitach powieściowych, a następnie omawia sposoby przejawiania się pamięci o inwokacjach (element auto- tematyczny). Nakreślone zostaję perspektywy badawcze: pro roctwa, średniowieczna historiografia i chansons de geste. 0- ceniajęc badania nad inwokacjami au to r konfrontuje je ze współczesnymi zainteresowaniami problematykę metatekstu.
BP /1 01-102/163 T . C h .
SUMMERS David: Kontrapost: styl i znaczenie w sztuce re nesansowej. Tłum. 0. Lekczyńska, przejrzał M. Skwara. "Pa miętnik Literacki" 1985 z. 3 s. 219-268.
Studium poświęcone kompozycji antytetycznej zarówno w re fleksji teoretycznej, jak i w sztuce. Wskazano na dwie trądy cje kontrapostu. Pierwsza zwięzana z dziełem rzymskich reto
rów, odżyła w myśli Albertiego, a do malarstwa przeniesiona zo stała przez Leonarda da Vinci. Oruga, widoczna w myśli innych teoretyków, to tradycja średniowiecza. Wykorzystanie kontra postu ("przeniesienie idei elocutio z kompozycji retorycznej do malarstwa") stworzyło nowy język kompozycji malarskiej. Au tor dostrzegł dwa zasadnicze typy kontrapostu: dekoracyjny i strukturalny, które różnię się między sobę intensywnościę przeciwieństwa.
