Mirosław Pietrzak
Nowinka, gm. Tolkmicko, woj.
elbląskie. Stanowisko 1
Informator Archeologiczny : badania 12, 185-186
185 ce ra m ik ę i kości zw ierzęce.
Gród m yâlib o rsk i zbudowany zo stał prawdopodobnie u schyłku VIII wieku i trw ał do początku ΧΠ wieku.
M ateriały z badań przechowywane s ą w m agazynach M yślibor - skiego O środka K ultury.
Badania będą kontynuowane. NÇDZA woj. katowickie NIECHMIRÔW, gm. B urzenin Stanowisko 6 NIEMCZA woj. w ałbrzyskie p a trz
o k re s wpływów rzy m sk ich p a trz
neolit
U niw ersytet W rocław ski K atedra A rcheologii Badania prow adziła m gr B a rb a ra W achowska, d r K rzysztof W achowski /z Zakładu A rcheologii N adodrza ШКМ PAN we W rocław iu/ przy konsul ta c ji doc. d r. hab. Jó zefa K aźm ierczyka. F in an so wał U niw ersytet W rocław ski. Wznowienie badań po kilkuletniej p rze rw ie . C m entarzysko szkieletow e· w czesne średniow iecze.
2
Na o b sz a rz e 435 m wy eksplorowano 14 grobów szkieletow ych, z których dwa zaw ierały wyposażenie w p o staci paciorków /g ró b 81/ i kabłąków /g ró b 8 8 /, N atrafiono ró w nie! na po zostałości kamiennych fundamentów budowli, być m oże także sa k ra ln ej.
B adania będą kontynuowane. NOWINKA, gm. Tolkm icko
woj. elbląskie Stanowisko 1
Muzeum A rcheologiczne w Gdańsku
Badania prow adził m g r M irosław P ie trz a k . F in a n sowało Muzeum A rcheologiczne w Gdańsku» Siódmy sezon badań. C m entarzysko płaskie k ultury p r u s kiej /V I - VH w. n. e. / .
P ra c e prowadzono na skłonie w zniesienia od strorw zachodniej w celu uzyskania granicy cm entarzy sk a; przebadano 200 m . Odkryto i wyeksplorowano 16 obiektów. W śród nich było 7 pochówków końskich, którym tow arzyszyły ciałopalne groby ludzkie um ieszczone nad
pochów-186
kam i końskim i. W grobach ciałopalnych ludzkich o prócz n iew ielkiej ilo śc i koń ci p rzepalonych, węgli drzew nych i sk orup nie odkryto żadnego innego m a te ria łu zabytkowego, Pochówki końskie były wyposażone ubogo; w p y s ku każdego konia tkwiło wędzidło żelazne dwu lub tró j członowe, Żaden z koni nie posiadał okuć uzdy. W jednym z pochówków końskich zachow ały s ię fragm enty okuć żelaznych pochodzących prawdopodobnie od s i o d ł a / ? / . Nie w szystkie ciałopalne groby jam owe występowały z pochówkami koń sk im i. Na przykład grobowi wyposażonemu w jednosieczny m ie c z ż e la z ny i frag m en ty okuć p a sa nie tow arzyszył pochówek koński.
T egoroczne badania nie w niosły zm ian do ustalonych poprzednio chron o- logii.
B adania będą kontynuowane.
*
NOWY DWOREKj gm . Świebodzin Muzeum Z ie m i Lubuskiej woj. zielonogórskie w Zielonej Górze
Stanowisko 7
B adania prow adził m g r Edw ard D ąbrow ski, F in a n sowało Muzeum Ziem i Lubuskiej w Zielonej G órze, ó s m y sezon badań. O sada w czesnośredniow ieczna ze schyłku V do VII w. n. e, o ra z osad a neolityczna,, obozow iska ludności m e zo litycznej i schyłkowa pa leolitycznej.
Badania koncentrow ały s ię w obrębie a r u с zw artego ,znajdujące go s ię na kulm inacji pagórka, na p a no cny- zachód od dwóch arów e k sp lo ro wanych w 1955 r . O prócz ow alnej, bardzo głębokiej jam y w czesn o śred n io w iecznej, w k tó re j w ystąpiły w iększe i m n iejsze fragm enty lepionych rę c z n ie naczyń glinianych, eksplorow ano re s z tk i wyklinowującej s ię w a r stw y neolitycznej ludności kultury am for kulistych, tudzież zaleg ającą poniżej w arstw ę m e zo lityczną o ra z p o zo stałości w arstw y schyłko wo paleo lity cz n e j, bezpośrednio spoczyw ające na żw irze ple j sto ce ńs kim.
W arstw a m ezo lityczna odznacza s ię znaczną m ią ż s z o ś c ią /od 0 ,1 5 m do 0,40 m /; udało eię wyodrębnić w niej poziom y s ta r s z y i m łod szy. W poziom ie sta rsz y m /n iż s z y m / w ystępują np. z reg u ły w iększe tró jk ą ty jan isław ick ie z utrąconym i końcam i, n ato m iast w poziom ie m łod
szym /w y ż s z y m /, o prócz trójkątów /p rzew ażn ie m n iejszy ch ro z m ia ró w / spotyka s ię także tra p e z y . C harakterystycznym składnikiem in stru m e n ta riu m m ezo litycznego są liczn e d rap a c z e. Te o statn ie stanow ią zjaw isko dość rzadkie w zespołach s с hył ko wo paleolitycznych; tu z kolei w ystępują głównie ry lc e i przekłuw acze o ra z zupełnie sp oradycznie półksiężyce i c z ę ś c ie j, przew ażnie uszkodzone, liśc ia k i a h ren b u rsk ie i św id e rsk ie. Na w yróżnienie zasługuje nieduży zespół artefaktów krzem iennych, k tó ry
