Cele i zadania Stowarzyszenia Elektryków Polskich
w pierwszym dziesiêcioleciu XXI wieku
(referat programowy Prezesa SEP na XXXI WZD SEP w Zielonej Górze)
Pocz¹tek ka¿dego nowego wieku jest okresem nie tylko podsumowañ, ale i wybiegania mylami w przysz³oæ, tak aby jak najlepiej przygotowaæ siê do dzia³ania w nad-chodz¹cej, mo¿liwej do przewidzenia przysz³oci. Tak jest w ¿yciu ka¿dego cz³owieka, tak jest w ¿yciu organi-zacji i tak jest w naszym Stowarzyszeniu. Do spojrzenia w przysz³oæ obliguje tak¿e ten szczególny czas naszego spotkania, jakim jest sprawozdawczo-wyborczy Walny Zjazd Delegatów SEP.
Jednym za z podstawowych zadañ walnego zjazdu jest przecie¿ przyjêcie wy³onionych w wyniku dyskusji wnio-sków, jakie powinny stanowiæ kanwê dzia³añ i nowo wy-branych w³adz i ca³ego Stowarzyszenia, tak aby sprostaæ wyzwaniom nowych czasów.
Wspomnieæ wypada, ¿e niniejszemu referatowi przy-wieca nie tylko cel zaprezentowania propozycji dzia³añ programowych. Jest ¿yczeniem ustêpuj¹cego Zarz¹du G³ównego, aby adresatami niniejszego referatu by³y tak¿e w³adze, instytucje i organizacje zainteresowane szeroko rozumian¹ elektryk¹ i dzia³aj¹ce w tym zakresie. Jest bo-wiem Stowarzyszenie najliczniejsz¹ w Polsce organizacj¹ spo³eczn¹ skupiaj¹c¹ naukowców i praktyków rozumiej¹-cych i znaj¹rozumiej¹-cych ca³okszta³t problematyki technicznej, tech-nologicznej, a tak¿e organizacyjnej i ekonomicznej doty-cz¹cej szeroko rozumianej elektryki. Ta jednoæ i bliskie wspó³dzia³anie ludzi nauki i przemys³u jest cech¹ charakte-rystyczn¹ SEP ju¿ od pocz¹tku ponad osiemdziesiêciolet-niej historii Stowarzyszenia i mo¿na wyraziæ przekonanie, ¿e tak bêdzie równie¿ w przysz³oci.
Wieloletnie dowiadczenia w dzia³alnoci zawodowej i spo³ecznej cz³onków SEP pozwalaj¹ uznaæ za zasadn¹ tezê, ¿e nie tylko potrafi¹ oni braæ czynny udzia³ w kszta³-towaniu rozwoju elektryki w Polsce, ale i chc¹ tego. Warto zauwa¿yæ, ¿e na obecnym etapie transformacji gospodarki polskiej charakteryzuj¹cym siê spadkiem aktywnoci znacz-nej czêci spo³eczeñstwa, chêæ dzia³ania jest bardzo po-trzebna. Miêdzy innymi dlatego, aby przesta³y byæ aktual-ne s³owa z Wesela Stanis³awa Wyspiañskiego, sprzed stu lat: ...panowie, duza by ju¿ mogli mieæ, ino oni nie chcom chcieæ.
O tym, ¿e cz³onkowie SEP chc¹ chcieæ i potrafi¹ przekuæ te chêci w czyny wiadczyæ mog¹ na przyk³ad coroczne imprezy zwi¹zane ze wiatowym Dniem Teleko-munikacji wspó³organizowane przez Stowarzyszenie,
liczne konferencje naukowo-techniczne powiêcone kluczo-wym problemom elektryki, tysi¹ce wiadectw kwalifika-cyjnych wydawanych przez komisje egzaminacyjne elek-trykom wszystkich specjalnoci, a tak¿e udzia³ cz³onków naszego Stowarzyszenia w budowaniu Spo³eczeñstwa In-formacyjnego.
Wprawdzie mamy wiadomoæ, ¿e wp³yw nasz na dzia-³ania w zakresie elektryki móg³by byæ wiêkszy, a nasz g³os dononiejszy, a przede wszystkim bardziej skuteczny, to jest tak¿e jasne, nie tylko zreszt¹ dla nas, ¿e SEP jest organizacj¹, na wspó³pracy z któr¹ powinno zale¿eæ wszystkim, którzy s¹ zainteresowani zrównowa¿onym rozwojem kraju.
Pole dzia³ania SEP
obecne i przysz³e problemy w zakresie
elektryki polskiej
Elektrycznoæ nadal nonikiem postêpu
U progu nowego stulecia dominuje wiara w technikê i postêp ludzkoci. Ten optymizm wynika miêdzy innymi z nadzwyczajnych osi¹gniêæ XX wieku, takich jak upo-wszechnienie elektrycznoci i telefonów, wynalezienie komputerów osobistych, in¿ynierii genetycznej czy samo-lotów odrzutowych. My, elektrycy jestemy dumni, ¿e postêp ten dokona³ siê dziêki rozwojowi wszystkich dzie-dzin elektryki, w tym elektrotechniki, energetyki, elektro-niki, telekomunikacji, informatyki. Wprawdzie zafascy-nowani er¹ informacji, która ma coraz wiêksze znaczenie w gospodarce globalnej, zdajemy siê zapominaæ, ¿e na-sza cywilizacja jest uzale¿niona w znacznym, jeli nie decyduj¹cym stopniu od podstaw ekologicznych.
Spo³ecznoci ludzkie natrafia³y ju¿ w swych dziejach na bariery rodowiskowe, mia³y one jednak wymiar lokal-ny. Brak drewna czy ska¿enie o³owiem zawartym w prze-wodach wodoci¹gowych staro¿ytnego Rzymu mog³y do-prowadziæ do kurczenia siê populacji i do upadku ca³ych cywilizacji, ale dotyczy³o to fragmentu naszego globu.
Obecnie, kiedy ludnoæ wiata jest czterokrotnie liczniejsza ni¿ przed wiekiem, a gospodarka wiatowa jest wiêksza siedemnacie razy, stanêlimy przed wyzwaniami globalnymi.
Sta³o siê tak¿e oczywiste, ¿e zachodni model gospo-darki charakteryzuj¹cy siê wykorzystywaniem przede wszystkim paliw kopalnych, ukierunkowany na motoryza-cjê, kumuluj¹cy odpady i wytwarzaj¹cy wyroby masowe, ale jednorazowego u¿ytku, nie tylko ma powa¿ne wady, ale nie mo¿e byæ przyjêty na przysz³oæ, g³ównie ze wzglê-du na zagro¿enie ekosystemów, w których ¿yjemy.
Coraz powszechniejsze staje siê przekonanie, ¿e koniecz-ne s¹ g³êbokie zmiany, zmiany tak znaczkoniecz-ne, jak te, jakie wprowadzi³a rewolucja przemys³owa, zmiany, jakie dopro-wadz¹ do przejcia do gospodarki zrównowa¿onej ekolo-gicznie.
Dotyczy to tak¿e koniecznoci zrównowa¿onego roz-woju elektryki polskiej, a wiêc takiego, jaki zapewni godzi-we warunki ¿ycia nie tylko nam, ale i nastêpnym pokole-niom. Przypomnieæ mo¿na, ¿e do obszaru elektryki w³¹cza siê zazwyczaj trzy g³ówne grupy problemów:
l zagadnienia ogólne, obejmuj¹ce elektrotechnikê
teo-retyczn¹, metrologiê elektryczn¹, teoriê sterowania, techniki pó³przewodnikowe, w tym mikro- i optoelek-tronikê, cile zwi¹zane z procesami kszta³cenia i na-uczania;
l elektroenergetykê obejmuj¹c¹ wytwarzanie, przesy³ i
roz-dzia³ oraz u¿ytkowanie energii elektrycznej, a w tym ta-kie dziedziny, jak budowa urz¹dzeñ elektrycznych, elek-trotermia, transport, energoelektronika i napêd elektrycz-ny, technika wysokich napiêæ;
l telekomunikacjê wykorzystuj¹c¹ zjawiska elektryczne do
przenoszenia i przetwarzania informacji, do których na-le¿y przetwarzanie sygna³ów, techniki wysokoczêstotli-wociowe, techniki przesy³ania sygna³ów, w tym techni-ki optyczne i informatyczne.
Istotne znaczenie dla tych grup maj¹ nieroz³¹cznie z nimi zwi¹zane elektronika i informatyka. I w³anie te trzy grupy problemów i ich rozwi¹zywanie stanowi¹ i stanowiæ bêd¹ w nadchodz¹cych latach g³ówny obszar dzia³alnoci Stowarzyszenia Elektryków Polskich na rzecz elektryki.
Edukacja, wiedza, udzia³ w budowaniu
Spo³eczeñstwa Informacyjnego w Polsce
g³ównymi zadaniami SEP
Zdolnoæ osób i ca³ych spo³eczeñstw do elastycznego dostosowywania siê do nowych warunków pracy oraz no-wego stylu ¿ycia staje siê kluczow¹ umiejêtnoci¹. Strate-gicznego znaczenia nabiera wiêc system edukacji, w tym kszta³cenia ustawicznego, daj¹cy szansê wykorzystania pojawiaj¹cych siê mo¿liwoci oraz zdobycia przez spo³e-czeñstwo dobrej pozycji w kszta³tuj¹cym siê na nowo po-dziale pracy w skali globalnej.
Sprawa staje siê w Polsce obecnie tym wa¿niejsza, ¿e bez rozwoju nowych obszarów przedsiêbiorczoci i stwo-rzenia, z nowych technik informacyjnych i ich zastosowañ, wa¿nej dziedziny gospodarki narodowej, nie uda siê w sa-tysfakcjonuj¹cy sposób zapewniæ dostatecznej liczby miejsc pracy, rozwi¹zuj¹c nabrzmia³y problem bezrobocia, zw³asz-cza wród m³odzie¿y.
Budowa spo³eczeñstwa informacyjnego sta³a siê za spraw¹ rozwoju techniki cyfrowej koniecznoci¹, a w kra-jach najwy¿ej rozwiniêtych, niezale¿nie od stopnia wia-domoci tego faktu, stanowi codzienn¹ rzeczywistoæ. Jeli pragniemy, aby odbywaj¹ca siê na naszych oczach kolejna rewolucja naukowo-techniczna pozwoli³a nasze-mu spo³eczeñstwu radykalnie zmniejszyæ opónienia cy-wilizacyjne i plagê demoralizuj¹cego bezrobocia, zwi¹za-ne ze s³aboci¹ naszej, opartej na tradycyjnych dziedzi-nach przemys³u gospodarce, cyfrowa przebudowa powin-na staæ siê jednym z g³ównych obszarów dzia³añ wszyst-kich organów pañstwa, przedsiêwziêæ spo³eczno-gospo-darczych, dzia³añ naukowych i inicjatyw spo³ecznych. Nie-zbêdne jest stworzenie warunków dla nowoczesnej edu-kacji na najwy¿szym poziomie i powszechnego dostêpu do zdobyczy cywilizacji, wyznaczaj¹cych wspó³czesny standard ¿ycia i pracy.
Stowarzyszenie nasze, reprezentuj¹ce znacz¹cy poten-cja³ intelektualny cz³onków SEP, wród których jest niema-³o wybitnych przedstawicieli nauki i techniki polskiej, jest szczególnie predestynowane do podjêcia wyzwañ zwi¹za-nych z budow¹ Spo³eczeñstwa Informacyjnego. W naszych programach powinny znaleæ siê kierunkowe dzia³ania roz-wijania edukacji w zakresie kierunków elektrycznych, umo¿-liwiaj¹cej przystosowania siê do zmieniaj¹cych siê warun-ków gospodarczych i potrzeby nowoczesnej wiedzy i umie-jêtnoci zawodowych.
Przedmiotem analizy w nadchodz¹cej kadencji w³adz Stowarzyszenia powinna byæ miêdzy innymi celowoæ po-wo³ywania stowarzyszeniowych szkó³ i uczelni technicz-nych wykorzystuj¹cych w³asne, stowarzyszeniowe progra-my nauczania, a tak¿e utworzenia nowych i wspierania ist-niej¹cych sprawnych form kszta³cenia ustawicznego i kur-sów podyplomowych oraz nowych specjalizacji zawodo-wych, zapewniaj¹cych systematyczne uzupe³nianie wiedzy z zakresu urz¹dzeñ elektrycznych, wynikaj¹cej z postêpu naukowo-technicznego.
Elektroenergetyka
Decyduj¹cym wskanikiem wyznaczaj¹cym rolê elek-tryki w ¿yciu spo³eczeñstwa jest zu¿ycie energii elektrycz-nej, zarówno obecne jak i przewidywane. Sposoby jego pokrycia, a wiêc strategie rozwojowe stanowi¹ istotny ele-ment za³o¿eñ polityki energetycznej Polski. Przypomnieæ mo¿na, ¿e do strategii tych zaliczyæ mo¿na:
n strategiê zintegrowanego zarz¹dzania energi¹ i
rodowi-skiem, polegaj¹c¹ miêdzy innymi na uzyskaniu syner-gicznego efektu poprawy jakoci rodowiska poprzez istotny wzrost efektywnoci gospodarowania,
n strategiê zmierzaj¹c¹ w kierunku rozwoju produkcji
sko-jarzonej w ród³ach rozproszonych, przy wykorzysta-niu lokalnych zasobów paliw i energii; jej realizacja za-pewni nie tylko powstanie lokalnych rynków energe-tycznych, ale i kreowanie lokalnych centrów aktywno-ci ekonomicznej w wyniku stopniowego przejmowa-nia czêci odpowiedzialnoci za politykê energetyczn¹ przez samorz¹dy,
n strategiê liberalizacji sieciowych rynków energetycznych,
w myl której jednym z najlepszych sposobów równo-wa¿enia interesów dostawców i odbiorców energii jest mechanizm rynkowy, wsparty profesjonalnie realizowa-n¹ polityk¹ regulacyjrealizowa-n¹, przy dba³oci o zachowanie za-sady przejrzystoci cen paliw i energii,
n strategiê poprawy efektywnoci energetycznej, która
oznacza intensyfikacjê dzia³añ na rzecz wzrostu produk-tywnoci energii w sferze wytwórczej gospodarki naro-dowej oraz spadku energoch³onnoci w sektorze gospo-darstw domowych i w sektorze u¿ytecznoci publicznej. W wietle obserwowanych w wiecie i Europie tenden-cji, coraz bardziej widoczny jest jednak w Polsce brak wizji gospodarczej w dziedzinie energetyki. Lansowany w latach osiemdziesi¹tych model wêglowo-j¹drowo-gazowy z prze-widywan¹ dominacj¹ energetyki j¹drowej i gazowej za³a-ma³ siê ju¿ doæ dawno, a ci¹gle nie ma nowego.
W warunkach polskich najbardziej prawdopodobna sta-je siê realizacja modelu wykorzystuj¹cego wêgiel (kamien-ny i brunat(kamien-ny), gaz i ród³a odnawialne (geotermia, wyko-rzystanie biopaliw, wiatr i s³oñce). Wprawdzie Stowarzy-szenie, podobnie jak znaczna czêæ polskich energetyków jest zdania, ¿e energetyka j¹drowa bêdzie energetyk¹ przy-sz³oci i Polska mimo opónieñ bêdzie musia³a, w nieokre-lonej jeszcze przysz³oci, wykorzystywaæ tê formê ener-gii, to jednoczenie konieczne staje siê rozwa¿enie przez SEP celowoci bardziej intensywnego propagowania roz-woju rozproszonej energetyki odnawialnej. Bêdzie to zgod-ne nie tylko z ju¿ podjêtymi przez Polskê zobowi¹zaniami miêdzynarodowymi, ale i z wystêpuj¹cymi w wiecie ten-dencjami.
Ju¿ pod koniec 2001 roku Rada Europy okreli³a koniecz-noæ znacznie szerszego ni¿ przewidywano do tej pory roz-woju zastosowañ odnawialnych zasobów energii, zalecaj¹c aby udzia³ energii produkowanej ze róde³ odnawialnych wzrós³ w Unii Europejskiej w okresie do 2010 roku do 22%. Zdaj¹c sobie sprawê, ¿e ocena dotychczasowego przebiegu procesu reformowania energetyki nie mo¿e byæ w pe³ni pozytywna oraz uwzglêdniaj¹c fakt, ¿e spo³ecz-noæ elektryków nie jest jednomylna w sprawach sposo-bów i zakresu reformowania elektroenergetyki uwa¿amy, ¿e istnieje du¿a grupa problemów, które musz¹ byæ roz-wi¹zane, jeli chcemy, aby Polska uczestniczy³a aktywnie w procesach i przemianach dziej¹cych siê wspó³czenie. Krajowa elektroenergetyka, a cilej polityka energetyczna musi sprostaæ kilku przeciwstawnym tendencjom i rozwi¹-zaniom. Mo¿na wród nich wymieniæ:
u du¿y udzia³ wêgla w produkcji energii elektrycznej,
któ-rego nie mo¿na szybko ograniczyæ, a jednoczenie celo-woæ i potrzeba ograniczenia emisji dwutlenku wêgla (gaz cieplarniany), ograniczenia innych zanieczyszczeñ powstaj¹cych przy spalaniu wêgla i zró¿nicowania paliw pierwotnych,
u gospodarcza i spo³eczna potrzeba utrzymywania
uzasad-nionych przystêpnych cen energii, a jednoczenie naka-zowe ustalanie wysokich cen wêgla, stanowi¹cego g³ów-ny sk³adnik kosztów, zakaz zakupu wêgla z konkurencyj-nych (tañszych) róde³ (import),
u potrzeba (zarówno z uwagi na wp³yw konkurencji na
obni¿kê cen jak i ze wzglêdu na ustalenia Unii Europej-skiej) rzeczywistego wprowadzenia rynku energii, a jed-noczenie ograniczenia wynikaj¹ce z du¿ej iloci kontrak-tów d³ugoterminowych i opór stawiany rynkowi przez nie w pe³ni zainteresowanych wprowadzeniem konku-rencji organizacji wytwórców, przesy³u i dystrybutorów energii,
u koniecznoæ wnikliwego nadzoru Prezesa URE nad
tary-fami, a jednoczenie dopuszczenie do wykrzywienia kosztów przesy³u i kosztów energii, co skutkuje ograni-czeniem konkurencji, utrudnieniami wprowadzania ryn-ku i wykorzystania zasady TPA,
u aktywne kszta³towanie Prawa energetycznego m.in.
zmierzaj¹ce do skracania przerw w dostawie energii elek-trycznej.
Zestawienie powy¿sze obrazuje skalê problemów kra-jowej elektroenergetyki. Jest ona tak¿e znaczna w samym Stowarzyszeniu, jako ¿e musimy pogodziæ czêsto tylko pozornie przeciwstawne interesy kolegów zatrudnionych w elektroenergetyce, w przemyle u¿ytkuj¹cym energiê, jak i wszystkich innych odbiorców-konsumentów energii, których interes jest wa¿ny w aspekcie rozwoju u¿ytkowa-nia energii elektrycznej.
Te sprzecznoci bêd¹ z pewnoci¹ zanikaæ lub co naj-mniej s³abn¹æ w miarê liberalizacji prowadz¹cej do reform rynkowych. Trzeba wiêc rozwa¿yæ stanowisko Stowarzy-szenia w zakresie, jeli nie wszystkich, to podstawowych zagadnieñ wystêpuj¹cych w elektroenergetyce.
System energetyczny wci¹¿ pozostanie jako podsta-wowy, ale znaczenie wytwarzania lokalnego wzronie. Nie budzi w¹tpliwoci, ¿e du¿¹ rolê maj¹ do odegrania przedsiêbiorstwa multienergetyczne i multius³ugowe zwi¹z-ków gmin.
Przy okazji wspomnieæ mo¿na, ¿e w Stanach Zjedno-czonych AP uruchomiono pierwsz¹ komercyjn¹ elektrow-niê opart¹ na ogniwach fotowoltaicznych. Rozwój nowych, ekologicznych metod wytwarzania i olbrzymi obecnie po-stêp technologiczny mog¹ doprowadziæ do w pe³ni ko-mercyjnego ich wprowadzenia w stosunkowo nied³ugim czasie.
Zdajemy sobie sprawê, ¿e organizacje bran¿owe zwi¹-zane z klasyczn¹ elektroenergetyk¹ nale¿¹ do wp³ywowych grup nacisku i czêsto anga¿uj¹ siê w obronê zarówno dro-gich, choæ czêsto nie najnowoczeniejszych technologii, jak i przeciwdzia³aj¹ niewygodnym dla nich porozumie-niom czy postanowieporozumie-niom. Jednak istniej¹ mo¿liwoci, aby tego rodzaju grupy nacisku traci³y swoje wp³ywy. Jedn¹ z nich jest wzrost wp³ywów takich jak SEP, organizacji spo-³ecznych, pozarz¹dowych, w wiêkszym stopniu kojarz¹cych interesy energetyków i odbiorców.
Liberalizacja elektroenergetyki nie mo¿e byæ przeprowa-dzona bez wprowadzenia rynku konkurencyjnego w wytwa-rzaniu. Warunkiem tego jest jednak rozwi¹zanie problemu kontraktów d³ugoterminowych, a tak¿e umo¿liwienie swo-bodnego wyboru dostawcy wêgla i swoswo-bodnego negocjo-wania ceny wêgla. Warunkiem jest tak¿e, by konsolidacje w wytwarzaniu nie blokowa³y mo¿liwoci konkurencji.
Dzia³ania prywatyzacyjne, rozdzia³ przesy³u od obrotu, zmiany w ustalaniu i wprowadzeniu taryf (szczególnie prze-sy³owych), rozwój transakcji na gie³dzie energii, a przede wszystkim rozwi¹zanie problemu kontraktów d³ugotermi-nowych powinno sprzyjaæ rzeczywistemu wprowadzeniu rynku energii elektrycznej, o którym teraz du¿o siê mówi, ale który realnie wci¹¿ nie istnieje.
Telekomunikacja
Istotnym wyznacznikiem nowoczesnego spo³eczeñ-stwa jest nasycenie zintegrowanymi us³ugami telekomu-nikacyjnymi oraz ich upowszechnienie przez dostosowa-nie cen tych us³ug do mo¿liwoci finansowych spo³e-czeñstwa.
Niezbêdne jest w tym celu zdecydowane podjêcie dzia³añ wymuszaj¹cych rozwój us³ug telekomunikacyj-nych, a szczególnie budowa infrastruktury sieci do us³ug internetowych. Konieczne s¹ w zwi¹zku z tym dzia³ania demonopolizuj¹ce rynek oraz sprzyjaj¹ce wzrostowi kon-kurencji.
Nale¿y d¹¿yæ do odejcia od koncesjonowania dzia-³alnoci operatorów wiadcz¹cych us³ugi internetowe i us³ugi transmisji danych. Pozwoli to na wiêksze zainte-resowanie inwestycjami w Polsce potencjalnych opera-torów us³ug internetowych, przez co zwiêkszyæ siê po-winien dostêp do tych us³ug szerokich krêgów spo³e-czeñstwa.
W upowszechnienie us³ug, szczególnie intemetowych, SEP powinien zaanga¿owaæ swój potencja³ intelektualny i organizacyjny, aktywnie w³¹czaj¹c siê w proces budowy spo³eczeñstwa informacyjnego.
Zajête przez Stowarzyszenie we wrzeniu 2001 roku stanowisko w sprawie prywatyzacji i liberalizacji rynku telekomunikacji w Polsce jest nadal aktualne. Przypomnij-my. Stowarzyszenie Elektryków Polskich uwa¿a, ¿e prywa-tyzacja w po³¹czeniu z liberalizacj¹ rynku telekomunikacji w Polsce jest konieczn¹ operacj¹ w warunkach gospodarki wolnorynkowej. G³ównym celem tej operacji jest upo-wszechnienie nowoczesnych us³ug telekomunikacyjnych poprzez dostosowanie cen tych us³ug do mo¿liwoci finan-sowych spo³eczeñstwa polskiego.
Zapewniæ to mo¿e tylko wprowadzenie elementów kon-kurencji zarówno miêdzy operatorami dzia³aj¹cymi na ryn-ku telekomunikacyjnym, jak równie¿ miêdzy dostawcami sprzêtu telekomunikacyjnego niezbêdnego do budowy i modernizacji sieci telekomunikacyjnych.
Pañstwo poprzez w³aciwe resorty odpowiedzialne za proces prywatyzacji i podzia³ polskiego rynku tele-komunikacyjnego, przeprowadzaj¹c tê z³o¿on¹ operacjê powinno zadbaæ, aby w nowych warunkach, po prywa-tyzacji, wszyscy operatorzy dzia³aj¹cy na polskim rynku telekomunikacyjnym zapewnili:
l powszechne us³ugi telekomunikacyjne, konkurencyjne
cenowo,
l rozwój us³ug telekomunikacyjnych w miarê pojawiania
siê nowych mo¿liwoci technicznych,
l jakoæ tych us³ug na wiatowym poziomie,
l transfer najnowszych technologii do produkcji w kraju
urz¹dzeñ telekomunikacyjnych (dotyczy producentów sprzêtu),
l tworzenie nowoczesnych produktywnych stanowisk
pracy, poprzez udostêpnianie nowych us³ug pojawiaj¹-cych siê w miarê rozwoju telekomunikacji,
l w³aciwe wykorzystanie specjalistów w
restrukturyzo-wanych firmach.
W dotychczas przeprowadzanym procesie prywatyza-cji zadania powy¿sze s¹ realizowane tylko w przypadku producentów-dostawców sprzêtu telekomunikacyjnego oraz operatorów telefonii ruchomej GSM. Niestety teleko-munikacja stacjonarna, zdominowana przez TP SA dzia³a nadal wed³ug regu³ monopolisty ze wszystkimi negatyw-nymi skutkami dla u¿ytkowników us³ug.
Jednoczenie zdajemy sobie sprawê, ¿e procesy prze-kszta³ceñ w dziedzinie telekomunikacji mog¹ siê oka-zaæ bardzo dotkliwe dla wielu in¿ynierów i techników, którzy zwi¹zali swe losy z t¹, jak¿e u¿yteczn¹ dziedzin¹. Zagadnienie to powinno byæ rozwi¹zywane tak¿e z udzia-³em SEP.
G³ówne problemy polskiego
przemys³u elektrycznego
Z przeprowadzonych w Stowarzyszeniu dyskusji i ana-liz uwzglêdniaj¹cych aspekty obserwowanych procesów globalizacji i integracji Polski z UE wynika jasno, ¿e do pod-stawowych zadañ w tej dziedzinie w najbli¿szych latach nale¿y realizacja powi¹zanych ze sob¹ celów, do jakich zaliczyæ mo¿na:
l unowoczenianie przemys³u elektrycznego w Polsce
oraz zwiêkszenie jego konkurencyjnoci na rynku euro-pejskim,
l dostosowanie polskiej elektryki do wymagañ Unii
Euro-pejskiej.
Jeli chodzi o zwiêkszanie konkurencyjnoci firm i przed-siêbiorstw dzia³aj¹cych w Polsce, to dzia³ania Stowarzy-szenia powinny w dalszym ci¹gu zmierzaæ do:
n propagowania warunków sprzyjaj¹cych rozwojowi
dzia-³alnoci du¿ych przedsiêbiorstw przemys³u elektryczne-go, które reprezentuj¹ w Polsce dobry poziom konkuren-cyjnoci, widoczny zw³aszcza w eksporcie i które po-winny stanowiæ naturaln¹ bazê kooperacyjn¹ dla ma³ych i rednich przedsiêbiorstw,
n postulowania i wspierania zwiêkszania zakresu
mechani-zmów i rodków rozwoju ma³ych i rednich przedsiê-biorstw,
n prezentacji i propagowania osi¹gniêæ przemys³u
elek-trycznego poprzez, miêdzy innymi promowanie jakoci produktów, patronat nad targami tematycznie zwi¹-zanymi z elektryk¹, rozszerzanie zakresu rekomendacji SEP i jednoczenie weryfikowanie ju¿ nadanych reko-mendacji poprzez stworzenie systemu audytów, pod-niesienie rangi Medalu Prezesa SEP nadawanego za wy-ró¿niaj¹cy siê produkt myli i r¹k polskich in¿ynierów, techników i robotników,
n podejmowania prób oddzia³ywania na politykê
gospo-darcz¹ pañstwa i wspierania polityki zgodnej z ogólny-mi kierunkaogólny-mi i pogl¹daogólny-mi panuj¹cyogólny-mi wród cz³onków SEP, wspó³praca w tym zakresie z firmami, przedsiê-biorstwami i samorz¹dami gospodarczymi jako elemen-tami ¿ycia gospodarczego oddzia³uj¹cymi na centrum gospodarcze.
Akcesja Polski do UE stawia przed Stowarzyszeniem szczególnie odpowiedzialne zadania. Znaj¹c polskich elek-tryków postawiæ mo¿na tezê, ¿e rodowisko nasze po-piera przyst¹pienie naszego kraju do Unii na warunkach odpowiadaj¹cych miejscu Polski w ¿yciu Europy. Dlate-go te¿ zadaniem stoj¹cym przed Stowarzyszeniem jest udzia³ w procesie przystosowywania prawodawstwa polskiego do wymagañ UE w zakresie produkcji, dopusz-czania do obrotu i eksploatacji wyrobów technicznych z dziedziny elektryki (normalizacja, ocena jakoci, odpo-wiedzialnoæ za produkt). Zadanie to obejmuje tak¿e or-ganizowanie szkoleñ i konsultacji w zakresie zmian praw-nych, normalizacyjnych i organizacyjnych w obszarach elektryki. Wi¹¿e siê ono tak¿e z dzia³aniami na rzecz wspó³pracy miedzy elektrykami europejskimi, czemu s³u-¿yæ bêdzie z pewnoci¹ udzia³ SEP w pracach organiza-cji EUREL.
Podkreliæ tak¿e trzeba, ¿e jednym z najwa¿niej-szych warunków powodzenia procesu stymulowania roz-woju przedsiêbiorczoci w obszarze polskiego prze-mys³u elektrycznego jest wykorzystanie potencja³u badawczo-naukowego tkwi¹cego w krajowych jednost-kach badawczych i rozwojowych. Inspiruj¹ca i promu-j¹ca rola SEP w tym zakresie jest bardzo istotna i po-trzebna.
Strategia SEP
w zakresie instalacji elektrycznych
w obiektach budowlanych
Skutecznoæ ochrony przed zagro¿eniami zale¿y od roz-wi¹zañ zastosowanych w instalacjach elektrycznych oraz rodków technicznych. Miar¹ skutecznoci jest liczba miertelnych wypadków pora¿eñ pr¹dem elektrycznym oraz liczba po¿arów, bêd¹cych nastêpstwem wad lub nie-prawid³owej eksploatacji instalacji elektrycznych. Z prze-prowadzonych analiz wynika, ze liczba miertelnych wy-padków pora¿eñ pr¹dem elektrycznym w ci¹gu roku, przy-padaj¹ca na jeden milion mieszkañców jest w Polsce 34 krotnie wiêksza ni¿ w krajach Europy Zachodniej. Zagro¿enie miertelnymi pora¿eniami pr¹dem elektrycz-nym wystêpuje przede wszystkim w mieszkaniach i bu-dynkach mieszkalnych oraz w gospodarstwach rolniczych i ogrodniczych. Nadal najwiêcej wypadków miertelnych odnotowuje siê na wsi (prawie dwukrotnie wiêkszy wska-nik wypadkowoci ni¿ w miecie).
Równie czêste s¹ przypadki powstania po¿arów spo-wodowanych niesprawn¹ instalacj¹ elektryczn¹. Ich pro-centowy udzia³ w ogólnej liczbie po¿arów w budynkach jest na poziomie 14%.
Zasadniczy wp³yw na du¿¹ liczbê miertelnych pora-¿eñ pr¹dem elektrycznym oraz po¿arów w Polsce ma z³y stan techniczny instalacji elektrycznych w obiektach bu-dowlanych, w tym w mieszkaniach (ponad 11 milionów) i budynkach mieszkalnych oraz w gospodarstwach rolni-czych i ogrodnirolni-czych (ponad 2 miliony).
Instalacje elektryczne w tych obiektach, z wyj¹tkiem budowanych w ostatnich latach, nie odpowiadaj¹ wy-maganiom norm. S¹ to instalacje nie w pe³ni sprawne, bêd¹ce ród³em wy¿ej wymienionych zagro¿eñ. Istnieje w zwi¹zku z tym koniecznoæ ich jak najszybszej moder-nizacji.
Wobec ogromnej skali problemu niezbêdne jest, aby Stowarzyszenie Elektryków Polskich aktywnie wspiera³o promocjê przedsiêwziêcia dotycz¹cego modernizacji in-stalacji elektrycznych oraz prace w zakresie norm i wa-runków technicznych dotycz¹cych instalacji elektrycznych i szerokiego upowszechniania w kraju okrelonych w nich wymagañ.
Dzia³alnoæ ta s³u¿yæ bêdzie równie¿ u³atwieniu inte-gracji z Uni¹ Europejsk¹ w tym zakresie tematycznym. W zwi¹zku z powy¿szym prace Stowarzyszenia Elektry-ków Polskich koncentrowaæ siê powinny zarówno na ini-cjowaniu i opiniowaniu nowych aktów prawnych, w tym szczególnie aktywna wspó³praca z Polskim Komitetem Normalizacyjnym jak i szerokim upowszechnianiu wyma-gañ norm i warunków technicznych poprzez wydawanie komentarzy, organizowanie szkoleñ, sympozjów, semina-riów i konferencji oraz publikacje w czasopismach tech-nicznych i literaturze fachowej.
Nale¿y kontynuowaæ rozpoczête prace nad uruchomie-niem w Polsce, na przyk³ad na wzór francuski, nowego rodzaju dzia³alnoci polegaj¹cej na stworzeniu systemu potwierdzania tzw. wiadectw zgodnoci dotycz¹cych nowych i modernizowanych instalacji elektrycznych w bu-downictwie. Odnosimy wra¿enie, ¿e mo¿e to stanowiæ du¿¹ szans¹ na wzmocnienie roli i znaczenia SEP oraz na stworzenie mo¿liwoci wymiernych korzyci finansowych dla Stowarzyszenia.
Normalizacja
Bardzo wa¿nym obszarem dzia³ania SEP bêdzie w nad-chodz¹cych latach normalizacja. W okresie miêdzywojen-nym by³a to sztandarowa dziedzina Stowarzyszenia i s¹ du¿e szanse na to, aby znów sta³a siê nasz¹ domen¹.
Jednym z warunków integracji Polski z Uni¹ Europejsk¹ jest cz³onkostwo PKN w Europejskim Komitecie Norma-lizacyjnym (CEN) oraz Europejskim Komitecie Normaliza-cyjnym Elektrotechniki (CENELEC). Warunkiem przyjêcia do tych organizacji jest uznanie i przyjêcie do koñca 2002 roku co najmniej 80% norm europejskich oraz podanie harmo-nogramu przyjêcia pozosta³ych 20%. Dotyczy to oko³o 9,5 tys. norm (dotychczas PKN wdro¿y³ poprzez t³umacze-nie 4,7 tys.). Nale¿y pamiêtaæ, ¿e co roku przybywa oko³o 1,6 tys. norm. Obecnie dla 3,6 tys. norm zastosowano metodê uznania, czyli przyjêcie tych norm jako norm pol-skich lecz w jêzyku angielskim.
Stwarza to szansê dla dzia³alnoci normalizacyjnej SEP. Konieczne stanie siê w najbli¿szym czasie powo³anie fo-rum normalizacji przy SEP, podstaw¹ dzia³ania którego by³oby porozumienia miêdzy SEP, PTPiREE, PSE SA oraz resortami gospodarki i infrastruktury okrelaj¹ce zasady wspó³pracy w zakresie normalizacji i udzia³u w procesie przystosowywania prawodawstwa polskiego do wymagañ UE w zakresie produkcji, dopuszczania do obrotu i eks-ploatacji wyrobów technicznych z dziedziny elektroener-getyki i ca³ej elektryki.
Obszar dzia³alnoci
wewn¹trzstowarzyszeniowej
1. Na czo³o zagadnieñ, celowoæ rozwi¹zywania których przy pomocy Stowarzyszenia zdaje siê nie budziæ w¹t-pliwoci, wysuwa siê organizowanie pomocy dla in¿y-nierów i techników wszystkich specjalnoci elektryki na rynku pracy.
Doæ powszechne wród cz³onków jest oczekiwanie, ¿e SEP stanie siê aktywnym reprezentantem rodowi-ska spo³eczno-zawodowego. Mo¿liwoci dzia³ania w tym zakresie s¹, wbrew pozorom, niema³e, skutecznoæ ich wykorzystywania zale¿y od aktywnoci wszystkich ogniw SEP.
Mog¹ one koncentrowaæ siê w kilku obszarach, do jakich zaliczyæ mo¿na:
n pomoc w uzyskiwaniu pracy zarówno w kraju jak
i zagranic¹;
n zorganizowanie agendy stowarzyszeniowej maj¹cej
charakter funduszu finansowego wspierania cz³onków SEP w zakresie tworzenia w³asnych firm i warszta-tów poprzez udzielanie niskooprocentowanych kre-dytów; kapita³ za³o¿ycielski takiej agendy powinien powstaæ z dobrowolnych cegie³ek wykupionych przez pracuj¹cych cz³onków SEP, zadaniem agendy by³oby zarówno udzielanie kredytów jak i pomna¿anie swych finansów;
n rozwijanie dzia³alnoci gospodarczej Stowarzyszenia,
zw³aszcza w zakresie rzeczoznawstwa.
2. Kolejnym zagadnieniem, któremu nale¿y powiêcaæ co-raz wiêcej miejsca jest komunikacja wewn¹trz Stowa-rzyszenia. Celowe jest dokonanie przegl¹du stosowa-nych form i rodków w tym zakresie. Konieczne staje siê znacznie wiêksze wykorzystanie do tego celu In-ternetu. Stwarza on now¹ szansê w ¿yciu naszej orga-nizacji, szansê powrotu do uczestnictwa w pracach SEP wszystkich cz³onków i to nie tylko za porednic-twem struktury organizacyjnej SEP, lecz tak¿e indywi-dualnie. Celowe jest rozwa¿enie wprowadzenia mo¿li-woci opiniowania i ankietowania internetowego klu-czowych spraw stowarzyszeniowych. Konieczne jest równie¿ stworzenie Ksiêgi Adresów Internetowych cz³onków SEP. Wk³ad naszego Stowarzyszenia w in-spirowanie i uczestniczenie w formowaniu Spo³eczeñ-stwa Informacyjnego powinien byæ znacznie wiêkszy ni¿ do tej pory.
3. Nale¿y kontynuowaæ rozpowszechnianie wiedzy przez organizowanie miêdzynarodowych, krajowych i regio-nalnych imprez naukowo-technicznych, prezentuj¹cych innowacyjnoæ, postêp techniczno-ekonomiczny, osi¹-gniêcia nauki i techniki oraz organizacyjne i ekonomicz-ne tendencje oraz decyzje rzutuj¹ce na stan i rozwój elektryki, a przez to na dzia³alnoæ SEP w tym zakresie. I tu nale¿y wykorzystywaæ w znacznie wiêkszym stop-niu Internet przez na przyk³ad w³¹czenie siê SEP do procesu studiów internetowych, uruchomienie placó-wek konsultacyjnych itp.
4. Szczególne miejsce w dzia³alnoci SEP powinny nadal zajmowaæ czasopisma naukowo-techniczne. Spe³niaj¹ one i spe³niaæ powinny nadal podwójna funkcjê. Z jed-nej bowiem strony ich wydawanie to realizacja statuto-wego celu Stowarzyszenia, z drugiej za stanowi¹ prze-jaw dzia³alnoci gospodarczej SEP.
Czasopisma i wydawnictwa SEP powinny staæ siê szczególnym miejscem promocji Stowarzyszenia, zna-kiem firmowym SEP jego mark¹. Umieszczone logo SEP w sposób wyrazisty, zunifikowany na wszystkich wydawnictwach, powinno byæ gwarancj¹ wysokiej ja-koci i rzetelnoci prezentowanych opracowañ.
Zakres tematyczny artyku³ów w poszczególnych cza-sopismach powinien odpowiadaæ charakterowi tytu³u. Zmiennoæ rynku i potrzeb czytelników winna byæ od-zwierciedlana w charakterze publikowanych artyku³ów, a tak¿e w elastycznym podejciu do tworzenia nowych czasopism, ³¹czenia siê dotychczasowych, a równie¿ ich likwidacji. Bêdziemy musieli tak¿e zastanowiæ siê nad zasadami finansowymi funkcjonowania czasopism. 5. Bardzo wa¿nym obszarem dzia³ania jest tak¿e kierunek rozwoju po¿¹danych cech cz³onkowskich Sepowców. Oprócz aktywnoci, rzetelnoci, których to cech nigdy za du¿o, wa¿ne jest wzmacnianie stopnia uto¿samiania siê cz³onków ze Stowarzyszeniem w swej pracy zawo-dowej, miêdzy innymi poprzez spe³nianie roli ³¹czników przekazuj¹cych informacje i opinie SEP do instytucji zatrudniaj¹cej oraz odwrotnie z tej instytucji do SEP, przy honorowaniu obowi¹zuj¹cych w instytucjach ma-cierzystych zasad i przepisów.
Dzia³alnoæ organizacyjna
Stowarzyszenia
W dzia³alnoci organizacyjnej w nadchodz¹cej kadencji celowe jest przyjêcie nastêpuj¹cych wytycznych i kierun-ków dzia³ania:
n nale¿y przede wszystkim skonsolidowaæ dzia³alnoæ
Oddzia³ów obejmuj¹cych swym dzia³aniem teren woje-wództw lub regionów z centralnymi i tematycznie bar-dziej kompleksowymi sekcjami specjalistycznymi oraz komitetami naukowo-technicznymi SEP,
n temu celowi bêdzie tak¿e s³u¿y³o konsekwentne
konty-nuowanie procesu koncentracji dzia³alnoci zarówno merytorycznej, ci¹gle jeszcze nadmiernie rozdrobnionej
w sekcjach i komitetach, jak i organizacyjnej w ma³o aktywnych i niesamodzielnych Oddzia³ach,
n dalsze wzmacnianie samodzielnoci i znaczenia
oddzia-³ów jako podstawowych jednostek SEP oraz rozwijanie w ich strukturze kó³ terenowych w orodkach lokalnych, równie¿ w miejsce rozwi¹zywanych Oddzia³ów,
n dowiadczenia z kadencji 1998/2002, w której
obowi¹-zywa³ ju¿ w pe³nym zakresie statut z 1997 r. potwierdzi-³y, ze jest on na tyle elastyczny, i¿ nie zachodzi potrzeba jego radykalnej zmiany; ze wzglêdu jednak na zg³aszane wnioski z Oddzia³ów dotycz¹ce poprawek b¹d uzupe³-nieñ zapisów statutowych nale¿y zaakceptowaæ inicja-tywê Zarz¹du G³ównego powo³ania komisji statutowej w celu przeanalizowania zg³aszanych wniosków i wy-pracowania tekstów ewentualnych poprawek do zapi-sów statutowych,
n dowiadczenia z funkcjonowania w³adz i organów SEP
w mijaj¹cej kadencji wykaza³y potrzebê wprowadzenia zmian czêci postanowieñ uchwalonych przez XXIX WZD w Krakowie, nastêpuj¹cych regulaminów:
l Zarz¹du G³ównego w odniesieniu do utworzenia
kil-kuosobowego prezydium ZG w celu usprawnienia operatywnego zarz¹dzania w SEP,
l s¹dów kole¿eñskich obu instancji w celu zapewnienia
zgodnoci zapisów z postanowieniami statutu,
l Rady Prezesów w celu zwiêkszenia jej roli
opiniodaw-czej w odniesieniu do strategicznych celów i kierun-ków dzia³alnoci SEP oraz poprawy komunikacji we-wn¹trzstowarzyszeniowej,
n przeanalizowanie roli i zadañ Sekretarza Generalnego oraz
Biura SEP pod k¹tem zwiêkszenia stopnia profesjonali-zacji dzia³añ, zwiêkszenia udzia³u Biura w obs³udze dzia-³alnoci merytorycznej Stowarzyszenia, rozwoju public relations, marketingu oraz odpowiedzialnoci w zakresie nadzoru w³acicielskiego w odniesieniu do dzia³alnoci gospodarczej jednostek organizacyjnych i agend SEP,
n rozwijanie wspó³pracy z zagranic¹ w szczególnoci
z EUREL oraz czerpanie z dowiadczeñ zagranicznych organizacji in¿ynierskich, zw³aszcza VDE, które osi¹g-nê³y status organizacji licz¹cej siê we w³adzach oraz w rodowiskach biznesu i przemys³u.
Obszar dzia³alnoci gospodarczej
Stowarzyszenia
Dzia³alnoæ gospodarcza SEP powinna s³u¿yæ bezpo-rednio realizacji takich celów statutowych, jak wykorzy-stanie kwalifikacji eksperckich, mo¿liwoci badawczych, wydawniczych i szkoleniowych ukierunkowanych na po-trzeby gospodarki i zwi¹zanej z ni¹ kadry in¿ynieryjno-tech-nicznej.
Przemylenia, zw³aszcza w wietle obserwowanych zmian prawa gospodarczego w dostosowaniu do Unii Eu-ropejskiej wymagaj¹ zasady prowadzenia tej dzia³alnoci w Stowarzyszeniu. Niewykluczone, ¿e wymagaæ one bêd¹ zmian w odpowiednich rozdzia³ach statutu. Agendy go-spodarcze SEP powinny stanowiæ w pe³ni profesjonalne firmy umo¿liwiaj¹ce finansowanie dzia³alnoci statutowej.
Biuro Badawcze ds. Jakoci SEP powinno d¹¿yæ do uzyskania statusu jednostki notyfikacyjnej dla Dyrekty-wy nr 73/23/EEC. Podobne starania powinny dotyczyæ obszaru Dyrektyw Medycznych oraz Kompatybilnoci Elektromagnetycznej, a tak¿e utworzenia przy BBJ SEP jednostki inspekcyjnej. Aby sprostaæ konkurencji nale¿y doskonaliæ elastyczny system kontaktów z klientami po-zwalaj¹cy na szybk¹ i atrakcyjn¹ realizacjê zadañ.
Z kolei zadaniem COSiW SEP powinno byæ zbudowanie licz¹cej siê na rynku oficyny wydawniczej ksi¹¿ek, pod-rêczników, publikacji normalizacyjnych i czasopism z ob-szaru elektryki. Wymaga to zbudowania profesjonalnego, agresywnego marketingu, dzia³u reklamy i kolporta¿u, wa-runkuj¹cych rozwój takiej oficyny i mo¿liwoci przejêcia docelowo wszystkich czasopism SEP. Zdecydowanego uno-woczenienia wymaga dzia³alnoæ szkoleniowa, zarówno od strony merytorycznej jak i technicznej (m.in. formy pre-zentacji wykorzystuj¹ce nowoczesn¹ technikê multimedial-n¹). Tematyka szkoleñ powinna ulec istotnemu rozszerze-niu. Powinny byæ organizowane tak¿e szkolenia z wykorzy-staniem Internetu. COSiW powinien w znacznie wiêkszym ni¿ dotychczas stopniu wspó³pracowaæ z Oddzia³ami oraz sekcjami specjalistycznymi i komitetami naukowo-technicz-nymi SEP w zakresie organizowania szkoleñ, konferencji, wystaw i publikacji korzystaj¹c z pomocy tych jednostek w ustaleniu tematyki wymienionych wy¿ej przedsiêwziêæ, a tak¿e w ich profesjonalnej realizacji.
Izba Rzeczoznawców SEP dzia³aj¹ca poprzez orodki rzeczoznawstwa podporz¹dkowane oddzia³om SEP wyma-ga zdecydowanej profesjonalizacji orwyma-ganizacyjnej. Dotych-czasowa, bardziej spo³eczna ni¿ profesjonalna forma pro-wadzenia tej dzia³alnoci czyni j¹ zbyt ma³o konkuren-cyjn¹ na ewidentnie konkurencyjnym rynku. Si³¹ i atutem IRSEP jest znakomity potencja³ intelektualny rzeczoznaw-ców i specjalistów, w niewielkim tylko stopniu wykorzy-stywany w praktyce. Nale¿y d¹¿yæ do rozbudowania sieci orodków rzeczoznawstwa, zw³aszcza w miastach woje-wódzkich, tworzyæ orodki miêdzyoddzia³owe, uzyskaæ uprawnienia konieczne do wykonywania okrelonych prac (akredytacje, notyfikacje itp.), ale przede wszystkim na-le¿y zdecydowanie usprawniæ metody penetracji rynku, reagowania na wprowadzane zmiany, m.in. legislacyjne, da-j¹ce szansê wczesnego zagospodarowania nisz na rynku. Nale¿y te¿ zadbaæ o lepsz¹ popularyzacjê rzeczoznawstwa wród cz³onków SEP i lepsz¹ wspó³pracê IRSEP z pozosta-³ymi agendami dzia³alnoci gospodarczej SEP.
Szanowne Kole¿anki i Koledzy
Przedstawiony przegl¹d podstawowych problemów sto-j¹cych przed polsk¹ elektryk¹, choæ z koniecznoci skró-cony i z pewnoci¹ nie wyczerpuj¹cy wszystkich tema-tów, pozwala uwiadomiæ sobie ogrom zadañ, rozwi¹-zanie których jest konieczne, aby elektryka nie tylko znalaz³a siê wraz z ca³¹ Polsk¹ w Unii Europejskiej i zajê³a nale¿ne jej miejsce wród innych dziedzin infrastruktu-ralnych, ale i potrafi³a sprostaæ wyzwaniom konkurencyj-nym, jakie pojawi¹ siê wraz z akcesem.
Cele Stowarzyszenia w nadchodz¹cych latach nie zmieniaj¹ siê, pozostaje nimi nadal s³u¿enie spo³eczeñ-stwu i to zarówno poprzez aktywne uczestniczenie w procesie doskonalenia elektryki, dziedziny stano-wi¹cej czynnik strategiczny rozwoju Polski, lecz tak¿e poprzez stymulowanie procesów doskonalenia i samo-doskonalenia cz³onków SEP, tak aby mogli staæ siê prekursorami spo³eczeñstwa informacyjnego.
Wspó³udzia³ SEP w budowaniu w Polsce spo³eczeñ-stwa informacyjnego, zmieniaj¹cego warunki ¿ycia, nauki i pracy Polaków, staje siê podstawowym zadaniem Sto-warzyszenia w nadchodz¹cym dziesiêcioleciu. Zadanie to realizowane mo¿e byæ przede wszystkim poprzez edukacjê i to zarówno w murach szkó³ i wy¿szych uczelni jak i sepowskie uniwersytety trzeciego wieku czy te¿ inter-netowe systemy nauczania i dokszta³cania.
Motorem przemian jest i bêdzie gospodarka, a w tym zró¿nicowana pod wzglêdem w³asnociowym elektryka, gdzie bêdzie wspó³istnia³ kapita³ prywatny, pañstwowy i samorz¹dowy. Do priorytetowych zadañ SEP nale¿eæ bê-dzie propagowanie i wspó³tworzenie takich mechanizmów, niezbêdnej infrastruktury i rozwi¹zañ, które wspomagaæ i warunkowaæ bêd¹ szybki wzrost gospodarczy oparty na nowych technologiach informacyjnych, w pe³ni uwzglêd-niaj¹cy wymagania ochrony rodowiska naturalnego.
W szczególnoci nale¿y postulowaæ i promowaæ taki rozwój infrastruktury technicznej, prawnej i instytucjonal-nej, który umo¿liwi:
l towarzysz¹cy istniej¹cej i modernizowanej energetyce
zawodowej rozwój energetyki rozproszonej
wykorzystu-j¹cej odnawialne ród³a energii i umo¿liwiawykorzystu-j¹cej istotny wzrost zatrudnienia w nowo powstaj¹cych w gminach i zwi¹zkach gmin przedsiêbiorstwach multienergetycz-nych i multiinfrastrukturalmultienergetycz-nych,
n skuteczne wykorzystanie polskiego potencja³u
nauko-wo-badawczego do rozwijania i stymulowania przed-siêbiorczoci Polaków, w tym cz³onków SEP, tak aby nastêpowa³ rzeczywisty rozwój ma³ych i rednich firm i warsztatów us³ugowych z dziedziny elektryki, jako ¿e potrzeby i mo¿liwoci w tym obszarze zw³aszcza na terenach rolniczych s¹ ogromne,
n powszechny obrót bezgotówkowy, efektywny a zarazem
bezpieczny rozwój elektronicznej, zw³aszcza interneto-wej, gospodarki oraz w³¹czenie do niej ma³ych i rednich przedsiêbiorstw.
Realizacja tych zadañ wymagaæ bêdzie dostosowania do nowych warunków samego Stowarzyszenia i form jego dzia³ania.
Przywiecaæ nam przy tym mog¹ ci¹gle aktualne s³owa najwybitniejszego in¿yniera polskiego i zarazem dzia³acza gospodarczego XX wieku Eugeniusza Kwiatkowskiego:
Spo³eczeñstwo, któremu losy nie oszczêdzi³y ogl¹-dania w historii i teraniejszoci tylu klêsk i zawodów, przenikniête jest brakiem poczucia w³asnej si³y wartoci w³asnej pracy, tak nieraz wydajnej i dobrej. Tylko skon-centrowany wysi³ek, obrazuj¹cy widocznie rezultat pracy, mo¿e stworzyæ jedn¹ z wa¿nych podstaw dla przebudowy tej psychiki polskiej.
q
Katedra Elektryfikacji i Automatyzacji Górnictwa Wydzia³u Górnictwa i Geologii Politechniki l¹skiej w Gliwicach, Sekcja Elektrotechniki i Automatyki Górniczej Stowarzyszenia Elektryków Polskich,
Centrum Elektryfikacji i Automatyzacji Górnictwa EMAG w Katowicach
organizuj¹ w dniach 911 padziernika 2002 r. w Szczyrku
IX Krajow¹ Konferencjê Elektryki Górniczej pt.
PROJEKTOWANIE I EKSPLOATACJA
SIECI ELEKTROENERGETYCZNYCH W ZAK£ADACH GÓRNICZYCH
T E M A T Y K A:
l nowe przepisy w zakresie projektowania i eksploatacji sieci
elektroenergetycznych,
l metody projektowania sieci elektroenergetycznych ze
szcze-gólnym uwzglêdnieniem projektowania komputerowego,
l dobór i eksploatacja urz¹dzeñ elektrycznych w warunkach
du¿ej koncentracji wydobycia,
l nowoczesne kopalniane urz¹dzenia elektroenergetyczne, l bezpieczeñstwo eksploatacji maszyn i urz¹dzeñ górniczych, l zabezpieczenia elektroenergetyczne sieci i odbiorników, l ochrona przepiêciowa w sieciach elektroenergetycznych,
l rejestracja zak³óceñ i lokalizacja uszkodzeñ w sieciach
elek-troenergetycznych,
l wp³yw zjawisk w sieciach elektroenergetycznych na uk³ady
sterowania i ³¹cznoci,
l sieci elektroenergetyczne zasilane z przekszta³tników, l badania eksploatacyjne urz¹dzeñ elektroenergetycznych, l modelowanie komputerowe zjawisk wystêpuj¹cych w sieciach
elektroenergetycznych,
l gospodarka elektroenergetyczna i jakoc energii elektrycznej, l sieci i instalacje specjalne.
Katedra Elektryfikacji i Automatyzacji Górnictwa, ul. Akademicka 2, 44-100 Gliwice
tel. (0-32) 237 11 75, tel./fax (0-32) 237 15 37, e-mail: kkeg@polsl.gliwice.pl, www: http:/www.polsl.gliwice.pl/~kkeg/
