Budowa geologiczna Centralnego Okręgu Węglowego w Lubelskim Zagłębiu Węglowym

JOZEF.POBZYCKI Oddział G6rnojlllSld IG

BUDOWA GEOLOGICZNA CENTRALNEGO

OKRĘGU WĘGLOWEGO

.

W LUBELSKIM

ZAGŁĘBW WĘGLOWYM

Historię odkrycia oraz przebieg badań geologicz-nych kall:bonu nadbużańskiego w okresie przedwojen-nym szczegółowo pq.edstawił H. lYlakowski(12). Po za-.. kończeniu wojny ukierunkowane, systematyczne po-szukiwania złM węgla kamiennego .na Luee1szczy!n.ie podjęte oostały przez Oddział GÓr.ni)6ląsk.i IG w 1964 r. Podstawę tych poszlJldwań stanowiły wyniki badań J. SamsonQwicza (21, 22, 23), poszukiwania Zakładu

Złóż Węgld IG. (5, 4) oraz badania Zakładu Gealogii Struktur Wgłębnych Niżu IG przeprowadzone w la-tach 1958-1962 in.8. LUbelszczyźnie (20). Pracami po-szukiwawczymi objęto obsiar wschodnIej L:Ubelsżczy­

zny. w którego granicaClh głębokcijć występowania po-wierzchni karbonun:ie powinna przekrllczać 750 m (rye. 2).

. W pierwszym etapie poszukiwań należało wyjaśnić

ciągłość r02l)rze9tr.zeniema osadów karbOnu na ba4a-nym obszar~ OI67: potwderdzie przypuszczenia 00 do szerokiego występowania jego młod6zyeh. złożowo wy-. soce perapektywiC7lIlYOh. ogniw znanych wówczas

je-dynłe z otW'Ol.'ÓW Darohucza IG-l, Radzyń IG-l i :l;y-rzyn IG-l. Celem kolejnych etapów badań było po-znanie og6lm!go ·made1u geologi.cme~ podstawowej serii produktywInej ze szczególnym uwzględnieniem parametr6w geoIogiczno-złożowyCh pozwalających na defmitywne wyjaśDrienie ugadnienia występowania w karbonie lu1;lelskim złóż węgla kamie~go o :ooa~ ·czeniu ~arcZYJ11.

Główne prace poSzukiwawcze zrealirowan-o w latach 1961-1969, a lab efektem było stw.I.erdzenle korzyst-nej węgloz8Bobn<lŚCi VlleStfa1u i występowania złóż wę­ gla kamiennego dostępnych dla d'Ziałaloości górnicz.ej. Uzyskano obsZ'el'tlY materiał, z którego niezbicie wy-nikało, że na Lube1s7lczyźn.ie występuje rOzległe zagłę­

bie węglowe. W ogólnych zarysach okreiilono ważniej­

Sze cechy bUdowy geol.oilcznej tego zagł~bla, jego obszar, a także złoriowonajcieka.ws.zą jego partię, po-łożoną potn.ię(hy Radzyniem a Kockiem na NW, ą Chełmem i Rejowcem na SE.

Wyoki poszczegóLnych etapów badań przedstawlo-{lO w opraoowamach J. P<>rzycki~ (14-18), Z. Dem-bowakieao .(6). Z. Dembowskliego i J. Porzycldego (7. 8). Pod lrondec 1968 il'. podjęto rozpoznan'ie geoJogicz-ne pil!'1'wuego złoża węgla kamiell'Dego położonego na NE od Łęcznej (ryc. 2). Na dzień 31 VII 1971 Ir.

ukońC"ZOIlO wszelkie prace i badania. a całość

materia-łów zeJtaw.iono w formie obszernej dokumentacji (18)

wieńczącej długotr.'wałe i żmudne ·badania polskiej

UKD 553.IH.łM2:Ul.'I3U02.ł:IIIU43(438-1l Lubelskie Zagłębie W~gJ.owe) służby· geologicznej nad karbonem regIonu lubelsko--wołyńsk:i.ego.

Kolejnym złożem rozpoznanym przeż Instytut Geo.,. logiCZny było złoże węgla kamiennego Chełm, którego

dak:umentac~ ukończono 30 IV 1974 r. (18).

W 1971 r. do prac ,nad karbonem lubelskim przy";

stępuje MGiE. prowadząc szczegółowe rozpoznanie geo-logiczne . posmzególnych partii, udokumentowanych przez Instytut Geologk:my, złóż ~na i Chełm. Ba-.

danda

te

są ilDte!lByw.nde kootynuowane.

W międrzyczasie GłóWIlle"Biuro Studiów i Projekt6w

. Gór.niczych w KatoW!icadl dokonUje analizy warun-ków występoWania złóż węgla· kamiennego badanych obszarów. Analiza ta wykazała, że występujące na NE od stTu:ktury kloak.iej (ryc. l, 2) złoża węgla kamien-nelO są w pełnł dostępne dla współczesnej techmki . \\iydobY'Wczej. Uwzględniając styl budowy

geologicz-nej oraz stapl.eń rmpomania geologicznego Główne Biuro Studllów t Projektów Górniczych w części zagłę­

bia znajdującej się na NE od struktury kOckiej, po- . między Parczewem a Rejowcem. ws~ępnie- wyodręb­

niło trzy

okr.

w~()we - północny; cenłu'alaly i po-łuc1niowy. Centrakly Okręg Węglowy jest alttualnie intensywnie geologic.znie rozpoznaW8lI1Y i przygotowy-wany do .dzIałalności inwestycyjnej.

l?0Ł02ENIE CENTRALNEGO OKRĘGU · WĘGLOWEGO Centralny Olt'1'ęg Węglowy połotony jest w środ­

kowej. częśoi Lubels.kll.elO Za.głębla Węglowego (ryc. l, 2) w odległośCi około 6 km na 1'I'E od Łęcznej. Frag-meot zagłębia określany mianem Centralnego Okrę­

gu Węglowego stanowi IW'Lględnie llaturalną jednostkę geologiczną, której p-wcę zachodnią, północną i WSC'bodndą stanawią płaszczymy uskokowe, a

gr8al.i-cę połudllliawą -wycibodme spęgu warstw lubelskich

poń osady jun'y (ryc. l, 2. 3). Centr~lny Okręg Węglo­

wy znajduje się IW całok1 w. obrębie wrielkiej jedno-Stki geo1oeicmej - prekmnbryjskiej platformy Eu.ro-py WscbodIIl.iej. Osady całego paleozoiku. w tym

rów-nież karilonu • .omawiane(!lO rejonu rorzvoJdnięte są w fa-ciach epikontynElntalnych, mają .stosllDkowo małą miął.s7JOŚć, a pod względem struktUMlnym

charakte-ryzują się tektonlilką blokowo-uskokową przy braku· wyraźnYch deIlonna.cji plastycznych.

STRATYGRAFIA 1 LITOLOGIA

Dotychczasowe schematy podziału stratygraficznego karbonu LZW ujmoW8JDe ·są ii.'óżnorodn:1e zarówno przez poszczególnYCh autorów. jak i metody badawcze

o

5 10 20km .w....L...-L...-J

.1

·OBJASNIENIA

6 c:ą~1 iY~·::-:l 4

U·~:<I

9 / /

"'

L -_______________________________ . __ ~ _____ ~ ____ ~~ ___________ ~.

Rvc. l. p,.zeglqdowa mapa geoLogtczna Lubelskiego Za-. głębia WęgLowego (bez utwor6w młodszych od

ka,.-bonu).

1 - przY;PIJMI:zĄJny Hsll_ osadów karbonu (granice erozyjne 1 tI!lrt.on1czne), 2 - uskoki, 3 - warstwy lube.lskte (westfal A-B)

+

mrodaze ogniwa westfalu, 4 - warstwy kumO'Wllkle (namur C), II ' - warstwy bużańskie (namur B), 6 - war-stwy komarowakie (namur A), 7 - w1zen, B - dewon (od-słonięty na. kulminacjach w obrębie konturu zagłl:bia), 9

-ważniejsze oŁwor» wiertnicze.

bios.traty,grafi!i. Konstruując model geologiczny złóż

węgla

kaInienne«o

Centralnego Okręgu Węglowego

należało przede WflZystkim wprowadzać jednolity

po-dział litoBtratygraticzny karbonu 1 w. miarę możliwo­ ści skorelować go z QlIi.ędzynarodowym podZiałem 81ra-tygr8if1cznym. Było

:to

konieczne dla prawidłowe~ ~7.edstawdenia modelu geologicznego badanych . złóż

i ma zasadnicze znaczenie na etapie projekt<>\yania gól"lniczego.

-Wyadręłmienie ogniw litostratygra!ficznych prze-prowadzon,o na podstaw.ie· ,badań litostratygraficznyoh i f~ja1nych. J. POrLyekiego i badań petrograficznych S. Cebułaka wYkonanych w latach 1963-1971.

Pod-stawę przyjętej korelacji z międzynarodowym podzia-łem stratygJraficznym W różnym stopndiu stanowią ba-danłia biOBtcatygn-af;iczne. karbon.u lubelskieg<>

wyko-. nane przez: K. Bojkowskiego (3, 2), A Jachowic2l8. (9, 3), K. Korejwo {H, 10), T. Migier (8), M. Tabor i l.

Musiał (24) oraz badama bilasbratygraficzne profilu karbonu pos7.CZególnYCh otworów wykonane w latach 1965--1974 przez: K. Bojkowskiego, A. Jaohowicza, S. JachQwi(:z. H. Kmk:ik, T.· Migier, Ł. Musiał, M.· Tabor i Z. Z6łdani

Fig. 1. Sketch geoLOgical map of the LubZm Coal

Bastn (Mesozotc subct'ops).

1 - 1nfSTect extent ot the C&rboDl.ferous (er08lonal and tectonic bounderies), I - :faultll, I - Lublin beds (Westlal1an A-B) and younger WestfalI,an Itrata, ot - Kumów becls· (Namurian C). II - Bug beds (Namurian B), 8 - Komar6w bed8 (Nlimurian A). 7 - V1sean, 8 - Devoruan (exposed at cuIm1naUons w1th1n the boundar1es ol the buln). B

-lUIWl boreIhoJeIs.

Karbon dolny (w.izen górny)

Osady karbon.u Centralnego Okręgu Węglo.wego le-żą s1lraty,gratiC7lnde niez~ie na zerodowanej i wy-rÓMnan.ej powierzchni starszych far:mac)i. Na prze-ważającej częśai obszaru, jak to wynika z otworów BusÓWIlJ() IG-l, Łęczna IG-9 i Syczyn IG-4, bezpośre­ dnie podłoże karbonu stanowdą kO/lltY1Ilentalne osady ,:>ld rew repr~enJtowQne przez piaskowce kwarcowe, jaan.oszare, przeław1i.oone pstrymi mułowcami W SW częśclobszaru karbonu leży na grubodetrytycznych utW'OlrOOh tzw. seru p6trej (warstwy bulczańskie), któ-rej pozycja stratygrafkzna nde jest jeszcze definity-'\l\,'llie llB'talona. .

Paieontologic:m1e datowany profil karbonu rozpo-cz~ się ooadami wizenu górnego i obejmuje w cią­ głości stratygraf!lcznej kolejne ogniwa karbonu aż· DO westfal B włączme. MiąższQŚć wizeou zmienia· się ód 79,50-102,30 m w północnej części obszaru do 114,50 m w części południowo-zachodndej, zachowlljąc gen.e-ralną tenden.cję wzrostu w kierunku południowym

i południowo-zachodnim. W profilu wizenu przewa-żają ()sady środO\lY'lska morskiego -- wapienie 1 mar-gle przełąwicone iłoW'cami, w któryCh występuje

ob-"

.

.... ~.:....

o

S 1Ó 10km OBJASNI'EN/A 4·

'

-'-I

'-_ ..

_

...

---

_. __ ..

_.

_-

-

---

---

---..

R1Ic. 2. Szkic

f)ołoźenia

i

węglonOŚ11Q

·

śct""LZW.

1 - przypuszczalny zasięg osadów karbonu (granice I!ro.zyjne . 1 tektoniczne, 2 - 1zopachyta 750 m nadkłac1u karbonu,: 3 -uakokl, 4 - obSzar !3. Węg~ozB50bności J-10 m; 5 - obszar o w~lozasobności 10-15 m, l,*alnie .18-20 m.·Cito głęboko~cl 1000 ru przy 'nadkładzie karbonu ImLiejszym oli -'150 .,l'n), f!

-oba2ar wysoce perspekt~~. ~do głllbQko/lcl 12.50 m przy

nadkładZie karbonu Większym 'olf 750' 1:1:1), '1 - ·ważnIejsze.

- otwory wIertnicze. . .

fita fauna ramieIi:ionogów, małżów, liliowców i kora-lowc6w. Dolne' oocin1ti pro.l)ilu wizenu rozwinięte są w

Postaci

QSad6w'liit1nlczny~ ~ mulowc6w i iłow­

cąw z det17f;e~' r~Hn,. 'wśr6d który.~h występują wał"­ stewki węgla kamiennego (ryc .. ł).. W· p:'zyspągowej partii wizenu' pożna.nego W· otworze ŁęC2lIla IG-a

wy-stępuje wkładka wulkanitów reprezentowanych przez silrtie przeobrażoną' skałę typu diabazowego wymiesz~­ ną z materiałem !Okroohowym -i tufitowym.

N a m u r A (warstwy komarowskie)

"StratygraLicżwe zgodnie na . wizenie leżą osady rui';'

muru A, ·których dolną grailicę wyzna.cza . ~;pągowa płaszczyzna wapienia A,· a: g6rną sbl'opowapOWierz-chnia. pakietu' iłowców obficie zawierających małże

r:odzaju..Posidonia, lo~alnie również goniatyty rodzaju

H omoceras (ryc. 4)_

MiążSzotć namuru A, w granicach Centralnego Okręgu Węglowego, zmienia się od około 160-175 m

w cżęśc:i p6łnocno:-wschodniej. do .227,50-236,50 m ·W

jegb ·części. południowej wttas-tając stopniowo w kle.,. runku SW. Namur. A .' wykształcony . jest· w postaoi miazszych pakietów :iłowcowo-.mułl1wcowych ;poprze-dzielanych . ławicami' wapieni •.. niekJ.edy piaskowców, rzadziej warstewkami węgla. W niiszej . .i ·środkowej

-7

..

"

I

l

,

I

Fig. 2. Location map and coat T'esou.rces of the-Lublin

. Cual Basin.

l - inferred extent ot the CarbonUeroUB (erosiona1 and tectónic bqUn~rles), 2 - 750 m !sopachyte ot Carboniferous blanket, .3 - faults, 4 - area where 'coa19 are 2-10 ID thlck, '5. - ' ·\lrea Where coals a.re 11l-'-J.3 m and, locallly 111----40 m

. thick. (down ·to the depth ot 1000 m; blanket ot the

Carbo-nłferous 1esa than 750 m thick), 6 - highly - perspectlve area (down to 1250 in depth; blanket ol tlle Carboruferous

over 750 m thlck), 'l - main boreiho1es .

.

.

psr!M.·, prOfilU namurtl A ;przeważają osady' środowi­

ska morsk.iego, w kierunku stropu zwiększa się udz~ osad6w Umnicmych. Profil namuru A cec.huje się klasyczną budową cykliCzną charilkterystycmą dla parallCm1Ych fOlOl1Bcji węglon<>śnych. Występujące W

profilu nanlUl'U dolnego ławic!e wapieni (A, B, C, D, E, F, G, H) stanowill doskonałe poziomy korelacyjne (ryc. 4). .

N a m u r B , (warstwy bużań8kie)

Do namuru B odniesiony jest komplekS osadów zawarty .. między poziomem iłowców z· Pqsidcmw a spą­

·gową . płaszczyzną wapienia N. ,MiążsWść n~muru B, w '~amcacll 'omawianego rejQIlu; Zmienia się od 53,69

...s

1,20 m

w

częci północnej do 124,00-139,90 m w -partii ,.połudn.i~ej. Rozkład miąższości namuru

:a

odbiega zauważa1nie, 'od rOZkładu miąższości Qgnhv niżej występujących.

Ndższe partie namuru B wykształoone są w po-staci pakietu 'mułowCIOwo-piaskowcowego charaktery-zUjącego.·si,ę wysoką zawartością białej miki (tzw. piaskowce .srebrzYlM>' natomiast w czę~ci środkowej i wyższej dam.inują osady mułowoowo-iłowc:oWe- śr<>­

dm,wska limndcwego, ,wśród który eh względnie' często

mo.r-o

!

OBJAŚNIENIA

I 2

~

.~ u ,_,. '~

Iii

,I

E?r#

_-

-9 '

r:---=:

b~

lO tt

\

'\

\

'\

.\

\-\

':"\

'

' \

\:.

\.

\ "", \ . ~. '\ -.,.

--,-

"'"

\

\"

...

'\ .... , '\ '\ , " '\

\.

'\.

\

.

PRZEKROJ A - 8 ±o -500 -1000 -1500 -2000 ,

,

Ryc. 3. Mapa geologiczna CenuClZnellO Dkrł{1U Węglo­ wego (bez utwcwów młodBzuch od ka1'bonu). 1 - dewon, :II - wUen górny, a - . warstwy komarowskle (namur A), 4 - warstwy bUiailBlde (namur B), li - warstwy

. kumowslde (namur C), 6 - waratwy lubelllkle <weltlał A--8), '1 - jura, 8 - kreda, I - uskoki, 10 - wychodnie (pod jurę) pOldad6w ~

warstw

lube1llklch: a ~. przebief" wychodn1 w obllzaraeh rozpoznanych, b - przypuaculny przl!iibieg wyehodni w obaarach nie rozpomanyeh, 11

-., . otwory Wiertnicze.

skielO - wapi$lrle il iłowce Z fauną, rozwinięte są w farmie cienkich, ale szeroko l'użprzestrzenionych ławic, stanowiąc ważne horyzonty korelacyjne. W· pro-filu namuru B pojawiają 8I.ę pIerwsze (licząc od

spągll karbonu) bilansowe pokłady węgla kamienne-go, Stanowią one podstawę eksploatacji w Zalłęblu Lwowsko-W~ak:im.

N

a m

u

r

C (warstwy kumowskle)

Dudy zaliczone do namuru C obejmuj, profil

kar-. bonu od spągu wapl.eri.ia N do stropowej powierżchni

komplekau piaskowoowelO, nad kt6rym występuje

wyJlltkawo stały poziom iłowców morskich z' faun" Dunba1'eUa (24) <ry~, 4), Wyżej sprecyzowany odcinek

to -500

Ftg. 3. GeoIOQico.l. map oj the Cenn'tłl Coal Balin

(Mesozoic. aubC1'ÓJ)8) •.

1 - Devon1an. :II - Upper VlBean, :t - Komar6w beda (Na-mur1an A), 4 - Bug bed& (Namunan B), li - Kum6w bedB (Namurlan ,C), • - Lublin bedl (WeBtfaUan A-B),. '1 _ J'urUlllc, 8 - cretaceoul, I - faultl, 10 ...:.. J'urassle lIul::ieroPI

at ebal Ran. ot LubllD beda: a ..:.... course ot IUbcropl iD rec:o&n1Zed area8, b - lnferred eoU1'le of lUberopI in ar ...

currently Itll41ed, 11 - boreholea. '

profilu karbcnu LZW stanowi niewątpliwie samodziel-ne ogn1wo litoetratygref1czne %ldefiniowane na podsta-wie klryter16w litologicznych, facjalnych i genetycz-nych. Pod względem bi~tratygraflcznym cechuje się natom1aBt W&pÓłWyst~powanlem form młodonamur­

akich i wczeaoowest.falskich. l\filłiszość namuru C zmienia się,

w

granicach CentralneIQ Okrę~, WI:i1o-wego, od 155,80-169,60 m w partIi p6łnocno~\'J6od~ I1'j~j od 242,oo--M3,10 m w partii południowe'j;'~lo­ gtcznie namur C wykształcony jest odmiennie vi sto-sunku do pozostałych oilllw karbonu. W jego profilu

przewatają piaskOWce z reguły grupujące się w partU doJnej i stropowej stanowillce miejscami aż .65% og61~

mu-Łęczna IIH Ł~t:ra 1(i-18

OS'JAŚNIENIA

2 3 Ił S

,

d

łm

B

'

E3.

R,vc. 4. KOT'el4cta kcrbORU CentraLnego Okręgu

W,-gZowego.

1 - wapienie, 2 - iłoWce ,i mułowce, • - piaskowce, ł -węgle, • - łupld węglowe, 8 - fauna morska. '1 - fauna

lIlodkowodn •. 6

CI]

..

c· ~ lO:

'"

-'

...

CD => ~ ~ I ~ CD I CI: - '

«

u..

-Vl UJ

:=

CD I a: :::;, 2: CI: 'z: z: IUJ

,iN

~ ,

Fig. 4. COT'Felatłon

ot

the CarbORłte1'ous

ot

the Central

Cool Barin. '

,l - l1mestoneB. J - claYńODes and sUtstones. :s - Bands~­

nes 4 -< oa'IIIs. • - ~, lhalel, II - manne tauna, '1

łOW'COWlO-iłowcowe zawie!'ające także warstewki węgla

kamieIlklegO. PGZitmy osadów ewidentnie morskich

(wa;pienłe dolomityczne, margliste oraz iłowce z

fau-ną) charakteryzują się zmiennością miątszości i

roz-pr7JeS'ŁrzenłenJia, a ich wyst~owanie w profilu nie jest

już tak częste, . jak to rejestrowano w mzeJ letą

cyC'h c.'<gniwadb..

W e s t ;f a 1 A!-:-B (W8ll'stwy lubelskie)

W ciągłości sl;i.rQtygra:IJićznej na oamurze C leży

kOtIlłPlelks osaIdów wieku westfalskiego wykształoony

zdecydowanie odmiennie od pozostałych ogniw

kar-bonu. Poznana miąższość Welttfa1u (przy porównywal

-nych profilacll) ~a się' ad 281,6 'm w NE partii

ornawianego rejonu do 398,50 m w SW' cz;ęści Miąt­

szośol maksymalne 435,0()-...:46J,50 m zachowały się

w obridżend.aooh tek1ooiczny.ch. . .

. Profil w.est!alu ctiarakteryzuje się. dóminacją

osa-dów iłowoowo-mułowcoWych nad. gruboklastycwyrni

oraz częstym występowaniem warlrtewęk i pokładów

węgla. kamiennego. Jest to monotonna seria, złożona

z prze,warstwdających się iłowców, mułowców i Węgli

z podriędny;m.i ław.icatmi piaskowców powstała głów­

nie w warUlD:kach . limnicznej sedymentacji. W

przyspągowej części . W;estfalu wyst,ę,puje pakiet

iłowców środowiska morskdego, stanowiąc najwyższy

(idąc od spągu karboIllll)

pamom

.

morski W. profilu

tl.!-tejszego karbonu. O\!laidy wyżej występujące są

typo-we dla środowiSka je7JWr pri.ybrzeżny.ch, rozlewisk

i bagien. Profil weSt:ralu jest mało'utozmaicony~'a pod .

względem budowy litoll<Jgiczno-iacjalnej WykażUje.:du- .

że .PodObieństwo do wali."stw orżeskich Zagłębia

Gór-no~ląskliego. Ich upddołmiającą cechą je9t identYCUla .

budowa cy'klicZlDa, obecn<iść licznych ' eyklotemów

węglowych, obfitość 9kał'rii.emałości rośLi.imych oraz

konklrecji syderytowy.ch. . . " . '

Osady westfalu stanoWią główną serię

produkty-wną zat:ówno w granieaah oQInawianego rejonu, jak i na całym obszarze . Lubel$kiego Za,głębia W.ęglo\Ve­

go. Charakteryzują s!ę one częstym Występowaniem

pokładów w~la oraz -wysoką węglooośnośoią względ­

ną (6;75-8,54~) k.l.lkaokrotn-ie. przewyższającą węglo­

nośoość niżej leż~yoh ognIw. .

P<lklady węgla wieku· viesttaIskiego pod wzglę­

dem budowy d ud7l1ału poszczegóIu;ych litotyp6w są

zna~nie 2lróżnkowooe. Są tona ogół węgle

pasern-kowe od Qdmi,a.n błyszczącyeh po matowe, z przewagą

litatyp6W błyszczącYQh i półbływ.czących o bardw

zr6żnlioowanej grubości p::JSzczególnych pasemek.

Do-minują węgle humusowe: wkładki sapr~lit6w i

hu-musosaprope1itów stwderdzono w. sZeIl'egu przypadków

głównie w etrQpoWYohpartiach niektórych pokładów,

zwłaszcza w dolnej c.zęścd warstw lubelskich.

Bezpo-śrsdni ;9trop Wliększości ~łądów stanowią iło.wce. ze

skl'liIl:iendałościami Il"oślilllnyml. niekiedy iłowce z 'mał­

żami słodkowodnymi, rzadziej mułowce, a

sporadycz-mepiaSlrowce. W. spągu \VSzysl;.k.ich poulanych .pokła­

dów występują paz;iomy gleb stygma.riowych.

Profil karbonu Centralnego Okręgu Węglowegó'

kończy się osadami westfalu B. :rvUodsze ogniwa

'

west-falu .me występują

wskutek

ścięcia erozyjnego w

o-kresie lądowym popl'fLedzającym sedymentację jury.

Powierzchnia ikarbonu .. z()stała wyrównana po:zez

transgresję jurajską, łagodnIe obniża się w kierunku

SW. Gl'libość osadów poiktywających kai'bon zmienla

się od 622,50---t132,90 m w północnej strefie obszaru do

710,80-745,90 m w SW części; średnio w tym rejonie

wyr1JOBli 675,00 m. Bezpośrednjo na karbonie leżą

osa-dy jury ś.rodkowej, zaś wyrej Jury górnej. Pirzyspąg,o­

we partie. jury lokalnie rozwinięte' są w facji

brunat-'Dowęglowej. Kredę reprezen'tują ogniwa od albu po

mastryc.ht górny. W oołudniowej części rejonu

miej-scami na kredzie leżą .uy trzeciorzędowe. Cala.

po-wlerzchcla . obszaru przykryta jest osadami

czwarto-rzędowymi.

MODEL STRUKTURALNY

. <. .CENTRALNEGO OKRĘGU WĘGLOWEGO

Budowę tekton!lczną Centralnego Okręgu Węglowe­

. go ustalono pJ,"zez powiązanie wynil!;ów wierceń z

wy-nikami powi:ei-z:cłmlowych badan. ·geafizyc.znych.

Kon-struując model strukturalny' CentralnegQ Okręgu

Wę-g!owego uwzględndoDO rÓWlDież' <lgólną koncepcję

bu-dowy tek1xmicznej tej części LZW przedstawioną w

opracowamu zbJJorczym pt.: ,~opo- i gazonośność

ob-szaru lubelsk.tego na tle budowy gewogicznej" oraz

w pracach B. An!!nia (1), L. Mił~zewskiego, A. M.

Żeliohowsk'ieg,o (13), W. Poźaryskiego (19), J. Znoski

(2'» .i A. M. Żelicllowskieg,o (26). Na podstaWie

ds1mde-jącyah danych oonoś.nle do budowy strukturalnej

re-gionu i Centralnego Okręgu Węglowego

przedstawio-no mddel strukturalny Centralnego Okręgu Węglo­

weg,o (ryc. 3), kt6ry przypuszczalnie najbardziej

zbli-żony jest do rzeczyW'iatego.

'Warstwy karbonu, ,na przeważającej części

oma-wianego rejonu, ujęte są włagod.ną asymetryczną

synklrinę (ryc. 3) o osi przebieaającej z NW na SE.

Wanrt.wy'··NE· skrzydła tej synkliny zapadają pod ką­

tem 2-40 w kieruDku SW .. Jej SW skrzydło jest

1?ardziej ~ęte, a warstwy w jego obrębie' zapadają

pod kątem .. J~16° w' kierunku NE. . Skrzydło to

przechodzi w ,$4;r.uktur.ę Kock--Łęczna mającą formę

antykliny obciętej

na

sk~on~~ 'uskokami podłutnymi,

pogrążającejSi~ w kierunkuS~ i s,topniOWI>

wyga-,sającej.

W

jej obrębie ' 08aqy karbonu Ulęgły głębo­

kiej erozji, na NW od' Łęczn~j . zostały 'całkowicie

Zl1'lsZlCZOIDe, ą. ,~śreldnio pod jurą' występują

cila-dy !dewonu gÓnilego. Roz'ciągłośfwarstw karbonu na

. wenie COW. ma ge~a1ny kietunek NW -SE.

'. ,:,Górotwór Centralnego Okręgu Węglowęgo poc,ięty .

Jest wie.loma· ·uskokami o r6znej amplitudzie 'tworzą­

cych

dwa

' generalrie' systemy. UskOki p,ierwszego

Z IJJiOh, o og6lnym kiet"tinl:tu ~"W-SE, przecinają

war-stwy równolegle do rozciągłości, Charakteryzując się

szerokim zasi~em (ryc. 1) i żnacznymi amplitUdami

zhutu, natomia;<;t uskQki. drugiego systemu o .

kierun-ku NE-SW przecinają poprzecznie ·górotwÓr.

powodu-jąc rozbICie, szczególnie południoWO-WSchodniej czę­

ści obSZ&'·u, na bldk.i o onarakterze zrębów i

zapad-lisk (ryc. 3). W wynli'ku najnowszych badan

geologi-cznYch stwierdzono. źe. niektóre uskoki 'został8'

00-howiorie po" okresie 'jwajskint Aktualny stOpień

Il"OZ-poznania 'CelritralnegoOkręgu Węglowego pozwolił na

ustalenie, wyżej omówi,onych ogólnych rysów układu

stru.ktuxalnego ,'VIi zakresle mak.rotektonoo. W miarę

dal~go rozJpOtlmanlia przedstaw.1ony model strilktura1:..

ny ulepe modyfikacji i uściśleniu. . .

WĘGLONOSNOSĆ I WĘGLOZASOBNOSC

WęgloOOśoość i węglozasohność karbonu'

omawia-nego i'ejonu jest balrdw zróinioowana, 00 s~czególnie

jaskrawo w.idać na tle proiilu stratygrafic:rm.ego.

Wa-runkują je głównie przynależność stratygr~iczna po-szczególnych ogniw, w znacznie mnli.ejszym stopniu

natomiast Zlmienność facjalna danego ogniwa w·

prze-strzeni Idąc; ód s.pągU karbonu,

grupamj..,litoistratygra-ficznymi, wę'glooośność' i węglozaS0boość Centralne- '

go Okręgu Węglowego prze~stawia się następująco.

, W profib,~·"iu.enu j namuru ,A stwierdzono wystę ..

:.... pow:a'łll~ .~21.~·1Varstewek węgla o zmiennej grUbości

ód 0,05 ni do ':0,50 m. Wskaźnik.! węglonośności

bez-względnej i' ~lędoej wynoszą 1,85--4,20 m i 0,72-·

--1,20%. Oba te ogniwa W obrębie oma,wianego

rejo-nu nie zawierają pokładów bilaru!Qwych. Ich węglo­

zasOIbność nu.e ma znaczenda po:aktYCUlego ze względu

na małą miąższość i znaczną głębokość występowa­

nia.

W profilu nam.uru B i C występuje 7~2l

wa,rste-wek węgla o zmiennej grubości od 0,10 ID do 1,30 m.

Wskaźnli!ki węglo'nośrwści bezwzględnej i względnej

wynoszą '1,50-7,90 m; 0,55-2,27%. W namurze B i C

cztery pokłady lokalnie osiągają m!ąZszości bilansowe

0,80-1,30 In. Są to jednak pokłady zmiennepOld

względem budowy, rozprzestrzenienia i jakości

Ak-tualnie nie mają mru::.zenia praktycznego również ze

względu noa znaczną głębokość występowania W

Za-,głębiu Lwowsko-Wołyńskim całe wydobycie wE:gla '

bazuje ~a pokładach węglowYch namuru B.

.osady westfalu {przy porównywalnych profiiac.h)

zawierają 26--32 warstw węglowych o ~ubości

zmie-niając'ej się od 0,10 do 3,80 m. Wskaźniki węglonośnoś~

ci bezwz.l!lędnej i względnej dla· westfalu wynoszą

wska!ni-,ki wę~ kształtują się w

granicach

10,22--23,30 mi 2.72;...6.,04%.

. Z osadami westfalu .(warstw lubelskich)willŻe się

Podstawowa węglmasobność oma-wianelO rejonu i ca-łego Lubelsk,iego Zagłębia WęglowelO. W · rozpozna-nym profilu wa!l'Stw lubelskich Centralnego Olm'ęgu

Węglowego 24 warstwy. w~la kamiennego os1ągalą

. miąższośCi . J>ilansowe. Pokłady te są jednak, bardzo zrÓŻnicowane pod względem bUJdowy i zasięgu wystę­ po'lll'8.ma .. Sz~m Jl"ozprzestrzeniendem z zachowa-nil,>m miąŻS20Ści bilansowej cechuje sIę zaledwie kil-ka .pokładów. PoIDrtałe mają złożoną budowę, skom-plikowany kontur bilansowy i op-aniczone rozprze-strzenienie. Miąższość pokładów· bilansowych zmienia

si~ w grallicacb 0,70-:-2,60 m. Lokalnie pojedyncze

po-kłady OSIlągają 3,20-3,80

ro.

Średnia miąższość pokła­ dów bilanso:wych w zachodnieJ, wschodniej' i północ­

nej częśdi Centralnego Okręgu Węgloweg.o wynosi od-powiednio 1,21, 1,23 i 1,25 m.

Ilość' bilansowych pokładów węgla kamiennego óraz zależna od mej węglozasobność Centralnego'

Okręgu Węglowego 'jeSt w dużym stopniu propor-cjonalna do miąższości warstw lubelskich. Dlatego tei maksymalna węg],ozasobnOŚć COW występuje w ob-rębie strukturallllych obnlieil, w któryCh zachoWały

'. się Pełniejsze prOMe warstw lubelskich. .

Większość pokład,ów, jak to wynika z dotychczaso-wego lI"ozpoznanda, charakteryzuje się znaczną żmien­

nośolą pod względem miąższości, budowy, zasięgu wy-stępowania i jakości. Uwzględniając powyZśze k!l"yte-rła występujące w Centralnym Okręgu Węglowym poldady wę,gla kamienIliego zakwalifikowano według'

następującyeh grup: 397 (303), 391 (309) i 385 (315), -pokłady stałe; 394 (306), 389 (311), 382 (318), 377 (323) i 375 {325) -- pokłady względnie stałe; 387 (313), 384 (316), 380 (320), 379 (321), 378 (322), 376 {324), 369 (331) -:-pokłady zmiermle; 393 (307), 381 (319), 374 (326), 373 (327), 372 (328), 371 (329) 1370 (330) - pokłady bardzo zmienne. Z WY87iCZególnlionych wyżej pokładów do • eksploatacji nadają się jedynie te pokłady, które

za-choWują kontur łxl.1ansowy na Zl1ac~ym obszarze i charakteryzują; się iW7Jględnl.e .stałymi miąższośc.1ami. Do ookładów takich' vrodług opinii Głównego Biura Studiów li Projektów Górniczych ~aliczano: 397 (303), 394 (306), 391 (309), 389 (311), 387 (313), 385 (315), 384 (316), 382 (318), 380 (320), 379 ~321), 378 (322), 377 (323) •

. 376 (324) i 375 (325).

W dokuinentowanyOh przez Instytut Geologiczny

złożach ŁęczDa i Chełm wproward,zano liczbową'

(trój-cyfrową) numemeję pokładów wedł!Jł zasady -

naj-niźszynumer ma pierwszy pokład idąc, od spągu da~

neg<> ogniwa lit06tratygraHcznego, przy czym numery kolejnym pokła.dó'łQ' wzrastają w gÓrę Wofilu, a więC zgodnie z rozwojem geOlogicznym i następstwem str~­ tygraficznym. Pokłady węgla warstw buźańskich (na-mur B) stanowią grupę 100, wą!l"stw kumowskich

(na-mur

C) grupę 200, zaś warstw lubelskich (westfal A-B) grupę 300 (ryc. 4).

,Ten przyrodniczo, uzasadniony . sposób numeracji pokładów nie został w pełni wp:rowadzony przez służ­ bę geologiczną MGlE, ktma wprawdzie stosuje

nu-merację trójcyfrową. lecz w odwrotnym porządkU

-najwyższy

n.urner

posiada najn1iszy pqdkład warstw lubelakich. W celu unikńięcla nieścisłośCi w artykule niniejszym zastosowano obie numeracje.

.1AKOSC· WĘGLI.

Jak~ Węgli Cezitralnego Olu:ęgu' WQgIo~goPó;. znana została na -podstaWie wyników badRń laborato-ryjnych, ja'kie wykonano dla 1675 próbek węgla. Oce-na wynlf.ków aOce-nalJiz węgla. pozwala na stwierdzenie dutego zróżni~owani.a jalrości' węgla w obrębie oma-wianclO obszaru. Analizując zmiany wartości podsta-wowych wskaźnd:ków klasyJltkacyjnych (Wa, LR, Vb,

Qeb, Cb) ozauwata się duży rozrzut wyn.1ków analiz. Pomimo tego ~tu rysuje się jednak strefowy

roz-kład jakości w pl1dfllu pionowym. Fakt ten sprawia,

że w prod'ilu pianowym utwarów produktywnyCh COW obserwuje się chata'klłerystycmy strefowy układ

ty-pów węgla. . .

Najpłycej występuje strefa ,węgła typu 32 o niakiej

spiekalności (LR 5-45) i wysokiej zawartości części

lotnych, z tym że w wyższej części tej strefy wystę­ pują przeważnde węgle typu 82.1, zaś w c~ęści riiżS7.ej przeważają węgle typu 32.2, a BtPQradycznie trafiają się węgle typów 33 1 34. Niższą część profilu zajmują węgle, gazowo-kdksowe typu 3i o apiekalności wyż­

szej o,d LR 55 !i. wysokiej za.wartości części lotnych. Strefa ta jest dość jednolita, jednak w górnej jej

części tndia.ją Bię z It'zadka węgle typu '33, a spoc~dy­

cznlJe nawet 32. Nie moma natomiast wydżielić wzglę­

dnie jedooU.łej attrefy węgld typu 33, rozgraniczającej węgle energetyczne od węgll gazowo-koksowych t y-.pu 34.

Wysoka zawa.rtoM części lotnych

w

węglach

oma-w:iaoego rej(mu sprawda, ie nie można w.fdzielić tam węlll 0I1ł.01r0ks0wyc typu 35, pomimo ;iż wiele analiz

wyb.zało wysokde wartości dylatacji czy też wartości ciśndensia raIlPl'ęż&.n!i.a, skurczu i grubości warstwy pl/istYC7lllej odpoW!ia'dające typowi 35 w ujęciu starej

nonny. · .

StI:'op strefy węg14 koksująeych' typu 34 o liczbie

Rogi większej

<Id.

55 wy~je w omawianym obszarze na r6iJnej głębokości wahającej się w granicach od 730,00-747,80 m w połUdniowej części obszaru do 988,20-1067,20 m w części północnej. Równocześnie

strop ;ten

.ue

utrzymuje się w Jednym poziomie -stra~

. tygraficomym i jego położenie waha się w stosunku do prze.wodniego pokładu 395 (305) (ryc. 4) od -186 do T 192 m, a więc strop strefy w~a typu 34.

prze-mieszcza się ,w PraWu stratygraficznym o S78 m. Przemie6:z.czanie mę powierzchni surefy węgli typu 34 w tak szerddm d.nter\Vale, stratygraficznym dowodzi,

że metamorfizm węgli COW przebiegał nie pod wpły­

wem pi.e«lwobnegopogrążenda utworów prodUktyw-nych, lecz Z06tał IWOwodowaany irmymi czynnikami już po uformowaniu się zagłębia. '

Ważnlie~ parametry jakości węgli pokładów bi-lan60wy.ah oma'Wdan.eg.o rejonu podano w tabeli.

Ustalone zasoby geologiczne Centralnego Okręgu Węglowego pr7JEllkraczają 4 mld t. Z dlości tej około

70% stanowią .zasoby bilansowe. Prl.llCe7l>towy udział za-sobów bilansowyah wg ·typów węgla przedstawia się

następująco: typ 32 ~ 55,., typ 33 - 10lJb, typ 34

-35"'. , . '

Złoża węgla rk.amiennego centralnego okręgu wę­ glowego żostały prawie w całości rozpoznane wg kat. C" około 60% poMerzchn.l COW r~poznan:> IL"ównJeż

'Wskamiki jakości

'·

1

.

Wartości ekstremalne

I

Wart0ś6 6rednia Popiół (Al)

Wart0ś6 opalowa (Qwa)

P~moła (TlI) " Siarka całkowita (Boa) Siar~ palIllIo (Bpla)

. Siarka. popiolowa (SAa)

•. Pokłady bilansowe' ogółem. .

•• Pokłady bUansowe n1skopopiołowe.·

••• Pokłady bUansowe \vysokopopiołowe.

1,97-39,97% 1,97-20,01 % 20,01-39,97% 4126-7487 koalfkg 4,0.2-19,24% 0,30-8,14% O;lł-8,OO% 0,16-0,24% 14,63%* 10,81%" 23,86%---6311 koalfkg 11,04% 1,36% 1,22% 0,17%

w kat. C1. Szczegółowe rozpom1ame' geologiczne jest

, nadal kootynuovnme.

LITERATURA

1. .A r.e ń B. -

Geo1oiia

w&łębna wschodniej Pols).d

.. . na przek.roJu Faaty - Tyszowce. Kwart. geol,

· 1964, Dl!:' 1. . . .

2. B o j k ow B k 1 K. - Das Oberkalrblln (Sileaium)

in ł'olen

tm

Lichte faunist1sChet untersucnung-·

·

en..

.

7e

eon_.

Intern. Strat. Geol carbon1f.,

Kre-feld, 1971. Vol II, 1973.

3. 'B oj k o w ski K., C e b u l a kS., J a c h o w i c z

A., Migler T., PO'l'zyck-i J. -- Osady karboń­

skie w Za&łębiu Lubelskim. Pr. lruit. GeoL, t.

XLIV,1966. .

'4. C i u k E. - Bad8ID.ia geologiczne karbonu

nadbu-żańskiego

oraz

złóż w~la brunatnego. Biul. Inst.

Geol., nr 148, 1959. . .

.5. C i

u

k ~., P

o

r?; y

c

kiJ. -- Projekt robót

geo-l~cłl dla Wiercenia K&-ył6.w w Kryłowie pow.

· Hrubiesz6w. Inst. Geol. Sosnowiec, 1958.

6.D e m.b o w s ik!J. Z. - Utwory westlalu w

Lubel-skim Za.glęb1u Węglowym. Kwart. geol, 1968,

J:lr2.

7. Dembowsk1 Z., P03:'zycki J. - Wyniki prac

geologicino . .,pa;łZlIkdwawczych prow~d;zonych w

nowo' od.kIry.tym Lubelakim ' Zagłębiu' Węglowym.

Prz. grol, 1967,

nr

l. .

. 8. D e m b o.w B k i

z.,

P o r z y c k 1· J'. - Geological

Structure al 4lhe LuQLin Coal Basiln in the :t.ight

ol

Rece.nt

I.InV8l'tigabJoos. 6e Congr. Intern. Strat.

Geol. ·carbQn!lf., Sheffield, vol II, 1967. .

9. J a ch owi c z A., Kor e j wo K: - WYrllki

wier-cenia .w Chełmie. Karbon. Stratygraf;ia na

podsta-wie makro(auny. BadanJ.a spo.rowe. Biul. -Inst.

GeoL, nr 165. 1960. . .

10. Kor e j wo K. ....,.. Stratigraphy and

paleogeo-l1"apby .ol the Namurian in the Pollsh Lawland ..

Aota geol. pol., 1969, na. 4.

11. Kor e j wo K. .. T e 11 e r L. _. Stratygrafia

kar-bonu zac.hodo6.ej części niecki lUbelskiej .. Ibidem,

1968. DO. L .

8UMMARY

The contro! ,Part

ot

tbe Lublin Coal Basin (Figa.

1-2) is situated in tne area of upllfted Precambria.n

Platform. Tbis geological aetting determines the

geo-!ogY, (1 geological model) and especially the style

ot

-tectonics and thickness and lithological-fac1es

develop-inent of PaleOzoic formations including Carboniferoua

fOtl"mation in this area. The Carboniferous begios

with Upper V.isean struta, 79.50-114.50 m Wek,

re-presented by marine. deposits with limnic

in.tercala-tiQ118 overly.ing Old Red sedes. The Upper Visean 1s

coooordantly overlied by the Lower Namurian

cha-racterlzed by lJimilar' llthological development and

classic sedimentary cyclicity, 160.0-236.5C 1.11 in

thick-ness. Upwards. in sedimentary continuity, OCCUll' Upper

Namurian (B and C) strata 20!l.40--383.0 m thick,

represented by terrestial, deposits with marine

inter-calati0.n8 (Fig. 4). First coal seams of economical

importam:e appear in the Upper Namurian. The West-falian A-B is represented by monotonous series of alternating claystones; 8.I1tstones ar.ud coals with

occa-sional san.dstone °interca1atiolls (Fig. 4); the thickness

. of this series ja estimated RIt 461.50 m. 'l'he lut marine

horizon (counting fl'om beIow) is lound in the bs.sal

part of the WestIalian. . '

'The Carborrllerous is overlied.· by the Mesozoic:

. (Middle Jurassic) strata. Carboniferous strata are

ln-volved in a smootb, asymmetric syncline NW-SE

or!ented (Fig. ~) and cut by longitudinal and

transver-sal faults. The Westfalian (Lublin beds), whlch are

the main productive serles

ot

this region, comprise 24

c;oal aeams of ecooomic importanC'e, 0.70 to 2.60 m

thick. The seams are usually varlable in structure

and Quality of. coal. .Some of them are, however,

characterlzed by highly advantageous qUalitative

pa-.rameters~ Metamorphism ol coaIs la of zonaI eharacter

in the vertical. T.he surface

ol

zone

ot

coking ooaI

is not 1imited to a single stratigraphic horizon.

1~. ~

a

k'~w

s k i

H.;;""H.fstor.ła

Odkrycia

Żagłębia

Na~buzańsk:lego. prz. geol, 1962, llIl' 1l. '. .

13. Mtłac:zewaki L., Zelichowskl A.

Mo ..,;,.

Wgtębnabudowa geologiczna obszaru

radomsko-. -lubeblkiego. ,Prze.wCidrlik XLIII Zjazdu PTG

Lu-blliJ.. 1970. ' , • '

14. P 0.1' ~y c kiJ. - Wyniki dotychczasowego

l'ozp<)-mama geologiqznego karbonu lube1sk:iego. Kwart.

Geol., 1966, Dl' 2 .•

15., PlO r z y

ck'

J. - Korelacja litostł:atygraficzna

prdfi1~w k8l'bonu' z poszczególnYch rejonów

Lu-belsklelOZagłębia' Węglowegó, . Ibidem 1970

M~ , ,

16. P Q r z

yc;:

k i o J. - Lubelskie Zagłębie Węglowe.

'Przewodnik XLII Zjazdu PTG. Lublin, 1970.

17.· P o łI' ·z Y c kiJ. - Budowa geologdczna złoża, rwę­

. gIa.. kamiennegQ w okoliCy Łęczl1ej. Kwart. geol.,

o 1972,

nr

2. '.

18. P o r z ,y c k i J., M a z a k T .• Zdanowski A. -

Bu-dowa geologiczna złoża węgla kamiennego Chełm

w Lubel.s.k·f,m Zagłębiu W t:g!owym. Ibidem 1975

nr2./ • ,

19. P o ~ a.r y s kiW. - Podział obszaru Polski na

jednostki tekIton'iczne. Prz. geoI., 1969, nr 2.

. 20. Pr a ~ a zbiorowa ' - Budowa geolOgiczna Niżu

Polskiego. o.prac~ ~bior. ~ lQer. W.' PożarYsk1e­

go., Pr. Iaurt. Geol, 1962.

21: S a m s o n o w i C' z J. - Bada.nda .

geolQgiczno--wiertmer.e

wykJolnane w roku 1937/38 na

Woły-niu. BiuI. PIG 9. 1939. .

22. Samsonowlcz J. - 'Ober des Karbon

aro

oberen .Bug. Bullo' intern. Acad. Pol. A. Krak6w

1946. . . '

23. S a m s o n o w i c z J. - Ober das wam-scheinllche

Vorkommen mn Karbon 1m '\\o-es.Wchea TeU

Wol-hyoiens. Ibidem, Kraków, 1932.

24. T a b o r M., M

u

s i a ł Ł. '- Strefy faunistyczne

westfalu A ( B :w Lubelskim Zagłębiu ·Węglo­

wym. Prz. geol., 1970, nr Sig. '

23. Znośk.o J •. ' - Jednostki ~ktonic~oe Polski na tle tektooikd. Europy. BitiI. Inst. GeoI. nr 252

~n .

"

26.

2

e l i

c

h

o

W B k i A.

M. -

Rozwój budowy

geolo-gicznej obsu.aru między Górami SWiętokrzysk1mi

l Bugiem. Ibidem, M 263. 1972. .

PE310ME

. ODKCaHIWI iI CTaT&e ~~m.saR 'IaCTh .lI!o6ń'KIi-

'

CKOl'O yrom.aoro fSac~ (<PHI'. 1. 2)paCDOJIaraeTCJI

a

npe~eJIax upHlIO~8TOro y>łaCTKa ~oKeK6pHACKoA

lIJUlTq,oPKhI, XOTOp&II oDpe~en:Rna 06~He 'łepThI

reo-aol'JAeCKOro C'1'I)OeHJUl, B OCO(SeHHOCTH' CTHm.

TeKTO-BKIOIf .8 TaJOIte lIO~OCTH H 'JIH'I'OJIoro-cpaqHBJIhHhUł

COCTaB DOCJIep;oBa'l'eID>BhIX TOJUIJ; D8JIeo30lI, B, TOM

'lHCJIe' H Kap60Ha B ~CCMaTPHB8eKOK 6acceAH~,

Kap-60H Ha 3TOA nJlO~a,Il;H 38JleraeT Ha OJI,lU)e,Il;CKHX. OTn:o...,

:zeoxax H oa'lHWleTca c sepxa8l'O BH3e KOJItHOC'I'loJO

79,150-114,50 X. IIpe~CTaBJIeHHOl'O O'1'JlOlKeaWUm

Kop.-CKOro IlPOHCXOlKAElHHJI' c: JIJDlHJAeClODlH itpoCJIOIlJOl.

Ha . BH3eACKKX QTJIOlKeBJUIX cO C'rpaTHl'pąct»Necx:oA

. DOCJIe~OBaTem.HOCThto 38.1lel'ae'l' oHlKHJdł HaKIOp

KOJI{-HOCThlO 160,00-236,150 II, :xapaxTePH3YIO~HACJl

CXO,Il;-HhIK 1: BH3e JIJłTOJIorJAeCKHII COCTaBOM H

KJI8CCH'lec-XJO( qmtJlH'l:eClGDol CJlO:ZeBHeK.

Ha HlDKHeK HaKlOpe CTpaTHl'paq,H'IeCKH COrJIaCHO 38neraeT BepxaHA HaKlOp (B H C) MOIWiOCThlO 209

40---383,00 M, CJIO:zeHHhlA B OCRODROM KOHTHHeHT~­

HhlMH OTJIo:zeHHllJDf c rOpH3C!BT8J4H Oca~OB

MOp-CKOro JIPOJlCXO~eHHJI (<PHI'. 4). B sepxHeM H8MIOpe'

(B) IIOJIBJIIIlO'l' nepShle DpollhmmeHHhIe yrQ~Hhle

IUl8CThL BeC'rCPam. A-B, BafiJJJO,II;8eimR KOII(HOCTL

KOTOporo AOCTHl'BeT 461,50 M, npe~CTaBn:eH OAHOO6pa3-'

HoA cepHeA 'Iepe,lU'1O~clI aprH.lIJIH'1'OB, aJtespoIDlTOD

H yrJIeA

c

pe,Il;lDOlH DpocJIORKH nec'ł8HKKOB

(IPm..

4). ,

B HHlKHeK HHTepBaJIe BeCTq,aJIIiCKoro HPyca 3aJIeraeT

, ,DocJIeAHKA, C'IH'l'8JI c DO,Il;OIIIBLl Kap60Ha,' MOPCKOA

ropH30H'l'.

Kapt50H IJepeltphIT 'Me303OeM, pa3Pe3 KOTOporo

Ha-~HHaeTcR co ' cpe~eA toPhI. BCII . TOJI~a Kapt50aa

olSpa3yeT OOJIoryIO aCHIIKeTPH'leclCy1O CHHKJIHHaJIb

lIPO-CTJq)łUłHR C3-IOB (<PHI'. 3), nepece'leHoylO

npo~-· nmHÓA CBKToA:

minmoTcs

:B~CrOre ,OTJlOlKeHi.m

.(~II06.nHHCJł:He CJloH), B pa3pe3e ·K.OTOpbIX

HaC'IH'l'bI-saeTCSI 24 yroJIhHbIX UJlaCTQ npoMbIWJleHHoro 3H8'łe"

HJUI, .14O~0CT& . KOTOpWX KO~eTCJ[ OT· 0,70 ~o

HaKO maee'l'CR. HeCKOm.KO' riJlBCTOB.xapaKTepH3yio~­

CH BhlCOKHMH Kaą:eCTBeHHEaXIIK DOKaSareJISKK.

Mem-XopcpK3M yrneA B aepTHK:aJU.HOM paspese apOHBnseTCH