dr hab. inż. Andrzej GRZĄDZIELA, prof. AMW Instytut Budowy i Eksploatacji Okrętów
Wydział Mechaniczno -Elektryczny Akademia Marynarki Wojennej
OPINIA
pracy doktorskiej
mgr
inż. Łukasza Kuczyńskiegop.t.
Gdynia 10-06-2019 r.
Wibroaktywność
korpusów
przekładni zębatychwykonanych z wybranych
materiałów
kompozytowych
Podstawa prawna oceny: decyzja Nr. XlIII 19/2018/2018 Rady Wydziału Transportu Politechniki Śląskiej z dnia 16.05.2019 roku
WPROWADZENIE
Rozwój systemów napędowych w transporcie kołowym jest obecnie ukierunkowany na energooszczędność i ekologię. Jednym z podstawowych czynników wpływającym
zarówno na komfort podróżowania jak i na emisję środowiskową jest wibroaktywność układów transmisji mocy. Działania w tym zakresie maja charakter zarówno pasywny jak i aktywny. Powszechność ekranów akustycznych na drogach oraz badania mieszanek asfaltowych obniżających hałas drogowy są obecnie priorytetowo stosowanymi procedurami.
Działania aktywne odnoszą się do redukcji emisji hałasu z silników, kół jezdnych oraz innych elementów transmisji mocy.
Przedstawione w pracy badania wibroaktywności przekładni redukcyjnych wykonane metodami symulacyjnymi oraz w postaci eksperymentu bierno - czynnego wpisują się również w ten obszar działań ekologicznych. Powyższe argumenty wskazują na aktualność
STRUKTURA PRACY
Praca składa się z sześciu rozdziałów tworzących logiczną i przejrzystą całość zawartą
na 119 stronach. Rozdział I jest wprowadzeniem, w którym Autor przedstawia źródła
powstawania drgań i hałasu oraz ich wpływ na człowieka i środowisko. Przedstawia
klasyfikację źródeł energii wibroakustycznej oraz definiuje wartości graniczne dla różnych środków transportu. Charakteryzuje dynamikę przekładni zębatej z precyzyjnym opisem
składowych drganiowych i akustycznych.
W rozdziale 2 Autor przedstawia zagadnienie minimalizacji zagrożeń
wibroakustycznych. Prezentuje drogi propagacji emisji akustycznej i drganiowej w środkach
transportu oraz metody odgraniczenia dyssypowanej energii w konstrukcjach pojazdów oraz w przekładniach redukcyjnych.
Rozdział 3 to charakterystyka mateńałów kompozytowych stosowanych w transporcie. Autor prezentuje klasyfikację mateńałów kompozytowych, charakteryzuje ich parametry fizyczne szczegółowo skupiając się na cechach wymaganych dla konstrukcji korpusów przekładni redukcyjnych. W podsumowaniu rozdziału dokonuje przeglądu
literaturowego, który potwierdza przyjęte założenia badawcze.
Istotną rolę w pracy posiada rozdział 4, który definiuje cele i tezy pracy. Prezentowane cele są spójne i właściwie korespondują z tezami pracy. Autor na końcu rozdziału przedstawia
listę pytań badawczych, które stanowią swoisty algorytm struktury badań eksperymentalnych.
Rozdział 5 przedstawia wyniki badań własnych. Autor charakteryzuje stanowisko
badawcze i przedstawia założenia do wytworzenia kompozytowych korpusów przekładni.
W dalszej części rozdziału zawarto wyniki konstrukcji 3 rodzajów pokryw przekładni oraz
strukturę pomiarową stanowiska badawczego. Rozdział zawiera również wyniki obliczeń
transmitancji własnych i wzajemnych, odpowiedzi na wymuszenia impulsowe, wyniki pomiarów głównych częstotliwości modalnych oraz analizy parametrów akustycznych i drganiowych. Na zakończeniu rozdziału Autor przedstawia analizę wyników badań własnych.
Rozdział 6 jest podsumowaniem rozprawy, w którym Autor odnosi się syntetycznie do
prezentowanych wyników badań oraz wskazuje na dalsze obszary zainteresowań związane
z tematyką pracy. Rozdział zawiera również odpowiedzi na listę pytań badawczych zawartych w rozdziale czwartym.
UWAGI KRYTYCZNE
Postęp w nauce jest wynikiem dyskusji i ścierania się odmiennych poglądów stąd też
w każdej pracy dopatrzyć się można niedociągnięć czy dyskusyjnych założeń lub tez. W przypadku otrzymanej do recenzji rozprawy uwagi można podzielić na merytoryczne i redakcyjne.
Odnośnie uwag merytorycznych to wątpliwości budzi fakt, że Autor dość swobodnie wskazuje na symptomy drganiowe i akustyczne analizowanego układów transmisji mocy bez wyników badań ze zmianami temperatury zarówno oleju smarowego jak i pokryw korpusu
przekładni. Uzyskane wyniki są bardzo obszerne lecz stanowią formę badań inicjujących dla oceny efektów tłumienia przez korpusy wykonane z materiałów laminatowych. Być może
wyniki badań z uwzględnieniem zmian temperatury są rezultatami wcześniejszych prac badawczych lub publikacji Autora, jednakże nie znalazłem przypisów potwierdzających to
założenie.
Prowadzone badania dotyczyły efektów zastosowania pokrywy górnej przekładni,
zasadniczym pozostaje zatem pytanie dlaczego Autor nie pokusił się na wykonanie kompleksowo całego korpusu przekładni z materiałów laminatowych. Uzyskane wyniki jednoznacznie wskazywałyby na zmiany dyssypowanej energii wibroakustycznej
w zależności od parametrów fizycznych zastosowanego materiału i konstrukcji korpusu.
Struktura pracy również jest dość oryginalna. Autor prawie 50% pracy poświęca
analizie wstępnej problemu i dopiero w połowie prezentuje cel i tezy pracy. W mojej opinii zbyt dużo uwagi skupino na aspektach oddziaływania hałasu na człowieka co następnie nie koresponduje z wynikami badań na stanowisku badawczym.
Kolejną grupę uwag stanowią zagadnienia redakcyjne. Praca jest napisana poprawnie
językowo i starannie pod względem edytorskim. Drobne błędy dotyczą użycia stronny
czynnej np. str. 6, nieuzasadnionego stosowania kursywy dla potwierdzenia uzyskanych odpowiedzi na pytania badawcze np. str. 60 oraz wiszącej litery np. str. 71.
W pracy dyskusyjnie użyto pojęcia "housing" w anglojęzycznym streszczeniu pracy.
Większość wiodących producentów przekładni, których konstrukcja składa się pokrywy górnej i dolnej używa pojęć "upper and {ower case".
PODSUMOWANIE I WNIOSEK KOŃCOWY
Przedstawiona do recenzji praca "WIBROAKTYWNOŚĆ KORPUS6W PRZEKŁADNI
ZĘBATYCH WYKONANYCH Z WYBRANYCH MATERIAŁ6W KOMPOZYTOWYCH'
niezależnie od przedstawionych uwag krytycznych na pewno spełnia warunki stawiane
pracom doktorskim, świadczy o dużym i profesjonalnym wkładzie Autora w planowanie,
realizację eksperymentów badawczych oraz umiejętnościach analitycznych
konstruktorskich.
Wnioskuję o dopuszczenie mgr inż. Łukasza Kuczyńskiego do dalszych etapów przewodu doktorskiego.
