3) wyposa¿ania dru¿yn i zawodników Stowarzyszenia GEOSPORT w niezbêdne stroje sportowe oraz sprzêt sportowy;
4) za zgod¹ Dyrektora Pañstwowego Instytutu Geo-logicznego reprezentowanie Pañstwowego Instytutu Geologicznego na bran¿owych, lokalnych, krajowych i miêdzynarodowych zawodach sportowych;
5) ochrony, promocji zdrowia oraz zdrowego, sporto-wego trybu ¿ycia;
6) dzia³ania na rzecz osób niepe³nosprawnych; 7) dokumentowania aktywnoœci sportowej cz³onków Sto-warzyszenia;
8) dzia³añ na rzecz integracji europejskiej na p³aszczyŸ-nie sportu i kultury fizycznej oraz rozwijania kontaktów sportowych i naukowych miêdzy spo³eczeñstwami.
Ca³y tekst statutu stowarzyszenia, jak równie¿ wiele istotnych informacji na temat dzia³ania, aktualnoœci oraz planów na przysz³oœæ mo¿na znaleŸæ na stronie interneto-wej www.pgi.gov.pl/geosport. Cz³onkiem stowarzyszenia mo¿e zostaæ ka¿dy, nawet sportowiec amator spoza bran¿y geologicznej.
Na prezesa stowarzyszenia zosta³ wybrany pisz¹cy te s³owa. Jest to dla mnie wyró¿nienie oraz jednoczeœnie wyzwanie do dalszego dzia³ania. Mamy nadziejê, ¿e kon-tynuowanie wieloletnich tradycji sportu wœród geologów w formule Stowarzyszenia GEOSPORT znajdzie sym-patyków. Liczymy na coraz wiêksz¹ liczbê cz³onków, na rozszerzanie wachlarza uprawianych dyscyplin i na spon-sorów.
Wojciech Irmiñski
Ruszy³ krajowy program magazynowania CO
2W dniu 14 listopada 2008 r. w Pañstwowym Instytucie Geologicznym w Warszawie odby³o siê inauguracyjne spotkanie Konsorcjum Naukowego ds. Realizacji Krajo-wego Programu Rozpoznanie formacji i struktur do
bez-piecznego geologicznego sk³adowania CO2 wraz z ich
programem monitorowania. Program ten, finansowany ze
œrodków Narodowego Funduszu Ochrony Œrodowiska i Gospodarki Wodnej, zosta³ uruchomiony przez Minister-stwo Œrodowiska w odpowiedzi na potrzeby gospodarki narodowej, która w przysz³oœci mo¿e stan¹æ przed koniecznoœci¹ u¿ycia technologii geologicznej sekwestra-cji CO2na skalê przemys³ow¹. Do tego konieczne jest
rozpo-znanie struktur umo¿liwiaj¹cych bezpieczne magazynowanie du¿ych iloœci CO2oraz przetestowanie nowej technologii
w instalacjach demonstracyjnych.
W celu realizacji projektu Ministerstwo Œrodowiska powo³a³o konsorcjum naukowe, do którego nale¿¹:
Pañstwowy Instytut Geologiczny (PIG) — lider pro-jektu;
Akademia Górniczo-Hutnicza (AGH); G³ówny Instytut Górnictwa (GIG);
Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energi¹ PAN (IGSMiE PAN);
Instytut Nafty i Gazu (INiG);
Przedsiêbiorstwo Badañ Geofizycznych (PBG). Bie¿¹ce zadania projektu bêdzie koordynowa³ Komitet Programowy w sk³adzie:
Adam Wójcicki (PIG) — koordynator projektu; Jan Wachowicz (GIG);
Wojciech Górecki (AGH); Stanis³aw Nagy (AGH);
Rados³aw Tarkowski (IGSMiE PAN); Jan Lubaœ (INiG);
Tomasz B¹k (PBG);
Za strategiê, wykonawstwo i finansowanie prac bêdzie odpowiedzialny Komitet Steruj¹cy w sk³adzie:
Jerzy Nawrocki (PIG) — przewodnicz¹cy; Józef Dubiñski (GIG);
Jakub Siemek (AGH);
Rados³aw Tarkowski (IGSMiE); Jan Lubaœ (INiG);
Tomasz Czerwiñski (PBG).
Spotkanie inauguracyjne by³o poœwiêcone prezentacji projektu oraz obradom Komitetu Programowego i Komite-tu Steruj¹cego.
W ramach przedsiêwziêcia, zaplanowanego na najbli¿-sze cztery lata, przewidziano wspó³pracê zarówno z partne-rami przemys³owymi (firmami energetycznymi i naftowymi, w szczególnoœci z podmiotami realizuj¹cymi w ramach Programu Flagowego UE projekty instalacji energetycz-nych o obni¿onej emisji CO2), jak i z zagranicznymi
partne-rami badawczymi, w tym zw³aszcza europejskimi s³u¿bami geologicznymi.
Prace maj¹ charakter badawczo-rozwojowy. Ich wyni-kiem bêdzie wskazanie potencjalnych sk³adowisk CO2,
spe³niaj¹cych zarówno kryteria geologiczno-z³o¿owe i wykonalnoœci, jak i wymogi bezpieczeñstwa okreœlone w projekcie dyrektywy unijnej w sprawie geologicznego sk³adowania CO2. Dla wybranych piêciu sk³adowisk
zosta-nie opracowany program monitoringu œrodowiska przed rozpoczêciem sk³adowania gazu oraz za³o¿enia monitorin-gu w czasie eksploatacji sk³adowiska i po jej zakoñczeniu.
W Polsce za struktury odpowiednie do przysz³ego sk³adowania dwutlenku wêgla uznano:
silnie zasolone, g³êbokie poziomy wodonoœne (maj¹ najwiêkszy potencja³ i jak dot¹d s¹ bezu¿yteczne dla cz³owieka);
wyeksploatowane z³o¿a ropy naftowej i gazu ziem-nego (tu istnieje mo¿liwoœæ wspomagania wydobycia ropy — technologia Enhanced Oil Recovery, ewentu-alnie te¿ wspomaganie wydobycia gazu ziemnego); g³êbokie, nieeksploatowane pok³ady wêgla (w
nie-których przypadkach bêdzie mo¿liwe wspomaganie wydobycia metanu — technologia Enhanced
Coal-bed Methane).
Adam Wójcicki
1050
