• Nie Znaleziono Wyników

Psary, gm. Jemielno, woj. leszczyńskie, St. 40

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Psary, gm. Jemielno, woj. leszczyńskie, St. 40"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

Tadeusz Makiewicz,Aleksander

Starzyński

Psary, gm. Jemielno, woj.

leszczyńskie, St. 40

Informator Archeologiczny : badania 23, 55

(2)

Informator A rd u d o p c jjty

1989

S 3 P rz y le s ie D o la e , g m . G ro d k ó w ,

woj. opolskie, St. 6. A ZP 88- 32/32

l l i i w , j Konserwator Zabytków Archeologicznych w Opolu_______________________________

Badania prowadzili mgr Klemens M acewict (aiMor sprawozdania) i mgr Mariusz Krawczyk, рсгу konsultacji doc. dr. hab. Stanisława P u d y . Finansowa) WKZ w Opolu. Drugi sezoo badań. Pracownia hutnicza z IV/V w.n.e.

Kontynuowane były ratownicze badania wykopalijкwve pracowni huniczcj. wstępnie rozpoznanej w 1988 г Odsłonięto i przebadano centralni częić stanowiska, w obrębie krzyżujących się wyiccpów wzdłuż sieci arowej, o łącznej powierzchni 800 т г.

W iród licznych pozoetałoid poprodukcyjnych wyróżniono między innymi siedem kolistych bądź owalnych rumowisk naziemnych pieców hutniczych, w postaci fragmentów ścianek oraz brył żużla różnej wielkości, obok który d i w ystąpły składowiska i roziypiska. wzbogacanej przez prażenie, rudy żelaza. Ponadto w obrębie wykopu o d b y to skupiska żużla o bliżej nieokreślonej funkcji oraz domniemane składowisko węgla drzewnego.

Znalezione ułamki naczyń glinianych potwierdzają w pełni wstępne datowanie pracowni na schyłek kultury przeworskiej (IV/V wiek n.e ). Stwierdzono znaczny stopień dewastacji stanowiska głęboką orką.

P ia iiu jr d f k o n ty n u a c ję b a d a ń .

Pnsyleulc Do tot, gm. Grodków, I Konserwator Zabytków Archeologicznych

woj. opolskie, I w Opolu

^ j L j ' L^ № J f ^ 3 ^ 3 3 ^ = = = = J

Badania prowadził m p Mariusz Krawczyk, przy konsultacji doc. dr. hab. Stanisława Fazdy. Finansował WKZ w Opolu. Pierwszy sezon badań. Osada z II pol. IV w.n.e. Stanowisko położone jest na polu uprawnym, około 1300 m aa północny wschód od środku wsi i około 400 m na południowy zachód od autostrady. Odkryto je podczas badań AZP w 1987 r. i wpisano do rejestru zabytków.

Przeprowadzono badania sondażowe, których celem było potwierdzenie istnienia funkcjonalnego związku pomiędzy omawianą osadą a pobliską praccwnią hutniczą (stan. 6). Wykopem objęto powierzchnię S i ra*

В «pośrednio pod warstwą orną odsłonięto duty fragment przyziemia obiektu mieszkalnego o wymiarach około 4.5 n i m . którego wypełnis ko składało się z próchnicy z niewielką domieszką gliny i zawierało liczne bryłki polepy oraz ułtunki naczyń glinianych. W częici przydennej obiektu odsłonięto pozostałości małego pieca kopni к- owego craz paleniska Ponadto w obrębie całego wykopu — zarówno pod wypełniskicm obiektu mieszkalnego jak i poza nim, odkryto liczne zagłębienia, z których większość miało charakter jam poslupowych,

Uzyskany materiał zabytkowy, datowany wstępnie na wczesny okres wędrówek ludów faza D. wydaje się potwierdzać fakt jednoczesnego funkcjonowania osady i pracowni hutniczej, a więc i możliwość zamieszkiwania tej osady przez wytwórców żelaza.

Paary, gm. Jem ielno, woj, Icazczyruikk, St. 40______________

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Instytut Prahistorii Wojewódzki Ośrodek Archeologiczno-Konserwatorski w Lesznie

Badania prowadzili doc. dr hab. Tadeusz Makiewicz (autor sprawozdania) i mgr Aleksander Starzyński. Pierwszy sezoa badań. Finansował WOAK Leszno; Zespól kurhanów kultury przeworskiej.

Kurhany zostały odkryte w 1960 r. przez Jerzego Lodowskicgo. Zespól tworzą 4 kurhany, o zbliżonej irednicy (około 15 m) i zróżnicowanej wysokości Kurhany położone są w jednym rzędzie, w odległościach od 1 m do kilkunastu metrów od sietie. Badania rozpoczęto od obiektu oznaczonego nr 4, położonego najbardziej skrajnie i o najniższej wysokości. Nasyp kurhanu z kamieni z ziemią, o średnicy na powierzchni wynoszącej 14x15 ra. był silnie zniszczony jr7.cz liczne wkopy, o charakterze, jak się można domyślać — rabunkewym. W trak d e wykopal­ isk zdjęło w 2 ćwiartkach zewnętrzną warstwę kamieni, pod którą znajdował się zasadniczy nasyp kamienny kurhany. Jak się okazało, łączył się on z nasypem kamiennym sąsiedniego kurhanu nr 3. W jednej ćwiartce nasyp zdjęto całkowicie, docierając do poziomu calca. W ćwiartce tej. nie było pod nasypem grobu, ani żadnych innych obiektów. W wyeksplorowanej c z ę id nasypu zebrano około 130 fr. ceramiki kultury przeworskiej oraz znaleziono

1 fr. żarna rotacyjnego.

W chwili obecnej stwierdzić można, że omawiane obie b y są z p e w n o id ą kurhanami kultury przeworskiej, zai badany ktrhan 4, na podstawie znalezionej ceramiki ra o ite datować roboczo na starszy okres rzymski.

I Rottek. gm. Gołdap wc^ suwalskie SL I patrz wczesne średniowiecze

Cytaty

Powiązane dokumenty

Na uwagę zasługuje także grób nr 12, stanowiła go jama wyłożona kamie* niami, która zawierała obok małej ilo śc i przepalonych kości także fragmenty

Zbiór ma charakter interdyscyplinarny i obejmuje – ujętą z różnych perspektyw badawcz ych – tematycz ną triadę: wiara – teologia – fi lozofi a (antropologia,

Uzyskano dużą ilość ceramiki i liczne wyroby żelazne, zwłaszcza militaria /groty strzał, bełty kusz/ i części wyposażenia jeździeckiego. Zarówno położenie obiektu

Prowadzone badania archeologicz­ ne zm ierzają do pełnego odsłonięcia reliktów murów przysłoniętych nasypami z wieku XVIII-XIX, dokonania ich inwentaryzacji

Osoby z wyższym poczuciem ko­ herencji i jego składowymi były bardziej zadowolone z uzyskanej pomocy, co jest zgodne z przypuszczeniem Antonovsky’ego o bardziej

Піднімаючи проблему підтримки обдарованих дітей в нинішній збірці, два роки після опублікування вищеописаних досліджень, автори статей

Wśród wybranych miejscowości pięć ma obecnie prawa miejskie, a pięć status miasta utraciły i do dziś nie odzyskały (il.. Analizy dotyczyły aktualnego stanu rynków

W pozostałych nie stwierdzono zawartości archeolo­ gicznej* Osada ta na podstawie ceramiki datowana Jest na wczes­ ny okres lateński i wiąże się s kulturą pomorską.. Drugi