Kichary, st. 2, gm. Dwikozy, woj.
świętokrzyskie, AZP 88-73/18
Informator Archeologiczny : badania 32, 36-37
36
dyluwium. W deluwium to wkopany był także rów. Warstwa dyluwium miała miąższość około 25-30 cm. Była ona zdeponowana na warstwie kulturowej. Zawierała ona drobne fragmenty ceramiki kultury pucharów lejkowatych, węgle drzewne, kości zwierzęce, drobne przepalone kości i muszle. Warstwa kulturowa kultury pucharów lejkowatych miała miąższość około 25-35 cm i nie stanowiła jednolitej powierzchni. W warstwie kulturowej, na głębokości około 80 cm od powierzchni natrafiono na dwa dołki posłupowe oraz „szczątki” (pozostałości) konstrukcji drewnianej-belki? Miała ona długość 200 cm, szerokość 10-15 cm, głębokość 10-15 cm.
Materiały i dokumentacja znajdują się w Katedrze Archeologii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.
Wyniki badań zostaną opublikowane w „Sprawozdaniach Archeologicznych”, „Archeologii Polski Środkowowschodniej”, „Archäologisches Korrespoondenzblatt” oraz w monografii książkowej stanowiska.
Badania będą kontynuowane.
KAZIMIERZA, st. 1, gm. loco, woj. kieleckie, AZP 98-62 osada kultury ceramiki wstęgowej rytej (neolit) •
osada i cmentarzysko kultury malickiej (neolit) •
cmentarzysko kultury przeworskiej (okres wpływów rzymskich) •
ślady osadnictwa nowożytnego •
Ratownicze badania wykopaliskowe, przeprowadzone w czerwcu i lipcu przez dr. Krzysztofa Tunię (Instytut Archeologii i Etnologii PAN o/Kraków). Finansowane przez PSOZ. Pierwszy sezon badań. Przebadano powierzchnię 5,5 ara.
Stanowisko 1 w Kazimierzy Małej zajmuje przykrawędną partię wysokiej terasy lewobrzeża Nidzicy (lewobrzeżnego dopływu Wisły). W obrębie wykopu o pow. 5,5 ara natrafiono na kilkadziesiąt obiektów archeologicznych. Wyróżniono wśród nich jamy kultury ceramiki wstęgowej rytej, wśród których zwraca uwagę obiekt nr 6 z olbrzymią ilością ceramiki, wyrobów krzemiennych etc. Następną fazę zasiedlenia terenu stanowiska reprezentują jamy z materiałami osadowymi kultury malickiej oraz związany z nią grób szkieletowy. W obrębie wykopu odkryto również kilka ciałopalnych grobów kultury przeworskiej i jeden szkieletowy grób tegoż zespołu a także tzw. grób rowkowy o zarysie czworokąta. Natrafiono również na dużą ilość nowożytnych obiektów związanych z gospodarczą eksploatacją badanego fragmentu terenu (resztki zabudowań folwarcznych, eksploatacja piasku, etc.).
Materiały i dokumentacja znajdują się w Pracowni Archeologicznej Instytutu Archeologii i Etnologii PAN o/Kraków.
Badania będą kontynuowane.
KICHARY, st. 2, gm. Dwikozy, woj. świętokrzyskie, AZP 88-73/18 osada grupy szmborzecko-opatowskiej (neolit)
•
cmentarzysko kultury pucharów lejkowatych z konstrukcjami megalitycznymi (neolit) •
cmentarzysko płaskie szkieletowe kultury amfor kulistych (neolit) •
cmentarzysko płaskie szkieletowe kultury ceramiki sznurowej (schyłkowy neolit) •
cmentarzysko płaskie szkieletowe kultury mierzanowickiej (wczesna epoka brązu) •
osada kultury trzcinieckiej (wczesna epoka brązu) •
pobojowisko nowożytne •
Ratownicze badania przeprowadzone przez dr Hannę Kowalską-Marszałek (Instytut Archeologii i Enologii PAN w Warszawie). Finansowane przez PSOZ. Dwunasty sezon badań. Przebadano powierzchnię około 100 m².
37
lejkowatych, ponadto przebadano częściowo kolejny grób niszowy kultury ceramiki sznurowej i obiekty osadowe wczesnoneolityczne oraz kultury trzcinieckiej.
Materiały i dokumentacja znajdują się w Instytucie Archeologii i Etnologii PAN w Warszawie. Badania będą kontynuowane.
Kliszów, st. 3, gm. woj. rzeszowskie, AZP 95-70/24 - patrz: wczesna epoka żelaza
Klonówka, st. 7, gm. Starogard Gdański, woj. gdańskie, AZP 19-44/6 -patrz: młodszy okres przedrzymski – okres wpływów rzymskich
KOCMYRZÓW, st. 17, gm. Kocmyrzów-Luborzyca, woj. krakowskie, AZP 100-58/17 cmentarzysko kultury ceramiki sznurowej (neolit)
•
cmentarzysko kultury łużyckiej (epoka brązu) •
Ratownicze badania wykopaliskowe, przeprowadzone na przełomie jesieni i zimy przez dr. Krzysztofa Tunię (IAiE PAN o/Kraków). Finansowane przez PSOZ. Trzeci sezon badań. Przebadano powierzchnię 2 arów.
Celem ratowniczych prac wykopaliskowych na stanowisku 17 w Kocmyrzowie była kontynuacja badań cmentarzyska kultury ceramiki sznurowej oraz cmentarzyska kultury łużyckiej, prowadzonych w latach 1996 i 1997. Stanowisko znajduje się na granicy wsi Kocmyrzów i Pietrzejowice, w obrębie szerokiej, lokalnej kulminacji lessowego Płaskowyżu Proszowickiego.
W sąsiedztwie odkrytych w 1996 roku dwóch grobów niszowych kultury ceramiki sznurowej odkryto dalsze trzy tak datowane obiekty. Dwa z nich to klasyczne groby niszowe. W obiekcie nr 5 znajdował się skurczony szkielet wyposażony w miedziane zausznice, naczynie, kilka kościanych koralików, wiór krzemienny i szydło kościane. Na dnie obiektu nr 6 natrafiono na pozostałości trzech zmarłych wyposażonych w bogaty zestaw darów grobowych - kilka naczyń, krzemienne groty strzał, topór kamienny, wióry krzemienne oraz wyroby kościane i kamienne. Czaszkę jednego z osobników zdobił diadem z blaszek miedzianych oraz miedziane zausznice. Dno niszy znajdowało się na głębokości 235 cm od powierzchni ziemi. Trzeci z pochówków kultury ceramiki sznurowej (nr 7) znajdował się na dnie nieregularnej formy niszowej. W sąsiedztwie szkieletu znaleziono krzemienną siekierę, odłupek krzemienny i wyroby kościane.
W obrębie wykopu natrafiono również na dalszy fragment ciałopalnego cmentarzyska grupy górno śląsko-małopolskiej kultury łużyckiej. Wyeksplorowano kilka zachowanych w różnym stopniu grobów.
Materiały i dokumentacja znajdują się w Pracowni Archeologicznej IAiE PAN w Igołomi. Badania nie będą kontynuowane.
KOLONIA CZUŁCZYCE, st. 6, gm. woj. chełmskie, AZP 78-89/137 grób kultury amfor kulistych (neolit)
•
Ratownicze badania wykopaliskowe, przeprowadzone w dniach od 16 do 30 czerwca przez mgr. Andrzeja Bronickiego (Muzeum Chełmskie w Chełmie). Finansowane przez Urząd Gminy Sawin. Pierwszy sezon badań. Przebadano powierzchnię 10 m².
Grób częściowo zniszczony przez wykop fundamentowy garażu.
W planie płaskim grób miał kształt wydłużonego trapezu; obiekt wkopany był w kredowy margiel, zbudowany z dużych, płaskich bloków kamiennych.
Dno było wybrukowane.
Komora północna – częściowo uszkodzona – żeńska, południowa – zachowana bardzo dobrze – męska. Szkielety żeńskie zwrócone do siebie twarzami, męskie – plecami.
