Nieruchomości gruntowe w Polsce w procesach rewitalizacji

Pełen tekst

(1)Zeszyty Naukowe nr. 822. 2010. Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Małgorzata Furmańska-Oćwieja Katedra Ekonomiki Nieruchomości i Procesu Inwestycyjnego. Przesłanki tworzenia specjalnych stref ekonomicznych w Polsce 1. Wstęp Za przełomowy dla powojennej gospodarki Polski uznaje się 1989 r., w którym został zapoczątkowany proces zmian strukturalnych wywołanych przez rynek. Dotychczasowy system gospodarki centralnie planowanej doprowadził do powstania dużej luki między gospodarkami Polski i krajów wysoko rozwiniętych. Produkt krajowy brutto na 1 mieszkańca Polski wynosił na początku lat 90. XX w. 2366 USD, natomiast średnia dla Wspólnoty – blisko 16 500 USD, przy czym wskaźnik ten dla dwóch najsłabiej rozwiniętych krajów Unii: Grecji i Portugalii, kształtował się odpowiednio na poziomie 7700 USD oraz 9185 USD1. Proces transformacji polskiej gospodarki oparto na szybkiej prywatyzacji, która stworzyła podstawy prywatnej kapitalistycznej gospodarki rynkowej. Koszty tej głębokiej przemiany okazały się jednak bardzo poważne, pojawiły się już na początku 1990 r. i przejawiały się w2: – ciągłym wzroście masowego bezrobocia, – głębokim spadku dochodów realnych znacznej części społeczeństwa, polaryzacji majątkowej i dochodowej, – kryzysie w dziedzinie usług społecznych, a zwłaszcza w oświacie, nauce i ochronie zdrowia, – rozwoju różnych form patologii społecznych, takich jak przestępczość czy korupcja. 1. Zmiany strukturalne w polskiej gospodarce w okresie transformacji w latach 1989–1995, red. K. Gawlikowska-Hueckel, „Transformacja Gospodarki” 1996, nr 81, s. 7. 2 Z. Sadowski, Transformacja polskiej gospodarki – doświadczenia i perspektywy [w:] Transformacja i rozwój. Wybór prac, Wydawnictwo PTE, Warszawa 2005, s. 137..

(2) 14. Stanisław Belniak. ruchome, plaże nieurządzone, piaski nadbrzeżne, wydmy), naturalne utwory fizjograficzne, takie jak: urwiska, strome stoki, uskoki, skały, rumowiska, nieprzeznaczone do rekultywacji wyrobiska po wydobywaniu kopalin; – tereny różne, do których zalicza się grunty przeznaczone do rekultywacji (obejmujące zdegradowane lub zdewastowane grunty, takie jak: nieczynne hałdy, wysypiska, zapadliska, tereny po działalności przemysłowej i górniczej oraz po poligonach wojskowych, dla których właściwe organy zatwierdziły projekty rekultywacji; dotychczas niezagospodarowane grunty zrekultywowane, a także wały ochronne nieprzystosowane do ruchu kołowego. Literatura Polityka ekologiczna państwa na lata 2007–2010 z uwzględnieniem perspektywy na lata 2011–2014, Ministerstwo Środowiska, Warszawa 2006. Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z dnia 27 marca 2003 r., Dz.U. nr 80, poz.717. Wierzchowski M., Jakość środowiska nieruchomości [w:] Monitoring procesu zmian rynku nieruchomości w Polsce (na poziomie krajowym i lokalnym). Raport za 1999 r. i I półrocze 2000, red. L. Kałkowski, Instytut Gospodarki Mieszkaniowej, Kraków 2000. Założenia programu rządowego dla terenów poprzemysłowych, Rada Ministrów, Warszawa 2003. Real Estate Land in the Process of Being Revitalised in Poland The author attempts to identify, analyse and evaluate the use of degraded and destroyed land in the process of urban revitalisation. The paper assesses the quality of the real estate environment, showing land use in Poland according to means of investment during the years 1990–2005. The processes of re-cultivating and developing land during the same years are presented. The article shows the extent of sewer-cleaning services available to Poles, and compares it with other countries. Government action in this area on the basis of ecological policy realised by the state in the years 2007–2010 is described with a view to the 2011–2014 period. In the conclusion the author recommends the taking up of initiatives dismissed by developers, considering the relationships between run-down real estate and Poland’s economy on the whole as well as growth prospects for the industry and specific investment projects..

(3)