Technische Universiteit Delft
Faculteit Werktuigbouwkunde, Maritieme Techniek en Technische Materiaalwetenschappen Transporttechnologie / Logistieke Techniek
S. de Bakker Magautz. Onderzoek naar de technische en bedrijfseconomische haalbaarheid van magazijnautomatisering bij de expeditieafdeling van Quality Bakers Zwanenburg.
Stageopdracht, Rapport 99.3.LT.5210, Transporttechnologie, Logistieke Techniek.
Quality Bakers Nederland, de bakkerijdivisie van het concern Maxeres BV, is een voedingsmiddelenbedrijf dat zich met name bezig houdt met de productie van brood en banket. Het concern Quality Bakers bestaat uit negen eigen en zeven samenwerkende bakkerijen in Nederland. Vanwege het dagverse karakter van de producten, vindt de aflevering rechtstreeks plaats aan de afnemers. De expeditie-afdeling heeft in dit traject de
verantwoordelijkheden voor het klaarzetten van de bestellingen en het verzorgen van de aflevering aan de klanten. Het klaarzetten van de bestellingen bestaat uit het verdelen van geproduceerde producten over de verschillende klanten. Dit proces wordt in het huidige systeem vrijwel geheel handmatig uitgevoerd. Het verdeelproces is een erg arbeidsintensief en duur proces met hoge loonkosten. De workload is de afgelopen jaren sterk gestegen. Dit wordt vooral veroorzaakt doordat er met een besteleenheid van één brood gewerkt wordt.
De vraag bij dit onderzoek is dan ook of het proces verbeterd en gemoderniseerd zou kunnen worden. Het onderzoek richt zich voornamelijk op de vraag of het technisch en bedrijfseconomisch haalbaar is om het verdeelproces te automatiseren. Hierbij moet in het bijzonder gekeken worden naar de mogelijkheden bij de locatie in Zwanenburg.
In het huidige systeem worden de producten handmatig verdeeld in vier verdeelstraten. In deze verdeelstraten wordt met behulp van displays aangegeven hoeveel hele kratten en hoeveel losse producten elke klant van elk product besteld heeft. Per product wordt steeds de hele verdeelstraat afgelopen. De stapels kratten worden verzameld in de verdeelstraten. Nadat alle producten verdeeld zijn, worden de stapels in de vrachtwagens geplaatst en vervoerd naar de klant.
In het nieuwe systeem wordt het probleem opgesplitst in een aantal deelproblemen, namelijk: het verdelen van de hele kratten, het samenstellen van volle kratten per filiaal uit verschillende losse producten, het verdelen van de samengestelde kratten en de plaatsing van complete stapels op de definitieve klantpositie. Voor al deze problemen zijn een aantal oplossingsrichtingen te bedenken.
Voor het verdelen van de hele kratten en de samengestelde kratten is uiteindelijk gekozen voor het toepassen van vier parallel opgestelde portaalrobots die de kratten naar de achter elkaar opgestelde klantposities verdelen.
Voor het samenstellen van volle kratten uit losse producten (de samengestelde kratten) is gekozen voor een schappensysteem, bestaande uit een viertal schappenrijen boven elkaar. De onderste rij verzorgt de aanvoer van volle kratten, de bovenste rij verzorgt de aanvoer van lege kratten. Op de twee middelste rijen staan de kratten voor de verschillende klanten gepositioneerd. De verdeler verdeelt nu de broden vanuit de onderste schappenrij naar de twee middelste rijen. Indien er een krat vol is wordt deze doorgeduwd naar de achtergelegen rollenbaan die de krat naar het portaalverdeelsysteem vervoert. Voor het plaatsen van de stapels op de definitieve positie in het magazijn is voor een handmatig systeem gekozen. De medewerker haalt de stapel op en brengt deze naar de juiste positie in het magazijn.
Voor het bepalen van deze oplossingen waren een groot aantal gegevens nodig, zoals: op een zaterdag moeten er ongeveer 13600 kratten worden verdeeld waarvan er ongeveer 3650 samengesteld zijn. De systemen zijn berekend op ongeveer 5000 samengestelde kratten en 15000 kratten totaal. Verder zijn er op zaterdag in totaal ongeveer 1250 stapels weg te zetten op de juiste positie.
Als resultaat van dit project is een conceptoplossing bepaald; van deze conceptoplossing is de bedrijfseconomische haalbaarheid getoetst. De geschatte investeringskosten voor het nieuwe systeem bedragen ongeveer Fl. 2.000.000,-. Er wordt dan een besparing verkregen van ongeveer Fl. 375.000,- per jaar, zodoende is de terugverdientijd ongeveer 5,3 jaar.
Technisch is de automatisering van het magazijn uiteindelijk zeer goed haalbaar.
Ook is het nieuwe systeem in te passen in het huidige voorlaadmagazijn van de locatie Zwanenburg en is het nieuwe systeem eenvoudiger en minder belastend voor de medewerkers.
Er zou nog gekeken moeten worden naar de volgende aspecten:
meerdere afleveringen per dag zodat het benodigde vloeroppervlak kleiner wordt, de huidige ruimte zou dan beter kunnen voldoen; de bedrijfszekerheid van de verschillende systemen;
indien het aantal hele kratten toeneemt, bijvoorbeeld doordat voor een aantal producten de besteleenheid een hele krat wordt, zal dit ten gunste komen van de snelheid van het proces;
toepassing van intelligente software voor optimalisatie van de verdeelprocessen en de gebruikte magazijnruimte. Rapporten studenten Logistieke Techniek
