Elżbieta Niewiedział
Wyższa Szkoła Kadr Menedżerskich w Koninie Komitet Gospodarki Energetycznej FSNT - NOT
XX Sympozjum z cyklu:
„Współczesne urządzenia oraz usługi elektroenergetyczne, telekomunikacyjne i informatyczne”
p.t.
SIECI I INSTALACJE 2017
Infrastruktura Krajowej Sieci
Elektroenergetycznej w XXI wieku
Poznań, 22 – 23 listopada 2017 r.
Energia elektryczna
Czy współczesny człowiek może funkcjonować bez energii elektrycznej?
Odpowiedź jest jedna - nie może.
Szerokie zastosowanie i dogodny dostęp do źródeł energii powoduje, że odbiorca z reguły nie zastanawia się nad
sposobami jej wytwarzania i dostarczania.
Oczekuje jednak pewnych dostaw energii w określonej ilości
i czasie takiej, aby zaspokoił swoje potrzeby.
Poznań, 22 – 23 listopada 2017 r.
Energia elektryczna
Charakterystyczne cechy energii elektrycznej jako towaru:
łatwość dostępu
jednoczesność podaży i popytu i zmienność czasowo- przestrzenna zapotrzebowania
niesubstytuowalność w wielu zastosowaniach
różnorodność użytkowników i ich wymagań
złożoność taryfikacji i niewielka elastyczność cenowa
wysoka kapitałochłonność
wielość podmiotów po stronie podażowej z
monopolistyczną pozycją dostawcy na poziomie finalnym
System elektroenergetyczny
Wielość podmiotów po stronie podażowej z monopolistyczną pozycją dostawcy
na poziomie finalnym
System elektroenergetyczny
1. sektor wytwórczy produkujący energię elektryczną na potrzeby odbiorców
2. sektor przesyłowy i dystrybucyjny pozwalający na transport energii od wytwórców do odbiorców rozległymi
sieciami elektroenergetycznymi.
Charakterystyka rozwoju polskich sieci elektroenergetycznych
w okresie pierwszych 15-tu lat XXI wieku
Zmiany charakterystycznych wielkości w pięcioleciach
2005-2010-2015 oraz 2005-2015:
struktury odbiorców, którym sektor przesyłowy
dostarcza energię elektryczną na różnych poziomach napięć;
stanu sektora przesyłowego i dystrybucyjnego, w skład którego wchodzą linie elektroenergetyczne
różnych napięć, stacje rozdzielcze i transformatorowo- rozdzielcze odpowiadające za rozdział i transformację napięcia w sieci
Poznań, 22 – 23 listopada 2017 r.
Średnioroczne wartości przyrostów (dodatnich lub ujemnych) wielkości opisujących sieci elektroenergetyczne różnych napięć
•dla trzech pięcioleci:
•w całym okresie 15-tu lat:
gdzie:
X2000, X2005, X2010 X2015 - wartości badanej wielkości w latach 2000, 2005, 2010, 2015.
Zmiany poszczególnych wielkości wyznaczone
w oparciu o dane statystyczne zawarte w rocznikach
Statystyka Elektroenergetyki Polskiej
% 100 1
5
2000 2005 2000
2005
X
X
% 100 1
5
2005 2010 2005
2010
X
X
51 100 %
2010 2015 2010
2015
X
X
% 100 1
15
2000 2015 2000
2015
X
X
Charakterystyka odbiorców energii elektrycznej w Polsce
Liczba odbiorców
Poznań, 22 – 23 listopada 2017 r.
Rok
Poziom napięcia
WN SN nn Razem
WN+SN+nn w tym GDiR
Liczba odbiorców końcowych zasilanych z sieci OSD [tys. odb.]
2000 0,3 26,0 15 263 15 289 13 337
2005 0,3 27,4 15 734 15 762 13 648
2010 0,3 31,3 16 456 16 488 14 197
2015 0,4 36,5 17 131 17 168 14 865
Średnioroczny przyrost
[%] liczby odbiorców zasilanych z sieci OSD2005÷2000 - 1,05 0,61 0,61 0,46
2010÷2005 - 2,70 0,90 0,90 0,79
2015÷2010 - 3,12 0,81 0,81 0,92
2015÷2000 - 2,29 0,77 0,78 0,73
Rok
Poziom napięcia
WN SN nn Razem
WN+SN+nn w tym GDiR
Dostawy energii elektrycznej z sieci OSD na jednego odbiorcę [MWh/odb.]
2000 101 817 1 158 2,914 6,58 1,933
2005 87 888 1 260 3,040 6,76 1,946
2010 79 427 1 292 3,283 7,15 2,116
2015 66 058 1 294 3,143 7,37 1,983
Średnioroczny przyrosty
[%] dostawy energii elektrycznej na odbiorcę2005÷2000 - 1,70 0,85 0,54 0,13
2010÷2005 - 0,50 1,55 1,13 1,69
2015÷2010 - 0,03 -0,87 0,61 -1,29
2015÷2000 - 0,74 0,51 0,76 0,17
Charakterystyka odbiorców energii elektrycznej w Polsce
Dostawy energii elektr. na odbiorcę
Poznań, 22 – 23 listopada 2017 r.
-1,0 0,0 1,0 2,0 3,0 4,0
2005/2000 2010/2005 2015/2010 2015/2000
liczba odbiorców SN liczba odbiorców nn
-1,0 0,0 1,0 2,0 3,0 4,0
2005/2000 2010/2005 2015/2010 2015/2000
energia/odbiorca SN energia/odbiorca nn
Średnioroczne przyrosty [%]
liczby odbiorców zasilanych z sieci OSD i jednostkowych dostaw energii
Liczba Gospodarstw Domowych stanowi ponad 86 % wszystkich odbiorców Przyrost dostaw energii przez GD wolniejszy niż dla ogółu odbiorców nn
Rok
Liczba odb. nn [tys.odb.]
Dostawy na 1 odb.
[kWh/odb.]
ogółem w tym GDiR ogółem w tym GDiR
Odbiorcy miejscy
2000 9 969 8 720 3 007 1 863
2005 10 326 8 997 3 106 1 863
2010 10 756 9 375 3 130 1 949
2015 11 321 9 878 3 103 1 782
Odbiorcy wiejscy
2000 5 293 4 617 2 738 2 067
2005 5 405 4 651 2 915 2 107
2010 5 613 4 822 3 208 2 441
2015 5 810 4 987 3 221 2 380
Charakterystyka odbiorców energii elektrycznej w Polsce
Odbiorcy miejscy i wiejscy
Poznań, 22 – 23 listopada 2017 r.
Rok
Liczba odb. nn [tys.odb.]
Dostawy na 1 odb.
[kWh/odb.]
ogółem w tym GDiR ogółem w tym GDiR
Średnioroczny przyrosty
[%] u odbiorców miejskich2005÷2000 0,71 0,63 0,65 0,00
2010÷2005 0,82 0,83 0,15 0,91
2015÷2010 1,03 1,05 -0,17 -1,78
2015÷2000 0,85 0,83 0,21 -0,30
Średnioroczny przyrost
[%] u odbiorców wiejskich2005÷2000 0,42 0,15 1,26 0,38
2010÷2005 0,76 0,72 1,93 2,99
2015÷2010 0,69 0,68 0,08 -0,50
2015÷2000 0,62 0,52 1,09 0,94
Charakterystyka odbiorców energii elektrycznej w Polsce
Odbiorcy miejscy i wiejscy
Średnioroczne przyrosty [%]
liczby odbiorców miejskich i wiejskich
z wyodrębnieniem gospodarstw domowych GD
-1,0 0,0 1,0 2,0 3,0 4,0
2005/2000 2010/2005 2015/2010 2015/2000 liczba odbiorców nn - miasto
liczba odbiorców nn - wieś
-1,0 0,0 1,0 2,0 3,0 4,0
2005/2000 2010/2005 2015/2010 2015/2000 liczba GD - miasto
liczba GD - wieś
Średnioroczny przyrost liczby odbiorców nn
2015-2000< 1%
Średnioroczny przyrost liczby GD
2015-2000< 1 %
wyjątek
2015-2010≈ 1%
-2,0 -1,0 0,0 1,0 2,0 3,0 4,0
2005/2000 2010/2005 2015/2010 2015/2000 GD - miasto
GD - wieś
-1,0 0,0 1,0 2,0 3,0 4,0
2005/2000 2010/2005 2015/2010 2015/2000 odbiorcy nn - miasto
odbiorcy nn - wieś
Średnioroczne przyrosty [%]
dostawy energii na jednego odbiorcę
z wyodrębnieniem gospodarstw domowych GD
Średnioroczne przyrosty dostawy energii na odbiorcę nn
2015-2000< 1%
Średnioroczne przyrosty liczby GD w miastach
2015-2000< 0 %
Maksymalny przyrost średnioroczny dla GD wiejskich
2010-2005≈ 3 %
Infrastruktura krajowej sieci elektroenergetycznej
Długości linii WN i NN
Rok
Rodzaje linii
750 kV 400 kV 220 kV 110 kV Linie kablowe NN + WN
Długości linii w Polsce [km]
2000 114 4 660 8 116 32 284 48
2005 114 4 831 8 123 32 310 79
2010 114 5 303 8 088 32 607 164
2015 114 5 984 8 054 33 025 467
Średnioroczny przyrost
[%] długości linii w Polsce2005÷2000 - 0,72 0,02 0,02 10,48
2010÷2005 - 1,88 -0,09 0,18 15,73
2015÷2010 - 2,45 -0,08 0,26 23,28
2015÷2000 - 1,68 -0,05 0,15 16,38
Poznań, 22 – 23 listopada 2017 r.
Infrastruktura krajowej sieci elektroenergetycznej
Długości linii średnich i niskich napięć
Rok
Linie SN Linie nn
napowietrzne kablowe napowietrzne kablowe Długości linii w Polsce [tys.km]
2000 */ 223,8 54,3 284,1 105,7
2005 233,9 62,0 287,0 125,8
2010 234,7 69,0 290,0 140,3
2015 233,0 79,4 316,6 160,5
Średnioroczny przyrost [%] długości linii w Polsce
2005÷2000 0,89 2,69 0,20 3,54
2010÷2005 0,07 2,16 0,21 2,21
2015÷2010 -0,15 2,85 1,77 2,73
2015÷2000 0,27 2,57 0,72 2,82
*/ bez PKP Energetyka S.A.
-1,0 0,0 1,0 2,0 3,0 4,0
2005/2000 2010/2005 2015/2010 2015/2000
długość linii 400 kV długość linii 220 kV długość linii 110 kV
-1,0 0,0 1,0 2,0 3,0 4,0
2005/2000 2010/2005 2015/2010 2015/2000
linie napowietrzne SN linie kablowe SN
-1,0 0,0 1,0 2,0 3,0 4,0
2005/2000 2010/2005 2015/2010 2015/2000
linie napowietrzne nn linie kablowe nn
Średnioroczne przyrosty [%]
długości linii NN, WN, SN i nn
Średnioroczny przyrost długości linii kablowych NN i WN
2015-2000> 16,38% maksymalny przyrost
2015-2010= 23,28%
Poznań, 22 – 23 listopada 2017 r.
Rok
Górne napięcie
400 i 750 kV 220 kV 110 kV SN Liczba stacji
2000 */ 30 64 1 308 219 418
2005 31 67 1 356 236 067
2010 35 67 1 405 246 562
2015 44 64 1 517 258 835
Średnioroczny przyrost
[%] liczby stacji w Polsce2005÷2000 0,66 0,92 0,72 1,47
2010÷2005 2,46 0,00 0,71 0,87
2015÷2010 4,68 -0,91 1,55 0,98
2015÷2000 2,59 0,00 0,99 1,11
Infrastruktura krajowej sieci elektroenergetycznej
Liczba stacji
Rok
Liczba transformatorów o przekładni [tys.szt]
NN/(NN+WN) WN/SN SN/SN SN/nn
Liczba transformatorów [tys.szt]
2000 */ 160 2 441 277 222 958
2005 168 2 527 264 237 595
2010 185 2 533 1 215 */ 247 479
2015 202 2 744 1 183*/ 258 847
Średnioroczny przyrost
[%] liczby transformatorów w Polsce2005÷2000 0,98 0,69 - 1,28
2010÷2005 1,95 0,05 - 0,82
2015÷2010 1,77 1,61 - 0,90
2015÷2000 1,57 0,78 - 1,00
Infrastruktura krajowej sieci elektroenergetycznej
Liczba transformatorów
Poznań, 22 – 23 listopada 2017 r.
Rok
Moce transformatorów o przekładni
NN/(NN+WN) WN/SN SN/SN SN/nn
Moce transformatorów [MVA]
2000 */ 35 172 44 714 1 274 37 612
2005 37 812 46 904 1 055 40 858
2010 42 302 49 700 5 280 */ 44 135
2015 50 610 56 202 5 305*/ 48 356
Średnioroczny przyrost
[%]
mocy transformatorów w Polsce2005÷2000 1,46 0,96 - 1,67
2010÷2005 2,27 1,16 - 1,55
2015÷2010 3,65 2,49 - 1,84
2015÷2000 2,46 1,54 - 1,69
*/ z PKP Energetyka S.A.
Infrastruktura krajowej sieci elektroenergetycznej
Moce transformatorów
-1,0 0,0 1,0 2,0 3,0 4,0 5,0
2005/2000 2010/2005 2015/2010 2015/2000 liczba stacji GN - (750 i 400) kV
liczba stacji GN - 220 kV liczba stacji GN - 110 kV liczba stacji GN - SN
-1,0 0,0 1,0 2,0 3,0 4,0
2005/2000 2010/2005 2015/2010 2015/2000 liczba TR NN/(NN+WN)
liczba TR WN/SN liczba TR SN/nn
-1,0 0,0 1,0 2,0 3,0 4,0
2005/2000 2010/2005 2015/2010 2015/2000 moce TR NN/(NN+WN)
moce TR WN/SN moce TR SN/nn
Średnioroczne przyrosty [%]
liczby stacji oraz liczby i mocy transformatorów
Średnioroczny przyrost mocy TR max 2015-2010 > 3 % Najwyższe dla TR NN/(NN+WN) Najwyższe średnioroczne przyrosty
liczby stacji max 2015-2010 > 4 %
Najwyższe średnioroczne przyrosty liczby dla TR NN/(NN+WN)
2015-2010 ≈ 2%
Wskaźniki zawodnościowe w dwóch obszarach:
Obszar I - dane zawodnościowe elementów sieci, takich jak:
wartości wskaźników charakteryzujących awaryjność elementów sieci SN i nn
liczba i częstość uszkodzeń głównych elementów sieci SN i nn Obszar II - dane dotyczące czasu trwania przerw w zasilaniu
odbiorców, takich jak:
SAIDI - wskaźnik przeciętnego (średniego) systemowego czasu trwania przerwy długiej w dostawach energii
elektrycznej w min/odb.;
SAIFI - wskaźnik przeciętnej systemowej częstości przerw długich w dostawie energii w liczba przerw/odbiorcę.
Poznań, 22 – 23 listopada 2017 r.
Wskaźniki niezawodnościowe sieci
dystrybucyjnej SN i nn
Współczynnik awaryjności wyznaczany jest na podstawie
przeciętnej liczby awarii danego elementu lub układu sieciowego w ciągu roku oraz średniego czasu trwania
dla linii elektroenergetycznych:
dla transformatorów:
Współczynnik awaryjności q
nazywany również współczynnikiem zawodności lub współczynnikiem niezdatności
8760 00
1
q
Lw
u_LT
p_L8760 00
1
q
TRw
u_TRT
p_ TRgdzie:
wu_L, wu_TR – wskaźniki uszkodzeń odpowiednio linii i transformatorów Tp_l, Tp_TR – średnie czasy przerwy z powodu awarii, odpowiednio linii elektroenergetycznych i transformatorów
.
Poznań, 22 – 23 listopada 2017 r.
Rok SN-LN SN-LK TR nn-LN nn-LK
2002 5,45E-05 6,22E-05 5,43E-06 3,93E-04 8,10E-05
2005 3,60E-05 3,60E-05 3,84E-06 3,63E-04 7,38E-05
2010 7,05E-05 3,81E-05 5,75E-06 2,77E-04 6,91E-05
2015 4,38E-05 1,83E-05 2,63E-06 2,03E-04 2,64E-05
Dane_literat. 4,00E-05 3,01E-04 1,60E-04 6,85E-05 8,22E-05
Oznaczenia: SN – średnie napięcie, nn – niskie napięcie,
LN – linie napowietrzne, LK – linie kablowe, TR – transformatory
Źródło: opracowanie własne na podstawie roczników Statystyka Elektroenergetyki Polskiej
Współczynnik awaryjności q
zdecydowaną poprawę niezawodności pracy dwóch elementów:
transformatorów SN/nn - współczynnik q zmalał praktycznie o dwa rzędy wartości
linii kablowych SN – współczynnik q zmalał praktycznie o rząd wartości
Uzasadnienie
znacznie wyższa jakość stosowanych elementów sieci
(transformatory hermetyczne bezobsługowe i kable o izolacji z polietylenu sieciowanego) oraz znacznie krótszy czas likwidacji
uszkodzenia
Wartości współczynnika awaryjności q
wskazują na :
wzrost średnich wartości współczynnika awaryjności linii
napowietrznych – tak średniego, a w szczególności niskiego napięcia – w porównaniu do danych literaturowych sprzed wielu lat
Uzasadnienie Wyższe wartości współczynnika q mogą:
wynikać ze złego stanu techniczne elementów (co skutkuje z reguły większą od normatywnej liczbą uszkodzeń);
być konsekwencją (szczególnie dla linii SN) bardzo
niekorzystnych warunków atmosferycznych, które wystąpiły w ostatnich latach.
Poznań, 22 – 23 listopada 2017 r.
Wartości współczynnika awaryjności q
wskazują na :
Oszczędność energii
Wzrost efektywności energetycznej
Przewidywane zmiany
w przedsiębiorstwach energetycznych
Bezpieczeństwo energetyczne
Ochrona środowiska
Wytwórcy energii wykorzystujący odnawialne źródła Inwestycje w nowoczesne bloki węglowe
Innowacyjność w działaniu przedsiębiorstw
Odbiorcy
Poznań, 22 – 23 listopada 2017 r.
Bezpieczeństwo energetyczne
podstawowe zadanie elektroenergetyki Bezpieczeństwo energetyczne odbiorcy
określony stopień gwarancji możliwości korzystania z potrzebnych mu form energii w określonym czasie i w potrzebnej ilości oraz przy dostępnej dla niego cenie.
Zapewnienie tego bezpieczeństwa stawia odpowiednie wymagania wytwórcom i dostawcom.
Bezpieczeństwo dostaw energii
gotowość dostawców do pokrycia pełnego zapotrzebowania na energię po akceptowalnych społecznie cenach w stanach
normalnych i ograniczonego zapotrzebowania energii w stanach awaryjnych.
Zadania w obszarze wytwarzania, przesyłu i dystrybucji
Bezpieczeństwo dostaw - wytwarzanie
Zwiększenie roli państwa – silna rodzima energetyka Samowystarczalność polskiej elektroenergetyki
I. Wytwórcy energii wykorzystujący technologie węglowe
Inwestycje w nowoczesne bloki węglowe
Wykorzystywanie węgla - polskiego bogactwa – do produkcji energii elektrycznej z poszanowaniem ostrych norm ochrony
środowiska
Demokratyzacja energetyki
Wzrost liczby podmiotów zajmujących się wytwarzaniem energii elektrycznej (głównie z OZE)
– prosumenci, klastry i spółdzielnie energetyczne.
MOC DYSPOZYCYJNA
nowy produkt oferowany przez wytwórców na rynku mocy
Cel wprowadzenia rynku mocy
- zapewnienie bezpieczeństwa dostaw energii w horyzoncie średnio- i długoterminowym
Jednotowarowy rynek energii w Polsce nie zapewnia przesłanek ekonomicznych do podejmowania decyzji o wejściu na ten rynek
z nowymi inwestycjami z następujących powodów:
rosnąca produkcja OZE ogranicza czas pracy konwencjonalnych źródeł – gwarantujących bezpieczeństwo pracy systemu energetycznego - co w konsekwencji generuje niższe przychody
niskie ceny energii, spowodowane konkurencją subsydiowanych odnawialnych źródeł energii (OZE)
rynek mocy ma być gwarantem stabilnego funkcjonowania źródeł wytwórczych
Poznań, 22 – 23 listopada 2017 r.
DSR (odpowiedź strony popytowej)
nowy produkt oferowany przez wytwórców na rynku mocy
Dobrowolna reakcja odbiorcy zmieniająca jego
zapotrzebowanie na moc i energie elektryczną stosownie do warunków rynkowych i potrzeb pracy systemu
elektroenergetycznego
Bilansowanie szczytowych obciążeń systemu
Badania pilotażowe - gotowość odbiorców – również gospodarstw domowych – do reagowania na bodźce
(głownie finansowe) w zamian za zmniejszenie poboru mocy i energii w godzinach szczytowego obciążenia
Nowy system taryf
Poznań, 22 – 23 listopada 2017 r.
Ochrona środowiska – wytwarzanie
II. Wytwórcy energii wykorzystujący odnawialne źródła prosumenci, klastry i spółdzielnie energetyczne
Prosument – odbiorca końcowy dokonujący zakupu energii elektrycznej na podstawie umowy kompleksowej,
wytwarzający energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii w mikroinstalacji w celu jej zużycia na potrzeby własne, niezwiązane z wykonywaną działalnością gospodarczą
Prosument energetyczny produkuje energię elektryczną lub ciepło na własne potrzeby oddając ewentualne nadwyżki
innym odbiorcom, czyli
Prosument to aktywny konsument, który nie jest tylko biernym odbiorcą
D ynamiczny rozwój elektrowni opartych
na odnawialnych źródłach energii
Ochrona środowiska – wytwarzanie
II. Wytwórcy energii wykorzystujący odnawialne źródła
Klaster energetyczny - cywilnoprawne porozumienie
(w skład którego mogą wchodzić osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki nieposiadające osobowości prawnej, jednostki naukowe, jednostkibadawczo-rozwojowe lub jednostki samorządu terytorialnego)
dotyczące wytwarzania i równoważenia zapotrzebowania, dystrybucji lub obrotu energią z OZEw ramach jednej
sieci dystrybucyjnej
Spółdzielnia energetyczna - wytwarzanie energii w
instalacjach OZE o łącznej mocy zainstalowanej elektry- cznej nie większej niż 10 MW przyłączonych do zde-
finiowanej obszarowo elektroenergetycznej sieci
dystrybucyjnej o napięciu niższym niż 110 kV na
obszarze gmin wiejskich lub miejsko-wiejskich
Poznań, 22 – 23 listopada 2017 r.
Oszczędność energii
Wzrost efektywności energetycznej
Zmniejszenie zużycia energii poprzez :
wprowadzanie nowych energooszczędnych linii produkcyjnych
modernizację linii produkcyjnych
oszczędności w transporcie (przesyle) energii poprzez minimalizowanie strat w liniach i transformatorach
produkcji odbiorników energooszczędnych
zmniejszenia zużycia energii przez odbiorcę poprzez stosowanie odbiorników energooszczędnych
wprowadzenie Ustawy o efektywności energetycznej
Pakiet zimowy
potoczna nazwa propozycji regulacji prawnych
w zakresie energetyki zaprezentowanych przez Komisję Europejską w listopadzie 2016 roku i przesłanych
do Parlamentu Europejskiego
Polityka energetyczna Unii Europejskiej z 2005 roku pod nazwą 3*20 (zgodna z Protokołem z Kioto) zobowiązała kraje UE do
następujących działań w horyzoncie do 2020 roku:
poprawa efektywności energetycznej o 20 proc.;
redukcję emisji CO2 o 20 proc.
osiągnięcie bezwzględnego udziału produkcji energii ze źródeł odnawialnych (OZE) w zużycia końcowym energii na średnimpoziomie 20 proc., przy zobowiązaniach Polski na poziomie 15 proc.
Stan na 2016r.-niezrealizowanie wielu celów zakładanych w 2005r.
Konsekwencji Pakiet zimowy dla lat 2020-2030.
Poznań, 22 – 23 listopada 2017 r.
Pakiet zimowy Priorytety
polityka przemysłowa – kraje UE mają być globalnym liderem dla„zielonych” technologii, oraz osiągnięcie zrównoważonej oferty dla konsumentów energii tj. wzmocnienie roli konsumenta.
rok 2030 - w Unii połowa energii elektrycznej ma być wytwarzana z OZE (obecnie ok. 30%); w sumie 72% energii elektrycznej ma byćwytwarzane bez paliw kopalnych, a w 2050 r. cały sektor energetyczny w Unii ma zaprzestać wytwarzania dwutlenku
Uchwała Rady Europejskiej z października 2014 r.,
ustala obowiązujące lub indykatywne cele UE na 2030 rok
redukcja emisji CO2 – 40%,
udział OZE w miksie energetycznym – 27%,
działania na rzecz efektywności energetycznej – 27%
maksymalnie możliwa wymiany handlowa energii elektrycznej – 15%.Innowacja jest to wdrożenie w praktyce gospodarczej nowego albo znacząco udoskonalonego produktu, usługi
lub procesu, w tym także wdrożenie nowej metody marketingowej lub organizacyjnej redefiniującej sposób
pracy lub relacje przedsiębiorstwa z otoczeniem.
Innowacyjność gospodarki
zdolność i motywacja przedsiębiorców do:
prowadzenia badań naukowych polepszających i rozwijających produkcję,
poszukiwania nowych rozwiązań, pomysłów i koncepcji
zwiększenia efektywności i tym samym do zwiększenia konkurencyjności gospodarki wobec innych krajów
Innowacyjność
w działaniu przedsiębiorstw
Poznań, 22 – 23 listopada 2017 r.
Szerokie działania Operatora Sieci Przesyłowej i Operatorów Sieci Dystrybucyjnych
w tym np.
opracowanie nowej konstrukcji przewodów niskostratnych dla linii najwyższych napięć
budowa magazynów energii
systemy zarządzania dla poprawy stabilności zasilania odbiorców
rozwój sieci inteligentnych
projekty z obszaru e-mobilności , w tym wprowadzanie stacji ładowania i wymiany baterii litowo-jonowych dla autobusów
systemy zarządzania pracą prosumencką
Innowacyjność w działaniu
przedsiębiorstw energetycznych
Odbiorcy
Nowy model regulacji – regulacja jakościowa Minimalizacja przerw w zasilaniu
Ciągłość dostaw
SAIDI– systemowy wskaźnik średniego (przeciętnego) rocznego czasu trwania przerw, czyli
całkowity czas trwania przerw w zasilaniu w energię elektryczną (w min.), jakiego może się spodziewać odbiorca w ciągu roku Rok 2010 2013 2016
SAIDI 515,3 420,0 272,0 [min/odb]
Ilość dystrybuowanej energii 129,7 TWh
Zużycie energii na odbiorcę 7,5 MWh/odb.
Poznań, 22 – 23 listopada 2017 r.
Odbiorcy
Nowy model regulacji – regulacja jakościowa Umowy kompleksowe
Liczba prosumentów 14 283
spodziewana liczba do końca roku 20 000 Liczba odbiorców zmieniających sprzedawców 514 107
Umowy kompleksowe
pomiędzy przedsiębiorstwami energetycznymi w zakresie obrotu i dystrybucji; łączą postanowienia sprzedaży energii elektrycznej
i umowy dystrybucji energii
Wiarygodna ocena parametru czasu zmiany
sprzedawcy
Nowe propozycje
Przygotowanie nowych mechanizmów taryfowych (taryfy dynamiczne)
– wykorzystanie elastyczności zachowań odbiorców Wprowadzenie stref czasowych tak przez sprzedawców
jak i operatorów sieciowych
Inteligentne opomiarowanie – podstawowy element inteligentnej infrastruktury sieciowej
Poznań, 23 – 24 listopada 2016 r.