27. KOŒCIÓ£ W TAJEMNICY DUCHA ŒWIÊTEGO

171

IV. CHRYSTUS MOC¥ DUCHA

ŒWIÊTEGO UCZY I POSY£A

– TAJEMNICA KOŒCIO£A

27. KOŒCIÓ£ W TAJEMNICY DUCHA ŒWIÊTEGO

Cel ogólny

Ukazanie roli Ducha Œwiêtego w powstaniu, ¿yciu i misji Koœcio³a.

Kszta³towanie postawy otwartoœci na dzia³anie Ducha Œwiêtego.

Cele szczegó³owe Uczeñ:

– podaje, kiedy i w jakich okolicznoœciach nast¹pi³o zes³anie Ducha Œwiêtego,

– wyjaœnia, na czym polega³a przemiana Aposto³ów po zes³aniu Ducha Œwiêtego,

– streszcza, w jaki sposób Duch Œwiêty dzia³a w ¿yciu Koœcio³a,

– charakteryzuje jaka jest rola Ducha Œwiêtego w ¿yciu Koœcio³a i chrzeœcijanina,

– ocenia swoj¹ postawê zaanga¿owania w Koœciele.

Metody

Rozmowa kierowana, medytacja, pogadanka, analiza tekstu Ÿród³owego, wyk³ad.

Œrodki dydaktyczne

Pismo Œwiête, Katechizm Koœcio³a Katolickiego, œwieca, magnetofon, kaseta z muzyk¹ medytacyjn¹, karty – obrazki.

MODLITWA

„Duchu Œwiêty”.

WPROWADZENIE

S³owa modlitwy i oddanie siê prowadzeniu Ducha Œwiêtego pozwol¹ nam wnikn¹æ g³êbiej w przes³anie dzisiejszej katechezy.

171

IV. CHR YSTUS MOC¥ DUCHA – TAJEMNICA KOŒCIO£A ŒWIÊTEGO UCZY I POSY£A

27. KOŒCIÓ£ W TAJEMNICY DUCHA ŒWIÊTEGO

Cel ogólny Ukazanie roli Ducha Œwiêtego w powstaniu, ¿yciu i misji Koœcio³a.

Kszta³towanie postawy otwartoœci na dzia³anie Ducha Œwiêtego.

Cele szczegó³owe

Uczeñ: –

podaje, kiedy i w jakich okolicznoœciach nast¹pi³o zes³anie Ducha Œwiêtego, – wyjaœnia, na czym polega³a przemiana Aposto³ów po zes³aniu Ducha Œwiêtego, – streszcza, w jaki sposób Duch Œwiêty dzia³a w ¿yciu Koœcio³a, – charakteryzuje jaka jest rola Ducha Œwiêtego w ¿yciu Koœcio³a i chrzeœcijanina, – ocenia swoj¹ postawê zaanga¿owania w Koœciele.

Metody Rozmowa kierowana, medytacja, pogadanka, analiza tekstu Ÿród³owego, wyk³ad.

Œrodki dydaktyczne

Pismo Œwiête, Katechizm Koœcio³a Katolickiego, œwieca, magnetofon, kaseta z muzyk¹ medytacyjn¹, karty – obrazki.

MODLITWA

„Duchu Œwiêty”.

WPROWADZENIE

S³owa modlitwy i oddanie siê prowadzeniu Ducha Œwiêtego pozwol¹ nam wnikn¹æ g³êbiej w przes³anie dzisiejszej katechezy.

172

Przedstawiamy uczniom karty z ró¿nymi obrazami przyrody i prosimy, aby ka¿dy wybra³ jedn¹ i w oparciu o sytuacjê przedstawion¹ na karcie do- koñczy³ zdanie: „Duch Œwiêty jest jak...” (o ile to mo¿liwe, wskazane jest zapalenie przy tym œwiecy i w³¹czenie cichej, medytacyjnej muzyki).

Skojarzenia, jakie podaliœcie odnoœnie Osoby Ducha Œwiêtego, bêd¹ nam pomocne w zrozumieniu treœci wiersza, który za chwilê odczytamy.

Jeden z uczniów, wybrany przez katechetê, odczytuje wiersz Wandy Achremowiczowej o Zes³aniu Ducha Œwiêtego:

Spe³nienia wielkiej Pana obietnicy Czekaj¹ razem w ciszy wieczernika Aposto³owie i Matka Dziewica...

Trwoga i radoœæ duszê ich przenika...

Nagle wiatr jakiœ ogromny zaszumia³, B³ys³y p³omienie ponad ka¿d¹ g³ow¹ I ka¿dy si³ê w sobie czuje now¹, Mówiæ ró¿nymi jêzykami umie I ma odwagê Bo¿e g³osiæ s³owo,

Choæby w niewiernych i szyderców t³umie, Gdy w sercu wielki pokój i otucha,

Bo Zbawca zes³a³ im Œwiêtego Ducha.

– O jakim wydarzeniu z Pisma Œwiêtego mówi ten wiersz?

– W jaki sposób Duch Œwiêty dzia³a w ¿yciu cz³owieka, jeœli odniesie- my siê do œwiadectwa z podrêcznika ucznia?

ROZWINIÊCIE

Odczytanie i analiza tekstu z Dziejów Apostolskich.

„Kiedy nadszed³ wreszcie dzieñ Piêædziesi¹tnicy, znajdowali siê wszy- scy razem na tym samym miejscu. Nagle da³ siê s³yszeæ z nieba szum, jakby uderzenie gwa³townego wichru, i nape³ni³ ca³y dom, w którym przebywali.

Ukaza³y siê im te¿ jêzyki jakby z ognia, które siê rozdzieli³y, i na ka¿dym z nich spocz¹³ jeden. I wszyscy zostali nape³nieni Duchem Œwiêtym, i zaczêli mówiæ obcymi jêzykami, tak jak im Duch pozwala³ mówiæ” (Dz 2,1-4).

172

Przedstawiamy uczniom karty z ró¿nymi obrazami przyrody i prosimy, aby ka¿dy wybra³ jedn¹ i w oparciu o sytuacjê przedstawion¹ na karcie do- koñczy³ zdanie: „Duch Œwiêty jest jak...” (o ile to mo¿liwe, wskazane jest zapalenie przy tym œwiecy i w³¹czenie cichej, medytacyjnej muzyki).

Skojarzenia, jakie podaliœcie odnoœnie Osoby Ducha Œwiêtego, bêd¹ nam pomocne w zrozumieniu treœci wiersza, który za chwilê odczytamy.

Jeden z uczniów, wybrany przez katechetê, odczytuje wiersz W

andy Achremowiczowej o Zes³aniu Ducha Œwiêtego:

Spe³nienia wielkiej Pana obietnicy Czekaj¹ razem w ciszy wieczernika Aposto³owie i Matka Dziewica...

Trwoga i radoœæ duszê ich przenika...

Nagle wiatr jakiœ ogromny zaszumia³, B³ys³y p³omienie ponad ka¿d¹ g³ow¹ I ka¿dy si³ê w sobie czuje now¹, Mówiæ ró¿nymi jêzykami umie I ma odwagê Bo¿e g³osiæ s³owo, Choæby w niewiernych i szyderców t³umie,

Gdy w sercu wielki pokój i otucha, Bo Zbawca zes³a³ im Œwiêtego Ducha.

– O jakim wydarzeniu z Pisma Œwiêtego mówi ten wiersz? – W jaki sposób Duch Œwiêty dzia³a w ¿yciu cz³owieka, jeœli odniesie- my siê do œwiadectwa z podrêcznika ucznia?

ROZWINIÊCIE Odczytanie i analiza tekstu z Dziejów Apostolskich.

„Kiedy nadszed³ wreszcie dzieñ Piêædziesi¹tnicy, znajdowali siê wszy- scy razem na tym samym miejscu. Nagle da³ siê s³yszeæ z nieba szum, jakby uderzenie gwa³townego wichru, i nape³ni³ ca³y dom, w którym przebywali. Ukaza³y siê im te¿ jêzyki jakby z ognia, które siê rozdzieli³y, i na ka¿dym z nich spocz¹³ jeden. I wszyscy zostali nape³nieni Duchem Œwiêtym, i zaczêli mówiæ obcymi jêzykami, tak jak im Duch pozwala³ mówiæ” (Dz 2,1-4).

173

– W jaki sposób Duch Œwiêty zaznaczy³ swoj¹ obecnoœæ w Wieczerniku?

– Jakie nadzwyczajne zjawiska towarzyszy³y Zes³aniu Ducha Œwiêtego?

– Czego doœwiadczyli Aposto³owie podczas tego wydarzenia?

Faktycznie zdarzy³o siê coœ wielkiego, coœ, co zaskoczy³o i zaszokowa³o nie tylko Dwunastu, ale wszystkie pokolenia chrzeœcijan. By³o to nowe wkroczenie Boga w dzieje ludzkoœci, pocz¹tek Jego sta³ej, duchowej obec- noœci w œwiecie, w ka¿dym cz³owieku. Ale to, co najistotniejsze, dokona³o siê w sercach Aposto³ów. Duch Œwiêty przemienia ich serca, ich umys³y, sposób myœlenia. Nadaje ich s³owom Bo¿¹ moc, czyni ich œwiadkami Zmar- twychwstania. W jednej chwili czyni ze s³abych ludzi odwa¿nych i gorli- wych g³osicieli Ewangelii. Spe³nia siê obietnica Chrystusa, dana uczniom w Wieczerniku. W chwilach s³aboœci, zw¹tpienia, pokus, w¹tpliwoœci Duch

Œwiêty bêdzie dla uczniów œwiat³em, doda im si³y i zapa³u. Zaczyna siê nowy etap w historii zbawienia – czas Koœcio³a.

„Jeden duch i jedno serce o¿ywia³y wszystkich, wierz¹cych. ¯aden nie nazywa³ swoim tego, co posiada³, ale wszystko mieli wspólne. Aposto³o- wie z wielk¹ moc¹ œwiadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wszyscy oni mieli wielk¹ ³askê. Nikt z nich nie cierpia³ niedostatku, bo w³aœciciele pól albo domów sprzedawali je i przynosili pieni¹dze [uzyskane] ze sprze- da¿y, i sk³adali je u stóp Aposto³ów. Ka¿demu te¿ rozdzielano wed³ug po- trzeby. Tak Józef, nazwany przez Aposto³ów Barnabas, to znaczy <Syn Po- cieszenia>, lewita rodem z Cypru, sprzeda³ ziemiê, któr¹ posiada³, a pieni¹- dze przyniós³ i z³o¿y³ u stóp Aposto³ów” (Dz 4,32-37).

– Jak kszta³towa³a siê wspólnota pierwotnego Koœcio³a?

– Czym charakteryzowa³o siê jej ¿ycie?

Chrzeœcijanie doœwiadczali we wspólnocie ¿ywej obecnoœci Jezusa i Jemu zawierzali ca³¹ swoj¹ przysz³oœæ. Mi³oœæ Jezusa otwiera³a ich serca na po- trzeby ubogich, dziêki czemu nikt nie cierpia³ niedostatku. Dziêki darowi Ducha Œwiêtego Koœció³ sta³ siê jednoœci¹ wiary, kultu i ¿ycia codziennego.

Odt¹d wszyscy, którzy zechc¹ byæ uczniami Chrystusa, bêd¹ wierzyæ dziê- ki œwiadectwu ¿ycia oraz wiary Aposto³ów i ich nastêpców.

„A s³owo Bo¿e rozszerzy³o siê, wzrasta³a te¿ bardzo liczba uczniów w Jerozolimie, a nawet bardzo wielu kap³anów przyjmowa³o wiarê” (Dz 6,7).

Kap³ani ¿ydowscy wierzyli w Jedynego Boga, który objawi³ siê Abraha- mowi, powo³a³ do istnienia naród wybrany, przez Moj¿esza da³ mu Prawo 173

– W jaki sposób Duch Œwiêty zaznaczy³ swoj¹ obecnoœæ w W

ieczerniku? Jakie nadzwyczajne zjawiska towarzyszy³y Zes³aniu Ducha Œwiêtego? Czego doœwiadczyli Aposto³owie podczas tego wydarzenia? – –

Faktycznie zdarzy³o siê coœ wielkiego, coœ, co zaskoczy³o i zaszokowa³o nie tylko Dwunastu, ale wszystkie pokolenia chrzeœcijan. By³o to nowe wkroczenie Boga w dzieje ludzkoœci, pocz¹tek Jego sta³ej, duchowej obec- noœci w œwiecie, w ka¿dym cz³owieku. Ale to, co najistotniejsze, dokona³o siê w sercach Aposto³ów. Duch Œwiêty przemienia ich serca, ich umys³y

, sposób myœlenia. Nadaje ich s³owom Bo¿¹ moc, czyni ich œwiadkami Zmar- twychwstania. W jednej chwili czyni ze s³abych ludzi odwa¿nych i gorli- wych g³osicieli Ewangelii. Spe³nia siê obietnica Chrystusa, dana uczniom w Wieczerniku. W chwilach s³aboœci, zw¹tpienia, pokus, w¹tpliwoœci Duch Œwiêty bêdzie dla uczniów œwiat³em, doda im si³y i zapa³u. Zaczyna siê nowy etap w historii zbawienia – czas Koœcio³a.

„Jeden duch i jedno serce o¿ywia³y wszystkich, wierz¹cych. ¯aden nie nazywa³ swoim tego, co posiada³, ale wszystko mieli wspólne. Aposto³o- wie z wielk¹ moc¹ œwiadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wszyscy oni mieli wielk¹ ³askê. Nikt z nich nie cierpia³ niedostatku, bo w³aœciciele pól albo domów sprzedawali je i przynosili pieni¹dze [uzyskane] ze sprze- da¿y, i sk³adali je u stóp Aposto³ów

. Ka¿demu te¿ rozdzielano wed³ug po- ak Józef, nazwany przez Aposto³ów Barnabas, to znaczy <Syn Po- trzeby. T cieszenia>, lewita rodem z Cypru, sprzeda³ ziemiê, któr¹ posiada³, a pieni¹- dze przyniós³ i z³o¿y³ u stóp Aposto³ów” (Dz 4,32-37).

– Jak kszta³towa³a siê wspólnota pierwotnego Koœcio³a? – Czym charakteryzowa³o siê jej ¿ycie?

Chrzeœcijanie doœwiadczali we wspólnocie ¿ywej obecnoœci Jezusa i Jemu zawierzali ca³¹ swoj¹ przysz³oœæ. Mi³oœæ Jezusa otwiera³a ich serca na po- trzeby ubogich, dziêki czemu nikt nie cierpia³ niedostatku. Dziêki darowi Ducha Œwiêtego Koœció³ sta³ siê jednoœci¹ wiary, kultu i ¿ycia codziennego. Odt¹d wszyscy, którzy zechc¹ byæ uczniami Chrystusa, bêd¹ wierzyæ dziê- ki œwiadectwu ¿ycia oraz wiary Aposto³ów i ich nastêpców.

„A s³owo Bo¿e rozszerzy³o siê, wzrasta³a te¿ bardzo liczba uczniów w Jerozolimie, a nawet bardzo wielu kap³anów przyjmowa³o wiarê” (Dz 6,7).

Kap³ani ¿ydowscy wierzyli w Jedynego Boga, który objawi³ siê Abraha- mowi, powo³a³ do istnienia naród wybrany, przez Moj¿esza da³ mu Prawo

174

i zawar³ z nim Przymierze oraz poucza³ go przez proroków. Temu Bogu kap³ani s³u¿yli sk³adaj¹c ofiary w œwi¹tyni jerozolimskiej. Byli oni jednak wrogo nastawieni do Jezusa, nie wierzyli, ¿e jest On Mesjaszem i Synem Bo¿ym. To naprawdê zdumiewaj¹ce, ¿e wielu spoœród kap³anów stawa³o siê pos³usznymi g³oszonej przez Aposto³ów wierze w Jezusa Chrystusa.

Z obozu wrogów przeszli do wspólnoty Jego wyznawców.

Nauka Koœcio³a wyjaœnia i pog³êbia tajemnicê dzia³ania Ducha Œwiête- go w Koœciele:

„Duch Œwiêty jest <Zasad¹ wszystkich ¿ywotnych i rzeczywiœcie zbaw- czych dzia³añ w poszczególnych czêœciach Cia³a>. Na ró¿ne sposoby bu- duje On ca³e Cia³o w mi³oœci: przez s³owo Bo¿e, które jest <w³adne zbudo- waæ> (Dz 20,32); przez chrzest, przez który formuje Cia³o Chrystusa; przez sakramenty, które daj¹ wzrost i uzdrowienie cz³onkom Chrystusa; przez

<³askê dan¹ Aposto³om, która zajmuje pierwsze miejsce wœród Jego da- rów>; przez cnoty, które pozwalaj¹ dzia³aæ zgodnie z dobrem, a wreszcie przez wiele ³ask nadzwyczajnych (nazywanych <charyzmatami>), przez któ- re czyni wiernych <zdatnymi i gotowymi do podejmowania rozmaitych dzie³ lub funkcji maj¹cych na celu odnowê i dalsz¹ po¿yteczn¹ rozbudowê Ko-

œcio³a>” (KKK 798).

– W jaki sposób Duch Œwiêty buduje Koœció³?

Dzia³anie Ducha Œwiêtego w obecnych czasach zwi¹zane jest w sposób szczególny z osob¹ i pos³ug¹ Ojca Œwiêtego Jana Paw³a II, który bezpo-

œrednio przygotowa³ Koœció³ do wkroczenia w „Now¹ Piêædziesi¹tnicê”, jak okreœla siê czas, w którym ¿yjemy.

Papie¿ Jan Pawe³ II tak podsumowa³ tajemnicê dzia³ania Ducha Œwiêtego w Koœciele:

„... miêdzy Duchem Œwiêtym a Koœcio³em istnieje wiêc g³êboka i niero- zerwalna wiêŸ. Tak o tym mówi œw. Ireneusz: <Tam, gdzie jest Koœció³, jest równie¿ Duch Bo¿y; a gdzie jest Duch Pañski, tam jest Koœció³ i wszelka

³aska>. Mo¿na wiêc zrozumieæ œmia³e powiedzenie œw. Augustyna: <Cz³o- wiek ma Ducha Œwiêtego w takiej mierze, w jakiej kocha Koœció³”. Opis wydarzenia Piêædziesi¹tnicy podkreœla, ¿e Koœció³ rodzi siê jako powszechny (...). Duch Œwiêty zosta³ dany wszystkim ludziom wszystkich ras i naro- dów, i urzeczywistnia w nich now¹ jednoœæ Mistycznego Cia³a Chrystusa”

(Katecheza Jana Paw³a II wyg³oszona podczas œrodowej audiencji ogólnej 17 czerwca 1998 r.).

174

i zawar³ z nim Przymierze oraz poucza³ go przez proroków. T

emu Bogu Nauka Koœcio³a wyjaœnia i pog³êbia tajemnicê dzia³ania Ducha Œwiête- kap³ani s³u¿yli sk³adaj¹c ofiary w œwi¹tyni jerozolimskiej. Byli oni jednak wrogo nastawieni do Jezusa, nie wierzyli, ¿e jest On Mesjaszem i Synem Bo¿ym. To naprawdê zdumiewaj¹ce, ¿e wielu spoœród kap³anów stawa³o siê pos³usznymi g³oszonej przez Aposto³ów wierze w Jezusa Chrystusa. Z obozu wrogów przeszli do wspólnoty Jego wyznawców. go w Koœciele:

„Duch Œwiêty jest <Zasad¹ wszystkich ¿ywotnych i rzeczywiœcie zbaw- czych dzia³añ w poszczególnych czêœciach Cia³a>. Na ró¿ne sposoby bu- duje On ca³e Cia³o w mi³oœci: przez s³owo Bo¿e, które jest <w³adne zbudo- waæ> (Dz 20,32); przez chrzest, przez który formuje Cia³o Chrystusa; przez sakramenty, które daj¹ wzrost i uzdrowienie cz³onkom Chrystusa; przez <³askê dan¹ Aposto³om, która zajmuje pierwsze miejsce wœród Jego da- rów>; przez cnoty, które pozwalaj¹ dzia³aæ zgodnie z dobrem, a wreszcie przez wiele ³ask nadzwyczajnych (nazywanych <charyzmatami>), przez któ- re czyni wiernych <zdatnymi i gotowymi do podejmowania rozmaitych dzie³ lub funkcji maj¹cych na celu odnowê i dalsz¹ po¿yteczn¹ rozbudowê Ko- œcio³a>” (KKK 798).

– W jaki sposób Duch Œwiêty buduje Koœció³?

Dzia³anie Ducha Œwiêtego w obecnych czasach zwi¹zane jest w sposób szczególny z osob¹ i pos³ug¹ Ojca Œwiêtego Jana Paw³a II, który bezpo- œrednio przygotowa³ Koœció³ do wkroczenia w „Now¹ Piêædziesi¹tnicê”, jak okreœla siê czas, w którym ¿yjemy.

Papie¿ Jan Pawe³

II tak podsumowa³ tajemnicê dzia³ania Ducha Œwiêtego w Koœciele:

„... miêdzy Duchem Œwiêtym a Koœcio³em istnieje wiêc g³êboka i niero- zerwalna wiêŸ. Tak o tym mówi œw

. Ireneusz: <Tam, gdzie jest Koœció³, jest równie¿ Duch Bo¿y; a gdzie jest Duch Pañski, tam jest Koœció³ i wszelka ³aska>. Mo¿na wiêc zrozumieæ œmia³e powiedzenie œw. Augustyna: <Cz³o- wiek ma Ducha Œwiêtego w takiej mierze, w jakiej kocha Koœció³”. Opis wydarzenia Piêædziesi¹tnicy podkreœla, ¿e Koœció³ rodzi siê jako powszechny (...). Duch Œwiêty zosta³ dany wszystkim ludziom wszystkich ras i naro- dów, i urzeczywistnia w nich now¹ jednoœæ Mistycznego Cia³a Chrystusa” (Katecheza Jana Paw³a II wyg³oszona podczas œrodowej audiencji ogólnej 17 czerwca 1998 r.).

175 Zes³anie Ducha Œwiêtego nie jest wydarzeniem jednorazowym. Nieustan- nie udziela siê On Koœcio³owi, uzdalniaj¹c go do wype³niania powierzonej mu misji. Duch Œwiêty zawsze przychodzi z pomoc¹, ilekroæ wspólnota z wiar¹ o tê pomoc prosi. Nape³nia nas odwag¹ i udziela darów potrzebnych do skutecznego przepowiadania Dobrej Nowiny o zbawieniu.

¯adne ludzkie wysi³ki przeciwne Ewangelii, nawet przeœladowania, nie s¹ w stanie przeciwstawiæ siê mocy Ducha Œwiêtego, nie s¹ w stanie po- wstrzymaæ g³oszenia Zbawczego Orêdzia.

ZAKOÑCZENIE

Przez chrzest ka¿dy z nas zosta³ w³¹czony do Koœcio³a. Wtedy te¿ otrzy- maliœmy w darze Ducha Œwiêtego. PóŸniej przyszed³ do nas w sakramencie bierzmowania, by postawiæ swoj¹ pieczêæ na naszej wierze, daj¹c œwiadec- two jej dojrza³oœci. Duch Œwiêty ci¹gle dzia³a w Koœciele, prowadz¹c go po drogach œwiata. Mimo, i¿ wiele razy w historii Koœcio³a dochodzi³ element ludzki – element s³aboœci i upadku – Koœció³ trwa i bêdzie trwa³. Ten, który potrafi³ przera¿onych rybaków zmieniæ w odwa¿nych œwiadków, ci¹gle dzia³a i trzyma stra¿ nad swym dzie³em. Koœció³ to my wszyscy – odkupie- ni krwi¹ Chrystusa, obmyci wod¹ chrztu, nape³nieni Duchem Œwiêtym. Od Dnia Piêædziesi¹tnicy w œwiecie trwa czas Koœcio³a. Nasz czas.

P o m y œ l m y :

– W jaki sposób doœwiadczam obecnoœci Ducha Œwiêtego w swoim

¿yciu?

– Jak czêsto modlê siê do Ducha Œwiêtego za Koœció³ Chrystusowy?

– Jakie podejmujê dzia³ania, by Duch Œwiêty dzia³a³ w moim ¿yciu?

ZESZYT UCZNIA

Duch Œwiêty „Moc¹ Ewangelii utrzymuje Koœció³ w ci¹g³ej m³odoœci, ustawicznie go odnawia (...), uposa¿a go w rozmaite dary (...) i przy ich pomocy nim kieruje” (Lumen gentium, 4).

PRACA DOMOWA

Napisz, w jaki sposób Duch Œwiêty buduje i jednoczy Koœció³ Chrystu- sowy.

175

Zes³anie Ducha Œwiêtego nie jest wydarzeniem jednorazowym. Nieustan- nie udziela siê On Koœcio³owi, uzdalniaj¹c go do wype³niania powierzonej mu misji. Duch Œwiêty zawsze przychodzi z pomoc¹, ilekroæ wspólnota z wiar¹ o tê pomoc prosi. Nape³nia nas odwag¹ i udziela darów potrzebnych do skutecznego przepowiadania Dobrej Nowiny o zbawieniu.

¯adne ludzkie wysi³ki przeciwne Ewangelii, nawet przeœladowania, nie s¹ w stanie przeciwstawiæ siê mocy Ducha Œwiêtego, nie s¹ w stanie po- wstrzymaæ g³oszenia Zbawczego Orêdzia.

ZAKOÑCZENIE

Przez chrzest ka¿dy z nas zosta³ w³¹czony do Koœcio³a. Wtedy te¿ otrzy- maliœmy w darze Ducha Œwiêtego. PóŸniej przyszed³ do nas w sakramencie bierzmowania, by postawiæ swoj¹ pieczêæ na naszej wierze, daj¹c œwiadec- two jej dojrza³oœci. Duch Œwiêty ci¹gle dzia³a w Koœciele, prowadz¹c go po drogach œwiata. Mimo, i¿ wiele razy w historii Koœcio³a dochodzi³ element ludzki – element s³aboœci i upadku – Koœció³ trwa i bêdzie trwa³. Ten, który potrafi³ przera¿onych rybaków zmieniæ w odwa¿nych œwiadków, ci¹gle dzia³a i trzyma stra¿ nad swym dzie³em. Koœció³ to my wszyscy – odkupie- ni krwi¹ Chrystusa, obmyci wod¹ chrztu, nape³nieni Duchem Œwiêtym. Od Dnia Piêædziesi¹tnicy w œwiecie trwa czas Koœcio³a. Nasz czas.

Po my

œl my

: W jaki sposób doœwiadczam obecnoœci Ducha Œwiêtego w swoim ¿yciu? Jak czêsto modlê siê do Ducha Œwiêtego za Koœció³ Chrystusowy? Jakie podejmujê dzia³ania, by Duch Œwiêty dzia³a³ w moim ¿yciu? – – – ZESZYT UCZNIA

Duch Œwiêty „Moc¹ Ewangelii utrzymuje Koœció³ w ci¹g³ej m³odoœci, ustawicznie go odnawia (...), uposa¿a go w rozmaite dary (...) i przy ich pomocy nim kieruje” (Lumen gentium

, 4).

PRACA DOMOWA

Napisz, w jaki sposób Duch Œwiêty buduje i jednoczy Koœció³ Chrystu- sowy.

176

MODLITWA

Duchu Œwiêty Stworzycielu, przyb¹dŸ ³askawie na pomoc ca³emu Koœcio³owi katolickiemu.

Strze¿ go w ciê¿kich jego chwilach,

utwierdzaj go i wspomagaj sw¹ moc¹ z wysoka.

Odnawiaj ducha s³ug swoich,

których namaœci³eœ sw¹ mi³oœci¹ i ³ask¹,

aby w Tobie s³awili Ojca i Syna Jego Jednorodzonego, Jezusa Chrystusa, Pana naszego.

Amen.

176

MODLITWA Duchu Œwiêty Stworzycielu,

przyb¹dŸ ³askawie na pomoc ca³emu Koœcio³owi katolickiemu. Strze¿ go w ciê¿kich jego chwilach, utwierdzaj go i wspomagaj sw¹ moc¹ z wysoka.

Odnawiaj ducha s³ug swoich, których namaœci³eœ sw¹ mi³oœci¹ i ³ask¹,

aby w Tobie s³awili Ojca i Syna Jego Jednorodzonego, Jezusa Chrystusa, Pana naszego.

Amen.