• Nie Znaleziono Wyników

UK 2018 – (1) edytor tekst_V04

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "UK 2018 – (1) edytor tekst_V04"

Copied!
19
0
0

Pełen tekst

(1)

Użytkowanie komputerów

Instrukcja laboratoryjna

„Edytor tekstu”

Część wykonawcza v. 04

Warszawa 2018 r.

(2)

1. Wstęp

1. Otworzyć edytor Word.

2. Przepisać pięć dowolnych zdań z niniejszej instrukcji bez naciskania klawisza Enter. Nacisnąć Enter. Ponownie przepisać pięć dowolnych zdań z niniejszej instrukcji bez naciskania klawisza Enter. Trzykrotnie nacisnąć Enter.

3. Włączyć opcję Pokaż wszystko. Sposób postępowania: na pasku narzędzi Narzędzia główne >

sekcja Akapit > nacisnąć ikonkę . Alternatywnym sposobem włączenia opcji Pokaż wszystko jest wciśniecie kombinacji klawiszy Ctrl +Shift+* . Efektem postępowania powinien być widoczny znak na końcu każdego akapitu (w miejscu wciśnięcia Enter).

4. Zapisać tworzony dokument pod nazwą: NumerGrupy_IN_1 w katalogu wskazanym przez prowadzącego, gdzie fraza IN w powyższej nazwie oznacza inicjały studenta. Sposób postępowania: Plik > Zapisz jako > wskazać miejsce zapisu i wpisać nazwę dokumentu.

5. Rozpocząć wykonywanie kolejnych zadań. Pamiętać o częstym zapisywaniu dokumentu – sprawozdania (Plik > Zapisz lub Ctrl+S).

6. Uwaga!!! Na komputerach w poszczególnych pracowniach mogą być zainstalowane różne wersje oprogramowania. Może to skutkować niemożnością wykonania niektórych operacji w sposób opisany w niniejszej instrukcji. Takie przypadki należy zgłosić prowadzącemu, który wskaże alternatywne czynności do wykonania.

2. Zadania do wykonania

2.1. Nagłówki i stopki

Istnieje możliwość zdefiniowania wspólnych dla wszystkich kartek części stron – nagłówka i stopki. W celu rozpoczęcia edycji nagłówka lub stopki należy ustawić kursor myszki na nagłówku (stopce) i podwójnie kliknąć lewym przyciskiem myszki (LPM).

To co zostanie tutaj wpisane będzie widoczne na wszystkich stronach dokumentu. Powrót do edycji tekstu następuje poprzez umieszczenie kursora myszki na właściwym tekście dokumentu, t.j.

poniżej nagłówka i podwójne kliknięcie LPM. Word zawiera także gotowe szablony nagłówka i stopki. Są one dostępne: na pasku narzędzi: Wstawianie > sekcja Nagłówek i stopka > do wyboru zakładka Nagłówek lub Stopka. Przeglądnąć dostępne szablony w zakładce Nagłówek oraz Stopka.

Ćwiczenie

Wytworzyć nagłówek. Sposób postępowania: podwójny klik LPM na nagłówku >

wpisać: Laboratorium Edytor, grupa EXXX, IN. Gdzie: EXXX – numer grupy, IN – inicjały studenta.

Umieścić kursor myszki na właściwym tekście dokumentu, t.j. poniżej nagłówka i podwójnie kliknąć LPM.

(3)

2.2. Numerowanie stron

W stopce dokumentu częstym zadaniem jest pokazanie numeru aktualnej strony lub liczby wszystkich stron. Istnieje do tego gotowy szablon stopki o nazwie Siatka. W ćwiczeniu format numeracji stron zostanie ukształtowany przez użytkownika.

Ćwiczenie

Otworzyć stopkę > wpisać Strona > nacisnąć klawisz Spacja > na pasku narzędzi Narzędzia główne > sekcja Akapit > wybrać ikonkę Wyrównaj do prawej (nazwa ikonki pojawia się po ustawieniu na niej kursora myszki) > na pasku narzędzi Wstawianie >

sekcja Tekst > Szybkie części > Pole > Kategorie > Wszystkie > Nazwy pól > wybrać Page > OK > Spacja > wpisać z > Spacja > na pasku narzędzi Wstawianie > sekcja Tekst

> Szybkie części > Pole > Kategorie > Wszystkie > Nazwy pól > wybrać NumPages >

OK.

Umieścić kursor myszki na właściwym tekście dokumentu, t.j. poniżej nagłówka i podwójnie kliknąć LPM.

Efektem powinna być stopka zawierająca: tekst Strona, numer strony oraz liczbę stron dokumentu.

2.3. Wstawianie obrazów

Wstawianie rysunków może odbywać się na kilka sposobów. Na przykład:

Sposób 1: Wklejenie rysunku skopiowanego z edytora rysunków lub urządzenia typu aparat fotograficzny.

Sposób 2: Wykorzystanie rysunków składowanych w systemie. Sposób postępowania: na pasku narzędzi Wstawianie > Ilustracje > Obrazy (ewentualnie wybrać katalog Obrazy w oknie po lewej stronie ekranu) > wybrać rysunek > Wstaw.

Sposób 3: Pobranie rysunku z internetu. Sposób postępowania: na pasku narzędzi Wstawianie >

Ilustracje > Obrazy online dostaniemy okno pozwalające po wybranym haśle wyszukać obrazy.

Takie obrazy po wybraniu można wkleić klikając Wstaw.

Wielkość i położenie wklejonych obrazów można zmieniać przy użyciu uchwytów które pojawiają się wokół obrazu po wskazaniu go kursorem myszki i naciśnięciu LPM.

Ćwiczenie:

Wstawić dowolny obraz sposobem 2.

Wstawić dowolny obraz sposobem 3.

Zmienić wymiary wstawionych obrazów tak, aby zajmowały około 2/3 szerokości strony dokumentu.

(4)

2.4. Tworzenie sekcji, mieszane układy orientacji stron

Jeżeli chcemy przenieść pewien fragment tekstu do nowej strony powinniśmy wykorzystać w tym celu opcję podziału strony. Sposób postępowania: ustawić kursor myszki w miejscu planowanego podziału > nacisnąć LPM (w tym miejscu pojawi kursor edytora czyli migająca kreseczka pionowa o wysokości jednej litery) > na pasku narzędzi Wstawianie > sekcja Strony >

wybrać Podział strony. Należy tutaj zauważyć, że kursor powinien być ustawiony przed pierwszym znakiem, który ma znaleźć się na nowej stronie.

Inny wariant wstawiania podziału strony to: na pasku narzędzi Układ > sekcja Ustawienia strony” > Znaki podziału > w grupie Podziały stron > wybrać Strona.

Jeżeli będzie włączona opcja Pokaż wszystko (ikonka ) wówczas po wstawieniu podziału strony którymkolwiek sposobem, na końcu strony poprzedzającej kolejną stronę będzie widoczny napis Podział strony.

Ćwiczenie:

Wstawić dwie nowe strony przy użyciu narzędzi z zakładki Wstawianie. Na każdej ze stron wstawić trzy puste linie (3 x Enter). W tych liniach wpisać trzy dowolne zdania z niniejszej instrukcji.

Wstawić dwie nowe strony przy użyciu narzędzi z zakładki Układ. Na każdej ze stron wstawić trzy puste linie (3 x Enter). W tych liniach wpisać trzy dowolne zdania z niniejszej instrukcji.

Wydzielenie w dokumencie oddzielnych sekcji pozwala między innymi na różnicowanie orientacji stron (orientacja pionowa, orientacja pozioma). Sposób wstawiania nowej sekcji: ustawić kursor edytora w miejscu planowanego rozpoczęcia nowej sekcji > na pasku narzędzi Układ > Znaki podziału > grupa Podziały sekcji > wybrać Następna strona. W ten sposób nowa strona będzie rozpoczynała nową sekcję. Jeżeli będzie włączona opcja Pokaż wszystko (ikonka ), wówczas na końcu poprzedniej strony pojawi się napis Podział sekcji (na następnej stronie). W ramach sekcji można też wstawiać podział stron.

Sposób ustawiania orientacji strony: na pasku narzędzi Układ > sekcja Ustawienia strony >

Orientacja > wybrać zależnie od potrzeb Pionowa lub Pozioma.

Ćwiczenie:

Wstawić w dokumencie nową sekcję. Wstawić trzy puste linie (3 x Enter). W tych liniach wpisać trzy dowolne zdania z niniejszej instrukcji. Wstawić kolejną nową sekcję.

Wstawić trzy puste linie (3 x Enter). W tych liniach wpisać trzy dowolne zdania z niniejszej instrukcji. Ustawić kursor edytora w poprzedniej sekcji. Zmienić jej orientację na poziomą. Sprawdzić orientacje stron w poszczególnych sekcjach tworzonego dokumentu.

(5)

2.5. Wstawianie tabel

Sposób wstawiania tabel: ustawić kursor edytora w planowanym miejscu wstawiania tabeli. Na pasku narzędzi Wstawianie > sekcja Tabele > Tabela > wybrać Wstaw tabelę > w oknie Wstawianie tabeli > Liczba kolumn: wpisać potrzebną liczbę kolumn > Liczba wierszy: wpisać potrzebną liczbę wierszy > OK.

Liczbę wierszy i kolumn wstawionej tabeli można modyfikować. Sposób postępowania gdy trzeba usunąć wiersz lub kolumnę z tabeli: Ustawić kursor edytora na komórce tabeli w tym wierszu lub kolumnie którą chce się skasować. Nacisnąć prawy przycisk myszki (PPM). Pojawi się rozwijalne menu. Wybrać Usuń komórki > w oknie Usuwanie komórek wybrać potrzebny wariant > OK.

Sposób postępowania gdy trzeba dodać wiersz lub kolumnę w tabeli: Ustawić kursor edytora w tabeli na komórce, w otoczeniu której chce się wstawić dodatkowy wiersz lub kolumnę. Nacisnąć prawy przycisk myszki (PPM). Pojawi się rozwijalne menu. Wybrać Wstaw > pojawi się kolejne menu >

wybrać potrzebny wariant > OK.

Ćwiczenie:

Wstawić tabelę o rozmiarze 6 kolumn i 4 wiersze. W komórkach górnego wiersza i w pierwszej kolumnie wpisać kolejne numery. W pozostałe komórki wpisać dowolne litery.

Usunąć kolumnę z numerem 4. Usunąć kolumnę z numerem 5. Usunąć wiersz z numerem 2. Usunąć wiersz z numerem 3. Pomiędzy kolumnę z numerem 1 i 2 wstawić dodatkową kolumnę. Umieścić w jej górnej komórce napis AA. Wstawić dodatkowy wiersz poniżej wiersza z numerem 4. W jego lewej komórce umieścić napis BB.

2.6. Wstawianie i formatowanie wzorów

Podstawowym narzędziem do wprowadzania wzorów jest Edytor równań. Ścieżka dostępu:

Wstawianie > sekcja Symbole > nacisnąć trójkącik lub napis Równanie znajdujący się pod ikonką > wybrać Wstaw nowe równanie. Taki sam efekt uzyska się wykonując podwójny klik na ikonce w sekcji Symbole. Po wykonaniu tych czynności uzyskuje się okno, w którym będzie można wpisać równanie, a na górnym pasku narzędzi będzie dostępny zestaw potrzebnych symboli.

W celu zmodyfikowania wzoru należy: wskazać wzór > nacisnąć zakładkę Narzędzia równań, która pojawi się nad paskiem narzędzi. Dokonać modyfikacji równania.

Ćwiczenie:

W nowej linii wstawić wzór podany poniżej.

f(x) = a0+ ∑ (ancosnπx

L + bnsinnπx

L )

n=1

Każdy wzór powinien posiadać swoją liczbę porządkową. Zwyczajowo przyjmuje się, że liczba ta powinna się znajdować się w jednej linii z wzorem oraz powinna być wyrównana do prawej, przy

(6)

zachowaniu środkowego ułożenia wzoru. W tym celu należy włączyć widok linijki poprzez: na pasku narzędzi Widok > sekcja Pokazywanie > zaznaczyć CheckBox Linijka.

Ustawić kursor edytora w linii, w której znajduje się wzór. Następnie ustawić kursor myszki na ikonce wyboru rodzaju tabulatora. Ikonka ta znajduje się w lewym górnym rogu obszaru edytora, poniżej paska narzędzi, z lewej strony górnej linijki. Poprzez odpowiednią liczbę kliknięć wybrać rodzaj tabulatora Tabulator środkowy (napis z rodzajem tabulatora pojawia się po ustawieniu na nim kursora myszki). Ustawić kursor myszki na linijce poziomej (nad górną częścią widoku strony ), tak aby czubek strzałki kursora myszki znajdował się na szarym pasku pod linijką z cyframi w potrzebnym miejscu (na przykład 8). Nacisnąć LPM. Ponownie ustawić kursor myszki na ikonce wyboru rodzaju tabulatora. Ikonka ta znajduje się w lewym górnym rogu obszaru edytora, poniżej paska narzędzi, z lewej strony górnej linijki. Poprzez odpowiednią liczbę kliknięć wybrać rodzaj tabulatora Tabulator prawy (napis z rodzajem tabulatora pojawia się po ustawieniu na nim kursora myszki). Ustawić kursor myszki na linijce poziomej (nad górną częścią widoku strony ), tak aby czubek strzałki kursora myszki znajdował się na szarym pasku pod linijką z cyframi w potrzebnym miejscu (na przykład 15,50). Nacisnąć LPM. Jeżeli przed wzorem nie ma poziomej strzałki (świadczącej o użyciu tabulatora), ustawić kursor edytora przed wzorem. Nacisnąć klawisz TAB.

Ustawić kursor edytora za wzorem. Nacisnąć klawisz TAB. Wpisać w nawiasach numer wzoru czyli (1). Powinno się otrzymać widok jak poniżej.

f(x) = a0+ ∑ (ancosnπx

L + bnsinnπx

L )

n=1

(1)

Ćwiczenie:

W nowej linii wstawić wzór podany poniżej.

f(x) = B0 + ∑ (antannπx

K + bncotnπx L )

n=1

Zgodnie z podanymi zaleceniami wstawić tabulatory oraz numer wzoru (2). Uzyskany efekt powinien być jak niżej:

𝑓(𝑥) = 𝐵0+ ∑ (antannπx

K + bncotnπx

L )

n=1 (2)

2.7. Automatyczne numerowanie wzorów

Wygodnie jest, aby wzory były automatycznie numerowane zgodnie z kolejnością występowania, nawet w przypadku edycji czy zmiany kolejności w tekście. W tym celu zamiast ręcznie wpisywać liczby porządkowe, należy użyć automatycznej sekwencji. Sposób postępowania:

(7)

Po wpisaniu wzoru i wstawieniu odpowiednich tabulatorów wpisać nawiasy okrągłe w miejscu przewidzianym dla numeru wzoru (tak jak przy numerowaniu ręcznym). Pomiędzy nawiasami wstawić kursor edytora. Na pasku narzędzi Wstawianie > sekcja Tekst > nacisnąć Szybkie części >

Pole > Kategorie: wybrać Wszystkie > Nazwy pól: wybrać Seq > Kody pól: do słowa SEQ dopisać identyfikator Wzor (bez polskich liter) > OK. W efekcie pomiędzy nawiasami pojawi się liczba 1 będąca kolejnym numerem wzoru.

Liczba porządkowa wzoru w tekście i na wydruku wygląda identycznie, jednak po zaznaczeniu tego fragmentu kursorem myszki widać, w którym miejscu ulokowane jest pole sekwencji. Po kliknięciu w pole prawym klawiszem myszki (PPM) udostępnione są polecenia, między innymi:

Aktualizuj pole, Edytuj pole oraz Przełącz kody pól. Kolejne wzory w dokumencie można tworzyć poprzez skopiowanie linii z już napisanym wzorem. Następnie należy wkleić kopię w odpowiednie miejsce poniżej lub powyżej skopiowanej linii ze wzorem. W dalszej kolejności należy dokonać modyfikacji wklejonego wzoru. Na koniec należy zaktualizować numerację poprzez: zaznaczenie numeru wklejonego wzoru, wciśnięcie PPM, wybranie Aktualizuj pole. W razie potrzeby zaktualizowania numerów wielu wzorów, czynności wykonuje się podobnie, ale należy zaznaczyć nie jeden wzór, a cały dokument lub obszar gdzie występują automatycznie numerowane wzory, których numery mają być zaktualizowane.

Ćwiczenie:

W nowej linii wstawić wzór podany poniżej.

G(K) = B0+ ∑ (antannπx K + bn)

100

x=1

Wstawić tabulatory oraz automatyczne numerowanie wzoru.

Skopiować całe linie ze wzorem do dwóch dodatkowych linii.

Wykonać aktualizację numerów wszystkich trzech wzorów jednocześnie. Efekt powinien być jak niżej:

G(K) = B0+ ∑ (antannπx

K + bn)

100 x=1

(1)

G(K) = B0+ ∑ (antannπx

K + bn)

100 x=1

(2)

G(K) = B0+ ∑ (antannπx

K + bn)

100 x=1

(3)

(8)

2.8. Wstawianie podpisów do obrazów, tabel

Mając wstawiony dowolny obraz można dodać do niego podpis opisujący treść obrazu. Podpis można wstawić wybierając obraz prawym przyciskiem myszy i z rozwiniętego menu wybierając opcję Wstaw podpis. W oknie Podpis > Etykieta: wybrać Rys. (jeżeli po rozwinięciu okienka Etykieta: nie będzie potrzebnej postaci etykiety to można ją utworzyć przy użyciu przycisku Nowa etykieta…) > Położenie: wybrać Poniżej wybranego obiektu > w okienku Podpis dopisać kropkę po numerze oraz treść podpisu > OK. Wstawiony podpis nie będzie sformatowany. Można go sformatować według potrzeby, na przykład wyśrodkowując tekst w linii z podpisem rysunku.

Opisy tabel dodaje się w sposób nieco odmienny. W tym celu należy zaznaczyć wszystkie komórki tabeli lub: ustawić kursor edytora w którejkolwiek komórce tabeli (wówczas przy lewym górnym rogu tabeli pojawi się prostokąt z krzyżykiem wewnątrz) > ustawić kursor myszki na prostokącie z krzyżykiem wewnątrz. Nacisnąć PPM. Dalsze postępowanie jak takie jak w przypadku wstawiania podpisu pod rysunkiem, przy czym jako etykietę należy wybrać słowo Tabela lub skrót Tab. Należy również pamiętać, że opis z numerem i tytułem tabeli zwykle umieszcza się powyżej tabeli.

Numerację rysunków i tabel można aktualizować w taki sam sposób jak numerację wzorów.

Ćwiczenie:

W podany sposób umieścić podpisy pod obrazami wcześniej wstawionymi.

W podany sposób umieścić opis tabeli wcześniej wstawionej.

W tekście dokumentu można umieszczać automatyczne odwołania do rysunków oraz tabel.

Sposób postępowania: Umieścić kursor edytora w miejscu gdzie ma się pojawić numer lub inne oznaczenie rysunku (tabeli) do którego następuje odwołanie > wpisać ramiona nawiasów czyli () lub inne potrzebne znaki. Pomiędzy ramionami nawiasów umieścić kursor edytora (w tym miejscu będzie umieszczony odsyłacz) Na pasku narzędzi Odwołania > sekcja Podpisy > Odsyłacz > Typ odsyłacza > wybrać etykietę rysunku (tabeli), do którego tekst się odwołuje czyli Rys. lub Tabela >

Dla którego podpisu: wybrać podpis obiektu (rysunku, tabeli), do którego następuje odwołanie >

Wstaw odsyłacz do: wybrać Tylko etykieta i numer (lub inny wariant) > Wstaw > Zamknij.

Ćwiczenie:

W wybranych miejscach dokumentu wstawić odwołania do zawartych w tekście wszystkich automatycznie ponumerowanych rysunków i tabel. Przy każdym odwołaniu dopisać nazwę obiektu (na przykład: Rysunek 1. Latarnia morska), do którego odwołanie się odnosi.

(9)

2.9. Narzędzie „Zakładka”

W dowolnym miejscu w tekście wskazywanym przez kursor można umieścić tak zwaną zakładkę. Dzięki niej można szybko przemieścić się w dokumencie do miejsca gdzie zakładka została wcześniej umieszczona. Sposób wstawiania zakładki: Ustawić kursor edytora lub zaznaczyć słowo w miejscu gdzie ma być wstawiona zakładka > na pasku narzędzi Wstawianie > sekcja Linki > wybrać Zakładka > Nazwa zakładki: wpisać unikalną nazwę (może zawierać cyfry, ale musi zaczynać się od litery), zaleca się aby nazwa miała logiczny związek z miejscem umieszczenia zakładki w dokumencie > Dodaj.

Sposób przemieszczenia się do miejsca wstawienia zakładki: na pasku narzędzi Wstawianie >

sekcja Linki > wybrać Zakładka > wskazać nazwę zakładki, do której ma nastąpić szybkie przemieszczenie w dokumencie > nacisnąć Przejdź do > Zamknij.

Ćwiczenie:

Wstawić cztery zakładki w wybranych miejscach dokumentu. Sprawdzić skuteczność przemieszczania się w dokumencie przy użyciu wstawionych zakładek.

Dzięki zakładkom można w tekście dokumentu umieszczać automatyczne odwołania do wzorów. Sposób postępowania: Zaznaczyć automatyczny numer wzoru, ale bez otaczających go nawiasów. Na pasku narzędzi Wstawianie > sekcja Linki > wybrać Zakładka > Nazwa zakładki:

wpisać unikalną nazwę (może zawierać cyfry, ale musi zaczynać się od litery), ta nazwa będzie związana tylko z tym wzorem > Dodaj. Umieścić kursor edytora w miejscu gdzie ma się pojawić numer wzoru, do którego następuje odwołanie > wpisać ramiona nawiasów czyli (). Pomiędzy ramionami nawiasów umieścić kursor edytora (w tym miejscu będzie umieszczony odsyłacz) Na pasku narzędzi Odwołania > sekcja Podpisy > Odsyłacz > Typ odsyłacza > wybrać Zakładka >

Dla której zakładki: wybrać nazwę wzoru, do którego następuje odwołanie > Wstaw odsyłacz do:

wybrać Tekst zakładki > OK.

Ćwiczenie:

Wstawić zakładki na automatycznych numerach wzorów wpisanych w ćwiczeniu w punkcie 2.7. Pamiętać, aby zakładka każdego automatycznego numeru wzoru miała inną nazwę. W wybranych miejscach dokumentu wstawić automatyczne odwołania do tych wzorów (ich numerów).

2.10. Style tekstu i nagłówków

Przy edytowaniu tekstu warto stosować osobne style odpowiednie dla tekstu Normalnego, tytułów rozdziałów (na przykład Nagłówek 1) czy podrozdziałów (na przykład Nagłówek 2, Nagłówek 3).

(10)

Parametry stylu pokazywanego w sekcji Style można zobaczyć i ewentualnie zmienić. Sposób postępowania: na pasku narzędzi Narzędzia główne > ustawić kursor myszki na nazwie stylu widocznego w sekcji Style > nacisnąć PPM > wybrać Modyfikuj otworzy się okno Modyfikowanie stylu; zwrócić uwagę, że jednym z parametrów danego stylu pokazywanym w oknie Modyfikowanie stylu jest informacja Styl następnego akapitu czyli jaki będzie styl tekstu pisanego po naciśnięciu klawisza Enter > po sprawdzeniu i ewentualnej modyfikacji nacisnąć OK.

Sposób wykorzystania gotowego stylu: Ustawić kursor edytora na początku linii, w której ma być wpisywany tekst > na pasku narzędzi Narzędzia główne > sekcja Style > wybrać potrzebny styl (na przykład Tytuł). Od tego momentu tekst będzie wpisywany czcionką i będzie miał wygląd taki jaki został sformatowany w wybranym stylu.

Jeżeli tekst jest już napisany to jego styl można zmienić. Sposób postępowania: ustawić kursor edytora na którymkolwiek wyrazie napisanego tekstu, którego styl ma być określony > na pasku narzędzi Narzędzia główne > sekcja Style > ustawić kursor myszki na wybranym stylu > nacisnąć LPM.

Użytkownik może tworzyć własne style. Sposób tworzenia nowego stylu: na pasku narzędzi Narzędzia główne > sekcja Style > nacisnąć ikonkę znajdującą się w prawym dolnym rogu okienka z nazwami stylów w sekcji Style > wybrać Utwórz styl > otworzy się okienko Tworzenie nowego stylu na podstawie formatowania > Nazwa podać nazwę tworzonego stylu > Modyfikuj…

pojawi się szersze okienko Tworzenie nowego stylu na podstawie formatowania > ustawić parametry tworzonego stylu według potrzeb; w razie potrzeby szczegółowe opcje formatowania stylu są dostępne pod przyciskiem Formatuj > OK.

Ćwiczenie:

Przepisać tytuł rozdziału 2.10. niniejszej instrukcji (bez numeracji 2.10.) i nacisnąć Enter. Przepisać sześć pierwszych linii (do frazy „w oknie”) rozdziału 2.10. niniejszej instrukcji i nacisnąć Enter. Tytułowi rozdziału nadać styl Tytuł.

Ustawić kursor edytora w pustej linii. Utworzyć nowy styl o parametrach jak na rysunku 2.10.1. (bez wykorzystywania przycisku Formatuj).

(11)

Rys. 2.10.1. Parametry tworzonego stylu StylNowy_04

Skopiować do schowka wcześniej przepisany fragment rozdziału 2.10. i wkleić go poniżej przepisanego fragmentu. Tytułowi wklejonego fragmentu nadać styl StylNowy_04. Ustawić kursor edytora na końcu tytułu którego styl zmieniono. Nacisnąć Enter. Wpisać tekst Nowe zdanie dopisane po tytule – co teraz się stanie??? Nacisnąć Enter. Obejrzeć efekty wykonanej czynności to jest: aktualny styl tytułu, styl dopisanego zdania, styl fragmentu tekstu poniżej zdania Nowe zdanie dopisane po tytule – co teraz się stanie???

2.11. Automatyczne generowanie spisu treści

Konsekwentne używanie zróżnicowanych stylów umożliwia nie tylko w szybki sposób wyróżnić tytuły, ale także umożliwia automatyczne utworzenie spisu treści. Elementy planowanego spisu treści, czyli na przykład tytuły rozdziałów i podrozdziałów powinny być pisane odrębnymi stylami.

Na przykład tytuły rozdziałów powinny być pisane stylem Nagłówek 1, a tytuły podrozdziałów powinny być pisane stylem Nagłówek 2. Sposób automatycznego tworzenia spisu treści: Napisać

(12)

dokument wpisując tytuły rozdziałów stylem Nagłówek 1, a tytuły podrozdziałów stylem Nagłówek 2. Po napisaniu dokumentu ustawić kursor w miejscu, w którym ma znaleźć się automatyczny spis treści. Na pasku narzędzi Odwołania > sekcja Spis treści > Spis treści > wybrać Spis automatyczny 1. Rozmieszczenie elementów tak utworzonego spisu treści można zmodyfikować przy użyciu suwaków i znaków tabulatorów widocznych na górnej linijce pod paskiem narzędziowym. Przedtem należy wskazać spis treści, to znaczy należy umieścić na nim kursor edytora, czyli najpierw należy ustawić na spisie treści kursor myszki, a następnie nacisnąć LPM. W celu szybkiego przemieszczenia się do rozdziału lub podrozdziału, którego tytuł znajduje się w spisie treści należy: na tym tytule ustawić kursor edytora > nacisnąć kombinację klawiszy Ctrl + LPM.

Jeżeli w dokumencie zostaną dopisane lub usunięte rozdziały lub podrozdziały, lub ich rozpoczęcie przesunie się na inne strony wówczas należy spis treści zaktualizować. Sposób aktualizacji spisu treści: na pasku narzędzi Odwołania > sekcja Spis treści > wybrać Aktualizuj spis

> zaznaczyć Aktualizacja całego spisu > OK. Inny sposób aktualizacji spisu treści to: umieścić kursor myszki na spisie treści > nacisnąć PPM > wybrać Aktualizuj pole > zaznaczyć Aktualizacja całego spisu > OK.

Ćwiczenie:

Wykorzystując styl Nagłówek 1 do tytułów rozdziałów oraz Nagłówek 2 do tytułów podrozdziałów wpisać w oddzielnych liniach tytuły jak niżej:

1. Rozdział 1.

1.1. Podrozdział 1.1.

1.2. Podrozdział 1.2.

2. Rozdział 2.

2.1. Podrozdział 2.1.

3. Rozdział 3.

3.1. Podrozdział 3.

Po każdym z tytułów nacisnąć Enter i wstawić Podział strony. Umieścić kursor edytora na początku wykonywanego dokumentu. Utworzyć automatyczny spis treści.

Sprawdzić możliwość szybkiego przemieszczania się do rozdziałów i podrozdziałów zawartych w utworzonym spisie treści.

W odpowiednich miejscach pomiędzy powyższymi tytułami dopisać:

1.3. Podrozdział 1.3.

1.4. Podrozdział 1.4.

4. Rozdział 4.

4.1. Podrozdział 4.1.

Zaktualizować spis treści. Sprawdzić poprawność wykonania aktualizacji.

(13)

2.12. Wstawianie numerów odnośników bibliograficznych

Przystępując do tworzenia dokumentu, w którym będą podawane odwołania do literatury wygodnie jest mieć w zasobach komputera przygotowany wykaz literatury (bibliografię) zawierający pozycje o różnorodnej tematyce. Sposób przygotowania wykazu źródeł: na pasku narzędzi Odwołania > sekcja Cytaty i bibliografia > Styl: wybrać IEEE 2006 > Zarządzaj źródłami >

pojawi się okno Menedżer źródeł jak na rysunku 2.12.1.

Rys. 2.12.1. Otwarte okno Menedżer źródeł

Jeżeli okienko Lista główna jest puste to należy wykaz literatury utworzyć. W tym celu nacisnąć Nowe. Wówczas pojawi się okno Tworzenie źródła jak na rysunku 2.12.2.

(14)

Rys. 2.12.2. Otwarte okno Tworzenie źródła

Każda pozycja literatury wprowadzona przy użyciu okna Tworzenie źródła pojawi się w okienku Lista główna oraz Bieżąca lista okna Menedżer źródeł. Przykład pokazano na rysunku 2.12.3.

Rys. 2.12.3. Otwarte okno Menedżer źródeł z dostępnymi pozycjami widocznymi w okienku Lista główna oraz Lista bieżąca

(15)

Pozycje widoczne w okienku Lista główna są dostępne podczas tworzenia każdego dokumentu na tym komputerze. Pozycje literatury, które mają być dostępne w bieżącym dokumencie powinny znajdować się w okienku Bieżąca lista. Jeżeli potrzebne pozycje nie znajdują się w okienku Bieżąca lista to należy po wskazaniu w ich w okienku Lista główna przekopiować do okienka Bieżąca lista przy użyciu przycisku Kopiuj położonego pomiędzy tymi okienkami.

Sposób wstawiania odwołania do literatury: Ustawić kursor edytora w miejscu gdzie ma być umieszczone odwołanie do literatury > na pasku narzędzi Odwołania > sekcja Cytaty i bibliografia

> Zarządzaj źródłami > pojawi się okno Menedżer źródeł > sprawdzić czy w okienku Bieżąca lista znajduje się pozycja literatury, do której ma nastąpić odwołanie, jeżeli takiej pozycji nie ma to należy przekopiować ją z okienka Lista główna > Zamknij. Na pasku narzędzi Odwołania > sekcja Cytaty i bibliografia > Wstaw cytat > pojawi się paleta z pozycjami literatury wybranymi dla aktualnie tworzonego dokumentu – przykład pokazano na rysunku 2.12.4.

Rys. 2.12.4. Otwarta paleta z pozycjami literatury wybranymi wcześniej dla aktualnie tworzonego dokumentu

Wskazać pozycję literatury, do której ma nastąpić odwołanie. W miejscu położenia kursora edytora pojawi w nawiasach kwadratowych (jeżeli w sekcji Cytaty i bibliografia wybrano styl IEEE) kolejny numer przywoływanej pozycji literatury. Przywoływane pozycje literatury otrzymują numery w kolejności ich przywoływania.

Ćwiczenie:

Stworzyć listę źródeł dla dokumentu zgodnie zestawieniem pokazanym na rysunku 2.12.5.

(16)

Rys. 2.12.5. Przykładowe zestawienie pozycji bibliografii

W dowolnych miejscach dokumentu wstawić odwołania do każdej pozycji utworzonego wykazu literatury.

2.13. Automatyczne tworzenie spisu bibliograficznego

Jeżeli w dokumencie wystąpiły odwołania do źródeł literaturowych to można wygenerować automatyczny spis bibliograficzny. Sposób postępowania: Ustawić kursor edytora w miejscu gdzie ma być umieszczona bibliografia (najczęściej koniec dokumentu) > na pasku narzędzi Odwołania >

sekcja Cytaty i bibliografia > Bibliografia > wybrać Bibliografia. Powinien pojawić się spis bibliograficzny z poszczególnymi pozycjami ponumerowanymi zgodnie z kolejnością ich przywoływania.

Ćwiczenie:

Na końcu tworzonego dokumentu stworzyć spis bibliograficzny.

(17)

2.14. Wstawianie symboli w tekście

W przypadku potrzeby wstawienia do tekstu niestandardowego symbolu lub litery greckiego alfabetu można wykorzystać opcję na pasku narzędzi Wstawianie > sekcja Symbole > Symbol. W oknie, które się otworzy znajdują się najczęściej używane symbole, a przycisk Więcej symboli…

daje dostęp do pełnej puli symboli.

Ćwiczenie:

Wstawić osiem symboli niestandardowych oraz osiem liter greckich.

2.15. Praca ze znakami ukrytymi

Przy pracy z tekstem wygodny jest podgląd drukarskich znaków ukrytych czyli takich, których na wydruku nie będzie widać. Są to na przykład: entery, spacje, tabulatory, znaczniki sekcji itp.

Można ich widoczność włączyć lub wyłączyć poprzez na pasku narzędzi Narzędzia główne > sekcja Akapit > Pokaż wszystko czyli ikonka , alternatywnie może to być kombinacja klawiszy Ctrl + Shift + *.

W celu wyszukania w treści dokumentu zadanej frazy wykorzystuje się, na pasku narzędzi Narzędzia główne > sekcja Edytowanie > nacisnąć trójkącik z prawej strony przycisku Znajdź >

wybrać Znajdowanie zaawansowane. Pojawi się okno jak na rysunku 2.15.1.

Rys. 2.15.1. Otwarte okienko Znajdowanie i zamienianie

Narzędziem tym, korzystając z zakładki Znajdź można przeszukać automatycznie dokument na przykład w poszukiwaniu określonych słów. Ponadto, przy użyciu zakładki Zamień można automatycznie zamienić wskazane słowa na inne podane słowa.

(18)

Ćwiczenie:

Sprawdzić włączanie opcji Pokaż wszystko.

Porównać efekty i możliwości uzyskiwane w przypadku wykorzystania przycisków:

Znajdź, trójkącik z prawej strony przycisku Znajdź, oraz Zamień znajdujących się w sekcji Edytowanie gdy na pasku narzędzi włączone są Narzędzia główne.

W tworzonym dokumencie wybrać dowolne słowo. Korzystając z narzędzia Znajdź określić ile razy to słowo występuje w dokumencie.

Korzystając z narzędzia Zamień wymienić to słowo w całym tekście na frazę IDZIE ZIMA.

2.16. Automatyczne nierozdzielanie wyrazów

W przypadku potrzeby nierozdzielania dwóch wyrazów w Wordzie, niezależnie od układu tekstu, należy między nimi wstawić twardą, tak zwaną „niełamliwą”, Spację. Twarda Spacja jest stosowana na przykład dla liczb i ich jednostek jak również dla wyrażeń przyimkowych składających się z przyimka lub spójnika jednoliterowego. Twardą spację wstawia się, wciskając jednocześnie kombinację klawiszy Ctrl + Shift + Spacja. Oznaczenie takiej spacji za pomocą znaków niedrukowalnych jest inne niż tradycyjnej spacji (podniesione kółeczko zamiast kropki).

Tą samą metodą uzyskuje się niełamliwe, „twarde” myślniki. Wyraz składający się z dwóch członów połączonych myślnikiem „-” będzie widoczny w jednej linii jako jeden ciąg znaków gdy myślnik będzie wpisany z kombinacją klawiszy Ctrl + Shift czyli gdy użyje się kombinacji klawiszy Ctrl+Shift+„-”.

Ćwiczenie:

Sprawdzić funkcjonowanie twardej Spacji oraz twardego myślnika.

2.17. Inne zmodyfikowane znaki drukarskie

Istnieje również twardy Enter. Przy użyciu kombinacji klawiszy Ctrl+Enter, oprócz nowej linii, zostanie wstawiony również znak podziału i kursor będzie przeniesiony do nowej strony.

W celu przejścia do nowej linii tekstu, w ramach aktualnie edytowanego akapitu należy zastosować miękki Enter za pomocą kombinacji klawiszy Shift+Enter.

Ćwiczenie:

Sprawdzić funkcjonowanie twardego Entera oraz miękkiego Entera.

(19)

3. Zestawienie wybranych skrótów klawiszowych ułatwiających pracę w edytorze Word

CTRL+S Zapisuje dokument

CTRL+A Zaznacza tekst w całym dokumencie

F9 Aktualizuje (zaznaczony) fragment dokumentu CTRL+Y Powtórz ostatnio wykonana czynność

CTRL+SHIFT+SPACE „Twarda” spacja CTRL+SHIFT+myślnik „Twardy” myślnik CTRL+ENTER „Twardy” enter SHIFT+ENTER „Miękki” enter

CTRL+B Pogrubia tekst

CTRL+I Zastosowanie kursywy do tekstu

CTRL+U Podkreśla tekst

CTRL+F Znajdź w tekście

F3 Znajdź następny

SHIFT+F3 Znajdź poprzedni

CTRL+E Centruj tekst

CTRL+J Justuj tekst

SHIFT+CTRL+V Wklejanie czystego, niesformatowanego tekstu CTRL+BACKSPACE Skasuj poprzednie słowo

CTRL+DELETE Skasuj następne słowo

CTRL+P Drukuj

Cytaty

Powiązane dokumenty

[r]

." 4565457859 :;?@A=B :C DEEFG HE IJKLMI NOJPMQRSP KTROM MIJ SJU VW SJQXITROYPZ[\] ^JXQRSKL ]__Q`J _RY VOYRaJZ bRaJSIKXJSc d@> ;ef@ghijgkl =m B n C HopqG rRYMKLQMs MYJStP QS

[r]

[r]

x1, x6 i patrzymy po kolumnach tablicy warunkowo dzialaniowej czy ktoras z kolumn x,y,z dla atrybutow x1, x6 ma takie same wartosci jeśli tak to wpisujemy nazwe tej kolumny w

Spełnione jest założenie o normalności >> do weryfikacji hipotezy o średnich wybieramy test t. origin=1, origin=3) Sprawdzenie normalności. mpg dla origin=1 mpg dla origin=3

[r]

It turns out that it is the only relation between rank and the cardinality of the quotient group C(T )/wcl{T n : n ∈ Z} in the class of ergodic dynamical systems.. There are