• Nie Znaleziono Wyników

Teatr potrzebuje reżysera

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Teatr potrzebuje reżysera"

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

indeks 327656 cena 10 000

I.łlA

okazja czyni złodija a jubilctsz Fredry .

pokusę zajęcia się jego twórczością. Waśnie mija dwusetlecie urodzin pisaza, co Teatr im.

Osterwy czci wystawieniem Pa na J owia bkie go w reżyserii Ronany Próchnickiej.

Jak wiele interpretacyjnych kłopotów nastręcza to dramatoPisarstwo znakomicic uz.

mysławia ski (Boy) w swo.

ich Obrac chi Staropolskin

obyczaju, niech tń szuka

wiedzy o zagadnieniu, pamiętając wszaĘ że od tamtych czasów przybyło uczestników sporu o odczytanie komedii. W crymkolwiek by jed- nak upatrywać główną wartość tych dzieł. w ek- sponowaniu pierwiastka narodowego czy |eż w uniwersalnie Pojętym komizmie lub połącze.

niu obydwu elementów . włżne jest by zacho.

historyczny

ro

l

i. Naj widoczniej wi

ę

c prze d,

t

ę*ł;ł.'i':lł?

polegać na stworzeniu okazji do zzbawy.Pny

#i::n15

m do sarkas- tyszncgo grymasu.

w coraz głębszej nudzie. Czy to wina samego Fredry? Czyjego tekst się zestazał? Czy dowcip

tak zwietrzał? leżeli taĘ to skąd ów wybór?

Fakt, motyw szczęśliwie odnalezionego dziecka dziwnie kojuzy to dzieło z literaturą spod zrraku ,,Harlekina'', ale nie caly on taki. A może ,,prob.

len'' z autorem Zemsry da się roał,i?zad 1yię1- dzeniem Jana l-echonia, że,,Fredro wcale nie potrzebuje reform i od,swieź,eĄ to tylko teatr po- trzebuje rĄsera, Prawdziwego rĄsera, nie zaś inspicjenta',.

A tego w lubelskiej inscenizacji najwyraźńiej zabrakło. Cóż bowiem pozostało z fredrowskic.

go królestwa śmiechu, skoro Postanowiono go wydobyć tak ograniczonymi środkami? Jeden z bohaterów próbuje nas zainteresować dziura.

mi w skarpecie' potem podskakuje zjedną bosą stopą' inny . starając się dyskretnie usunąć o.

nucę . upycha ją pod surdutem. Pani szambela- nowa dostaje wprost apop|eksji na samą myśl o spotkaniu z żab4, zaś jej mąż Porusza się ko.

kiem... Chaplina. Co robią starsi Paóstwo Jo.

wialscy? oczywiście' wykonują symeĘcae względem siebie ruchy... ot, i caĘ arsenał środków do budowania komizmu uruchomiony orzez reżyseru.

. A

słyn.ne Fredrowskie postaci? Jego barwne figury? Tutaj są to role nie wypetnione życiem

i oozbawione indvwidualności. Pan Jowialski (Włodzimierz Wiszniewski) recytujący przysłowia i bajki nie wystawia nam się jako posiadacz zawartej w nich mądrości' Nie wiado- mo też, jakim tytułem raczy wszystkich tak ob- ficie owvmi madrościami.

Natręctwo w cytowaniu porzekade.ł nie czyni z niego także pociesanego w swym dziwactwie

staruszka. Panią Jowialską (Anna

Szczechówna) cechuje brak zdccydowania: być kobietą zafascynowaną mężem, czy tylko nie- wolniczo mu uległą? Ma więc wzbudzać naszą sympatię, czy też. śmieszyć? Syn Jowialskich . szambelan (tlenryk Sobiechań), jako osoba dramatu kryje się ciągle po opłotkach, leczjako aktor on jeden ,,istnieje" na scenie. Wielkie zdzi- wione oczy nadają mu wyraźny rys infantylizmu . na poły zabawny i sentymentalny. Szambela- nowa (Nina Skołuba.Uryga)' którą autor obda.

rza tak kapitalnym tekstem, jak ten o mężu nie.

boszczyku, nie wykozysnrje jednak szansy zbu- dowania arcyzabawnei sylwetki. Helena (Grażyna Jakilbecks) teź jeśt pozbawiona siły scenicznego YyTazq. Kiedy waha się przy wy.

borze męż'a między życiową pragmatyką' a gło.

mało. przekonująca i mało rzy się, to głównie do ojca mężzczyzltę obdarzając u-

z towarzyszem po&ózy. Wiktorem (Paweł Sa.

nakiewicz) . Ich uteatralizowane zachowanie -

A miało być tak śmiesznie...

Magdalena Jankowska

Cytaty

Powiązane dokumenty

Świat zewnętrzny pozbawiony jest na razie bytu, a przeto i mocy inspirowania, istnieje jednakże przed nami w pewnego rodzaju neutralności, uporczywej i opornej

Głównym problemem, wokół którego skupia się treść nowszej z nich, Nie dla zysku, jest niepokojąca sytuacja, w jakiej znalazła się humanistyka oraz ogólnie edukacja

При этом обращает на себя внимание одна любопытная деталь, которая, если к ней присмотреться, оказывается аксио­ мой: античный художественный

olublinie.pl: A jak Tomasz Pietrasiewicz obecnie rozumie wolność, czy jest ona zawsze bezgraniczna czy powinna być ograniczona?. Tomasz Pietrasiewicz: Nigdy nie rozumiałem wolności,

Człowiek nie zawdzięcza wszystkiego samemu sobie, lecz jest stworzeniem Bożym; nie jest panem swego życia ani też życia innych; jeśli pragnie być człowiekiem w prawdzie,

Ten, który jest Alfą i Omegą dziejów, który nadaje sens historii człowieka, pozwala się poznać bliżej wybranym do posługi słowa - tym, którzy ludzkim słowem starają się

Z pełną gorliwością formuje się kamienie domu Europy, szybciutko się je łączy, prowizorycznie otynkowuje gotowe ściany - i ma się nadzieję, że kiedyś zrośnie się to,

Teatr , którego nie ma 39 w sensie czysto chronologicznym, nie tylko w tym sensie, że kończy się wiek dwudziesty; ten schyłek wieku jest zarazem dekadentyzmem, jest - tak