Jest jednak dobrym spoiwem wszystkich prac badawczo-rozwojowych i dydaktycz- nych realizowanych na Wydziale

W czasie swojego ponad 50-letniego istnie nia Wydzia³ Elektroniki, Telekomunikacji i Informatyki nale¿a³ zawsze do najbardziej prê¿- nych, najwiêkszych i najatrakcyjniejszych Wy- dzia³ów Politechniki Gdañskiej. Tematyka ba- dawcza i kierunki studiów tego Wydzia³u musia-

³y nad¹¿aæ za niezwykle szybko rozwijaj¹cymi siê, a zarazem zmieniaj¹cymi siê dziedzinami

œwiatowej nauki i technologii. Miêdzy innymi trendy te znalaz³y swoje odzwierciedlenie w zmieniaj¹cych siê nazwach Wydzia³u. Kiedy wyodrêbni³ siê on z Wydzia³u Elektrycznego, przyj¹³ nazwê Wydzia³u £¹cznoœci, by potem przez wiele lat dzia³aæ jako Wydzia³ Elektroni-

ki, a ostatnio przekszta³ci³ siê w Wydzia³ Elektroniki, Teleko- munikacji i Informatyki. Ta d³uga nazwa nie obejmuje ca³ej te- matyki badawczej i dydaktycznej realizowanej na Wydziale.

Dotyczy to miêdzy innymi automatyki i robotyki, akustyki, te- lemedycyny czy ekologii, a nawet etyki. Jest jednak dobrym spoiwem wszystkich prac badawczo-rozwojowych i dydaktycz- nych realizowanych na Wydziale. Trudno bowiem dzisiaj wy- odrêbniæ jakikolwiek system bez ¿adnych elementów elektro- niki (mikroprocesory), telekomunikacji (zdalne protoko³y wspó³- pracy podzespo³ów, programów, czy ró¿nych u¿ytkowników) i informatyki (procedury przetwarzania i zarz¹dzania informa- cj¹). Jest wiêc Wydzia³em zajmuj¹cym siê technologi¹ infor- macyjn¹, która stanowi podstawê rozwoju spo³eczeñstwa in- formacyjnego.

Wydzia³ ETI od pocz¹tku istnienia cieszy siê nies³abn¹cym zainteresowaniem m³odzie¿y szkó³ œrednich, a ci¹g³a troska w³adz Wydzia³u o jak najlepsze jego postrzeganie przynosi wspania³e rezultaty. ¯aden inny wydzia³ PG nie mo¿e poszczy- ciæ siê tak du¿¹ liczb¹ prymusów szkó³ œrednich, laureatów olim- piad przedmiotowych i innych konkursów wiedzy poœród kan-

Z ¯YCZENIAMI DALSZEGO ROZWOJU

dydatów na studia. To w³aœnie oni pomagaj¹ utrzy- maæ wysoki poziom studiów zapewniaj¹cy absol- wentom bardzo dobre przygotowanie do pracy zawodowej. Absolwenci Wydzia³u ETI nie maj¹ problemów ze zdobywaniem atrakcyjnej pracy, czêsto jeszcze w trakcie studiów otrzymuj¹ anga-

¿e, a proponowane im zarobki nieraz przyprawia- j¹ o zawrót g³owy, nawet profesorów.

Wszystkie swe osi¹gniêcia Wydzia³ ETI za- wdziêcza ambitnej, wysoko kwalifikowanej kadrze

– dydaktycznej, naukowej, technicznej i admini- stracyjnej. To w³aœnie dziêki tym pracownikom, dziêki ich osi¹gniêciom naukowym i technologicz- nym, zaanga¿owaniu w dydaktykê, Wydzia³ zdo- by³ wysokie uznanie zarówno w kraju, jak i na arenie miêdzy- narodowej, i jest szeroko reprezentowany zarówno w Komite- tach PAN, Komitetach KBN, CK ds. TiSN, w organizacjach miêdzynarodowych, jak te¿ w projektach V Programu Ramo- wego. Mimo bardzo wysokich kryteriów przy ocenie przez KBN zachowa³ najwy¿sz¹ – 1 kategoriê naukow¹.

Poziom informatyki, gromadzenie i dostêp do danych, mo¿- liwoœæ wymiany informacji wp³ywa znacznie na rozwój innych dziedzin nauki. Tak wiêc z osi¹gniêæ Wydzia³u ETI korzysta- my wszyscy. To dziêki doœwiadczeniu i zaanga¿owaniu pracow- ników Wydzia³u ETI i jego absolwentów uda³o siê stworzyæ w Gdañsku jedno z najlepiej wyposa¿onych centrów obliczenio- wych w kraju – TASK, z którego us³ug korzystaj¹ wszystkie oœrodki akademickie i naukowo - badawcze Trójmiasta.

Wszystkim pracownikom i studentom ¿yczê si³ do pracy i nauki, satysfakcji z osi¹gniêæ, dalszych sukcesów i zadowole- nia.

Prof. dr hab. in¿. Aleksander Ko³odziejczyk Rektor PG

Szanowni Pañstwo!

Wydzia³ Elektroniki, Telekomunikacji i Infor- matyki obchodzi Jubileusz 50-lecia. Wydzia³ jest spadkobierc¹ oraz kontynuatorem powo³anego w 1952 roku Wydzia³u £¹cznoœci. Jubileusz ten sta- nowi doskona³¹ okazjê do wspomnieñ o jego twór- cach i profesorach, okazj¹ do podsumowania osi¹- gniêæ Wydzia³u. Jako by³y rektor Politechniki Gdañskiej i minister edukacji narodowej, a tak¿e cz³onek senackiej Komisji Nauki i Edukacji Naro- dowej oraz Komitetu Nauki i Technologii Zgro- madzenia Parlamentarnego Rady Europy - maj¹c szerokie mo¿liwoœci porównania - niezwykle wy- soko oceniam dokonania Wydzia³u, tak w zakre-

sie kszta³cenia studentów, jak i prowadzenia badañ naukowych oraz rozwoju kadry naukowej.

Gratulujê tych osi¹gniêæ i wyra¿am najwy¿sze uznanie dla w³adz i ca³ej kadry naukowo-dydaktycznej Wydzia³u, zarówno obecnego jak i z minionego okresu. ¯yczê, aby spe³ni³y siê wszystkie zamierzenia zwi¹zane z dalszym rozwojem. Przede wszystkim ¿yczê, aby Wydzia³ przyczynia³ siê do spe³niania oczekiwañ na miarê obecnego, 21 wieku oraz tych zwi¹zanych z nasz¹ integracj¹ z Uni¹ Europejsk¹.

SZCZERE GRATULACJE I ¯YCZENIA

Trzeba przyznaæ, ¿e oczekiwania spo³eczeñ- stwa i naszej 100-letniej Uczelni, zwi¹zane z Wydzia³em, s¹ ogromne. W Europie i na œwiecie trwa wyœcig w budowaniu spo³eczeñstw informa- cyjnych, spo³eczeñstw bazuj¹cych na wiedzy. Sta- wia siê na szerokie wykorzystywanie technik komputerowych, a tak¿e Internet, który umo¿li- wia komunikacjê i wspó³pracê, daje mo¿liwoœci dostêpu do „wiedzy globalnej” oraz szerokiej oferty us³ug o du¿ej wydajnoœci.

W ci¹gu ostatnich 4 lat Internet zyska³ 50 mln u¿ytkowników, co w przypadku radia trwa³o 38 lat, telewizji - 13, a komputerów osobistych - 16.

W 1988 roku by³o 100 tys. hostów internetowych na œwiecie, zaœ w 1998 ich liczba wzros³a do 36 mln., zaœ w styczniu bie¿¹cego roku wynosi³a ju¿ 110 mln. W 1998 roku liczba u¿ytkowników Internetu osi¹gnê³a 143 mln. (2,4% ogól- nej liczby mieszkañców œwiata). W styczniu 2001 roku liczba ta osi¹gnê³a 700 mln., co stanowi ju¿ 11,5% ca³ej populacji.

Technologie informacyjne i komunikacyjne wywieraj¹ ogrom- ny wp³yw na rozwój gospodarczy, a takiego Rzeczpospolitej pilnie potrzeba. Eksport wysokich technologii jest na œwiecie równie wa¿ny, jak innych produktów. W latach 1980-1994 miê-

dzynarodowy rynek wysokich technologii wzrós³ z 12 do 24%.

W niektórych pañstwach OECD generowanie i wch³anianie wiedzy stanowi prawie po³owê ich PKB. Wartoœæ rynku elek- tronicznego w niektórych prognozach wzroœnie z 2,6 mld. USD w 1996 roku do 300 mld. w roku 2002. Przyk³adowo, produk- cja oprogramowania w 1999 roku stanowi³a wartoœæ rynkow¹ na poziomie 79 mld. USD.

W wymiarze miêdzynarodowym nast¹pi³o jednak znaczne zró¿nicowanie w mo¿liwoœciach korzystania z tych nowocze- snych technologii. Konieczne jest wyrównywanie szans. Pañ- stwa OECD, gdzie ¿yje oko³o 20% mieszkañców œwiata, kon- centruj¹ oko³o 70% rynku dóbr i us³ug, 60% bezpoœrednich in- westycji oraz 90% u¿ytkowników Internetu. Ponadto 99% in- westycji w technologiach informacyjnych jest skoncentrowana w 55 pañstwach. Podobnie, przy uwzglêdnieniu rynku badañ naukowych i technologii, ich 85% jest generowana tylko w 10 pañstwach. Z prowadzonych badañ wynika, ¿e dostêp do Inter- netu jest zdeterminowany wysokoœci¹ dochodów i poziomem edukacji. Spoœród 20% najbogatszej czêœci spo³eczeñstwa a¿

93,3% to u¿ytkownicy Internetu, zaœ spoœród 20% najbiedniej- szej - zaledwie 0,2%. Obecnie rynek obs³uguj¹cy sieæ eduka- cyjn¹ on line i zwi¹zanych z tym produktów stanowi wartoœæ 2 mld USD. W 80% pochodzi on z USA. Takie s¹ niektóre fakty obrazuj¹ce sytuacjê na œwiecie.

W Polsce rozpoczêliœmy budowanie spo³eczeñstwa informa- cyjnego. Do tego konieczne jest tak¿e przyjêcie, ¿e i instytucje edukacyjne zostan¹ odpowiednio przekszta³cone oraz bêd¹ siê opieraæ na technologiach innowacyjnych. Jednym z wa¿niej- szych elementów reformy ca³ego systemu edukacji podjêtej kilka lat temu w naszym kraju jest umo¿liwienie wszystkim ucz¹cym

siê dostêpu do nowych technologii informacyjnych. S³u¿¹ temu miêdzy innymi specjalne zajêcia edukacyjne przygotowuj¹ce uczniów do sprawnego korzystania z urz¹dzeñ multimedialnych, w szczególnoœci „informatyka” w gimnazjum i „techniki infor- macyjne” (kanon) oraz „informatyka” (profile) w liceach. Pod- jête te¿ zosta³y dzia³ania maj¹ce na celu wyposa¿enie wszyst- kich szkó³ w infrastrukturê teleinformatyczn¹ oraz przygoto- wanie kadry nauczycielskiej zarówno do nauczania informaty- ki jak i wykorzystania technik teleinformatycznych. W ramach zrealizowanych w latach 1997-2001 programów uruchamiania pracowni internetowych w szko³ach podstawowych i gimnazjach utworzonych zosta³o ze œrodków MEN ponad 7000 pracowni internetowych, z których ka¿da wyposa¿ona jest w 10 kompu- terów multimedialnych. Realizowane s¹ programy rz¹dowe „e- Polska. Plan dzia³alnoœci na rzecz rozwoju spo³eczeñstwa in- formacyjnego w Polsce na lata 2001-2006”oraz „Strategia roz- woju edukacji na lata 2001-2005”.

Wszystkie przytoczone wy¿ej fakty œwiadcz¹ o trafnoœci decyzji o utworzeniu wydzia³u kszta³c¹cego na potrzeby nowo- czesnych technologii, a obecne oczekiwania spo³eczeñstwa s¹ jeszcze wiêksze, wszak dokonuje siê rewolucja w technikach i technologiach informacyjnych. St¹d moje szczere gratulacje i

¿yczenia, st¹d te¿ moje pe³ne przekonanie o znaczeniu Wydzia³u Elektroniki, Telekomunikacji i Informatyki, spadkobiercy po- wo³anego 50 lat temu w Politechnice Gdañskiej Wydzia³u £¹cz- noœci.

Prof. dr hab. in¿. Edmund Wittbrodt*

* Prof. dr hab. in¿. Edmund Wittbrodt – rektor Politechniki Gdañskiej w latach 1990-96, senator RP (przyp. red.)

Przypadaj¹ce w roku bie¿¹cym 50-lecie dzia

³alnoœci Wydzia³u Elektroniki, Telekomu- nikacji i Informatyki Politechniki Gdañskiej (WETI PG) jest dobr¹ okazj¹ do krótkiego pod- sumowania dokonañ, prezentacji stanu aktual- nego oraz przedstawienia planów na kolejne lata.

Wydzia³ ETI PG, funkcjonuj¹cy od 1952 roku najpierw pod nazw¹ £¹cznoœci (do roku 1967), póŸniej Elektroniki, a obecnie (od 1996 roku) – Elektroniki, Telekomunikacji i Informa- tyki – prowadzi³ i prowadzi szerok¹ dzia³alnoœæ dydaktyczn¹ i naukowo-badawcz¹. Po kolejnych reorganizacjach, wynikaj¹cych po czêœci ze stra-

tegii dzia³ania w³adz Wydzia³u, uczelni, b¹dŸ z decyzji pañ- stwowych, a po czêœci z pojawiaj¹cych siê nowych potrzeb ba- dawczych i dydaktycznych, Wydzia³ ETI funkcjonuje od po- cz¹tku roku 1992 w strukturze katedralno-zak³adowej. W sk³ad Wydzia³u wchodzi obecnie 18 katedr i 1 zak³ad. S¹ to w po- rz¹dku alfabetycznym:

Katedra Akustyki – kierowana przez dr. hab. in¿. Romana Sa- lamona, prof. nadzw. PG

Katedra Aparatury Pomiarowej – kierowana przez prof. dr.

hab. in¿. Ludwika Spiralskiego, prof. zw. PG

Katedra Architektury Systemów Komputerowych – kiero-

Wydzia³ Elektroniki, Telekomunikacji i Informatyki Politechniki Gdañskiej w 50. rocznicê istnienia

wana przez prof. dr. hab. in¿. Henryka Krawczyka, prof. zw. PG

Katedra Elektroniki Cia³a Sta³ego – kierowana przez prof. dr. hab. in¿. Micha³a Polowczyka, prof.

nadzw. PG

Katedra Elektroniki Medycznej i Ekologicznej – kierowana przez prof. dr. hab. in¿. Antoniego No- wakowskiego, prof. nadzw. PG

Katedra In¿ynierii DŸwiêku i Obrazu – kierowa- na przez prof. dr. hab. in¿. Andrzeja Czy¿ewskiego, prof. nadzw. PG

Katedra Miernictwa Elektronicznego – kierowa- na przez prof. dr. in¿. Romualda Zielonko, prof.

nadzw. PG

Katedra Optoelektroniki – kierowana przez dr. hab. in¿. Bog- dana Kosmowskiego, prof. nadzw. PG

Katedra Podstaw Informatyki – kierowana przez prof. dr. hab.

in¿. Marka Kubalego, prof. zw. PG

Katedra Systemów Automatyki – kierowana przez dr. in¿.

Janusza Nowakowskiego, doc. PG

Katedra Systemów Informacyjnych – kierowana przez prof.

zw. dr. hab. Wojciecha Sobczaka, prof. zw. PG

Katedra Systemów i Sieci Telekomunikacyjnych – kierowa- na przez prof. dr. in¿. Mariana Zientalskiego, prof. zw. PG Katedra Systemów i Urz¹dzeñ Radiokomunikacyjnych –

kierowana przez prof. dr. hab. in¿. Dominika Rutkowskiego, prof. zw. PG

Katedra Systemów Telemonitoringu – kierowana przez prof.

dr. hab. in¿. Andrzeja Stepnowskiego, prof. nadzw. PG Katedra Techniki Mikrofalowej i Telekomunikacji Optycz- nej – kierowana przez dr. hab. in¿. Marka Kitliñskiego, doc.

PGKatedra Technik Programowania – kierowana przez dr. hab.

in¿. Bogdana Wiszniewskiego, prof. nadzw. PG

Katedra Teorii Obwodów i Uk³adów – kierowana przez dr hab. in¿. Ewê Hermanowicz, prof. nadzw. PG

Zak³ad Uk³adów Elektronicznych – kierowany przez dr. in¿.

Stanis³awa Szczepañskiego

Katedra Zastosowañ Informatyki – kierowana przez prof. dr.

hab. in¿. Janusza Górskiego, prof. nadzw. PG

W jednostkach tych pracuje 175 mianowanych nauczycieli akademickich, w tym 15 profesorów tytularnych, 9 profesorów nadzwyczajnych PG, 13 docentów i doktorów habilitowanych (na stanowiskach adiunktów), a tak¿e 80 doktorów bêd¹cych adiunktami. Sk³ad ten uzupe³niaj¹ asystenci, wyk³adowcy i starsi wyk³adowcy (równie¿ ze stopniami doktora), oraz ok. 20 osób zatrudnionych na umowach o pracê – wœród nich 2 profe- sorów tytularnych. Pe³ny sk³ad osobowy Wydzia³u, obejmuj¹- cy, poza grup¹ nauczycieli akademickich, wspomaga- j¹cych dydaktykê pracowników in¿ynieryjno-technicznych ipersonel administracyjny, liczy ponad 300 osób. Zespó³ kompetentnych nauczycieli i naukowców, o doœwiadcze- niach zdobytych na polskich i zachodnich uniwersytetach, gwarantuje Wydzia³owi najwy¿sz¹ I kategoriê przyznawan¹ przez Komitet Badañ Naukowych (KBN). Wysokie kwalifikacje kadry, doceniana dzia³alnoœæ publikacyjna i du¿a aktywnoœæ badawcza stano- wi¹ wizytówkê Wydzia³u, który stale rozszerza swe oferty edukacyjne i badawcze, dopasowuj¹c je do zmieniaj¹cych siê potrzeb i oczekiwañ.

W ci¹gu 50 lat „wydzia³owy” ster dzier¿yli, jako dziekani, znani i cenieni profesorowie [1]:

– prof. mgr in¿. £ukasz Dorosz

(organizator Wydzia³u) 29.01.52 - 07.07.52

– prof. mgr in¿. Wiktor Szukszta 1.09.52 - 31.08.55

– z-ca prof. mgr in¿. Tadeusz Karolczak 1.09.55 - 31.08.58

– prof. dr in¿. Józef Lenkowski 1.09.58 - 31.08.64

– prof. dr in¿. Jerzy Seidler 1.09.64 - 31.08.66

– prof. dr in¿. Józef Sa³aciñski 1.09.66 - 31.08.67

– prof. dr hab. in¿. Wiktor Szukszta 1.09.67 - 31.08.68

– prof. dr hab. in¿. Krzysztof Grabowski 1.09.68 - 31.08.71

– prof. dr in¿. Józef Sa³aciñski 1.09.71 - 31.05.72

– prof. dr in¿. Marian Zientalski 1.06.72 - 31.08.75

– prof. dr in¿. Micha³ Bia³ko 1.09.75 - 31.08.82

– prof. dr hab. Wojciech Sobczak 1.09.82 - 31.08.87

– prof. dr in¿. Marian Zientalski 1.09.87 - 31.08.90

– prof. dr hab. in¿. Henryk Krawczyk 1.09.90 - 31.08.96

W ostatnich dwóch kadencjach, przypadaj¹cych na lata 1996- 2002, Wydzia³em kierowa³ prof. dr hab. in¿. Józef WoŸniak.

Nawi¹zuj¹c do „pocz¹tków”, nale¿y podkreœliæ, i¿ du¿e za- s³ugi w powo³aniu do ¿ycia Wydzia³u mia³ prof. Pawe³ Szulkin, ówczesny rektor PG. To dziêki niemu nowo utworzony Wy- dzia³, „p¹czkuj¹cy” z Wydzia³u Elektrycznego, otrzyma³ po- mieszczenia w budynku dobudowanym do Wydzia³u Elektrycz- nego, zwyczajowo do dziœ nazywanym „Star¹ Elektronik¹”.

Organizatorem Wydzia³u £¹cznoœci by³ prof. £ukasz Dorosz, a jego pierwszym dziekanem – ówczesny zastêpca prof. Wiktor Szukszta.

W latach piêædziesi¹tych i szeœædziesi¹tych ukszta³towa³ siê profil naukowy i dydaktyczny Wydzia³u, zgodny z najlepszy-

mi wzorcami œwiatowymi. Szybko ros³a liczba publikacji i osi¹- gniêæ konstrukcyjnych, rozwija³a siê wspó³praca miêdzynaro- dowa, a pracownicy Wydzia³u uczestniczyli w licznych konfe- rencjach naukowych krajowych i zagranicznych. Dziêki stara- niom w³adz, w roku 1965 Wydzia³ uzyska³ prawo doktoryzo- wania, co wydatnie zwiêkszy³o liczbê doktorantów i tym sa- mym wzmocni³o potencja³ naukowy. Pierwszym doktorem wy- promowanym na Wydziale by³ Walerian Gruszczyñski – do- cent Politechniki Gdañskiej. Od roku 1975 Wydzia³ posiada pe³ne uprawnienia akademickie, umo¿liwiaj¹ce prowadzenie przewodów habilitacyjnych w zakresie elektroniki, telekomu- nikacji i informatyki. Listê doktorów habilitowanych otwiera Andrzej Guziñski, póŸniejszy profesor PG i przedwczeœnie zmar³y dziekan Wydzia³u Elektroniki Politechniki Koszaliñskiej.

W roku 1968 Wydzia³ Elektroniki otrzyma³ pierwsze skrzy- d³o nowego budynku nazywanego po dzieñ dzisiejszy – „Now¹ Elektronik¹”. Ca³oœæ budowy zosta³a ukoñczona w roku 1972.

Tym samym warunki lokalowe Wydzia³u uleg³y radykalnej poprawie. Do pocz¹tku lat 90. gwarantowa³y one w³aœciwy prze- bieg procesu dydaktycznego i mo¿liwoœæ realizacji prac badaw- czych. Dynamiczny wzrost liczby studentów i doktorantów, w ostatniej dekadzie, spowodowa³, i¿ problemy lokalowe „od¿y-

³y” ze zdwojon¹ si³¹. Piln¹ potrzeb¹ staje siê zatem dalsza roz- budowa Wydzia³u.

Sposobem na przybli¿enie skali osi¹gniêæ jest zwykle przed- stawienie ich w ujêciu statystycznym. Tego typu prezentacja, aczkolwiek niepe³na, pozwala na porównanie np. z dorobkiem innych wydzia³ów uczelni krajowych czy zagranicz- nych. I tak, Wydzia³ wyda³ ponad 8000 dyplomów ukoñczenia studiów magisterskich i in¿ynierskich; przed Rad¹ Wydzia³u zosta³o przeprowadzonych 49 przewodów habilitacyjnych oraz ponad 300 przewodów doktorskich. Niekwestionowanymi „liderami”

w promocji doktorów byli przy tym, i s¹, wybitni profesorowie Wydzia³u, cz³onkowie Polskiej Akademii Nauk – prof. Jerzy Seidler i prof. Micha³ Bia³ko.

Lata powojenne charakteryzowa³ szybki, burzliwy rozwój radiotechniki oraz wielu jej nowych zastosowañ. Wykorzysta- nie techniki wielkich czêstotliwoœci umo¿liwi³o rozwój telefo- nii wielokrotnej, co wyraŸnie zmieni³o i rozszerzy³o zakres te- letransmisji przewodowej.

Koniecznoœæ „dokonywania” szybkich obliczeñ numerycz- nych by³a impulsem dla dynamicznego rozwoju techniki cyfro- wej, a w konsekwencji konstrukcji pierwszych, wówczas lam- powych, maszyn matematycznych – komputerów. Mo¿liwoœci tych maszyn ukaza³y olbrzymie perspektywy ich wykorzysta- nia we wszystkich dziedzinach nauki, techniki i gos- podarki.

We wczesnych latach piêædziesi¹tych wydawa³o siê przy tym,

¿e w wykorzystaniu tych mo¿liwoœci powstanie „bariera tech- nologiczna”. Cyfrowe urz¹dzenia licz¹ce sk³ada³y siê z bardzo du¿ej liczby elementów czynnych i skojarzonych z nimi obwo- dów. Oparcie takiej konstrukcji na technice lampowej powodo- wa³o wiele problemów natury technicznej i eksploatacyjnej, zwi¹zanych z rozmiarami, zasilaniem, niezawodnoœci¹, no i oczywiœcie wielkimi kosztami konstrukcji i eksploatacji tego rodzaju urz¹dzeñ [2].

Prze³om nowego wieku wi¹¿e siê nierozerwalnie z powsta- waniem spo³eczeñstwa informacyjnego i z rozwojem technolo- gii informacyjnych IT (Information Technologies), b¹dŸ te¿ in- formacyjno-telekomunikacyjnych ICT (Information and Com- munication Technologies) [3] – œciœle zwi¹zanych z elektroni- k¹, automatyk¹, telekomunikacj¹ i informatyk¹. We wszystkich tych dyscyplinach obserwuje siê, szczególnie w ostatnim 10-

leciu, ogromny postêp w pracach badawczych i wdro¿enio- wych. Wzrost gêstoœci upakowania, zwiêkszenie czêstotliwo-

œci pracy uk³adów (w szczególnoœci mikroprocesorów) oraz wzrost dostêpnej pojemnoœci modu³ów pamiêci jest ogromn¹ zas³ug¹ mikroelektroniki. Opracowanie nowych modeli prze- twarzania czy zarz¹dzania (efektywnych systemów operacyj- nych), b¹dŸ technik programowania (nowych jêzyków i kompi- latorów) jest wynikiem postêpu w informatyce. Z kolei poja- wienie siê cyfrowych sieci komunikacyjnych oraz wzrost szyb- koœci transmisji wiadomoœci (nowe media i efektywne proto- ko³y transportowe) jest niekwestionowan¹ zas³ug¹ telekomuni- kacji [4].

Elektronika dostarcza uk³adów do budowy ró¿nego typu sys- temów cyfrowych, w tym poszczególnych urz¹dzeñ i ca³ych sieci komputerowych. Z dotychczasowych obserwacji wynika,

¿e mniej wiêcej co trzy lata pojawiaj¹ siê nowe technologie informacyjne. Powoduj¹ one ka¿dorazowo zwiêkszenie szyb- koœci pracy uk³adów cyfrowych, podniesienie niezawodnoœci ich dzia³ania i zmniejszenie kosztów wytwarzania. I tak na przy- k³ad, w porównaniu do roku 1970, niezawodnoœæ uk³adów w roku 1999 wzros³a a¿ 10 tysiêcy razy, a koszt wytwarzania zmniejszy³ siê dok³adnie w tym samym stopniu.

Przewiduje siê, ¿e w roku 2006, przy produkcji powszech- nie obecnie stosowanych uk³adów krzemowych, osi¹gniête zo- stan¹ nieprzekraczalne bariery technologiczne i materia³owe – wynikaj¹ce z praw fizyki. Dalszy postêp bêdzie mo¿liwy, jeœli zostan¹ znalezione i wykorzystane zupe³nie nowe materia³y.

Coraz wiêcej mówi siê przy tym o uk³adach molekularnych, kwantowych, optycznych czy biologicznych (genetycznych).

Wówczas bêdziemy mieli do czynienia nie z mikroelektronik¹, a z tzw. nanosystemami, które charakteryzuj¹ siê ca³kiem inny- mi zasadami budowy i przetwarzania informacji [5].

Postêp w rozwoju uk³adów elektronicznych, g³ównie tych standardowych, mia³ ogromny wp³yw na rozwój ró¿nego typu systemów, w tym systemów telekomunikacyjnych i architektur komputerów. Oprócz tradycyjnych modeli przetwarzania (prze- twarzanie sekwencyjne, wspó³bie¿ne) pojawi³y siê nowe mo- dele (przetwarzanie równoleg³e i rozproszone), których celem jest zwiêkszenie zarówno wydajnoœci, jak i wiarygodnoœci dzia-

³ania, tj. przyœpieszenie wykonywania operacji, jak i wzrost pewnoœci poprawnego ich wykonania. Modele te s¹ implemen- towane i wykorzystywane nie tylko w z³o¿onych systemach wieloprocesorowych, czy wielokomputerowych, ale obecnie równie¿ w pojedynczym komputerze. Przyk³adem tego jest choæ- by procesor Pentium, w którym wystêpuje zarówno wielostru- mieniowe przetwarzanie potokowe, jak i przetwarzanie równo- leg³e, gdzie w tym samym czasie przesy³ane s¹ ró¿ne strumie-

nie danych i wykonywane s¹ na nich ró¿ne funkcje (instrukcje).

Jest to mo¿liwe dziêki ogromnemu upakowaniu tranzystorów w jednym uk³adzie. Obecnie proponuje siê ju¿ architektury sys- temów obejmuj¹ce 1 miliard tranzystorów, które stan¹ siê ba- zowymi komputerami do roku 2010.

Inn¹ obserwowan¹ tendencj¹ jest rozwój przetwarzania roz- proszonego. Jest to przyk³ad konwergencji i synergii pomiêdzy architektur¹ komputerów a sieciami komputerowymi. Dziêki coraz to szybszej komunikacji istnieje mo¿liwoœæ rozproszenia obliczeñ miêdzy ró¿ne wêz³y sieci. Takie podejœcie mo¿e zwiêk- szyæ wydajnoœæ systemu (poprzez np. równoleg³oœæ obliczeñ), b¹dŸ jego wiarygodnoœæ (poprzez replikacjê obliczeñ). Zmie- nia siê równie¿ sposób zarz¹dzania wykonywaniem tego typu zadañ. Systemy operacyjne pojedynczych wêz³ów pracuj¹cych autonomicznie musz¹ mieæ mo¿liwoœæ koordynowania pracy systemu jako ca³oœci. Otwieraj¹ siê wiêc nowe mo¿liwoœci w sferze organizacji procesu zarz¹dzania. Okazuje siê, ¿e coraz bardziej upodabniaj¹ siê one do procedur zarz¹dzania zespo³a- mi ludzkimi, zw³aszcza gdy w funkcjonowanie systemu w³¹- czone s¹, na ró¿nych poziomach, decyzje ludzkie [4].

£atwo zauwa¿yæ, ¿e nowe technologie, zwi¹zane z Interne- tem, protoko³ami IP, telefoni¹ komórkow¹, systemami opera- cyjnymi, zaawansowanymi aplikacjami, rozwijaj¹ siê burzliwie dziêki sukcesom mikroelektroniki, optoelektroniki czy te¿ tech- niki mikrofalowej. Synergia szerokiego wachlarza dyscyplin IT wzmacnia równie¿ skutecznoœæ i efektywnoœæ dzia³añ podej- mowanych przez projektantów i producentów. W jej wyniku obserwujemy rozwój nowych systemów, us³ug sieciowych i aplikacji. Jednoczeœnie znacznemu obni¿eniu ulegaj¹ koszty budowy systemów teleinformacyjnych i dostarczania nowych us³ug. Roœnie te¿ dostêpnoœæ tych us³ug i powszechnoœæ ich akceptacji. Ró¿ne instytucje zainteresowane s¹ korzyœciami p³y- n¹cymi z inwestowania w „narzêdzia” informatyczne i aplika- cje. Przyœpiesza to z kolei procesy „odnawiania siê” technolo- gii IT. Wielkie, rewolucyjne zmiany w technologiach informa- cyjno-telekomunikacyjnych, obserwowane w ostatnich latach, zwi¹zane s¹ w³aœnie z konwergencj¹ ró¿nego typu systemów.

Motorem tych zmian, w znacznym stopniu, s¹ równie¿ procesy

„biznesowe” [6].

W ca³ej 50-letniej historii na Wydziale prowadzone by³y zarówno prace podstawowe, jak i rozwojowo-wdro¿eniowe.

Dziêki swoistej równowadze pomiêdzy teori¹ i praktyk¹ wzra- sta³ potencja³ kadrowy Wydzia³u oraz jego pozycja, jako zna- cz¹cego oœrodka badawczo-rozwojowego. Pracownicy Wydzia-

³u za swoje osi¹gniêcia badawcze, publikacje monograficzne, oryginalne rozwi¹zania programowo-sprzêtowe, nowe techno- logie i urz¹dzenia prototypowe otrzymywali liczne wyró¿nie- nia i nagrody. Trudno wymieniæ wszystkie sukcesy. Ograniczy- my siê zatem do ostatnich 5 – 6 lat i prezentacji najbardziej spektakularnych wyników.

W roku 1999 prof. PG Zdzis³aw Kowalczuk odniós³ bezpre- cedensowy sukces, otrzymuj¹c nagrodê Fundacji na Rzecz Na- uki Polskiej. Tym samym zosta³ pierwszym w Politechnice Gdañskiej laureatem najbardziej presti¿owego wyró¿nienia przyznawanego naukowcom w Polsce – czêsto nazywanego z tej racji „Polskim Noblem”. Rada Fundacji przyzna³a prof.

Kowalczukowi to zaszczytne wyró¿nienie za wybitny dorobek badawczy w zakresie projektowania adaptacyjnych uk³adów sterowania procesami czasu ci¹g³ego. Je¿eli problemy, który- mi zajmuje siê automatyka wspó³czesna, mo¿na sprowadziæ do poszukiwania odpowiedzi na nastêpuj¹ce trzy podstawowe py- tania [7]:

Obrady Rady Wydzia³u Elektroniki, poœwiêcone obchodom 40-lecia Wydzia³u w roku 1992

• „co sterujemy?",

• „jak sterujemy?",

• i „czym sterujemy?",

to stwierdziæ mo¿na, ¿e Laureat legitymuje siê imponuj¹c¹ list¹ znacz¹cych przyczynków do znalezienia odpowiedzi na ka¿de z tych pytañ. Przyjmuj¹c jako naczeln¹ zasadê – swojej metodologii badawczej – rozwi¹zywanie problemów identyfi- kacji i sterowania z zastosowaniem modeli procesów, danych w dziedzinie czasu ci¹g³ego, Laureat skoncentrowa³ siê na pro- blemach komputerowych realizacji uk³adów sterowania, zw³asz- cza uk³adów adaptacyjnych, pracuj¹c z Zespo³em Teorii Stero- wania, który utworzy³ w Katedrze Systemów Automatyki.

W roku 2001 profesorowie Wydzia³u, Micha³ Mrozowski i Andrzej Czy¿ewski, otrzymali z kolei subsydia profesorskie przyznawane przez Fundacjê na Rzecz Nauki Polskiej. Byli to pierwsi, i jak dotychczas jedyni, profesorowie Politechniki Gdañskiej uhonorowani tym znacz¹cym wyró¿nieniem.

W ostatnich latach g³oœno te¿ by³o o sukcesach zespo³u prof.

Andrzeja Czy¿ewskiego i kierowanej przez niego Katedry In-

¿ynierii DŸwiêku i Obrazu. Opracowana pod kierunkiem pro- fesora metoda badania s³uchu za poœrednictwem Internetu –

„S³yszê...” – sta³a siê „hitem” nie tylko wydzia³owym czy pol- skim, ale wrêcz œwiatowym. Za to nowatorskie i w pe³ni orygi- nalne rozwi¹zanie prof. A. Czy¿ewski wraz z prof. H. Skar-

¿yñskim (z Instytutu Fizjologii i Patologii S³uchu w Warsza- wie) otrzymali szereg presti¿owych nagród i wyró¿nieñ w kraju i za granic¹. Oryginalne opracowanie zespo³ów prof. Czy¿ew- skiego i prof. Skar¿yñskiego zosta³o wyró¿nione jako „Polski Wynalazek Roku 2000” przez Œwiatow¹ Fundacjê Zdrowie – Rozum – Serce. Autorzy programu „S³yszê...” uzyskali te¿ w 2001 r. tytu³ „Lidera Informatyki” – przyznawany przez miê- dzynarodowy miesiêcznik „Computer World” – za opracowa- nie i uruchomienie portalu „Telezdrowie”. Opracowane przy tej okazji narzêdzia komputerowe do badania s³uchu, a tak¿e systemowe rozwi¹zanie masowych badañ s³uchu, oparte na wykorzystaniu Internetu, by³y równie¿ przedmiotem nominacji do nagrody w konkursie „The Europe–Wide Contest for Best Practice in Multimedia Products and Applications – EuroPrix

’2000” podczas Miêdzynarodowych Targów Ksi¹¿ki i Multi- mediów we Frankfurcie. Za wybitny wk³ad w rozwój badañ naukowych, uwieñczony opracowaniem systemu „S³yszê...”, profesorowie A. Czy¿ewski i H. Skar¿yñski otrzymali nagrodê Prezesa Rady Ministrów w 2000 r.

W chwili obecnej oba wymienione zespo³y (z Katedry In¿y-

nierii DŸwiêku i Obrazu oraz Instytutu Fizjologii i Patologii S³uchu) prowadz¹ zaawansowane prace nad systemem pod umown¹ nazw¹: „Mówiê...”.

W ostatnich piêciu latach równie¿ czworo innych pracowni- ków Wydzia³u otrzyma³o presti¿owe nagrody Prezesa Rady Ministrów. I tak:

• prof. M. Mrozowski (w roku 1998) – za prace zwi¹zane z badaniami w³aœciwoœci prowadzonych fal elektromagnetycz- nych – zwieñczone monografi¹ pt. „Guided Electromagne- tic Waves – Properties and Analysis”, wydan¹ przez Rese- arch Studies Press, Tanton (UK), 1997;

• dr hab. in¿. B. Kostek (w roku 2000) – za pionierskie prace nad wykorzystaniem metod sztucznej inteligencji do rozwi¹- zywania podstawowych problemów akustyki muzycznej i architektonicznej – w tym opracowanie monografii „Soft Computing in Acoustics”, wydanej w 1999 r. przez Physica- Verlag;

• dr in¿. S. Zieliñski (w roku 1998) za wyró¿nion¹ pracê dok- torsk¹ pt. „ Parametry modeli falowodowych piszcza³ek a jakoœæ dŸwiêku organowego” – przygotowan¹ pod kierun- kiem prof. A. Czy¿ewskiego;

• dr in¿. M. Rewieñski (w 2001 r.) za wyró¿nion¹ pracê dok- torsk¹ pt. „High Performance Algorithms for Large Scale Electromagnetic Modelling” – której promotorem by³ prof.

M. Mrozowski.

Równie¿ Minister Edukacji Narodowej przyzna³ w tym okre- sie pracownikom Wydzia³u 4 nagrody zespo³owe i 4 indywidu- alne. Otrzymali je: H. Krawczyk i B. Wiszniewski, J. WoŸniak i K. Nowicki, A. Czy¿ewski, M. Kubale, M. Bia³ko, W. Porêb- ski, M. Barski, W. Jêdruch i J. ¯urada oraz J. Chramiec – za publikacje monograficzne wydane w kraju i za granic¹.

Wyniki uzyskiwane przez pracowników Wydzia³u stanowi¹ wizytówkê mo¿liwoœci i profesjonalizmu poszczególnych ze- spo³ów. Wœród licznych prac badawczych realizowanych przez pracowników Wydzia³u, w tym równie¿ w ramach projektów krajowych i miêdzynarodowych (COPERNICUS, ESPRIT etc.), wymieniæ nale¿y (poza osi¹gniêciami przywo³anymi wczeœniej) miêdzy innymi zaawansowane prace z zakresu [8]:

* Weryfikacji, walidacji i testowania aplikacji równoleg³ych i rozproszonych – zakoñczone opublikowaniem przez prof.

H. Krawczyka i prof. B. Wiszniewskigo monografii pt. „Ana- lysis and Testing of Distributed Software Applications”, wydanej przez Research Studies Press, Baldock (UK) w 1998 r., za któr¹ autorzy otrzymali w 1999 r. nagrodê Ministra Edukacji Narodowej.

* Metod i narzêdzi do analizy i testowania rozproszonych apli- kacji i systemów informatycznych – prowadzone pod kie- runkiem prof. H. Krawczyka i prof. B. Wiszniewskiego w ramach programu miêdzynarodowego COPERNICUS.

* Technik cyfrowego przetwarzania sygna³ów audiowizualnych z zastosowaniem logiki rozmytej – rozwijane przez zespó³ prof. A. Czy¿ewskiego. Przygotowana przez prof. Czy¿ew- skiego monografia „DŸwiêk cyfrowy” zosta³a uhonorowana w 1999 r. nagrod¹ Ministra Edukacji Narodowej.

* Komputerowych systemów wspomagaj¹cych diagnozowa- nie s³uchu oraz projektowania urz¹dzeñ do korekcji mowy osób j¹kaj¹cych siê. Unikatowe opracowania zespo³u kiero- wanego przez prof. A. Czy¿ewskiego, zwi¹zane z progra- mem powszechnych badañ s³uchu, wdra¿ane s¹ przez Mini- sterstwo Zdrowia RP.

* Metod renowacji archiwalnych nagrañ dŸwiêkowych. Twórc¹ unikatowego systemu DART (Digital Audio Restoration Spotkanie z okazji 40-lecia Wydzia³u Elektroniki. Poœrodku pierwszy

dziekan Wydzia³u prof. Wiktor Szukszta, z lewej jedenasty z kolei dziekan – prof. Henryk Krawczyk, z prawej prof. Zbigniew Szczerba

– prorektor PG w latach 1990-96

Technology) jest prof. Maciej NiedŸwiecki.

* Identyfikacji procesów niestacjonarnych – uwieñczone mo- nografi¹ M. NiedŸwieckiego pt. „Identification of Time-va- rying Processes”, wydan¹ przez renomowan¹ oficynê J. Wi- ley w 2000 r.

* Diagnostyki medycznej metodami elektroimpedencyjnymi

– uwieñczone przez zespó³ prof. A. Nowakowskiego opra- cowaniem modelu wieloelektrodowego termografu elektro- impedencyjnego wraz z oprogramowaniem do automa- tycz- nego pomiaru obrazu i rekonstrukcji 3D.

* Metod œródoperacyjnego monitoringu kardiologicznego z wykorzystaniem termografii pasywnej i diagnostyki pow³ok w oparciu o termografiê aktywn¹ – zaprezentowane w wy- danej w 2001 r. pod redakcj¹ prof. A. Nowakowskiego mo- nografii pt. „Postêpy termografii – aplikacje medyczne”.

* Metod testowania i diagnozowania uk³adów elektronicznych

– prowadzone przez zespó³ prof. R. Zielonko, zakoñ- czo- nych licznymi zastosowaniami, w tym wykonaniem systemu pomiarowo – diagnostycznego Multidiatest CIM.

* Pomiarów wektorowych i analizy impedancji – prowadzone przez zespó³ prof. R. Zielonko. Prace te zaowocowa³y opra- cowaniem wirtualnego przyrz¹du pomiarowego parametrów impedencyjnych – Mikrosystemu RLCZ.

* Projektowania analogowych programowalnych uk³adów sca- lonych (FPAA) z wykorzystaniem profesjonalnych systemów CAD: CADENCE i H-SPICE. Eksperymentalne uk³ady, obej- muj¹ce 30 000 tranzystorów, zaprojektowane przez zespó³ dr. in¿. Stanis³awa Szczepañskiego, w ramach grantu KBN, zosta³y zrealizowane przez MOSiS Microelectronic Proto- typing Service, USA, w Technologii CMOS N-well 2 m.

* Modeli z³¹czy stosowanych w hybrydowych mikrofalowych uk³adach scalonych. Unikatowe propozycje zosta³y opraco- wane przez zespó³ naukowców z Katedry Techniki Mikrofa- lowej i Telekomunikacji Optycznej.

* Technologii grubowarstwowych detektorów piroelektrycz- nych, kompatybilnych z technik¹ LTCC, oraz matryc cera- micznych detektorów piroelektrycznych – rozwijane przez dr. hab. A. £oziñskiego i bêd¹ce przedmiotem zg³oszeñ pa- tentowych.

* Systemów komputerowego modelowania propagacji œwia- t³a w materia³ach silnie rozpraszaj¹cych, stosowanych w medycynie i przemyœle oraz technologii wytwarzania optycz- nych warstw antyrefleksyjnych na pow³okach szklanych – prowadzone w Katedrze Optoelektroniki.

* Modeli elektronicznych wybranych elementów pó³przewod- nikowych – opracowywanych w Katedrze Elektroniki Cia³a Sta³ego. Uzyskano patent na uk³ad do pomiaru przewodno-

œci cieplnej materia³ów izolacyjnych.

* Technologii wykorzystania ekologicznych Ÿróde³ energii, w tym energii s³onecznej. Prace te zaowocowa³y wydaniem w 1999 r., przez dr. E. Klugmanna i E. Klugmann-Radziem- sk¹, monografii pt. „Alternatywne Ÿród³a energii. Energia fotowoltaiczna”.

* Projektowania i analizy nowych typów anten satelitarnych dla terminali okrêtowych. Prace te by³y realizowane przez zespó³ z Katedry Systemów i Urz¹dzeñ Radiokomunikacyj- nych.

* Zastosowania hipertermii mikrofalowej do leczenia nowo- tworów, w szczególnoœci gruczo³u krokowego – zainicjowa- ne i prowadzone przez dr. hab. P. Dêbickiego przy wspó³- pracy specjalistów z Akademii Medycznej w Gdañ- sku.

* Diagnostyki ruroci¹gów magistralowych z wykorzystaniem robotów specjalizowanych. Prace te by³y realizowane przez grupê naukowców kierowan¹ przez dr. P. Raczyñskiego.

* Metod zdalnego monitorowania œrodowiska morskiego – rozwijane przez prof. A. Stepnowskiego. Wyniki pionierskich prac zosta³y opublikowane w monografii prof. A. Stepnow- skiego pt. „Systemy akustycznego monitorowania œrodowi- ska morskiego”, wydanej przez GTN.

* Z³o¿onoœci obliczeniowej algorytmów, teorii grafów, metod kolorowania grafów i ich zastosowañ w telekomunikacji i informatyce – prowadzone przez zespó³ prof. M. Kubalego.

Za monografiê „Introduction to Computational Complexity and Algorithmic Graphs Coloring”, poœwiêcon¹ ww. tema- tyce, prof. M. Kubale otrzyma³ w 1999 roku nagrodê Mini- stra Edukacji Narodowej, natomiast pozostali cz³onkowie zespo³u otrzymali 3 presti¿owe stypendia Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej (K. Piwakowski, K. Giaro i R. Janczewski).

* Projektowania protoko³ów komunikacyjnych dla sieci LAN, MAN i WAN, w tym nowych klas protoko³ów komunikacji grupowej, wspomagaj¹cych realizacjê sieciowych aplikacji rozproszonych – prowadzone przez zespó³ pod kierunkiem dr. J. Konorskiego, oraz analizy i projektowania protoko³ów dla szerokiej klasy sieci komputerowych – uwieñczone przy- gotowaniem przez prof. J. WoŸniaka i dr. K. Nowickiego monografii pt. „Sieci LAN, MAN i WAN – protoko³y komu- nikacyjne”, za któr¹ autorzy otrzymali w 1999 r. nagrodê Ministra Edukacji Narodowej.

* Badañ nad doskonaleniem procesów wytwarzania oprogra- mowania. Jednym z wyników tych badañ, prowadzonych w Katedrze Zastosowañ Informatyki, by³a monografia pt. „In-

¿ynieria oprogramowania w projekcie informatycznym”, wydana pod redakcj¹ prof. J. Górskiego.

* Badania w³aœciwoœci sygna³ów chaotycznych oraz ich wy- korzystania do maskowania informacji – prowadzone pod kierunkiem prof. E. Hermanowicz i dr. M. Rojewskiego i zakoñczone cennymi publikacjami naukowymi.

* Urz¹dzeñ u³atwiaj¹cych ¿ycie i pracê niewidomych, w tym urz¹dzeñ do syntezy mowy i orientacji osób niewidomych w terenie. Prace te prowadzone s¹ przez dr. R. Kowalika.

* Rozpoznawania, przetwarzania i rekonstrukcji obrazów me- dycznych – realizowane przez zespo³y prof. A. Nowakow- skiego i doc. W. Maliny.

Lista istotnych prac badawczych i wa¿nych wyników (pa- tentów, wdro¿eñ i nagród), uzyskanych przez pracowników Wydzia³u w ostatnich kilku latach, jest znacznie d³u¿sza. Przy- toczone powy¿ej przyk³ady prac badawczo-rozwojowych uka- zuj¹ ró¿norodnoœæ rozwi¹zywanych problemów i ogromne mo¿liwoœci badawcze katedr. Nale¿y przy tym podkreœliæ, ¿e wiele prac realizowanych by³o i jest przez zespo³y miêdzykate- dralne. Synergia p³yn¹ca z tego wspó³dzia³ania oraz znaczna koncentracja zainteresowañ zespo³ów badawczych wokó³ za- gadnieñ analizy i projektowania ró¿norodnych systemów cy- frowych, w tym sieci konwergentnych, rodzi now¹ jakoœæ pro- wadzonych prac. Przyczynia siê to równie¿ do poprawy pozio- mu wykszta³cenia licznych rzesz absolwentów studiów in¿y- nierskich, magisterskich i doktorskich.

W ostatnich 5 latach pracownicy Wydzia³u podejmowali siê wielokrotnie organizacji konferencji, sympozjów i warsztatów naukowych, tak krajowych, jak i zagranicznych. Liczba tych imprez znacznie przekroczy³a 20. Wœród najwa¿niejszych kon- ferencji miêdzynarodowych wymieniæ mo¿na miêdzy innymi:

• International EAA Symposium on Hydroacustics and Ultra- sonics. Jurata, maj 1997.

• The 9th European Workshop on Dependable Computing:

Testing Methods and Tools for Modern Computer Systems and Networks. Gdañsk, maj 1998.

• The 2nd International EAA Symposium on Hydroacustics.

Gdañsk – Jurata, maj 1999.

• The 5th IFIP Conference on Personal Wireless Communica- tions. Gdañsk, wrzesieñ 2000.

• The 6th International Seminar on Analysis of Algorithms.

Krynica Morska, lipiec 2000.

• The 5th International Conference on the Social and Ethical Impacts of Information and Communication Technologies.

Gdañsk, czerwiec 2001.

Podstawowym zadaniem uczelni wy¿szej jest bez w¹tpienia kszta³cenie na wysokim poziomie poszukiwanych specjalistów.

Dba³oœæ o prawid³owy przebieg procesu dydaktycznego trak- towana by³a zawsze jako zadanie priorytetowe – bez wzglêdu na okolicznoœci zewnêtrzne. Nie ulega w¹tpliwoœci, ¿e sukcesy w pracy badawczej s¹ czêsto efektem synergicznego dzia³ania zespo³owego, zaœ uzyskiwane wyniki naukowe pracowników s¹, w znacznej mierze, pochodn¹ jakoœci procesu kszta³cenia.

By zatem zaspokoiæ potrzeby gospodarki, a jednoczeœnie za- pewniæ atrakcyjnoœæ studiów, programy nauczania musz¹ byæ stale dostosowywane do aktualnego stanu wiedzy, który w tech- nologiach informacyjno-komunikacyjnych zmienia siê bardzo szybko.

W pierwszym roku dzia³alnoœci na Wydziale £¹cznoœci stu- diowa³o 286 osób. Na prze³omie lat 60. i 70. liczba studentów (³¹cznie na studiach dziennych i wieczorowych) przekroczy³a ju¿ 1500 osób, a Wydzia³ Elektroniki sta³ siê najwiêkszym wy- dzia³em w Politechnice Gdañskiej.

Studia na Wydziale £¹cznoœci i Elektroniki by³y zawsze oce- niane jako bardzo trudne, ale równie¿ jako bardzo atrakcyjne.

Decydowali siê na nie kandydaci najzdolniejsi i najbardziej pracowici, wœród nich liczni „olimpijczycy”. Pomimo trudno-

œci, studenci nasi wielokrotnie, w przesz³oœci i obecnie, zdoby- wali nagrody „Czerwonej Ró¿y” (dla najlepszego studenta w

œrodowisku trójmiejskim), uzyskiwali stypendia Ministra Edu- kacji Narodowej i inne wyró¿nienia w skali Uczelni i kraju, a po studiach odnosili liczne sukcesy w pracy zawodowej. Obec- nie Wydzia³ ETI, to równie¿ jeden z najwiêkszych wydzia³ów Politechniki Gdañskiej, a liczba studentów zbli¿a siê do 3000.

Bezpoœredni nadzór nad prawid³owoœci¹ procesu dydaktycz-

nego pe³ni dwóch prodziekanów oraz pe³nomocnicy ds. studiów wieczorowych i praktyk studenckich. Zadanie bie¿¹cego moni- torowania programów i strategicznego planowania procesu kszta³cenia spoczywa na komisjach programowych, powo³ywa- nych przez Radê Wydzia³u dla poszczegól- nych kierunków stu- diów.

Wydzia³ Elektroniki, Telekomunikacji i Informatyki posia- da w swej ofercie programowej zró¿nicowane propozycje, do- pasowane do potrzeb i mo¿liwoœci kandydatów. S¹ to:

• dzienne studia in¿yniersko-magisterskie,

• wieczorowe studia in¿ynierskie oraz

• magisterskie zaoczne studia uzupe³niaj¹ce.

Studia dzienne in¿yniersko-magisterskie (tj. studia w zasa- dzie dwustopniowe) oferowane s¹ na trzech kierunkach:

• Automatyka i Robotyka

• Elektronika i Telekomunikacja oraz

• Informatyka.

Od roku akademickiego 1999/2000 na wszystkich tych kie- runkach wprowadzono elastyczne plany studiów, dostosowane do œwiatowych standardów kszta³cenia politechnicznego z uwzglêdnieniem wymagañ FEANI. Wprowadzono te¿ punkty kredytowe – zgodnie z zasadami ECTS (European Credit Trans- fer System).

Studia dzienne in¿ynierskie trwaj¹ nominalnie 8 lub 7 (na kierunku Informatyka) semestrów i koñcz¹ siê uzyskaniem ty- tu³u zawodowego in¿yniera. Z kolei studia magisterskie trwaj¹ nominalnie 10 semestrów i koñcz¹ siê uzyskaniem tytu³u zawo- dowego magistra in¿yniera [9].

Absolwenci studiów in¿ynierskich mog¹ siê ubiegaæ o przy- jêcie na dzienne magisterskie studia uzupe³niaj¹ce, realizowa- ne wg programów semestrów 7-10 studiów magisterskich. Na- le¿y te¿ podkreœliæ, i¿ w przypadku wszystkich kierunków, stu- dia in¿yniersko-magisterskie s¹ realizowane zgodnie z mode- lem Y – powszechnie zaakceptowanym w polskim szkolnic- twem wy¿szym.

Obok studiów dziennych, Wydzia³ ETI oferuje czteroletnie wieczorowe studia in¿ynierskie, na kierunkach Elektronika i Te- lekomunikacja oraz Informatyka, a tak¿e zaoczne magisterskie studia uzupe³niaj¹ce na kierunku Informatyka.

Magisterskie zaoczne studia uzupe³niaj¹ce, uruchamiane od roku akademickiego 2002/2003, bêd¹ otwarte zarówno dla in-

¿ynierów informatyków, jak te¿ dla absolwentów innych stu- diów zawodowych. Studia te bêd¹ zorientowane na zapewnie- nie studiuj¹cym specjalnoœci: Szef Zarz¹dzania Informacj¹ (Chief Information Officer).

Zgodnie z dobrymi tradycjami i wzorami uniwersyteckimi kszta³cenie na Wydziale ETI jest trzystopniowe. Dwa pierwsze stopnie wi¹¿¹ siê z opisanymi powy¿ej studiami in¿yniersko- magisterskimi, stopieñ trzeci to studia doktorskie. Prowadzone na Wydziale stacjonarne doktoranckie studia dzienne (oraz za- oczne) umo¿liwiaj¹ zdobycie stopnia naukowego doktora nauk technicznych w jednej z trzech dyscyplin naukowych: elektro- nice, informatyce wzglêdnie telekomunikacji.

Te czteroletnie studia, adresowane do absolwentów studiów magisterskich, spe³niaj¹cych odpowiednie wymagania kwalifi- kacyjne, s¹ œciœle zwi¹zane z g³ównymi kierunkami prowadzo- nych na Wydziale badañ. Pierwszy rok studiów stanowi tzw.

doktoranckie studia uzupe³niaj¹ce. Program studiów obejmuje miêdzy innymi wybrane dzia³y wspó³czesnej matematyki, wy- brane podstawowe przedmioty techniczne i jêzyki obce. Licz- ba s³uchaczy tych studiów od kilku lat ma tendencjê rosn¹c¹, przekraczaj¹c poziom 100 osób.

Uroczystoœæ wrêczenia „Lauru dla Pracodawcy” firmie Intel Technology Poland w 2000 r. w Domu Uphagedna, w obecnoœci prezydenta Miasta Gdañska Paw³a Adamowicza, prorektora ds.

nauki PG prof. Jana Godlewskiego i prezesa firmy Intel L. Pankiewicza

Coraz wiêksze jest te¿ zainteresowanie instytucji i osób prywatnych propozycjami Wydzia³u w zakresie kszta³cenia usta- wicznego, obejmuj¹cymi krótkie kursy specjalistyczne oraz studia podyplomowe.

Wydzia³ ETI mo¿e równie¿ pochwaliæ siê udzia³em w licz- nych miêdzynarodowych programach dydaktycznych. Szcze- gólnie du¿y by³ i jest wk³ad Wydzia³u w realizacjê programów TEMPUS oraz SOCRATES.

Dziêki kilkunastu wspólnym projektom europejskim, reali- zowanym w ramach programu TEMPUS, liczne grono nauczy- cieli akademickich i studentów Wydzia³u ETI mia³o okazjê zapoznaæ siê z procesem kszta³cenia i programami studiów renomowanych uczelni Europy Zachodniej. Oko³o 50 studen- tów zdoby³o brytyjskie tytu³y magisterskie M.Sc. (Master of Science) w zakresie zastosowañ informatyki (British M.Sc. in Applied Informatics). Kilkudziesiêciu studentów przebywa³o na semestralnych lub d³u¿szych sta¿ach zagranicznych (uzysku- j¹c równie¿ dyplomy B.Sc.). Dziêki programowi TEMPUS Wydzia³ wzbogaci³ siê o unikatowy sprzêt. Powsta³y laborato- ria na europejskim i œwiatowym poziomie.

Realizowane z rozmachem inwestycje w zakresie infrastruk- tury teleinformatycznej zapewni³y dostêp do Internetu wszyst- kim pracownikom oraz licznej rzeszy studentów. Nie jesteœmy jedynie biernymi œwiadkami rewolucji informatycznej i multi- medialnej. Uczestnicz¹c w ambitnych przedsiêwziêciach nauko- wych i dydaktycznych, mamy œwiadomoœæ wyzwañ, które staj¹ przed nami. Oczekujemy te¿, ¿e ró¿norodnoœæ oferty progra- mowej przyci¹gnie na Wydzia³ wielu zdolnych absolwentów szkó³ œrednich, i m³odych, ambitnych naukowców.

Równolegle z dostosowywaniem programów studiów do nowych wymagañ i potrzeb staramy siê realizowaæ, ujêt¹ w ramy oficjalnej wspó³pracy, wymianê z uniwersytetami techniczny- mi Europy Zachodniej. Od kilku lat realizowane jest, wspólnie z Uniwersytetem w Karlsruhe w Niemczech, porozumienie o tzw. podwójnym dyplomowaniu. Wspólna komisja, po grun- townej analizie programów studiów w obu uczelniach, uzna³a,

¿e studenci Wydzia³u ETI po dwóch latach studiów na Wydzia- le oraz trzech kolejnych latach studiów w Niemczech otrzymu- j¹, obok dyplomu polskiego magistra, równie¿ niemiecki tytu³ zawodowy „dyplomowanego in¿yniera”. W Karlsruhe przeby- wa obecnie kilkunastoosobowa grupa studentów z Wydzia³u ETI. W maju 2000 r., w Karlsruhe odby³a siê uroczystoœæ wrê- czenia pierwszego dyplomu uczestnikowi zintegrowanego pro- gramu studiów (Jaros³awowi Richertowi). W uroczystoœci wziêli udzia³ przedstawiciele w³adz polskich i niemieckich z Pani¹ J.

Koz³owsk¹, Konsulem Generalnym RP w Monachium, oraz Panem K. Von Troth¹, Ministrem Landu Badenii i Wirtember- gii – na czele. Podobne porozumienia zosta³y tak¿e podpisane z dwiema uczelniami we Francji: École Nationale Supérieure des Téleécommunications de Bretange (ENSTB) w Breœcie oraz École Centrale de Lille. W przypadku umowy z ENSTB stu- denci po czterech latach studiów w Politechnice Gdañskiej kon- tynuuj¹ je przez dwa kolejne lata we Francji – uzyskuj¹c fran- cuski dyplom in¿yniera. Po powrocie na Wydzia³ i obronie pra- cy dyplomowej otrzymuj¹ z kolei polski dyplom magistra in¿y- niera.

Wysok¹ pozycjê naukow¹ Wydzia³u potwierdzaj¹ liczne nagrody i wyró¿nienia przyznawane jego pracownikom. Na- grody Ministra Edukacji Narodowej, Premiera RP, Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej oraz liczne odznaczenia pañstwowe s¹ przede wszystkim efektem ogromnego zaanga¿owania poszcze- gólnych naukowców i zespo³ów badawczych. S¹ one tak¿e

Ÿród³em ogromnej satysfakcji wszystkich Kole¿anek i Kolegów, pracuj¹cych na tym Wydziale.

Œwiadectwem szczególnego uznania zas³ug i podkreœleniem niekwestionowanego autorytetu naszych profesorów by³o przy- znanie czterem wybitnym pracownikom Wydzia³u tytu³ów dok- tora honoris causa uczelni zachodnich. Profesorowie: M. Bia³- ko, Z. Jagodziñski, J. Sa³aciñski, H. Wierzba zapisali siê na trwa³e w historii nie tylko naszego Wydzia³u, wska- zuj¹c na potrzebê poszukiwania wspólnych, czasem interdyscyplinar- nych, prac badawczych, wykraczaj¹cych poza w¹skie ramy te- matyczne i ograniczone zespo³y ludzi. Tê szczególn¹ listê osób zas³u¿onych dla nauki uzupe³ni³ ostatnio prof. J. Seidler, otrzy- muj¹c tytu³ i godnoœæ doktora honoris causa AGH w Krakowie.

Z kolei Wydzia³, w dowód wdziêcznoœci za wieloletni¹ wspó³- pracê, pomoc, a tak¿e w uznaniu niekwestionowanego autory- tetu naukowego i moralnego by³ wnioskodawc¹ o nadanie tytu-

³u godnoœci doktora honoris causa prof. Januszowi Groszkow- skiemu – jednemu z najwybitniejszych polskich naukowców, wieloletniemu Prezesowi PAN i „ojcu polskiej radiotechniki”, oraz prof. Dieterowi A. Mlynskiemu – z Uniwersytetu w Karls- ruhe – inicjatorowi i orêdownikowi wspó³pracy z Wydzia³em ETI. W roku 2001 Senat PG zaakceptowa³ równie¿ wniosek Wydzia³u o wszczêcie postêpowania o nadanie doktoratu ho- norowego prof. Ingnacemu Maleckiemu – jednemu z pionie- rów odbudowy Politechniki Gdañskiej po zniszczeniach wo- jennych oraz wspó³twórcy „polskiej szko³y akustyki”.

Dok³adamy starañ, by promowaæ wizerunek naukowca i nauczyciela wra¿liwego na problemy Wydzia³u, ale i otwarte- go na szeroko pojêt¹ partnersk¹ wspó³pracê, aktywnego w po- szukiwaniu nowatorskich i efektywnych modeli zarówno w dydaktyce, jak i badaniach naukowych. Jednoczeœnie mamy

œwiadomoœæ wielu niedostatków i mankamentów. Staramy siê wiêc s³uchaæ rad wspó³pracuj¹cych z nami osób i instytucji.

W celu zacieœnienia wzajemnej wspó³pracy i lepszego dopaso- wania naszych ofert do potrzeb rynku, zainicjowaliœmy w 1996 r. prace Wydzia³owej Rady Konsultacyjnej, grupuj¹cej przed- stawicieli najwa¿niejszych instytucji gospodarczych, których dzia³alnoœæ zwi¹zana jest z nasz¹ orientacj¹ edukacyjn¹ i ba- dawcz¹.

Dzia³alnoœæ ta ma tak¿e na wzglêdzie potrzebê integracji i promocji œrodowisk gospodarczych rozwijaj¹cych nowoczesne technologie. Tradycj¹ sta³o siê, i¿ cz³onkowie Rady Konsulta- Migawak z otwarcia Targów Pracy na Wydziale ETI z udzia³em JM

Rektora PG prof. Aleksandra Ko³odziejczyka, prorektora ds.

kszta³cenia prof. Alicji Konczakowskiej oraz dziekana Wydzia³u ETI prof. Józefa WoŸniaka

cyjnej uczestnicz¹ w ¿yciu Wydzia³u, wspó³organizuj¹c impre- zy wydzia³owe (konferencje, seminaria, Dni Wydzia³u, Targi Pracy itp.), „doposa¿aj¹c” laboratoria czy funduj¹c stypendia.

Dobrymi przyk³adami s¹ w tym przypadku dzia³ania firm: In- tel, DGT, Lucent, Philips, Prokom, TP SA, Flextronics, Atena czy te¿ Sprint. Do grupy „sprzymierzeñców” nale¿y równie¿

Urz¹d Miasta Gdañska, który od lat w³¹cza siê w inicjatywy wydzia³owe, realizuj¹c jednoczeœnie wspólne projekty badaw- czo-rozwojowe.

By pe³niej oddzia³ywaæ nie tylko na poziom kszta³cenia i prac badawczo-rozwojowych, ale i na procesy gospodarcze, Wydzia³ zainicjowa³ – pod patronatem Rektora PG i Prezyden- ta Miasta Gdañska – konkurs o „Laur dla Pracodawcy”. Co- rocznie, podczas Dni Wydzia³u, nagroda ta, nazywana po- wszechnie „Elitonem”, wrêczana jest instytucji, która w opinii studentów Wydzia³u ETI, pracowników firmy – absolwentów WETI oraz kapitu³y odznaczenia jest niekwestionowanym li- derem we wdra¿aniu technologii ITC. Laureatami tej zyskuj¹- cej uznanie nagrody by³y w przesz³oœci firmy Intel Technology Poland oraz Philips CEI Poland.

Wa¿nym akcentem w ¿yciu Wydzia³u by³o podjêcie w roku 2000 strategicznej decyzji o koniecznoœci rozbudowy gmachu.

Dzia³ania wydzia³owe, zainspirowane i osobiœcie wspierane przez JM Rektora PG prof. A. Ko³odziejczyka, zosta³y osta- tecznie poparte uchwa³¹ Senatu z dnia 27.02.2002 – podkreœla- j¹c¹ potrzeby Wydzia³u, w zwi¹zku z du¿ym zapotrze- bowa- niem na kszta³conych na Wydziale specjalistów. Inwestycja, wstêpnie zaplanowana na lata 2002-2005 i roz³o¿ona na 3 eta- py, obejmuje budowê zarówno nowych audytoriów i sal dydak- tycznych, jak te¿ laboratoriów komputerowych, biblioteki miê- dzyœrodowiskowej oraz szeregu pomieszczeñ o charakterze socjalnym. Mamy œwiadomoœæ ogromnych wyzwañ stoj¹cych w zwi¹zku z tym przed w³adzami Wydzia³u. Jesteœmy jednak przekonani, i¿ bez poprawy sytuacji lokalowej sprawne funk- cjonowanie tak du¿ego Wydzia³u by³oby niezmiernie trudne.

Poprawa warunków lokalowych stworzy niew¹tpliwie szereg nowych mo¿liwoœci, tak w zakresie kszta³cenia, jak i prowa- dzonych prac badawczych.

Dokonuj¹c krótkiego podsumowania osi¹gniêæ Wydzia³u, nale¿y podkreœliæ, ¿e liczne spektakularne sukcesy, których w 50-letniej historii by³o zdecydowanie wiêcej ni¿ pora¿ek, to zas³uga kilku pokoleñ wspania³ych naukowców, dydaktyków, niespo¿ytych w swych wysi³kach organizatorów, oddanych

„sprawie” pracowników in¿ynieryjno-technicznych i licznej rzeszy personelu administracyjnego.

Wszystkim tym osobom buduj¹cym presti¿ i znaczenie Wy- dzia³u ETI PG, którym na sercu le¿a³o i le¿y jego dobre imiê, wyra¿am gor¹ce podziêkowanie za trud i poœwiêcenie. Jestem jednoczeœnie przekonany, ¿e praca dla dobra Wydzia³u, jego spo³ecznoœci akademickiej, by³a i jest dla wielu z nas powodem do dumy i Ÿród³em wielkiej osobistej satysfakcji.

Józef WoŸniak*

* Prof. dr hab. in¿. Józef Wo¿niak – dziekan Wydzia³u ETI w latach 1996 - 2002 (przyp. red.)

Bibliografia

[1] Sankiewicz M.: Memoria Meritis et Merentibus. Pismo PG Nr 9/1994 I Nr 1/1995.

[2] Jagodziñski Z.: Trzydziestolecie Wydzia³u Elektroniki Politechniki Gdañ- skiej. Elektronika, Nr 8, 1982.

[3] Wêglarz J. i inni: Cele i kierunki rozwoju spo³eczeñstwa informacyjnego w Polsce. Opracowanie dla KBN i Ministerstwa £¹cznoœci, Warszawa 1999.

[4] Krawczyk H., WoŸniak J.: Synergia i konwergencja podstaw¹ rozwoju nowoczesnych technologii informacyjnych. Materia³y Sesji Naukowej GTN, Gdañsk 2000.

[5] Wêgrzyn S.: Nanosystemy informatyki. IIiS – PAN, Gliwice 1999.

[6] Ruszczyk Z.: Internet w biznesie, Gdañsk 1997.

[7] Nowakowski J.: Internetowy Biuletyn Wydzia³u ETI PG, 1999 (www.eti.pg.gda.pl).

[8] Faculty of Electronics, Telecommunications and Informatics – A Guide, 2000.

[9] Informator dla kandydatów na studia na Wydziale ETI w roku akademic- kim 2002/2003. Gdañsk, Wydzia³ ETI PG, 2002.

Jubileuszowo

Lat 50 Wydzia³u Wywo³uje wspomnienia Wiele ju¿ dziœ nie sta³o Przesz³y pokolenia Lampowe uk³ady Potem tranzystory Uk³ady scalone Czas jest procesorów I te przemijaj¹ Nowe generacje Gdy siê pojawiaj¹ Nie s¹ ju¿ sensacj¹ Bo na tym Wydziale Czêsto siê zmieniamy Technologie m³ode Choæ lata za nami W dniu Jubileuszowym Myœlimy z wdziêcznoœci¹ O tych, co zaczêli Przed laty z £¹cznoœci¹ Ho³d Im oddajemy Jak Mistrzom uczniowie Z serca œl¹c ¿yczenia Najlepszego zdrowia Dzisiaj w zacnym gronie Mistrzów wraz z uczniami Niech m³odych pokoleñ Donoœny g³os zabrzmi

¯e w Wydziale naszym Co wyszed³ z £¹cznoœci Wyrabiamy zaczyn Technik dla przysz³oœci

Janusz Nowakowski Wydzia³ Elektroniki, Telekomunikacji i Informatyki