Co oczy widzą i co serce czuje - Zofia Ostrach - epub, pdf, mobi – Ibuk.pl

(1)

(2)

Zofia Ostrach

„Co oczy widzą i co serce czuje”

Wszelkie prawa zastrzeżone.

Żadna część niniejszej publikacji nie może być reprodukowana, powielana i udostępniana w jakiejkolwiek formie bez pisemnej zgody wydawcy.

Skład: Jacek Antoniewski Projekt okładki: Robert Rumak

Korekta: Łukasz Chmielewski

Ilustracja na okładce: © astrosystem – Fotolia.com

ISBN: 978‒83‒7900‒625‒0

Wydawnictwo Psychoskok Sp. z o.o.

ul. Spółdzielców 3/325, 62‑510 Konin tel. 63 242 02 02

http://wydawnictwo.psychoskok.pl e‑mail: wydawnictwo@psychoskok.pl

(3)

Wiersze

Miłość . . . 7

Przemijanie . . . 8

Zapłakałaś moja ziemio . . . 9

Piękno . . . . 10

Ojczyzna moja . . . . 11

My wędrowcy . . . . 12

Polak w niebie . . . . 13

Nie wiem . . . . 15

Życiowa rada. . . . 16

Nigdy wojny . . . . 17

Promień słońca . . . . 18

Do matki . . . . 19

Tęsknota . . . . 20

Serce . . . . 21

Taka moja piosnka . . . . 22

Los nie zawsze . . . . 23

Jesienna symfonia . . . . 24

Biała dama . . . . 25

Emigranci zapomniani . . . . 26

Chciałam . . . . 27

Słowo o Katyniu. . . . 28

Los . . . . 29

Co dzień da? . . . . 30

Myśli ludzkie. . . . 31

Nadzieja . . . . 32

Być człowiekiem . . . . 33

Bunt. . . . 34

Nie łatwo . . . . 35

Narkomani . . . . 36

Młodość . . . . 37

Nie wszyscy . . . . 38

(4)

Wspomnienia . . . . 39

Bogaty i biedny . . . . 40

Jest takie miejsce . . . . 41

Oczekiwanie . . . . 42

Co pozostanie . . . . 43

To miłość . . . . 44

Stare drzewa . . . . 45

Nie rezygnuj . . . . 46

Kochaj swój naród . . . . 47

Sen o szczęściu . . . . 48

Jak Syzyf . . . . 49

Dom . . . . 50

Może lepiej . . . . 51

Dnie uciekają. . . . 52

Zgasłeś . . . . 53

Jesteś . . . . 54

Promyk. . . . 55

Tak bywa . . . . 56

Człowieku. . . . 57

Niby chora . . . . 58

Idź na przód . . . . 60

Sandomierz . . . . 61

Róża. . . . 62

Bezpieczna przystań . . . . 63

Pomóżmy . . . . 64

Zaduszki . . . . 65

Swary, które szkodzą . . . . 66

Myśli . . . . 67

Zapamiętaj . . . . 68

Różnie bywa . . . . 69

Tylko sam . . . . 70

Oczekiwanie . . . . 71

Przyjaźń . . . . 72

Zachłanny. . . . 73

Zahartowana . . . . 74

(5)

Pamiętajmy . . . . 75

Noc . . . . 76

WIERSZYKI TROCHĘ SATYRYCZNE Głową muru nie przebijesz . . . . 79

Cwaniara . . . . 80

Mądry i głupi. . . . 81

Czegoś zabrakło. . . . 82

Panna młoda . . . . 83

Zawiedziona . . . . 84

Chwalipięta . . . . 85

Takie buty . . . . 86

Pomyśl chwilę . . . . 87

Uparciuch . . . . 88

Ale typ . . . . 89

Świnia . . . . 90

Plotka . . . . 91

Śmiech to zdrowie . . . . 92

Pomyśl . . . . 93

Strojnisia . . . . 94

Szczera prawda . . . . 95

Diabeł . . . . 96

Gdy ci smutno . . . . 97

Jak ty komu… . . . . 98

Do starego kawalera . . . . 99

Leń . . . . 100

Rzep. . . . 101

(6)

Nie umiem pisać jak wielcy poeci W wersy i zwrotki splatać piękne słowa.

Wybijać rytmy, tworzyć piękne rytmy.

Prosta i skromna jest ta moja mowa.

Niewyszukana, lecz szczera, prawdziwa, Co oczy widzą i co serce czuje.

Co pozostało wyjęte z ukrycia

A myśl niezdarna ręce podyktuje.

(7)

MIŁOŚĆ

Nie trzeba wszystkiego rozumieć, gdy kochasz, Bo miłość nie zna mądrości, rozsądku.

Idzie czasami skrajem nad przepaścią.

I otumania i kusi i mani.

Czasem jak balsam, a czasami rani.

I pogodzeni jesteśmy z tym wszystkim, Bo tylko serce swe racje dyktuje.

Ono wszystkiego nie widzi, nie patrzy,

Bo ono kocha i to tylko czuje.

(8)

PRZEMIJANIE

Pożółkłe liście spadłe z drzew, Twarze, co kiedyś młode były I zasuszony w książce kwiat I krzyż milczący u mogiły.

Wyblakłe stare fotografie,

Wspomnienia o tych których nie ma Proste świadectwa przemijania czasu, Młodości i istnienia.

Życia co gna do swego kresu, Nie wstrzyma żadna ludzka siła.

Zostanie po nas tylko proch

I usypana gdzieś mogiła.

(9)

ZAPŁAKAŁAŚ MOJA ZIEMIO

Zapłakałaś, moja ziemio Krwawymi łzami

Gdy wróg deptał ciebie butami.

Kiedy ranił czołgami pola, Gdy rządziła śmierć i niedola.

Zapłakałaś moja ziemio Krwawymi łzami

Nad padłymi w polu synami I przyjęłaś, otuliłaś jak matka.

Wierni byli tobie do ostatka.

(10)

PIĘKNO

W liści szeleście W poszumie trawy W szmerze strumyka, Kto umie słuchać, Kto umie patrzeć, Szczęście spotyka.

We wschodzie słońca, W jego zachodzie W śpiewie słowika, Kto umie słuchać, Kto umie patrzeć Szczęście spotyka.

W gwiazd migotaniu W blasku księżyca W świerszczu co cyka, Kto umie słuchać, Kto umie patrzeć Szczęście spotyka.

W gwieździe co mruga Nocą na niebie

W krzyku puszczyka,

Kto umie słuchać,

Kto umie patrzeć,

Szczęście spotyka

(11)

OJCZYZNA MOJA

Ojczyzna moja to ziemia i woda.

Niebo błękitne i złociste słońce.

Rozległe lasy i ptaków śpiewanie, Kwitnące łąki i łany szumiące.

Miodem pachnące ule w wiejskim sadzie I pasikonik wśród zielonej trawy,

Gliniany świątek w przydrożnej kapliczce, Który podróżnych cicho błogosławi.

Ojczyzna moja, to ruchliwe miasta, Tłumy rodaków, dzieci roześmiane I strzelające ku niebu kominy I krajobrazy deszczem zapłakane.

Ojczyzna moja, to dźwięk polskiej mowy

I szept modlitwy, Anioł Pański dzwonek,

I dzień ginący gdzieś za horyzontem,

Świty i zmierzchy i przyszłości dzionek.

(12)