• Nie Znaleziono Wyników

Pożegnania 14

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Pożegnania 14"

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

wil.org.pl

WIELKOPOLSKA IZBA LEKARSKA

14

Pożegnania

Dr n. med. Jan Hryniewiecki

Jan Hryniewiecki urodził się w Pozna- niu w 1926 r. Rodzice: ojciec Zbigniew, inż. leśnik, matka Janina z domu Paryzek.

Szkołę Powszechną ukończył w 1938 r.

w Poznaniu, natomiast gimnazjum oraz liceum na tajnych kompletach naucza- nia. Egzamin dojrzałości zdał w 1944 r.

w Stalowej Woli, po wyzwoleniu z nie- mieckiej okupacji.

Wydział Lekarski Uniwersytetu Poz- nańskiego ukończył w 1949 r. Rozpoczął pracę w Zakładzie Chirurgii Operacyjnej i Doświadczalnej oraz w I Klinice Chi- rurgicznej Uniwersytetu Poznańskiego.

W 1950 r. został powołany do odbycia czynnej służby wojskowej, która trwała

aż do 1973 r. Jednocześnie ponownie zaczął pracować w I Klinice Chirurgicznej, a następnie w III Klinice Chirurgicznej Akademii Medycznej w Poznaniu.

Specjalizację I stopnia z chirurgii uzyskał w 1954 r., a II stopnia w 1960 r.

W 1962 r. uzyskał tytuł doktora medycyny na podstawie pracy doświadczalnej:

Badanie czynności nerek w ostrym niedokrwieniu kończyn. Promotorem pracy był prof. Adam Piskorz.

W 1972 r. został oddelegowany do pracy w Międzynarodowej Komisji Kontroli i Nadzoru w Wietnamie, działającej pod egidą ONZ. W 1978 r. został ordynatorem 60 łóżkowego Oddziału Chirurgicznego w Szpitalu MSW w Poznaniu. Oddział pro- wadził do 1998 r., do przejścia na emeryturę.

W latach 1958–1962 współpracował z prof. Mollem i inż. Płużkiem nad prototy- pem aparatu do krążenia pozaustrojowego. W 1964 r. opracował wraz z prof. Mollem i prof. Stasińskim Atlas wrodzonych wad serca. Był autorem 43 prac naukowych, ogłoszonych także za granicą. Był również twórcą aparatu do usprawnienia pęche- rza moczowego porażonego po urazach kręgosłupa.

Doktor Jan Hryniewiecki jako ordynator nawiązał ścisłą współpracę z konsultan- tami: prof. Romanem Drewsem, Adamem Piskorzem, Alfonsem Sengerem, Roma- nem Góralem oraz Stanisławem Zapalskim.

Ścisła współpraca z Kliniką kierowaną przez prof. Romana Górala zaowocowała wykonywaniem przez nasz zespół zabiegów bariatrycznych. Jeden z asystentów obronił pracę doktorską na bazie tego materiału naukowego.

Każdy z asystentów dodatkowo szczegółowo zajmował się poszczególnymi dzia- łami chirurgii, a więc endokrynologią, chirurgią naczyniową, chirurgią onkologicz- ną, urazami narządu ruchu, zabiegami laparoskopowymi.Asystenci uzyskali również dodatkowe specjalizacje z chirurgii onkologicznej, neurochirurgii oraz ortopedii i traumatologii narządu ruchu. Jeden z asystentów objął stanowisko Ordynatora Oddziału Chirurgicznego w szpitalu Powiatowym na terenie Wielkopolski. Doktor Jan Hryniewiecki był nie tylko wszechstronnym uzdolnionym manualnie operatorem, lecz także nauczycielem swoich asystentów. Asystowanie do jego operacji to jak zaglądanie do wspaniałego atlasu chirurgii operacyjnej. Jesteśmy wdzięczni nasze- mu Szefowi za głęboką wiedzę, jego umiejętności, które nam przekazał, oraz za cią- głe nakłanianie do dalszego rozwoju.

Do ostatnich chwil swego życia dr med. Jan Hryniewiecki społecznie przyjmował pacjentów w specjalistycznej Przychodni Pomoc Maltańska w Poznaniu. Został uho- norowany wieloma odznaczeniami: Złoty Krzyż Zasługi, Odznaka Honorowa Mia- sta Poznania, Krzyże Kawalerski i Oficerski Orderu Odrodzenia Polski.

Serdecznie Ci dziękujemy, nasz Szefie.

W IMIENIU ASYSTENTÓW MIKOŁAJ FIRLEJ

Cytaty

Powiązane dokumenty

roku, a chirurga — w dwa lata później; dla większości z nas jest to więc okres zaiste „historyczny”.. Wartość do- kumentalną podnosi niezwykle skrupulatne przytaczanie

Mój kolega, zapytany przez nauczyciela, nigdy nie zbaranieje. Przy mnie nigdy nie będzie osowiały. I musi pamiętać, że nie znoszę.. Tak samo nie cierpię jeszcze jednej cechy

Kardiologia wymyka się z kręgu naczyń wieńcowych, łączy ją dużo z angiologią, hipertensjologią i chirurgią naczyniową, stąd też rozpoczynamy 2010 rok artykułem

Wspomniana pani doktor (wierzyć się nie chce – ale kobit- ka ponoć naprawdę jest lekarką!) naruszyła ostatnio przepi- sy.. Może nie kodeks karny, ale na pewno zasady obowiązu-

Wia- domość o Jej śmierci bardzo nas zasko- czyła, gdyż wiedzieliśmy, że miesiąc wcześniej brała udział w Zjeździe Kole- żeńskim z okazji 50-lecia uzyskania dy-

ponownie, już na stałe, związała się z Poznaniem, przez 8 lat pełniąc funkcję kierownika ZakładuAnalityki Zespołu Przychodni przy ul.. do końca kariery zawodowej (maj 1995

lecznictwa Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Pile, pracując tamże (1984–1985) na oddziale nefrologii, organizatorem i kie- rownikiem nowej Przychodni Międzyzakładowej przy ZSO

Profesor Chróścielewski już jako student był bliski Wrzoskowi, był bowiem łącznikiem swego roku i starostów niższych lat studiów z dziekanem i prorektorem Wydziału