• Nie Znaleziono Wyników

"Akty oskarżenia i rewizje oskarżyciela publicznego. Zasady sporządzania i wzory", H. Furmankiewicz, S. Markowski, Warszawa 1961 : [recenzja]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share ""Akty oskarżenia i rewizje oskarżyciela publicznego. Zasady sporządzania i wzory", H. Furmankiewicz, S. Markowski, Warszawa 1961 : [recenzja]"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

Andrzej Wiśniewski

"Akty oskarżenia i rewizje

oskarżyciela publicznego. Zasady

sporządzania i wzory", H.

Furmankiewicz, S. Markowski,

Warszawa 1961 : [recenzja]

Palestra 5/12(48), 61

(2)

Nu 12(48) P rz e g lą d w y d a w n i c t w p r a w n ic z y c h

*

H. F u r m a n i c i e w i c z, S. M a r k o w s k i : Akty oskarżenia i rewizje oskarży­ ciela publicznego. Zasady sporządzania i wzory. Wyd. Prawn. Warszawa 1961, s. 164.

Książka wydana przez prokuratorów H. Furtnankiewicza i S. Markowskiego zawiera wzory aktów oskarżenia i rewizji prokuratorskich. Będzie ona nie­ wątpliwie cenną pomocą dla prokuratorów w ich codziennej pracy. Poza wzora­ mi autorzy zamieścili w książce obszerne wyjaśnienia dotyczące zasad sporzą­ dzania aktów oskarżenia i zasad sporządzania rewizji.

Na podkreślenie zasługuje oszczędna technika opracowania przykładów. Mia­ nowicie autorzy zamieścili w pełnym brzmieniu jedynie dwa obszerne akty oskar­ żenia, a następnie dali przykłady zarzutów (konkluzji) aktów oskarżenia według stanów ustawowych przewidzianych w kodeksie karnym oraz w innych częściej stosowanych w praktyce ustawach karnych.

Wzory rewizji usystematyzowane zostały według zarzutów rewizyjnych (za­ rzut obrazy prawa materialnego, .prawa procesowego, błędnej oceny okolicz­ ności faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, niewspółmierności kary i in­ ne). Oczywiście dla każdego zarzutu autorzy opracowali kilka typowych wzo­ rów.

Przedstawienie w rozdziałach opisowych (podstawowych zasad sporządzania aktów oskarżenia i rewizji ułatwi oskarżycielom publicznym sporządzanie tak­ że takich pism, których wzory, ze względu na rzadkie występowanie w prak­ tyce, zostały w książce pominięte.

*

W. M o r a w i e c k i : Organizacje międzynarodowe. PWN. Warszawa 1961, s. 468. Liczba organizacji międzynarodowych stale rośnie. W roku 1959 liczba ich wynosiła przeszło 1200. Zorientowanie się w tym gąszczu nie jest łatwe nawet dla specjalisty, a cóż dopiero dla przeciętnego prawnika. Toteż od czasu do czasu — ku zadowoleniu osób interesujących się stosunkami międzynaro­ dowymi ukazuje się przewodnik dotyczący organizacji międzynarodo­ w ych”. Omawiana książka jest chyba trzecią tego typu w naszej powojennej li­ teraturze po książce J. Suchego i T. Łychowskiego z 1954 r. oraz książce J. Ma­ chowskiego z 1956 r.

Jest rzeczą zrozumiałą, że zamykające 'się w rozmiarach ok. 400 stron opra­ cowanie nie tylko nie może omawiać wszystkich organizacji, ale nie jest nawet w stanie zamieścić charakterystyki większości z nich. Nie jest to zresztą potrzeb­ ne, gdyż większość organizacji międzynarodowych to tzw. organizacje poza­ rządowe, tj. organizacje, których członkami są organizacje krajowe lub osoby prywatne, a nie państwa. Struktura i działalność tych organizacji interesuje zazwyczaj jedynie wąski krąg osób, w jakiś sposób bliżej związanych z dzia­ łalnością takich organizacji.

Autor omówił w książce jedynie ważniejsze organizacje międzyrządowe. Po­ łowa pracy (część pierwsza) poświęcona jest charakterystyce Organizacji Na­ rodów Zjednoczonych jako powszechnej organizacji o ogólnych, wszechstron­

Cytaty

Powiązane dokumenty

b) inżynier architekt, c) licencjat;.. W dyplomach ukończenia studiów wydawanych absolwentom studiów rozpoczętych przed rokiem akademickim 2019/2020 nie wskazuje się

Na szczególne podkreślenie zasługuje fakt, że książka ukazała się w okresie poprzedzającym w ybory do ra d narodowych, Będzie ona nie­ w ątpliw ie poważnym

Jednak podczas gdy przy zdjęciu fotograficznem w zwykłem tego słow a znaczeniu odległość fotografowanego przedmiotu od objektywu jest kilkakrotnie większa, niż

ciela prywatnego z wykonywania funkcji oskarżenia. Na tej podstawie można wyprowadzić wniosek, że odstąpienie oskarżyciela prywatnego od oskarżenia nie może

Podtytuł, Inicjał imienia i nazwisko osoby odpowiedzialnej (redaktora, autora opracowania), Oznaczenie tomu, Oznaczenie wydania, Miejsce i rok wydania, ISBN, strony zajmowane przez

Niewprowadzanie do budżetu Miasta i WPF w trakcie roku budżetowego nowych rocznych zadań inwestycyjnych oraz wieloletnich przedsięwzięć inwestycyjnych (nie

Aby uzyskać dyplom ukończenia studiów pierwszego stopnia, student jest obowiązany uzyskać co najmniej 180 punktów ECTS, studiów drugiego stopnia – co najmniej

Sporządzanie mieszanin do żywienia pozajelitowego, jako proces złożony, niesie za sobą stosunkowo wysokie ryzyko błędów, interakcji oraz