• Nie Znaleziono Wyników

Gazeta Urzędowa Miasta Chorzowa, 1939, R. 6, nr 31

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Gazeta Urzędowa Miasta Chorzowa, 1939, R. 6, nr 31"

Copied!
16
0
0

Pełen tekst

(1)

54864

GAZETA

URZĘDOWA

MIASTA CHORZOWA

ROK VI. PONIEDZIAŁEK, DNIA 8 go SIERPNIA 1939 R. HR 21

T R

I. Obwieszczenia urzędowe:

poz. 25G. Powrót z urlopu Pana Prezydenta.

II. Komunikaty i przetargi:

poz. 257. Odpust w kościółku zabytkowym, poz. 258. Przetarg,

poz. 259. Przetarg.

Ili. Obwieszczenia urzędowe innych władz:

poz. 260. Wartość wynagrodzenia w naturze.

E Ś Ć

IV. Przedruki:

poz. 261. Ustawa z dn. 28. VI. 1939 r. o odpowiedzial­

ności służbowej członków organów zarzą- jących i funkcj onariuszów związków sa­

morządu terytorialnego.

poz. 262. Ustawa z dn. 28. VI. 1939 r. o usuwaniu nie­

czystości i wód opadowych.

V. Różne sprawy:

256.

Powrót z urlopu Pana Prezydenta

Podaje s;ę do wiadomości, że p.

Prezydent Miasta, Pan Marszałek Sejmu Śląskiego Grzesik Karol po­

wrócił z urlopu i z dniem 2 sierpnia br. rozpoczął urzędowanie.

Magistrat

257.

Odpust

w kościółku zabytkowym W niedzielę dnia 13 sierpnia br.

odbędzie się odpust w kościółku za­

bytkowym pod wezwaniem św. Waw­

rzyńca. Je sit to pierwszy odpust od czasu przeniesienia kościółka z Knurowa na Górę Wyzwolenia.

Podaiąc powyższe do wiadomoś­

ci, Zarząd Miejski w Chorzowie in­

formuje, iż zezwolenie na stawianie straganów i kuruzeli można uzyskać

•w Urzędzie Policji Miejskiej, gdzie należy kierować odpowiednie wnio­

ski.

Magistrat

258.

Zarząd Miejski w Chorzowie ogłasza niniejszym przetarg ofertowy

nieograniczony na wybudowę prze­

dłużonej ulicy Koszarowej.

Podkładki ofertowe nabyć można w Referacie Administracyjnym Wy­

działu Technicznego, Ratusz, pokój 131, III. piętro począwszy od dnia 7.

sierpnia 1939 r.

Oferty należy wnosić w nieprzej­

rzystych i zalakowanych kopertach, bez nadruku firmowego i adresu na­

dawcy, zaopatrując koperty jedynie w napis jak wyżej: Oferty z termi­

nem ważności do 1. X., 1939 r.

należy wrzucić do skrzynki oferto­

wej w Zarządzie Miejskim — Refe­

rat Administracyjny Wydziału Tech­

nicznego, pokój 131, III. piętro w dniu 14 sierpnia 1939 r. do g. 11.50.

w którym to terminie rozpocznie się przetarg.

Zarządowi Miejskiemu w Cho­

rzowie służy prawo wyboru oferen­

ta bez względu na oferowaną cenę, a także prawo uznania, że przetarg

Z dalszymi warunkami roboty, zainteresowani zaznajamiać się mo­

gą w dni powszednie w Referacie Administracyjnym Wydziału Tech­

nicznego, pokój nr 131 w godzinach od 9-ej do 12-eji.

Zarząd Miejski w Chorzowie.

259.

Zarząd Miejski w Chorzowie ogłasza niniejszym pisemny

przetarg ofertowy nieograniczony na dostawę:

300 m- impregnowanej sosnowej kostki brulkowej.

Oferty z terminem ważności do dnia 15 września 1939 r. należy wno­

sić w nieprzejrzystych i zalakowa­

nych kopertach bez nadruku firmo­

wego i adresu nadawcy, zaopatrzo­

nych jedynie napisem: ,,Oferta prze­

targowa na dostawę kostki drew­

nianej" do Zarządu Miejskiego w Chorzowie, pokój 114, do dnia 25 sierpnia 1939 r. godziny 10-tej, w którym to terminie rozpocznie się przetarg.

(2)

Do oferty winien być dołączony kwit na złożenie w Głównej Kasie Miejskiej wadium w wysokości 3%

oferowanej ceny, albo też dowód zwolnienia od złożenia wadium.

Zarządowi Miejskiemu w Chorzo­

wie służy prawo wyboru oferenta bez względu na oferowaną cenę, a także prawo uznania, że przetarg nie dał wyniku.

Z dalszymi warunkami dostawy zainteresowani zaznajamiać się mo­

gą w dni powszednie w Biurze Za­

kupów w godzinach od 9 do 12-tej, 01 az mogą otrzymać tam za zwro­

tem kosztów podkładki ofertowe i szczegółowe warunki przetargowe.

Prezydent Miasta.

260.

Wartość wynagrodzenia w naturze

Na podstawę § 160 Ordynacji Ubezpieczeniowej, art. 16 ust. 5 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z 28 marca 1933 r. (Dz.U.R.P. Nr 51, poz. 396) i art. 13 Rozporządzenia Prezydenta Rzeczpospolitej z dnia 24. listopada 1927 r. o ubezpieczeniu pracowników umysłowych (Dz.U.R P. Nr 106, poz. 911) ustala się war­

tość wynagrodzenia w naturze osób, podlegających w myśl cytowanych ustaw obowiązkowi ubezpieczenia na wypadek choroby, inwalidztwa od wypadków i pracowników umys­

łowych z ważnością od 1. kwietnia 1939 r. jak następuje:

Lp, Rodzaj świadczenia wartość w zl

1. 100 gr pszenicy 21,— zł

2. żyta 15,— zł

3. jęczmienia 10,— zł

4. owsa 15,50 zł

5. H grochu 29,50 zł

G. kartofli . 4,30 zł

7. poślą d!u 9,50 zł

8. ,, otrąb pszennych 12,50 zł 9. ,, otrąb żytnich 11,50 zł

10. 11 siana 8,— zł

11. 11 słomy 5,— zł

12. >1 fasoli 0,35 zł

13. 11 cebuli 0,10 zł 14. kaszy perłowej . 0,40 zł 15. kaszy jęczmiennej 0,34 zł 10. mąki pszennej . 0,38 zł 17 mąki żytniej . . 0,29 zł

18. razowej . 0,22 zł

19. masła 3,50 zł

20. słoniny 1,80 zł

21. smalcu 2,20 zł

22. ,, mięsa 1,30 zł

23. chleba 0,28 zł

24. •

sera 0,70 zł

25. ryby 1,80 zł

26. owoców świeżych 0,80 zł

27. cukru 1,— zł

28. soli .... 0,32 zł 29. litr mleka pełnego . 0,20 zł 30. litr mlelka odtłuszczonego 0,06 zł 31. litr śmietany 1,30 zł 32. tucznik 80-100 kg . 85,— zł 33. tucznik 100-150 kg . 125,— zł

34. kura 1,80 zł

35. gęś # e e 4,75 zł 36. indyk • • • » , 5.25 zł 37. 1 kg jaj ... 1,80 zł 38. 1 mtr. drzewa opałow. 8,50 zł 39. 1 tonn a węgla . . . 19,— zt 40. 1 Itr. nafty . . . 0,37 zł 41. światło naftowe dla 1 izby

łub kuchni miesięcz. . 2,— zł 42. światło elektryczne dla 1

izby lub kuchni mieś. . 1,50 zł 43. opał dla kuchni mieś. . 5,— zł 44. opał dla 1 izby mieszkalnej

miesięcznie . . . 4,— zł 45. 1 ha roli z nawozem i u-

prawą rocznie . . . 160,— zł 46. 1 ha roli bez nawozu i u-

prawy rocznie . . 60,— zł 47. 1 ha ogrodu warzywnego

z nawozem i uprawą rocz­

nie ... 200,— zł 48. 1 ha ogrodu warzywnego

bez nawozu i uprawy rocz­

nie ... 70,— zł 49. 1 ba łąki jednokośnej rocz­

nie ...95,— zł 50. 1 ha łąki dwukośnej r. 150,— zł 51. Ogród owocowy od drze­

wka rocznie . . . 5,75 zł 52. Roczna wartość utrzyma­

nia 1 krowy . . . 170,— zł 53. Roczna wartość pastwiska

dla 1 krowy . . . 30,— zł 54. Pasza dla krowy i pastwi­

sko rocznie . . . 140,— zł Utrzymanie (wyżywienie) miesięczn.:

A, W rolnictwie.

55. Wyższego urzędnika (dy­

rektora, administratora majątku, rządcy itp.) 90,— zł 56. urzędnika gospodarczego

lub siły biurowej (buchal­

tera, pisarza, praktykan­

ta i' p.)... 70, — zł 57. majstra, czeladnika . . 55,— zł

58. służby niższej domawej i folwarczne’ . . . 36,-- zł

B. W Przemyśle i Handlu 59. wyższego urzędnika (dy­

rektora, prokuren. itp). 105,— zł 60. urzędników biurowych i

wyższego pers. techn. 78,— zł 61. majstrów .... 69,— zł 62. czeladnik., praktykant. 45,— zł 63. sprzedawców, ekspedien­

tów, kasjerki itp. . . 45,— zł 64. robotników wykwaliHk. 36,— zł

C. W innych Zawodach:

65. profesorów i nauczycieli w szkołach i internatach 78,— zł 66. bony i wychowawczynie 57,— zł 67. lekarzy w szpitalach . 78,— zł 68. pielęgniarza, pielęgniarki,

siostry w szpitalach . 51,— zł 69. urzędników i wyższego

personelu w zakładach gastronomicznych, hotelo­

wych. pesjonatach . . 78,— zł 70. keine rów, kucharzy w za­

kładach gastronomicz­

nych, hotelowych, pensjo­

natach . . . .51,—zł 71. artystów widowiskowych,,

muzykantów w zakładach gastronomicznych . . 57,— zł 72. wszelkiego rodzaju służby

domowej żeńskiej, termi­

natorów i nisko opłaca­

nych sił .... 25,— zł 73. służby domowe;1 męskiej,

parobków, pomocników 40,—- zł 74. Wyżywienie z mieszkaniem.

a) dla służby domowej żeń­

skiej, terminatorów i ni­

sko opłacanych sił . . 34,— zł b) dla służby domowej męs­

kiej, parobków, pomocni-

ków . 50,— zł

c) junackich hufców pracy 40,— zł 75. 1 pokój umebl. mieś. 30 zł 76. 1 pokój nieumebl. mieś. 12,—zł 77. mieszk. 1 izbowe mieś. 12,—zł 78. mieszk. 2 izbowe mieś. 18,— zł 79. mieszk. 3 izbowe mieś. 35,— zł 80. mieszk. 4 izbowe mieś. 50,— zł 81. mieszk. 5 izbowe mieś. 75,— zł 82. mieszk. 6 izbowe mieś. 100, zł 83. mieszk. 7 izbowe mieś. 125,— zł 84. mieszkań, większe za każ-

dą izbę powyżej 1 izb 20,— zł 85. Prawo używania samocho­

dów dla celów osobistych

rocznie 080,— zł

8(>. Prawo używania powozu dla celów osobist. r. 225,- zł

(3)

L.p. Rodzaj świadczenia wartość w zł

87. Mundur (ubranie służbowe bez płaszcza) . . . 80,— zł 88. Płaszcz .... 50,— zł

Cena mieszkania, opału i światła wzrasta o 20% na każdą dalszą ubi­

kację

więcej osób, dzieli się jego wartość przez ilość osób zajmujących pokój.

Przewodniczący Urzędu Ubezpiecz, w. z.

(—) Mgr. Matejczyk Radca Magistratu.

Odnośne wartości ograniczonego prawa używania samochodów mają zastosowanie postanowienia okólni­

ka Wydziału Skarbowego z dnia ti.

października 1936 r. Nr Sk. 11-67/13/

36.Jeżeli pokój jest zajmowany przez 261.

USTAWA

z dnia 28 czerwca 1939 roku

o odpowiedzialności służbowej członków organów zarządzających i funkejonariuszów związków samo­

rządu terytorialnego.

Rozdział I.

Przepisy ogólne.

Art. 1.

Art. 2.

(1) Przez określenie „członko­

wie organów zarządzających“ w dalszych przepisach niniejszej u- stawy rozumieć należy członków zarządów gminnych, miejskich (magistratów), wydziałów powia- (1) Przepisom niniejszej usta­

wy podlegają członkowie organów

zarządzających związków samo- . , . ,

rządu terytorialnego, a mionowi- j 1 owych, zarządów związków mię­

cie gmin wiejskich, miast, powiato­

wych związków samorządowych i mających charakter publicznopra­

wny związków międzykomunal­

nych (celowych), funkcjonariusze wymienionych wyżej związków sa­

morządu terytorialnego, których stosunek służbowy ma charakter publicznoprawny, oraz ci kontrak­

towi funkcjonariusze tych związ­

ków, którzy mają prawo do uzy­

skania zaopatrzenia emerytalnego w własnym zakresie związku sa­

morządowego.

(2) Przepisom ustawy niniej­

szej nie podlegają:

1) przewodniczący i zastępcy prze­

wodniczących wydziałów po­

wiatowych,

2) funkcjonariusze państwowi i śląscy funkcjonariusze woje­

wódzcy, powołani na stanowi­

ska tymczasowych członków zarządów związków samorzą­

dowych w szczególności na sta­

nowiska tymczasowych przeło­

żonych (zastępców przełożo­

nych) gmin,

3) dyrektorzy i nauczyciele publi­

cznych szkół (zakładów), pobie­

rający uposażenie od związku samorządowego, o ile chodzi o sprawy, wynikające ze stosun­

ku służby nauczycielskiej, 4) sołtysi i podsołtysi.

(3) Osoby, wymienione w p.

1),2) i 3) ust. (2), ponoszą odpowie­

dzialność służbową za naruszenie obowiązków służby samorządowej w trybie i na zasadach odnoszą­

cych się do nich przepisów, normu­

jących stosunki służby państwo­

wej, śląskiej służby wojewódzkiej lub służby nauczycielskiej.

dzykomunalnych (celowych), mają­

cych charakter związków prawno- publicznyeh, tymczasowych człon­

ków zarządów związków samorzą­

dowych, w szczególności tymcza­

sowych przełożonych (zastępców przełożonych) gmin, z wyjątkiem osób, wymienionych w p. 1) i 2) ust. (2) art. 1.

(2) Jeżeli z przepisów ustawy niniejszej nie wynika inaczej, wszystkie jej przepisy stosuje się zarówno do członków organów za­

rządzających jak i do funkcjona- r i uszów samorządowych.

(3) O ile ustawa niniejsza w poszczególnych przypadkach nie stanowi inaczej, należy w dalszych jej przepisach przez określenie

„władze służbowe“ rozumieć prze­

łożonych (przewodniczących lub naczelników zarządów) właściwych związków samorządowych, a przez określenie „władze n adzorcze“ — przewodniczącego wydziału powia­

towego odnośnie do gmin wiej­

skich i związków międzykomunal­

nych (celowych), których członka­

mi są gminy wiejskie, oraz Woje­

wodę Śląskiego odnośnie do miast, powiatowych związków samorzą­

dowych i związków międzykomu­

nalnych (celowych) poza wymie­

nionymi poprzednio.

Art. 3.

Władze rządowe, samorządowe i wszystkie inne instytucje prawa publicznego obowiązane są udzie­

lać pmocy prawnej władzom dy­

scyplinarnym, powołanym na pod­

stawie ustawy niniejszej, ilekroć wymagać tego będzie sprawa, wy­

nikająca z odpowiedzialności dy-

scyplinarnej członków organów zarządzających i funkcjomuiu- szów samorządowych.

Art. 4.

Władze wymiaru sprawiedli­

wości będą niezwłocznie zawiada­

miały właściwe władze nadzorcze bądź władze służbowe o wszczęciu postępowania karnego przeciwko członkowi organu zarządzającego bądź funkcjonariuszowi samorzą­

dowemu oraz o zakończeniu tego postępowania, po zakończeniu zaś, a w miarę możności i w toku tego postępowania prześlą władzom nadzorczym lub służbowym na ich prośbę akta sprawy karnej. Nieza­

leżnie od tego władze nadzorcze i władze służbowe mają prawo za zgodą właściwej władzy sądowej lub prokuratorskiej przez delego­

wanego urzędnika przeglądać ak­

ta postępowania karnego, wszczę­

tego przeciwko członkowi organu zarządzającego i funkcjonariuszo­

wi, i sporządzać potrzebne odpisy.

Art. 5.

Wszelkie pisma w sprawach dyscyplinarnych wolne są od opłat skarbowych i samorządowych.

Rozdział TT.

Odpowiedzialność służbowa, Kary porządkowe i dyscyplinarne.

Art. 6.

(1) Władze służbowe oraz prze­

łożeni mają prawo ganić i wyty­

kać podległym funkcjonariuszom samorządowym niewłaściwości i niedbalstwo w urządowaniu oraz niewłaściwości w zachowaniu się w służbie, jak również niewłaści­

wości w zachowaniu się poza służ­

bą, uchybiające godności funkcjo nari usza pub) i cznego.

(2) To samo prawo służy wła­

dzy nadzorczej w stosunku do członków organów zarządzających, pobierających uposażenie lub stałe

(4)

odszkodowanie z funduszów danego związku samorządowego.

Art. 7.

Niezależnie od odpowiedzialno­

ści karno-sądowej i cywilnej pono­

szą odpowiedzialność służbową w myśl przepisów niniejszej ustawy członkowie organów zarządzają­

cych i funkcjonariusze samorządo­

wi, którzy dopuszczają się prze­

stępstwa służbowego przez to, że:

a) naruszają obowiązki, wyni­

kające ze sprawowanego urzędu albo

b) przez swoje zachowanie się w urzędzie lub poza urzędem uchy­

biają godności sprawowanego urzędu.

Art. 8.

(1) Odpowiedzialność służbową w myśl przepisów niniejszej ustawy ponoszą członkowie organów za­

rządzających, pobierający stałe u- posażenie i funkcjonariusze samo­

rządowi, zarówno w czasie pełnie­

nia służby czynnej jak i w czasie trwania stosunku służbowego (mandatu) mimo, że służby fakty­

cznie nie pełnią, oraz w czasie po­

zostawania na emeryturze, za prze­

stępstwa służbowe, popełnione w czasie trwania stosunku służbowe­

go (mandatu), inni członkowie or­

ganów zarządzających — tylko za przestępstwa służbowe, popełnio­

ne w czasie sprawowania mandatu.

(2) Emeryci ponoszą ponadto odpowiedzialność służbową za nie- zgłoszenie się do służby i za uchy­

lanie się od powrotu do służby, do której wezwani zostali w myśl o- 1)0wiązujących przepisów.

Art. 9.

(1) Na członków organów zarzą­

dzających i funkcjonariusza w sa­

morządowych nie można nakładać kar w postępowaniu karno-admini­

stracyjnym i karno-skarbowym, jeżeli zarzucane im czyny lub za­

niechania wynikły ze sprawowania obowiązków służbowych.

(2) W razie stwierdzenia naru­

szenia przepisów prawnych zagro­

żonych sankcjami karno-admini­

stracyjnymi, w przypadku, prze­

widzianym w ustępie poprzedzają­

cym, władza właściwa uczyni do­

niesienie do władzy nadzorczej, gdy chodzi o członka organu zarzą­

dzającego, lub do władzy służbo­

wej funkcjonariusza samorządo­

wego celem pociągnięcia winnego do odpowiedzialności służbowej na zasadach przepisów ustawy niniej­

szej.

Art. 10.

(1) Członkowie organów zarzą­

dzających i funkcjonariusze samo­

rządowi ponoszą odpowiedzialność dyscyplinarną za występki służbo­

we, odpowiedzialność zaś porząd­

kową za wykroczenia służbowe.

(2) Występkiem służbowym jest takie przestępstwo służbowe (art.

7), które ze względu na istotę czy­

nu lub zaniechania albo na bezpo­

średnie łub pośrednie skutki po­

woduje w wyższym stopniu obrazę interesu publicznego lub naraża dobro publiczne na szkodę.

(3) Wykroczeniem służbowym jest każde przestępstwo służbowe, które nie posiada znamion występ­

ku służbowego.

(4) Zbieg kilku wykroczeń służ­

bowych, to samo wykroczenie, po­

pełnione po raz drugi przed upły­

wem roku po ukaraniu za pierw­

sze, jak również wykroczenie służ­

bowe, popełnione wśród okoliczno­

ści, szczególnie obciążających, mo­

że Jbyć uznane za występek służ­

bowy.

Art. 11.

Do odpowiedzialności służbowej pociąga się członków organów za­

rządzających i funke jonariuszów samorządowych w drodze postępo­

wania porządkowego — za wykro­

czenia służbowe, w drodze postępo­

wania dyscyplinarnego — za wy­

stępki służbowe.

Art. 12.

(1) Jeżeli przestępstwo służbowe posiada znamiona przestępstwa karnego,, postępowanie porządko­

we lub dyscyplinarne może się to­

czyć równocześnie z postępowa­

niem karno-sądowym albo może być zawieszone aż do zakończenia postępowania karno-sądowego. Za­

wieszenie postępowania dyscypli­

narnego następuje mocą umoty­

wowanej uchwały komisji dyscy­

plinarnej.

(2) Zawieszone w myśl przepi­

sów ustępu poprzedzającego po­

stępowanie porządkowe lub dy­

scyplinarne może właściwa władza lub komisja dyscyplinarna, która je zawiesiła, podjąć każdej chwili i przeprowadzić niezależnie od po­

stępowania karno-sądowego.

Art. 13.

(]) Członek organu zarządzają­

cego i funkcjonariusz samorządo­

wy, skazani prawomocnym wyro­

kiem sądowym na utratę praw pu­

blicznych, podlegają wydaleniu ze

służby samorządowej bez postępo­

wania dyscyplinarnego z pozba­

wieniem wszelkich praw, nabytych w służbie samorządowej.

(2) Ten sam skutek pociąga za sobą skazanie prawomocnym wyrokiem sądowym na utratę pra­

wa wykonywania zawodu, jeżeli spełnianie obowiązków służbowych przez członka organu zarządzają­

cego lub funkcjonariusza samorzą­

dowego jest związane z prawem wykonywania danego zawodu.

Art. -14.

(1) Za wykroczenie służbowe wymierza się członkom organów zarządzających oraz funkcjonariu­

szom samorządowym następujące kary porządkowe:

1) upomnienie, 2) naganę,

3) jednorazową grzywnę do wy­

sokości 10% miesięcznego uposaże­

nia służbowego.

(2) Karę porządkową stopnia 3 stosuje się odnośnie do członków organów zarządzających tylko w tym.wypadku, jeżeli członkowie ci otrzymują stałe uposażenie łub sta­

łe miesięczne odszkodowanie z fun­

duszów danego związku samorzą­

dowego.

(3) Kary porządkowe nakłada­

ją na członków organów zarządza­

jących władze nadzorcze, na funk- cjonariuszów zaś samorządowych władze służbowe lub nadzorcze.

(4) Przed wymierzeniem kary porządkowej należy dać obwinione­

mu możność złożenia wyjaśnień.

(ó) Orzeczenie sporządza się na piśmie i wraz z uzasadnieniem doręcza się ukaranemu, który w ciągu dni 14 po doręczeniu może odwołać się do władzy nadzorczej, a jeżeli jest nią władza, która wy­

dała orzeczenie w pierwszej instan­

c'd b — do bezpośrednio wyższej władzy nadzorczej. Odwołanie wnosi się za pośrednictwem włą­

czy» która wydała orzeczenie o na­

łożeniu kary porządkowej.

(6) Kar porządkowych nie wciąga si^ do wykazu służbowego.

Art. 15.

(T) Za występki służbowe wy­

mierza się następujące kary dyscy­

plinarne:

A) w stosunku do członków or­

ganów zarządzających, pobieraję- cycli stałe uposażenie:

1) jednorazową grzywnę do wy­

sokości 25% uposażenia miesięcz­

nego,

(5)

2) odliczenie lat służby od jed­

nego roku do lat trzech,

3) obniżenie grupy uposażenia o jedną lub dwie,

4) złożenie z urzędu z utratą od 10% do 50% odprawy lub trwałego zaopatrzenia emerytalnego, do ja­

kiego obwiniony nabył prawo w myśl przepisów emerytalnych,

■ 5) złożenie z urzędu z utratą wszelkich praw, wynikających ze sprawowania mandatu.

B) w stosunku do członków or­

ganów zarządzających, nie pobiera­

jących stałego uposażenia:

1) jednorazową grzywnę do wy­

sokości 25 % odszkodowania mie­

sięcznego, jeżeli dana osoba je po­

biera, i rj* i^j

2) zawieszenie prawa wykony­

wania mandatu na przeciąg od je­

den go roku do trzech lat, 3) złożenie z urzędu.

C) w stosunku do funkejonariu- szów samorządowych:

1) jednorazową grzywnę do wy­

sokości 25% uposażenia miesięcz- ncgo,

2) pozbawienie możności awan­

su na przeciąg jedengo roku do lat trzech,

3) odliczenie czasu służby od je­

dnego roku do lat trzech,

4) obniżenie grupy uposażenia o jedną lub dwie z pozbawieniem możności awansu na przeciąg jed­

nego roku do lat trzech,

5) wydalenie ze służby z obni­

żeniem o 10% do 50%' odprawy łub trwałego zaopatrzenia emerytalne­

go, do jakiego obwiniony nabył prawo w myśl przepisów emery­

talnych,

6) wydalenie ze służby z utratą wszelkich praw, wynikających ze stosunku służbowego.

(2) Na kontraktowych pracow­

ników samorządowych, podległych orzecznictwu dyscyplinarnemu na podstawie przepisów art. 1 można nakładać zamiast kary dyscypli­

narnej, przewidzianej w art, 15 ust.

(1) lit. C. pkt. 4), karę dycypli- narną zmniejszenia wynagrodze­

nia miesięcznego do 25% na prze­

ciąg jednego roku do lat trzech.

(3) Emerytowanym członkom organów zarządzających i emeryto­

wanym funkcjonariuszom samorzą­

dowym wymierza się za występki służbowe, popełnione w czasie trwa­

nia stosunku służbowego (manda­

tu) oraz w przypadku, przewidzia­

nym w art. 8 ust. (2), następujące kary dyscyplinarne:

1) jednorazową grzywnę do wy­

sokości 25% miesięcznego zaopa­

trzenia emerytalnego,

2) obniżenie zaopatrzenia eme­

rytalnego najwyżej na przeciąg je­

dnego roku do wysokości 50%, 3) trwałe obniżenie zaopatrze­

nia emerytalnego od 10% do 50%, 4) pozbawienie praw do zaopa­

trzenia Emerytalnego.

(4) Kolejność kar dyscyplinar­

nych, wskazana w przepisach ustę­

pów poprzedzających, jest miarą stopnia tych kar, zależnego od wa­

gi występu służbowego oraz od stopnia winy skazanego.

(5) Kary, przewidziane w ust.

(1) lit. A) p. 5, lit. B) p. % C) p. 6 i w ust. (3) p. 4 za przestęp­

stwa służbowe nakłada się jedy­

nie za występki popełnione z winy umyślnej.

Art. 16.

(1) Przy wymierzaniu kar dys­

cyplinarnych należy mieć na wzglę­

dzie doniosłość występku służbo­

wego i wywołanych nim szkód, stopień winy i dotychczasowe za­

chowanie się obwinionego.

(2) Grdy członek organu zarzą­

dzającego lub funkcjonariusz sa­

rn roząd owy zasługuje na szczegól­

ne względy wobec okoliczności sprawy, pobudek czynu (zaniedba­

nia) oraz dotychczasowej nieska­

zitelności, ;a przestępstwo służbowe co do swej doniosłości miałoby po­

ciągnąć za sobą co najwyżej jedną z kar, oznaczonych w art. 15 ust.

(1) lit. A) p, 1), lit. B) p. 1), lit.

C) p. 1) i 2) oraz w ust. (3) p. 1) i 2) komisja dyscyplinarna może, orzekając o winie, kary nie wymie­

rzać. Gdyby jednak w przeciągu lat 3 od daty zapadnięcia orzecze­

nia członek organu zarządzającego lub funkcjonariusz samorządowy został uznany w drodze postępowa­

nia dyscyplinarnego winnym no­

wego występku służbowego, uzna­

nie jego winy w poprzednim postę­

powaniu dyscyplinarnym stanowi okoliczność obciążająca,

' Art. 17.

Orzeczenia dyscyplinarnego nie można znieść ani zmienić zarządze­

ni em admin;stracyjnym.

Art. 18.

Czasowe obniżenie zaopatrzenia emerytalnego w drodze dyscypli­

narnej nie wpływa na wysokość pensji wdowiej i sierocej.

Art. 19.

Orzeczenie dyscyplinarne, wy­

dane na podstawie ustawy niniej­

szej, jak również wydalenie ze służby na podstawie przepisów art.

13 nie zwalnia od obowiązku, cią­

żącego na związku samorządowym, co do przekazania składek za człon­

ka organu zarządzającego i pra­

cownika przy objęciu zatrudnienia, podlegającego obowiązkowi ubez­

pieczenia, wynikającemu z przepi­

sów o ubezpieczeniach społecz­

nych,

Art. 20.

(1) W przypadkach, zasługują­

cych na wyjątkowe uwzględnienie, można przyznać żonie i dzieciom funkcjonariusza, wydalonego ze służby z pozbawieniem prawa do odprawy lub zaopatrzenia emery­

talnego, jednorazową odprawę bądź trwały albo czasowy zasiłek pienię­

żny, nie przekraczający należności, do jakich żona i dzieci miałyby prawo w myśl przepisów emery­

talnych w razie śmierci obwinione- go.

(2) Przepisy ustępu poprzedza­

jącego stosuje się również w przy­

padku złożenia z urzędu członka organu zarządzającego zepozbawie- niem prawa do odprawy lub zao­

patrzenia emerytalnego, jeżeli po­

bierał on z funduszów związku samorządowego uposażenie lub sta­

łe odszkodowanie miesięczne, oraz w przypadku pozbawienia emeryta prawa do trwałego zaopatrzenia emerytalnego.

(3) Do wydawania decyzji w sprawie odprawy lub zasiłku upra­

wnieni są w stosunku do rodziny funkejonariuszów samorządowych * zarząd właściwego związku samo­

rządowego, w stosunku zaś do ro­

dziny członków organów zarządza­

jący cli — właściwy wydział powia­

towy odnośnie do gmin wiejskich i związków międzykomunalnych

(celowych), których członkami są wyłącznie gminy wiejskie, w in­

ny cli przypadkach — Śląska Rada Wojewódzka. Decyzje Śląskiej Ra­

dy Wojewódzkiej są ostateczne.

(4) Do powyższego zasiłku ma­

ją zastosowanie przepisy emery­

talnej o utracie prawa do zaopa­

trzenia wdowiego i sierocego.

Art. 21.

Funkcjonariusz samorządowy w okresie toczącego się przeciw niemu postępowania dyscyplinar­

nego nie może awansować, korzy­

stać z remuneracji i zaliczek oraz

(6)

nie może być powołany do jakich­

kolwiek czynności urzędowych w sprawach dyscyplinarnych w cha­

rakterze członka komisji dyscypli­

narnej, rzecznika dyscyplinarnego lub prowadzącego dochodzenia służbowe ńa żądanie komisji dys­

cyplinarnej bądź rzecznika dyscy­

plinarnego.

Art. 22.

(1) Postępowanie porządkowe można wszczynać tylko w okresie służby czynnej, pełnionej w związ­

ku samorządowym, w którym na­

stąpiło wykroczenie służbowe, po­

stępowanie zaś dyscyplinarne wszczynać można zarówno w okre­

sie służby czynnej, pełnionej na­

wet w innym związku samorządo­

wym, jak również w ciągli 1 roku po wygaśnięciu mandatu lub po rozwiązaniu stosunku służbowego.

(2) Kto z tytułu służby samo­

rządowej posiada niezrealizowane jeszcze prawo do odprawy, bądź prawo do trwałego zaopatrzenia emerytalnego, ten pomimo wygaś­

nięci o mandatu lub pomimo roz­

wiązania stosunku służbowego po­

nosi odpowiedzialność dyscypli­

narną za występki służbowe bez ograniczenia czasu, o którym mowa w ustępje poprzedzającym; w razie wszczęcia postępowania dyscypli­

narnego przeciwko osobie, która ma z tytułu służby samorządowej prawo do odprawy, wypłata jej ulega zawieszeniu aż do prawomo­

cnego Zakończenia postępowania.

(3) Termin przedawnienia wy­

nosi przy wykroczeniach służbo­

wych 1 rok, przy występkach służ­

bowych 3 lata, licząc od chwili na­

ruszenia obowiązków służbowych.

(4) Jeżeli naruszenie obowiąz­

ków służbowych zawiera znamio­

na przestępstwa karnego, przedaw­

nienie dyscyplinarne nie może na­

stąpić wcześniej niż przedawnienie karne.

Rozdzi a ł III.

Władze dyscyplmarne.

Art. 23.

(1) Władzami dyscyplinarnymi w postępowaniu dyscyplinarnym są:

1) Komisja Dyscyplinarna dla członków organów zarządzających i funkcjami r i uszów związków sa­

morządowych jako kolegialna wła­

dza dyscyplinarna I instancji, 2) Wyższa Komisja Dyscypli­

narna dla członków organów zarzą­

dzających i funkcjonari uszów

związków samorządowych jako ko­

legialna władza dyscyplinarna II i ostatniej instancji.

(2) Jeżeli z dalszych postano­

wień niniejszej ustawy nie wynika inaczej, przepisy, odnoszące się do Komisji Dyscyplinarnej albo do komisyi dyscyplinarnych, dotyczą zarówno Komisji Dyscyplinarnej I instancji jak i Wyższej Komisji Dyscyplinarnej.

Art. 24.

(1) Komisje dyscyplinarne składają się z przewodniczącego, 3 do 5 zastępców przewodniczącego, z członków i zastępców członków.

W skład komisyj dyscyplinarnych wchodzi po 24 członków i po 12 zastępców członków.

(2) Przewodniczących i zastęp­

ców przewodniczących komisyj dy­

scyplinarnych powołuje Wojewo­

da Śląski w porozumieniu z Ślą­

ską Radą Wojewódzką spośród sę­

dziów sądów powszechnych, sę­

dziów Wojewódzkiego Sądu Admi­

nistracyjnego w Katowicach bądź spośród posiadających wyższe wy­

kształcenie prawnicze urzędników administracji rządowej, członków organów zarządzających i funkcjo­

nału uszów samorządu terytorialne­

go.

(3) Połowę członków i zastęp­

ców członków komisyj dyscypli­

narnych powołuje Wojewoda Ślą­

ski spośród osób, wymienionych wyżej w ust. (2) i w trybie, w tym ustępie oznaczonym, połowę zaś Śląska Rada Wojewódzka, spośród członków organów za rząd żujących i urzędników związków samorządo­

wych.

(4) Przewodniczących, zastęp­

ców przewodniczących, członków i zastępców członków komisyj dys­

cyplinarnych powołuje się na lat 4, licząc od dnia doręczenia pisma powołującego.

(5) Do komisyj dyscyplinar­

nych nie można powoływać funk­

cjami riuszów administracji rządo­

wej lub samorządowej (członków organów zarządzających), którzy nie złożyli przysięgi służbowej, przepisanej w myśl obowiązują­

cych przepisów dla funkcjonariu­

szu w administracji rządowej lub samorządowej.

Art. 25.

(1) Komisje dyscyplinarne obradują i orzekają w kompletach, złożonych z przewodniczącego luli zastępcy przewodniczącego i z członków lub zastępców członków.

W skład kompletu Komisji Dyscy­

plinarnej wchodzi dwóch członków lub zastępców członków, w skład kompletu Wyższej Komisji Dyscy­

plinarnej — czterech członków lub zastępców członków.

(2) W sprawie dyscyplinarnej, dotyczącej członka organu zarzą­

dzającego, w skład kompletu orze­

kającego Komisji Dyscyplinarnej musi wchodzić członek, zaś w skład kompletu orzekającego Wyższej Komisji Dyscyplinarnej dwóch członków organu zarządzającego, sprawujących swój urząd z wybo­

ru, należących do innego związku samorządowego, niż ten, do które­

go należy obwiniony.

(3) W sprawie dyscyplinarnej, dotyczącej funkcjonariusza samo­

rządowego, w skład kompletu orze­

kającego Komisji Dyscyplinarnej musi wchodzić funkcjonariusz sa­

morządowy, zaś w skład kompletu orzekającego Wyższej Komisji Dy­

scyplinarnej wchodzi dwóch funk- cjonariuszów samorządowych.

Art. 26.

(1) Do kompletu orzekającego nie można powoływać:

1) osób wykonywujących bez­

pośredni nadzór nad tym związ­

kiem samorządowym, w którym ob­

winiony członek organu zarządza­

jącego sprawuje mandat, oraz osób, które sprawują w stosunku do obwinionego funkcjonariusza samorządowego choćby częściowo funkcje władzy służbowej (przeło­

żonego), u w stosunku do obwinio­

nego członka organu zarządzające­

go funkcje bezpośredniego nadzo­

ru służbowego.

2) osób, które w okresie od wszczęcia postępowania dyscypli­

narnego pozostawały lub pozostają w stosunku służbowego podporząd­

kowania do obwinionego,

3) osób, które prowadziły w da­

nej sprawie dyscyplinarnej docho­

dzenia służbowe.

(2) Członkowie kompletu orze­

kającego podlegają wyłączeniu we­

dług zasad, regulujących wyłącznie sędziów w postępowaniu sądowo- kamym.

Art. 27.

Komplety orzekające powinni przewodniczący komisyj dyscypli­

narnych ustalać corocznie z góry nu dany rok z uwzględnieniem w miarę możności poszczególnych ro­

dzajów i działów administracji sa­

morządowej, w szczególności z I uwzględnieniem w miarę możności

(7)

tej zasady, ze w skład kompletu orzekającego powinien wchodzić członek, zatrudniony w związku samorządowym tego samego typu i w takim rodzaju służby co obwi­

niony. W kompletach tych można w ciągu danego roku dokonywać zmian koniecznych z uwagi na po­

trzeby dostosowania składu kom­

pletu do stanowiska służbowego obwinionego.

Art. 28.

Przewodniczący i członkowie komisyj dyscyplinarnych są w wy­

konywaniu swych funkcyj nieza­

wiśli.

Art. 29.

(1) Przy każdej komisji dys­

cyplinarnej ustanawia się rzecz­

nika dyscyplinarnego i jednego lub więcej zastępców.

(2) Rzecznik dyscyplinarny i jego zastępcy powinni posiadać wyższe wykształcenie prawnicze.

(3) Rzeczników dyscyplinar­

nych i ich zastępców powołuje Wo­

jewoda Śląski spośród funkcjona- riuszów administracji rządowej lub spośród członków organów zarzą­

dzających i 1'unkcjonari uszów związków samorządowych.

(4) Rzecznika dyscyplinarnego wyłącza się w danej sprawie dys­

cyplinarnej, jeżeli w analogicznych przypadkach podlega wyłączeniu w sprawie sądowo-karnej oskarżyciel publiczny.

Art. 30.

(1) Komisje dyscyplinarne urzę­

duj;! w siedzibie Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego.

(2) Na wniosek Przewodniczą­

cego Komisji Dyscyplinarnej I instancji Wojewoda Śląski może zarządzić, iż komplety orzekające tej Komisji dla spraw, oznaczo­

nych według kategorii obwinio­

nych i ich miejsca służbowego, urzędować będą stale w siedzibie oznaczonej władzy administracji ogólnej I instancji. W tych przy­

padkach określenie, władzy dyscy­

plinarnej orzekającej w danej spra­

wie, należy uzupełniać dodatkiem

„komplet zamiejscowy“ z podaniem siedziby kompletu.

(3) W razie ustanowienia kom­

pletu zamiejscowego Komisji Dys­

cyplinarnej, mogą być powołani do składu tego kompletu w razie po­

trzeby i celem ułatwienia urzędo­

wania kompletu zamiejscowego za­

stępca przewodniczącego, trzej i

członkowie i trzej zastępcy człon­

ków poza najwyższą liczbą zastęp­

ców przewodniczącego, członków i zastępców członków, oznaczoną w ust. (1) art. 24.

Art. 31.

Przewodniczącym komisyj dys­

cyplinarnych i rzecznikom dyscy­

plinarnym można przyznać za ich czynności miesięczne wynagrodze­

nie z funduszów, przeznaczonych na koszty działalności komisyj dy­

scyplinarnych i postępowania dys­

cyplinarnego (art. 32). To samo dotyczy zastępców przewodniczące­

go i zastępców rzecznika dyscypli­

narnego, którym Wojewoda Śląski powierzył zastępstwo we wszyst­

kich czynnościach przewodniczące­

go lub rzecznika dyscyplinarnego z powodu przeszkód, zachodzących w ich osobie. Przewodniczącym i zastępcom przewodniczącego nie pobierającym wynagrodzenia mie­

sięcznego, członkom i ich zastęp­

com oraz rzecznikom dyscyplinar­

nym i ich zastępcom, nie pobiera­

jącym wynagrodzenia miesięczne­

go, należy przyznać za udział w posiedzeniach i pracach komisyj dyscyplinarnych diety i zwrot kosztów podróży. Wysokość wy­

nagrodzeń i diet, podstawy ich obliczenia oraz normy zwrotu kosz­

tów podróży ustala Śląska Rada Wojewódzka w drodze uchwały.

Art. 32.

(1) Koszty organizacji i utrzy­

mania komisyj dyscyplinarnych pokrywają powiatowe związki sa­

morządowe i miasta wydzielone.

Rozkład tych kosztów następuje corocznie według klucza, opartego na sumie dochodów zwyczajnych, osiągniętych według zamknięcia ra­

chunkowego za rok poprzedzający.

Ustalenie udziału w tych kosztach poszczególnych związków samorzą­

dowych, obowiązanych do ich po­

noszenia, należy do Śląskiej Rady Wojewódzkiej. Uchwały Śląskiej Rady Wojewódzkiej w tej mierze są ostateczne.

(2) Zaliczkowe koszty, o któ­

rych mowa w ustępie poprzednim, mogą być pokrywane ze Skarbu Śląskiego.

(3) Koszty postępowania przed komisjami dyscyplinarnymi, o ile nie nałożono ich w całości lub częściowo na skazanego (art. 57), ponosi ten związek samorządowy, w którego służbie pozostaje lub po­

zostawała osoba, przeciwko której wszczęte zostało postępowanie dys­

cyplinarne. Jeżeli w przypadkach

wyjątkowych okazałoby się, że koszty te nadmiernie obciążają gminę wiejską, wówczas Wojewoda Śląski może decyzją ostateczną na­

łożyć obowiązek ponoszenia tych kosztów na właściwy powiatowy związek samorządowy.

(4) Do prowadzenia akt komi­

syj dyscyplinarnych, do protokoło­

wania przy rozprawie oraz do wy­

konywania wszelkich czynności biurowych przy komisjach dyscy­

plinarnych przydzieli Śląska Rada Wojewódzka przewodniczącym ko­

misyj dyscyplinarnych funkcjona- riuszów na czas potrzebny do usku­

tecznienia niezbędnych prac i czyn­

ności. W razie utworzenia komplc' tów zamiejscowych (ust, 2) art. 30) obowiązki powyższe obciążają wła­

ściwy wydział ppwiatowy. Na skutek zarządzenia Wojewody Ślą­

skiego zarząd związku samorządo­

wego, w którym obwiniony polni lub pełnił służbę w czasie, w któ­

rym dopuścił się zarzuconego mu przestępstwa służbowego, obowią­

zany jest przedzielić do komisji dyscyplinarnej protokolanta do rozprawy spośród swoich funkcjo­

nariusze w.

Art. 33.

Grzywny wpływają do kasy tego związku samorządowego, w którym ukarany pełni luli pełnił służbę.

R o z d ział IV.

Postępowanie dyscyplinarne.

Art. 34.

(ł) Nałożenie kary dyscyplinar­

nej może nastąpić tylko po prze­

prowadzeniu postępowania dyscy­

plinarnego według przepisów ni­

niejszej ustawy.

(2) Postępowanie dyscyplinar­

ne jest tajne, jednak komisja dy­

scyplinarna może postanowić, że wyrok ma być ogłoszony.

(3) Do postępowania dyscypli­

narnego nie należy rozstrzyganie pretensyj cywilnych.

Art. 35.

(1) Wszczęcie postępowania dy­

scyplinarnego zarządza przeciwko funkcjonariuszowi władza służbo­

wa, przeciwko zaś członkowi orga­

nu zarządzającego bezpośrednia władza nadzorcza; władza służbo­

wa obowiązana jest wszcząć postę­

powanie dyscyplinarne na polece­

nie władzy nadzorczej, władza zaś nadzorcza — na polecenie wyższej władzy nadzorczej.

(8)

(2) O wszczęciu postępowania dyscyplinarnego należy niezwłocz­

nie zawiadomić obwinionego na pi­

śmie, określając zarzuty, z których powodu wszczęto postępowanie.

Jeżeli w toku dochodzeń wyjdą na jaw nowe zarzuty przeciwko ob­

winionemu, obwiniony powinien być? zawiadomiony o rozszerzeniu postępowania dyscyplinarnego na te zarzuty pisemnie lub ustnie; ob­

ijwiniony może być o tym zawiado­

miony przez urzędnika, prowadzą­

cego dochodzenia służbowe.

Art. 36.

(1) Jeżeli stan sprawy tego wy­

maga, władza uprawniona do wszczęcia postępowania dyscypli­

narnego albo władza nadzorcza mo­

że zarówno przed wszczęciem jak i po wszczęciu tego postępowania zarządzić dochodzenie służbowe.

Wynik dochodzeń przesyła władza, która je zarządziła, rzecznikowi dyscypl inarnemu.

(2) Dochodzenie służbowe lub dochodzenie uzupełniające powinno być przeprowadzone na wniosek rzecznika dyscyplinarnego lub na podstawie postanowienia komisji dyscyplinarnej. Rzecznik dyscypli­

narny powinien wskazać władzy służbowej, (nadzorczej) okoliczno­

ści, wymagające wyświetlenia; to samo obowiązana jest uczynić ko­

misja dyscyplinarna.

(3) ' Prowadzący dochodzenia powinien dać obwinionemu moż­

ność wypowiedzenia się tak co do wszystkich zarzutów, jak i co do wyniku dochodzenia, jednakże od­

mowa wypowiedzenia się ze stro­

ny obwinionego lub niewypowie- dzenie się w odpowiednio do wa­

runków wyznaczonym terminie nie może wstrzymywać biegu do­

chodzenia.

(4) Prowadzący dochodzenie przesłuchuje świadków, a w razie potrzeby biegłych, nie odbierając od nich przysięgi,, bada wszystkie do wyjaśnienia sprawy potrzebne okoliczności i środki dowodowe.

W razie konieczności przesłuchania świadka lub biegłego pod przysię­

gą po wszczęciu postępowania dy­

scyplinarnego, prowadzący^ docho­

dzenia zwraca się za pośrednictwem władzy, która zarządziła wszczęcie postępowania dyscyplinarnego, o zaprzysiężenie świadka lub biegłe­

go do właściwego sądu grodzkiego.

Koszty z tego tytułu powstałe na­

leżą do kosztów postępowania dy­

scyplinarnego.

(5) Prowadzący dochodzenia po wszczęciu postępowania dyscypli-

narnego może żądać współdziała­

nia władz administracyjnych i or­

ganów policyjnych w szczególno­

ści, gdy chodzi o przesłuchanie świadków lub biegłych, mieszkają­

cych poza powiatem, w którym prowadzący dochodzenia pełni swe czynności służbowe. Przy wzywaniu świadków i biegłych i przesłuchiwaniu ich przez wła­

dze administracyjne (organa poli­

cyjne) mają zastosowanie przepi­

sy postępowania1 administracyjne- go-

Art. 37.

Komisje dyscyplinarne podej­

mują swe uchwały po wysłuchaniu rzecznika dyscyplinarnego z wy­

jątkiem przypadków, w których komisje rozstrzygają z inicjatywy przewodniczącego bez udziału stron (ust. (1) art. 56). Przy nara­

dach i głosowaniu kompletu orze­

kającego rzecznik dyscyplinarny nie może być obecny.

Art. 38.

(1) Komisje dyscyplinarne wy­

mierzają kary zarówno porządko­

we, jak i dyscyplinarne.

(2) O nałożeniu kary dyscypli­

narnej albo uniewinnieniu obwi­

nionego komisje dyscyplinarne o- rzekają po przeprowadzeniu w o- becności stron rozprawy niejaw­

nej.

(3) Oskarżenie dyscyplinarne wnosi i na rozprawie popiera rzecznik dyscyplinarny.

(4) Wniosek o ukaranie powi­

nien zawierać:

a) imię i nazwisko, stanowisko służbowe i siedzibę urzędową obwi­

nionego,

b) dokładne określenie zarzuca­

nych obwinionemu czynów lub za­

niechać ze wskazaniem czasu, miejsca i innych okoliczności, wśród których obwiniony ich się dopuścił oraz powołanie naruszone­

go tymi czynami lub zaniechaula­

mi przepisu,

c) wymienienie proponowanej kary,

d) uzasadnienie oskarżenia dy­

scyplinarnego.

(5) W razie potrzeby wniosek o ukaranie powinien zawierać wy­

kaz świadków i biegłych, których wezwania na rozprawę żąda rzecz­

nik dyscyplinarny oraz oznaczenie innych dowodów, których przepro­

wadzenie na rozprawie rzecznik uważa za niezbędne.

(6) Rzecznik dyscyplinarny nie jest wiązany określeniem i kwali­

fikacją zarzutów, które zakomu­

nikowano obwinionemu w piśmie, wszczynającym przeciwko niemu postępowanie dyscyplinarne (ust.

(2) art. 35).

(7) Wniosek rzecznika dyscy­

plinarnego o ukaranie doręcza się w odpisie co najmniej na" 21 dni przed rozprawą obwinionemu wraz z listą członków kompletu orzeka- jącego.

Art. 3&

(1) Obwiniony ma praWo w Cią­

gu 14 dni po otrzymaniu wniosku o ukaranie zgłaszać na ręCe prze­

wodniczącego komisji dyscyplinar­

nej swe wnioski, które powinny być rozstrzygnięte przed rozpra­

wą; komisja dyscyplinarna może wnioski, zgłoszone po terminie, po­

zostawić bez rozpatrzenia.

(2) Po otrzymaniu wniosku rzecznika dyscyplinarnego o uka­

ranie, nie później jednak niż na 3 dni przed rozprawą obwiniony ma prawo przeglądać akta sprawy, z wyjątkiem protokółów obrad, i może sporządzać potrzebne odpisy.

Art. 40.

(1) Obwinionemu należy dorę­

czyć wezwanie na rozprawę W ta­

kim czasie, ażeby pomiędzy datą doręczenia wezwania a dniem roz­

prawy dyscyplinarnej zachowany był okres co najmniej pełnych 14 dni.

(2) W razie nieusprawiedliwio­

nego niestawiennictwa obwinio­

nego, któremu w należytym termi­

nie doręczono wezwanie na roz­

prawę, komisja dyscyplinarna mo­

że przeprowadzić rozprawę zaoCz:

nie i może przy tym niedopuścić obrońcy obwinionego do udziału w rozprawie, o ile zachodzi podejrze­

nie świadomego uchylenia się od stawiennictwa ze strony obwinio­

nego. O skutkach nieusprawiedli­

wionego niestawiennictwa należy pouczyć obwinionego w wezwaniu na rozprawę.

(3) Komisja dyscyplinarna przeprowadza również rozprawę bez udziału, obwinionego, jeżeli nie zgłosił się wskutek niemożności do­

ręczenia mu wezwania na rozpra­

wę z tego powodu, że nie wskazał ani władzy służbowej ani komisji dyscyplinarnej miejsca swego za­

mieszkania (pobytu).

(4) Komisja dyscyplinarna mo­

że ponadto przeprowadzić rozpra­

wę bez udziału obwinionego, który

(9)

hie zgłosił się ha rozprawę, jeżeli Uzna ,że obecność jego na rozpra­

wie nie jest niezbędna w przypad­

ku, gdy:

tt) obwiniohy zarządzeniem Władz wymiaru sprawiedliwości został pozbawioriy wolności,

b) obwiniony wskutek Choroby hie nioże Wziąć udziału w rozpra­

wie, rozprawa zaą została już z tej przyCzytiy odroczona co najmniej przed tizema miesiąCami.

Art. 41.

(1) Doręczenia, które mają na­

stąpić według przepisów niniej­

szej ustawy, są ważne i wywołują bieg terminów, jeżeli uskuteczniono je do własnyćh rąk obwinionego (oskarżonego), dorosłego domow­

nika łub obrońcy.

(2) Jeżeli doręczenie nie może być dokonane do rąk obwinionego (oskarżonego), dorosłego domowni­

ka lub obrońcy, to za doręczenie UWaża się złożenie pisma u wła­

dzy służbowej obwinionego (oskar­

żonego).

Art. 42.

(1) Po otrzymaniu wniosku rzecznika dyscyplinarnego o uka­

ranie obwiniony może korzystać w postępowaniu dyscyplinarnym z pomocy obrońcy* który z zastrze­

żeniem, wynikająCym z art. 40 ust. (2), ma w postępowaniu tym wszystkie prawa strony.

(2) Obrońcą może być funkcjo­

nariusz państwowy, funkcjona­

riusz samorządowy, członek orga­

nu zarządzającego związku samo­

rządu terytorialnego lub adwokat.

Obrońcą może być funkcjonariusz będąCy w służbie czynnej lub na emeryturze. Członkowie komisyj dyscyplinarnych nie mogą być o- brońcami. Nie może być obrońcą członek organu zarządzającego i funkcjonariusz samorządowy lub państwowy zawieszony w służbie oraz w czasie trwania wytoczonego przeciwko niemu postępowania dy­

scyplinarnego.

(3) Na prośbę obwinionego wła­

dza, która zarządziła wszczęcie po­

stępowania dyscyplinarnego, przy­

dzieli mu obrońcę spośród podle­

głych sobie funkcjonari uszów.

Wniosek taki może obwiniony zło­

żyć również bezpośrednio władzy nadzorczej, która przydzieli mu o- .brońcę spośród f unkc j onar iuszów związków samorządowych przez siebie nadzorowanych lub spośród funkcjonariuszów państwowych.

(4) Władza, która zarządziła I (2) Komisja dyscyplinarna mo-

mn r\m r\ nnn4nv\miTnni n cKrnmmli ' rr s\ Ito órl nrzn cm n rr iI rr 11 wi I - ri i rm 1 11

wszczęcie postępowania dyscypli­

narnego albo na jej wniosek wła­

dza nadzorcza, obowiązana jest u- stanowić dla obwinionego spośród osób, wymienionych w ustępie po­

przednim, obrońcę z urzędu w przypadkach, oznaczonych w art.

40 ust. (3) i (4), Choćby obwiniony o to nie prosił, jeżeli nie przybrał sobie obrońcy w myśl przepisów ust. (1).

(5) Obrońcy, powołanemu przez obwinionego lub władzę spośród funkcjonariuszów

lub samorządowych, właściwa wła dza przełożona powinna udzielić urlopu nieodzownego do spełnienia tych czynności.

(6) Członek organu zarządzają­

cego i funkcjonariusz samorządo­

wy może odmówić podjęcia się o- brony, obowiązany jest jednak podjąć się tych czynności w razie ustanowienia go obrońcą przez władzę (ust. (3) i (4). Funk­

cjonariusz państwowy może odmó­

wić podjęcia się obrony, chyba, że obrońcą ustanowiła go jego władza przełożona.

(7) Koszty ustanowienia obro­

ny w osobie adwokata potiosi ob­

winiony. Funkcjonariusze pań­

stwowi i samorządowi oraz człon­

kowie organów zarządzających w razie podjęcia się obrony lub powołania ich do obrony mają prawo do zwrotu kosztów podróży i diet według norm, odno­

szących się do nich w służbie czyn­

nej. Odnośnie do emerytów zasadę tę stosuje się odpowiednio do ich stanowiska, zajmowanego ostatnio w służbie czynnej. Koszty te za­

liczyć należy do kosztów postępo­

wania przed komisją dyscyplinar­

ną (ust. (3) art. 32.). Przewodni­

czący komisji dyscyplinarnej po­

twierdza potrzebę danej czynności lub udziału obrony w rozprawie.

Kosztów przejazdu obrońcy z poza obszaru województwa śląskiego nie zwraca się.

Art. 43.

(1) Aż do złożenia komisji dy­

scyplinarnej I instancji wniosku o ukaranie (ust., (3) art. 38) władza, która zarządziła wszczęcie postępo­

wania dyscyplinarnego, może z ini­

cjatywy własnej lub na wniosek rzecznika dyscyplinarnego ze względu na wynik dochodzeń służ­

bowych lub uzupełniających umo­

rzyć postępowanie dyscyplinarne i nałożyć na obwinionego w miarę uznania karę porządkową.

że każdego czasu aż do zamknięcia rozprawy umorzyć postępowanie dyscyplinarne ze względu na wy­

nik postępowania.

Art. 44.

W razie śmierci obwinionego postępowanie dyscyplinarne bez względu na stadium, w którym się znajduje, podlega umorzeniu, po­

winno być jednak przeprowadzo­

ne na żądanie małżonka, krewnego

i

wstępnego lub zstępnego lub ro- panstwowyćh ; cjzeństwa zmarłego, zgłoszone wła­

dzy służbowej obwinionego lub kcM misji dyscyplinarnej, w której po­

stępowanie uległo umorzeniu, naj­

później w ciągu roku od dnia śmierci obwinionego.

Art. 45.

(1) Rozprawę dyscyplinarną przeprowadza się w jednym ciągu z uwzględnieniem koniecznych przerw, można jednak uchwałą kompletu ż Ważnych powodów rozprawę odroczyć.

(2) W razie odroczenia postę­

powanie dowodowe przeprowadza się ponownie, o ile w składzie kom­

pletu dyscyplinarnego zajdzie zmiana.

Art. 46.

Rozprawą kieruje przewodni­

czący, który przestrzega porządku wyjaśnień, replik i uwag, usuwa z wywodów stron i zeznań świad­

ków i biegłych wszystko, co nie ma bezpośredniego związku ze sprawą i w ogóle nadaje sprawie bieg, sprzyjający rzeczowemu wykryciu prawdy.

Art. 47.

(1) Rozprawę rozpoczyna prze­

wodniczący komisji dyscyplinarnej od przedstawienia stanu rzeczy, a w szczególności od odczytania aktu oskarżenia albo orzeczenia komisji dyscyplinarnej I instancji _i odwo­

łania, przesłuchuje obwinionego, świadków i biegłych oraz w miarę potrzeby odczytuje protokóły do­

chodzeń, jak również innych waż­

niejszych dla sprawy aktów i do­

kumentów.

(2) Przewodniczący odbiera od świadków przysięgę, chyba że stro­

ny zwolnią świadka od przysięgi, a komisja dyscyplinarna nie uwa­

ża jej za potrzebną. W tym przy­

padku przewodniczący uprzedza świadka, że złożenie fałszywego

(10)

zeznania przed komisją dyscypli­

narną jest przestępstwem, zagro­

żonym karą w kodekcie karnym.

(3) Członkowie komisji dyscy­

plinarnej mają prawo za zezwole­

niem przewodniczącego stawiać py­

tania obwinionemu, świadkom i biegłym.

4) Obwinionemu i jego obroń­

cy oraz rzecznikowi dyscyplinarne­

mu służby prawo oświadczenia, się co do poszczególnych środków do­

wodowych i odwodowych oraz sta­

wiania pytań świadkom i biegłym za zezwoleniem przewodniczącego.

(5) Po przeprowadzeniu postę­

powania dowodowego następują wywody i wnioski rzecznika dys­

cyplinarnego co do natury, stopnia winy i kary, wreszcie obrona ob­

winionego i jego obrońcy; po repli­

kach obwinionemu przysługuje głos ostatni.

Art. 48.

Odstąpienie rzecznika dyscypli­

narnego od oskarżenia podczas rozprawy nie ogranicza komisji dy­

scyplinarnej co do dalszego roz­

poznania sprawy i wydania orze­

czenia.

Art. 49.

Komisja dyscyplinarna wydaje orzeczenie na podstawie swobodnej oceny dowodów i okoliczności, ujawnionych na rozprawie.

nika dyscyplinarnego i protokolan­

ta;

c) dzień wydania orzeczenia;

d) imię i nazwisko, stanowisko służbowe, tytuł i siedzibę urzędową obwinionego;

e) sentencję orzeczenia ze wska­

zaniem ustawy, na której podsta­

wie zostało wydane;

f) umotywowanie orzeczenia.

(2) Orzeczenie pisemne podpi­

suje przewodniczący kompletu dys­

cyplinarnego i protokolant.

(3) Wypis orzeczenia przesyła przewodniczący komisji dyscypli­

narnej z urzędu rzecznikowi dyscy­

plinarnemu i obwinionemu nie póź­

niej, niż w przeciągu dni 30 po rozstrzygnięciu sprawy.

Art. 52.

(1) Z przebiegu rozprawy dys­

cyplinarnej sporządza się protokół, który ma zawierać datę, miejsce rozprawy, imiona i nazwiska człon­

ków kompletu, protokolanta, stron i ich zastępców, streszczać prze­

bieg rozprawy, zeznania i dowody stron i zaznaczyć, że tryb odwoła­

nia był wyjaśniony.

(2) Protokół podpisuje prze­

wodniczący kompletu dyscyplinar­

nego oraz protokolant.

(3) Protokóły rozprawy są do­

stępne dla stron, które mogą spo­

rządzać sobie z nich odpisy.

Art. 50.

(1) Narada i głosowania kom­

pletu dyscyplinarnego odbywa się bez udziału stron.

(2) Sentdncja orzeczenia winna być ujęta w osobnym protokole na­

rady, ' który podpisują przewodni­

czący, członkowie kompletu dyscy­

plinarnego i protokolant.

(3) Po naradzie i głosowaniu kompletu dyscyplinarnego przewo­

dniczący komisji dyscyplinarnej ogłasza stronom (obwinionemu lub jego ębroricy i rzecznikowi dyscy­

plinarnemu) sentencję orzeczenia i wyjaśnia tryb odwołania. Pow­

zięcie uchwały oraz ogłoszenie sen­

tencji orzeczenia może być odro­

czone najwyżej na 3 dni.

Art. 51.

(1) Orzeczeni«; ma zawierać:

a) oznaczenie komisji dyscypli­

narnej;

h) imiona i nazwiska członków kompletu dyscyplinarnego, rzecz­

Art. 53.

(1) Akta sprawy przy orzecze­

niach ostatecznych, 1 uh w razie umorzenia postępowania dyscypli­

narnego, przewodniczący komisji dyscyplinarnej przesyła władzy służbowej obwinionego.

(2) Na żądanie obwinionego władza wyda mu oryginały doku­

mentów i pism, złożonych przez niego w czasie rozprawy.

(3) W razie wydania dokumen­

tów oryginalnych zachowuje się w aktach ich odpisy.

Art. 54.

(1) Od orzeczeń komisji dyscy­

plinarnej może zarówno obwiniony jak rzecznik dyscyplinarny odwo­

łać się do Wyższej Komisji Dyscy­

plinarnej, której orzeczenie jest ostateczne i prawomocne.

(2) Odwołanie wnieść należy

■ w ciągu czternastu dni po dniu do­

ręczenia wypisu orzeczenia na rę- j ce przewodniczącego Komisji Dys­

cyplinarnej T instancji, który prze­

syła je wraz z właściwymi aktami do Wyższej Komisji Dyscyplinar­

nej. Odpis odwołania rzecznika dyscyplinarnego należy jednocześ­

nie przesłać obwinionemu.

(3) Odwołanie wstrzymuje wy­

konanie zaskarżonego orzeczenia.

(4) Do chwili rozpoczęcia roz­

prawy przed Wyższą Komisją Dy­

scyplinarną odwołanie może być cofnięte.

Art. 55.

(1) Przewodniczący Wyższej Komisji Dyscyplinarnej odrzuca odwołanie, gdy odwołanie jest spóźnione lub wniesione przez oso­

bę nieuprawnioną.

(2) W razie wątpliwości oraz na żądanie wnoszącego odwołanie, złożone w ciągu dni 7 po doręcze­

niu decyzji przewodniczącego, prze­

wodniczący przedstawia sprawę odrzucenia odwołania Wyższej Ko­

misji Dyscyplinarnej, która na po­

siedzeniu bez udziału stron roz­

strzyga ją ostatecznie.

Art. 56.

(1) Jeżeli przewodniczący Wyż­

szej Komisji Dyscyplinarnej uzna za potrzebne uzupełnić dochodze­

nia, przedstawia sprawę na posie­

dzeniu Wyższej Komisji Dyscypli­

narnej bez udziału stron i w razie uzyskania jej zgody wydaje zarzą­

dzenia co do uzupełnienia docho­

dzeń.

(2) We wszystkich innych przy­

padkach Wyższa Komisja Dyscy­

plinarna przeprowadza rozprawę dyscyplinarną j wydaje orzeczenie, stosując analogiczne postanowie­

nia o rozprawie i o orzekaniu w ł instancji.

Art. 57.

(1) Komisje dyscyplinarne, wy­

mierzające kary dyscyplinarne, mo­

gą nakładać na skazanych obowią­

zek zwrotu pełnych lub częścio­

wych kosztów postępowania dyscy­

plinarnego.

(2) Koszty postępowania dys­

cyplinarnego ściąga się w trybie postępowania przymusowego w ad­

ministracji.

Art. 58.

(1) Świadków i biegłych przed złożeniem zeznań w postępowaniu dyscyplinarnym należy uprzedzić o odpowiedzialności prawnej za składanie fałszywych zeznań.

(11)

(2) Wynagrodzenie świadków i biegłych ustala się na zasadach kodeksu postępowania karnego i zalicza się na rachunek kosztovy postępowania dyscyplinarnego.

(3) Komisje dyscyplinarne mo­

gą nakładać na świadków i hic głych, uchylających się od stawien­

nictwa na rozprawę i składania zeznań lub przed prowadzącego do­

chodzenia, karę grzywny do 50 zł;

grzywna podlega ściągnięciu w try­

bie postępowania egzekucyjnego w administracji

Rozdział V.

Wznowienie postępowania dyscyplinarnego.

Art. 59.

(1) Na żądanie członka organu zarządzającego lub funkcjonariusza samorządowego, skazanego pra­

womocnie na karę dyscypli­

narną lub na żądanie jego ustawowych spadkobierców wzna­

wia się postępowanie dyscyplinar­

ne nawet po wykonaniu kary, je­

żeli osoby te przedstawiają takie nowe fakta, lub środki dowodowe, nieznane przed tymi ani stronie, która złożyła wniosek o wznowie­

nie postępowania, ani komisji dys­

cyplinarnej, a które same przez się lub w związku z faktami, ustalony­

mi poprzednio albo z dowodami, poprzednio zebranymi, mogą spo­

wodować zupełnie uwolnienie od za­

rzutu lub nałożenie kary łagodniej­

szej.

(2) Wznowienie postępowania dyscyplinarnego na niekorzyść o- skarżonego może nastąpić tylko na wniosek rzecznika dyscyplinarne­

go jedynie w razie stwierdzenia, że orzeczenie wydano (postępowa­

nie umorzono) przed terminem przedawnienia ścigania, a po tym terminie tylko wtedy, gdy wyjdzie na jaw, że orzeczenie wydano (po­

stępowanie umorzono) wskutek przestępstwa.

Art. 60.

(1) Żądanie wznowienia postę­

powania wnosi się w ciągu 30 dni od dniał powzięcia wiadomości o przyczynie uzasadniającej wzno­

wienie do tej komisji dyscyplinar­

nej, która w danej sprawie wyda­

ła ostatnie orzeczenie. Komisja ta rozstrzyga bez udziału stron o do­

puszczalności wznowienia po prze­

prowadzeniu w razie potrzeby od­

powiedniego postępowania wyja­

śniającego.

(2) Przeciwko orzeczeniu komi­

sji dyscyplinarnej służy prawo wniesienia zażalenia do Wyższej Komisji Dyscyplinarnej w ciągu 14 dni od dnia następnego po dorę­

czeniu orzeczenia komisji.

(3) Orzeczenia Wyższej Komisji Dyscyplinarnej, wydane na skutek wniosku o wznowienie postępowa­

nia w I instancji oraz W II instan­

cji na zażalenie od orzeczenia Ko­

misji Dyscyplinarnej są ostatecz­

ne.

Art. 61.

(1) Dopuszczając wznowienie postępowania dyscyplinarnego, ko­

misja dyscyplinarna jednocześnie uchyli poprzednie orzeczenie dy­

scyplinarne.

(2) W przypadkach dopuszcze­

nia wznowienia postępowania, ko­

misja dyscyplinarna zarządza w razie potrzeby uzupełnienie luli przeprowadzenie nowego docho­

dzenia, po czym przekazuje spra­

wę do rozprawy dyscyplinarnej.

Art. 62.

Jeżeli funkcjonariusza, na któ­

rego korzyść dozwolono wznowię- . nie postępowania dyscyplinarne- i go, uznano ponownie winnym, nie można orzec kary surowszej od na­

łożonej w poprzednim postępowa­

niu. Przy wykonywaniu orzeczenia należy uwzględnić karę już ponie­

sioną.

Art. 63.

(1) Nałożenie prawomocnym o- rzeczeniem łagodniejszej kary dy­

scyplinarnej w wyniku wznowie­

nia postępowania dyscyplinarnego może powodować skutki prawne dopiero na przyszłość od dnia u- prawomocnienia się nowego orze­

czeniu dyscyplinarnego.

(2) W przypadku jednak, za­

sługującym na szczególne uwzglę­

dnienie, komisja dyscyplinarna przy wydaniu orzeczeń "dyscypli­

narnych, o których mowa w ust.

(1), jeżeli nowe orzeczenie nastąpi­

ło po upływie co najmniej 2 lat po uprawomocnieniu się orzeczenia dyscyplinarnego, wydanego przed wznowieniem postępowania, może przyznać obwinionemu z fundu­

szów związku, w którym powstał zarzut naruszenia obowiązków służbowych, jednorazowy lub płat­

ny w ratach miesięcznych zasiłek pieniężny w wysokości, nie prze­

kraczającej kwoty dwuletniego u- posażenia, pobieranego przed

wszczęciem postępowania dyscy­

plinarnego.

(3) W razie śmierci obwinione­

go zasiłek pieniężny może być przyznany wdowie i dzieciom, po­

zostałym, po zmarłym, jeżeli posia­

dają lub w związku z wydaniem nowego orzeczenia dyscyplinarne­

go odzyskały prawo do jednorazo­

wej odprawy lub trwałego zaopa­

trzenia emerytalnego.

(4) Jeżeli wskutek wznowieniu postępowania dyscyplinarnego u- niewinniono obwinionego, związek samorządowy, w którego służbie, pozostawał obwiniony w chwili wydania skazującego orzeczenia dyscyplinarnego, obowiązany jest zwrócić mu, lub w razie jego śmier­

ci, członkom jego rodziny, upraw­

nionym do zaopatrzenia wdowiego lub sierocego, to, co obwiniony, lub wymienieni członkowie rodziny wskutek poprzedniego skazania stracili z dochodów służbowych lub zaopatrzenia.

R o z d z i a 1 VI.

Zawieszenie w służbie.

Art. 64.

(1) Władza służbowa obowią­

zana jest zawiesie w służbie pra­

cownika samorządowego, a bezpo­

średnia władza nadzorcza obowią­

zana jest to uczynić w stosunku do członków organów zarządzających związków samorządowych, jeżeli:

a) zawiązanie stosunku służ­

bowego (uzyskanie mandatu) na­

stąpiło na podstawie dokumentów osobistych obwinionego fałszy­

wych lub nieważnych, albo gdy wyszły na jaw zatajone przćzeń okoliczności, które nie pozwalają mi przyjęcie do służby samorządo-

b) obwiniony samowolnie opu­

ścił służbę i pomimo wezwania go na piśmie nie powrócił do służby bez usprawiedliwienia powodów w terminie, określonym w wezwa­

niu, albo gdy miejsce pobytu jego jest władzy służbowej nieznane;

c) w postępowaniu karnym za­

rządzono względem obwinionego areszt śledczy, jak również gdy przeciw obwinionemu wszczęto po­

stępowanie karne za przestępstwo, za które obwiniony może być ska­

zany na utratę praw publicznych, albo za inne przestępstwo popeł­

nione z chęci zysku;

d) nałożono na obwinionego nie­

prawomocnym orzeczeniem dyscy-

Cytaty

Powiązane dokumenty

Przede wszystkim zawieszenie zależne cechuje się trwałością, bardzo dużą wytrzymałością oraz niską awaryjnością, co jest niezwykle istotne podczas przewożenia ładunków

 zawory obrotowe.. Budowa regulatora elektromagnetycznego.. Ustawienie słabego tłumienia.. Ustawienie średniego tłumienia.. Ustawienie silnego tłumienia.. Dzięki przekładni

W zawieszeniach niezależnych także spotyka się czasem resory piórowe, ale są zwykle umieszczone poprzecznie do kierunku jazdy; w środku mocowane do nadwozia lub

OROZ czy NROZ) na wniosek rzecznika odpowiedzialności zawodowej, może wy- dać postanowienie bądź o tymczasowym zawieszeniu prawa wykonywania zawodu albo o ograniczeniu zakresu

Zasadne zatem było twierdzenie NROZ, że zawieszenie po- stępowania w praktyce najczęściej sto- sowane jest na etapie postępowania wy- jaśniającego – wówczas może

W razie dłuższej nieobecności w kraju leka- rza, którego dotyczy postępowanie, jego psychicznej choroby lub innej ciężkiej choroby, uniemożliwiającej prowadzenie postępowania,

Zastosowanie układu hydropneumatycznego pozwala także na uniknięcie dodatkowego elementu, jakim jest regulator siły hamowania tylnych kół. Wykorzystano tu wielkość ciśnienia

§ 53. Trybunał Związku w ramach postępowania dyscyplinarnego orzeka jako organ odwoławczy oraz organ pierwszej instancji w sprawach, o których mowa w ust. Trybunał Związku