Interpretacja indywidualna
ID informacji: 488238
Kategoria informacji: Interpretacja indywidualna Status informacji: Aktualna
Data publikacji: 2022-05-06T06:48:27.364Z
Tytuł (teza): Brak opodatkowania/Obowiązek korekty.
Autor informacji: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej
Data wydania: 2022-04-29T05:14:14.887Z
Sygnatura: 0113-KDIPT1-3.4012.77.2022.2.OS
Tożsame z: 469004 479194
Słowa kluczowe:
czynności-czynności nieopodatkowane podatkiem od towarów i usług
korekta-korekta podatku
Przepis:
[VAT][WIS] Ustawa o podatku od towarów i usług-Dział II- Rozdział 1-art. 5-ust. 1-pkt 1
[VAT][WIS] Ustawa o podatku od towarów i usług-Dział X- Rozdział 1-art. 96-ust. 2
Zagadnienie:
Ustawa o podatku od towarów i usług-Dział II. Zakres opodatkowania-Rozdział 1. Przepisy ogólne -Czynności niepodlegające opodatkowaniu
Ustawa o podatku od towarów i usług-Dział IX. Odliczenie i zwrot podatku. Odliczenie częściowe-Rozdział 2.
Odliczenie częściowe podatku oraz korekta podatku naliczonego -Korekta kwoty podatku naliczonego - Korekta środki trwałe i nieruchomości
Załączniki: brak
Treść:
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
27 lutego 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy brak opodatkowania czynności wycofania z działalności gospodarczej
nieruchomości w celu ich dalszego wykorzystania na potrzeby najmu oraz brak obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych poniesionych na ww. nieruchomości.
Uzupełnił go Pan pismami z 28 lutego 2022 r., 19 kwietnia 2022 r. oraz 21 kwietnia 2022 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą …
Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą zamierza dokonać przekształcenia w
jednoosobową spółkę kapitałową na podstawie art. 551 § 5 Kodeksu spółek handlowych.
W czasie prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawca nabywał środki trwałe (rzeczy ruchome i nieruchomości) lub wartości niematerialne i prawne, przy których nabyciu oraz kosztach poniesionych na utrzymanie przysługiwało mu prawo do odliczenia całości bądź części podatku VAT. Wartość nakładów na Aktywa mogła
przekraczać 15.000,00 zł oraz mogła być amortyzowana. W przypadku przekształcenia wszystkie aktywa przedsiębiorstwa stałaby się majątkiem spółki przekształconej.
Wnioskodawca przed zmianą formy prawnej działalności, z uwagi na przyczyny
ekonomiczne, planuje wycofać z niej niektóre środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne z przedsiębiorstwa i wprowadzić je do majątku prywatnego („Aktywa”), wskutek czego po przekształceniu nie staną się one majątkiem spółki przekształconej. Po
wycofaniu, aktywa będą przez Wnioskodawcę odpłatnie udostępniane (np. wynajmowane, dzierżawione) na rzecz Spółki. Wnioskodawca może udostępniać aktywa jako tzw. najem prywatny lub w ramach nowo założonej działalności gospodarczej.
W uzupełnieniu wniosku z 19 kwietnia 2022 r. wskazał Pan:
Ad 1
a)Zakresem postawionych we wniosku pytań objęte są aktywa w postaci nieruchomości.
b)Są to budynki, grunty oraz budowle (wiata – hala magazynowa) przeznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej. Mają one charakter obiektów użytkowych.
c)Tak, wszystkie nieruchomości objęte wnioskiem są zaliczane do środków trwałych.
d)Budynki i budowle podlegają amortyzacji. Grunty nie są amortyzowane.
e)Tak, wartość początkowa wszystkich nieruchomości przekracza 15.000,00 zł.
f)Budynki zostały oddane do użytkowania kilkanaście lat temu. Budowle zostały oddane do użytkowania kilka lat temu. Wraz z budynkami i budowlami zostały
"oddane do użytkowania" związane z nimi grunty.
g)Nieruchomość wykorzystywana jest obecnie do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
h)Po wycofaniu nieruchomości do majątku prywatnego, będą one nadal
wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
i)Najem nieruchomości będzie Pan wykonywał jako zarejestrowany czynny podatnik VAT.
j)Po wycofaniu, nie będzie Pan spełniał warunków umożliwiających skorzystanie ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, a ponadto nie będzie korzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
W uzupełnieniu wniosku z 21 kwietnia 2022 r. wskazał Pan, że w zakresie pyt. 1 lit f,
dodatkowo precyzuje Pan, iż budynek magazynowy został oddany do użytkowania w 1999 r., wiata stalowa w 1999 r., hala produkcyjno-usługowa w 2005 r., budynek biurowy w 2015 r., hala produkcyjna i antresole w 2018 r., hala magazynowa w 2018 r. (śrutownia), hala nr 9 (śrutownia) w 2014 r., hala magazynowo-produkcyjna w 2014 r., hala
produkcyjna w 2018 r., hala produkcyjna na działce 1 w 2020 r., hala produkcyjna na działce 2 w 2020 r., wiata magazynowa w 2020 r.
Pytanie
1)Czy wycofanie Aktywów z Przedsiębiorstwa do majątku prywatnego będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT?
2)Czy w związku z wycofaniem Aktywów, Podatnik będzie zobowiązany do
dokonania korekty podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na Aktywa?
Pana stanowisko w sprawie Ad 1
Zdaniem Wnioskodawcy, wycofanie Aktywów z Przedsiębiorstwa nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Nie będzie to bowiem odpłatna dostawy towarów, jak również odpłatne świadczenie usług.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT przedmiotem opodatkowania jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, gdzie przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, co wynika z art. 2 pkt 6 tej ustawy.
Stosownie do art. 7 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, za dostawę towarów w rozumieniu art. 5 Ustawy o VAT należy uznać również nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, a w szczególności m.in. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika.
Jak stanowi art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:
1)użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli
podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2)nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
W myśl art. 15 ust. 2 Ustawy o podatku dochodowym od towarów i usług działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności
czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Jak podkreślono w interpretacji z dnia 20 maja 2020 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.190.2020.2.ISK, „najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem, oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu
dokonującego wynajmu. Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych”.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, pomimo wycofania części aktywów z działalności gospodarczej do majątku prywatnego, planuje przeznaczyć je na odpłatne udostępnianie (wynajem, dzierżawę). Oznacza to, że te Aktywa nadal będą wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, a nie do prywatnych celów podatnika. W związku z powyższym należy stwierdzić, iż Wnioskodawca nie dokona przeznaczenia niektórych składników majątku na cele osobiste podatnika. Aktywa, które zostaną wycofane z jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego będą stanowić przedmioty najmu – działalności opodatkowanej podatkiem VAT, co za tym idzie, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku na podstawie art. 7 ust.
2 pkt 1 Ustawy o podatku od towarów i usług.
Podobny pogląd wyrażono w ww. interpretacji, w której podkreślono że „należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w przedmiotowym przypadku nie znajdzie zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy, gdyż nie nastąpi tutaj dostawa towaru na cele osobiste Wnioskodawcy. Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, opisane Nieruchomości komercyjne po wycofaniu z
działalności gospodarczej, nie zostaną przekazane i wykorzystywane na cele osobiste Wnioskodawcy. Przedmiotowe Nieruchomości komercyjne będą wykorzystywane do działalności gospodarczej w zakresie wynajmu opodatkowanego VAT tj. część powierzchni wykorzystywana na sklepy piekarni będzie wynajmowana na rzecz Spółki powstałej w wyniku przekształcenia, zaś pozostała powierzchnia będzie wynajmowana osobom trzecim tak jak dotychczas.
Zatem, czynność polegająca na wycofaniu przez Wnioskodawcę Nieruchomości
komercyjnych, które w dalszym ciągu będą przez Wnioskodawcę wykorzystywane na cele najmu, a więc do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2
ustawy - nie będzie stanowić na gruncie ustawy dostawy towarów ani świadczenia usług, a co za tym idzie, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT”.
Ad 2
W ocenie Strony, w związku z wycofaniem Aktywów, nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na Aktywa.
Zgodnie z art. 90a ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 7b, gdy w ciągu 120 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nieruchomość stanowiąca część
przedsiębiorstwa podatnika została przez niego oddana do użytkowania, nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania tej nieruchomości do celów działalności gospodarczej, dokonuje
się korekty podatku naliczonego odliczonego przy jej nabyciu lub wytworzeniu. Korekty, o której mowa w zdaniu pierwszym, dokonuje się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła ta zmiana, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty.
Jeżeli podatnik wykorzystuje tę nieruchomość w działalności gospodarczej również do czynności zwolnionych od podatku bez prawa do odliczeń, korekta powinna uwzględniać proporcję określoną w art. 90 ust. 3-10a, zastosowaną przy odliczeniu.
Stosownie do art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na
podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do
użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu.
W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do
użytkowania. Z powyższych przepisów wynika, że obowiązek korekty podatku naliczonego występuje w sytuacji gdy dochodzi do zmiany przeznaczenia środków trwałych lub
wartości niematerialnych i prawnych.
Tymczasem w ocenie Strony, w przedmiotowej sprawie nie dojdzie do zmiany przeznaczenia Aktywów, będą one bowiem dalej wykorzystywane do sprzedaży opodatkowanej, dlatego też nie będzie obowiązku korekty po stronie Wnioskodawcy.
Podobnie uznano w interpretacji z dnia 9 listopada 2021 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej sygn. 0111-KDIB3-1.4012.784.2021.1.AB, w której podkreślono że „w świetle powyższych okoliczności, wycofanie z działalności gospodarczej nieruchomości, w przypadku gdy w związku z wydatkami inwestycyjnymi na przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca odliczył podatek VAT nie spowoduje, że trzeba będzie naliczyć podatek należny od wycofanego majątku. W związku z czym Wnioskodawca nie będzie musiał korygować odliczonego wcześniej podatku VAT w sytuacji, gdy ten najem prywatny będzie nadal czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.
Podsumowując, wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej i przekazanie jej do majątku osobistego Wnioskodawcy w celu wykonywania wynajmu prywatnego nie
spowoduje na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy, obowiązku skorygowania podatku VAT odliczonego od wydatków związanych z poniesionymi nakładami na przedmiotowa nieruchomość”.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem).
Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.
Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego
przedsiębiorstwa, w szczególności:
1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego
pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2) wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku
naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko
wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku
naliczonego.
Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne
przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).
Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz
rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.):
Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić
wynajmującemu umówiony czynsz.
Jak wynika z art. 659 § 2 Kodeksu Cywilnego:
Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.
Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest
świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.
Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2019 r. poz. 2195 oraz z 2021 r. poz. 11, 1177 i 1243).
Zatem ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru
wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).
Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, natomiast usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym podlegają opodatkowaniu właściwą dla tej czynności stawką podatku VAT.
W świetle powołanych wyżej przepisów najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Najem nieruchomości niemieszkalnych stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Przechodząc na grunt rozpatrywanej sprawy w odniesieniu do kwestii opodatkowania czynności wycofania aktywów z obecnie prowadzonej działalności, należy wskazać, że – jak wynika z okoliczności sprawy - nieruchomości stanowiące aktywa objęte zakresem postawionego we wniosku pytania po ich wycofaniu z działalności gospodarczej, będzie Pan wynajmować jako zarejestrowany czynny podatnik VAT, a wiec nadal będą
wykorzystywane przez Pana w sposób ciągły dla celów zarobkowych do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem, w odniesieniu do czynności wycofania ww.
nieruchomości z obecnie prowadzonej działalności, które po ich wycofaniu będzie Pan wynajmować, nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, bowiem nie nastąpi tutaj dostawa towaru na Pana cele osobiste. Co za tym idzie czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.
Pana wątpliwości dotyczą również ustalenia czy wycofując z działalności gospodarczej przedmiotowe nieruchomości i przekazując je do majątku prywatnego w celu
wykonywania wynajmu, będzie Pan zobowiązany skorygować podatek VAT związany z wydatkami poniesionymi na te nieruchomości.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:
Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art.
90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku
dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub
wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy:
Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.
Stosownie do art. 91 ust. 4 ustawy:
W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.
Natomiast jak stanowi art. 91 ust. 5 ustawy:
W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w
deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.
Na podstawie art. 91 ust. 6 ustawy:
W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:
1) opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2) zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi
opodatkowaniu.
Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy:
Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od
wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.
Jak stanowi art. 91 ust. 7a ustawy:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku
dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.
Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. Jest Pan zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. W związku z prowadzoną działalnością wykorzystuje Pan środki trwałe (rzeczy ruchome i nieruchomości) lub wartości
niematerialne i prawne. W trakcie działalności nabywał Pan środki trwałe (rzeczy ruchome i nieruchomości) lub wartości niematerialne i prawne, przy których nabyciu oraz kosztach poniesionych na utrzymanie przysługiwało mu prawo do odliczenia całości bądź części podatku VAT. Zamierza Pan wycofać aktywa w postaci
nieruchomości. Są to budynki, grunty oraz budowle (wiata – hala magazynowa)
przeznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej. Mają one charakter obiektów użytkowych i są zaliczane do środków trwałych. Wartość początkowa wszystkich
nieruchomości przekracza 15.000,00 zł. Budynki zostały oddane do użytkowania kilkanaście lat temu. Budowle zostały oddane do użytkowania kilka lat temu. Wraz z budynkami i budowlami zostały "oddane do użytkowania" związane z nimi grunty.
Budynek magazynowy został oddany do użytkowania w 1999 r., wiata stalowa w 1999 r., hala produkcyjno-usługowa w 2005 r., budynek biurowy w 2015 r., hala produkcyjna i antresole w 2018 r., hala magazynowa w 2018 r. (śrutownia), hala nr 9 (śrutownia) w 2014 r., hala magazynowo-produkcyjna w 2014 r., hala produkcyjna w 2018 r., hala produkcyjna na działce 1 w 2020 r., hala produkcyjna na działce 2 w 2020 r., wiata magazynowa w 2020 r. Po wycofaniu nieruchomości do majątku prywatnego,
nieruchomości będą nadal wykorzystywane do czynności podlegających
opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Najem nieruchomości będzie Pan wykonywał jako zarejestrowany czynny podatnik VAT.
Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy zauważyć, że nie będzie miał Pan obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, w odniesieniu do składników majątkowych mających być przedmiotem planowanego najmu gdyż:
·przekazanie przedmiotowych nieruchomości z działalności gospodarczej do Pana majątku celem ich wynajmu nie będzie stanowiło zmiany w sposobie jej
wykorzystania w szczególności nie będzie stanowiło czynności zwolnionej od podatku;
·przedmiotowe nieruchomości nadal będą przez Pana wykorzystywane do działalności gospodarczej – do czynności opodatkowanych tj. wynajmu.
Nie nastąpi więc w tym przypadku zmiana przeznaczenia nieruchomości, a tylko taka sytuacja rodzi obowiązek korekty.
W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że wycofanie z działalności nieruchomości stanowiących środek trwały Pana przedsiębiorstwa i przekazaniem tych nieruchomości do majątku
prywatnego – w celu wynajmu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług - nie spowoduje obowiązku dokonania przez Pana korekty podatku naliczonego na
podstawie art. 91 ust. 2 ustawy.
Tym samym Pana stanowisko, w zakresie pytania nr 2, jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Odnośnie powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach
będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować
indywidualnie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn.
zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U.
z 2022 r. poz. 329, z późn. zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie
naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
