Maksymilian Lenkiewicz
Z karty żałobnej
Palestra 8/3(75), 61-62
J t H A R T Y Ż ł t O B l f J
W d n iu 11 g ru d n ia 1963 r. z m a rł w Łudzi w y b itn y obrońca i działacz społecz n y a d w o k a t A n to n i K o n o p k a .
U rodzony w r. 1900, ju ż ja k o uczeń zw iązał się z k ó łk a m i socjalistycznym i, by w 17 ro k u życia p rz y stą p ić do P P S Lew icy, a n a s tę p n ie — poprzez K P R P i K P P — zostać członkiem P o lsk ie j Z jednoczonej P a r tii R obotniczej.
S tu d io w ał n a u n iw e rsy te ta c h w W arszaw ie, K ra k o w ie i W ilnie p raw o , ek o n o m ię i n a u k i społeczne. U kończyw szy stu d ia p ra w n e w ro k u 1926, a p lik u je n a te re n ie o k rę g u S ądu A pelacy jn eg o w W ilnie, po czym, po egzam inie sędziow skim , o trz y m u je n o m in a cję n a asesora. R ezygnuje je d n a k z p rac y w sądow nictw ie, a b y p oprzez rozpoczętą a p lik a c ję a d w o k a ck ą (w k a n c e la ria c h ad w o k ató w K o ra la i H a rtm a n a w W arszaw ie) p rz y stą p ić p otem w ro k u 1931 do żyw ej d ziałalności obrończej w k rę g u T eodora D uracza.
K onopka w y stę p o w a ł w c h a ra k te rz e obrońcy w e w szy stk ich w iększych p ro cesach p olitycznych. Ś w ietn y m ów ca i doskonały znaw ca p ro ce d u ry k a rn e j, s t a w a ł się w każd y m procesie o środkiem polem ik i z p ro k u ra to re m i p rze w o d n iczą cym są d u , odnosząc w w ielu sp ra w a c h zw ycięstw o. N iejed n o k ro tn ie p rze m ó w ie n ia jego do p ro w ad zały do p rz e ła m a n ia nacisk u w y w ieran e g o na sąd ze stro n y o s k a rż y c ie la i w rez u lta c ie sąd u n ie w in n ia ł oskarżonego lu b sto so w ał k a ry ła g o d niejsze.
Ja k o działacz społeczny M O PR u d zielał m oralnego i m ateria ln eg o p o p arcia ro d zinom u w ięzionych k om unistów .
N ie u n ik n ą ł je d n a k i sam prześlad o w ań . W ięziony był w P u łtu sk u , Łow iczu, K o ro n o w ie i W arszaw ie. D w u k ro tn ie też (w ro k u 1921 i 1939) sta w ał p rzed s ą d e m ja k o o skarżony o działalność kom unistyczną.
Ja k o żołn ierz B atalionów C hłopskich, a n astęp n ie ja k o oficer ośw iatow y sta ł się p ro p a g a to re m głoszonych przez całe życie idei.
Po w y zw o le n iu o b ejm u je ko lejn o sta n o w isk a w ic e d y re k to ra B iu ra K o n tro li P a ń s tw a p rz y P re zy d iu m KRN, członka P olskiej M isji W ojskow ej w B erlin ie, n a s tę p n ie p ro fe so ra ekonom ii społecznej n a P olitechnice Ś ląsk iej, w reszcie k ie ro w n ik a k a te d ry ekonom ii p o litycznej U n iw e rsy te tu Łódzkiego.
P rz ez cały te n o k res n ie p rz e sta w a ł być adw o k atem , obrońcą w sp ra w a c h k a r nych.
Z m a rły w y k o n y w ał sw ój zaw ód początkow o in d y w id u aln ie, a n a stę p n ie w zespole ad w o k a ck im n a te re n ie Łodzi. Zaw sze koleżeński, udzielał ch ę tn ie ra d y m łodszym kolegom.
Za sw e duże zasługi odznaczony był O rd e re m S z ta n d a ru P ra cy II K lasy, w ie lom a o d zn a cz en iam i bojow ym i, O dznaką H onorow ą m. Łodzi oraz innym i.
W Z m a rły m społeczeństw o straciło zasłużonego d ziałacza, ad w o k a tu ra — w y b itn e g o p ra w n ik a i obrońcę, m łodzież ak a d em ick a — niestru d zo n eg o w y ch o w aw cę.
62 N a c z e l n a f t a d a A d w o k a c k a N r 3 (75)
*
D nia 6 stycznia 1964 ro k u zm arł w W arszaw ie a d w o k a t d r Jo a ch im M a r k o w i c z .
Z m a rły u rodził się 25. II. 1898 ro k u w C zęstochow ie, gdzie u k o ń cz y ł sz k o łę śre d n ią . S tu d ia p raw n icze odbył n a W ydziale P ra w a U n iw e rsy te tu Ja g ie llo ń sk ie go w K ra k o w ie, a w ro k u 1931 w p isa n y został n a lis tę a d w o k a tó w w C zęsto ch o w ie.
N aw ią z u ją c do p ię k n ej tr a d y c ji p olskiej p a le stry , Jo a ch im M arkow icz w y ró ż n ił się w o k resie p rz e d w o jen n y m ja k o obrońca polityczny. K ażdy p rz e śla d o w a n y człow iek zn ajd o w ał w jego k a n c e la rii w C zęstochow ie pełn e zro zu m ien ie i p o moc. W ro k u 1938, gdy zo rganizow any został w C zęstochow ie o d d ział L ig i O b ro n y P ra w C złow ieka, Z m arły został jego se k re tarze m .
P o w o jn ie Jo a ch im M arkow icz p rac o w a ł początkow o w o rg an a ch w y m ia ru sp raw ie d liw o śc i, gdzie służył p rz y k ła d e m dla innych, d la sw o je j w iedzy, p ra w o ś ci i dośw iadczenia.
P o d k o n ie c życia pow rócił do sw ego ukochanego zaw odu i dopóki m u sił s t a r czyło. w y k o n y w ał z godnością — otoczony pow szechnym sz ac u n k iem — tr u d n e o - b ow iązki obrońcy. M iłość człow ieka, w spółczucie dla jego d o li — oto n a jb a rd z ie j c h a ra k te ry sty c z n e cechy jego osobowości. Z tych w ła śn ie w zględów pośw ięcił się zaw o d o w i o b ro ń cy i p o w ołanie sw oje p e łn ił z o d w ag ą i o grom ną sum iennością,,
w s p a r tą w sze ch stro n n ą i głęboką w iedzą.
W p rze m ó w ien ia ch sądow ych, w ygłaszanych zaw sze w p ię k n e j fo rm ie, d a w a ł p rz y k ła d su m ien n e j i nie za w isłej obrony.
A d w o k a tu ra strac iła w Z m a rły m znakom itego obrońcę, w y b itn e g o i ża rliw eg o m ów cę sądow ego, p raw eg o i szlach etn eg o człow ieka.
IMA CM. ME LIMA
H/l P/l
A D W O H A C H/1
U c hw a ły Wydziału W ykonawczego Naczelnej Rady Adwokackiej
1. ZW O LN IEN IE CUDZOZIEM CA DEWIZOW EGO OD O BO W IĄ ZK U ZA PŁ A T Y W YN AG RODZEN IA A D W OK ACKIEGO
(uchw ała W ydziału W ykonaw czego N aczelnej R ady A d w o k ack iej z d n ia 20. X II. 1963 r.)
W ydział W ykonaw czy N aczelnej R ady A d w o k ack iej na p o d sta w ie a rt. 32 u st. 1 p k t 3 u. o u.a., w celu sk o o rd y n o w an ia działalności w o jew ó d z k ich ra d ad w o k a c kich w sp ra w ie zw o lnienia k lie n tó w od obow iązku z a p ła ty w y n ag ro d ze n ia, w y ja śn ia . co n a s tę p u je :
