Nabożeństwo do Siedmiu boleści Matki Boskiej.

1 2 6 t t . . . .

f g N A B O Ż E Ń S T W O

DO

s u n n i t m i i t i

MAIKI BOSKIEJ.

*U

t o i t t w a & w a a ® J & M S .

N ak ład em K . J a b ło ń sk ie g o -

* m

5 9 Z 6 O j

'*• > * ■ x s * y !

d r u k i e m P i o t r a P i l l e r a ig 4 8 r

Nr. I N W .

“ B 4146

V

T

J. 9V. J.

Komu Clę przyrównam córko Jerozolimska? zkim Clę po­

równam i pocieszę Panno, córko Syonu? bo wielkie Jest jako morze skruszenie Iwoje, któż Cię z le czy ?

Treny Jerem. Roz. II. w . 13.

MATKO BOLESNA,

módl się za Nami!

Za pozwoleniem zwierzchności dachownój.

W G L W O W I E .

N A K Ł A D E M K A J E T A N A JA BŁO Ń S K IE G O .

1.

O w y w s z y s c y którzy idziecie przez drogę, obaczr.ic a przy­

patrzcie się, c z y jest boleść ja­

ko belcść moja!— Treny Jeremi­

asza. li. I. w. 12.

\daje się być rzeczą niepodobną} aby można z w ie ść choć jedno serce tak twarde i nieczułe, htóreby na widok obrazu Bo­

garodzicy, na widok M aryi tej M atki bo­

lesnej nie poczuło błogiego wzruszenia a jeśli je st wsmutku, cierpieniu, opuszcze­

niu, aby promień pociechy nie wkradł się, wgłąb duszy znękanej! Bo Marya jest M atką, a to jedno wspomnienie

,

słowo M A T K A } nigdy bez odwdzięku nie odbije się o scrce n a s ze ! To jedno słowo, obudzą w pamięci te drogie wspomnienia dziecięcych niewinnych lat życia naszego i

1#

pomimowolnie wyznajemy z westchnieniem, bolesnern: O między tern niegdyś a teraz, j a k wielka zachodzi różnica! Jaka okro­

pna przepaść rozdwoiła życie moje! O ja k jasno, błogo i swobodnie rozpoczęło się to życie pod opieką M aryi, ja k cie­

mno, belesno i namiętnie się rozwinęło, ja k groźno w przyszłości się rozkszlałca!

Odkąd wzgardziłem opieką Maryi, zosta­

łem

..

ryi, nie obudzi się w sercach naszych tę­

sknota do N iej ? a ta tęsknota rozpłomie­

n i zaledwie już tlejącą w sercu iskierkę, dawnej ku N iej Miłośći a ta M iłość wskaże nam drogę do Niej, a ta M iłość dziecko M at­

ce powróci

!

—

lesną. Nabożeństwo do M aiki Boskiej bo­

lesnej, wszystkim, zawsze i wszędzie, ul­

gę, pociechę i pokój duszy jednałoj wy­

jedna i nam jeśli nasze boleści z bole­

ściami M aryi połączone, złożymy cicho-

III.

sci, pokorze i Miłości u stóp krzyżu zba­

wienia ! Uczci/my choć czasami miłośnem serdecznem westchnieniem

,

cnych, to jedno westchnienie

.

—•»♦»*> .M g •<*<♦<• —

i

W es< c lx iiien le s e r c a ,

Boż-e ku w s p o m o ż e n iu m e m u w e j r z y j . ję? P a n i c lot r a t u n k o w i m e m u p o s p i e s z się.

W Matko bolesna! ubolewam nad tym sm u t­

kiem," który w zruszył serce Twoje, r r * y pro ­ roctwie starego Symeona. O droga Matko!

prze/, to serce Trcoje, tale zasm ucone, p roszę Cio, wyjednaj ini cnotę pokory i d a r świętćj bojaźni Boga! Zdrow aś M arya.

0 Matko bolesna! ubolewam nad tem udręcze­

niem, które ucierpiało serce Twoje najczulsze, wczasie ucieczki i pobytu w Egypcie. O droga M atko! przez to serce Twoje, tak udręczone, wyjednaj mi Cnotę M iłosierdzia i dar pobożno­

ści. — Zdrow aś M arya.

O .Matko b o le s n a ! ubolewam nad tum za­

trwożeniem, które p rz eraziło serce Twoje naj­

troskliwsze, przy zgubieniu syna Twego w J e ­ rozolimie. O dobra M a tk o ! p rzez to serce Twoje tak zatrwożone, proszę Cię wyjednaj mi cnotę czystości i d a r modrości. — Zdrow aś Maryal

O Matko bolesna! ubolewam nad tę żało­

ścią, która ro z r a n iła serce Twoje m acierzyń­

skie przy spotkaniu się z Jezusem krzy ż swój dźwigającym. O dro g a M atko! przez to serce Twoje tak rozżalone, proszę Cię wyjednaj mi Cnotę Cierpliwości i d a r mocy! —

Z drowaś M a r y a !

O Matko bolesna! ubolewam nad t§ k a tu ­ s z ą która ro z d a r ła serce Twoje najświętsze, g d y ś p a trz a ła na konanie Syna Twego. O d r o ­ g a M atko! przez to serce Twoje tak umęczo­

ne, proszę Cię, wyjednaj mi cnotę w strzem ię­

źliwości i d ar rady. — Zdrowaś Marya.

O Matko bolesna! ubolewam nad tą r a n ą k tó rą z a d ała sercu Twemu ta włócznia, co p rzeb iła bok i serce s y n a Twego. O droga M atko! przez to serce Twoje tak poranione p ro s z ę Cię, wyjednaj mi cnotę miłości bliźnie­

go i d a r poznania. — Zdrow aś M arya!

O Matko bolesna! ubolewam nad tem omdle­

niem które przejęło serce Twoje, przy zdjęciu z k rz y ż a i złożeniu do grobu ciała Syna Twe­

go. O Matko droga! p rz e z to omdlenie, które

9

przejęło serce Twoje, proszę Cię, wyjednaj mi cnotę pilności i d a r pamięci. — Zdrowaś M arya!

y M ó d l się %a n a m i M a tk o bole sna.

Ęi A b y ś m y się s t a l i g o d n y m i obietnic P a na C h r y s tu s o w y c h A m en .

M O D L I T W A K O Ś C I E L N A . Prosim y Cię Panie Jezu Chryste niechaj •!{

wstawi za nami u m iłosierdzia Twego t e ra z i w godzinę śmierci naszćj, N ajśw iętsza P a n n a M arya, Matka Twoja, którśj duszę miecz bo­

leści przeszył w godzinie męki Twojćj! P rzez Ciebie Jezu Chryste, Zbawicielu św iata, który /, Ojcem i Duchem świętym żyjesz i królujesz na wieki, wieków. Amen.

1«*

MtfM« IttBpy&tak

o siedmiu bole*ciach M aryi,

t . B o l e ś ć M a r y l .

I duszę twfj własną przeniknie, mlecz. — U. S. Łuk. Ił. 2. w . s5^

Urąganie i nędzę czekało serce moje. Yczekałem ktoby się spo­

łem smucił a nie było, i kioby po­

c ie s z y ł a nie znalazłem. Y dali ż ó łć na pokarm mój: a w upra­

gnieniu moim napawali inię oc­

tem. Ps. 68 vr. 21.

się proroctwo Symeona, i miecz bo­

leści przeszył duszę M aryi! Gorzka męka Zbawcy świata, Syna Maryi, sta n ę ła żywo przed oczyma duszy tćj matki bolesnej! I od tćj chwili ca ła p rzyszłość bolesna spoczyw ała W sercu Jój. P ia s tu ją c to boskie dziecię na rę k u , widziała je na tw ardem drzewie krzy- źowem rozpięte, widziała te ręce i nogi prze­

bite, te usta wyschłe, te s k ro n ie cierniem s k łu ­ te, to ciało najświętsze od Głowy do stóp bi­

czami zorane, widziała tę tw arz nad słońcai

11

ja ś n ić js z ą , policzkowaną i plwocinami zespeco- ną, to serce miłością pałające, otwarte i krew do ostatnićj przelaną, wysączoną kropelki! —•

M a ry a cierpi, i cierpi bez przerw y, bez ulgi, bo przy takiein widzenia p rz y s z ło ś c i, cóżby J ą jeszcze pocieszyć z d o łało ? a jed n ak nie n a ­ rzeka, nie rozpacza, dusza Jćj pokoju nie t r a ­ ci, serce, choć mieczem p rzebite, nieprzestaje kochać tych, któr/.y boleści Jej zadawali! O cze­

muż i my w podobnych wid/.ąc się okolicznościach nie chcemy iść za przykładem Maryi! Jeśli g ro ź ­ no i boleśnie p rzy szło ść nam się pojawia, jeśli na widok tych nieszczęść i cierpień k tó ­

re nas dotknąć mogą, trwoży się i lęka serce nasze, jeśli na umyśle i s iłach upadamy, a z n i­

kąd żadnćj nie mamy pociechy, spieszmy do M aryi, otworzmy Jćj serce nasze, i zawołajm y znią i z Synem J ć j ! Ojcze jeśli być może n ie ­ chaj ten kielich odemnie odejdzie, ale nie jako j a chcę ale ja k o Ty! Wiem ze bez Twojćj woli i wiedzy nic mi się złego stać nie może, wiem 5e wola twoja nie inna jest, j a k zbawienie moje.

Ty najlepićj wiesz, j a k ą drogą do tego zbawie­

n ia masz mnie doprowadzić. Prow adź mnie Ojcze, pójdę za wolą t w o j ą — pójdę, tą drogę krz y ż a , którą szedł J e z u s i M arya, i wszyscy Święci Twoi! Chcę się weselić, jeśli t a k a wo­

ła Twoja, chcę cierpieć, jeśli chcesz abym c ie r­

p ia ła ! Zawsze i wszędzie niechaj się sp ełn i wola Ojca na dziecku. Oto Cię tylko p roszę abym dobrze um iała cierpieć i cierpienia moje,

s ta ły sie zbawieniem mojem! O M a r y o T y b ą d ź przykładem , pociechą, s iłą moją w cierpieniu.—

Ty bądź opieką moją w życiu i przy śmierci.

O M atk o b o le sn a m ó d l s ię z a nami.

Ę. A b y ś m y się s t a l i g o d n y m i obietnic P a n a C h r y s tu s o w y c h .

Zdrow aś Mary«.

13

'I. B o le ść iflaryi.

Wstań a we&mij dziecię i MatKę Jego i uciec/* do Egyptu.

U S. Mat. R 2, w . 13.

Obacz Panie ie m uciśniona, przywróciło się serce inoje w e mnie, bom gorzkości jest pełna.

U s ły s z e li ł e ja wzdycham a nie masz ktohy mnie po cies zy ł.

Treny Jeremiasza. U . ł . n . 20.21.

M a r y a bez zwłoki, bez wymówek, bez nam y­

słu, ja k tylko widzi groz§ce niebezpieczeństwo, aby nie utracić syna swego, aby nie utracić szczęścia swego, aby nie utracić J e z u s a , po­

rz u c a dom, k ra j, krewnych, znajom ych; w po*

i n ć j porze roku wrśód mroźnej, ciemnćj nocy, bez innej opieki ja k tylko Ś. Józefa, podeszłe­

go w latach, nie zważając na przygody i nie­

bezpieczeństwa podróży, spieszy, uchodzi w nie- znaue bałwochwalcze kraje. Ale nad wszystkie trudy i cierpienia, boleśnićjsz.3 była dla M aryi przyczyna tćj ucieczki. Widzi to boskie dziecię.

Syna swego, prześladowane, ścigane od ludzi w samem życia rozpoczęciu. Przyszedł na zie­

mię, upokorzył się przyjmując ciało ludzkie, a tćin samćm i w szystką nędzę natury naszćj, a ludzie którym nic nigdy złego nie wyrzędził;

wszystko zle na niego gotują, przyszedł sz u ­ kać zgubionych, a oni do ucieczki go zm usza­

ją , przyszedł aby dać żywot utracony, a l a ­ dzie śmierć mu zadać pragnij. OJ kolebki św iat Go prześladować nie poprzestał, i nie spoczął pokąd Go do krzyża nie przybił I Marya w sz y s­

tko opuszcza aby J e z u s a nie utracić, ray w s z y s ­ tko, Jezusa nawet opuszczamy, byle tylko ś w i a ­ ta nie utracić 1 M arya z Jezusem ucieka przed światem, a my ze światem uciekamy przed J e ­ z u se m ! O my nietylko źe nie uciekamy od te­

go wszystkiego, przezco byśmy mogli utracić pokój duszy, sum ienia naszego, la sk ę poświę­

cającą i zbawienie nasze, ale sami szukam y okazii do tego, sami wikłamy się z całą we­

sołością se rc a w te s id ła zastawione na n a s z ę niewinność i uczciwość. Chcemy się pozbyć, zrzucić z siebie jakby s ta r e odzienie, tę szatę niewinności, cośmy przy chrzcie świętym oble­

kli! I ten głos Anioła do S. J ó z e f a : Wstań — uchodź, o ile/, to razy i do n as się odezwał — o ileźto razy było dla nas sumienie tym o p ie­

kuńczym A niołem ! Powstań z tych grzechowych nałogów Twoich, uchodź pokąd czas, stroń od tćj osoby, która Ci chce wydrzeć niewinność Twoje, odbierając Ci wiarę TwojeI nie chodź do tego domu, na którym widocznie cięży p rze • kleństwo N ieb a, aby to przekleństw o wkoło swoje i Ciebie nie zagarnęło, porzuć te plany, zabiegi, interesa, którćmi mozesz zawikłać, po krzywdzeniem braci twoich, sumienie twoje nie wdawaj się w te schadzki gdzie Bóg bywa bla-

15

śniony i zniew ażany! Uchodź od tego w s z y s ­ tkiego co może być dla Ciebie przyczyną u p a d ­ ku i zguby. Ho kto kocha niebezpieczeństwa w niebezpieczeństwie i /g in ie ! Nie mówi Bóg Mo je st w niebezpieczeństwie, zmuszony oko­

licznościami, pomimowolnie, ale kto s zu k a, kto kocha niebezpieczeństwo I Bolesną była ta ucie­

czka dla M aryi, bolesną może będzie i dla Cie­

bie. Ale M arya miała Je z u s a przy sobie, ta pociecha będzie i twoją. Jeśli porzucisz grzech i ś w ia t, to je s t sercem twojem, Jezus będzie z T obą! Żyj w tym s t a n i e , do którego Bóg Cię powołał, wypełniając wszystkie obowiązki jego, kochaj ludzi, ile możesz i j a k możesz, czyń im d o b rze, ale kochaj Boga nad w szys­

tko! Strzeżonego Bóg s trzeże! We wszystkich niebezpieczeństw ach, natarczy w o ściach , sm u­

tkach twoich, nie od Je z u s a i Maryi do ś w ia ­ ta, ale od św iata do Jezu sa i M aryi uciekaj.

J e z u s M arya i Jó z e f niechaj będą przewodni­

kami, tow arzyszam i pielgrzymstwa twego, p r z y ­ łącz się sam, p rzy łącz się z całą rodziną Two­

ją do tej świętćj rodziny a pod Jój opieką s t a ­ niesz szczęśliwie u kresu wędrówki tw o je j!

Smutki i boleści pielgrzymki M aryi, osłodzą sm utki i boleści pielgrzymki tw o jć j!

y • M a tk o bolesna m ó d l się z a n am i.

IJi. A b y ś m y się s t a l i y o d n y m i obietnic P a ­ na C h r y s tu s o w y c h . A m en .

Zdrowaś Marya.

3* B o l e ś ć M a r y i.

Synu cóżeś nam lak uczynił?

Oto Ojciec Twój i Ja żałośnie szukaliśmy Cię ! — U. S . Luk.

Hor.&i.. II. w . 40.

A któż da gł ow ie mojej w o ­ dę, a oczom moim źródło ł e z a będę płakał wednie i w nocy.

Jer. 9. w. i . Będę rozmyślał w szy stkie lata moje w gorzko- ści duszy mojej, jako młode ja­

skółcze będę szczebiotał i s tę ­ kał Jako gołębica! Iząjasz w R. 88. w . 15. i 13.

R a z jtylko^czytamy w całym ciągu życia M a ­ ryi, ze zażalenie i boleść swoje wewnętrzną, zew nętrznie słowem wykryła. Synu cożeś nam (ak uczynił? I ta, która w milczeniu s ta ła pod krzyżem i p a tr z a ła ua k rw aw ą mękę Syna sw e­

go, k tó ra bez z ażalen ia piła z kielicha g o r y ­ czy, nie może w milczeniu ponieść tćj boleści i żalu wynikającego ze s tra ty i ro z łą c z en ia się n a krótki czas z Synem i Bogiem s w o i m ! Ale my niestety, bardzo często przeciwnie czynimy.

N ajm nićjsza u tra ta , czy to majątku, zdrowia, znaczenia, chwały, czy jakiejkolwiek najnik­

17

czemniejszej rzeczy, pobudza n a s do szem ra­

nia, złorzeczenia, n a rz e k a n ia, ro zpaczania ; ale gdy J e z u s a i ła sk ę Jego stracim y, ja k to nas mało obchodzi, jak obojętnymi na ta k ą s t r a t ę jesteśm y. Ale jeśli my najsłodszego Zbawcę naszego utracainy, to dla tego bo sami p ra g n ie ­ my i zadamy tego. My go dobrowolnie do te­

go zmuszamy, aby opuścił to m ieszkanie k tó re założył w sercu naszćm. My uczynkami na- szśm i odzywamy się do Niego : U stąp odemnie J e z u , bo pycha i duma moja, ^ Twoją pokorą nigdy się nie pogodzi, ustąp z, miłością Two­

ją , bo miłość stw orzenia zajęła cale serce mo­

je , — ustąp Jezu, dawco pokoju, przed zemst§

i nienawiścią se rc a mego! Ty jesteś życiem, i św iatłem, a dusza moja chce żyć w ciemnotach śm ierci! M ary a nie miała pokoju pokąd nie od­

szu k a ła , nie odzyskała, sy n a swego, a my podo- bnoś przeciwnie, potąd nie mamy pokoju, pokąd J ezu sa nie utracimy. M arya s z u k a ła Je z u sa , a n as J e z u s s z u k a i woła do sie b ie : Chodźcie do mnie wszyscy którzy pracujecie i obcięźeni j e ­ steście, a j a w as ochłodzę! On do n as się od­

z y w a : Stoję n drzwi i kołacę! J a Pan i S tw ó r­

ca Nieba i ziemi, stoję u drzwi serca twego, jak o żebrak proszący o jałm u żn ę, jak o wino­

wajca o ła sk ę ! Kołacę do serca twego, ja k o prześladow any do obrońcy, jak o chory do le­

k a rz a ! Kołacę do se rc a twego natchnieniem,, słowem, sumieniem, przykładem 1 — krzyżem.

Straciliśm y J e z u s a w rad o ściach i uciechach n a s z y c h , w śród łez I żalu znajdziemy Go!

Weźmy Maryą za przewodniczkę nasze, Ona n a s nauczy, ja k , ona nam wskaże, gdzie, J e ­ z u s a szu k ać i znaleść mamy!

M a lk o bolesna m ó d l się z a n a m i t y . A b y ś m y się s ta l i g o d n y m i obie tnic P a ­

n a C h ry stu s o w y c h . Am en.

Zdrow aś Marya.

19

4 . liolcitó M rti j l .

I szła za Nim wielka rzcszn ludu i niewiast a gily prayszdł na miejsce Które zowia Trupiej g ł o w y , tam go ukrzyżowali.

U ł.uk. S . w fi. 23.

A tera/. ścisnęła mię boleść moja.... złamał mię.... obtoczył juię włóczniami sw em i.. .. zra­

ni! Iiiodra moje.... powieki mojo zaćmiły sio! Job. w n. 16. w .

S . 13. 14. 17.

0 j a k wielka była żałość i boleść Twoja o N ajśw iętsza B ogarodzico, w czasie gorzkiej męki S y n a T w e g o ; gdyś p o sły sz a ła ten glos ludu wybranego, w o ła ją c y : ukrzyżuj Go, ukrzy ­ żuj Go! Ukrzyżuj zw iastow anego od proroków, oczekiw anego Zbawcę ś w i a t a — tego, który n i­

komu żadnej nie wyrzgdził k rz y w d y , który wszystkim dobrze czynił — który leczył ch o ­ roby duszy i ciała, ukrzyżuj Go! n krew Jego niechaj padnie n a n a s i na dzieci n a sz e ! O s ły s z y M a ry a i dzisiaj te słowa, pow tarzane prze/, usln nowych krzyżowników Chrystusa!

1 my może, jeśli nie słowem to uczynkiem, w y­

wołaliśmy tę krew na duszę naszg, wywołali­

śmy przekleństw a i klęski na n a s i braci n a ­ szych! O M ary o ! j a k a boleść może być z r ó ­ w nana z, boleścią Twoja, gdyś u jrz a ła wśród

tego tłu m u , krwi łaknącego lu d u , Syna o p a ­ dającego pod bolesnym krzyża ciężarem ! a ten widok krwawy, o ileżto razy ponawia się dla se rc a twego, i ileżto razy widzisz wśród tego tłumu nieprzyjaciół k o ś c io ła , J e z u s a , k rz y z dźwigającego! ale ten krzyż boleśniejszy j e s t ja k był ów krzyż, który żydzi dla Niego nagotowali I Ach widzi M ary a wśród tego tłu ­ mu może i nas, gotujących n arzędzia do k r z y ­ żowania na sercach naszych, jako mówi Paw eł S.- Boga naszego! Dziś cały ś w ia t sta ł się tą g ó rą „Trupiój glowy“ bo niemasz miejsca, nie- m asz g o d z in y , w którćjby lodzie nie krzy żo ­ wali Boga swego, grzechami swemi I A k r z y ż u ­ ją c Go pokrzywdzeniem bliźnich, obmową, n i e ­ naw iścią, k rz y ż u ją c Go rozpustą, myśli, se rc a i czynu, krzyżując Go zgorszeniem , bluźnier- słwem, niedowiarstwem, świętokractwem, wołamy uczyń cud, zstąp /, krzyża, a uwierzym! O J e z u nie, nie zstępuj z krzyża, bo ja k to uczynisz coż się z nami sta n ie ? Pokąd widzę te ręce twoje rozpięte na krzyżu, tę głowę, ku mnie n a c h y ­ loną, tę krew z otwartego, jak o zdrój żywotny, płynącą serca, nie tracę nadziei I Ach pokąd Ciebie widzę na krzyżu, widzę i Matkę pod krzyżem, a jeśli do nićj pod krzyż s ię udam, wiem że Ona wyżebrze dla nędznćj duszy mo- jćj, przebaczenie i miłosierdzie u Syna swojego

'p. M atk o bole sna m ó d l się z a nami.

fy A b y ś m y się s t a l i g o d n y m i obietnic P a ­ n a C h r y s tu s o w y c h . Ajnen.

Z drowaś M a r y a !

21

5 . B o l e ś ć I f l a r j i .

I s i a ł a po dl e k r « y ł , a J a t u - g o w g o Matka Je go - U S . J a ­ na W U. 19. w . 2 5.

Napelnit mnie gorzkościami, opoil mię piołunem.... i ode*

pchniona Jest od pokoju dusza moja.... painieein pomnieć bedę i uschnie w e mnie dusza moja.

Treny Jerem. R.3. w . 1 5 . 17. 2 0 , Albowiem ustal w boleści ł y w o t mój, i lata moje w w z d y ­ chaniu, zemdlała w ubóstwie sita moja, a kości moje strwo­

żone są. Ps. 30. w . 11.

D w a serca do jednego krzyża przybite, dwie ofiary na jednym ołtarzu ! Gonigc po w szy s­

tkich drogach za szczęściem i rozkoszy, ucie­

kamy od cierpienia i sm u tk u , a jed n ak wy­

znajmy szczerze, czemże je s t cale życie, jeśli nie cięgłem udręczeniem, tęsknoty, niepokojem?

przechodzim y z krzy/.a na krzyz.^ Dziś na k r z y ­ żu pychy i dumy, ju tro na krzyżu rozpusty — dziś miłość ś w ia ta , jutro miłość w łasna do krzy ża nas przybija. I r, pełnego nieraz pije­

my goryczy k ie lic h a , i ostre ciernia krwawo

wciskają się w dziedzinę myśli naszych. O cze­

muż zngkani, znudzeni, starci, złudzeni, p r z e ­ syceni światem i mnicmanćm szczęściem jego, nie chcemy przejść pod k rz y ż zbawienia, gdzie M atka na nas czeka, aby otrzeć łzy, uspokoić sumienie nasze, pocieszyć smutki nasze, poje­

dnać nas z Synem swoim! Ach a jeśli na tym krzy żu ś w iata śmierć nas zachwyci, o ja k cięż­

kie będzie konanie nasze, bez J e z u s a i .Maryi!

o ja k a s t r a s z n a bez Jezu sa i Maryi będzie wieczność nasza. Lecz jeśli pod krzyżem z b a ­ wienia założymy za życia mieszkanie nasze, 0 szczęśliwa będzie śm ierć n a s z a , szczęśliw a będzie wieczność n a sz a / Jezusem i M ary ą! — P rz e z krzyż do chw ały! innej drogi niem asz do Nieba — bo kto kocha ten cierpi — kio k o ­ cha Boga, cierpi dla Boga i Bóg będzie n a g r o ­ dy jego — kto kocha św iat dla św iata cierpi, 1 św iat będzie n agrodą je g o ! lleżto dotych­

czas wycierpieliśmy! a te wszystkie cierpienia, były może tylko tem czczćm z i a r n e m , rzu co ­ nym na niwę życia naszego, które nie wydało i nie wyda owocu! lleżto łez wysączyły oczy n a s z e , lecz one nie przemieniły się w zdrój źywotnćj wody! Bośmy w cierpieniach naszycli nie do Boga, ale od Boga uciekali. O inaczćj pojęła i zrozum iała boleści żywota M arya, i dla tego, nie o dstąpiła od krzyża zbawienia, n a którym widziała konającego S y n a swego j i w najboleśniejszem cierpieniu, jedyną mogła znaleść pociechę! Ciężko nam dźwigać krzy ż n a s z ? idźmy z krzyżem pod krzyż, połączmy

23

boleści nasze, /. boleściami J e z u s a i M aryi — bądźmy dziećmi boleści M a ry i, a zostaniem y dziećmi chwały Jśj!

"p O M alk o bolesna, m ó d l s ię z a nam i, JJ: A b y ś m y się s ta l i y o d n y m i obietnic P a ­

n a C h r y s tu s o w y c h . A m e n . Zilrowaś M a ry a !

O. B o l e ś ć M a r y i.

Ale Jeden z żoln ie rzó w w ł ó ­ cznią otworzy* bok Jego, a na­

tychmiast w y s z ł a krew i w o­

da. U S .Jan a w H. 1 0. w . 31.

P o ło ż y ł mie spustoszoną, przea wszystek dzień, żałością utra- pioną! Treny Jer. II. i . w . 13.

Z a k o ń c z y ł boleści swoje najsłodszy P a n i Zba­

wiciel n asz! ale twoje boleści o M aryo, ze śm iercią Syna twego nie ustały. Kielich gnie­

wu, od Ojca przedwiecznego nagotowany, wy­

lał się na głowę S y n a tw e g o , ale kielich g o ­ ryczy przeznaczony dla Ciebie, jeszcze wypró­

żnionym nie z o sta ł! .Marya od krzyża nie od­

stępuje; d rżąca i zbladła, widzi o strą L o n g in a włócznię, wymierzoną ku sercu, które ju z bić p rz e sta ło ! J eszcze tćj ra n y serca, jeszcze tśj ostatnićj kropli krwi potrzeba było do uzupeł­

nienia dzieła odkupienia naszego. I uderzyła włócznia w to serce najświętsze i wytoczyła błogosławiony strumień krwi i wody! 1 ude­

r z y ł a ta włócznia w serce Maryi, i morzem krwawej goryczy z alała duszę J ś j! Dzień ś m ie r ­ ci Boga-C/lowieka, s t a ł się dniem odrodzenia

n aszego boleści M aryi, s tały się początkiem r a ­ dości naszych! Z asłona tajemnicza się uchy­

l a , proroctw a się s p e ł n i a j ą , figury prawdzie ustępują 1 Cała M ądrość n a s z a , praw da nasza, s zczęście n a s z e , do kryża p r y w ią z a n e , odkąd niesk o ń czo n a m ą d ro ś ć , prawda i miłość na krzy żu s k o n a ła ! J e ś li wobłędzie, n iedow iar­

stw ie ż y ją c , krzyżem wzgardzim y, zginiemy!

Będziemy szu k ać u św iata zbawienia, ale ś w iat zbawienia nam nie da. Jako tonący wiotkićj chw yta się gałązk i nadbrzeżnćj , ale ta go zdrad zi , tal: i my tonąc wtem m orza z w ą t ­ p ie ń , niepewności i niepokoju w nętrznego, j e ­ śli myślą i u c z u c ie m , sercem i rozumem nie chwycimy sie krzy ża — zginiemy! Je d n ą włó­

c z n ią dwa serca dla n as p rz e b ite , otwartćra dla serca naszego zostały schronieniem, przed ty m ś w ia te m , który ju ż tyle razy oszukał n as i z d r a d z ił; który nas ubiczował, językiem po- twarczym i obm ow nym , ukoronował , cierniem wyrzutów i udręczeń sumienia p o i ł , z kieli­

c h a uciech z m y s ło w y c h , żółcią i octem z a ­ prawionych , pokrył łachmanami próźnćj m ą ­ drości ludzkiój , dał sła b ą trzcinę do r ą k , z n a k chwały i znaczenia św iatow ego, 1 zur§- ganiem s z y d e r s t w a , prowadzi po tym błędni­

ku złudy i urojenia na przepaść i zgubę.

Powrócę do k r z y ż a , p ow rócę, dziecko do Matki, a przy N i ć j , i p rzez n i ą , odzyskam s tr a c o n ą w i a r ę , nadzieję i miłość! Bo jeśli źyć będę bez Ciebie, bez Ciebie będę m u ­ s i a ł u m ierać, a jeśli skonam bez C ebie, któż

2 25

s ię /.a mną w s ta w i, na straszn y m sgdzie S y ­ n a T w e g o ? — Dla tego o Mary o! w ranę serca tw e g o , składam serce m oje, abyś j e p r z e ­ chow ała na w ieczność. Ainen.

J?'. Matko bole sna m ódl s ię z a nam i.

JJr. A b y ś m y się s ta l i g o d n y m i obietnic P a ­ n a C r y s tu s o ir y r h . A m en .

Zdrow aś M a ry a !

27

9 . B o l e ś ć T l a i y i .

Wz ięli tedy ciało Jezusowe i związali Je prześcieradły a

rzeczami wonnemi... a na niiej- Bru gJ/ie był ukrzyżowan, był ogród, a w ogrodzie grób no w y w którym Jeszc/.e żaden nie by(

położony; tam tedy illa przygo­

towania żydo wskiego, Iż grób był blisko, położyli Jezusa.

U S. Jana w n. IB.

Klaskali nad Tobą rękoma, w s z y s c y mijający drogę i chwia­

li gluwą K\voJa n-d córką Jc-ro zolym<ką mów iąc: I unużto jest miasto doskonałej piękności, w e ­ sele wszystkiej y.iemil Jakoż potok Izy we dnie i w n ocyl

Pb. 37.

P a t r z y M a ry a w goryczy i boleści dnszy, j a ­ ko J ó zef z Arymatei i N ik o d em , z tego ł o ­ z a boleści, ztego krzy ża zbaw ienia, to n a j ­ św iętsze zdejmują ciało! Tylu było t y c h , co s ię pryczyniali do męki i śmierci Boga c z ło ­ w i e k a , dwóch tylko, którzy Mu ostatnią c z y ­ n ię miłości wysługę I — N i e s t e t y , czyż i dziś nie dzieje się toż sam o! Żt§ jed n ak

r ó ż n i c ę , iż ta męka przez n a s ponowiona, daleko je s t b o leśn ićjszg , dla serca Jezu sa i

M a r y i ! Odnawiając p r z y c z y n ę , odnawiamy i skutki. Gor/.ka męka Zbawiciela 1‘a n a , b y ­ ł a i je s t skutkiem g rz e c h u ! N a pierwsze u- krzyżowanie szedł Zbawiciel P a n ./ r a d o ś c i ą * i w eselem ,, Upragnieniem , pragnąłem „ a- 1« na ten k r z y ż , który Mu gotują grzechy n a s z e , zm u szo n y , ze w s t r ę t e m , boleścią, t obrzydzeniem wstępuje. Bo na pierw szy krzyż sz e d ł dla zbawienia n a s z e g o , na d r u g i , na potępienie nasze. Żydzi ra z jeden Go u k r z y ­ żo w ali, a my Go krzyżujem y każdym śm ier­

telnym grzćchem naszym. Żydzi do tw ard e­

go przybili Go d r z e w a , a my do tw ard sze­

go przybijamy Go serca! A krzyżując J e ­ z u s a , odnawiamy w szyskie boleści Maryi!

M a r y i , która jed n a tylko zasłonić n as może przed gniewem sprawiedliw ości Syna Swego!

I złożono ciało J e z u s a w grobie wskale wy­

kutym- O tym grobem może nie r a z jeden u czy n iliśm y , p rzez niegodne k o m u n ie, serce n a s z e , tw ard sze nad wszystkie s k a ł y , s k ł a ­ dając ja kby w g ro b ie , nie m a r tw e , ale zbó- stwem i człowieczeństw em, połączone ciało P a n a i Zbawiciela naszeg o ! O lękajmy się, aby ztego grobu nie pow stał na sąd i potę­

pienie n asze! O c zas abyśmy umarli i o ż jli, i łzami pokuty przebłagali Boga n a s z e g o ! Czas aby poprawa i nawrócenie n a s z e , było prawdziwe i t r w a ł e , a nie jako to próchno, połyskujące blaskiem udanych cnót i uczuć?

którćmi ludzi, ale nie Boga oszukać m oże­

my ! Czas j u ż , przez dobrą spowiedź wy­

29

rzucić te brudy i śmiecia grzechowe z s e rc naszych — aby to s e r c e , kióre tak długo ła sc e obumarłe b y ło , grzechem n a zaw sze Obumarło 1 Udajmy się pełni ufności i m i­

łości do M a r j i , a ona wyjedna nam u S y ­ n a s w e g o , la sk ę s t a ł e g o , s z c z e r e g o , p r a ­ wdziwego n aw rócenia!

M a lk o b o le sn a m ó d l się z a t i a m Iji A b y ś m y się stu li g o d n y m i obie tn ie P a n a C h r y s tu s o w y c h . A m e n !

Zdrow aś M ary a 1

S i e o p u s z c z a j n a s !

N a no tę: B o ż e kocham Cię, B o że kocham Cię ca łem sercem kocham C ię! i t. d.

1.

Nie opuszczaj n a s , nie opuszczaj n a s , M atko nie opuszczaj n a s ! M atko pociesz , bo p lą c z e m y , Matko p ro w a d ź , bo zginiem y;

Ucz n a s ko ch ać, choć w c ierp ien iu , Ucz n as c ie rp ie ć , lecz w milczenia!

Nie opuszczaj n as i t. d.

N ie opuszczaj n a s ! i t. d.

Cóż dziwnego ze Izy p ł y n ę , Gdy to życie łez d o l i n ę ! D u s z a smutkiem z a m ro rz o n a, P o d ciężarem k rz y ż a kona!

Nie opuszczaj nas i t. d.

31

3.

Nie opuszczaj nas i t. d.

Wyjednało twe w s ta w ie n ie n ie , N ie jedneraa ju z zbaw ienie;

Kto swg ufność, w Tobie ł o ż y ł , Nowćm la s k i życiem ożył!

Nie opuszczaj n as i t. d.

4.

N ie opuszczaj n as i t. d, I dla tego Twoje imię,

W sercach naszych nie zadrzymie!

Będziem w o ła ć , b ł a g a ć , prosić W szędzie, z a w s z e , cześć Twe g ło s ić !

Nie opuszczaj n a s i t. d.

5.

N ie opuszczaj n as i t. d.

I w siero ctw ie, w o puszczeniu, I w tę s k n o ś c i— i w cierpieniu, I w ubóstwie i chorobie, Zaw sze będziem ufać Tobie!

Nie opuszczaj n a s i i. d.

6^. Nie opuszcaj n as i t. d.

Pójdziem chętnie d rogą k rz y ż a , Bo n as k r z y ż , do Ciebie z b liż a ; Bo n as k r z y ż , d/,iś nie p r/.e s tr a s z a , Bo nadzieja w k rz y ż u n a sz a !

N ie opuszczaj n a s i t. d.

N ie opuszczaj n a s i t. d.

T a k pod k r z y ż e m bgdzi em stali , Z Tubij k r w a w y I z ą p ł a k a l i , Boś Ty Mat kg n a m z o s t a ł a , G dyś pod k rz y ż a drzewem s t a ł a !

Nie opuszczaj n as i t. d.

, t- \«-*M»acju 1/ ,c j'iare w I

łJłąaitpiih

i

W k s ię g a r n i K a je ta n a J a b ło ń s k ie * go zn aj duj a s ię n a stę p u ją c e

d zieła nabożne*

Wiadomość histo ry czn a o początku i skutkach nowego medalu wybitego na cześć niepokalanego po­

c zęcia Najświętszej Panny Maryi, a powszechnie z w a ­ nego pod imieniem Cudownego medalu, <6m0 L w ó w

1839. 6 Kr.

Nabożeństw o do ś. M ichała A rc h a n io ła s z c z e ­ gólnego patrona królestw Galicyi i Ledomeryi, oraz do ś. Joachima i «. A n n y , rodziców Najśw. Maryi

P an ny . 12mo L w ów 1838. 6 Kr.

N abożeństw o dla użytku b ractw a Trójcy P r z e ­ najświętszej. w kościele Archikaledralnym lwowskim ,

l i m o L w ó w 1847. 10 Kr.

N abożeństwo n a post, wielki tydzień, Boże C ia-

1 0, dzień zaduszn y, w czasie mszy ś. tudzież. do spowiedzi; z drzeworytami, 8vo Kraków 1836. 20 kr.

N abożeństwo za dusze w czyscu cierpiące, nie­

gdyś pod ty t u łe m : Zegarek c z y s c o w y l i m o L w ó w 1841.

Na papier ze zwyczajnym nieoprawne 24 Kr.

— — — oprawne 36 Kr.

Na papierze welin owy m nieoprawne i zr. 48 Kr.

— — — opr. w saf. pap. 2 zr.

— — w saf. i złoć , brzeg. 2 zr. 30 Kr.

Bieg roku całego na cześć i ch w ałę Boga w Trójcy ś. je dynego, niepokalanie poczętej Panny Maryi i wszystkich Św iętych. Albo modlitwy na w s z y s tk ie całego roku święta, tudzieł i inne nabo­

żeństwa. 1 2no Lwów 1841.

Na z w y cz . pap, nieopr. jo Kr.

— — opr. w pap. saf. s i Kr.

i

Na pup. welin. nieopr. 1 zr, 30 kr.

— — opr. w pap. saf. 2 zr.

— — — w safian zloc. brzeg. 2 zr. 30 kr.

D ro g a do szczęścia prawdziwego, czyli n au k a praktyczna chrześciańskiej cnoty i pobożności. Książka do nabożeństwa i czytania duchownego dla młodzieży, przez ks Nowakowskiego. 12mo L w ó w 1844.

Na pap. welin, nieopr. 1 zr. 15 kr.

—' — opr. w saf. pap. i zr. 30 kr.

— — — w saf. z ło c . brzegi 2 zr. 30 kr.

Modły i pienia ku czci najw yższego Boga, Najświętszej Panny Maryi i wszystkich Świętych pań­

skich dla chrześcian katolików przez li. Zawadzkiego.

1 2mo Bochnia 1847.

Na pap. welin, nieopr. 1 Kr.

— — »pr. w saf. l zr. 15 kr.

«— — — w saf. xloc. brzegi 2 zr. 15 Xr.

Wyborek nabożeństw dla dzieci. 32mo Lwów

1845. opr. 20 kr.

M i n i s t r a n t u r a , czyli sposób słu żen ia do mszy

i w . u r n o Lwów 183B. 2 kr.