Podatkowe fair play
1. Interpretacje i orzeczenia
1.1 Podatek od towarów i usług
1.1.1 Polskie przepisy dotyczące tak zwanej ulgi za złe długi zbyt restrykcyjne - wyrok Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (C-335/19) 1.1.2 Naprawa szkody przez klienta nie podlega podatkowi VAT – Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego (I FSK 1884/17)
1.1.3 Opłata rezerwacyjna to nie zaliczka. Nie ma obowiązku jej rozliczenia na gruncie VAT – Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (0114-KDIP4-3.4012.337.2020.2.MAT)
1.2 Podatek dochodowy od osób fizycznych
1.2.1 Możliwość ujęcia w kosztach lokalu wykorzystywanego w celach mieszkaniowych jeżeli znajduje się on w pobliżu siedziby kontrahenta. Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (0113-KDIPT2-1.4011.697.2020.1.AP)
1.2.2 Danina solidarnościowa – brak możliwości pomniejszenia podstawy obliczenia w przypadku nieopłaconej faktury przez kontrahenta.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (0114-KDIP3-2.4011.472.2020.2.JM)
1.3 Podatek dochodowy od osób prawnych
1.3.1 Umorzenie części zobowiązania w wyniku postępowania restrukturyzacyjnego nie stanowi przychodu podatkowego. Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (0114-KDIP2-2.4010.263.2020.1.AM)
1.3.2 Które usługi administracyjne wykonane na rzecz podmiotu powiązanego można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu? Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (0111-KDIB1-2.4010.359.2020.2.AW)
2. Zmiany legislacyjne
2.1 Opodatkowanie spółek komandytowych 2.2 Estoński CIT
2 2 2 2 3
3 3 4
4 4 5
6 6 6
Podatek od towarów i usług
Polskie przepisy dotyczące tak zwanej ulgi za złe długi zbyt restrykcyjne - wyrok Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (C-335/19)
Zgodnie z artykułem 89a ust. 1 ustawy o VAT „Podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona”. Zatem w sytuacji gdy należność nie została zapłacona przez kontrahenta, podatnik podatku VAT, który dostarczył towar lub wykonał usługę jest uprawniony do skorygowania podstawy opodatkowania oraz wysokości podatku należnego o kwotę niezapłaconej wierzytelności. Ma na to 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty faktury. Możliwość zastosowaniakorekty uzależniona jest jednak od wskazanych w ustawie o VAT warunków, tzn. podatnik ma prawo do zastosowania korekty jeżeli dostawa towaru lub świadczenie usług są dokonywane na rzecz podatnika, który jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT oraz nie jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, upadłościowego lub likwidacji. Ponadto, zgodnie z ustawą o VAT, te same warunki muszą być zachowane w momencie składania korekty deklaracji.
Wspomniane wyżej warunki uprawniające do zastosowania korekty deklaracji VAT stały się przedmiotem sporu po tym jak jeden w polskich podatników, którego kontrahent nie wywiązał się ze zobowiązania do zapłaty a następnie został postawiony w stan likwidacji, wystąpił do Ministra Finansów z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej. Podatnik zapytał Ministerstwo o możliwość dokonania w tej sytuacji korekty deklaracji. Ministerstwo odmówiło w efekcie czego sprawa ostatecznie trafiła do Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w trybie prejudycjalnym zwrócił się do TSUE.
TSUE uznał powyższe warunki za zbyt restrykcyjne i nie zgodnie z prawem europejskim.Orzeczenie Trybunału stwarza dla podatników podatku VAT podstawę do wznowienia postępowań już zakończonych odmawiających prawa do ulgi za złe długi. Warto pamiętać że czas na wznowienie owych postępowań mija z upływem 30 dni od opublikowania orzeczenia TSUE w Dzienniku Urzędowym UE. Publikacja nastąpiła 15 października 2020 roku.
Odszkodowanie zapłacone przez klienta nie podlega podatkowi VAT – Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego (I FSK 1884/17)
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku o sygnaturze I FSK 1884/17 orzekł, że zapłata za wyrządzoną przez klienta szkodę nie podlega opodatkowaniu VAT. Spółka prowadząca działalność z obszaru hotelarstwa zadała organowi skarbowemu pytanie o to jak na gruncie podatku VAT traktować należy opłaty za odwołanie rezerwacji oraz za szkody wyrządzone w wynajmowanych pokojach. Organ skarbowy stwierdził, potwierdzając wyrażony już wcześniej przez NSA pogląd (wyrok w sprawie o sygnaturze I FSK 672/17), że opłaty pobierane za odwołanie rezerwacji nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Natomiast w kwestii obciążenia klienta za szkodę wyrządzoną w hotelu organ stwierdził że taka opłata stanowi zapłatę za świadczone usługi i przez to podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Sprawa została zaskarżona do WSA w Krakowie, który uznał że obciążenie klienta za szkodę jest odszkodowaniem i nie ma charakteru ekwiwalentności niezbędnego
1. Interpretacje i orzeczenia
1.1
1.1.1
1.1.2
dla opodatkowania danej transakcji podatkiem VAT. W konsekwencji zapłata za wyrządzoną przez klienta szkodę nie podlega opodatkowaniu VAT. Następnie sprawa trafiła do NSA który podtrzymał stanowisko WSA w Krakowie, potwierdzając przy tym że sporne opłaty to odszkodowanie niepodlegające VAT.
Opłata rezerwacyjna to nie zaliczka. Nie ma obowiązku jej rozliczenia na gruncie VAT – Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (0114-KDIP4-3.4012.337.2020.2.MAT)
Opłata rezerwacyjna jest szczególnego rodzaju świadczeniem pieniężnym i różni się od zaliczki. Przepisy ustawy z dnia 16 września 2011 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego (Dz.U. 2019 r. poz. 1805 ze zm.) zobowiązują dewelopera do prowadzenia rachunku powierniczego. Rachunek służy gromadzeniu środków pieniężnych wpłacanych przez nabywcę na cele określone w umowie deweloperskiej. Wypłata zdeponowanych na rachunku środków następuje zgodnie z harmonogramem przedsięwzięcia deweloperskiego. Zgodnie z przyjętą w branży deweloperskiej praktyką klienci dokonują opłat rezerwacyjnych na rachunek powierniczy dewelopera. Przed podpisaniem umowy przedwstępnej dotyczącej danego lokalu mogą jednak zmienić zdanie i zrezygnować z zakupu lokalu, wtedy opłata rezerwacyjna jest zwracana.
Zgodnie z przepisami ustawy oVAT „jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty”.
Podatnik VAT będący deweloperem zadał pytanie Dyrektorowi KIS czy opłata rezerwacyjna podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.W odpowiedzi Dyrektor KIS wskazał, że opłatę rezerwacyjną należy traktować jak kaucję, w efekcie czego nie podlega ona opodatkowaniu VAT.
Podatek dochodowy od osób fizycznych
Możliwość ujęcia w kosztach uzyskania przychodu lokalu wykorzystywanego w celach mieszkaniowych jeżeli znajduje się on w pobliżu siedziby kontrahenta. Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
(0113-KDIPT2-1.4011.697.2020.1.AP)
Zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym w interpretacji indywidualnej z dnia 7 października 2020 roku (0113-KDIPT2-1.4011.697.2020.1.AP) wydatki na najemlokalu w celach mieszkaniowych mogą stanowić koszt uzyskania przychodu. Warunkiem, jak wskazał organ, jest bliska odległość mieszkania od siedziby kontrahentów.
W przedmiotowej sprawie o wydanie interpretacji indywidualnej wystąpiła podatniczka prowadząca działalność w zakresie usług prawniczych. Zapytała organ podatkowy czy będzie mogła ująć w kosztach uzyskania przychodu kwotę najmu mieszkania znajdującego się w miejscowości odległej o 20 kilometrów od miejsca prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. W piśmie podatniczka wskazałana konieczność częstych spotkań z kontrahentami (zarówno w godzinach porannych jak i popołudniowych), wizyt w sądach i administracji skarbowej we wspomnianej miejscowości. Jej zdaniem
1.1.3
1.2
1.2.1
najem mieszkania w tym miejscu służyłby zabezpieczeniu źródła jej przychodów. Podatniczka zapytała organ podatkowy, czy koszty najmu mieszkania mogłyby zostać uznane za koszt uzyskania przychodu. Organ odpowiedział twierdząco wskazując, że „do wydatków na najem mieszkania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej znajdują zastosowanie regulacje określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skoro zatem, na co wskazuje treść wniosku, wydatki z tego tytułu spełniają kryterium celowości, o którym mowa w tym przepisie, to mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni”.
Warto wskazać, że organy podatkowe prezentują ostatnio stanowisko korzystne dla podatników w odniesieniu do zbliżonych stanów faktycznych. Przykładowo w interpretacji z dnia 7 października 2020 r. organ podatkowy wskazał, że do kosztów uzyskania przychodów mogą zostać zaliczone wydatki na zakup mieszkania w celach mieszkalnych w sytuacji, gdy podatnik wykonywał pracę w biurze swojego klienta położonym ponad 100 kilometrów,od miejsca prowadzenia przez niego działalności. Pracę wykonywał we wszystkie dni robocze, w efekcie czego potrzebował miejsca niedaleko siedziby kontrahenta w którym mógłby mieszkać w ciągu tygodnia.
Danina solidarnościowa – brak możliwości pomniejszenia podstawy obliczenia w przypadku nieopłaconej faktury przez kontrahenta.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (0114-KDIP3-2.4011.472.2020.2.JM)
W niniejszej sprawie przedsiębiorca zajmujący się budową dróg i autostrad wystąpił do Dyrektora KIS z pytaniem o możliwość obniżenia podstawy obliczenia daniny solidarnościowej. Jak wskazał w piśmie, wykonał on umowę na budowę ścieżek rowerowych dla gminy która nie wywiązała się ze zobowiązania i nie zapłaciła wynikającej z faktury kwoty około półtora miliona złotych. Podatnik zapytał zatem organ skarbowy czy może obniżyć podstawę obliczenia daniny solidarnościowej o kwotę tej niezapłaconej faktury. Dyrektor KIS odmówił. W interpretacji indywidualnej (0114-KDIP3-2.4011.472.2020.2.JM) z 8 października 2020 r. powołał się on na przepisy artykułu 14 ustępu 1, 1c oraz 1i ustawy o PIT dotyczących kwestii momentu rozpoznania przychodu u podatnika. Jak wskazał Dyrektor KIS: „Podsumowując, mając na względzie powyżej przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, że brak jest podstaw do obniżenia podstawy daniny solidarnościowej o wartość niezapłaconej faktury. Przychód, wynikający ze spornej faktury, jest dla Wnioskodawcy zatem przychodem należnym z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, w wysokości określonej tą fakturą”.
Podatek dochodowy od osób prawnych
Umorzenie części zobowiązania w wyniku postępowania restrukturyzacyjnego nie stanowi przychodu podatkowego.
Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (0114-KDIP2-2.4010.263.2020.1.AM)
Wnioskodawcą była spółka będąca dużym polskim wydawcą na rynku literatury edukacyjnej,zajmująca się ponadto świadczeniem usług edukacyjnych za pośrednictwem szkół języków obcych. W ostatnim czasie zaciągnęła kredyt na działalność związaną z rozwojem sieci szkół językowych.W związku z sytuacją epidemiczną zmuszona jest dokonać restrukturyzacji długu. Spółka wystąpiła do organu skarbowego z prośbą o potwierdzenie, że umorzenie długu związane z procesem restrukturyzacji nie będzie traktowane jako przychód na gruncie ustawy o CIT. Spółka powołała się na artykuł 12
1.2.2
1.3
1.3.1
ust. 4 pkt 8 lit b ustawy o CIT zgodnie z którym w sytuacji gdy wierzytelność jest umarzana w wyniku zastosowania przepisów dotyczących procesu restrukturyzacji zawartych w ustawie z dnia 15 maja 2015 r. - Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U. z 2020 r.
poz. 814 ze zm.) jej wartość nie stanowi przychodu do opodatkowania. „Mając na uwadze zarówno treść przepisów ustawy o CIT, jak również uzasadnienie dla ich wprowadzenia, w ocenie Wnioskodawcy wartość zmniejszenia długu, jaka zostanie zaakceptowana w ramach układu zawartego w następstwie przeprowadzenia postępowania restrukturyzacyjnego, nie będzie stanowiła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem CIT. Zmniejszenie zobowiązania wynikającego z Umowy kredytowej będzie bowiem związane z przeprowadzonym na podstawie Prawa restrukturyzacyjnego postępowaniem o zatwierdzenie układu”– wskazał Wnioskodawca. DyrektorKIS interpretacją indywidualną z dnia 27 października 2020 roku (0114-KDIP2-2.4010.263.2020.1.AM) potwierdził stanowisko Spółki.
Wynagrodzenie z tytułu usług administracyjnychświadczonych przez podmiot powiązany a koszt uzyskania przychodu - Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (0111-KDIB1-2.4010.359.2020.2.AW)
Do tej kwestii odniósł się Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 22 października 2020 roku (0111-KDIB1-2.4010.359.2020.2.AW). Kwestia dotyczyła wykładni artykułu 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT zgodnie z którym
„Podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych”.
W niniejszej sprawie posiadająca zarząd na terytorium RP spółka kapitałowa należąca do międzynarodowej grupy kapitałowej wystąpiła o interpretację indywidualną w sprawie podatkowej kwalifikacji usług administracyjnych dokonywanych na jej rzecz przez podmiot powiązany. Spółka była w trakcie budowy budynku biurowo-hotelowego z częścią usługowo-handlową i parkingiem podziemnym, wraz z infrastrukturą techniczną składającego się z części hotelowej oraz części biurowej z powierzchnią usługowo-handlową. W celu realizacji inwestycji spółka nabywała od innej spółki z grupy kapitałowej - spółki z ograniczoną odpowiedzialnością różnego rodzaju usługi, w tym usługi projektowe, obejmujące w szczególności wsparcie na etapie przygotowania projektu inwestycji, wsparcie na etapie przygotowania miejsca budowy, wsparcie na etapie wykonawczym, wsparcie na etapie zakończenia oraz usługi prowadzenia administracyjno-finansowego projektu na wszystkich etapach projektu. Usługi prowadzenia administracyjno-finansowego projektu obejmowały w szczególności: weryfikację faktur, dokonywanie płatności, przygotowywanie dokumentów dla księgowości, budżetowanie, przygotowywanie umów, archiwizację dokumentów projektu, raportowanie, analizę płynności finansowej, obsługę biurową, czynności prawne w zakresie bieżących spraw korporacyjnych Spółki.
Kwestia rozstrzygnięta przez Dyrektora KIS dotyczyła tego, czy wyżej wspomniane usługi administracyjne mogą zostać uznane za świadczenia o którym mowa w artykule 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, który przewiduje ograniczenie możliwości zakwalifikowania wydatków na nabycie tych świadczeń do kosztów uzyskania przychodu. Spółka stała na stanowisku że powyższe świadczenia nie powinny zostać uznane za świadczenia w rozumieniu artykułu 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT i w konsekwencji powinny stanowić koszty uzyskania przychodu Spółki.
Dyrektor KIS odpowiedział które ze wskazanych przez spółkę świadczeń można zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodu w całości a które podlegają ograniczeniu. Decydujące w tej sprawie było rozumienie pojęcia usług zarządzania i kontroli. Ostatecznie Dyrektor KIS uznał iż świadczenia:
• dokonywanie płatności,
• przygotowywanie dokumentów dla księgowości,
• przygotowywanie umów,
• archiwizację dokumentów projektu,
• obsługę biurową,
• czynności prawne w zakresie bieżących spraw korporacyjnych Spółki, stanowią koszty uzyskania przychodów w całości.
1.3.2
Opodatkowanie spółek komandytowych
28 października 2020 r. Sejm przyjął ustawę o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw. Jej przepisy zakładają objęcie reżimem ustawy o CIT spółek komandytowych dotychczas opodatkowanych jedynie na poziomie jej wspólników. Zmiany mają wejść w życie od 1 stycznia 2020 roku, spółki będą mogły jednak postanowić że przepisy te będą miały do nich zastosowanie1 od maja 2020 roku.
Po zmianie spółki komandytowe będą kolejnym obok spółki akcyjnej, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółki komandytowo-akcyjnej podmiotem podlegającym opodatkowaniu CIT. W efekcie dojdzie do podwójnego opodatkowania spółek komandytowych. Pierwszym podatkiem będzie podatek dochodowy od osób prawnych płacony przez spółkę, natomiast drugi podatek płacić będą jej wspólnicy w momencie dystrybucji zysku. Zgodnie z przepisami nowelizowanej ustawy komandytariusze spółki komandytowej będą mogli skorzystać w tym momencie z częściowego zwolnienia – ustawodawca zakłada że zapłacą podatek tylko od połowy przychodów z zastrzeżeniem jednak że przychody te nie będą przekraczały 60 tysięcy złotych. Uprawnieni do powyższego zwolnienia będą jednak jedynie ci komandytariusze którzy posiadają mniej niż 5 % udziałów w spółce kapitałowej będącej komplementariuszem spółki komandytowej, nie są członkiem zarządu spółki kapitałowej będącej komplementariuszemspółki komandytowej ani nie są podmiotem powiązanym z komplementariuszem tej spółki komandytowej. Zdaniem ustawodawcy ograniczenie te jest podyktowane przeciwdziałaniem formie prawnej znanej jako spółka z o. o. spółka komandytowa, która zdaniem fiskusa stanowi przejaw optymalizacji podatkowej.
Nowelizacja zakłada również możliwość odliczenia od podatku komplementariusza kwotypodatku zapłaconej przez spółkę komandytową, proporcjonalnie do udziału komplementariusza w takiej spółce.
Estoński CIT
Od dnia 1 stycznia 2020 r. polskie spółki kapitałowe będą mogły skorzystać z korzystnej formy opodatkowania, czyli ryczałtu od dochodów spółek kapitałowych, zwanego potocznie„Estońskim CITem”.Główną ideą przyświecającą nowelizacji jest odroczenie opodatkowania spółki aż do momentu wypłaty zysków co w zamyśle projektodawcy ma przyczynić się do wzrostu płynności firm, które mogą mieć problem ze znalezieniem finansowania zewnętrznego takiego jak kredyty czy pożyczki.
Uprawnionymi do skorzystania z nowej formy opodatkowania będą spółki kapitałowe mające siedzibę lub zarząd na terytorium RP. Będą one mogły skorzystać z tej formy opodatkowania po spełnieniu poniższych warunków:
• udziałowcami spółki kapitałowej będą mogły być jedynie osoby fizyczne, które nie posiadają akcji lub udziałów w kapitale innej spółki/funduszu inwestycyjnym/fundacji;
• spółka nie będzie mogła posiadać udziałów ani akcji w kapitale innej spółki/udziałów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym/praw majątkowych uprawniających do otrzymania świadczenia w truście/fundacji;
• przychody spółki nie będą mogły przekroczyć kwoty 100 milionów złotych brutto (z uwzględnieniem VAT);
• spółka decydująca się na tę formę opodatkowania będzie musiała systematycznie inwestować w środki trwałe z przedziału 3-8 PKD (min. maszyny, urządzenia), alternatywnie zwiększać kwoty wydawane na zatrudnienie pracowników. Wzrost nakładów inwestycyjnych będzie musiał wynosić 15 % (nie mniej niż 20 tysięcy) w okresie dwuletnim lub 33 % (nie mniej niż 50 tysięcy) w okresie czteroletnim, w przypadku wzrostu środków przeznaczanych na
2. Zmiany legislacyjne
2.1
2.2
zatrudnienie pracowników – 20 % jednak nie mniej niż 30 tysięcy złotych w okresie dwuletnim;
• przychody z działalności pasywnej (np. wierzytelności, odsetki) nie będą mogły przekroczyć połowy przychodów spółki;
• spółka będzie musiała zatrudniać, przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym, co najmniej 3 osoby (nie będące udziałowcami ani akcjonariuszami tego podatnika) na podstawie umowy o pracę (możliwe również zatrudnienie na podstawie umowy cywilnoprawnej);
• spółka będzie musiała złożyć zawiadomienie o tej formie opodatkowania do właściwego naczelnika urzędu skarbowego.
Zgodnie z nowelizacją stawka podatkubędzie wynosiła 15 % dla małego podatnika oraz 25 % dla pozostałych podatników, z możliwością obniżenia stawki do odpowiednio 10 % i 20 % w przypadku znacznego wzrostu nakładów inwestycyjnych.
Ponadto przepisynowelizacji wprowadzają wyraźną korzyść w postaci możliwości odliczenia od podatku płaconego przez wspólników spółki w momencie dystrybucji dywidendy części podatku zapłaconego wcześniej przez spółkę.Wkonsekwencji efektywna stawka podatku przy estońskim CIT będzie niższa niż przy tradycyjnym opodatkowaniu wynoszącym dla małego i pozostałych podatnikówodpowiednio 26% oraz 35 % (podatek CIT + podatek PIT od dywidendy).
Projekt nowelizacji przewiduje również wprowadzenie tzw. funduszu inwestycyjnego, który będzie wyodrębniony w kapitale rezerwowym podatnika. Podatnicy, po spełnieniu określonych warunków będą uprawnieni do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów pełnej wysokości odpisów dokonanych na fundusz. Dokonywanie odpisu na fundusz nie wpłynie w żaden sposób na dotychczasowe zasady opodatkowania, a więc podatnicy, których przychody nie przekraczają odpowiednich progów będą mogli nadal korzystać z 9% stawki CIT. Dodatkowo w dalszym ciągu będzie istniała możliwość zastosowania IP BOX oraz ulgi badawczo rozwojowej, dzięki której część wydatków będzie mogła być zaliczona do wydatków dwukrotnie. Z opisanego rozwiązania będą mogli skorzystać jedynie spółki kapitałowe, które nie wybiorą formy opodatkowania estońskim CIT.
Łukasz Koc
Radca Prawny
Dział Prawa Podatkowego e-mail: l.koc@siw.pl tel.: 500 665 483
