PRACA ORGANIZACYJNA
W latach 1972–1988 dr Marek Kaciński był zatrudniony w II Klinice Chorób Dzieci Instytutu Pediatrii. Oprócz wykonywania obowiązków oddziałowych w pełnym zakresie dbał o estetykę pomieszczeń i czy- stość. Zwracał na nie szczególną uwagę zwłaszcza w kontekście prowa- dzonych ćwiczeń klinicznych ze studentami. Od 1977 roku był człon- kiem Zespołu Neurologicznego Instytutu, a od 1993 stałym członkiem Rady Instytutu. Jako członek zespołu konsultacyjno-organizacyjnego tworzył zręby Centrum Leczenia Rehabilitacyjnego Dzieci przed 1988 rokiem. Od 1988 roku dbałość ta jeszcze wzrosła w nowych pomiesz- czeniach Oddziału Rehabilitacyjnego Neurologii II Kliniki i przejawiała się pedantycznym doborem sprzętów oraz podstawowych ozdobników w salach chorych i pomieszczeniach lekarskich.
Najstarsi pracownicy kliniki na konferencji w Domu Polonii w Krakowie (2007)
Po przeprowadzonym konkursie, 1 lipca 1997 roku Rektor Uni- wersytetu Jagiellońskiego powołał dra hab. Marka Kacińskiego na kie- rownika utworzonej w 1996 roku Kliniki Neurologii Dziecięcej. W la- tach 1998–2001 był On członkiem Międzyuczelnianej Rady Naukowej ds. Magnetycznego Rezonansu. W latach 1999–2006 był członkiem Ko- misji Bioetycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Na zlecenie Okręgowej Rady Lekarskiej wielokrotnie przewodniczył komisjom konkursowym.
Od 2002 roku nieprzerwanie pełni funkcję konsultanta wojewódzkie- go w dziedzinie neurologii dziecięcej dla województwa małopolskiego.
Od 2007 roku był członkiem Zespołu Eksperckiego ds. Centralnej Bazy Świadczeń Opieki Zdrowotnej.
W czasie kolejnych lat kierowania przez Niego pracą Kliniki Neu- rologii Dziecięcej utworzone zostały: Pracownia Wideoelektroencefa- lografi i (1999), Pracownia Elektromiografi i i Potencjałów Wywołanych (1999), Pracownia Neurorehabilitacji (2003), Pracownia Neuropsycho- logii (2003), Pracownia Neurosonografi i Dopplerowskiej (2004), Pra- cownia Polisomnografi i i Wideoelektroencefalografi i (2007).
Obok przygotowania zawodowego z zakresu neurologii dziecięcej i neurofi zjologii posiadał też kompetencje w zakresie rehabilitacji. Na- był je w czasie stażu w Stanach Zjednoczonych w Alfred I. du Pont In- stitute, Willmington Delaware w 1989 roku. W 2000 roku doprowadził do powstania dwóch nowych poradni specjalistycznych: Poradni Bólów Głowy i Poradni Chorób Nerwowo-Mięśniowych. W 2004 roku dy- rektor Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Krakowie utworzył na Jego wniosek Pracownię Neurosonografi i Dopplerowskiej i Pododdział Rehabilitacji Neurologicznej w Klinice Neurologii Dziecięcej.
Aby pracownie te mogły działać, Pan Profesor pozyskał środki fi nan- sowe na aparaturę: aparat wideo-EEG: grant zwykły KBN, aparat Hol- ter-EEG: grant zwykły KBN, potencjały wywołane: działalność statuto- wa UJ CM, doppler przezczaszkowy: środki z rezerwy prac własnych UJ CM, aparat do polisomnografi i: środki z rezerwy prac płasnych UJ CM, aparat do oceny układu autonomicznego: działalność statutowa UJ CM.
Opierając się na wyposażeniu pracowni USD, po spełnieniu wymo- gów naukowych i dydaktycznych w 2004 roku zostały utworzone przez Rektora UJ akademickie Pracownie: Neurofi zjologii oraz Elektrofi zjo- logii Klinicznej w Klinice Neurologii Dziecięcej UJ CM, a w obrębie tej ostatniej w 2016 roku Pracownia Biofeedbacku.
Od 1992 roku, to jest od początku jego istnienia, Profesor przez kil- ka kadencji przewodniczył Oddziałowi Krakowskiemu Polskiego Towa- rzystwa Neurologów Dziecięcych. W tym czasie zorganizował niemal
100 posiedzeń naukowych, współorganizując wraz z oddziałem także kilka konferencji naukowych.
W kadencji 2010–2015 wybrano Go na funkcję prezesa Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Neurofi zjologii Klinicznej. Na- dało to oddziałowi ożywczych impulsów merytorycznych, dydaktycz- nych i organizacyjnych. Od 2012 roku przewodniczy Sekcji Rozwojowej PTNK, którą zbudował od podstaw i która obecnie liczy 69 członków.
Dokonania naukowe sekcji są imponujące, a Profesor jest współautorem kilkudziesięciu prac oryginalnych z zakresu neurofi zjologii klinicznej.
W 1987 roku współorganizował ogólnopolską konferencję „Pedia- tric neurology”, a w 1996 był kierownikiem naukowym ogólnopolskiego Seminars in Pediatric Neurology, wraz z Fundacją Project HOPE w In- stytucie Pediatrii w Krakowie.
Staż w duPont Institute (USA) w 1989 roku
Był także przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego II Ogólno- polskich Dni Neurologii Dziecięcej w Krakowie w dniach 17–18 maja 1996 roku, poświęconych padaczce pierwszych dwóch lat życia. Współ- organizował, wraz z Komisją Neurologii Dziecięcej Komitetu Nauk Neurologicznych PAN, konferencję naukowo-szkoleniową „Defekty cewy nerwowej – aspekty medyczne, psychologiczne i architektonicz- ne” w 1998 roku w Krakowie. Na 600-lecie Odnowienia Akademii Kra- kowskiej zorganizował Jubileuszową Konferencję Naukową „Aktualne programy badawcze Klinik Neurologii Dziecięcej w Polsce” w 2000 roku. W latach 2004–2011 zorganizował osiem konferencji o wybra-
nych zagadnieniach neurologii dziecięcej oraz: psychiatrii dziecięcej, pediatrii i otolaryngologii, radiologii, narządów zmysłów, epileptologii, endokrynologii i neurofi zjologii. Kolejną była jubileuszowa konferencja na 650 lat UJ „Neurologia i neurofi zjologia dziecięca w Uniwersytecie Jagiellońskim” (2013), bardziej szczegółowa „Autyzm u dzieci – istota i postępowanie” (2014), a następnie ogólnopolska konferencja „Nowe trendy w neurologii dziecięcej” (2014) oraz ogólnopolska konferencja
„Krakowskie dni neurologii i neurofi zjologii dziecięcej” (2016).
Profesor przewodniczył także komitetowi naukowemu ogólnopol- skiej konferencji naukowej „Aktualne potrzeby dziecka specjalnej troski – aspekty medyczne, edukacyjne i społeczne” w Krakowie we wrześ- niu 1996 roku oraz był sekretarzem komitetu naukowego II Ogólno- polskich Dni Neurologii Dziecięcej. Był także członkiem komitetów naukowych: III Zjazdu PTND w Łodzi w maju 1999 roku, XIV Ogólno- polskiego Sympozjum Neonatologicznego w Szczecinie w październiku 1999 roku, V Ogólnopolskich Dni Neurologii Dziecięcej w Olsztynie we wrześniu 2000 roku, IV Zjazdu PTND w Warszawie w maju 2003 roku, VI Dni Neurologii Dziecięcej w Lublinie i V Zjazdu PTND w Białym- stoku w czerwcu 2007 roku.
W pracowniach kliniki przez kolejne lata realizowano fi nansowane projekty badawcze różnej rangi: Badania neuropsychologiczne i elek- trofi zjologiczne czynności półkul mózgowych u dzieci z torbielą prze- grody przezroczystej. Projekt zwykły KBN 4 P05E 124 18, 2000–2003;
Ocena elektromiografi czna następstw leczenia ostrej białaczki limfo- blastycznej u dzieci. Praca własna UJ CM WŁ/570/KL/L, 2002–2005;
Ocena neurofi zjologiczna okolic skroniowych u dzieci z niepadaczko- wymi stanami napadowymi. Praca statutowa UJ CM 501/NKL/590/L, 2003–2005; Neurofi zjologiczne następstwa ostrej białaczki limfobla- stycznej u wyleczonych dzieci. Praca statutowa UJ CM 501/NKL/206/L, 2006–2007; Poszukiwanie obwodowych biochemicznych marke- rów zaburzeń snu o różnej etiologii u dzieci. Praca statutowa UJ CM K/ZDS/001036, 2009–2011; Poszukiwanie markerów neuroendokryno- logicznych w napadowych zaburzeniach snu u dzieci. Praca statutowa UJ CM K/ZDS/001489, 2010–2012; Jakość życia i ocena neurofi zjolo- giczna pacjentów po przebytej ostrej nabytej polineuropatii zapalnej w wieku rozwojowym. Praca statutowa UJ CM K/ZDS/001491, 2010–
2012; Dynamika zmian przepływu mózgowego krwi i równowagi we- getatywnego układu nerwowego podczas biernej pionizacji u dzieci z migreną. Praca statutowa UJ CM K/ZDS/002515, 2011–2013; Wpływ terapii poznawczo-behawioralnej na wybrane parametry psychologicz- ne i neurofi zjologiczne u dzieci z napadami rzekomopadaczkowymi
i napięciowymi bólami głowy. Praca statutowa UJ CM K/ZDS/003026, 2012–2014; Kliniczna, neurofi zjologiczna i neuroobrazowa ocena sku- teczności leczenia interferonem beta młodocianych ze stwardnieniem rozsianym. Praca statutowa UJ CM K/ZDS/003845, od 2013; Przepływ mózgowy krwi i czynniki ryzyka udaru mózgu u dzieci z neurofi broma- tozą typu 1, 2014–2016; Wpływ poznawczego i emocjonalnego stresu na mózgowy przepływ krwi i wybrane parametry autonomiczne u dzieci z omdleniami neurokardiogennymi, 2015–2017; Ocena funkcjonowa- nia intelektualnego i potencjał poznawczy P300 u młodocianych leczo- nych interferonem z powodu SM, 2016–2018.
Trzeba docenić także uczestnictwo Pana Profesora w ogólnopolskim ruchu naukowym. Został wybrany do Komitetu Nauk Neurologicznych Polskiej Akademii Nauk, był stałym współpracownikiem Komitetu Ba- dań Naukowych i Narodowego Centrum Nauki. Redagował wiele pozy- cji „Przeglądu Lekarskiego”, „Neurologii Dziecięcej”, „Medycyny Prak- tycznej (Pediatrii i Neurologii)”, „Pediatrii po Dyplomie”.
Wiązanki imieninowe w gabinecie (2013)
Pan Profesor przez wiele lat uczestniczył także w pracach państwo- wej komisji egzaminacyjnej z pediatrii, a także w pracach Agencji Oceny Technologii Medycznych i w różnych gremiach neurofi zjologicznych.
Był również członkiem komisji egzaminacyjnej z neurologii dziecięcej.
