• Nie Znaleziono Wyników

Grzyby wielkoowocnikowe rezerwatu leśnego Marynopole - Biblioteka UMCS

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Grzyby wielkoowocnikowe rezerwatu leśnego Marynopole - Biblioteka UMCS"

Copied!
17
0
0

Pełen tekst

(1)

A N N A L E Ś

U N I V E R S I T A T I S M A R I A E C U R I E - S K L O D O W S K A L U B L I N - P O L O N I A

VOL. LII SECTIO C 1997

Instytut Biologii UMCS Zakład Botaniki Ogólnej

ZOFIA FLISIŃSKA

Grzyby wielkoowocnikowe rezerwatu leśnego Marynopole

Macromycetes of the forest reserve Marynopole

Rezerwat jodłowy Marynopole utworzony został w 1976 r. dla ochrony lasu, w którym dominuje jodła (Abies) na północno-wschodniej granicy swego zasięgu.

Usytuowany jest na południowo-wschodnim skraju Wzniesień Urzędowskich na Wyżynie Lubelskiej i zajmuje powierzchnię 156,12 ha w lasach nadleśnictwa Kraśnik, w granicach obecnego województwa tarnobrzeskiego.

W rezerwacie dominuje zbiorowisko typu siedliskowego, prezentującego lokalną postać grądu w podzespole Tilio-Carpinetum abietetosum, wykazujące jednakże wiele właściwości pośrednich.

W skład lasów występujących na terenie rezerwatu Marynopole wchodzi 11 gatunków drzew z wyraźną dominacją Abies alba, Carpinus betulus i Quercus sessilis. Najbardziej okazałe drzewostany (100-120 lat; 35 m wys.) tworzą, pojedynczo lub w przemieszaniu, jodła i dąb bezszypułkowy. Jednakże najbardziej ekspansywnym gatunkiem w tych lasach jest grab. W miejscach, gdzie nie był wytrzebiony, tworzy trudne do przebycia zarośla (5).

Pod względem mikologicznym rezerwat jodłowy Marynopole nie był dotych­

czas opracowany. Brak też pojedynczych informacji o grzybach wielkoowocni- kowych tu występujących. Jedynie F l i s i ń s k a (1, 2) podaje stąd stanowiska 2 gatunków chronionych.

(2)

CHARAKTERYSTYKA FLORY GRZYBÓW WIELKOOWOCN1KOWYCH

W wyniku przeprowadzonych kilkuletnich obserwacji, stwierdzono w rezerwacie jodłowym Marynopole 199 gatunków podstawczaków (Basidiomyceteś) należących do 11 rzędów, 30 rodzin oraz 93 rodzajów (ryc. 1, tab. 1).

Ryc. 1. Liczby stwierdzonych taksonów grzybów wielkoowocnikowych w rezerwacie Marynopole;

A — rzędy; B — rodziny; C — rodzaje; D — gatunki

Numbers of the macrnmycetes taxons found in the Marynopole reserve; A — orders; B — families;

C — gencra; D — species

Najliczniejszą florę grzybów wielkoowocnikowych rezerwatu prezentują następujące rodziny:

Trichnlomataceae, Russulaceae i Corticiaceae (ryc. 2). Z innych rodzin stwierdzono występowanie 1-6 gatunków.

Spośród obserwowanych tu 93 rodzajów najliczniejszymi w gatunki okazały się następujące:

Russula, Lactarius, Mycena, Clitocybe, Amanita, Collybia, Lepista, Agaricus, Coprinus, Cortina- rius i Lycoperdon (ryc. 3). Pozostałe rodzaje reprezentowane były przez 1-3 gatunki.

Na ziemi i wśród ściółki najczęściej i najobficiej wyrastały owocniki takich gatunków, jak:

Clavulina cinerea, C. cristata, gatunki z rodzaju Clitocybe, Collybia, Dermocybe cinnamomea, gatunki z rodzaju Laccaria, Lepista, Lactarius helvus, L. necator, L. rufus, Lycoperdon perlatum, Macrolepiota rhacodes, Paxillus involutus i Xerocomus chrysenteron.

Na drewnie drzew liściastych najczęściej i najliczniej owocujące spotykano następujące ga­

tunki: Bjerkandera adusta, Chondrostereum purpureum, Crepidotus variabilis, Cyathus striatus, Daedaleopsis confragosa, Ganoderma applanatum, gatunki z rodzaju Hypholoma, Pluteus atrica- pillus, Stereum hirsutum, Thelephora terrestris, Trametes hirsuta, T. versicolor i Tremella mesen- terica.

Calocera viscosa i Pseudohydnum galatinosum to gatunki, które najczęściej obserwowano na drewnie drzew iglastych (Abies).

Wiele gatunków notowano sporadycznie i rzadko. Większość z nich niezbyt często wymienia­

nych jest także w polskiej literaturze mikologicznej. Wśród ściółki i na ziemi, sporadycznie lub rzadko obserwowano owocniki następujących gatunków: Agaricus dulcidulus, A. semotus, Boletus edulis, Cantharellus cibarius, Entoloma mammosum, Gyroporus castaneus, Lactarius circellatus,

(3)

G R Z Y B Y W IE L K O O W O C N IK O W E R EZ ER W A TU L E Ś N E G O M A R Y N O P O L E 9 5

Ryc. 2. Najliczniejsze w gatunki rodziny grzybów wielkoowocnikowych w rezerwacie Marynopole The richest in species macromycetes families in the Marynopole reserve

Lepiota castanea, Lepista irina, Leucopaxillus gentianeus, Lyophyllum fumatofoetens, Macrole­

piota mastoidea, Mycena pelianthina, Ramaria stricta, Ripartites helomorphus, Russula aurata, R. brunneoviolacea, R. chamaeleontina, R. Integra, R. puellaris, Suillus flavus, Thelephora palma- ta, Tricholoma columbetta i T. sulphuerum.

Na drewnie drzew liściastych sporadycznie spotykano owocniki: Calocera cornea, Gloeoporus dichrous, Grandinia granulosa, Hymenochaete rubiginosa, Lyomyces sambuci, Mycena inclinata, M. niveipes, Pholiota lubrica, Pluteus leoninus i Trametes pubescens.

Na drewnie drzew iglastych (Abies) rzadko obserwowano takie gatunki, jak: Climacocystis borealis, Gloeophyllum odoratum, Mycena maculata, Onnia circinata, Paxillus atrotomentosus, Phaeolus schweinitzii i Phellinus hartigii.

Wiele ze znalezionych grzybów to gatunki znajdujące się na czerwonej liście (6). Należą one do czterech kategorii zagrożenia: E (wymierające) — Gloeoporus dichrous; V (narażone) — Boletus edulis, Grifola frondosa, Onnia circinata, Rhodocybe obscura, Trametes pubescens; R (rzadkie) — Clavulina rugosa, Phaeolus schweinitzii, Stereum subtomentosum; 1 (o nieokreślonym stopniu zagrożenia) — Cantharellus cibarius, Climacocystis borealis, Gyroporus castaneus, Macrolepiota procera, M. rhacodes, Mycena pelianthina, Phellinus hartigii, Russula alutacea, Tricholoma columbetta.

W rezerwacie jodłowym Marynopole stwierdzono stanowiska 3 gatunków objętych prawną ochroną. Są to: Grifola frondosa, Meripilus giganteus i Phallus impudicus.

Ponadto warto chyba podkreślić i zwrócić uwagę ekologów na fakt, iż w partiach lasu, gdzie grab wykazuje dużą ekspansję, obserwowano masowe występowanie owocników opieńki miodowej (Armillariella mellea), wyrastających przede wszystkim na ziemi, oraz nader częste zaczerwienie i pleśnienie bardzo młodych i starszych owocników wielu gatunków grzybów (Armillariella mellea, Mycena, Russula, Xerocomus).

(4)

Ryc. 3. Najliczniejsze w gatunki rodzaje grzybów wielkoowocnikowych stwierdzonych w rezer­

wacie Marynopole

The richest in species macromycetes genera found in the Marynopole reserve

GRUPY EKOLOGICZNE GRZYBÓW WIELKOOWOCNIKOWYCH

Najliczniejszą grupą ekologiczną w rezerwacie jodłowym Marynopole są grzyby naziemne (ryc. 4 I, tab. 1). Stanowią one ok. 60% (122 gat.). Polowa z nich to pedobionty, których bazą pokarmową jest ściółka i próchnica. W prze­

ważającej większości są to grzyby z rzędu Agaricales (50). Najczęściej i naj­

obficiej występowały gatunki z rodzaju Clitocybe, Collybia, Lepista, Macrole- piota oraz Agaricus silvicola. Z rzędu Aphyllophorales najczęściej notowanymi pedobiontami były Clavulina cinerea i C. cristata, a spośród Gasteromycetes najliczniej i najczęściej obserwowano owocniki Lycoperdon perlatum. Równie licznie reprezentowane są ryzobionty, wykazujące symbiotroficzną formę życia (61). W liczbie tej 30 gatunków to grzyby z rodzaju Lactarius i Russula (Russu- lales). Z Agaricales (16) najczęściej pojawiały się owocniki z rodzaju Amanita,

(5)

G R Z Y B Y W IE L K O O W O C N IK O W E REZER W A TU L E Ś N E G O M A R Y N O P O L E 97

Dermocybe i lnocybe, z rzędu Boletales (10) najobficiej występowały takie gatun­

ki, jak: Paxillus involutus i Xerocomus chrysenteron, a z Aphyllophorales (3) — Pseudocraterellus sinuosus.

1 II

60%

69,0%

Ryc. 4. Procentowy udział grup ekologicznych grzybów wielkoowocnikowych w rezerwacie Marynopole; I — ze względu na substrat: A — naziemne, B — nadrzewne, C — inne substraty,

II — ze względu na sposób życia: A — saprofity, B — symbionty, C — pasożyty Per cent share of ecological groups of macromycetes in the Marynopole reserve; I — in consideration of the substrate; A — ground, B — arboreal, C ■— other substrates, II — in

consideration of the form of li ving: A — saprophytes, B — symbionts, C — parasites

W pobliżu Betula obserwowano gatunki: Leccinum scabrum, Lactarius gly- ciosmus, L. helvus, L. rufus, L. torminosus, Russula aeruginea, R. brunneovio- lacea i R. violacea. Owocniki Lactarius quietus i Russula virescens można było zauważyć jedynie w pobliżu Quercus. Dość często w pobliżu Carpinus notowano owocniki Leccinum griseum. Niezbyt często w pobliżu Larix wyrastały owocniki Suillius flavus, a w pobliżu Abies — Russula integra. Więcej gatunków towarzy­

szyło sośnie (Pinus): Lactarius rufus, Russula aurata, R. xerampelina, Tylopilus felleus i Xerocomus badius.

Drugą dość pokaźną (ok 38%) grupę ekologiczną tworzą grzyby nadrzewne (ksylobionty), w liczbie 73 gatunków (ryc 41, tab. 1). Bazę pokarmową stano­

wi dla nich martwe lub żywe drewno gatunków liściastych i iglastych, wiodą więc życie na sposób saprofityczny lub pasożytniczy. W rezerwacie jodłowym Marynopole saprofityczne ksylobionty stanowią większość (66) i są to przede wszystkim gatunki należące do rzędów Agaricales (28) i Aphyllophorales (27).

Z Agaricales najczęściej na drewnie gatunków liściastych wyrastały owocniki Coprinus micaceus, Crepidotus variabilis, Hypholoma fasciculare, H. sublate-

6*

(6)

Tab. 1. Liczbowe zestawienie gatunków z poszczególnych grup ekologicznych i rzędów Tab. 1. A list of species from particular ecological groups and orders in numbers

Grupa ekologiczna Rząd

Naziemne Nadrzewne Inne

substraty

Razem mykoryzowe sap ro fity czn e saprofity p aso ży ty

Agaricales 16 50 28 2 3 99

Aphyllophorales 3 5 27 5 1 41

Russalales 30 - - - - 30

Boletales 10 I 1 - - 12

Gasteroycetes* 2 5 3 - 10

Tremellales - - 3 - - 3

Dacrymycetales - - 3 - - 3

Auriculariales - - 1 - - 1

Razem 61 61 66 7 4 199

199

122 73 4

Zaliczono rzędy: Sclerodermatales, Nidulariales, Lycoperdales, Phallales.

ritium, Kuehneromyces mutabilis i Pluteus atricapillus; na drewnie zaś gatun­

ków iglastych — Galerina marginata, Hypholoma capnoides, Mycena alcalina, M. viscosa i Oudemansiella platyphylla. Z rzędu Aphyllophorales na drewnie li­

ściastym swe owocniki wytwarzały przeważnie takie gatunki, jak: Bjerkandera adusta, Chondrostereum purpureum, Daedaleopsis confragosa, Ganoderma ap- planatum, Schizopora paradoxa, Stereum hirsutum, Trametes hirsuta i T. versico- lor, a na drewnie gatunków iglastych (Abies) obserwowano jedynie (wyrastające od podstawy pniaków) owocniki Heterobasidion annosum. We florze grzybów wielkoowocnikowych rezerwatu jodłowego Marynopole udział pasożytniczych ksylobiontów jest niewielki (7 gat.) i należą one do dwóch rzędów: Aphyllopho­

rales (5) i Agaricales (2). Jedynie owocniki Armillariella mellea obserwowano bardzo często, pozostałe gatunki notowano rzadko lub nawet sporadycznie.

Grzybów zasiedlających inne substraty (allobionty) stwierdzono ok. 2% i gru­

pa ta ma niewielki udział w biocenozie leśnej rezerwatu jodłowego Marynopole (ryc. 41, tab. 1).

Uwzględnienie jedynie formy życiowej poszczególnych gatunków (saprofizm, symbioza, pasożytnictwo) pozwala stwierdzić, iż w rezerwacie jodłowym Mary­

nopole grzyby wykazujące saprofityczny sposób życia (pedo-, ksylo- i allobionty) dominują i stanowią ok. 69%, znaczną grupę (ok. 27,5%) stanowią symbionty (ryzobionty), a pasożytniczą formę życiową (ksylobionty) wykazuje jedynie ok.

3,5% gatunków grzybów wielkoowocnikowych (ryc. 411).

Z obserwacji wynika także, iż udział gatunków saprofitycznych jest większy w tych partiach lasu, gdzie jest większe zagęszczenie (dominuje tam Carpinus).

Grzyby saprofityczne odgrywają dużą rolę (aktywną) w sukcesji ekologicznej.

(7)

G R Z Y B Y W IE L K O O W O C N IK O W E REZER W A TU L E Ś N E G O M A R Y N O P O L E 99

Większy ich udział w danym zbiorowisku roślinnym, jak można przypuszczać, wskazuje na zmiany zachodzące w danym zbiorowisku.

SYSTEMATYCZNY WYKAZ GATUNKÓW

Basidiomycetes*

Aphyllophorales Cantharellaceae

Cantharellus cibarius F r. — sporadycznie i nielicznie na piaszczystej gle­

bie; IX.

Craterellus cornucopioides L.: P e r s . — dość często, gromadnie wśród liściastej ściółki; VIII-X.

Pseudocraterellus sinuosus (Fr.) R e id. — niezbyt często i nielicznie wśród ściółki; IX.

Clavulinaceae

Clavulina cinerea (Fr.) S c h r o e t e r — często i licznie na ziemi; VII-X . C.

cristata (Fr.) S c h r o e t e r — często wśród liściastej ściółki; VIII-X. C. rugosa (Fr.) S c h r o e t e r — niezbyt często, na porośniętej mchami glebie; IX-X.

Ramariaceae

Ramaria stricta (Fr.) Q u e l. — sporadycznie, na iglastej ściółce; IX.

A uriscalpiaceae

Auriscalpium vulgare S. F . G r a y — pojedynczo, na opadłych szyszkach Pinus- V-X.

Corticiaceae

Chondrostereum purpureum (P e rs .: Fr.) P o u z a r — licznie, na pniakac drzew liściastych; VIII-X.

Grandinia granulosa (P e r s.: F r.) F r — sporadycznie, na kłodach i gałęziach drzew liściastych; VIII-X. G. quercina (F r.) J i i l i c h — niezbyt często, na leżących w ściółce gałęziach Quercus; VIII-X.

* Nomenklatura wg J i i l i c h a (3) i M o s e r a (4).

(8)

Ly omy ces sambuci (P e rs.: Fr.) K a r s t. — sporadycznie, na gałązkach Sambucus; X-XII.

Peniophora quercina (P e rs .: Fr.) C o o k e — dość często, na leżących w ściółce gałązkach Quercus; IX-X.

Stereum hirsutum (W i lid : Fr.) S. F. G r a y — często, na gałązkach drzew liściastych; V-XII. S. subtomentosum P o u z a r — niezbyt często, na korze uschniętych gałęzi liściastych; VIII—IX.

Schizophyllaceae

Schizophyllum commune Fr.: Fr. — niezbyt często, na opadłych gałązkach drzew liściastych; VI-X łl.

Thelephoraceae

Thelophora palmata S c o p .: Fr. — sporadycznie, wśród ściółki; IX. T. ter- restris P e r s .: Fr. — często wśród ściółki, na opadłych gałązkach oraz mursze- jących pniakach; IX-X.

Hymenochaetaceae

Hymenochaete rubiginosa (D ic k s .: Fr.) Lev. — sporadycznie, na drewnie drzew liściastych; VIII-X.

Onnia circinata (Fr.) P. K a r s t. — sporadycznie, pojedynczo na pniakach Pinus; X.

Phellinus hartigii ( A l l e s c h . e t S c h n a b l ) B o n d . — sporadycznie, na pniach i kłodach Abies; VIII-X.

Ganodermataceae

Ganoderma applanatum (P e rs .) P a t. — często, na pniakach i kłodach drzew liściastych; IV-XII.

Polyporaceae

Bjerkandera adusta (W iłld .: Fr.) P. K a r s t. — często, na pniakach i gałę­

ziach drzew liściastych; IX-XII.

Climacocystis borealis (Fr.) K o t l . e t P o u z . — sporadycznie, na obumar­

łych gałęziach Abies; X.

(9)

G R Z Y B Y W IE L K O O W O C N IK O W E R EZ ER W A TU L E Ś N E G O M A R Y N O P O L E 101

Daeclaleopsis confragosa (B o lt.: Fr.) S c h r o e t . — często, na kłodach i opadłych gałęziach drzew liściastych; VI-XII.

Fomesfomentarius (L.: Fr.) Fr. — niezbyt często, na kłodach i pniach drzew liściastych, zwłaszcza Betula; VIII-X.

Gloeophyllum abietinum (B u li.: Fr.) P. K a r s t. — niezbyt często, na mar­

twych gałęziach Abies; X. G. odoratum ( W u l f . : F r . ) I m a z . — sporadycznie, na murszejących kłodach Abies; X.

Gloeoporus dichrous (Fr.: Fr.) B r e s . — tylko raz, na kłodzie Betula; X.

Grifola frondosa ( D ic k s : Fr.) S. F. G r a y — na jednym stanowisku, przy pniaku Quercus; VIII-X (2).

Heterobasiclion annosum (Fr.) B r e f . — licznie, przy pniaku Abies; VIII-XI.

Meripilus giganteus (P e rs .: Fr.) P. K a r s t. — tylko raz, na pniaku drzewa liściastego; X (1).

Phaeolus schweinitzii (Fr.) P a t. — rzadko, na kłodach Abies; VII-X.

Piptoporus betulinus (Bu 11.: Fr.) P. K a r s t. — niezbyt często, na żywych, obumierających i martwych pniach i gałęziach Betula; VIII-XII.

Polyporus brumalis P e r s .: Fr. — niezbyt często, na opadłych gałązkach drzew liściastych; X.

Postia caesia ( S c h r a d .: Fr.) P. K a r s t. — niezbyt często, na pniakach, kłodach i uschniętych gałęziach Pinus; VIII-X.

Schizopora paracloxa ( S c h r a d .: F r.) D o n k — dość często, na obumarłych gałęziach drzew liściastych; X-XII.

Trametes hirsutci (W u lf.: Fr.) P i ł a t — często, na pniakach i opadłych ga­

łęziach drzew liściastych; VI-XII. T. pubescens (S c h u m .: Fr.) P i ł a t — spo­

radycznie, na pniach drzew liściastych; VIII-X. T. versicolor (L.: Fr.) P i ł a t — często, na pniakach i gałęziach drzew liściastych; VIII-X.

Trichaptum abietinum (P e rs .: Fr.) R y v . — niezbyt często, na opadłych gałęziach i korze uschniętych Abies; VI-XI.

Auriculariales Auriculariaceae

Auricularia auricula — judae (B u li. ex St. A m .) W e t t s t . — niezbyt często, na gałązkach Sambucus; X-XII.

Tremellales Tremellaceae

Exidia truncata F r. — niezbyt często, na opadłych gałęziach Quercus; IX.

(10)

Pseudohydnum gelatinosum (S c o p .; Fr.) P. K a r s t. — często, na pniakach i kłodach drzew iglastych (Abies); VI-X.

Tremella mesenterica R e t z . in H o o k . — często, na gałązkach drzew liściastych; VIII-XII.

Dacrymycetales Dacrymycetaceae

Calocera cornea ( B a ts c h : Fr.) Fr. — niezbyt często, lecz licznie na omszonych pniakach i gałęziach drzew liściastych; VII1-X. C. viscosa (P e rs .:

Fr.) Fr. — często, na spróchniałych pniakach, kłodach i gałęziach Abies; VI-X.

Dacrymyces stillatus N e e s: F r. — niezbyt często, na pniakach i opadłych gałęziach Abies i Pinus; IX-XII.

Bole ta! es Boletaceae

Boletus edulis B u li.: Fr. — sporadycznie, wśród ściółki; IX.

Gyroporus castaneus (B u li.: Fr.) Q u e l. — pojedynczo i sporadycznie, na piaszczystej glebie; IX-X.

Leccinum griseum (Q u e l.) S in g . — dość często, w pobliżu Carpinus; VII—

VIII. L. scabrum (B u li.: Fr.) S. F. G r a y — dość często, w pobliżu Betula;

VIII-IX.

SuillusJlavus (V ith .) S in g . — niezbyt często, w pobliżu Larix; VIII-X.

Tylopilus felleus (B u li.: Fr.) P. K a r s t. — niezbyt często i nielicznie, w sąsiedztwie Pinus; VIII-IX.

Xerocomus badius (Fr.) K iih n . ex G ilb . — niezbyt często, wśród iglastej ściółki i w kępach mchów; IX-X. X. chrysenteron ( B u li. e x St. Am .) Q u e 1. — bardzo często, w ściółce; VIII-X. X. subtomentosus (L.: Fr.) Q u e 1. — dość często, wśród ściółki; VIII-X.

Paxillaceae

Hygrophoropsis aurantiaca (W u lf.: Fr.) R. M re . — niezbyt często, na iglastej ściółce; V1II-X.

Paxillus atrotomentosus ( B a ts c h ) F r. — sporadycznie, na spróchniałych pniakach Abies', VIII—IX. P. involutus ( B a ts c h ) Fr. — często, wśród ściółki;

VIII-X.

(11)

G R Z Y B Y W 1E L K O O W O C N 1 K O W E R EZ ER W A TU L E Ś N E G O M A R Y N O P O L E 103

Agaricales Pleurotaceae

Pleurotus ostreatus (Ja c q .: Fr.) K u m m . — niezbyt często, na pniakach i kłodach drzew liściastych; IX.

Tricholomataceae

Armillariella mellea (V a h l. in FI. D an .:) K a r s t. — bardzo licznie i często, przede wszystkim na ziemi w pobliżu różnych gatunków drzew, ale też gromadnie, na pniakach i u podstawy pni; IX-XI.

Baeospora myosura (Fr.) S in g . — sporadycznie, na leżących w ściółce szyszkach Picecr, VIII-X.

Clitocybe clavipes (P e rs .: F r.) K u m m., C. fragrans (S o w.: F r.) K u m m., C. gibba (P e rs .: Fr.) K u m m ., C. langei S in g . ex H o r a , C. metachroa (Fr.) K u m m ., C. odoru (B u li.: Fr.) K u n im ., C. vibecina (Fr.) Q u e l. — dość często i przeważnie gromadnie, wśród ściółki; VIII XI.

Collybia asema (Fr.: Fr.) K u n im ., C butyracea (B u li.: Fr.) Q u e l., C. confluens (P e rs .: Fr.) K u n im ., C. distorta (Fr.) Q u e l., C. dryophila (B u li.: F r.) K u m m ., C. peronata (B o lt.: Fr.) S in g . — często i licznie, w ściółce; VII-XI.

Laccaria amethystina (B o lt. ex H o o k e r ) M u rr., L. laccata (S c o p .: Fr.) Bk. e t B r. — dość licznie i często, wśród ściółki; VII-XI.

Lepista gilva (P e rs .: Fr.) R o z ę , L. inversa (S c o p .: Fr.) P a t., L. irina (Fr.) B i g e ł o w (sporadycznie), L. nebularis (Fr.) H a r m a j a , L. nuda (B u li.:

Fr.) C k e . — często i licznie, wśród ściółki; VIII-X.

Leucopaxillus gentianeus (Q u e l.) K o tl. — sporadycznie, wśród liściastej ściółki; X.

Lyophyllum fumatofoetens (S e c r.) J. S c h f f. — sporadycznie i pojedynczo, w ściółce; X.

Macrocystidia cucumis (P e rs .: Fr.) H e im — gromadnie lecz niezbyt często, na wilgotnej glebie oraz rozłożonym drewnie Abies; IX-X.

Marasmiellus ramealis (B u li.: Fr.) S in g . — rzadko, na gałązkach drzew liściastych (Carpinus); VII-IX.

Marasmius alliaceus (Ja c q .: Fr.) Fr. — pojedynczo na pniakach drzew li­

ściastych; VI. M. epiphyllus (P e rs .: Fr.) Fr. — licznie na leżących w ściółce liściach Quercus; VII—VIII. M. rotula (S c o p .: Fr.) Fr. — dość często i gro­

madnie, na drobnych gałązkach drzew liściastych; VII-IX.

Mycena alcalina (Fr.) K u m m . — pojedynczo, na spróchniałych pniakach drzew iglastych; IX-X. M. galopoda (P e rs .: Fr.) K u n im . — dość często,

(12)

w ściółce i kępach mchów; IX. M. inclinata (Fr.) Q u e l. — sporadycznie, na zmurszałych pniakach drzew liściastych; IX. M. maculata K a r s t . — niezbyt często, na spróchniałych pniakach Abies; X-XI. M. niveipes M u r r . — spora­

dycznie, na próchniejących pniakach drzew liściastych; VI-IX . M. pelianthina (Fr.) Q u e l. — sporadycznie, na glebie w sąsiedztwie drzew liściastych; IX.

M. phyllogena (P e rs .) S in g . — licznie, na iglastej ściółce; IX-XI. M. poly- gramma (B u li.: F r.) S. F. G r a y — gromadnie na zmurszałych pniakach; X.

M. pura (P e rs .: Fr.) K u m m. — często lecz pojedynczo, wśród liściastej ściół­

ki; VI-X. M. viscosa (S e c r.) R. M re . — licznie, u podstawy pniaków Abies;

VIII-X. M. zephirus (Fr.: F r) K u m m . — gromadnie w iglastej ściółce; IX-X.

Oudemansiella platyphylla (P e rs .: F r.) M o s. — dość często, przy podsta­

wie pniaków (Abies); IX—X. O. radicata ( R e ih a n : Fr.) S in g . — dość licznie, wśród ściółki; VII-X.

Psedoclitocybe cyathiformis (B u li.: F r.) S in g . — niezbyt często, szczegól­

nie w miejscach trawiastych; X.

Rickenella fibula (B u li.: F r.) R a i th . — pojedynczo, w kępach mchów;

VI-X.

Ripartites helomorphus (Fr.) K a r s t. — sporadycznie, w ściółce; VIII-X.

Tricholoma columbetta (Fr.) K u m m . — rzadko i nielicznie, wśród liściastej ściółki; IX-X. T. sulphureum (B u li.: Fr.) K u m m . — pojedynczo, wśród ściółki, na piaszczystej glebie; VIII-X.

Tricholomopsis rutilans ( S c h ff .: Fr.) S in g . — niezbyt często, na spróch­

niałych pniakach Abies, Pinus; VIII-X.

Entolomataceae

Entoloma mammosum (F r.) H e s 1 e r — tylko raz, przy pniaku Abies; IX.

E. nidorosum (F r.) Q u e 1. — gromadnie, wśród liściastej ściółki; X.

Rhodocybe obscura ( P ił a t) M o s. — nielicznie, w ściółce; IX-X.

Pluteaceae

Pluteus articapillus (S e c r.) S in g . — często, lecz pojedynczo, na pniakach drzew liściastych, rzadziej Abies; VI-X. P. leoninus ( S c h f f .: F r.) K u m m. — tylko raz, na kłodzie Quercus; X.

Amanitaceae

Amonita citrina ( S c h f f .) S. F. G r a y , A. muscaria (L.: Fr.) H o o k e r , A. pantherina (DC: F r.) S e r c., A. phalloides (V a i 11.: F r.) S e c r ., A. rubescens

(13)

G R Z Y B Y W IE L K O O W O C N IK O W E R EZ ER W A TU L E Ś N E G O M A R Y N O P O L E 105

(P e rs .: F r.) G r a y ,A . vagz'nflto (B u 11.: Fr.) Q u e l . — dość często, w ściółce;

VII-X.

Agaricacecte

Agaricus dulcidulus S c h u 1 z., A. semotus F r. — rzadko i zwykle nielicznie, na glebie; VIII. A. silvaticus S c h f f . ex S e c r . — nielicznie i niezbyt często w ściółce; VII-IX. A. silvicola (V i 11) S a c c . — licznie i dość często, wśród liściastej ściółki; VIII—X.

Cystoderma amianthinum (S c o p .: Fr.) F a y ., C. carcharias ( P e rs . ex S e c r.) F a y. — niezbyt często, lecz licznie, na iglastej ściółce i w kępach mchów;

VIII-XI.

Lepiota castanea Q u e 1. — tylko raz, wśród ściółki; X. L. clypeolaria (B u li.:

F r.) K u m m. — niezbyt często i zwykle pojedynczo, w ściółce; IX-X.

Macrolepiota mastoidea (Fr.) S in g . — tylko raz, w liściastej ściółce; X.

M. procera (S c o p .: Fr.) S in g ., M. rhacodes (Vi11.) S in g . — często i zwy­

kle gromadnie, szczególnie w miejscach trawiastych, polankach, a także przy śródleśnych drogach; VIII—XI.

Coprinaceae

Coprinus comatus (M iill. in FI. D an.: Fr.) S. F. G r a y — licznie, na przydrożu; IX-X. C. micaceus (Bu 11.: Fr.) Fr. — licznie, na pniaku Carpinus;

VIII—IX. C. plicatilis (G u rt.: Fr.) Fr., C. xanthothrix R o m a g n . — niezbyt często, wśród wilgotnej ściółki; IX-X.

Panaeolus acuminatus ( S c h f f . ex S e c r.) Q u e l., P. sphinctrinus (Fr.) Q u e l. — na przydrożu, wśród traw; VII-X.

Psathyrella hydrophila ( B u li. ex M e r a t) R. M re., P. spadiceo — girsea (Fr.) M re . — dość często, na spróchniałych pniakach; VIII-X.

Strophariaceae

Hypholoma capnoides (F r.: F r.) K u m m. — często i gromadnie na pniakach Abies; IX -X . //. fasciculare (H u d s.: Fr.) Ku m m ., H. sublateritium (Fr.) Q u e l. — często i gromadnie, na pniakach drzew liściastych, rzadziej Abies;

VII-XI.

Kuehneromyces mutabilis (S c h i {.: Fr.) S in g . e t S m i t h . — gromadnie, na spróchniałych pniakach drzew liściastych; VI-X.

Pholiota aurivella ( B a ts c h : Fr.) Ku mm. — gromadnie, na pniach i kło­

dach drzew liściastych; IX-X. P. lubrica (P e rs .: F r.) S in g . — sporadycznie, na

(14)

drewnie drzew liściastych; IX-X. P. xquarroxa (P e rs .: Fr.) K u n im . — rzadko, u podstawy pniaków drzew liściastych; IX-X.

Stropharia aeruginosa (C u rt.: Fr.) Q u e l. — dość często, na wilgotnej ściółce i silnie spróchniałych pniakach; X.

Crepidotaceae

Crepidotus variabilix (P e rs.: Fr.) K u n im . — bardzo licznie, na opadłych gałęziach i gałązkach drzew liściastych; VII-X.

Cortinariaceae

Cortinarius flexipex Fr., C. mucifluus Fr., C. torvux (B u li.: F r.) Fr., C. traganus F r. — niezbyt licznie, wśród ściółki; IX-X.

Dermocybe cinnamomea (L.: Fr.) W ii n s c h e — licznie i często; wśród ściółki; VI-X.

Galerina marginata (Fr.) K iilin. — licznie, na pniakach Abies', V l-X . Gymnopilus hybridus (Fr.: F r.) S in g ., G. penetrans (Fr.: F r.) M u r r . — na pniakach i kłodach Abies; X.

lnocybe asterospora Q u e l . , / . /fl.sZigmta ( S c h f f .: Fr.) Q u e l., I. geophylla (S ow .: Fr.) K u m m. — dość często i licznie, przy śródleśnych drogach; VI-X.

Russulales Russulaceae

Lactarius aurantiacus Fr., L. camphoratus ( B u li.) F r. — dość często, przeważnie w liściastej ściółce; IX—X. L. circellatus F r. — kilka owocników, na skraju lasu; IX. L. glyciosmus Fr. — dość często i licznie, szczególnie w pobliżu Betula; VIII—IX. L. helvux F r. — dość często, w miejscach bardziej wilgotnych, szczególnie w pobliżu Betula; IX-X. L. mitissimus F r. — często, wśród iglastej ściółki i kępach mchów; X. L. necator ( B u li, em P e r s .: F r .) K a r s t., L. piperatus (L.: Fr.) S. F. C r a y — dość często, w ściółce; X. L. quietus Fr. — niezbyt często, wśród ściółki pod Quercus; X. L. rufus (S c o p .) Fr. — pospolicie, w sąsiedztwie Betula i Pinus; X. L. torminosus ( S c h f f .: Fr.) S.

F. G r a y — niezbyt często, w ściółce pod Betula; X. L. vellereus (Fr.) Fr., L. volemux F r. — niezbyt często, wśród iglastej i liściastej ściółki; VII-X.

Russula aeruginea L i n d b l . — dość często, zwłaszcza w pobliżu Betula-, VIII-IX, R. alutacea (P e rs .: Fr.) Fr. — często, wśród liściastej ściółki; IX.

R. aurata (W ith .) Fr. — rzadko, wśród ściółki; IX-X. R. brunneoviolacea C r a w s h . — sporadycznie, w pobliżu Betula', X. R. chamaeleontina (Fr.) Fr. ss.

(15)

G R Z Y B Y W 1 E L K 0 0 W 0 C N I K 0 W E R EZ ER W A TU L E Ś N E G O M A R Y N O P O L E 107

R o m a g n , — sporadycznie, wśród iglastej ściółki; IX. R. cyanoxantha S c h f f .:

F r., R. emeticci F r. — dość często, wśród ściółki; VIII-X. R. fellea Fr. — niezbyt często, w liściastej ściółce; IX-X. R. integra L.: Fr. ss. R. M re . — rzadko, w pobliżu Abies; VIII-IX. R. lutea (H u d s.: Fr.) F. G r a y , R. nigricans (B u li.) Fr., R. ochroleuca (P e rs .) Fr. — dość często, lecz pojedynczo, wśród liściastej i iglastej ściółki; VIII—X. R. puellaris F r. — sporadycznie, wśród iglastej ściółki;

IX. R. vesca F r. — dość często, w iglastej i liściastej ściółce; IX-X. R. viołacea Q u e l. — nielicznie, na ziemi w sąsiedztwie Betula\ IX. R. virescens ( S c h f f . ex Z a n t.) Fr. — niezbyt często i pojedynczo, szczególnie w pobliżu Quercus;

VIII-X. R. xerampelina ( S c h f f . ex S e c r.) Fr. — pojedynczo, wśród iglastej ściółki; IX.

Sclerodermatales Sclerodermataceae

Scleroderma citrinum P e r s . — dość często, wzdłuż śródleśnych dróg; V III- X. 5. verrucosum (B u li.): P e r s . — niezbyt często i nielicznie, na piaszczystej glebie; IX-X.

Nidulariales Nidulariaceae

Crucibulum laeve (H u d s . ex R e lh .) K a m b l y e t a ll. — licznie, lecz niezbyt często na szczątkach drewna i opadłych gałązkach drzew iglastych i liściastych; VII-XII.

Cyathus striatus (H u d s.): P e r s . — często i gromadnie, na szczątkach drewna, opadłych gałązkach i resztkach roślinnych; VIII-X.

Lycoperdales Lycoperdaceae

Calvatia excipuliformis ( S c h a e f f .) P e r d . — dość rzadko, na przydrożu; X Lycoperdon foetidum B o n o r d . — niezbyt często lecz gromadnie, na iglastej ściółce; VIII-IX. L. molłe P e r s .: P e r s . — nielicznie, wśród ściółki; V II- X. L. perlatum P e r s .: P e r s . — bardzo często i licznie, wśród ściółki; V II- X. L. pyriforme S c h a e f f .: P e r s . — gromadnie na spróchniałych pniakach;

VIII-X.

(16)

Phallales Phallaceae

Phallus impudicus L.: P e r s . — rzadko, ale w liczebnych grupach, na ziemi w miejscach cienistych; X.

PIŚMIENNICTWO

1. F l i s i ń s k a Z.: Stanowiska flagowca olbrzymiego Meripilus giganteus na Lubelszczyźnie.

Chrońmy Przyr. Ojcz. (w druku).

2. F l i s i ń s k a Z.: Stanowiska żagwicy listkowatej Grifola frondosa na Lubelszczyźnie. Chrońmy Przyr. Ojcz. (w druku)

3. J iii ic h W.: Die Nichtbliitterpilze, Gallertpilze und Bauchpilze. Kleine Kryptogamenflora, 2b (1). G. Fischer, Stuttgart-New York 1984.

4. M o s e r M.: Die Rohrlinge und Blattcrpilze. Kleine Kryptogamenflora, 2b (2). G. Fischer, Jena 1983.

5. Ś w i ę s F., P o m ia n J.: Lasy rezerwatu jodłowego Marynopole. Ann. Univ. Mariae Curie- -Sklodowska, sectio C. 39, 96-109 (1984).

6. W o j e w o d a W., Ł a w r y n o w i c z M.: Czerwona lista grzybów wielkoowocnikowych za­

grożonych w Polsce, [w:] Lista roślin zagrożonych w Polsce. PAN, Kraków 1992.

SUMMARY

The forest reserve Marynopole was founded for the protection of the forest in which fir (Abies) prevails, in the north-east boundary of its rangę.

As a result of several years’ observations, in the reserve Marynopole 199 species of Basidiomycetes affiliated to 11 orders, 30 families and 93 gcnera were found (Fig. 1, Tab. 1).

The most numerous macromycetes flora is represented by the following families: Tricholoma- taceae, Russulaceae, Polyporaceae, Agaricaceae, Cortinariaceae, Boletaceae, Strophariaceae and Corticiaceae (Fig. 2).

Among 93 genera found here, the most abundant in species appeared to be: Russula, Lactarius, Mycena, Clitocybe, Amonita, Collybia, Lepista, Agaricus, Coprinus, Cortinarius and Lycoperdon (Fig. 3).

In the litter and on the ground, occasionally or rarcly observed were fructifications of the fol­

lowing species: Agaricus dulcidulus, A. semotus, Boletus edulis, Cantharellus cibarius, Entoloma mammosum, Gyroporus castaneus, Lactarius circellatus, Lepiota castanea, Lepista irina, Leu- copaxillus gentianeus, Lyophyllum fumatofoetens, Macrolepiota mastoidea, Mycena pelianthina, Ramaria stricta, Ripartites helomorphus, Russula aurata, R. brunneoviolacea, R. chamaeleontina, R. integra, R. puellaris, Suillus flavus, Thelephora palmata, Tricholoma columbetta and T. sul- phureuni.

On the wood of deciduous trees there were occasionally found fructifications of: Calocera cornea, Gloeoporus dichrous, Grandinia granulosa, Hymenochaete rubiginosa, Lyomyces sambuci, Mycena inclinata, M. niveipes, Pholiota lubrica, Pluteus leoninus and Trametes pubescens, whereas on the wood of coniferous trees (Abies) such species as: Climacocystis borealis, Gloeophyllum

(17)

M A C R O M Y C E T E S O F T H E F O R E S T R E S E R Y E M A R Y N O P O L E 1 0 9

odoratum, Mycena inaculata, Onnia circinata, Paxillus atrotomentosus, Phaeolus schweinitzii and Phellinus hartigii were rarely observed.

Some of the fungi are the ones on the red list of endangered species (6) and are classified into four categories: E — liablc to become extinct — Gloeoporus dichrous; V (endangered) — Boletus edulis, Grifola frondosa, Onnia circinata, Rhodocybe obscura, Trametes pubescens; R (rare) — Clavulina rugosa, Phaeolus schweinitzii, Stereum subtomentosum; 1 (of an indefinite degree of being endangered) — Cantharellus cibarius, Cliniacocystis borealis, Gyroporus castaneus, Macrolepiota procera, M. rhacodes, Mycena pelianthina, Phellinus hartigii, Russula alutacea, Tricholoma columbetta.

In the tir reservc Marynopolc the stands of 3 legally preserved species were found. These are:

Grifola frondosa, Meripilus giganteus and Phallus impudicus.

The most numerous ecological group are the ground fungi (60%), arboreal fungi make approx.

38%, whereas the fungi inhabiting other substrates have a smali share (2%) in the forest biocoenose of the reserve Marynopole (Fig. 41, Tab. 1).

The saprophytic fungi (pedo-, xylo- and allobionts) prevail and make approx. 69%, a consider- able group (approx. 27.5%) are rhisobionts, whereas the parasitic form of living (among xylobionts) show only 3.5% of inacromycetes fungi (Fig. 411).

Cytaty

Powiązane dokumenty

— dość często, lecz zwykle nielicznie na omszonych pniakach i kłodach jodły, L-P, Q-A, T-Ca, T-Cc; VIII-X.. Xylodon uersiporus

Jeszcze w bardziej widnych miej ­ scach ginie prawie zupełnie runo typowe dla tego zespołu, pojawiają się natomiast gatunki obce, światłolubne lub nitrofilne (uwalnia

M. ex Fr.) Kummer — dość licznie na ściółce, w kenach mchów i rzadziej na silnie spróchniałych, omszonych kłodach. ex Fr.) Kummer — dość często lecz zwykle nielicznie

W warstwie koron drzew odłowiono ogółem 90 osobników Cantharidae, wśród których wyróżniono 7 gatunków.. Grupę dominantów tworzyły te same gatunki co w warstwie podszytu,

W 3 zespołach roślinnych rezerwatu największym udziałem zarówno pod względem liczby gatunków, jak i osobników charakteryzowały się elementy leśne (stanowiły

i poza jego granicami płaty zespołu Aceri-Tilietum (8, 24) i zbiorowiska Dryopterio-Alnetum aceretosum (31) generalnie wyróżniają się: obfitym udziałem roślin

Jedynie wyodrębniają się tu facje z: Urtica dioica, Stellaria nemorum, Impatiens noli-tangere i miejscami Galeobdolon luteum.' Pod względem florystycznym i siedliskowym zbliża się

Porosty epifityczne rosną obficie na pniach wszystkich gatunków drzew w rezerwacie, często również na starszych i młodszych gałązkach brzozy, osiki i świerka, szczególnie