• Nie Znaleziono Wyników

Nowe dla flory Polski gatunki grzybów wroślikowych (Peronosporales) - Biblioteka UMCS

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Nowe dla flory Polski gatunki grzybów wroślikowych (Peronosporales) - Biblioteka UMCS"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

ANNALES

UNIVERSIT ATIS MARIAE CURIE-SKŁODOWSKA LUBLIN — POLONIA

VOL. XXVII, 17 SECTIO C 1972

Instytut Biologii UMCS Zakład Botaniki Ogólne]

Joanna ROM ASZE WSKA-SAŁATA

Nowe dla flory Polski gatunki grzybów wroślikowych (Peronosporales)

Новые для флоры Польши виды переноспоровых грибов (Peronosporales) Especes de Póronosporacćes (Peronosporales) nouvelles pour la florę de Pologne

Kontynuując badania nad florą grzybów pasożytniczych Lubelszczyzny, ze­

brano w r. 1970 cały szereg interesujących gatunków, z których na specjalną uwagę zasługują: Peronospora consolidae L a g e r h. ex A. et P. J a c z., P. echino- spermi (Swingle) Swingle, P. thlaspeos-perfoliati G a u m i Plasmopara sulphurea (G a u m.) Skal. Grzyby te nie były dotychczas notowane na terenie naszego kraju.

Poniżej zamieszczam krótkie opisy wymienionych gatunków, opracowane na podstawie zebranego materiału. Zebrane okazy znajdują się w zielniku Zakładu Botaniki Ogólnej UMCS w Lublinie. Uwagi o rozmieszczeniu tych gatunków w krajach ościennych podają Kochman i Majewski (2).

Peronospora consolidae L a g e r h. ex A. et P. J a c z.

Nalot trzonków i zarodników konidialnych na dolnej stronie pierw­

szych liści szarawy, gęsty, pokrywający cale listki. Górna strona liścia w porażonych miejscach niewyraźnie żółknie. Trzonki konidialne 200—

350 X 4—6 ji, rozgałęzione 4—8-krotnie, odgałęzienia nieco wygięte;

odgałęzienia końcowe krótkie (4—16 ц), ustawione pod kątem prostym.

Zarodniki konidialne eliptyczne lub jajowate, niekiedy z zaznaczonymi brodawkami, (21—) 27—29 (—36) X (14—) 17—19 (—21) ц, średnio 29, 37 X 17,82 ц (ryc. 1 a).

Stanowisko: Na Consolida regalis S. F. Gray: Jakubowice k. Lublina 8 V 1970, przydroże obok pola uprawnego. Porażonych było tylko kilka roślin, Pomimo że Consolida regalis rosła tu obficie.

(2)

186 Joanna Romaszewska-Sałata

Ryc. 1. Odgałęzienia końcowe trzonków i zarodniki konidialne; a — Peronospora consolidae L a g e r h. ex A. et P. J a c z na Consolida regalis S. F. Gray, b — Peronospora echinospermi (Swingle) Swingle na Lappula myosotis M n c h., c — Peronospora thlaspeos-perfoliati G a u m. na Thlaspi perfoliatum L., d — Plas-

mopara sulphurea (G a u m.) Skal, na Artemisia annua L.

Ramifications terminales des condiophores et conidies; a — Peronospora consolidae L a g e r h. ex A. et P. J a c z. sur Consolida regalis S. F. Gray, b — Peronospora echinospermi (Swingle) Swingle sur Lappula myosotis M n c h,, c — Pero­

nospora thlaspeos-perfoliati G a u m. sur Thlaspi perfoliatum L., d — Plasmopara sulphurea (G a u m) Skal, sur Artemisia annua L.

Peronospora echinospermi (Swingle) Swingle

Nalot trzonków i zarodników konidialnych na dolnej stronie liści, szary; na górnej stronie liści w miejscach porażonych powstają nie­

wyraźne, żółtawe, później brunatniejące plamy. Trzonki konidialne 200—450 X 6—11 Ц, rozgałęzione 5—8-krotnie, odgałęzienia końcowe lek­

(3)

Nowe dla flory Polski gatunki grzybów wroślikowych... 187 ko wygięte, ustawione pod kątem prostym, do 20 p długości. Zarodniki konidialne jajowate lub szeroko eliptyczne, (21—) 29—32 (—38) X (16—) 21—23 (—27) p, średnio 30,1 X 21,3 p (ryc. 1 b).

Stanowisko. Na Lappula myosotis Mnch. (= L. echinata Gilib.): Czu- mów k. Hrubieszowa 27 V 1970, dość obficie na słonecznym, lessowym zboczu.

Peronospora thlaspeos-perfoliati G ii u m.

Nalot trzonków i zarodników konidialnych na dolnej stronie liści biały, dość luźny, zajmujący mniejsze lub większe powierzchnie. Na górnej stronie liści w miejscach porażonych tworzą się jaśniejsze żółta­

we plamy, które po pewnym czasie stają się jasnobrunatne. Trzonki konidialne 250—400 p, rozgałęzione 3—6-krotnie, odgałęzienia wygięte;

odgałęzienia końcowe wygięte widełkowato lub szczypcowato, ustawio­

ne zwykle pod kątem ostrym, do 23 p długości. Zarodniki konidialne szeroko eliptyczne, zbliżone do prawie kulistych, zaokrąglone na obu końcach, (16—) 21—23 (—27) X (17—) 19—21 (—23) p, średnio 23,3 X 20,1 Ц (ryc. 1 c). Rozmiary zarodników w badanym materiale zbliżają się najbardziej do danych zawartych w pracy Viennot-Bourgin (3), odbiegają natomiast od wymiarów podanych przez Gaumanna (2).

Stanowisko. Na Thlaspi perfoliatum L.: Łabunie k. Zamościa 26 V 1970, w uprawie zbożowej i w uprawie rzepaku na rędzinie kredowej.

Uwaga: Wydaje się, że gatunek ten jest odrębny od P. thlaspeos-alpestris Gii um. Posiada bowiem większe zarodniki konidialne. Średnie ich rozmiary u P.

thlaspeos-alpestris wynoszą 20,81 X 18,13 p (2).

Plasmopara sulphurea (G a u m.) Skal.

Nalot trzonków i zarodników konidialnych na dolnej stronie liści zwykle gęsty, biały. Trzonki konidialne 450—700 X 8—12 p, rozgałę­

zione 3—8-krotnie; odgałęzienia lekko wygięte; odgałęzienia końcowe proste lub słabo wygięte, niekiedy skupione po 3 i zgrubiałe u nasady i w tym przypadku przypominające rodzaj Bremia, ustawione zwykle pod kątem prostym, do 20 p długości. Zarodniki konidialne eliptyczne, zaokrąglone na obu końcach, bezbarwne. Rozmiary zarodników konidial- hych na Artemisia annua L. wynoszą: (19—) 25—27 (—30) X 17—19 (■—21) p, średnio 25,1 X 18,5 p (ryc. 1 d). Natomiast rozmiary zarodni­

ków na Artemisia campestris L. zamykają się w granicach: (15—) 19—

21 (—25) X (13—) 15—17 (—19) p, średnio 20,9 X 15,5 p. Rozmiary za­

rodników w badanym materiale zbliżają się najbardziej do zarodników konidialnych Plasmopara sulphurea (G a u m.) Skal. f. minor T r. Savul.

(4)

188 Joanna Romaszewska-Sałata

et R а у s s, opisanej z Rumunii na Artemisia vulgaris L. (2), odbiegają natomiast od danych zawartych w pracy Gaumanna (1).

Stanowiska. Na Artemisia annua L.: Kurów 9X 1970, przydroże (leg. A.

S z e 1 e ż n i a k). Na Artemisia campestris L.: Rury k. Lublina 20 VI i 20 VII 1970, przy miedzy w uprawie żyta; Lublin-Helenów 21 VII 1970 i Jakubowice k. Lublina 22 VII 1970, przydroże.

PIŚMIENNICTWO

1. Gaumann E.: Beitrage zu einer Monographie der Gattung Peronospora Cord a. Beitr. Krypt.-Flora Schweiz 5 (4), 1—360 (1923).

2. К o c h m a n J., Majewski T.: Grzyby (Mycota), 4. Wroślikowe (Peronos­

porales). Warszawa 1970.

3. Viennot-B ourgin G.: Mildious, oidiums, caries, charbons, rouilles des plantes de France. Encycl. Mycol. 26, 27, Paris 1956.

РЕЗЮМЕ

В работе коротко описаны 4 новых для флоры Польши вида пере- носпоровых грибов (Peronosporales), собранных в 1970 г. в Люблинском регионе (юго-восточная Польша).

RESUME

La note contient des descriptions sommaires des 4 especes de Рё- ronosporacśes (Peronosporales) nouvelles pour la flore de Pologne, rócoltćes dans la voivodie de Lublin (partie sud-est de la Pologne) en

1970.

Format B5 (70X100) Drukarnia Uniwersytecka w Lublinie

Maszynopis otrzymano 8 III 1972 r.

Stron druku: 4 Zam. nr 82 z 8 III 1972 Druk ukończono: IX 1972 r.

Pap. druk. sat. Ill kl. 80 g Annales UMCS, Lublin 1972 Nakład 9504 50 egz. B-8

Cytaty

Powiązane dokumenty

1. В ксеротермической ассоциации растений заповедника Ставская Гура под Хелмом собрано следующие виды: Apion intermedium Ер ph., Tychius kiesenwetteri To urn.

В настоящем сообщении поданы новые виды для Польши из отряда Thysanoptera’ Chirothrips hamatus Tryb., Limothrips cerealium H a L, Aptinothrips

nia dużych granitowych głazów narzutowych na NW od strony pól uprawnych jak też obecność betonowego bunkra w lesie są miejscem licznego występowania naskalnych mchów rzadkich

sterea den- tata Donner, Collotheca calva (Hudson), Dissotrocha aculeata cry- stallina (Murray), Keratella quadrata frenzeli (Eckstein), К.. Pawłowski z Uniwersytetu Łódzkiego, za

Stan zbadania flory mszaków północno-wschodniej Polski można uznać za dobry, jeśli uwzględni się gatunki obszarów torfowiskowych, leśnych oraz mikrosiedlisk.. Mszaki

Część zebranych dotychczas materiałów, dotycząca grzybów rdzawikowych (Uredinales), mączniaków prawdziwych (Erysiphales) i grzybów głowniowych (U stilagznales),

trobowców (Barbilophozia barbata, Bazzania trilobata, Geocalyx graveo- lens, Jungermannia leiantha) oraz mchów (Plagiotheciella latebricola, Plagiothecium curvifolium, P.

Nowe i rzadkie dla Polski gatunki Chironomidae (Diptera).. HoBbie n pe«Kne ajih IIojibuiM Bnflbi Chironomidae (Diptera) New and Rare Species of Chironomidae (Diptera)