• Nie Znaleziono Wyników

Henryk Baranowski. Malarstwo

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Henryk Baranowski. Malarstwo"

Copied!
24
0
0

Pełen tekst

(1)
(2)
(3)
(4)

Henryk Baranowski to artysta nierozłącznie związany z Gdynią, Marynarką Wojenną i morzem. I choć marynistyczna tematyka nie wyczerpuje bogactwa podejmowanych w jego twórczości motywów, to właśnie z nią bywa najczęściej kojarzony. Tak też zapisał się w pamięci gdynian - jako piewca morza,

kontynuujący najlepsze malarskie tradycje tego gatunku, wyznaczone przez Mariana Mokwę i Antoniego Suchanka. Niezwykły talent i niespożyta energia artysty zaowocowały niemal czterema tysiącami dzieł

i pozwoliły mu na stałe wpisać się w kulturalny pejzaż Wybrzeża. Tak znaczący dorobek nie mógł po-

zostać niezauważony. Nie dziwi więc, że nazwisko Baranowski jest powszechnie rozpoznawalne, a ob- razy wzbogacają muzealne kolekcje w Polsce i za granicą, zdobią wnętrza wielu pomorskich instytucji, gmachy Wojska Polskiego, kawiarnie oraz liczne prywatne mieszkania.

W bieżącym roku mija 80. rocznica urodzin Henryka Baranowskiego i zarazem 60 lat od jego pierwszej indywidualnej wystawy, która miała miejsce w gdyńskiej „Cyganerii':

To

dobra okazja, by przy-

pomnieć bogaty i różnoro.~ny dorobek tego uznanego marynisty. Na wystawie „Henryk Baranowski.

Malarstwo" można obejrzeć około 200 obrazów, reprezentujących główne nurty tematyczne w twórczo- ści artysty. Większość z n;ch to oleje, ale prezentowane są też akwarele, gwasze i pastele. Ekspozycja została tak pomyślana, by obok najbardziej rozpoznawalnych dzieł: gdyńskich pejzaży i po mistrzow- sku uchwyconego morza, pokazać mniej znane prace, powstałe podczas plenerów i licznych podróży.

Dowodzą one, jak żadne inne, że u podstaw malarstwa Baranowskiego odnajdziemy zawsze ciekawość świata - ważną cechę osobowości artysty i nieprzebrane źródło jego inspiracji.

To

właśnie ciekawość i wrażliwość na wyjątkowość każdej chwili sprawiły, że czuł potrzebę tworzenia wszędzie: w pracowni i w plenerze, w godzinach pracy i czasie wolnym, na zamówienie i dla siebie. Okrzyknięty przez krytyków

„reporterem z paletą" stale coś malował, nie tylko morze, ale i akty, portrety, kwiaty, pejzaże. Tworzył nawet pod koniec życia, jakby na przekór chorobie.

Henryk Baranowski był świetnym obserwatorem. I to zarówno otaczającej go przyrody, jak i odwiedzanych miast, natury i kultury. Niczym reporter chwytał i zatrzymywał na płótnie ruchliwe życie orientalnych uliczek oraz bazarów, egzotyczną urodę kubańskich kobiet, uśmiech dzieci z Taszkientu, bezkres stepu. Odkrywał też piękno w tym, co obok, w tym, co zwykłe: kaszubskim pejzażu, walczących kogutach, gawronach przysiadłych na śniegu, czy spacerze z psem zimową porą. Ze szczególnym zainteresowaniem i cierpliwością przyglądał się zmiennym odcieniom falującego morza. Zwykł mawiać:

,,Morze nie umie pozować, jest w ciągłym ruchu.

To,

co zamierzasz namalować, musisz zrobić szybko ... ':

Tworzył więc szybko, zachłannie, zauroczony wibrującymi kolorami rzeczywistości. Zawsze jednak

wychodził poza schematy, poszukiwał własnej drogi, czasem tej pod prąd. W czasach, gdy większość

malarzy preferowała abstrakcję, po?ostał realistą, wiernym swojemu widzeniu świata.

Wystawę dopełniają szkicowniki Henryka Baranowskiego i archiwalne materiały udostępnione przez rodzinę artysty, w tym niezwykle ciekawe fotografie prezentujące malarza podczas pracy w plenerze i pracowni. Na ich podstawie udało się odtworzyć pracownię, a w niej, obok niedokończonych obrazów i malarskich przyborów, znalazła się też kolekcja fajek artysty i płyty z muzyką z różnych stron

świata, przy której lubił tworzyć.

Autoportret,

1974, olej, tektura, 50 x 35 cm

(5)
(6)

Aldona, 1964, gwasz, papier, 86 x 55 cm

(7)

Turczynka Sabrie, 1956, olej, płótno na płycie, 53 x 40 cm

Ooniusia, 1956, olej, płótno, 81,5 x 60 cm

Kubanka, 1982, olej, płyta, 50 x 35 cm

Nina, ok. 1975, olej, tektura, 50 x 35 cm

Portret Aldony, źony artysty, 1982, pastel, papier, 70 x 50 cm

MUZEUM MIASTA GDYNI 5

(8)

Arles, 1959, olej, płyta, 51 x 45 cm

(9)

Palermo, 1959, olej, tektura, 48 x 31 cm Jugosławia, 1956, olej, płótno, 70,5 x 85,5 cm

Damaszek, 1978, olej, tektura, 49 x 70 cm

MUZEUM MIASTA GDYNI 7

(10)

Dziewczyna z Hawany, 1982, olej, płyta, 43,5 x 21 cm

Taszkient, 1979, olej, płyta, 36,5 x 50,5 cm

Libia - kobiety na bazarze, 1983, gwasz, papier, 39,5 x 65 cm

(11)

('

~ ~ r ~ w - . L 1 ~

~Q~.;:~ ~t...,A.; t·.l\~·z.~, t\""'O t-/'. \:: J

~Ąa,,\~~\:"f'..'-ł ....

n. -\9.:; 9

Adres dla nieznajomej, 1979, olej, płyta/ 47 x 50 cm

MUZEUM MIASTA GDYNI 9

(12)

W step, 1979, olej, tektura, 37 x 50,5 cm

Syberyjska chata I, 1980, olej, tektura, 17,5 x 24 cm Syberyjska chata li, 1980, olej, tektura, 17,5 x 24 cm

(13)

-

Pejzaż zimowy, 1994, olej, płótno, 40 x 70 cm

Kulig, 1999, akwarela, papier, 30 x 90 cm

MUZEUM MIASTA GDYNI 1 1

(14)

Bagna

w

Kamieniu, 1986, olej, płótno, 80 x 1 OO cm

(15)

Murzasichle, 1976, akwarela, papier, 50

x

70 cm

Koguty, 1990, olej, płyta, 21 x 21 cm Gawrony, 1992, gwasz, papier, 50 x 50 cm

MUZEUM MIASTA GDYNI 1 3

(16)

Zimowy klif, 1998, olej, płótno, 50 x 70 cm

(17)

Redłowo, 2002, olej, płótno, 35 x 50 cm Pomeranka, 1960, olej, tektura, 20 x 16 cm

Pława, 1998, akwarela, papier, 34 x 48 cm

MUZEUM MIASTA GDYNI 1 5

(18)

Rewa, 2004, olej, płótno, 30 x 80 cm

Rybacka checz, 1958, olej, tektura, 31 x 41 cm

(19)

Żagle w Holandii, 1973, olej, tektura, 32 x 42 cm Żaglowiec, 2002, olej, płótno, 54 x 65 cm

Powrót z połowu, 2002, olej, płótno, 50 x 70 cm

MUZEUM MIASTA GDYNI 1 7

(20)

Gdynia, 1983, olej, płyta, SO x 70 cm

Budowa bulwaru, 1985, olej, płyta, 50 x 70 cm Rozbudowa portu, 1960, olej, płyta, SO x 70 cm

(21)

Projekt do kalendarza Stoczni im. Komuny Paryskiej na 7 972 r., 1971, gwasz, tektura, 38 x 72 cm

Stocznia, 1991, akwarela, gwasz, papier, 50,5 x 65 cm

\

\

\

Port Gdynia, 2001, olej, płyta, 50 x 70 cm

MUZEUM MIASTA GDYNI 1 9

(22)

Henryk Baranowski (1932-2005)

Malarz, grafik, twórca rzeźby i ceramiki. Urodzony 4 V 1932 w Starogardzie Gdańskim. Zmarł 18 VI 2005 w Gdańsku. Przez wszystkie lata artystycznie związany z Wybrzeżem. Plastyczne zainteresowania wyniósł z domu rodzinnego, w którym dziadek, ojciec i wujowie amatorsko zajmowali się malarstwem. Pierw- sze lekcje malarstwa pobierał w Starogardzie Gdańskim u Jana Falkowskiego, który zatrudnił go w swoim Zakładzie Dekoracyjno- -Malarskim. W 1948 r., po ukończeniu średniej szkoły zawodowej w Starogardzie Gdańskim, przeniósł się do Gdyni Orłowa i roz-

począł 3-letni kurs w Państwowym Ognisku Kultury Plastycznej w Sopocie. Po ukończeniu kursu z wynikiem bardzo dobrym

został przyjęty jako wolny słuchacz na Wydział Malarstwa Pań­

stwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Sopocie. Uczęsz­

czał do pracowni prof. Juliusza Studnickiego, Jana Wodyńskie­

go i Janusza Strzałeckiego. We wrześniu 1952 w salonie sztuki

„Cyganeria" w Gdyni odbyła się pierwsza indywidualna wystawa Baranowskiego. W tym też roku wstał powołany do służby woj- skowej w Bydgoszczy, gdzie tworzył w pracowni malarsko-rzeź­

biarskiej, działającej przy Klubie Oficerskim Pomorskiego Okrę­

gu Wojskowego. Po odbyciu służby wojskowej, wrócił do Gdyni i podjął pracę plastyka dekoratora w klubie Zarządu Portu w Gdańsku. W 1955 r. poślubił swoją uczennicę, Aldonę Baumgart, a przyjęcie ślubne odbyło się w gdyńskiej „Cyganerii': W 1956 r.

rozpoczął służbę zawodową w Marynarce Wojennej. Założył pra-

cownię plastyczną przy Klubie Oficerskim Marynarki Wojennej, która kolejno mieściła się: przy ul. Zawiszy Czarnego, w klubie na Grabówku, na Oksywiu oraz przy ul. Władysława IV. Podczas służby odbył wiele wyjazdów artystycznych, m. in. do: Albanii, Jugosła­

wii, Egiptu. Podróżował także prywatnie z żoną po całej Europie,

zwiedził Izrael, Libię Kubę, Rosję. Od 1969 r. był członkiem ZPAP.

Otrzymał wiele nagród, wyróżnień, odznaczeń i medali za działal­

ność artystyczną. W 1968 r. otrzymał wyróżnienie Ministra Obrony Narodowej za twórczość plastyczną o tematyce marynistycznej, w 1973 r. - nagrodę Ili stopnia Ministra Obrony Narodowej, w 1978 r. - nagrodę li stopnia Ministrcl Obrony Narodowej, a w 1983 r. - wyróżnienie Ministra Kultury. Stosował różnorod­

ne techniki: olej (często impresyjny, fakturalny), akwarelę, pastel, rysunek. Uprawiał też grafikę (drzeworyt i linoryt). Podejmował

tematy reportażowe i wojskowe, a także motywy z wybrzeża Bałtyku. Malował również pejzaże górskie, portrety, autoportre- ty, obrazy religijne, martwe natury i kwiaty. Stworzył około 4000

dzieł. Prace artysty znajdują się w zbiorach: Wojska Polskiego, Mu- zeum Narodowego w Gdańsku, Centralnego Muzeum Morskiego w Gdańsku, Muzeum Miasta Gdyni, muzeów morskich w Rosji, Da- nii, a także w admiralicjach Rosji, Niemiec, Holandii, Danii, Wielkiej Brytanii, Szwecji, Finlandii, Włoch, Egiptu oraz licznych kolekcjach prywatnych w Polsce i za granicą.

Wystawy indywidualne

1952 - Gdynia, 1954 - Bydgoszcz, Gdynia, 1955 - Gdynia, 1956 - Gdynia, 1957 - Gdynia, 1958 - Gdy- nia, 1959 - Świnoujście, 1960 - Hel, 1961 - Toruń, Grudziądz, Piła, 1962 - Gdynia, 1963 - Gdynia, 1964 - Gdynia, 1966 - Sopot, Gdynia, 1967 - Tychy, Za- brze, Katowice, 1968 - Warszawa, Opole, Sopot, 1969 - Gdynia, Lublin, 1970 - Gdynia, Warszawa, Rostock, Stralsund, Peenemunde, 1971 - Gdynia, 1972 - Gdy- nia, Hel, Rostock, Stralsund, Dranske, 1973 - Warszawa, Świnoujście, 1974 - Hel, 1975 - Sopot, 1976 - Gdy- nia, 1977 - Warszawa, Ismailia, 1978 - Warszawa, Bu- dapeszt, 1979 - Bratysława, Sofia, Lipsk, 1980 - Gdy- nia, Świnoujście, Peenemunde, Kandia Beach, 1981 - Sopot, Stralsund, Rostock, Praga, Dranske Prora, 1982 - Gdynia, Gdańsk, 1983 - Sopot, Gdańsk, Warszawa, Benghazi, 1984 - Gdynia, Stralsund, Rostock, Praga, 1985 - Gdynia, Rijeka, Warszawa, 1986 - Gdynia, Gdańsk, Jastarnia, Poznań, Pruszcz Gdański, Stralsund, Rostock, 1987 - Sopot, Stralsund, Rostock, Dranske 1988 - Gdynia, Ustka, Sopot, Neubrandenburg, Tetrow, Egeesin I Drogeheide, Ockermunde, Rostock, 1989 - Gdynia, 1990 - Wilhelmshaven, Neuenburg, 1992 - Gdynia, 2000 - Gdynia, 2004 - Gdańsk

Wybrane wystawy zbiorowe

1953 - Bydgoszcz, 1954 - Warszawa, 1956 - Warsza- wa, 1959- Kraków, 1961 - Bydgoszcz, Warszawa, 1968 - Warszawa, 1973 - Warszawa, 1975 - Warszawa, 1978 - Warszawa, 1979 - Gdynia, Sopot, Warszawa, Leningrad, Moskwa, Mińsk, 1980 - Gdańsk, Koszalin, Warszawa, Visby, Lipsk, 1982 - Szczecin, 1983 - War- szawa, Gdynia, 1984- Praga, 1985 - Sopot, Warszawa, Leningrad, Moskwa, Bremen, 1986 - Warszawa, Osaka, Sofia, 1987 - Gdynia, Sopot, Moskwa, 1988 - Warsza- wa, 1989 - Gdynia, Plymouth, 1990 - Sopot, Ham- burg, 1991 - Gdynia, 1994 - Gdynia, 1996 - Gdynia

(23)

Muzeum Miasta Gdyni składa serdeczne podziękowania rodzinie artysty za wypożyczenie na wystawę i zgodę na reprodukowanie w katalogu obrazów, szkiców, dokumentów, fotografii. Dziękujemy także wszystkim osobom prywatnym, które zgodziły się na użyczenie obiektów na wystawę.

Obrazy reprodukowane na stronie 18 są własnością Muzeum Miasta Gdyni, pozostałe pochodzą z kolekcji prywatnych.

\

I

\

(24)

-\-,\ el!1 V\ \t, t{);{Cµ;vOC-\ ~ . McJ ....

~ALA e6--n~o

WWW. M UZE U MG DYNIA.PL

GDYNI s LA

• I.Jj( Hl/llS/0

Teksty: Anna Śliwa

Projekt graficzny: Bartłomiej Błażejowski

Fotografie obrazów: Monika Zakroczymska, Henryk Baranowski Fotografie archiwalne: Janusz Uklejewski (s. 1 ), Witold Telesz (s. 20)

Wydawca: Muzeum Miasta Gdyni Druk: Agencja Reklamowa TOP, tel. 54 423 20 40, www.agencjatop.pl

ISBN 978-83-934781-5-6

Radio Gdańsk

I

~~45{/Mv

r-J~

TV GDYNIA

I

Cytaty

Powiązane dokumenty

7 Bomerski A., Analiza przystosowania budynku Dworca Morskiego w Gdyni do funkcji Muzeum Emigracji, Gdynia 2011; opracowanie wykonane na zamówienie UM Gdynia; Bomerski A.,

W tego typu muzeach bardzo często znajdują się ekspozycje, w których skład wchodzą przedmioty będące dawnym wyposażeniem tego obiektu..

Аналіз даних виявив, що концепції психологічного благополуччя формувалися на основі досліджень, спрямованих на вивчення суб’єктивного переживання

Види правопорушень розрізняються між собою за ступенем суспільної небезпечності, за об’єктами посягання, за суб’єктами, за поширеністю, за

Усе більш загострюються суперечності між: – соціальним запитом на висококваліфікованих учителів, здатних до

Zakalyuk, summarizing the existing approaches to science, brought forth nine blocks (groups) of the person's identity of the offender, namely: a) three of them reflect the

Також перелічено підстави втрати громадянства міста-держави Ватикан, а саме: - кардинали, якщо вони більше не проживають у Ватикані або Римі;

Autor Mikołaja Doświadczyń- skiego przypadków mimo dość czytelnej w powieści krytyki teorii społecznej Rousseau, a przede wszystkim jego wyidealizowanego pojęcia